WYCHOWANIE JAKO PRZEDMIOT REFLEKSJI I DZIEDZINA PRAKTYCZNEGO MYŚLENIA
Teoria naukowa->systemy twierdzeń rzeczowo i logicznie uporządkowanych
Twierdzenia->opis rzeczywistości;są to zdania opisujące związki i zależności zachodzące w przyrodzie i społeczeństwie
Są twierdzenia KATEGORYCZNE i STATYSTYCZNE
(tak jest i koniec) (są pewne stany zdarzające się częściej niż inne)
1.Wyjaśnij pojęcie wychowanie:
Wychowanie->od słowa chować.pedagogia(z gr.)to całość zabiegów i czynnosci związana z kształtowaniem moralnym i umysłowym człowieka. Educare-wyprowadzenie człowieka ku górze
Edukacja->ogól wpływow na jednostki i grupy ,które mająprowadzić do tego, aby człwoiek w max.stopniu stawał się świadomym i twórczym członkiem wspólnoty społecznej, narodowej, globalnej, był zdolny do aktywnej samorealizacji.trwałej tożsamości,do rozwijania własnego "JA".
A.Nalasakowski->wg. Niego wychowanie to proces osadzony w kulturze,który wyzwala ze zniewolenia naturę, uwalnia od poglądów na rzecz organizacji wolnej woli
2.Scharakteryzuj wychowanie rozumiane jako pomoc w:
5 podstawowych wymiarów wychowania
1.Pomoc we wzrastaniu(człowiek jest istotą biologiczną,zagwarantowania jak najlepszych warunków w biologicznym wzrastaniu)
wzrastania->swobodny, spontaniczny,nieukierunkowany celami wychowania rozwój człowieka w ramach życia społecznego.
Tutaj istotny jest respekt dla praw natury , należy dostosować działania dorosłych do etapu rozwoju dziecka i jego zainteresowań.
2.Pomoc w socjalizacji(człowiek zyje wśród innych ludzi i jest skazany na ich pomoc)
Pomoc człowiekowi w opanowaniu społecznych form życia.
socjalizacja->uczenie człowieka wartości i norm, na kórych opiera się życie społeczne, przygotowanie do pełnienia ról społecznych, formowanie sumienia,poznainie społeczne akceptowanych sposobów zaspokajania potrzeb, wyrażania emocji
Zasadą wychowania jako pomoc w socjalizacji jest względnie spójny system wartości i norm
3.Pomoc w inkulturacji(człowiek żyje w kulturze i jest osobą kulturalną
Pomoc człowiekowi w przyswojeniu i tworzeniu kultury
inkulturacja->proces poznawania kultury i wchodzenie w życie kulturowe danej społeczności poprzez opanowanie języka, umiejętności czytania, pisania, myślenia, świadomości,pojęc moralnych.Jest to tez zdolność do przekazywania i tworzenia kultury.Troska o to aby nie wykorzystywac słabości danej kultury i nie podporządkowywać jej bezwzglednie kulturze dominujacej.
[*]
4.Wychowanie jako pomoc w personalizacji
Wazne jest kim jest dla nas człowiek
Przyjmujemy,że człowiek określa samego siebie w działaniu i tworzy swoją sytuację życiową.Człwoek jest nie tylko tym czym ukształtowało go środowisko,kultura.Ma wpływ na to co dzieje sie z nim i wokoło niego.
Jakie jest główne wychowanie->pomaganie człowiekowi w kształtowaniu świadomości bycia osobą i poczucia inywidualnej tożsamości
Personalizacja->kształtowanie indywidualnej tożsamości,budowanie własnego bycia osobą oraz osiąganie autonomii i zdolności do samostanowienia
Warunkiem takiego wych. Jest wybór i akceptacja określonej hierarchii wartości i postępowania wraz z nią
5.Wychowanie jako pomoc w emancypacji
Przyjmujemy, że człowiek jest istotą dążącą do samorozwoju i autonomii
Głowne zadania są takie aby człowiek uświadomił sobie ukryte formy zniewolenia,przymusu i podjał działanie wyzwalajace z tego zniewolenia.
