Planowanie przestrzenne W1

Planowanie możemy podzielić na 3 części

- indywidualnej działki

- Miasta

- Na obszarze całego regionu

W planowaniu przestrzennym ważne jest racjonalne planowanie. Bezmyślne planowanie może później powodować wiele problemów.

Częstych przypadkiem jest samowola budowlana – budowa jakiegoś budynku w miejscu do tego nie przeznaczonym .

Ważny jest również aspekt uciążliwości jakiegoś obiektu – przemysłowego etc.

W systemie planowania przestrzennego potrzebne są regulacje które wszystko opiszą i będą regulować:

Regulatorem takim powinny być władze lokalne. To one powinny pomagać społeczności lokalnej w problemach dotyczących konfliktów zagospodarowania.

Wiele decyzji w Polsce jest uchylanych, oraz brak pokrycia terenów przez plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – plan który ukazuje tereny które są objęte planem zagospodarowania. Łódź objęta jest takim planem w kilku procentach. W Polsce świadomość społeczna jest niska – nie wiemy o tym, że każdy z nas ma prawo taki plan zagospodarowania zobaczyć.

Prawo takie (że możemy oglądać plany zagospodarowania) funkcjonuje dopiero od lat 90.

Dawniej plany przestrzenny były, lecz wtedy liczyły się tylko zyski i budowano fabryki w miejscach bezmyślnych. Dopiero po latach 90 zaczęto myśleć o planowaniu jakiś instytucji i wzięcie społeczności pod uwagę w planowaniu.

2003 rok – wejście ustawy o planowaniu przestrzennym

Komponenty Przestrzeni

1. Dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe (rodowisko w którym toczą się procesy społęczne i gospodarcze) do tego należy środowisko przyrodnicze i kulturowe

2. Procesy rozwoju przestrzennego

Ad.1 Do tej cechy zaliczamy:

Ukształtowanie terenu, rzeźba terenu, warunki geologiczne, warunki klimatyczne, warunki glebowe

(Korytarz powietrzny – system stosowany w miastach, że aby zachodnie wiatry wietrzyły wielkie miasta z spalin. Najczęsciej takimi korytarzami są drogi wylotowe z miast, doliny rzeczne)

Od 2 lat jest ustawa w Polsce, że każdy teren w obrębie miasta jest odrolniony.

Cechy Przestrzeni:!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (patrz wykłady z gospodarki przestrzennej 2a pt: Przestrzeń)

1 Jest to dobro niepomnażalne – czyli przestrzeń jest ograniczona

2 Stawia opór działalności ludzkiej

3 Przestrzeń jest zróżnicowana zarówno pod względem cech naturalnych jak i antropogenicznych.

Struktura przestrzenna – na nią składają się:

1 Elementy strefowe (obszary leśne, rejony wydobycia surowców) mają jednorodne cechy

2 Punktowe (powstają na skrzyżowaniu elementów linioowych

3 Liniowe (elementy tworzące powiązania między różnymi elementami użytkowania. Służą transportowaniu informacji, ludzi, wody. Są to: drogi, kanały, linie elektryczne)

Elementami strefowymi NIE są putynie bagna wzniesienia górskie etc.

Wykład 2 Planowanie przestrzenne

Ograniczenia rozwojowe:

1 zróżnicowanie fizjograficzne przestrzeni (brzeg morza, rzeka, lokalizacja surowców w pobliżu osad – uniemożliwia to rozwój zabudowy (przykład Śląsk)

2 struktura użytkowania terenu i związana z nią struktura własności gruntu.

3 technologia infrastruktury technicznej – brak kanalizacji, możliwości przesyłania energii, telefonicznej, zaopatrzenia w wodę, system transportu miejskiego.

4 ograniczenia strukturalne w przestrzeni miasta – konieczność przebudowy części miasta związana z gwałtownym wzrostem liczby ludzi (dotyczy śródmieść) (przykładem może być przebudowa dworca Fabryczna)

Wszystkie te ograniczenia można przezwyciężyć, jednak jest to związane z dodatkowymi kosztami.

Obecnie w planach zagospodarowania przestrzennego kwestia kosztów brana jest pod uwagę w analizach planowania przestrzennego.

Idea zrównoważonego rozwoju

Idea zrównoważonego rozwoju obecnie czerpie wiedze interdyscyplinarną.

Pod koniec lat 60 zaczęto już wprowadzać idee zrównoważonego rozwoju

DEFINICJA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU:

Jest to działanie którego głównym założeniem jest takie gospodarowanie środowiskiem przez zyjace pokolenie aby respektować interesy przyszłych pokoleń a w szczególności aby zapewnić im warunki rozwoju i zaspokojenia potrzeb na poziomie przynajmniej nie obniżonym do obecnego.

Potrzeba + ograniczenia środowiskowe.

Potrzeba – potrzeby dzielimy na podstawowe i wyższego rzędu. Zmieniają się one w czasie. Czego innego oczekujemy od środowiska

Ograniczenia środowiskowe –

Trwały zrównoważony rozwój – polega na tym, że rozwój taki musi być wywarzony w długim okresie czasu.

Zasady zrównoważonego rozwoju - jakie są zasady?

1 traktowanie środowiska jako nierozłącznej części procesów rozwojowych.

2 eliminowanie modeli produkcji i konsumpcji zakłócających zaburzających trwały i zrównoważony rozwój

3 umożliwienie swobodnego przepływu osiągnieć nauki i techniki – szczególnie to dotyczy nowych technologii, infrastruktury technicznej. (chodzi o to, żeby każde państwo miało dostęp do osiągnięć innych państw.)

4 umożliwienie dostępu obywateli informacji o środowisku i możliwości ich uczestnictwa w decyzjach o planowaniu środowiska.

5 dostosowanie prawnych standardów środowiska i ograniczeń w korzystaniu z niego do możliwości przyrodniczych i potrzeb rozwojowych.

6 sprawna i finansowa odpowiedzialność za zanieczyszczanie i niszczenie środowiska

7 Ciągła ocena odziaływania na środowisko , powstrzymywanie się przed realizacja działań które mogą wywołać nieodwracalne zmiany w ekosystemach.

8 upowszechnianie zasady: zanieczyszczający – płaci, jak i użytkownik zasobów naturalnych też płaci

9 wykorzystanie lokalnej kultury i tożsamości mieszańców w programowaniu rozwoju lokalnego.

