BIOCHEMIA

SPRAWOZDANIE

ĆWICZENIE 2

WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE BIAŁEK

Sabina Spyrka

Natalia Wiśniewska

Biotechnologia II

Gr. 5

OPOLE

WPROWADZENIE

Wysalanie białek - metoda wytrącania i rozdziału białek polegająca na dodaniu do roztworu odpowiedniej ilości siarczanu amonu; wysalanie białka jest procesem odwracalnym, nie powoduje denaturacji; białko najłatwiej wysolić w pH równym jego punktowi izoelektrycznemu.

Denaturacja białek - zmiany w II, III- i IV-rzędowej strukturze białka natywnego, które prowadzą do utraty aktywności biologicznej lub innej indywidualnej cechy charakterystycznej przy zachowaniu jego struktury pierwszorzędowej.

CEL ĆWICZENIA:

Poznanie właściwości fizykochemicznych białek. Rozróżnianie terminów wysalanie i denaturacja białek.

PRZEBIEG ĆWICZENIA

CZĘŚĆ I - Termiczna denaturacja białek w środowisku o różnym pH

PRZEBIEG:

1. Odmierzyliśmy do jednej probówki 1 cm³ 1,0% roztworu albuminy, do drugiej 1 cm³ 1,0% roztworu albuminy oraz 1 cm³ 1,0% roztworu kwasu octowego, a do trzeciej

1 cm³ 1,0 % roztworu albuminy oraz 1 cm³ 10% roztworu NaOH. Zawartość każdej probówki starannie wymieszaliśmy.

2. Następnie zmierzyliśmy pH roztworu wszystkich roztworów za pomocą uniwersalnego papierka wskaźnikowego.

3. Próbówki umieściliśmy w łaźni wodnej i ogrzaliśmy do wrzenia

4. Wyjęliśmy probówki z łaźni wodnej i czekaliśmy, aż roztwory ostygną.

5. Obserwowaliśmy zmiany jakie zaszły w roztworach.

WYNIKI I WNIOSKI:

Roztwory kolejno w probówkach miały pH: I 6-7, II 4-5 oraz III 10-11. Po wyjęciu probówek z łaźni wodnej zauważyliśmy zmętnienie roztworu tylko w I probówce - oznacza to że tylko w tej probówce zaszła denaturacja. Denaturacja nie zaszła więc ani w środowisku zasadowym, ani w środowisku kwaśnym.

CZĘŚĆ II - Wytrącenie białka jonami metali ciężkich

PRZEBIEG:

1. Odmierzyliśmy do probówki 2 cm³ 1,0% roztworu albuminy.

2. Następnie dodaliśmy 5 kropli 5 % roztworu azotanu srebra AgNO₃.

3. Zawartość probówek dokładnie wymieszaliśmy.

4. Obserwowaliśmy zmiany jakie zaszły w roztworach.

WYNIKI I WNIOSKI:

Po wykonaniu wszystkich wyżej wymienionych czynności roztwór w probówce stał się mętno biały, a po upływie 48 godzin w probówce wytrącił się brunatny osad. W przypadku tym mamy do czynienia z powstaniem soli metalu ciężkiego (Ag). Zmętnienie wynika z małego stężenia białek w badanej próbce.

CZEŚĆ III - Wytrącenie białka etanolem

PRZEBIEG:

1. Do dwóch probówek wprowadziliśmy po 1 cm³ 90% etanolu.

2. Następnie do każdej probówki dodaliśmy po 0,5 cm³ 1,0% roztworu albuminy.

3. Zawartość tych probówek starannie wymieszaliśmy.

4. Po wytworzeniu się osadu, do jednej z probówek natychmiast dodaliśmy ok. 5 cm³ wody destylowanej.

5. Zawartość probówki wymieszaliśmy i osad znikł.

6. Drugą probówkę pozostawiliśmy w temp. Pokojowej na około 20-30 minut.

7. Następnie dodaliśmy około 5 cm³ wody destylowanej.

8. Obserwowaliśmy zmiany jakie zaszły w roztworach.

WYNIKI I WNIOSKI:

W I probówce po natychmiastowym dodaniu wody i po wymieszaniu jej zawartości osad, który pojawił się początkowo znikł i ustaliła się klarowna ciecz. Natomiast w drugiej probówce roztwór cały czas był mętny. Świadczy to o tym, że w pierwszej probówce poprzez natychmiastowe dodanie wody udało nam się odwrócić proces denaturacji białka, w drugiej zaś denaturacja zaszła i po upływie 20 minut była już nieodwracalna. Pod wpływem związków odwadniających takich jak np. etanol w temperaturze pokojowej lub podwyższonej białka wypadają z roztworu ulegając denaturacji.

---