Emancypacja-wyzwolenie proces wyzwolenia sie spod ukrytych form i norm by moc w pelni wykorzystywac swoj potencjał rozwojowy
Warunkiem tego wych. Jest uświadomienie sobie,że percepcja rzeczywistości jest systematycznie zniekształacana przez roznorodne ideologie.
3.Podaj i omów cechy człowieka jako osoby
Człowiek jest istotą b.złożona wiec logiczne jest , że wychowanie też jest procesem bardzo złozonym.Pełne wychowanie bierze pod uwagę wszystkie aspekty wyżej wymienione.
[*]
OSOBA->myśli o myśleniu w przeciwieństwie do zwierząt
->"rozumnej natury jednostkowa substancja"
Personalistyczne myślenie o człowieku.Chodzi o traktowanie człowieka jako osoby.Ma zdolnośc do przekraczania własnych mozliwości.
Myślenie to przyjmuje , że osoba ma pewne cechy.
*Duchowość->rozumność->osoba może poznawać świat i kierować swoimi działaniami stosownie do tego jak ten świat poznaje
->wolność-panowanie nad instynktami. ->wewnętrzna
->zewnętrzna
*Integralność->człowiek jest całością psycho-fizyczno-duchową(jeżeli oddzielimy częśc nie ma człowieka). Zawarte w tym jest też to że jest jedyny i niepowtarzalny
*Wrażliwość na wartości(wartość sama w sobie,nosiciel ma wartości i posrod nich żyje,człowiek jest wartością samą w sobie,jest ich nosicielem np.bo mądry, sprawiedliwy)
*Dynamika->osoba to jest byt,który się zmienia(osobą sie jest i się staje)
*Zdolność do samorozwoju-człowiek rozwija sie od wewnątrz,jest sobie sam sprawcą swojego rozwoju,otoczenie pobudza lub hamuje.Jest budowniczym i budulcem zarazem.
*Zdolność transcedowania->zdolność i przekraczanie samego siebie(spolecznych czy biologicznych uwarunkowań)
*Twórczość-związana ze zdolnościa do transcedowania i zamieniania tego co konieczne w mozliwe
*Skierowanie ku drugiej osobie i swiatu(wspólnotowość,bycie razem tez jest wartoscia)(rozwoj moralny,przez innych,impulsy wysyłane przez innych)
4.Scharakteryzuj główne zadania wychowawcze w każdej z faz rozwoju człowieka wg.koncepcji Eriksona
5.Scharateryzuj 4 dynamizmy rozowju człowieka (los, etos itp)
SKŁADNIKI WYCH WG KUNOWSKIEGO.
BIOS- (życie, pęd życiowy, dynamizm) do naturalnego psychicznego rozwoju organizmu wyrażający się w rozmachu życiowym. Z biosem wiążą się wszelki stany somatyczne (ciała) i psychiczne w zakresie normalnych reakcji i ich zaburzeń oraz utrzymywanie równowagi zdrowia fizjologicznego i psychicznego.
ETHOS - (obyczaj, norma, przyzwyczajeni) -jego moc polega na poziomie moralności grup rodzinnych, szkolnych, zawodowych oraz szerszych organizacji państwowych (moralność powiązana z obyczajem np. przysięga Hipokratesa u lekarzy). W sytuacjach wychowawczych wytwarza się poczucie obowiązku, odpowiedzialności związanego z solidarnością grup i upodabnianiem się przez naśladownictwo innych. W sytuacjach społecznych kształtuje się etos pracy i zabawy, samorządu, nauki, sztuki i kultury. Na skutek działania etosu w różnorodnych dziedzinach życia następuje w wychowaniu tzw. dziedziczenie społeczne lub kulturowe.