10Zapewnienie równorzędności polityki ekologicznej gospodarczej i społecznej we wwszystkich skalach planowania (lokalnym, regionalnym, krajowym)

11 zintegrowanie polityki ekologicznej ze szczegółowymi politykami sektorowymi.

12 uznanie międzypokoleniowej odpowiedzialności ekologicznej

13 niepogarszanie przyrodniczych i społecznych wyznacznikow jakości zycia

W Polsce obowiązuje ustawa o ochronie środowiska

Polska posiada system ochrony przestrzeni – obejmuje on 30 % kraju

W Polsce również obowiązuje tzw Natura 2000

Przewiduje się ze 6% kraju będzie objęte programem natura 2000. Planowanie przestrzenne na takim obszarze musi być mądrze planowany.

ZASADY PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO

1 poszanowanie wymagań ładu przestrzennego – w tym urbanistyki i architektury

Ład przestrzenny – harmonijna całość wymagań środowiskowych, funkcjonalnych społeczno gospodarczych

2 Uwzględnienie walorów architektonicznych i krajobrazowych – znaczenie tu ma ustawa z 2004 o ochronie przyrody która wprowadza pojęcie „ochrona krajobrazowa” takim obiektem jest rezerwat przyrody, pomnik przyrody, park narodowy.

3 Zasada dotycząca wymagań ochrony środowiska w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz zasada zrównoważonego rozwoju.

Definicja prawna środowiska:

Środowisko – ogol elementów przyrodniczych w tym także przekształcony w wyniku działalności człowieka a w szczególności powierzchnie ziemi, kopaliny wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostale elementy różnorodności biologicznej a także wzajemne odziaływania pomiędzy tymi elementami .

Prawo ochrony środowiska – Określają ograniczenia w zakresie zabudowy, sposobu zagospodarowania uwzględniając ochronę przez nadmiernym hałasem czy zanieczyszczeniami.

Planowanie przestrzenne W3

Prawo wodne – ustawa z 2001 roku

Wskazuje ograniczenia w strefie ujęć wodnych i zbiorników wód śródlądowych. Na mocy tego prawa zabronione jest robienie inwestycji przy ujęciach publicznych. Inny przykład – nie można np. grodzić się przy samym cieku – musi być jakaś wydzielona strefa publiczna należąca do państwa.

Prawo wodne ogranicza tez budowanie w tej strefie.

3 luty 1995 roku – ustawa regulująca kwestie przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych.

Ochrona gruntów rolnych i leśnych:

zapobieganie dewastacji gruntów leśnych i degradacji.

Poza tym przywracanie wartości użytkowej dla gruntów

Zapobieganie szkodom w produkcji rolniczej

Zachowanie terenów takich jak torfowiska, oczka. (rekultywacja gruntów)

Grunty klasy 1 – 3 nie sa przeznaczane pod inne zagospodarowanie jak TYLKO ROLNE !! (zgodę w przypadku tych gruntów wydaje minister rolnictwa !!)

Kolejna Zasada – wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury współczesnej.

Ochrona tych dóbr wymaga koordynacji i właściwego zagospodarowania przestrzeni sąsiadującej z tymi obiektami

DEF

DOBRA KULTURY WSPÓŁCZESNEJ: nie będące zabytkami dobra kultury takie jak pomniki, miejsca pamięci, budynki i ich wnętrza, detale, zespoły budynków (układ architektoniczny, krajobrazowy),

Założenia urbanistyczne i krajobrazowe będące uznanym dorobkiem obecnie żyjących pokoleń jeżeli cechuje je wysoka wartość artystyczna bądź historyczna.

DEF

ZABYTEK: reguluje ustawa z 23 lipca 2003 roku „o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami”

Jest to nieruchomość lub rzecz ruchoma ich części lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadana wartość historyczna artystyczna i naukową.

Gminy mają prawo odnośnie nieruchomości zabytkowej - PIERWOKUPU.

Np.: na rynku pojawia się nieruchomość zabytkowa i jest sprzedawana jakiemuś nabywcy – notariusze maja obowiązek powiadomienia gminy o takiej inwestycji. Gmina wtedy ma prawo do pierwokupu. Gmina wtedy może kupić po takiej cenie jak w akcie notarialnym.

Kolejna zasada to:

Uwzględnianie w planowaniu przestrzennym wymagania ochrony zdrowia bezpieczeństwa i ochrony mienia a także potrzeby osób niepełnosprawnych.

Kwestie te sa regulowane w prawie budowlanym oraz w ustawie z 91 roku „o zakładach opieki zdrowotnej” Przepisy te regulują przepisy usytuowania i przepisy sanitarne – czyli kwestie lokalizacji szpitali uzdrowisk.

Kolejna zasada:

Uwzględnienie walorów ekonomicznych przestrzeni. Przed 90 rokiem ta zasada nie obowiązywała. Po 90 po zmianie ustroju – zaczęto zwracać uwagę na ekonomiczne wartość przestrzeni, która jest wyrażona w pieniądzu.

Walory przestrzeni -> Te cechy przestrzeni które można określić w kategoriach ekonomicznych

Każda przestrzeń ma swoja wartość

Kolejna zasada:

Poszanowanie prawa własności - ustalenia miejscowego planu zagosp przestrzenia kształtują sposób kształtowania prawa własności.

Prawo własności – możemy być pozbawieni tego prawa jeżeli na naszym terenie będzie inwestycja publiczna planowana.

Kolejna zasada:

Uwzględnienie wymagań/ potrzeb dotyczących bezpieczeństwa i obronności państwa

Reguluje je również prawo budowlane

Najważniejsza jest tu lokalizacja blisko dróg kolei i innych szklaków komunikacyjnych.

Dotyczy to obiektów jak poligony strzelnice straże pożarne dotyczy tez obiektow dla uchodźców, azylantów, lotniska, obiekty przeznaczone na magazyny rezerw gospodarczych, nieruchomości pod obiekty łączności, obiekty tymczasowego zakwaterowania funkcjonariuszy policji, Czyli ogólnie zakres tych obiektów jest SZEROKI.

