POLITYKA DYWIDENDY, finanse i zarzadzanie


POLITYKA DYWIDENDY

Politykę dywidendy określa się jako decyzję o tym ile wygenerowanego przez firmę zysku można wypłacić w postaci dywidendy akcjonariuszom, a ile zatrzymać w firmie i przeznaczyć na cele rozwojowe.

Istnieją 3 możliwości kształtowania polityki dywidendy:

- całość zysku przeznaczona jest na wypłatę dywidendy,

- całość zysku przeznaczona na inwestycje,

- część zysku przeznaczona na dywidendę , cześć na inwestycje( wówczas problemem decyzyjnym jest ustalenie wysokości dywidendy).

Wypłata na rzecz akcjonariuszy jest z reguły formą dywidendy pieniężnej. Istnieje kilka rodzajów dywidendy pieniężnej:

systematyczna (firma zakłada, że w przyszłości będzie miała jakiś zysk)

dodatkowa

specjalna ( wypłaty pojawiające się ze względu na dodatni wzrost zysku, takie kwoty nie powtórzą się już raczej w przyszłości)

likwidacyjna (w przypadku gdy zatrzymany zysk został wykorzystany, a przedsiębiorstwo aktualnie nie potrzebuje środków na zabezpieczenie zobowiązań)

rezydualna (wypłacana jako reszta z zysku pozostałego po zamknięciu optymalnego budżetu inwestycyjnego).

Z polityką dywidendy związane są 3 przeciwstawne teorie polityki dywidendowej:

TEORIA NIEISTOTNOŚCI DYWIDENT

M. Miler i F. Modligan

Polityka dywidend nie ma wpływu na cenę akcji i na koszt kapitału. Wartość przedsiębiorstwa a tym samym cena akcji jest określana tylko przez siły osiągnięcia zysku i ryzyko przedsiębiorstwa.

W teorii tej istotne są następujące założenia:

1) nie ma podatków od dochodów osobistych ani przedsiębiorstw;

2) nie występują koszty dywidendy;

3) stopień dźwigni finansowej nie ma wpływu na koszt kapitału;

4) inwestorzy i dyrektorzy są racjonalni i mają tą samą informacje o perspektywach rozwojowych firmy w przyszłości;

5) podział zysków netto nie ma wpływu na koszty kapitału akcyjnego firmy;

6) polityka budżetowania kapitałowego jest niezależna od polityki dywidendy przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe założenia polityka dywidend nie ma wpływu na cenę akcji i koszt kapitału. Aby zapewnić firmie właściwy wzrost konieczne są emisje nowych akcji dla pozyskania funduszy. W sytuacji gdy inwestorom będzie zależało w danym momencie na gotówce wówczas sprzedadzą część akcji bądź domagać się będą większej dywidendy. Kiedy firma zwiększy wypłatę dywidendy, ale nie zmieni swojej polityki kredytowej i inwestycyjnej, fundusze na pokrycie kosztów dywidendy będą musiały zostać zdobyte poprzez emisje nowych akcji, których cena musi być niższa od akcji znajdujących się już w obrocie, bo musi ona odpowiadać ich realne wartości. W wyniku takiego działania wartość rynkowa firmy zostaje rozdrobniona poprzez oddanie jej części nowym akcjonariuszom.

Np.: Firma wypłaca dywidendę finansową z emisji nowych akcji, której wartość jest równa ilości nowo-wyemitowanych akcji. Wartość dotychczasowych akcjonariuszy spada a całkowita wartość firmy pozostaje bez zmian. Zmniejszenie wartości akcji pozostałych akcjonariuszy o sumę dokładnie odpowiadającą kwocie o którą została zwiększona dywidenda.

Pozwala to wysnuć wniosek, iż zmiana polityki dywidendowej przy ustalonych założeniach nie wpływa na całkowitą zmianę wartości przedsiębiorstwa. Czyli polityka dywidend jest w tym przypadku nie istotna.

