Związki powierzchniowo czynne (tenzydy)
Emulgatory kosmetyczne
Związki powierzchniowo czynne (tenzydy) posiadają właściwosci:
myjące
emulgujące
zwilżające
dyspergujące
piorące
pianotwórcze
solubiluzujące
Niektóre z nich, wykazują także aktywność przeciwdrobnoustrojową
Substancje powierzchniowo czynne znajdują szerokie zastosowanie w chemii gospodarczej, kosmetyce i farmacji
Charakterystyczną cechą struktury tenzydów jest jednoczesna obecność w budowie ich cząsteczki przynajmniej jednej grupy hydrofilowej oraz podstawnika...........1.......
Niepolarny fragment lipofilowy tenzydu najczęściej występuje w postaci 10-20-węglowego rodnika alifatycznego lub alkiloaromatycznego i stanowi dobrze rozpuszczalną w fazie olejowej resztę cząsteczki tenzydu
Rolę polarnej funkcji hydrofilowej związku, wykazującej powinowactwo do fazy wodnej, mogą spełniać grupy:
karboksylowa
sulfonowa
fosforanowa
hydroksylowa
polioksyalkilowa
aminowa lub amoniowa
Fragmenty polarne i niepolame cząsteczek tenzydów są na tyle odległe od siebie, że każdy z nich niezależnie przejawia swoje powinowactwo do fazy wodnej lub olejowej
dlatego też, w rozcieńczonych roztworach wodnych związki powierzchniowo czynne wykazują na granicy faz olej-woda większe stężenie niż w masie roztworu
Używane w kosmetyce tenzydy nie są związkami o dokładnie zdefiniowanej strukturze - stanowią mieszaniny połączeń zbliżonych budową
np. alkilowa reszta tłuszczowa wielu tenzydów obejmuje z reguły łańcuchy 12-, 14-, 16-oraz 18-węglowe
podobnie jak hydrofilowy łańcuch polioksyetylenowy [-(CH2CH2O)nH] może mieć różną wartość n
Klasyfikacja chemiczna tenzydów uwzględnia:
budowę hydrofilowego fragmentu cząsteczki oraz
rodzaj występującego tam ........2...........
Według tych kryteriów, tenzydy można podzielić na:
- Jonowe:
............3.........
............4........
............5.......
- Niejonowe:
............6.......
............7.......
Tenzydy anionowe wywodzą się przede wszystkim z:
soli kwasów tłuszczowych, czyli mydeł (R-COO-Me+)
soli monoestrów kwasu siarkowego z alkoholami tłuszczowymi (R-O-SO3Me+) oraz
soli kwasów alkilosulfonowych (R-SO3Me+)
R oznacza alkilową resztę tłuszczową
W roztworach wodnych tenzydy anionowe dysocjują, przy czym fragment lipofilowy cząsteczki R pozostaje przy..........8..........
Zdecydowana większość kosmetycznych tenzydów kationowych daje się opisać poniższymi wzorami ogólnymi. Substancje opisane wzorem I wywodzą się z soli III-rzedowych amin tłuszczowych (Z=H) lub ich IV-rzędowych pochodnych (Z=grupa alkilowa)
Do grupy kosmetycznych tenzydów kationowych należą też sole IV-rzędowych zasad heterocyklicznych, najczęściej pirydyny (wzór II)
W odróżnieniu od tenzydów anionowch, tenzydy kationowe dysocjują, pozostawiając fragment lipofilowy (R) przy................9........
Tenzydy amfolityczne (amfotenzydy) są substancjami o budowie soli...........10.......
Charakterystycznym elementem struktury kosmetycznych tenzydów amfolitycznych jest obecność w budowie ich cząsteczki fragmentu aminokwasu (I), betainy lub alkiloamidobetainy (II)
Ładunek cząsteczki tenzydów amfolitycznych uzależniony jest od ......11...........
związki tego typu w środowisku alkalicznym wykazują właściwości tenzydów anionowych, natomiast przy niskiej wartości pH zachowują się jak tenzydy kationowe
w punkcie izoelektrycznym formę soli wewnętrznej lub cząsteczki obojętnej, wykazując jednocześnie najniższą dla nich rozpuszczalność oraz najsłabszą aktywność powierzchniową
W tenzydach niejonogennych, w odróżnieniu od związków powierzchniowo czynnych omówionych powyżej, fragment.............12..........cząsteczki w roztworze wodnym nie jest zjonizowany
Grupę hydrofilową związku tworzą najczęściej
- reszta alkoholu wielowodorotlenowego
- łańcuch polioksyetylenowy [R-X-(CH2CH2O)nH] związany z fragmentem lipofilowym tenzydu (R) mostkiem eterowym (X=-O-), estrowym (X=-COO-) lub amidowym [(X=-CON(H)-)]
Im wyższy stopień oksyetylenowania cząsteczki, tym wyższa wartość HLB ( hydrophilic - lipophilic balance)
Niskie wartości HLB odpowiadają cząsteczkom lipofilowym, a wartości wysokie hydrofilowym
Niejonowe SPC są zwykle stosowane w parach lipofilowy - hydrofilowy
pozwala to na wzmocnienie granicy faz i uzyskanie stabilniejszej emulsji
Wykazują stosunkowo dużą łagodność dla skóry i są podstawowymi środkami SPC stosowanymi jako emulgatory
Ułatwiają wprowadzenie do roztworów wodnych substancji nierozpuszczalnych w wodzie
Zastosowanie w kosmetyce tenzydów z poszczególnych grup może być różne i wielokierunkowe:
Tenzydy anionowe
stosowane są głównie jako:
środki myjące o dobrych własciwościach pianotwórczych (mydła, detergenty - szampony, preparaty myjące i in.)
