POSOCZNICA.
Posocznica jest stanem chorobowym rozwijającym się w następstwie zakażenia różnymi czynnikami infekcyjnymi.
Nie jest to więc jednostka nozologiczna .Ma bowiem zróżnicowaną etiopatogenezę , odmienny w poszczególnych przypadkach przebieg i obraz kliniczny , a także sposób leczenia i rokowanie.
Posocznica jest przykładem stanu chorobowego , w którym reakcja organizmu na zakażenie nie tylko wskazuje na znaczne ograniczenie jego możliwości obronnych .
W posocznicy reakcja ta doprowadza do tak głębokich zaburzeń homeostazy , że schorzenie to stanowi poważne zagrożenie dla życia . Śmiertelność u niemowląt z tego powodu wynosi prawie 6 przypadków na 100 000 dzieci w tej grupie wieku , a w razie
szczególnie ciężkiego przebiegu posocznicy , gdy przyjmie ona postać wstrząsu septycznego częstość zgonów oblicza się na 40-60% chorych Relacje między inwazyjnością bakterii , a możliwościami obronnymi organizmu ilustruje ryc. wg Fanconiego.
W hipotetycznym obszarze „ odporności” czynniki infekcyjne nie są zdolne do zaburzenia homeostazy
„Kolagenozy” są przykładem bardzo nasilonej reakcji układu immunologicznego , jednak spaczonej , autoagresyjnej.
„Endocarditis lenta” - tu „siły” się równoważą , jednak zakażenie doprowadza do destrukcji tkanek , choć przebieg jest przewlekły.
„Ropnica” - zjadliwość bakterii dominuje , a możliwości obronne organizmu wyrażają się głównie w ograniczeniu miejsca zaburzeń
„Posocznica” - pełna dominacja czynników infekcyjnych , a odporność organizmu choć bardzo nasilona przyjmuje formę uogólnionej reakcji zapalnej , głęboko zaburzającej homeostazę
Do końca lat 80-tych dominował pogląd , że skutki wynikające z zakażenia są bezpośrednim następstwem oddziaływania zarazków , a więc ich toksyn bądź innych elementów związanych z ich zjadliwością .
Okazało się jednak , że rozwijające się zaburzenia są wynikiem bardzo złożonej reakcji zapalnej organizmu . Czynniki infekcyjne pełnią tu jedynie rolę elementu wyzwalającego , a następująca później kaskada zjawisk kształtuje tzw. układową odpowiedź zapalną , tj. toczącą się nie tylko w miejscu wniknięcia infekcji ale także w odległych narządach
Praktycznie skutki tej reakcji dotyczą całego organizmu i zaburzają funkcję wielu jego narządów i układów.
Okazało się , że podobną reakcję mogą wyzwolić nie tylko czynniki infekcyjne .
Taki zespół układowej reakcji zapalnej może wynikać także z przyczyn nieinfekcyjnych takich jak np:
masywne urazy
rozległe oparzenia
zapalenie trzustki
Dlatego na początku lat 90-tych wprowadzono nową klasyfikację i związane z nią nazewnictwo.
Czynniki Czynniki
infekcyjne nieinfekcyjne
- bakterie - urazy
- wirusy - oparzenia
- grzyby - zapalenie
- pasożyty trzustki
- inne - inne
Reakcja Reakcja
ograniczona ograniczona
- ropowica
- ropień
- ropniak
S I R S
S I R S
M O D S
Etiologia
Określone rodzaje bakterii powodujących posocznicę wiążą się często z występowaniem charakterystycznych dla nich stanów chorobowych poprzedzających posocznicę lub jej towarzyszących.
Np. na posocznicę gronkowcową mogą wskazywać ropnie i ropne zapalenia skóry , zapalenie kości i szpiku , zapalenie ucha środkowego
Zakażenie paciorkowcami sugerują obok ropnych zmian na skórze , także angina i zapalenie wsierdzia.
Pneumokoki kojarzą się z zapaleniem płuc , ropniakiem opłucnej i zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych.
E. coli może być przyczyną posocznicy poprzedzonej nieżytem jelit, odmiedniczkowym zapaleniem nerek , zakażeniem pępka (u noworodków).