Ostatnia zasada:

O uwzględnieniu potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej. Obecnie bardzo zwraca się uwagę na sieci szerokopasmowe. Akty regulujące to sa z lipca 2010 roku. W tej kwestii jesteśmy daleko w tyle w stosunku do innych państw. W tej infrastrukturze mówimy o:

Drogach, obiektach przesyłu wody, energii, ogrzewania etc.

Wszystkie te obiekty powinny mieć jakieś zabezpieczenia dla zwierząt.

POLITYKA PRZESTRZENNA -> Planowa działalność polegająca na wykorzystywaniu znajomości praw rządzących w kształtowaniu i użytkowaniu przestrzeni w celu najbardziej racjonalnego jej zagospodarowania.

Elementy regulujące politykę przestrzenną:

1. Polityka przestrzenna , przez która władze publiczne ustalają cele i środki kształtowania zagospodarowania przestrzeni w określonych, zmiennych warunkach zewnętrznych (społecznych, technicznych politycznych)

2. Mechanizm podejmowania decyzji przestrzennych – wraz z instrumentami dostępnymi do jej realizacji, decyzje przestrzenne powinny być zgodne z polityka przestrzenna.

3. Planowanie przestrzenne, które poprzez tworzenie projektów zagospodarowania przestrzennego wspiera wdrażanie koncepcji polityki przestrzennej państwa

W tym systemie planowanie przestrzenne pełni funkcje optymalizacyjne.

Planowanie przestrzenne jest ściśle powiązane z polityka przestrzenna i gospodarka.

NARZEDZIA POLITYKI PRZESTRZENNEJ:

(działania):

- normowanie

- programowanie i planowanie przestrzenne

- administracja

- egzekwowanie

Jakieś warunki (!!!???)

Ogolny nadzór nad konserwacja istniejącego majątku trwałego którym dysponują jednostki administracji

Utrzymanie prawidłowej struktury

- kontrola wykorzystania danego fragmentu przestrzeni pod katem efektywności,

Planowanie przestrzenne – jest najważniejszym środkiem polityki przestrzennej dla zapewnienia ładu przestrzeni.

Realizacja polityki przestrzennej

Politykę przestrzenna prowadza władze publiczne – jakie mogą stosować instrumenty regulujące politykę przestrzenna ?

- na szczeblu rządowym – środki prawne (wszystkie przepisy prawne, ustawowe)

- środki nakazowo - zakazowe – regulują sposoby zagospodarowania przestrzeni (przykładem jest plan miejscowy)

- bezpośrednie inwestycje publiczne – realizujące potrzeby społeczne, wpływają na interesy podmiotów gospodarczych

- środki ekonomiczne – te środki są to elementy które stymulują realizacje pożądanych społecznie rozwiazan.

- uspołecznienie procesów podejmowania decyzji

- analizy przestrzenne i badania naukowe – pozwala śledzić procesy zachodzące w przestrzeni. Takim badaniem może być np.: badanie preferencji ludności.

Kompetencje po 99 roku (4 stopniowy system władzy publicznej)

- kształtowanie polityki przestrzennej państwa należy do zadań RADY MINISTRÓW

- kształtowanie polityki przestrzennej na poziomie województwa – SAMORZAD WOJEWODZTWA

- na poziomie powiatu – prowadzone sa tylko analizy i studia z zakresu planowania przestrzennego, władze powiatu NIE MAJA kompetencji decyzyjnych w zakresie gospodarki przestrzennej

- na poziomie gminy – prowadzona jest polityka przestrzenna w zakresie kształtowania przestrzeni za wyjątkiem obszarów morskich oraz terenów przeznaczonych na ochronę państwa. Czyli Gmina ma ogromne kompetencje jeśli chodzi o zagospodarowanie przestrzeni.

Szczeble opracowań planistycznych

- na szczeblu krajowym = opracowana jest koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju. Poza tym sa opracowywane okresowe raporty o stanie przestrzennego zagospodarowania kraju, oraz programy zawierające zadania rządowe służące celom publicznym

- na szczeblu wojewódzkim: przez sejmik samorządowy województwa uchwalane sa następujące dokumenty planistyczne: (4)

1 strategia rozwoju województwa

2 plan zagospodarowania przestrzennego województwa

3 wieloletnie programy wojewódzkie

4 priorytety współpracy zagranicznej województwa

Te wszystkie rzeczy NIE SA AKTAMI PRAWA MIEJSCOWEGO.

- na szczeblu powiatu:

Te opracowania wcześniej wspomniane – nie sa wykonywane żadne opracowania planistyczne, jedynie koordynuje się

- na szczeblu gminy: opracowywane są

1 strategia

2 SUiKZP (studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego)

3 MPZP (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego)

MPZP

powinien zawierać:

prognozę skutków planów na środowisko przyrodnicze

prognozę skutków finansowych uchwalenia danego planu

MPZP jako jedyne STANOWI PRAWO MIEJSCOWE !!

Wykład 4

STRATEGIA ROZWOJU GMINY !!

Termin STRATEGA ma swoje źródła w wojskowości i pochodzą od greckiego słowa strategios

STRATEGIA – to kompleksowa perspektywa koncepcyjna rozwoju jednostki terytorialnej określająca cele rozwoju oraz zasady i etapy osiąganie tych celów

STRATEGIA JEST:

narzędziem zarzadzania rozwojem jednostki terytorialnej

Jest podstawa długookresowej polityki społeczno-ekonomicznej

Jest punktem odniesienia dla bieżąco podejmowanych przez władze lokalne decyzji

Podmiot i przedmiot strategii rozwoju lokalnego:

Podmiotem strategii sa organy władzy samorządowej pelniace dwojaka rolę:

- z jednej strony sa podmiotem inicjującym opracowanie strategii jak również same aktywne ja współtworzą maja bezpośredni wpływ na zakres planu, ocenę stanu i wybór celów strategicznych

- z drugiej strony w imieniu społeczności lokalnej sa podmiotem odpowiedzialnym za realizacje strategii

PRZEDMIOTEM strategii jest sfera materialna danego regionu obejmująca wymiar środowiskowy, przestrzenny, społeczny i gospodarczy, objęta zazwczyczaj granicami administracyjnymi

Celem opracowania strategii układu lokalnego jest przygotowanie takiego własnego dokumenty władzy lokalnej dzięki któremu będzie ona mogła racjonalnie organizować swoje przyszłe działanie. Dlatego też w strategii dominujące miejsce powinny zając te przedsięwzięcia kore władza lokalna może sama podjąć i za które może odpowiadać