AGOS - (gr. - prowadzenie) - nawet zupełnie zdrowy psychicznie i fizycznie wychowanek może ulec wykolejeniu wychowawczemu gdy wejdzie w demoralizujące środowisko, wobec tego zagrożenia w kształtowaniu biosu przez etos nie może zabraknąć korygującego działania wychowawcy nastawionego w kierunku szlachetnych ideałów. Wychowawcy mają wprowadzić wychowanka do wyższej kultury, zbliżyć go do ideału, doskonalić we wszechstronnym rozwoju - siłę tę nazywamy agosem.
LOS - siła niewymierna nie dająca się przewidzieć wpływa "swoimi ciosami" albo "uśmiechami fortuny" na życie, jego rozwój i wychowanie każdego człowieka. Może być traktowana różnorodnie: fatalistycznie jako nieubłagany los przeznaczony nam, wobec którego jesteśmy bezradni; deterministycznie - człowiek ma możliwość wpływania na swój los; indeterministycznie gdy los pojmujemy jako działanie nieszczęśliwego przypadku a nie konieczności - stąd człowiek sam wybiera "Jestem kowalem własnego losu"
WSPÓLCZESNE KONCEPCJE WYCH.
PROSPEKCJA - wychowanie musi patrzeć w przyszłość. Wychowawca przygotowuje wychowanka do następnych faz życia uwzględniając zachodzące zmiany.
INTELEKTUALIZACJA - dąży się do podbudowania każdego działania świadomością, oczywiście na miarę jego rozwoju. Trzeba uczyć nie tylko co, jak robić ale też dlaczego i po co.
INDYWIDUALIZACJA - jeśli szkoła tradycyjna wyrównywała wszystkich do średniej i głosiła encyklopedyzm to szkoła przyszłości w każdym uczniu dostrzeże mistrza, każdego w innej dziedzinie, dbając aby nie pozostał analfabetą w dziedzinach pozostałych.
AUTOEDUKACJA - wychowanek ma być podniesiony do godności podmiotu, jak najmniej być wychowywany, jak najwięcej wychowywać się sam.
6.Scharakteryzuj cechy podmiotu
Człowiek,prócz tego, że jest osobą jest też podmiotem.
Cechy podmiotu: 1Poczucie tożsamości-tożsamość to zbiór samookreślen składający się z cech ,kategorii za pomocą których człowiek opisuje samego siebie.Na tożsamość człowieka składają się wszystkie jego odpowiedzi na pytanie kim jestem?
2)świadomość-oznacza stan czuwania połaczony z orientacją we własnych myślach,przezyciach,motywach,dazeniach,relacjach z otoczeniem.
3.Wolność-bardzo wieloznaczne pojęcie.To nie tylko brak zewnętrznego przymusu.
Czyn wolny to taki,w ktorym opowiadamy sie za rozumowo uzasadnionym postepowaniem(rozpoznalem syt. I mam pragnienie by postepowac tak a nie inaczej)
4.Odpowiedzialność-zaakceptowanie i przyjęcie na siebie konsekwencji sojego czynu.Czesto chcielibysmy jej uniknac
5.Moc sprawcza -ma zdolnosc wplywania na to co sie dzieje z nim i wokol
Piec czynnikow decydujacych o mocy sprawczej czlowieka
a)generatywnosc->skłonnosc do spontanicznych zachowań oraz do wyprobowania nowych schematow myslenia i działania
b)optymizm->oczekiwanie powodzenia sukcesow
c)zaufanie do siebie ->do swych mozliwosci,pomysłow,co zwiazane jest z poczuciem wlasnej wartosci
d)selektywnosc->zdolnosc wartosciowania,ustalania priorytetow,odbior i przetwarzanie informacji
e)poszukiwanie przyczynowosci->nastawienie na wykrywanie zwiazkow miedzy wlasnym działaniem a jego nastepstwem
7. O jakim wychowaniu możemy powiedzieć, że jest podmiotowe?
PODMIOTOWOSC w wychowaniu mozna rozpatrywac w 3 perspektywach
1.Wartosci w wych
2Cele wych
3 warunek wych
Podmiotowosc jako cel (zamierzony efekt naszego dzialania-chodzi o rozwijanie podmiotowosci,bo od samego poczatku czlowiek jest podmiotem, inicjalną podmiotowosć->od narodzin,podmiotowosc finalną osiagamy w momencie smierci
*podmiotowosc jako warunek->podmiotowosc musi byc zarowno celem i warunkiem wychowania.