wyjątkowo jako emulgatory
(przez detergenty należy rozumieć syntetyczne substancje powierzchniowo czynne o identycznym zastosowaniu z mydłami)
Amfotenzydy
mają dobre właściwości pieniące i myjące
są dobrze tolerowane przez skórę i błony śluzowe
W kosmetyce amfotenzydy wykorzystywane są
głównie jako czynniki myjące w szamponach
niektóre z nich mogą jednocześnie spełniać funkcję środków przeciwdrobnoustrojowych
Tenzydy niejonogenne są przede wszystkim emulgatorami
mogą też pełnić funkcję:
solubilizatorów
dyspergatorów
czynników natłuszczających
Ponadto są często również komponentami myjącymi w preparatach do pielęgnacji ciała i włosów (dobra tolerancja przez skórę i błony śluzowe oraz niska toksyczność )
Tenzydy kationowe wykorzystuje się jako:
składniki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym (konserwanty, deodoranty, preparaty do pielęgnacji jamy ustnej)
Tenzydy kationowe działają bakteriobójczo i grzybobójczo, jeżeli łańcuch alkilowy jest krótki, a antystatycznie - jeżeli łańcuch alkilowy jest długi
Często składnikami artykułów przeznaczonych do pielęgnacji włosów (właściwości antystatyczne oraz powinowactwo do keratyny)
Tenzydy kationowe są często stosowane w kosmetycznych preparatach do pielęgnacji włosów, gdzie występują w charakterze avivage (fr. Aviver - ożywiać)
Obecność avivage w preparacie sprawia, że włosy uzyskują połysk, stają się jedwabiste, dobrze się czeszą i układają oraz się nie elektryzują
Podsumowując:
w kosmetyce związki powierzchniowo czynne są istotnymi składnikami:
artykułów mających formę emulsji kosmetycznych
preparatów do mycia ciała (mydła, płyny do kąpieli)
do mycia i pielęgnacji włosów
preparatów do pielęgnacji jamy ustnej (płyny do płukania ust, pasty do zębów)
Emulgatory kosmetyczne
zajmują w kosmetyce szczególne miejsce:
pozwalają na równomierne rozprowadzanie aktywnych składników preparatu, rozpuszczalnych zarówno w olejach, jak i w wodzie
wykazując przy tym dużą zgodność z właściwościami skóry
Emulsja jest układem dyspersyjnym, składającym się z dwóch nie mieszających się lub mieszających się słabo cieczy (oleju i wody)
Układ taki wytwarza się najczęściej w sposób mechaniczny - przez wytrząsanie składników, lub też w sposób termiczny, przez ogrzewanie ich mieszaniny
Składnik emulsji, występujący w przewadze, jest określany jako faza ciągła, składnik zawieszony natomiast w ośrodku ciągłym jest nazywany fazą zdyspergowaną (rozproszoną)
Ze względu na objętość poszczególnych faz w układzie dyspersyjnym, emulsje dzielą się na dwie zasadnicze grupy:
emulsje typu o/w (olej w wodzie)
emulsje typu w/o (woda w oleju).
Emulgatory ułatwiają przejście oleju i wody w układ rozproszony przez obniżanie napięcia międzyfazowego, a ponadto utrwalają utworzony układ dyspersyjny, np. napięcie powierzchniowe między fazą wodną a benzenem obniża się około tysiąc razy po dodaniu oleinianu sodu, jako czynnika emulgującego, i niewielkiej ilości chlorku sodu
Charakterystyczną cechą budowy emulgatorów, niezależnie od ich pochodzenia, jest jednoczesna obecność w cząsteczce związku ugrupowania hydrofilowego oraz reszty lipofilowej
Emulgatory pochodzenia naturalnego:
Steroidy (cholesterol, fitosterole)+
Tłuszcze owczej wełny (Lanolina, Lanum, Lanichol, Crona)
Wosk pszczeli
Lecytyny
Euceryna jest mieszaniną cholesterolu i innych alkoholi lanolinowych
jest to żółtawa masa, topiąca się w 50° C
baza bardzo dobrych kremów i maści
świetny emulgator typu W/O i
efektywny emulgator pomocniczy w emulsjach typu O/W
Bardzo dobrze wchłania wodę
Nie wywołuje alergii (rzadkie przypadki u osób z owrzodzeniami podudzi)
Emulgatory syntetyczne
Emulgatory syntetyczne wywodzą się z tenzydów anionowych, kationowych i niejonogennych, przy czym znaczenie tych ostatnich w kosmetyce jest...........13.........
