W3 (23.10.2006) WSKAŹNIKI POJEMNOŚCI TURYSTYCZNEGO ZAGOSPODAROWANIA
Max. wskaźniki jednorazowej pojemności turystycznej obszarów wypoczynkowych
Rodzaj obszarów |
Max. wskaźnik pojemności turystycznej w okresie letnim |
Pojemność zimowa określana w % pojemności letniej |
Nadmorskie |
1000 - 1500 os/km linii brzegowej lub 300 - 800 os/km2 |
--------------------------------------- --------------------------------------- |
Pojezierne |
100 - 150 os/km2 |
20 - 40 |
Nizinne |
80 - 120 os/km2 |
--------------------------------------- |
Wyżynne |
100 - 150 os/km2 |
30 - 50 |
Górskie |
120 - 200 os/km2 |
50 - 80 |
Rozmieszczenie przestrzenne ruchu turystycznego uzależnione jest od wielu czynników, w tym głównie:
rozmieszczenia walorów krajoznawczych i stopnia ich atrakcyjności
rozmieszczenia usług turystycznych
wielkości i struktury ruchu
dostępności komunikacyjnej
struktury przestrzennej ciągów komunikacyjnych
ilości czasu jakim dysponują turyści na realizację celów krajoznawczych i wypoczynkowych
Na strukturę przestrzenną ruchu oddziałuje również sposób wykorzystania jednostki użytkowania turystycznego lub jej fragmentu.
Strefy funkcjonalne o różnych parametrach pojemności i przepustowości turystycznej są wydzielone na podstawie korelacji między formami turystyki a rozmieszczeniem ruchu:
wielkości powierzchni danej jednostki przestrzennej, w tym wielkość powierzchni bezpośrednio wykorzystanej przez ruch turystyczny
stopnia i charakteru zagospodarowania turystycznego
stan walorów środowiska przyrodniczego i jego zdolności do przyjęcia obciążeń ruchem turystycznym
Szczególne określenie struktury przestrzennej ruchu istotnie wpływa na możliwość ustalenia norm użytkowania turystycznego. Pojemność i przepustowość szlaków, obszarów, i obiektów turystycznych limitowana jest prze szereg czynników, z których najważniejsze, to:
wielkość powierzchni danej jednostki przestrzennej, w tym bezpośrednio wykorzystanej przez ruch turystyczny
stopień i charakter zagospodarowania turystycznego
stan walorów środowiska przyrodniczego i jego zdolność do przyjęcia obciążenia ruchem turystycznym
W wypadku walorów dóbr kultury, wartość parametru gwarantować powinna bezpieczeństwo walorów i zapewnić ich trwałe użytkowanie:
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa turystom,
skala trudności i uciążliwości w wypadku turystycznych układów liniowych
stopień nasycenia obszaru lub szlaku walorami krajoznawczymi
* Na podstawie typologii obszarów leśnych przedstawiono wskaźnik chłonności , wskazujący typy lasów przydatne dla rozwoju turystyki.
Rejony pojemności turystycznej środowiska geograficznego Polski (…):
Wybrzeże
Pojezierze Pomorskie
Pojezierze Mazurskie
Północna i wschodnia część niziny Mazowieckiej
Wschodnia część nizin środkowopolskich
Wyżyny
Nizina Śląska i Sandomierska
Sudety i Karpaty
wskaźniki pojemności
Tabela - Współczynnik korygujący `k' w stosunku do stopnia degradacji środowiska wynikającego z użytkowania turystycznego i wpływu ujemnych skutków działalności gospodarczej:
Stopień degradacji |
|
mały |
Zniknięcie mniej odpornych gatunków roślin lub żółknięcie igieł i liści w pełni okresu wegetacji |
średni |
Wydeptanie płatów roślinnych lub uszkodzenie szpilek i liści |
duży |
Pozostanie tylko izolowanych płatów roślinności w miejscach mniej obciążonych ruchem lub opadanie igieł i liści |
wykluczający |
Pozostanie odkrytej gleby użytkowanej, przykrytej jedynie ściółką lub w skrajnych przypadkach bez ściółki lub usychanie drzew |
|
Naruszenie warstwy gleby, rozwój procesów demolacyjnych i erozyjnych prowadzących do niemożności odnowienia się roślinności zielnej i traw , a Pojemność konsekwencji do odsłonięcia korzeni drzew i ich zniszczenia lub całkowitego zniszczenia roślinności. |
Pojemność i przepustowość szlaku, obszaru i obiektu turystycznego kształtowana jest przez:
wielkość powierzchni jednostki przestrzennej, w tym wielkość powierzchni bezpośrednio wykorzystywanej przez ruch turystyczny
stopień i charakter zagospodarowania turystycznego
stan walorów środowiska przyrodniczego i jego zdolność do przyjęcia obciążeń ruchem turystycznym (norma chłonności środowiska)
konieczność zapewnienia optymalnych warunków realizacji celów wypoczynkowych i krajoznawczych
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa turystów
skala ludności i uciążliwości w wypadku turystycznych układów liniowych
stopień nasycenia obszaru lub szlaku walorami krajoznawczymi
* O pojemności turystycznej powierzchni wodnych decyduje działalność akwenów, a ta uzależniona jest od odporności na zniszczenia przez ruch turystyczny.