Podaj i omów etapy rozwoju moralnego.
Rozwój moralny - proces przemian osobowości człowieka, prowadzących do uformowania się pewnego systemu wartości i odpowiadających mu reguł postępowania. Posiada dwa poziomy - poznawczy (rozumowanie, oceny moralne) i behawioralny (działanie moralne).
Etapy rozwoju moralnego wg Jean'a Piaget'a
anomia moralna (...- 2 rok życia) - amoralizm, brak świadomości i motywacji moralnej;
heteronomia moralna (2-9 r.ż.) - nakazy regulujące zachowanie są dane z zewnątrz, trwałe, niezmienne (sankcje zewnętrzne są głównym powodem przestrzegania reguł moralnych);
faza egocentryzmu (2-5 r.ż.) - niezdolność rozumienia cudzych stanów psychicznych, projektowanie na innych własnych emocji i dążeń, działanie zmierzające do uniknięcia kary i uzyskania nagrody;
faza konformizmu (5-9 r.ż.) - działanie ukierunkowane na podziw, uznanie innych, akceptację, pojawia się stres wynikający zkonfliktu postępowania z wymogami moralnymi, wykształca się zdolność oceny zachowania innych;
socjonomia moralna (9-13 r.ż.) - akceptacja norm obowiązujących w grupie, bez uznania ich za własne;
moralność partykularystyczna;
konwencjonalizm;
autonomia moralna (13-21 r.ż.) - postępowanie według norm ze względu na ich wewnętrzne aprobowanie i uznanie za własne;
pryncypializm (13-15 r.ż.) - zewnętrzne wzory zostają zinternalizowane i stają się własnymi postawami wyznaczającymi zachowanie;
racjonalizm (15-17 r.ż.) - szukanie sensu uprzednio zaakceptowanych norm, analizowanie przyczyn przestrzegania norm i ich celów;
idealizm moralny (17-21r.ż.) - moralność ma charakter świadomy i refleksyjny, problemy moralne są rozstrzygane z punktu widzenia przyjętego systemu wartości, orientacja na cele społeczne, układem odniesienia są ideały i wiedza.
9. Jaka jest rola i znaczenie wartości w procesie wychowania?
10. Przedstaw sposoby rozumienia wartości.
Jak uporządkowane są wartości w ujęciu Maxa Schelera?
Według Maxa Schelera wartości są obiektywne i normatywne (zobowiązują moralnie). Scheler przeciwstawia się subiektywnemu pojmowaniu wartości i wprowadza rozróżnienie pomiędzy wartościami i ethosem. Ethos to sfera wartości tworzona i uznawana przez tego oto konkretnego człowieka (lub grupę ludzi, pewną kulturę) - jest subiektywna i może być diametralnie różna od sfery obiektywnej.
Wartości są między sobą we wzajemnych relacjach i tworzą hierarchię. Najniższe są wartości
hedonistyczne (przyjemne -nieprzyjemne).
Kolejne szczeble hierarchii tworzą kolejno wartości
utylitarne (użyteczne - nieużyteczne),
witalne (związane z życiem),
duchowe (prawda - fałsz; piękno - brzydota).
Najwyższym szczeblem hierarchii są wartości
absolutne (skoncentrowane wokół pojęcia świętości).
Moralność polega na wybieraniu zgodnym z przedstawioną hierarchią wartości.
Im wartość jest wyższa tym bardziej jest trwała, mniej zależna od organizmu, daje głębsze zadowolenie i jest łatwiej dzielona z innymi ludźmi.
