OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ NEREK
Niewydolność nerek występująca u chorych z uprzednio zdrowymi nerkami, objawiająca się skąpomoczem lub bezmoczem, rzadko wielomoczem (10%) oraz retencją substancji normalnie wydalanych z mocze.
Najczęstsza przyczyna:
zaburzenia krążeniowo-niedokrwienne (80%) - centralizacja krążenia
nefrotoksyny (20%)
Ostra PRZEDNERKOWA niewydolność nerek - wtórna hipoperfuzja:
hipowolemia (odwodnienie, krwawienie)
niewydolność serca (zawał i wstrząs, wstrząs septyczny i anafilaktyczny)
zaburzenia hemodynamiki wewnątrznerkowej, obkurczenie naczyń doprowadzających (zespół wątrobowo-nerkowy w przebiegu niewydolności wątroby)
Po normalizacji przednerkowych zaburzeń dochodzi do normalizacji ukrwienia i czynności nerek
Ostra NERKOWA niewydolność nerek:
zatory i zakrzepy tętnic i żył nerkowych, nadciśnienie złośliwe, zapalenie naczyń
ostre i podostre kłębuszkowe zapalenie nerek
bakteryjne, polekowe śródmiąższowe zapalenie nerek
nefrotoksyny
POZANERKOWA ostra niewydolność nerek:
obustronne zamknięcie moczowodów- kamica, martwica brodawek nerkowych, guzy, skrzepy krwi
zamknięcie cewki moczowej- prostata
Fazy ONN:
faza uszkodzenia (wstępna) - trwa od kilku godzin do kilku dni, w zależności od czynnika sprawczego.
faza skąpomoczu lub bezmoczu, trwa od 2 dni do 9 miesięcy, średnio 10 dni, nie zawsze dochodzi do całkowitej normalizacji czynności nerek.
- retencja sodu i wody - uogólnione obrzęki, obrzęk śródmiąższowy płuc, niewydolność lewokomorowa serca, wzrost ciśnienia tętniczego, zapalenie osierdzia, obrzęk mózgu (niepokój, zaburzenia świadomości, śpiączka, wzmożona reaktywność nerwowo-mięśniowa, drżenia mięśniowe, kurcze, drgawki)
- hiperkaliemia - groźne dla życia zaburzenia serca, zatrzymanie czynności serca, osłabienie do porażenia mięśni obwodowych
- hiperfosfatemia, hipokalcemia, hipermagnezemia
- kwasica metaboliczna
- retencja ciał azotowych - wzrost stężenia kreatyniny, mocznika (BUN), większy u osób ze zwiększonym katabolizmem (zakażenie, osłabienie odporności, zakażenie grzybicze), po 1-5 dniach objawy mocznicy: nudności, wymioty, objawy żołądkowo-jelitowe, krwawienia (skaza płytkowa, NW, wykrzepianie wewnątrznaczyniowe), nadpobudliwość nerwowo-mięśniowa, zaburzenia świadomości
faza wielomoczu - średnio 3 tygodnie, stopniowy wzrost diurezy do 5l i więcej, już we wczesnej fazie dochodzi do obniżenia kaliemii, mimo początkowego jeszcze dalszego wzrostu kreatyninemii i stężenia mocznika we krwi.
faza normalizacji czynności nerek - trwa miesiące do 2 lat, nie zawsze dochodzi do całkowitej normalizacji czynności nerek.
PRZEWLEKŁA CHOROBA (NIEWYDOLNOŚĆ) NEREK
Postępujący, nieodwracalny zanik liczby czynnych nefronów, prowadzący do ograniczenia czynności wydalniczej nerek.
Pierwotne nefropatie:
- kłębuszkowe zapalenie nerek
- nefropatie cewkowo-śródmiąższowe
- stwardnienie naczyniowe nerek
- wielotorbielowate zwyrodnienie nerek
Wtórne nefropatie:
- nefropatia cukrzycowa
- nefropatia nadciśnieniowa
- nefropatia toczniowa
- nefropatia skrobiawica
- nerka szpiczakowa
Stadia przewlekłej choroby nerek:
okres wydolności, GFR >90 ml/min, jakakolwiek patologia utrzymująca się powyżej 3 miesięcy, stwierdzana w USG, biochemicznie, w biopsji
okres utajony, GFR od 60 do 90 ml/min
okres wyrównany, GFR od 30 do 60 ml/min
okres niewyrównany, GFR od 15 do 30 ml/min
przewlekła niewydolność nerek, GFR <15 ml/min, mocznica
GFR dla mężczyzn 130±20, dla kobiet 115±15 ml/min
Okres utajony (do 50% czynnego miąższu nerki)
Prawidłowe stężenie kreatyniny w surowicy, pełna kompensacja, niekiedy chwiejne nadciśnienie tętnicze
Okres wyrównany (25%-50% czynnego miąższu nerki)
Wyrównana retencja, kreatynina w surowicy może być w normie, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, stopniowy rozwój niedokrwistości i zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej, wielomocz spowodowany zwiększonym ładunkiem osmotycznym przypadającym na jeden nefron, wzmożone pragnienie, polidypsja
Okres niewyrównany (poniżej 25% czynnego miąższu nerki)
Niewyrównana retencja, rozwój objawów narządowych i przejście w fazę mocznicy, kwasica metaboliczna, hiperkalemia, przewodnienie, bóle głowy, nadpobudliwość układu nerwowo-mięśniowego, drżenie, drgawki, zaburzenia osobowości, dezorientacja, depresja, omamy słuchowe i węchowe, senność, śpiączka, polineuroptia, nudności, zaburzenia łaknienia, biegunki, wymioty, krwawienia, czkawka, niedokrwistość, leukocytoza, skaza krwotoczna (trombocytopatia), nadciśnienie tętnicze, NS, mocznicowe zapalenie osierdzia, płuca mocznicowe (przewodnione), skóra blada, sucha, łuszcząca, zadrapania, świąd, wtórna nadczynność przytarczyc (do upośledzonego wydalania fosforanów, parathormon), zaburzenia gospodarki lipidowo-węglowodanowej, osteodystrofia nerkowa, osteomalacja, zespół czerwonych oczu, niepłodność, zanik potencji, zaburzenia miesiączkowania
PNN, schyłkowa NN, mocznica, konieczna dializoterapia
ZESPÓŁ NERCZYCOWY
Zespół chorobowy charakteryzujący się dużym białkomoczem (>3,5g/d/1,7m²) i lipidurią uwarunkowany wzmożoną przepuszczalnością błony podstawnej kłębuszków nerkowych, prowadzący do hipo- i dysproteinemii, obrzęków, hiperlipidemi
Spadek stężenia albumin, α1 i γ globulin, wzrost α2 i β globulin
Hiperlipidemia spowodowana utratą z moczem lipazy lipoproteinowej i wzrostem syntezy lipoprotein
Przyczyny:
kłębuszkowe zapalenie nerek
nefropatia cukrzycowa
nefropatia toczniowa
nefropatia skrobiawica
wtórny do nowotworów, zakażeń
odczyny polekowe, alergie
Podstępnie!
Znużenie, osłabienie, utrata łaknienia, pienisty mocz, duszność, bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, nadciśnienie tętnicze, zakrzepy, niedokrwistość - mało żelaza (transferyna), osteomalacja (utrata 25-hydroksycholekalcyferol), utrata IgG- zakażenia.