Powierzchnie akwenów podzielono na strefy funkcjonalne:
strefa kąpieliskowa
strefa żeglowania
strefa kajakowania
* Wskaźniki powinny być korygowane w zależności od stopnia zagospodarowania plaż:
plaże niezagospodarowane - wskaźnik powinien być średnio niższy ok. 100% od wskaźników plaż zagospodarowanych ze względu na dewastację terenów sąsiadujących z plażą
rodzaje plaż |
Wskaźniki pojemności na 1 turystę [m2] |
||||
|
plaże zagospodarowane |
plaże niezagospodarowane |
I strefa |
II strefa |
III strefa |
nadmorskie |
10-15 |
ok. 30 |
6,3 |
10,0 |
20,0 |
nadjeziorne |
5-7 |
10-14 |
2,5-5,0 |
5,0 |
10,0 |
Wskaźniki dla kąpielisk uwzględniające odporność środowiska naturalnego, bezpieczeństwo kąpiących się i komfort rekreacji:
dla kąpielisk morskich min. 3m2/os.
dla kąpielisk jeziornych, w zależności od stref funkcjonowania, od 1,5m2/os. do 10 m2/os.
w strefie brodzenia ok. 1,5m2/os.
w strefie nauki pływania dla dzieci ok. 2m2/os., dla dorosłych ok. 3m2/os.
w strefie przeznaczonej do pływania min. 4m2/os.
w strefie gier i zabaw ok. 10m2/os.
Normy użytkowania:
plaże trawiaste 16 - 22m2/os.
plaże piaszczyste 10m2/os.
baseny kąpielowe 3m2/os.
Przepustowość szlaku wodnego
dla wędrówek indywidualnych
Q- przepustowość szlaku
s - droga pokonywana w ciągu 1 dnia
d - optymalna odległość między kajakami
dla wędrówek masowych
Q- przepustowość szlaku
S - droga pokonywana w ciągu 1 dnia
D - optymalna odległość między kajakami
z - ilość osób pływających w grupie
Mając przepustowość szlaku pojemność ciągu dnia, obliczamy pojemność bazy noclegowo-żywieniowej na szlaku wodnym
dla wędrówek indywidualnych
Pb- pojemność bazy
n - liczba odcinków jednodniowych
dla wędrówek masowych
PB- pojemność bazy
n - liczba odcinków jednodniowych
Pojemność i przepustowość na szlaku pieszym
n - rotacja
Zc - współczynnik zespołu rotacyjnego
Zr = Do - Cp
Do - długość dnia (min)
Cp - całkowity czas przejścia szlaku pieszego (min)
Pojemność drogi turystycznej motorowej
Pc - pojemność turystyczna
n - liczba odcinków
Po - pojemność turystyczna odcinka
Pojemność koncentracji ruchu turystycznego (w danym regionie):
całkowita wartość ma wynosić 100, obliczamy % udział ruchu turystycznego
średni wskaźnik wynosi ok. 10m2/1os.
w ten sposób można planować natężenie ruchu turystycznego na poszczególnych obszarach
Pojemność miejscowości/obiektu krajoznawczego
Pm - pojemność miejscowości
In - wskaźnik intensywności użytkowania regionu
PRn - pojemność turystyczna regionu
1
Pc = n x Po
Pm = Pr1I1/100 + Pr2I2/100 + …+ PrnIn/100
n =Zr/Cp
q = 2 x s/d
Q = z x S/D
Pb = n x qmin
PB = n x Qmin