Drama, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna


Drama - polega na komunikacji między uczestnikami, skupia się więc na doświadczeniu jej uczestników i ich indywidualnym rozwoju. Angażuje gest, ruch, myśl, emocje, wyobraźnię. Dzięki zespołowym grom dramowym wszystkie te sfery osobowości dziecka są uruchamiane, co przyspiesza jego psychiczne dojrzewanie.

Zastosowanie dramy jako metody pracy z dziećmi umożliwia:

- rozwijanie w dziecku wiary w siebie;

- kształcenie pełnej osobowości, pobudzanie harmonijnego rozwoju;

- rozszerzenie zakresu aktywności dziecka;

- wykorzystanie wychowawczego oddziaływania zespołu rówieśników;

- wykorzystywanie w codziennej praktyce wychowawczej elementów sztuki w różnych jej przejawach (muzyka, teatr, plastyka);

- rozwijanie wrażliwości, wyobraźni i doświadczeń

- stwarzanie takiej sytuacji, w których dziecko uczy się dokonywać samodzielnych wyborów i podejmować decyzje;

- kształtowanie postawy otwartej i kreatywnej;

- nacisk na indywidualny rozwój dziecka;

- rozwijanie i wzbogacanie słownictwa.

K. Pankowska wyróżnia następujące techniki dramy:
- rozgrzewka - ma na celu uelastycznienie psychofizyczne uczestników, uwolnienie od napięć;

- gry u zabawy - są potrzebne szczególnie na początku pracy z uczniami. Służą do integracji, przełamywania lodów, dodawania odwagi;

- ćwiczenia wstępne - są włączane do dramy jako kroki prowadzące do jej istoty. Są użyteczne jako wstępny sondaż opinii do dalszego poprowadzenia dramy;

- elementy pantomimy - swobodna, spontaniczna, a jednocześnie wymagająca precyzji forma, szczególnie lubiana przez dzieci;

- stop klatka - obraz zatrzymany w ruchu, polega na zatrzymaniu akcji, zastygnięcia w bezruchu. Skupia uwagę na jakimś ważnym aspekcie tematu, dając czas na jego analizę, zachęca do dyskusji „po za akcją”;

- „tworzenie pomników” - polega na uplastycznieniu sytuacji: jako tworzywo do uformowania „rzeźby” służą członkowie grupy, w których jedna osoba (lub więcej) występuje w roli rzeźbiarza;

- rysowanie, pisanie - chodzi o rysowanie czy pisanie w trakcie dramy (nie przed czy po), występuje jako jej element. Rysowanie uwiarygodnia sytuację, konkretyzuje wyobrażenia. Pisanie zaś pomaga pogłębić przeżycie, skłania do refleksji;

- etiudy dramowe - polegają na pracy w grupach na zadany temat, np. wymyślanie akcji dramowej do tematu „podróż”. Dają możliwość zbudowania serii powiązanych scenek;

- wywiady, rozmowy - forma pracy dla różnych grup wiekowych związana z mediami, sądami, różnego rodzaju instytucjami życia społecznego, itp.

- dokumentowanie - polega na zbieraniu materiałów (informacji) na określony temat. Może zawierać elementy innych technik: wywiadów, rysowania, pisania tekstów;

- sytuacje stymulowane - w miarę ścisłe określenie ról i sytuacji do odegrania. Motywują do otwartego wypowiadania się, są dobrym sposobem do zderzania różnych punktów widzenia;

- zebrania i spotkania - mogą dotyczyć sytuacji szkolnych (np. spotkań młodzieży z dyrektorem, nauczycieli z rodzicami), społecznych, rodzinnych, politycznych;

- improwizacja rozwinięta - ta forma pracy najbliższa jest autentycznemu doświadczeniu. Udział w niej bierze cała grupa wraz z nauczycielem, który także występuje „w roli” i kontroluje sytuację „od wewnątrz”.

Funkcje dramy:

- funkcja diagnostyczna,

- funkcja wychowawcza,

- funkcja kształcąca,

- funkcja terapeutyczna,

- funkcja kreatywna,

- funkcja stymulująca,

- funkcja rozrywkowa.

Dziesięć wskazówek dla nauczyciela dramy:

  1. Najważniejszy jest właściwy dobór tematu dramy.

  2. Natychmiastowe pobudzenie zainteresowania uczniów.

  3. Należy wprowadzać temat krótko i konkretnie.

  4. Przy wprowadzeniu tematu i w trakcie jego rozwijania, należy używać języka prostego, zrozumiałego dla uczniów.

  5. Niezwykle ważny jest tekst pedagogiczny i życzliwość. Zamiast krytyki stosujemy pochwały, jako przejaw uznania dla wysiłków i twórczej pracy uczniów.

  6. Nie powinno się korygować w trakcie trwania działań dramowych błędów językowych uczniów.

  7. Nie obawiajmy się przyznawać do własnej niewiedzy. Pozwólmy uczniom „wiedzieć lepiej od nauczyciela”.

  8. W trakcie rozwijania dramy należy „iść za uczniem”, śledząc jego tok myślenia i przekładania go na działanie.

  9. Używajmy różnych łatwo dostępnych materiałów pomocniczych i rekwizytów w celu zainspirowania i ożywienia samodzielnej pracy uczniów.

  10. W trakcie dyskusji po dramie dajmy możliwość swobodnego wypowiedzenia się jej uczestnikom.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zabawy integracyjne , Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
Relaksacja w pracy z dziećmi - referat, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
metoda storyline, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
UCZENIE SIĘ PRZEZ DOŚWIADCZENIE, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
Różne odmiany dyskusji-burza mózgów-635- metaplan, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
technika sześciu kapeluszy, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
mapa myśli, Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
zabawy integracyjne , Dokumenty studia, edukacja wczesnoszkolna
Zintegrowana edukacja - wykłady, Studia, edukacja wczesnoszkolna
TYGODNIOWY ZAPIS Z PRZEDSZKOLA, Studia, edukacja wczesnoszkolna
drama, pedagogika I-III, edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna - materiały dla nauczycieli
samokontrola, Studia, edukacja wczesnoszkolna
zdrowie, Studia licencjackie, Edukacja wczesnoszkolna, I rok, Promocja zdrowia
Edukacja jako metafora ognia, Studia, pedagogika wczesnoszkolna
WYKLADY - dr.Knotowicz..., Studia licencjackie, Edukacja wczesnoszkolna, III rok, Profilaktyka i pro
Drama w edukacji wczesnoszkolnej, Scenariusze zajęć-konspekty
EDUKACJA WIELO I MIEDZYKULTUROWA - wyklady, 3. dokumenty w szkole, Studia - edukacja wielo i międzyk
Plan rozwoju nauczyciela dyplomowanego - edukacja wczesnoszkolna, Dokumenty szkolne, zarembinka
aktywiza, Studia, ROK I, podstawy edukacji wczesnoszkolnej

więcej podobnych podstron