Debata szkolna
Za zorganizowanie i opisanie debaty szkolnej odpowiedzialny jest koordynator programu.
To kluczowy moment przygotowania Kodeksu 2.0. Debata może, a nawet powinna być współprowadzona przez uczniów, ważne jest jednak, by nad jej przebiegiem czuwał koordynator lub chętny nauczyciel. Należy także znaleźć osobę (lub osoby), które będą pełniły funkcję sekretarzy - oczywiście powinni oni mieć do dyspozycji komputery lub laptopy. Uczestnikami dyskusji są uczniowie, którzy wcześniej pracowali nad swoimi pomysłami w klasach, inni chętni uczniowie z różnych klas oraz wszyscy nauczyciele biorący udział w programie Szkoła klasą 2.0. Uwaga - jeśli to możliwe, debata nie powinna się odbywać w ławkach, tylko w takiej sali, gdzie daje się przestawiać krzesła (np. ustawić je w dużym kręgu lub do pracy w małych zespołach).
Koordynator (lub inny nauczyciel, a może nawet dyrektor szkoły) otwiera debatę i przypomina, że jej celem jest wspólna rozmowa o sposobie korzystania z TIK w szkole, a także wypracowanie roboczej wersji szkolnego Kodeksu 2.0, która zostanie następnie przedstawiona całej społeczności szkolnej, gronu nauczycielskiemu itp. Uwaga! Ważne jest, by uczniowie mieli świadomość, że nie muszą znaleźć odpowiedzi na wszystkie trudne pytania, że ważniejsza jest sama rozmowa! Powinni też zostać uprzedzeni, że pomysły, które wypracują będzie jeszcze dalej przedmiotem dyskusji nauczycieli oraz „testowania” w II semestrze.
Jako wprowadzenie do dyskusji uczniowie i nauczyciele podzieleni na zespoły zastanawiają się, jak szkoła do tej pory wykorzystuje TIK: co robi dobrze, a co warto zmodyfikować ( temat podobny jak w czasie dyskusji klasowych). Rzecznicy zespołów krótko przedstawiają swoje wnioski - „plusy” i „minusy” (np. spisane w komputerach lub na samoprzylepnych karteczkach) powinny zostać zebrane przez sekretarza debaty lub inną wyznaczoną wcześniej osobę, tak by społeczność szkolna mogła się do nich odnieść w ciągu następnych miesięcy udziału w programie. W krótkiej dyskusji uczestnicy zastanawiają się, czy i jak można te postulaty zrealizować, biorąc pod uwagę aktualne możliwości szkoły i ewentualną perspektywę ich poprawy (możliwość zainstalowania szerokopasmowego dostępu do internetu czy sieci wi-fi w szkole, także starania o dodatkowe środki, udział szkoły w programach nastawionych na rozwój TIK…).
Kolejne zespoły uczniowskie/klasy przedstawiają krótko swoje propozycje poszczególnych punktów Szkolnego Kodeksu 2.0, najlepiej uporządkowane według grup tematów (1-7). Następnie wszyscy dyskutują nad zapisami dotyczącymi kolejnych obszarów, zastanawiają się, co wybrać i w jakiej wersji, co pominąć.
RAMKA
Uwaga! Rekomendowane jest, by w debatę i podejmowanie decyzji włączyć jak największą liczbę uczniów. Niektóre kwestie można głosować, traktując to jednak jako formę społecznej konsultacji, a nie ostatecznego rozstrzygania. Uczniowie mogą też posługiwać się np. czerwonymi i zielonymi kartkami do wyrażania na bieżąco swoich opinii.
Po debacie szkolnej…
Nauczyciele i dyrektor przyjmują roboczą wersję Kodeksu 2.0
Na podstawie materiałów z debaty szkolnej, nauczyciele uczestniczący w programie opracowują końcową wersję zapisów Kodeksu, którą koordynator przedstawia gronu pedagogicznemu (na spotkaniu rady pedagogicznej lub drogą e-mailową). Ostatecznie propozycję zapisów wersji pilotażowej Szkolnego Kodeksu 2.0 przyjmuje Rada Pedagogiczna, a akceptuje dyrekcja szkoły. Ogłaszając oficjalnie Kodeks szkolny dyrektorka/dyrektor zapowiada, że nie oznacza to zaprzestania jego dalszych modyfikacji i uzupełnień.
Koordynator zamieszcza Kodeks na stronie programu Szkoła z klasą 2.0. Uczniowie (z pomocą nauczycieli) wymyślają ciekawe formy informowania o Kodeksie i promowania jego zapisów. Można to zrobić w formie multimedialnej prezentacji, sesji plakatowej, albo bardziej kreatywnie - np. w formie komiksu, filmu czy animacji komputerowej czy dowcipnego przedstawienia szkolnego teatru. Swoje prace (lub ich fragmenty, relacje i zdjęcia ze szkolnych wydarzeń) zamieszczają na blogach oraz w innych miejscach sieci (np. w serwisie EduTuba).