Strategia wykonywana jest średnio co 10-15

Strategia powinna stać się z podstawa prowadzenia właściwej polityki przez poszczególne podmioty działających na scenie lokalnej, a w szczególności przez władzy publiczne. Podstawa strategii rozwoju gminy powinno być założenie maksymalnego wykorzystania wewnętrznych zasobów potencjału miejscowych podmiotów jak również korzyści położenia. Strategia powinna zatem być oparta o dokładne rozpoznanie istniejących zasobów gminy i walorów jej lokalizacji

Strategia rozwoju gminy jest programowaniem przyszłego działania. Istota strategii jest hierarchizacja celów, ponieważ nigdy nie ma możliwości jednoczesnej realizacji wszystkich potrzeb. W pierwszym rzędzie należy realizować cele ułatwiające przyszły rozwój

KORZYSZCI DLA GMINY ZWIAZANE Z OPRACOWANIEM STRATEGII:

Dzięki opracowaniu strategii jest szansa na zwiększenie wiarygodności gminy wobec partnerow zewnętrznych. Poza tym dokument ten daje ogromne możliwości promocji gminy. Warte podkreślenia jest również to, że planowanie strategiczne przyczynie się do przygotowania społeczności lokalnej do nadchodzących zmian.

BUDOWA STRATEGII !!

Kazda strategia rozwoju lokalnego powinna mieć określone

1. Cele strategiczne

Podnoszenie jakości życia dla mieszkańców

- ograniczenie szkodliwych skutków poprzedniego modelu rozwoju w tym poprawa jakości środowiska mieszkańców

- tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy co z jednej strony stwarza korzystny klimat gospodarczy, a wiec przyczynia się do dynamizacji rozwoju, z drugiej strony bezpośrednio prowadzi do pełniejszego zaspokojenia potrzeb mieszkańców

- uzyskanie stabilności gospodarczej

- stworzenie dogodnych warunków osadnictwa

1. Czynniki edno i egzogeniczne

Wśród wstępnych hipotez odnoszących się do celów roz

ETAPY TWORZENIA ROZWOJU GMINY

1 pierwszym etapem budowy jest szczegółowa i wnikliwa charakterystyka istniejącej sytuacji na terenie gminy

2 drugi etap to opracowanie wizji przyszłości gminy czyli sformułowanie i skonkretyzowanie celów strategicznych

3 trzeci etap to realizacja wytyczonych celów poprzez opracowanie konkretnych programów wynikających z założeń.

CELE STRATEGICZNE określone zostały jako SMART według wymogów UE, które charakteryzują się następującymi cechami:

Specific- specyficzne, dokladnie okreslone

Measurable - mierzalne

Agread – uzgodnione

Realistic – realne

Timed – okreslone w czasie

METODA ANALIZY SWOT – dokonano identyfikacji słabych i mocnych stron szans i zagrożeń

SWOT – kompleksowa metoda analizy mocnych stron oraz barier w realizacji celów

Strenghts – silne strony

Weakness – slabe strony

Opportunities – szanse

Threatnes – zagrożenia

Analiza SWOT jest łącznikiem miedzy diagnoza a częścią projekcyjna planowania strategicznego I jest podstawa wyboru o charakterze strategicznym I formułowania celów rozwojowych.

Analiza swot dla ŁODZI

SILNE STRONY ŁODZI

- bliskie sąsiedztwo dużego węzła komunikacji skrzyżowanie A1 A2

- rozwój komunikacji lotniczej – modernizacja lotniska lublinek

- dobrze rozbudowana siec połączeń autobusowych szczególnie w powiazaniach międzynarodowych i regionalnych

- położenie lodzi w środkowo-wschodniej części Europy w centrum polski większość najważniejszych ośrodków miejskich znajduje się w strefie 200 km od łodzi

- kształtowanie się łódzkiego obszaru metropolitalnego – Łódz z szeregiem jednostek osadniczych wzajemnie ze sobą powiązanych tworzy dobrze rozwinięta aglomeracja

- duży potencjał infrastruktury kulturalnej stolicy regionu

SFERA EKONOMICZNA

- koncentracja działalności sprzętu AGD (Siemens-bosh, philips, Indesit)

- lokalizacja znanych marek (znane marki przyciągają inne marki)

- rosnąca atrakcyjność lodziej specjalnej strefy ekonomicznej

- rosnący dostęp do Internetu małych i średnich przedsiębiorstw

- wysoki wskaźnik przedsiębiorczości mieszkańców lodzi

- bliskie położenie i nawiązania współpracy z ośrodkami naukowymi warszawy

- rozwój sektora elektroniki

- centra księgowości, finansów

- niskie koszty siły roboczej

- zaplecze naukowe dobrze rozwinięte (UŁ PŁ UM)

- bliskie położenie z Warszawa

SFERA SPOLECZNA

- wysoki odsetek ludności w wieku produkcyjnym

- wzrost poziomu wyksztalcenia

- niskie ceny mieszkań na rynku wtórnym jak i pierwotnym w porównaniu z innymi miastami

- bogate zaplecze medyczne oraz duza liczba specjalistow z roznych dziedzin

- szeroki dostęp do placówek oświatowych w tym bogaty wybór uczelni wyższych – zarówno państwowych i niepanstw.

- szeroki dostęp do placówek kulturalnych i w tym bibliotek teatrów kin muzeów

- duża ilość instytucji infrastruktury socjalnej w stosunku do liczby ludnosci

SŁABE STRONY

- niekontrolowany odpływ ludności zamożnej na tereny podmiejskiej

- niski poziom wykorzystania linii kolejowych w celu poprawienia komunikacji

- niedostateczna obsługa miasta w systemie połączeń eurocity i intercity

- zly stan techniczny infrastruktury drogowej

- mały udział energii pozyskiwanej z źródeł alternatywnych

- zanieczyszczenie wód powierzchniowych i niedobór zasobów wód powierzchniowych

- istnienie wielu obszarów zniszczonych wymagających rewitalizacji

- niezadowalający stan gospodarki odpadami

SFERA EKONOMICZNA

- niedostateczna dostępność komunikacyjna miasta dla lokalizacji dużych inwestycji

- zbyt mała liczba instytucji doradztwa i szkolenia dla małych i średnich przedsiębiorstw

