Bauman - Wieloznaczność nowoczesna - nowoczesność wieloznaczna
WIELOZNACZNOŚĆ - możliwość przypisania przedmiotu czy wydarzenia nie do jednej, lecz do wielu kategorii, jest specyficznie nieładem językowy, przejawem niewydolności funkcji segregacyjnej języka. Jej głównym symptomem jest zakłopotanie, które odczuwamy, gdy nie możemy odczytać sytuacji i dokonać wyboru postępowania.
walczy z nią nowoczesność
nieodłączna cecha języka - wynik z jego funkcji nazywania i klasyfikowania,
okazuje się produktem ubocznym klasyfikacji i domaga się wznowienia jej z twardszymi wymaganiami odrębności,
rozpanoszenie wieloznaczności to chaos.
FUNKCJA NAZEWNICZO-KLASYFIKACYJNA JĘZYKA stawia sobie za cel zapobieganie wieloznaczności.
polega na włączaniu bytów, do których stosuje się nazwa, oraz wyłączaniu całej reszty poza obręb nazwy,
podział zachodzi przy udziale przymusu. Jeśli jest on zbyt mały jednostki buntują się, pojawia się byt niedookreślony o zbyt wąskim lub zbyt szerokim znaczeniu. Jednostki nie mają wtedy wyraźnego sygnału do działania, lub sygnały wzajemnie sprzeczne wprawiające w pomieszanie (wieloznaczne),
PróbA zdefiniowania charakterystycznych cech nowoczesności.
Byt można określić jako nowoczesny, z chwilą, gdy znalazł się on na rozstajach ładu i porządku.
ŁADEM jest wszystko to, co nie jest chaosem.
CHAOS jest niedefiniowalny, nieprzewidywalny, brakuje mu sensu i logiki, jest irracjonalny, nieprzejrzysty, niedookreślony, wieloznaczny, jest czystą negacją.
Byt możemy nazwać nowoczesnym, jeżeli kieruje nim potrzeba projektowania tego, o czym wie lub sądzi, że nie istniałoby bez niego: samego siebie - natura nie da sobie rady bez człowieka i jego ochrony,
Istnienie jest nowoczesne, jeśli jest produkowane i odtwarzane za pomocą projektowania, manipulacji, zarządzania, zabiegów technicznych, - jeżeli zarządzają nim suwerenne agencje bogate w wiedzę, umiejętności i technologię,
Nietolerancja - agencje tępią chaos, wieloznaczność, próbują wyeliminować to, czego nie da się zdefiniować,
Świadomość jest nowoczesna o ile wypatruje chaosu - krytykuje, ostrzega i wzywa do czujności, to nadaje działaniu pęd, unieśmiertelnia dążenie do ładu wciąż demaskując porażki,
Nowoczesność szczyci się fragmentacją świata - globalna walka z chaosem dzielona jest na mnóstwo drobnych potyczek o ład miejscowy, dzięki temu świat może poradzić sobie z rozdrobnionymi problemami,
Radzenie sobie z problemami jest fikcyjne, ponieważ opiera się na administracyjnych statutach,
Rozwiązanie jednego problemu stwarza następny,
POSTĘP - zmagania z kolejnymi trudnościami, poszukiwania nowych celów i rozwiązań.
Ramą pojęciową nowoczesnej praktyki i intelektu jest podział dychotomiczny - opozycja, produkt oraz maska władzy, .
Stwarza złudzenie równości pomiędzy członami, maskuje jednak asymetrię siły, ponieważ siła różnicująca kryje się zwykle w jednym z członów, drugie jest jedynie jego alter ego.