Podatek od środków transportowych
1. Podmioty i przedmioty podatku
Podatnikami i jednocześnie płatnikami podatku są osoby prawne, fizyczne, będące właścicielami środków transportowych oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na które jest zarejestrowany środek transportu.
Przedmiotem opodatkowania są:
Samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 t do 12 t oraz powyżej 12 t
Ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 t do 12 t oraz równej 12 t lub wyższej
Przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym mają dopuszczalną masę całkowitą od 7 t do 12 t oraz dopuszczalną masę całkowitą równą 12 t lub wyższą, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego
Autobusy
2. Zwolnienia
Środki transportowe przedstawicielstw dyplomatycznych, konsularnych, misji zagranicznych, osób korzystających z immunitetów (na zasadzie wzajemności)
Środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne i używane do celów specjalnych, np. przez policję, straż pożarną, pogotowie ratunkowe, straż graniczną
Pojazdy zabytkowe
Środki transportowe wykorzystywane w transporcie kombinowanym
Podatnik może otrzymać ulgę: zwrot podatku w zależności od liczby jazd z ładunkiem lub bez ładunku
Zwrotu dokonuje organ podatkowy, na którego rachunek wpłacono podatek, na wniosek podatnika złożony nie później niż do 31 marca roku następującego po roku podatkowym
Lp. |
Liczba jazd z ładunkiem lub bez ładunku wykonanych przez środek transportu w przewozie koleją w roku podatkowym |
Obniżka kwoty podatku w % |
1. |
Od 100 jazd i więcej |
100 |
2. |
Od 70 do 99 jazd |
75 |
3. |
Od 50 do 69 jazd |
50 |
4. |
Od 20 do 49 jazd |
25 |
Dodatkowo rada gminy może wprowadzić dodatkowe zwolnienia według własnego uznania (nie mogą one jednak dotyczyć posiadaczy samochodów ciężarowych, ciągników siodłowych i balastowych oraz przyczep i naczep o dopuszczalnej masie całkowitej równej 12 ton lub wyższej)
3. Podstawa opodatkowania i stawki podatku
Podstawą opodatkowania jest rodzaj środka transportu i jego cechy, np. samochód ciężarowy lub ciągnik albo liczba osi i dopuszczalna masa całkowita. Czynniki te wpływają na wysokość stawek kwotowych podatku.
Stawki podatku są ustalane z uwzględnieniem unormowań UE. Obowiązują stawki minimalne i maksymalne. Stawki maksymalne zależą od wskaźnika wzrostu cen artykułów i usług konsumpcyjnych z trzech pierwszych kwartałów danego roku w porównaniu ze wskaźnikiem w roku poprzednim. Podwyższenie stawki minimalnej od 2004 r. zależy od kursu złotego do euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprzedzającym rok podatkowy. Jeżeli procentowy kurs wzrostu euro jest niższy niż 5%, stawki minimalne nie ulegają zmianie.
Wysokość stawek podatkowych ogłasza minister finansów do 31 października danego roku. Wysokość stawek od środków transportu stosowanych w danej gminie określa rada gminy, przy czym stawki te muszą się zawierać w granicach stawek minimalnych i maksymalnych.
Rada gminy może różnicować stawki dla poszczególnych środków transportu (np. z powodu różnego wpływu na środowisko, rok produkcji, itp).
Jeśli maksymalna stawka podatku od samochodu ciężarowego, ciągnika siodłowego i balastowego oraz przyczepy i naczepy o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton jest niższa od stawki minimalnej, to nie uwzględnia się górnej granicy stawki maksymalnej - stosuje się stawkę minimalną (przypadek z 2003r.).
4. Powstanie obowiązku podatkowego i pobór podatku
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany na terytorium RP lub, jeśli był już zarejestrowany, to od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym został nabyty. Podatek powinien być wpłacany bez wezwania w odpowiednich kwotach i terminach na rachunek właściwego budżetu gminy.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstaje po 1 lutego, a przed 1 września, to podatek powinien być zapłacony w dwóch równych ratach (pierwsza 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego).
Jeśli podatnik nabywa środek transportowy po 1 września, to zobowiązany jest zapłacić jednorazowo podatek w ciągu 14 dni od powstania obowiązku podatkowego.
W przypadku zmiany właściciela środka transportowego, kiedy podatek jest już z góry opłacony, można otrzymać jego zwrot (proporcjonalny do liczby miesięcy, w których nie istnieje obowiązek podatkowy). Zwrot podatku może nastąpić w trybie:
Wydania decyzji organu podatkowego o stwierdzeniu nadpłaty, gdy poprawność skorygowanej deklaracji budzi wątpliwości
Bez wydania decyzji, gdy organ podatkowy nie ma uwag co do wysokości nadpłaty.
5. Inne
Od 1997 r. z podatku wyłączono samochody osobowe, motocykle i motorowery (podatek uwzględniony w cenach paliwa).