TEORIA „WRÓBLA W GARŚCI”

Gordon i Linter

Teoria ta wnosi, że dywidendy są mniej ryzykowne od zysków kapitałowych, dlatego firma powinna ustalić wysoką stopę wypłat dywidendy i oferować wysoką stopę wypłat z dywidendy dla maksymalizacji ceny akcji. Autorzy tej teorii twierdzą, że oczekiwana stopa zwrotu wzrasta gdy ogranicza się wypłatę dywidend, ponieważ inwestorzy są mniej pewni otrzymania zysków kapitałowych , które wynikałyby ze zbyt małych z niepodzielnych zysków ??? niż z otrzymywania wypłat dywidende.

TEORIA PREFERENCJI PODATKOWYCH

Pojawiła się w latach 70 w USA i w związku z tym w USA jak i w wielu krajach o rozwiniętej gospodarce finansowej. Dywidenda traktowana jest jako dochód i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Inwestorzy więc powinni preferować niskie wypłaty dywidend, bo:

- w wielu krajach stopa podatkowa od dywidend jest wyższa niż stopa podatkowa od zysków kapitałowych,

- podatku od zysków kapitałowych nie płaci się dopóki akcje nie zostaną sprzedane, a wartość podatku zapłacona w przyszłości ma mniejszy efektywny koszt niż podatek w teraźniejszości,

- w niektórych krajach podatku od zysków kapitałowych można uniknąć.

ZARZĄDZANIE RYZYKIEM

Proces podejmowania działań obejmujący identyfikację, ocenę, reakcje na ryzyko oraz monitoring podjętych działań.

Cel- ograniczenie go oraz zabezpieczenie się przed jego skutkiem.

  1. Identyfikacja czynników ryzyka

  2. Ocena ryzyka <określenie prawdopodobieństwa zmaterializowania się danego ryzyka i jego wpływ na przedsiębiorstwo; dokonuje się jej stosując różne mierniki; ich wybór zależy od rodzaju ryzyka jakie podlega ocenie; oszacowane czynniki ryzyka podlegają hierarchizacji z uwagi na poziom zagrożeń jakie niosą dla firmy>

  3. Reakcja na ryzyko < niezbędnym krokiem jest podjęcie działań, które pozwolą ograniczyć ryzyko do akceptowalnego poziomu; w podejściu do ryzyka mamy 2 postawy :

AKTYWNA: polegająca na oddziaływaniu na przyczynę ryzyka;

unikanie ryzyka-zaniechanie inwestycji;

działania prewencyjne - zapobiegawcze zdarzeniom losowym

transfer ryzyka -wiąże się z takimi formami jak ubezpieczenia gwarancyjne, poręczenia, tranzakcje terminowe…..

dywersyfikacja -inwestowanie w różne formy działalności, których stopy zwrotu są mniej niż absolutnie dodatnio skorelowanych, co tym samym można doprowadzić do prawie całkowitego zredukowania ryzyka specyficznego;

PASYWNA: koncentruje się na zabezpieczeniu przed ewentualnymi stratami; przejawia się najczęściej tym, że inwestor tworzy określone rezerwy finansowe, które umożliwiają mu pokrycie ewentualnych strat.

4. Monitoring < badanie efektywności poodejmowanych działań; na tym etapie dokonuje się oceny dokładności zastosowanych metod redukcji ryzyka, efektywności podjętych działań w zakresie reakcji na ryzyko, stopnia zgodności działań z odpowiednimi planami finansowymi, politykami i strategiami .

RYZYKO

Istnieją różne grupy definicji ryzyka:

  1. według kategorii decyzji podejmowanych dla realizacji określonych celów,

RYZYKO- niepewność zwiazana z przyszłymi wydarzeniami bądź skutkami decyzji; wyniki decyzji prowadzą do wystąpienia niespodziewanej wysokości straty bądź zysku.

  1. według źródła powstania ryzyka

RYZYKO- efekt niepewności informacji lub podjętej decyzji, która nie jest optymalna ze względu na założony cel.

  1. według przejawów ryzyka

RYZYKO- odchylenie od wartości oczekiwanej założonego celu.

