ROZDZIAŁ HI
ZASADY STRZELANIA DOKŁADNEGO Z BRONI KRÓTKIEJ (PISTOLET, REWOLWER)
1. Postawa strzelecka
Kolejność czynności przy przyjęciu postawy strzeleckiej powinna być następująca:
podniesienie wyprostowanej lecz nie naprężonej prawej (lewej) ręki w bok tak, by bark, łokieć i dłoń znalazły się w jednej linii;
wyczucie granicy napięcia mięśniowego ręki, szczególnie w barku, przez dalsze odchylenie ręki na zewnątrz;
wyczucie ¡położenia ręki, przy którym wszystkie jej ¡mięśnie byłyby rozluźnione;
skontrolowanie wzrokiem różnicy między kierunkiem ręki i celu;
ustawienie ręki w kierunku celu przez odpowiednie przesunięcie stóp. Wyprostowanie ręki zapewnia zachowanie jednakowej odległości między okiem a ¡szczerbinką, co ogranicza i zmniejsza wielkość rozrzutu w płaszczyźnie pionowej. Natomiast ugięcie ręki w łokciu zwiększa rozrzut w pionie na skutek powstawania różnych odległości między okiem a szczerbinką.
Rękę lewą (prawą) nie biorącą bezpośredniego udziału w strzelaniu należy trzymać nieruchomo. Można ją opuścić, trzymać na biodrze lub w kieszeni.
Głowę lekko ¡skręconą w kierunku celu należy trzymać prosto lub nieco odchyloną do tyłu, lecz zawsze jednakowo. Nigdy nie pochylać jej do przodu. Głowa nieco podniesiona i odchylona do tyłu daje poczucie pewności skutecznego strzelania oraz ułatwia patrzenie na przyrządy celownicze.
Stopy ustawione są w rozkroku — nie większym niż na szerokość ramion — przy czym ciężar ciała winien spoczywać na nodze' zakrocznej (patrz rys. 8a, b i rys. 9).a
Obojętne jest, z której strony naprowadzamy broń krótką na cel (od góry czy od dołu). Ważne jest natomiast, by wyprostowanej ręki nie trzymać pod celem dłużej niż 7—8 sekund.
Indywidualne odchylenia od wyżej opisanego zalecenia są dopuszczalne, jeżeli powodują-lepszą statyczność broni.
Np.: — podniesienie ręki powyżej celu z jednoczesnym wdechem,