Opracowała: Paulina Łukawska.

Socjologia - Jednostka jako istota społeczna.

Desmond Morris Ludzkie zoo

1. Plemię i superplemię

Plemię - grupa ludzi, w której wszyscy członkowie znają się i zachodzą między nimi różne zależności; plemię funkcjonuje lokalnie na zasadzie współdziałania jednostek;

• Epoka lodowcowa.

• Stan, w którym liczna osób zatrudnionych przy zapewnianiu pożywienia była mniejsza od liczby tych, których należało wyżywić; nastał wiek specjalizacji

• Tworzenie miast

• Konflikty plemienne; nadmiar ludzi

Superplemię - jest to „urealniona” wersja plemienia; podstawową różnicą jest, że ludzie nie znają osobiście każdego członka swojej wspólnoty

• Dominujące osobniki, panujące nad resztą grupy

• Współpraca w obliczu zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych

• Współzawodnictwo vs. współpraca - zachwianie równowagi → utworzenie praw i kodeksów

• <<Prawo zakazuje ludziom jedynie tego, do czego mają oni wrodzone skłonności>> Stąd wniosek, że jeżeli prawo zakazuje kradzieży, mordowania gwałcenia, to znaczy, że ludzkie zwierzę jest z natury złodziejem, mordercą i gwałcicielem. (…) Niezbyt przystaje [to] do zoologicznego wizerunku gatunku plemiennego. Natomiast niestety bardzo pasuje do wizerunku superplemienia.

• Źli przywódcy i twórcy kodeksów

• „prawo izolujące” - sprzyja tworzeniu się odrębności kulturowej

• Superlemię potrzebuje wroga

• Duża skłonność fragmentacji

• Środki masowego przekazu

• Przyjemności z życia w miejskim chaosie superplemiennym -ciekawość, wynalazczości żyłka sportowa

• Przenoszenie się na przedmieścia, wyjazdy na łono natury - próba powrotu do życia plemiennego.

2. Status i superstatus

• Walka o współczesną dominację

• W wyniku tej walki każdy dorosły osobnik uzyskuje pewną rangę społeczną

• Powstaje stan permanentnego napięcia spowodowanego walką o status

• Wyścig szczurów

• 10 złotych reguł:

1. Należy wyraźnie demonstrować strój, postawę i gesty znamionujące dominację

2. W chwilach rywalizacji należy znacząco pogrozić podwładnym

3. W chwilach zagrożeń fizycznych należy dysponować odpowiednią siłą, aby osobiście lub przez swoich przedstawicieli użyć jej do opanowania poddanych

4. Jeżeli zagrożenie wymaga posłużenia się raczej mózgiem niż mięśniami, należy przechytrzyć swoich podwładnych

5. Należy tłumić waśnie, które wybuchają między podwładnymi

6. Należy nagrodzić bezpośrednich podwładnych pozwalając im odnosić korzyści z zajmowania wysokich stanowisk

7. Należy chronić słabszych członków grupy przed nieuzasadnionymi szykanami

8. Należy stymulować aktywność społeczną członków grupy

9. Od czasu do czasu należy uśmierzać lęki swoich najniżej usytuowanych podwładnych

10. Należy uprzedzać zagrożenia i ewentualne ataki z zewnątrz

• Ubieganie się o przywództwo w wyspecjalizowanych podgrupach wchodzących w skład superplemienia

• Powstawanie coraz to nowych grup

• Imitowanie dominacji

• Przeadresowanie agresji

---