- niskie tempo rozwoju sektora usług

- niedostosowanie oferty edukacyjnej do poziomu potrzeb rynku

- slaba inicjatywa osrodkow B+R na komercjalizacje swoich osiągnieć badawczych w efekcie czego następuje transfer informacji

- niski rozwój infrastruktury transferu technologii

- przewaga branż o niskiej innowacyjności

- niedostateczna baza hotelowa

- niekorzystny stan finansów publicznych

- nizszy poziom wzrostu gospodarczego niż średnia dla polski

SFERA SPOLECZNA

- zła sytuacja demograficzna

- trudny dostęp do specjalistycznych świadczeń zdrowotnych

- niska efektywność zwalczania przestępczości

- niski udział pracy socjalnej w działaniach z zakresu pomocy społecznej

- niedostateczna ilość mieszkań, stosunkowo niska jakość zasobów mieszkaniowych

- wysoki poziom zadłużenia lokatorów

- rosnące bezrobocie długookresowe wśród osób z wyższym wyksztalceniem

- zły stan zdrowia mieszkańców województwa

- słabe zainteresowanie mieszkańców z życiem kulturalnym

- postępujące rozwarstwienie ekonomiczne społeczeństwa

- duży odsetek ludności utrzymującej się ze źródeł nie zarobkowych

- niskie wyksztalcenie społeczności, oraz pogłębiające się dysproporcje w dostępnie do edukacji

SZANSE

- korzystne położenie Łodzi

- wzrastający napływ dużych inwestorów zagranicznych

- rosnąca świadomość przedsiębiorców o konieczności rozwijania współpracy z otoczeniem badawczo – rozwojowym

- kształtowanie się współpracy firm administracji, instytucji wspierania biznesu i sfery B+R w ramach klastrów

- rozwój współpracy z regionami partnerskimi

- stopniowe bogacenie się społeczeństwa

-rozwój budownictwa mieszkaniowego, w tym społeczności

- stworzenie i realizacja programów kompleksowej rewitalizacji obszarow powojennych

ZAGROZENIA

- niewielki udział transportu lotniczego

- malejąca ranga znaczenia łodzi

- emigracja absolwentów

- niekorzystny układ krajowej sieci kolejowej wpływający na zla jakość polaczeń lodzi z innymi ośrodkami w kraju

- rosnąca tendencja w wykorzystaniu transportu indywidualnego

Niewystarczający poziom spójności działań administracji w stosunku do III sektora i wsparcia organizacji ze strony sektora publicznego

- brak współpracy mediów i innych środków przekazu promujących aktywność społeczna

- brak stabilności uregulowań prawnych skutecznej polityki na szczeblu rządowym w dziedzinie organizacji służby zdrowia

- brak stabilności finansowej w rodzinach

- brak zaufania do władz lokalnych i ich inicjatyw

- proces starzenia się mieszkańców miasta

- wysoki poziom cen usług teleinformacyjnych i teletransmisyjnych

FUNKCJE STRATEGII

- efektywnościowa

- koordynacyjna

- porządkująca – strategia

- kontrolna – strategia jest podstawa kontroli i oceny skuteczności działań władz

- informacyjna – strategia jest zbiorem informacji o regionie

- edukacyjna – strategia zwiększa zrozumienie procesów zachodzących w regionie

- promocyjna – pokazuje potencjalne możliwości inwestycji i rozwoju

Strategia a studium uwarunkowań ?

- Studium jest podporządkowane strategii tzn musi uwzględnić cele strategiczne rozwoju terytorialnego

- studium wraz ze strategia jest pierwszym etapem planowania przed sporządzeniem planu zagospodarowania przestrzennego (miejscowego)

- studium podobnie jak strategia nie jest przepisem prawnym i nie jest podstawa do wydawania decyzji

- studium koncentruje się na uwarunkowaniach wewnętrznych

STAN PRAWNY

Pojęcie strategii rozwoju gminy nie zostało jak dotąd w prawie polskim ustawowo zdefiniowane.

Ust.2 stanowi ze studium powinno być sporządzone uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa

STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKOW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY

Studium – jest dokumentem zawierającym syntetyczny zestaw podstawowych informacji na temat stanu środowiska przyrodniczego i kulturowego, stanu przestrzennego gminy a także funkcjonowania jego systemów komunikacyjnych i uzbrojenia technicznego. Jest ono podstawowym źródłem informacji koordynacyjnych dla opracowania miejscowych planów zagospodarowania

Przedmiotem opracowania studium jest gmina objęta w granicach administracyjnych. Omówieniu podlegają: podstawowe czynniki rozwoju, cele rozwoju oraz kierunki i zasady zagospodarowania przestrzennego a także kierunki polityki planistycznej (obszary gdzie zostaną sporządzone miejscowe plany zagospodarowania)

Motywy opracowania

Studium sporządzane jest w celu określenia polityki przestrzennego samorządu lokalnego. Przedstawione zostają w nim podstawy do koordynacji działań w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Traktowane jest jako pierwsza faza procesu planistycznego, służy w szczególności oszacowaniu silnych lub słabych stron gminy

KORZYSCI Z POSIADANIA STUDIUM

Zgromadzony w studium zasób informacji może być wykorzystywany nie tylko dla prowadzenia polityki przestrzennej, ale także dla sporządzania programów gospodarczych i inwestycyjnych, promocji gminy oraz opracowania ofert inwestycyjnych

Budowa studium WAŻNE !!

Studium składa się z następujących części

1 analiza wstępna

2 uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego gminy

3 cele zasady i kierunki zagospodarowania przestrzennego

4 dokumentacja formalno-prawna

5 część graficzna

AD1. Analiza wstępna: diagnoza stanu zagospodarowania gminy obejmuje 5 grup zagadnień

- opracowanie ekofizjograficzne

- zagadnienia demograficzne społeczne

- zagadnienia gospodarczo-ekonomiczne

- zagad techniczne

- zagad gospodarki przestrzennej

AD2.

Uwarunkowana zagospodarowania przestrzennego gminy z punktu widzenia zasobow środowiska przyrodniczego i kulturowego warunków spoleczno demograficznych, podstawowych funkcji gospodarczych, stanu zagospodarowania przestrzennego, infrastruktury technicznej preferencji i ograniczeń zagospodarowania oraz konfliktów i obszarów problemowych

AD3.

