KARTA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH A ZAGADNIENIE PRAW CZŁOWIEKA
I. Rozważania ogólne :)))
a) KNZ
jest traktatem międzynarodowym
przygotowana wstępnie na konferencji w Dumbarton Oaks (1944)
przede wszystkim wypracowana na Konferencji Założycielskiej NZ w San Francisco (1945)
podpisana 26 czerwca 1945
weszła w życie - po jej ratyfikacji przez wszystkich członków , w tym Polskę - 24 października 1945 (Międzynarodowy dzień ONZ)
jest traktatem wyjątkowym ( „traktatem traktatów”)
z jednej strony stanowi statut ONZ
z drugiej jest fundamentalnym umocowaniem zobowiązań państw w sferze prawa międzynarodowego
„quasi-konstytucja międzynarodowa” (zajmująca podobną pozycję do ustawy zasadniczej w krajowym porządku prawnym) przemawia za tym:
uniwersalizm wynikający z zadań Karty
art. 2 ust. 6 Karty : nadaje Organizacji obowiązek zapewnienia, by wszystkie państwa przestrzegały zasad Karty w stopniu koniecznym do utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.
Dotyczy to także państw nie należących do Organizacji
dzisiaj właściwie wszystkie nowe państwa wyraziły chęć przystąpienia do Organizacji
KNZ jako traktat de facto uniwersalny
Karta wyklucza zgłaszanie zastrzeżeń do jej postanowień i wyłączanie w ten sposób jakichkolwiek wynikających z niej zobowiązań.
wynika to jednoznacznie z warunku przyjęcia państwa w skład ONZ:
że przyjmie zobowiązania wynikające z Karty
i zdaniem Organizacji potrafi się z nich wywiązać
hierarchicznie wywyższona pozycja Karty w porządku prawa międzynarodowego
wynika z jej art. 103 - w przypadku kolizji między zobowiązaniami wynikającymi z Karty a jakimikolwiek innymi zobowiązaniami państw członkowskich priorytet mają te pierwsze.
art. 52 ust.1 potwierdza tradycyjne ius tractatum państw w formie zawierania układów lub tworzenia organizacji regionalnych
ale wprowadza się warunek, by takie układy / organizacje i ich działalność były zgodne z „celami i zasadami Karty”
wymóg zgodności z Rozdziałem I KNZ „Cele i Zasady”- nierozerwalność celów i zasad
ten rozdział wskazany jako lex superior
II. Sposób unormowania praw człowieka w KNZ
postanowiono włączyć do KNZ fundamentalne założenia dot. ochrony praw człowieka a gdy organizacja się ukształtuje podjąć dzieło kodyfikacji miedzynarodowo chronionych prawa człowieka
sposób tego unormowani postrzgać trzeba trójwymiarowo
w ogólnej warstwie teorii i aksjologii - kojarzone z preambułą Karty
w warstwie pryncypialnej, ściśle normatywnej - art. 1 ust 3 i art. 55 w zw. z art. 56 Karty
w warstwie pragmatycznej, realizacyjnej - wiąże się z funkcjami i kompetencjami ogranów ONZ
1.
Karta nie zakłada kształtowania zupełnie na nowo koncepcji praw człowieka ale chce „przywrócić wiarę w podstawowe prawa człowieka”
położyć fundament pod rozwój uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka
przywrócić godność i wartość osoby ludzkiej
także „przywrócenie wiary w równouprawnienie kobiet i mężczyzn”
„popieranie postępu społecznego i poprawy warunków życia w większej wolności”
hamulec dla jednostronnie liberalistycznego postrzegania praw człowieka,
a z drugiej strony zakaz ograniczania ich realizowanej substancji wyłącznie do praw socjalnych
2.
„ powszechne poszanowanie i przestrzeganie praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich bez względu na rasę, płeć, język lub religię” art. 1 ust. 3 KNZ
nie tylko poszanowanie praw (uznanie) ale też zagwarantowanie (realne zabezpieczeni z nich korzystania)
uniwersalizm podmiotowy praw człowieka - przeznaczone dla wszystkich
ponieważ znajdujemy tę normę w Rozdziale I który ma charakter lex superior możemy mówić o międzynarodowej konstytucjonalizacji praw człowieka w KNZ
cel / zasada powszechnego poszanowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich jawi się dzisiaj jako składnik międzynarodowego ius cogens, wynikającego już z samej Karty
przesądza to o tym że w żadnej sytuacji (nawet w kontekście derogacji zobowiązań praw człowiek w sytuacjach ekstremalnych, w tym podczas wojny) nie wolno przyjmować założenia, jakoby jakiekolwiek z międzynarodowo chronionych praw człowieka -trwale czy czasowo - było zupełnie nieaktualne
NIEWZRUSZALNOŚC PRAW CZŁOWIEKA
3.
kompetencje organów ONZ w dziedzinie praw człowieka
Zgromadzenie Ogólne
ma pr. inicjować badania i udzielać zaleceń m.in. w celu wspierania realizacji prawa człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich
Rada Gospodarcza i Społeczna
ma pr. udzielać zaleceń w celu popierania poszanowania i przestrzegania prawa człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich
Rada Powiernicza
Rada Bezpieczeństwa
Sekretarz Generalny są kompetentne do zajmowania się wybranymi problemami ochrony pr. człowieka
MTS