Niewydolność oddechowa
Prawidłowy oddech musi
-1- zaopatrywać krew w tlen.
-2- uwalniać krew od nadmiaru CO2 z szybkością dostosowaną do aktualnych
potrzeb metabolicznych
Do zapewnienia prawidłowego składu gazów we krwi tętniczej konieczne są
dostateczna wentylacja płuc - umożliwiająca utrzymanie pożądanego składu
powietrza pęcherzykowego.
-dostateczne ukrwienie ( perfuzja) pęcherzyków płucnych
-prawidłowa grubość przegrody pęcherzykowo- włośniczkowej
NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA - to stan upośledzenia
( w stosunku do potrzeb metabolicznych ) wymiany gazów w płucach
Wywołana jest uszkodzeniem układu oddechowego, które powoduje we krwi tętniczej obniżenie ciśnienia tlenu i podwyższenie ciśnienia CO2.
W warunkach prawidłowych-
wysycenie krwi tętniczej tlenem wynosi 95-99%
Ciśnienie parcjalne tlenu Pa O2 :80-100mmHg
Ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla Pa CO2: 35-45mmHg
NIEWYDOLNOSC ODDECHOWA
I OSTRA - rozwija się nagle, przebieg gwałtowny
-niebezpieczeństwo zagrożenia życia
- wymaga szybkiego rozpoznania i intensywnej terapii
II PRZEWLEKŁA - rozwija się powoli , w sposób przewlekły.
Możliwe jest częściowe przystosowanie się organizmu
do niedotlenienia i kwasicy oddechowej
NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA
I Hipoksemiczna - przeważnie związana z uszkodzeniem miąższu płuc
PaO2 :< 60mm Hg
PaCO2: < lub prawidłowy
II Hiperkapniczna - jest wynikiem zmniejszonej wentylacji i/lub zwiększenie
wytwarzania CO2
PaCO2:>45mm; PaO2 :< obniżone
NIEWYDONOŚĆ ODDECHOWA
obturacyjna - rozwija się w wyniku upośledzonej drożności
dróg oddechowych
Nieobturacyjna :
- restrykcyjna- w wyniku zmian w miąższu płucnym
-hipodynamiczna- w wyniku depresji ośrodka oddechowego ,
osłabienia lub porażenie mięsni oddechowych bądź
zaopatrujących je dróg nerwowych
PRZYCZYNY OSTREJ NIEWYDOLNOSCI ODDECHOWEJ
1.długotrawała, głęboka śpiączka- schorzenia i urazy mózgu
zatrucia lekami nasennymi ( barbiturany)
zatrucie tlenkiem węgla ( blokada Hb)
2. Choroby rdzenia kręgowego i nerwów ruchowych :
poliomyelitis, porażenie opuszkowe, urazy rdzenia kręgowego
3.Niewydolność mięsni oddechowych :
-rozległe złamania żeber, zatrucia pestycydami fosfoorganicznymi
-zatrucia kurarą
-miastenia gravis.
4.Wzmożone napięcie mięsni szkieletowych obejmujące mięśnie oddechowe
-padaczka, tężec
-choroby przebiegające z częstymi długotrwałymi napadami uogólnionych
drgawek
5. Upośledzenie drożności dróg oddechowych
-obrzęk krtani, ciało obce w krtani, tchawicy
-ucisk tchawicy z zewnątrz przez krwiak
-choroby przebiegające z kurczem oskrzeli -stan astmatyczny,
zwężenie oskrzeli, nadwrażliwość na leki (penicillina, środki kontrastu)
6.Zmniejszenie powierzchni oddechowej płuc
-zespól ostrej niewydolności oddechowej u dorosłych ( ARDS)
-obrzęk płuc, odma opłucnej ,płyn w jamie opłucnej ( zmniejszenie
rozszerzalności płuc)
-zatorowość płucna
LECZENIE :
CEL- przywrócenie prawidłowej wymiany gazowej w płucach
wybór metody postępowania zależy od mechanizmu powodującego
ostrą niewydolność oddechową
A-metody bez- przyrządowe - nie zabezpieczające drożności dróg
oddechowych w sposób trwały.
1.Usunięcie płynnych i stałych ciał obcych zalegających w drogach
oddechowych
2. Ułożenie w pozycji bezpiecznej ( bocznej podpartej)
3.Odgięcie głowy ku tyłowi
4. Rękoczyn Esmarcha
B- przyrządowe metody przywracania drożności dróg oddechowych
1.Rurka ustno- gardłowa, lub nosowo-gardłowa.
2.Intubacja dotchawicza.
C- zabiegowe metody przywracania drożności dróg oddechowych
1.Konikotomia- przecięcie więzadła pierścienno- tarczowego
2.Tracheotomia.
LECZENIE OSTREJ NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ OBEJMUJE
1. Zabezpieczenie drożności dróg oddechowych
2. Tlenoterapia
3.Mechaniczna wentylacja
4.Usunięcie przyczyn y ostrej niewydolności oddechowej