Cele, zasady i kierunki zagospodarowania przst: czesc zawierajaca sformuowanie glownych

4

Dokumentacja formalno prawna – ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym: ustawa z dnia 8 marca

5

Czesc graficzna złożona z kompletu rysunków wykonanych w skalach 1:25000 i 1:7500

Podmioty biorące udział przy sporządzaniu studium

Rada gminy-wladza uchwałodawcza Wójt, burmistrz lub prezydent miasta – władza wykonawcza

Prawne znaczenie studium:

Jest to przepis gminny – akt planowania ogólnego o charakterze wewnętrznym, wiążący swoimi postanowieniami rade gminy oraz wójta/burmistrza. Uchwalenie studium jest OBOWIAZKOWE wynika to z art. 87 ust 4 z dnia 11 lipca 2004 roku

Ustalenie studium sa wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych np.: określone w studium tereny wyłączone spod zabudowy, bądź obszary przeznaczone na cele publiczne oraz obszary wymagające planów miejscowych musza być uwzględnione przy sporządzaniu planów miejscowych.

Studium nie jest aktem prawa miejscowego

Wójt burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez rade gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium, kolejno:

1 ogłasza w prasie miejscowej oraz obwieszczenie, ogłasza również termin składania wniosków – nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia

2 zawiadamia na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania projektu studium

3 rozpatruje wnioski

4 sporządza projekt studium uwzględniając ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa

5 uzyskuje od gminnej lub innej właściwej, komisji urbanistyczno-architektonicznej opinie o projekcie studium

6 uzgadnia projekt studium z zarządem województwa w zakresie jego zgodności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa

7 uzgadnia projekt studium z wojewoda w zakresie jego zgodności z ustaleniami programów

8 występuje o opinie dotyczące rozwiązań przyjętych w projekcie studium do: starosty powiatowego, gmin sąsiednich, właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, właściwych organów wojskowych, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa, dyrektora właściwego urzędu morskiego, właściwego organu nadzory itd.

9 wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii

10

11 wyznacza w ogłoszeniu terminy w którym osoby prawne i fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu studium nie krótszy niż 21 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia studium

12. przedstawia radzie gminy …

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego sporządza się plan miejscowy

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Jest aktem prawa lokalnego, który jest narzędziem regulującym sposób wykonywania prawa własności. Ma charakter powszechnie obowiązujący i wiążący wszystkie podmioty gospodarcze oraz osoby fizyczne prowadzące działalność na terenie objętym planem. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 roku określa ze każdy ma prawo do zagospodarowania terenu, do którego nabył tytuł prawny.

Kto decyduje o przystąpieniu do planu miejscowego?

Uchwałę o przystąpieniu do planu miejscowego wydaje rada gminy na wniosek wójta burmistrza albo prezydenta miasta. Przed jej podjęciem zobowiązani są oni do wykonania analiz dotyczących zasadności przystąpienia do sporządzania planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium oraz przygotowania materiałów geodezyjnych do opracowania planu i ustalenia niezbędnego zakresu prac planistycznych.

Przedmiot planu miejscowego

Plam miejscowy to jedyny dokument w którym określa się przeznaczenie (funkcje i sposób użytkowania) terenów sposób ich zagospodarowania i zabudowy oraz rozmieszczenie inwestycji celu publicznego. Plan musi zachować zgodność z polityką przestrzenna gminy ustalonej w studium.

Plam miejscowy nie musi być sporządzany dla całego obszaru gminy, może obejmować nawet niewielki jej fragment np.: pojedyncza działkę

W sytuacji braku planu miejscowego prowadzenie polityki przestrzennej odbywa się poprzez wydawanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

W sytuacji braku planu miejscowego prowadzenie polityki przestrzennej odbywa się poprzez wydawanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

Plany miejscowe obowiązkowo sporządza się dla:

• Obszarów dla których sporządzenie planu miejscowego jest obowiązkowe na podstawie przepisów szczególnych.

• Obszarów wymagających scaleń i podziałów nieruchomości

• Obszarów rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 400 m2
  Obszarów przestrzeni publicznej

** Obowiązek przystąpienia do sporządzenia miejscowych planów powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia jego ustanowienia.

Zakres opracowywania oraz zawartość merytoryczna planów miejscowych

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym po raz pierwszy wprowadziła w ramach zakresu opracowywania planu miejscowego podział na dwie grupy zagadnień:

**obowiązkowo określone w planie zagadnienia których określenie zależy od potrzeb

Zakres obowiązkowy

• Przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające

• Zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego

• Zasady ochrony środowiska przyrody i krajobrazu kulturowego

• Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego

• wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych

• Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu

• Granice i sposoby zagospodarowania obiektów i obszarów podlegających ochronie

• Szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości

• Szczegółowe warunki zagospodarowania terenów oraz graniczenia w ich użytkowaniu w tym zakaz zabudowy

• Zasady modernizacji rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury

• Sposób i termin tymczasowego zagospodarowania urządzania i użytkowania terenów

Zakres fakultatywny:

W planie zagospodarowania przestrzennego określa się w zależności od potrzeb granice następujących obszarów i terenów:

• Wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości

• Rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej

• Wymagających przekształceń lub rekultywacji

• Przeznaczonych pod budowa obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2

• Rekreacyjno – wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez masowych

• Pomników zagłady ich stref ochronnych a także ograniczenia dotyczące prowadzenia an ich terenie działalności gospodarczej

Części planu miejscowego

Cześć tekstowa – planu stanowi treść uchwały.