12. Scharakteryzuj strategie wychowania do wartości.
13.Omów fazy rozwoju moralnego człowieka wg. L. Kohlberga
Lawrence Kohlberg stworzył klasyfikację poziomów ludzkiego rozwoju moralnego.[3] Wyróżnia on około sześciu kolejno następujących stadiów. Człowiek zaczyna swój rozwój od pierwszego stadium. Na ogół zatrzymuje się w rozwoju w okolicach trzeciego lub czwartego.
1.Posłuszeństwo i kara - w tym stadium ludzie postępują moralnie, wyłącznie z powodu strachu przed karą.
2.Instrumentalizm - człowiek postępuje moralnie, gdyż widzi, że leży to w jego interesie.
3.Szukanie aprobaty - człowiek postępuje moralnie, gdyż jest za to nagradzany przez innych ("dobry chłopczyk", prawy obywatel, dobry chrześcijanin etc.).
4.Zgodność z prawem - człowiek postępuje moralnie, gdyż popiera istnienie prawa, które nakłada i egzekwuje odpowiednie normy.
5.Kontrakt społeczny - człowiek postępuje moralnie, gdyż widzi, iż dane normy są korzystne dla społeczeństwa.
6.Uniwersalne sumienie - człowiek ma świadomość uniwersalnych zasad moralnych, w których istnienie wierzył Kohlberg.
Etapy rozwoju moralnego Kohlberga:
Poziom |
Wiek |
Opis |
Etap |
Nazwa |
Charakterystyka |
I Moralność przedkonwencjonalna |
Wiek przedszkolny i młodszy wiek szkolny |
Dziecko kieruje się chceniem, tym, co dla niego przyjemne i unikaniem tego, co przykre |
1 |
Orientacja posłuszeństwa i kary |
Egocentryzm. Reguły przestrzega się tylko po to, by unikać kary. To, czy czynność jest dobra i zła określają ich skutki. Punkt widzenia i interesy innych nie są brane pod uwagę. |
|
|
|
2 |
Orientacja naiwnie egoistyczna |
Relatywizm moralny. Działanie dobre to działanie, które ma na celu dobro własne, a nie innych. Potrzeby innych są brane pod uwagę, jeśli rezultat ich działania jest korzystny dla własnego dobra. |
II Moralność konwencjonalna |
ok. 13-16 rok życia |
Jednostka zaczyna orientować się w konwencjach społecznych, dopasowuje pragnienia do konwencji |
3 |
Orientacja "dobrego chłopca/dziewczyny" |
Działania moralne, to takie, które odpowiadają oczekiwaniom rodziny, czy innej ważnej grupy. Cenione są społecznie akceptowane standardy zachowania. |
|
|
|
4 |
Orientacja prawa i porządku |
Pojawia się szacunek dla autorytetów oraz przekonanie, że reguły społeczne muszą być przestrzegane. Zwraca się uwagę nie tylko na motywy działania jednostki, ale również na standardy zewnętrzne. |
III Moralność postkonwencjonalna |
powyżej 16 roku życia |
Jednostka jest w stanie spoglądać na to, co w danym społeczeństwie jest konwencjonalne jako na konwencjonalne; jednostka może być autonomiczna moralnie, może porównywać własne zasady moralne z zasadami innych. |
5 |
Orientacja umowy społecznej i legalizmu |
To, co jest słuszne, zależy od opinii większości w danej grupie społecznej. |
|
|
|
6 |
Orientacja uniwersalnych zasad sumienia |
O postępowaniu decydują wybrane przez jednostkę zasady etyczne. Gdy obowiązujące prawo wchodzi w konflikt z tymi zasadami jednostka postępuje zgodnie z tymi drugimi. |
14. Co to jest sumienie i jak dokonuje się jego rozwój?
15.OMÓW PROBLEMY ZWIĄZANE Z OCENIANIEM PRZEBIEGU I EFEKTÓW PROCESU WYCHOWANIA