Filozofia - dosł. `miłość mądrości'; pierwotnie rozumiana jako mądrość w ogóle, wiedza, wykształcenie; nauka o tym, co dla ludzkości najważniejsze i najcenniejsze.

• podwaliny filozofii europejskiej - Grecja, V i IV w. p.n.e.

• początek filozofii greckiej - VII w. p.n.e. - Tales

• emocje zostały zastąpione przez myśli, wyobrażenia fantastyczne - przez zjawiska realne i historyczne

• najpierw badali:

• zjawiska przyrody fizyka

• możliwości ludzkiego poznania logika

• możliwości ludzkiego działania etyka

• a później stworzyli:

• ogólną teorię bytu

• teorię poznania i działania

• pierwsi filozofowie byli ludźmi wszechstronnymi (polihistorami)

• szukali odpowiedzi na różne pytania

• ujmowali całość ludzkiego doświadczenia

• VI i V w. p.n.e. - stworzyli systemy filozoficzne = ujmowali różnorodne zjawiska z jednolitego stanowiska filozoficznego

• Demokryt z Abdery (ok. 460-360 p.n.e.) - z materialistycznego (materia składa się z atomów)

• Platon (427-347 p.n.e.) - z idealistycznego (prawdziwym bytem są idee, a rzeczy i zjawiska są tylko „cieniami idei”)

• Arystoteles - system kompromisowy wobec swoich poprzedników:
  w jednostkowych zjawiskach i rzeczach szukał ogólnej istoty, drogą empiryczną budował racjonalną wiedzę

• osobne, szczególne miejsce - Sokrates (469-399 p.n.e.), nauczyciel Platona, pośrednio także Arystotelesa

• podstawy logiki i etyki

---