Niejonogenne emulgatory syntetyczne wykorzystywane w kosmetyce można zaszeregować do następujących grup:
oksyetylenowanych alkoholi tłuszczowych, amin tłuszczowych, alkilofenoli oraz amidów kwasów tłuszczowych
estrów kwasów tłuszczowych z alkoholami heterołańcuchowymi i wielowodorotlenowymi
Emulgatory nie należące do środków powierzchniowo czynnych
Do emulgatorów nie należących do środków powierzchniowo czynnych należą koloidy lipofilowe i pseudoemulgatory sproszkowane:
bentonit
kaolin
stearyniany: wapniowy, magnezowy i glinowy
Dobór emulgatora do rodzaju emulsji zależy od jego budowy:
jeśli w cząsteczce emulgatora przeważa fragment hydrofilowy, to ma on większe powinowactwo do fazy wodnej i wykazuje właściwości emulgatora typu O/W
gdy w cząsteczce emulgatora przeważa fragment lipofilowy (hydrofobowy), to taki emulgator ma zwiększone powinowactwo do fazy olejowej i wykazuje właściwości emulgatora typu W/O
Miarą hydro- i lipofilowości emulgatorów jest wskaźnik........14.......... (Hydrophilic-Lipophilic Balance), tzw. stała równowagi hydrofilowo-hydrofobowej, który ułatwia dobór SPC do konkretnych emulsji
HLB substancji niejonowych zależy od stosunku:
masa cząsteczkowa części hydrofilowej
masa cząsteczkowa emulgatora
W emulsjach kosmetycznych szczególną rolę odgrywają emulgatory niejonowe, które muszą mieć odpowiedni wskaźnik HLB w zależności od rodzaju wytwarzanej emulsji
HLB < 10 mają emulgatory o przewadze właściwości lipofilowych i stosowane są do wytwarzania emulsji typu W/O
HLB > 10 mają emulgatory o zwiększonej hydrofilności i stosowane są do wytwarzania emulsji typu O/W
Emulgator dobrze „działa", jeśli budowa jego grupy lipofilowej jest podobna do struktury emulgowanego tłuszczu, np. w cząsteczce emulgatora i tłuszczu występują wiązania podwójne
Dobry efekt działania zapewniają jedynie emulgatory dobrane do określonego układu składników. Aby uzyskać dobry efekt, często konieczne jest użycie kilku środków powierzchniowo czynnych z dodatkiem specjalnych substancji wspomagających
W nowoczesnych emulsjach wykorzystuje się stabilizujące działanie polimerów, np. zmodyfikowane oleje silikonowe (polisiloksany) stosowane są jako emulgatory, środki zwilżające i pieniące.
Specyficzną grupę SPC stanowią solubilizatory
są to silnie hydrofilowe preparaty, pozwalające na otrzymywanie klarownych, wodnych roztworów substancji normalnie nierozpuszczalnych w wodzie
stosuje się je często w celu wprowadzenia kompozycji zapachowych do wodnych roztworów kosmetycznych
Spany
Estry tłuszczowe..........15.........(spany) należą do kosmetycznych emulgatorów z grupy estrów tłuszczowych alkoholi polihydroksylowych
Sorbitan powstaje z heksahydroksylowego alkoholu cukrowego zwanego sorbitolem (sorbitem), który jest produktem redukcji grupy aldehydowej w glukozie
Estryfikując sorbitan kwasami tłuszczowymi (laurynowy, palmitynowy, stearynowy, oleinowy) otrzymuje się estry sorbitanu - bardzo dobre emulgatory niejonowe, (Rewoderm D 0960, Grill, Alkamuls, Span).
Ogólny wzór na przykładzie monoestrów serii Span:
Monoestry sorbitanu wykazują konsystencję od oleistej do woskowatej i są dobrze tolerowane przez skórę i błony śluzowe
Wartość wskaźnika HLB tych związków zawarta jest w granicach...........16........(emulgatory typu W/O)
Pełnią również funkcję środka zagęszczającego, stabilizatora emulsji lub czynnika natłuszczającego
Zbliżone zastosowanie i właściwości do monoestrów sorbitanu mają również jego trójestry (tristearynian sorbitanu — Span 65, trioleinian sorbitanu — Span 85)
Tweeny
Tweeny - oksyetylenowane monoestry sorbitanu
Tweeny są to brązowe, oleiste ciecze, substancje hydrofilowe, dobre emulgatory typu O/W ...........17...........
Stosowane są jako środki zwilżające, stabilizatory olejków perfumeryjnych i innych olejowych składników preparatów
Wykazują działanie natłuszczające
Tweeny są trwałe jedynie w obecności środków konserwujących, np. soli amonowych lub estrów kwasu 4-hydroksybenzoesowego
Wpływ pH na zachowanie się amfotenzydów aminokwasowych