■ Temat: Jaki ładny przymiotnik! (1 godzina)

Materiał lekcji:

Podręcznik, cz. II, s. 15-16; Zeszyt ćwiczeń, s. 65-68

Potrzebne materiały:

- kartka z opisem pokoju Agnieszki (załącznik 19).

Cele edukacyjne

Uczeń:

- rozpoznaje przymiotniki,

- dostosowuje formę przymiotnika do rzeczownika,

- tworzy związki wyrazowe rzeczownika z przymiotnikiem,

- rozpoznaje wyrazy określane i określające,

- rozumie zależność wyrazów w związku (nadrzędność, podrzędność),

- rozpoznaje rodzaj i liczbę przymiotnika,

- stosuje przymiotniki w wypowiedzi ustnej i pisemnej,

- redaguje opis.

Metody, techniki i formy pracy:

- ukierunkowana praca indywidualna

Przebieg lekcji:

1. Na początku lekcji nauczyciel poleca uczniom uporządkowanie piórnika i sporządzenie spisu znajdujących się w nim przedmiotów (w kolejności alfabetycznej). Do wypisanych
w prawej kolumnie rzeczowników uczniowie mają dopisać określające je przymiotniki:

Przymiotniki (jaki?, jaka?, jakie?)	Rzeczowniki (kto?, co?)
niebieski, wodnisty	atrament
delikatna, biała	bibuła
podłużny, plastikowy	długopis
miękka, popielata	gumka
prosta, długa	linijka
drewniany, zielony	ołówek
metalowe, srebrne	pióro
okrągła, ostra	temperówka

2. Podkreślenie w notatce rzeczowników lub zapisanie ich większymi literami unaoczni dzieciom rolę rzeczownika w związku. Jest on wyrazem nadrzędnym w stosunku
do podrzędnego przymiotnika.

3. Dzieci samodzielnie sporządzają notatkę (rysunek) wyrażającą ważność rzeczownika
w związku wyrazowym z przymiotnikiem.

Rzeczownik jest wyrazem określanym

temperówka

Przymiotnik jest wyrazem określającym

okrągła

4. Uczniowie wykonują ćw. 4 z zeszytu ćwiczeń (s. 65), które uświadomi im, że forma przymiotnika jest zgodna z formą rzeczownika. Następnie wykonują ćw. 2 z podręcznika
(cz. II, s. 15).

5. Nauczyciel proponuje dzieciom zabawę w porządkowanie pokoju. Rozdaje kartki z opisem pokoju Agnieszki (załącznik 19), wypisuje na tablicy antonimy, a następnie zadaje pytanie: Co zrobić, żeby w pokoju Agnieszki było wesoło? Uczniowie zmieniają w podanym tekście przymiotniki nacechowane ujemnie na nacechowane dodatnio. Zgłaszają swoje propozycje ustnie, a następnie notują je w zeszycie. W ten sposób tworzą listę antonimów.

Antonimy:

smutny - radosny

ciemny - jasny

małe - duże

ponure - wesołe

szary - kolorowy

stara - nowa

ciężki - lekki

nudne - ciekawe

nieprzyjemne - miłe

wąskie - szerokie

niewygodne - wygodne

6. Po wykonaniu ćwiczenia nauczyciel zapisuje na tablicy opis lustra zamieszczony w ramce, a następnie wykreśla z tekstu wszystkie przymiotniki. Uczniowie zapisują swoje spostrzeżenie po tym ćwiczeniu.

Przymiotniki odgrywają ważną rolę w opisie. Pomagają określić cechy przedmiotu: kształt, wielkość, kolor, materiał, z jakiego został wykonany, cechy charakterystyczne. Bez przymiotników opis jest niedokładny, ubogi.

Praca domowa

Opisz swój pokój. Wykorzystaj przymiotniki poznane na lekcji.

Załącznik 19

Pokój Agnieszki

W smutnym pokoju Agnieszki leży ciemny dywan. Małe okna wychodzą na ponure podwórko. Szary obrus przykrywa stolik pod starą lampą. Dziewczynka śpi na wąskim, niewygodnym łóżku. W rogu pokoju stoi ciężki regał z nudnymi książkami. Pokój robi nieprzyjemne wrażenie.

OCZKO WODNE

Było to niezwykle piękne, owalne lustro, otoczone ciemną ramą z cennymi, drobnymi kryształami. Przykuwał uwagę ich niezwykły jasny blask i oryginalne rozmieszczenie
na drewnie.

DRZEWA

---