RODZAJE RYZYKA:

☻biorąc za kryterium EFEKT

RYZYKO RYNKOWE

(systematyczne, systemowe,

nie dywersyfikowalne)

RYZYKO SPECYFICZNE

(indywidualne, niesystemowe,

dywersyfikowalne)

Związane jest ono z siłami przyrody oraz wynika ono z warunków ekonomicznych danego rynku i rynku globalnego, jest to ryzyko niezależne od podmiotu;

Źródła: zmiany stóp procentowych, zmiany prawne

Związane jest ono z przyszłymi zdarzeniami, które można częściowo kontrolować,

Źródło: zarządzanie firmą, dostępność surowców.

☻ ze względu na alternatywy

RYZYKO CZYSTE

RYZYKO SPEKULACYJNE

Z tym rodzajem ryzyka mamy do czynienia jeżeli jedyną alternatywą stanu obecnego jest wystąpienie szkody

Nieznane przyszłe zdarzenie może spowodować zarówno stratę jak i zysk

Powyższy podział ma duże znaczenie w ubezpieczeniach bo ryzyko spektakularne nie może być przedmiotem ubezpieczenia.

☻kryterium horyzontu czasu

RYZYKO OPERACYJNE

RYZYKO STRATEGICZNE

krótkookresowe

długoterminowe

☻według zmieniającego się otoczenia i postępu technologicznego

RYZYKO STATYCZNE

RYZYKO DYNAMICZNE

Występuje niezależnie od postępu i związane jest najczęściej z katastrofami naturalnymi

Związane jest ono ze zmianami typu technicznego, ekonomicznego organizacyjnego czyli jest wynikiem szeroko rozumianego postępu

☻ podział z uwagi na mierzalność skutków

RYZYKO FINANSOWE

RYZYKO POZAFINANSOWE

Cechą charakterystyczną jest jego mierzalność oraz możliwość bezpośredniego wychwycenia jego wpływu na poziom finansowy, wynika ono z decyzji kształtujących strukturę kapitałową przedsiębiorstwa

PRZECIWNE

W przedsiębiorstwie ryzyka z reguły identyfikowane i szacowane są w ramach realizowanych przez dane przedsiębiorstwo procesów, stąd mówimy o:

►ryzyko organizacji

►ryzyko technologii

►ryzyko zarządzania

►ryzyko zgodności z prawem

►ryzyko reputacji firmy

►ryzyko finansowe;

Podział ryzyka ze względu na kształtujące je czynniki:

RYZYKO INWESTYCYJNE

Ryzyko jest atrybutem wszelkich inwestycji i związane jest z niepewnością.

Większość decyzji inwestycyjnych wiąże się z ryzykiem różnokierunkowym, stwarza możliwość zysku bądź straty, ale przez to inwestorzy stają się aktywniejsi, więc jest ono jednym z podstawowych czynników



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wykład V - tabela 1 - cele polityki finansowej, Zarządzanie WSB Poznań (licencjat), II semestr, Pods
jfilipiuk1191513190, finanse i zarzadzanie
w10, finanse i zarzadzanie
w7, finanse i zarzadzanie
finansowość zarządcza 05 05 12
Finanseściąga, Zarządzanie UE Katowice - licencjat - materiały, zarządzanie UE Katowice - 1 rok - ma
materialy rynek finansowy, zarządzanie
zarządzanie kadrami-polityka kadrowa (7 str), Zarządzanie(1)
POLITYKA MONETARNA, Studia zarządzanie, Makroekonomia
finanse zarządzanie finansami firmy (9str), Finanse
ZARZ DZANIE FINANSAMI, Zarządzanie projektami, Zarządzanie(1)
wywiad psych., Adrianna Popiel Wyższa Szkoła F
zarządzanie finansami, Zarządzanie(1)
prospekt wykładu z rynków finansowych, Zarządzanie (5 semestr), Rynek finansowy
polityka gospoadarcza, Finanse i Bankowość, Polityka gospodarcza
2010[1].10.02 Ps. jako nauka i wiedza praktyczna, Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania
5. POLITYKA DYWIDENDY, POLITYKA DYWIDENDY

więcej podobnych podstron