Wykład 4
Zaburzenia lękowe/nerwicowe
W zaburzeniach somatyzacyjnych lęk nie jest odczuwany, można o nim wnioskować jedynie na podstawie historii choroby,
fobia społeczna nie jest odmianą ochlofobii (lęku przed tłumem);
istotą fobii społecznej jest znalezienie się w centrum uwagi innych osób z powodu własnego kompromitującego/nieadekwatnego zachowania (np. ktoś nie pojawia się w restauracji, bo boi się, że mógłby zwymiotować; jednostka nie musi mieć tego rodzaju doświadczeń - ani nie widziała takiej sytuacji, ani sama nie uczestniczyła w niej),
agorafobia - lęk przed własną niesprawnością w syt. w której człowiek źle się czuje i znajduje się wśród osób, które nie udzielą mu pomocy lub jest sam (nie ma nic wspólnego z otwartą lub zamkniętą przestrzenią);
może być z objawami paniki lub bez nich; panika = silne pobudzenie, ból w klatce piersiowej, ból brzucha, przekonanie o tym, że dzieje się coś strasznego;
rozwiązanie stosowane przez osoby z agorafobią - ciągłe towarzystwo bliskiej osoby (która udzieli pomocy),
zaburzenia lęku uogólnionego - stany napięcia skoncentrowane na tym, co dzieje się tu i teraz, którym towarzyszą objawy somatyczne; człowiek obawia się tego, co może się zdarzyć
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne: zaburzenia myślenia (obsesja) i działania (kompulsja)
osobowość anankastyczna (obsesyjno-kompulsywna) a zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
podobieństwo tylko w nazwie i konieczności wykonywania pewnych czynności w sposób skrupulatny,
w osobowości obsesyjno-komulsywnej człowiek wykonuje obsesyjnie jakieś czynności, bo uważa, że tak powinien robić i czerpie z tego satysfakcję i uważa, że inni powinni postępować tak samo (np. czyści obsesyjnie toaletę, bo uważa, że toaleta powinna być czysta),
w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych człowiek jest krytyczny wobec wykonywanych przymusowo czynności - wie, że musi czyścić, aby zredukować napięcie,
PTSD - brak kryterium zamykającego możliwy okres wystąpienia (wiadomo, że występuje minimum po 1 miesiącu od traumy, ale nie wiadomo, ile może trwać ani jaki jest maksymalny czas, po jakim może się pojawić - np. u weteranów często pojawia się dopiero, gdy przechodzą na emeryturę),
Dla wystąpienia PTSD niekonieczna jest trauma, wystarczy potwierdzająca się sekwencja zdarzeń (np. poczucie braku kontroli wyst. w syt. porodu i jego powtórzenie w syt. poporodowej, gdy kobieta nie uzyska wsparcia od otoczenia),
Każde codzienne zdarzenie, powszechne, częste, może być zdarzeniem traumatycznym;
nie należy mówić o dysocjacji w kategoriach patologii - raczej o kontinuum dysocjacyjnym;
asocjacja i dysocjacja - 2 krańce kontinuum,
normą nie jest pełna asocjacja, ale środek kontinuum - pełna spójność między umysłem, ciałem a świadomością właściwie się nie zdarza,
dysocjacja może być typowa (działania automatyczne), a asocjacja może być patologiczna
MPD
oba systemy diagnostyczne uznają istnienie osobowości wielorakiej
główna różnica między osobowościami: osobowości wielorakie różnią się cechami aktywności układu nerwowego, zapisem EEG, EKG i charakterem pisma,
powstaje w wyniku maltretowania w okresie dzieciństwa (diagnozowane gł. przez hipnozę),
2