Opis układu (ramy)
Schemat nr 2 przedstawia ramę. Układ ten jest podzielony na trzy części. Pierwsza część pionowa (A-C długość 8m) posiada podporę nieprzesuwną (punkt A). Z punktu C w kierunku punktu A działa obciążenie równomierne (q=22kNm) na odległości 5,5m. Druga część ramy pozioma ma długość 13,2m (odcinek C-G). Na odcinku tym działają siły pionowe: VC=30kN, VD=90kN, P2=42kN; siły poziome:HC=30kN, Px=32,174kN i HD=30kN.Jest również siła skośna pod kątem
40º rozłożona na siłę poziomą Px i pionową Py.
Trzecia część ramy to odcinek G-B (skośny). W punkcie B znajduje się podpora przesuwna, reakcja VB=132,807kN i moment M=15kNm.
Analiza kinematyczna układu
Warunek konieczny:
Liczba stopni swobody = Liczbie więzów
1( tarcza) x 3 st. swobody = 3 liczba więzów w układzie=3
3 = 3
Warunek konieczny został spełniony.
Warunek dostateczny:
Kierunki więzów mocujących tarczę do ostoi nie przecinają się w jednym punkcie. Wynika z tego, że układ jest geometrycznie niezmienny, czyli warunek dostateczny został spełniony.
Warunki zostały spełnione.
Rama jest statycznie wyznaczalna.