Forma tej ustawy jest regulowana przez przepisy szczególne (zwłaszcza Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dn. 20 czerwca 2002 r w sprawie zasad techniki prawodawczej)

Cześć graficzna – rysunek planu miejscowego jest załącznikiem do uchwały

Rysunek planu powinien zawierać następujące elementy :

• - wyrys ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

• - określenie skali projektu w formie liczbowej i liniowej

• - granice obszaru objętego planem

• - granice administracyjne

• - granice terenów zamkniętych oraz granice ich stref ochronnych

• - granice i oznaczenia obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych ( w tym terenów górniczych a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych)

• - linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania oraz ich oznaczenia

• - linia zabudowy oraz oznaczenia elementów zagospodarowania przestrzennego terenu

• - inne oznaczenia elementów informacyjnych, nie będących ustaleniami planu – stosowane w razie potrzeby,

Rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Określa wymagany zakres projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części tekstowej i graficznej a w szczególności wymogi dotyczące:

1. Materiałów planistycznych;

2. Skali opracowań kartograficznych

3. Stosowanych oznaczeń

4. Nazewnictwa

5. Standardów

6. Sposobu dokumentowania prac planistycznych

1. Projekt rysunku planu miejscowego sporządza się w czytelnej technice graficznej zapewniającej możliwości wyłożenia go do publicznego wglądu, sporządzenia jego kopii, a także ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa

2. Na projekcie rysunku planu miejscowego stosuje się nazewnictwo i oznaczenia umożliwiające jednoznaczne powiązanie projektu rysunku planu miejscowego z projektem tekstu planu miejscowego. Do projektu rysunku planu miejscowego dołącza się objaśnienia wszystkich użytych oznaczeń.

Kolejna ważna adnotacja …

1. Podstawowe barwne oznaczenia graficzne i literowe dotyczące przeznaczenia terenów które należy stosować na projekcie rysunku planu miejscowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia

2.Przy sporządzaniu projektu rysunku planu miejscowego stosuje się podstawowe jednobarwne oznaczenia graficzne dotyczące granic i linii regulacyjnych oraz elementów zagospodarowania przestrzennego określonych w Polskiej Normie PN-B-01027 z dnia 11 lipca 2002r.
( na chuj to potrzebne ? ? )

3. Barwne oznaczenia graficzne na projekcie rysunku planu miejscowego należy stosować w sposób przejrzysty zapewniający czytelność projektu rysunku planu miejscowego w tym czytelność mapy na której jest on sporządzony.

4. W zależności od specyfiki i zakresu ustaleń dotyczących przeznaczenia terenów oraz granic i linii regulujących dopuszcza się stosowanie na projekcie rysunku planu miejscowego uzupełniających i mieszanych oznaczeń barwnych i jednobarwnych oraz literowych i cyfrowych.

5. W przypadku gry projekt rysunku planu miejscowego sporządzony w jednobarwnej technice graficznej wyjaśnia wystarczająco ustalenia projektu planu miejscowego, stosowanie barwnych oznaczeń nie jest wymagane.

Plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000 z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku uch braku map katastralnych gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali 1: 500 lub 1:2000 a w przypadku planów miejscowych które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzania zakazu zabudowy dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000

Do projektu planu miejscowego należy zrobić dodatkowo:

• - opracowanie ekofizjograficzne

• - prognozę odziaływania planu na środowisko

• - prognozę skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego

** Dokumenty te nie są załącznikami do uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego, ale stanowią odrębne opracowania o charakterze studialnym i prognostycznym.

Przez opracowanie ekofizjograficzne- to dokumentacja sporządzana na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego charakteryzująca poszczególne elementy przyrodnicze na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiazania

Głównym celem ekofizjografii jest zapewnienie właściwego zakresu informacji dotyczących ochrony środowiska

Podstawą wykonania opracowania ekofizjograficznego są badania i pomiary terenowe oraz istniejące opracowania tekstowe i kartograficzne

Przez opracowanie ekofizjograficzne (rozumiemy że jest to ) – to dokumentacja sporządzana na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego, charakteryzująca poszczególne elementy przyrodnicze na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiązania.

Głównym celem ekofizjografii jest zapewnienie właściwego zakresu informacji dotyczących ochrony środowiska

Podstawą wykonania opracowania ekofizjograficznego są badania i pomiary terenowe oraz istniejące opracowania tekstowe i kartograficzne

Elementy opracowania ekofizjograficznego:

• Rozporządzenia i charakterystyki stanu i funkcjonowania środowiska

• Diagnozy stanu i funkcjonowania środowiska

• Wstępnej prognozy dalszych zmian zachodzących w środowisku

• Określeniu przyrodniczych predyspozycji do kształtowania struktury
  funkcjonalno – przestrzennej

• Ocenę przydatności środowiska

• Określenie uwarunkowań ekofizjograficznych – wniosków z analiz.

Prognoza odziaływania planu miejscowego na środowisko składa się z elementów :

• określenia skutków jakie może wywołać realizacja ustaleń planu miejscowego

• oceny stanu środowiska oraz

• oceny przyjętych w planie rozwiązań funkcjonalno- przestrzennych

• określenia możliwości zastosowania rozwiązań eliminujących lub minimalizujących negatywne skutki realizacji ustaleń planów miejscowych

Prognoza skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego powinna składać się z :

• prognozy wpływu ustaleń planu na dochody własne i wydatki gminy:

• prognozy wpływu ustaleń planu miejscowego na wydatki związane z realizacja inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej

• wniosków dotyczących przyjęcia proponowanych rozwiązań projektu planu wynikających z uwzględnienia skutków finansowych

Procedura sporządzania planów miejscowych – etapy:

• Etap analiz wstępnych

• Etap przystąpienia do sporządzania planu miejscowego

• Etap uzgadniania i opiniowania

• Etap upublicznienia projektu planu

• Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Etap analiz wstępnych

Etap analiz jest etapem prowadzonym przed podjęciem uchwały rady gminy o przystąpienia do sporządzenia planu miejscowego

Wójt, burmistrz, lub prezydent miasta przed podjęciem przez radę uchwał o przystąpieniu do sporządzenia planu wykonuje:

• Analizy dotyczące zasadności przystąpienie do sporządzania planu miejscowego

• Badania stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium

• Przygotowuje niezbędne materiały geodezyjne

Przeprowadzone analizy mają odpowiedzieć na pytanie :

1. Czy istnieją ważne powody do przystąpienia do sporządzania planu miejscowego ?

2. czy przewidywane ustalenia planu stwarzają możliwość zachowania ich zgodności z ustaleniami studium ?

W wyniku analiz powinien zostać prawidłowo określony obszar opracowania planu

**Ważną częścią analiz powinno być opracowanie ekofizjograficzne

Etapy przystąpienia do sporządzenia planu miejscowego

• Ogłoszenie w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjeciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu określając formę, miejsce i termin składania wniosków do planu, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia. Tego typu ogłoszenia powinny znajdować się także na stronie internetowej urzędu gminy lub miasta.

