Biopsja cienkoigłowa
(BAC) biopsja aspiracyjna cienikoigłowa - rodzaj badania cytopatologicznego polegający na pobraniu próbki komórek za pomocą cienkiej igły wprowadzonej do tkanki i przyłożenia podciśnienia (za pomocą tłoka strzykawki podłączonej do igły)
Badania mózgu TK
Podstawowa metoda stosowana w jego diagnostyce
Niezastąpiona w diagnostyce świeżych urazów czaszki - łatwe wykrycie krwiaków
Umożliwia rozpoznanie udarów mózgu i nieurazowe zmiany w CUN (tętniaki, krwotoki, wodogłowie)
Zmiany niedokrwienne mózgu
Krwotok śródmózgowy i podpajęczynówkowy
Pozwala na podejrzenie guzów mózgu
Obserwacja zmian pourazowych (stłuczenia, krwiak przymózgowy)
Jest wykorzystywana w razie wystąpienia powikłań (np. obrzęk mózgu) oraz w celu oceny „stopnia gojenia się” udaru (wchłonięcia krwotoku)
Czasem podaje się środek kontrastujący (lepsza czułość badania)
Badanie TK twa kilka minut, wykorzystuje promieniowanie X - nie wolno wykonywać w ciąży
Różnice między MRI, TK i RTG
MRI
dokładniejsze badanie wnoszące więcej informacji na temat kształtu, wielkości i lokalizacji różnych zmian chorobowych,
gdy wykorzysta się dodatkowo środek kontrastujący badanie będzie czulsze niż, gdyby zastosowano środek kontrastujący w TK.
lepszy od RTG w badaniu układu mięśniowego i szkieletowego (np. szpik kostny) - czego nie zobrazuje RTG.
Jako jedyne nie wykorzystuje promieni X, tylko zjawisko jądrowego rezonansu magnetycznego)
TK i RTG
- wykorzystują promieniowanie X
Scyntygrafia jest metodą uzyskiwania obrazu narządów, a przede wszystkim oceny ich czynności, przy pomocy niewielkich dawek izotopów promieniotwórczych (radioznaczników). Izotopy podawane są zwykle bezpośrednio do naczyń, wyjątkowo doustnie. Istnieją specjalne monogramy i wzory, na podstawie których oblicza się dawkę izotopu w zależności od masy i powierzchni ciała.
Technika ta określana jest jako tomografia emisyjna pojedynczego fotonu (z angielskiego - SPECT).
Inną technika scyntygrafii jest pozytonowa TK (PET).