• Zawiadomienie na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu instytucje i organy właściwe do uzgodnienia i opiniowania planu.

• Zbieranie wniosków do planu w ciągu co najmniej 21 dni od daty ogłoszenia oraz udostępnienia informacji o podjęciu przez radę uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu następuje,

• Rozpatrzenie wniosków przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu składania wniosków

• Sporządzenie projektu planu miejscowego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, uwzględniając ustalenia studium uwarunkowań i kierunki zagospodarowania

• Sporządzenie prognozy skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego

Etap uzgodnienia i opiniowanie projektu planu

• Uzyskanie opinii o projekcie planu gminy lub innej właściwej komisji urbanistyczno – architektonicznej

• Uzyskanie opinii projektu planu wójta, burmistrza lub prezydenta miasta sąsiadującego z obszarem opracowania planu w zakresie rozmieszczenia inwestycji celu publicznego ( przebieg tras komunikacyjnych, rozmieszczeniem obiektów i linii infrastruktury technicznej)

• Uzgodnienie projektu planu z wojewodą, zarządem województwa, zarządem powiatu w zakresie odpowiednich zadań rządowych i samorządowych

• Uzgodnienie projektu planu z właściwym wojewódzkim konserwatorem zabytków

• Uzgodnienie projektu z organami nadzoru górniczego, administracji geologicznej i dyrektorem urzędu morskiego, ministrem właściwym do spraw zdrowia ( a po chuj ???) oraz właściwym organami wojskowymi ( ta ? i co , frytki do tego ? XD)

Wszystkich uzgodnień należy dokonywać w terminie wyznaczonym przez wójta burmistrza lub prezydenta miasta nie krótszym niż 21 dni

Po uzyskaniu wymaganych zgód następuje wprowadzenie w projekcie planu zmian wynikających z uzyskanych opinii i uzgodnień oraz zgód.

Etap upublicznienia projektu planu

O wyłożeniu należy zawiadomić w ten sam sposób w jakim nastąpiło ogłoszenie o przystąpienia do sporządzania planu miejscowego. Ogłoszenie powinno się ukazać co najmniej 7 dni przed datą rozpoczęcia wyłożenia, które powinno trwać co najmniej 21 dni.

** Terminy te w porównaniu z terminami wymaganymi w przypadku wyłożenia projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są o 1 tydzień krótsze.

W ogłoszeniu o wyłożeniu projektu planu należy jednocześnie określić termin w którym można składać uwago do projektu planu – 14 dni od daty zakończenia wyłożenia.

W czasie wyłożenia planu należy zorganizować publiczną dyskusję nad rozwiązaniami przyjętymi w planie pomiędzy organami sporządzającymi plan, projektantem oraz bezpośrednio zainteresowanymi. Uczestnicy dyskusji mogą składać do projektu uwagi, które zasąpiły dotychczasowe protesty i zarzuty.

Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

** uchwalany jest on przez radę gminy i podlega opublikowaniu w dzienniku urzędowym

Do uchwały rady w sprawie planu miejscowego dołącza się ponadto:

1. Rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag złożonych do projektu planu

2. Rozstrzygnięcie o sposobie realizacji zpisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej

3. Rozstrzygnięcie o zasadach finansowania tych inwestycji zgodnie z przepisami o finansach publicznych

Okres obowiązywania

Uchwała rady gminy w sprawie uchwalenia planu miejscowego obowiązuje od dnia wejścia w życie w niej określonego, jednak nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa.

Wejście w życie planu miejscowego powoduje tratę mocy obowiązujących innych planów zagospodarowania przestrzennego lub ich części odnoszących się do objętego nim terenu

**Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jest aktem prawa miejscowego

Prawne znaczenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Współczesny system planowania przestrzennego w Polsce określony został w Ustawie z 27 marca 2003r o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

(DzU nr 80, poz. 717 z późn. Zm.)

Planowanie przestrzenne a w szczególności miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest to element za którego pomocą można określać granice nie zakazanego przez prawo korzystania z prawa własności lub innego prawa do nieruchomości.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na mocy art. 14 ust8. Jest aktem prawa miejscowego

Oznacza to że ma charakter prawa powszechnie obowiązującego na obszarze gminy dla którego został sporządzony dlatego tylko plan miejscowy może być bezpośrednia podstawą działalności ingerującej w kształt, zagospodarowanie i funkcjonowanie przestrzeni.

Skutki prawne i finansowe uchwalenia planu miejscowego,

Skutki prawne XD:

• Utrata mocy obowiązującej innych planów zagospodarowania przestrzennego lub ich części odnoszących się do objętego nimi terenu

• Nieważność decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu sprzecznych z nowym planem z wyjątkiem przypadków gdy wydano już decyzję o pozwoleniu na budowę

Skutki finansowe:

• Renta planistyczna czyli określana procentowo opłata od przyrostu wartości nieruchomości wskutek uchwalenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

• Rekompensata związana z roszczeniami będącymi skutkiem ujemnej zmiany wartości nieruchomości lub tez ograniczeniem możliwości korzystania z niej zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem

Koszty sporządzenia planu miejscowego obciążają budżet gminy

• W innych przypadkach obciążają:

• Budżet państwa – jeżeli jest on w całości lub części bezpośrednia konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o zanczeniu krajowym

• Budżet województwa – jeżeli jest on w całości lub w części bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczaniu wojewódzkim

• Budżetu powiatu – jeżeli jest on w całości lub części bezpośrednia konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym

• Inwestora realizującego inwestycję celu publicznego – w czesci w jakiej jest on bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji tej inwestycji

(art. 21)

Korzyści posiadania planu miejscowego:

• Ochrona krajobrazu kulturowego

• Ochrona środowiska przed szkodniczym oddziaływaniem gospodarki

• Ochrona przed klęskami żywiołowymi

• Ochrona człoweiak przed szkodliwym oddziaływaniem gospodarki

• Ocgorna społeczeństwa prze elementami patologicznymi

• Kształtowanie osobowości ludności

• Wpływ na poziom zatrudnienia

• Zwiększenie inwestycji w regionie

• Poprawa warunków komunikacyjnych

• Poprawa dostępności komunikacyjnej ośrodków i regionów

• Oszczędne wykorzystanie ternu

• Racjonalne korzystanie z zasobów