U źródeł posocznicy leży więc , niekiedy pierwotne ognisko infekcji. Jest nim miejscowy , ograniczony proces zapalny pochodzenia np. bakteryjnego . Uwalniane stąd bakterie mogą drogą naczyń ulec rozsianiu , doprowadzając do dalszych infekcji narządowych lub/i uogólnionej reakcji zapalnej.
Etiologia posocznic.
Noworodki : - Paciorkowce grupy B
- Pałeczki Gram (-)
> 1 miesiąca życia : - Streptococcus pneumonia
- Neisseria meningitidis
- Staphylococcus aureus
- paciorkowce gr. A
- Haemofilus influenzae
- E. coli
- Salmonella
U płodu : kiła , toksoplazmoza , listerioza
Dzieci z obniżoną odpornością :
- zakażenia bakteryjne
- zakażenia grzybicze
- zakażenia wirusowe
- zakażenia pasożytnicze
problem - wielooporne szczepy szpitalne (np.MRSA)
Definicje
Bakteriemia - obecność żywych bakterii we krwi
(viremia , fungemia ,parazytemia)
SIRS = Systemic inflammatory response syndrome
(Zespół układowej odpowiedzi zapalnej)
zespół kliniczny będący odzwierciedleniem odpowiedzi
organizmu na różne czynniki wywołujące.
Dgn. - co najmniej 2 z następujących objawów:
temp. > 38 C lub < 36 C
tachykardia
tachypnoe
liczba białych krwinek > 12 000/mm lub > 10%
krwinek pałeczkowatych
Posocznica (sepsis) - SIRS wywołany przez czynnik infekcyjny
Ciężka posocznica - posocznica ze spadkiem ciśnienia tętniczego
(RR skurczowe u niemowląt < 65 mmHg, u dzieci < 75
mmHg , u młodzieży < 80 mmHg lub spadek RR > 40
mmHg poniżej poziomu wyjściowego) oraz z
zaburzeniami perfuzji (kwasica mleczanowa, skąpomocz ,
niedotlenienie, ostre zaburzenia świadomości)
Wstrząs septyczny - posocznica ze spadkiem RR pomimo podawania
d/ż płynów wypełniających łożysko naczyniowe oraz z
zaburzeniami perfuzji
MODS = Multiple organ dysfunction syndrom
(Zespół dysfunkcji wielonarządowej)
- zachowanie homeostazy wymaga interwencji
Patogeneza posocznicy
Endotoksyna bakt. G (+) Toksyny bakt. G (-)
wirusy
Stymulacja receptorów nieswoista aktywacja
makrofagów limfocytów
(bez udziału APC ,LTh)
Kaskada mediatorów prozapalnych
(TNF , IL-1 , (IL-6) , IL-8 , INF- γ )
Aktywacja efektorowych komórek zapalnych
(granulocyty,makrofagi/monocyty,śródbłonek naczyń)
+
wtórne mediatory reakcji zapalnej
metabolity kwasu arachidonowego (Leukotrieny)
PAF (czynnik aktywujący płytki)
wolne rodniki tlenowe
Patogeneza posocznicy c.d.
Endotoksyny bakterii Gram (-)
aktywacja aktywacja uszkodzenie aktywacja
cz.XII płytek śródbłonka granulocytów
aktywacja układu uwolnienie czynników
krzepnięcia prokoagulacyjnych
zakrzepy , mikrozakrzepy w naczyniach wewnątrznarządowych
Obraz kliniczny
Obraz kliniczny posocznicy jest zmienny i głównie zależy od :
rodzaju czynnika chorobotwórczego
intensywności zakażenia
pierwotnego umiejscowienia infekcji
ale przede wszystkim od
indywidualnego rodzaju reakcji organizmu
Objawy posocznicy :
2 z 4 kryteriów diagnostycznych SIRS
- ↑ lub ↓ temp.
- ↑ tętna /min.
- ↑ oddechu/min.
leukocytoza > 12 000/mm w tym > 10% pałeczek
Objawy przedmiotowe :
ciężki stan ogólny (ostry początek)
niedomoga krążenia ( RR , perfuzji)
objawy z CUN
skąpomocz
wybroczyny
powiększenie wątroby i śledziony
inne (osobnicze , zależne od wieku)
Badania laboratoryjne
- leukocytoza z „przesunięciem w lewo''
- ↑ OB. , ↑ CRP
- (+) wynik posiewu krwi
- niedokrwistość
- inne ( ↑ lub ↓ glikemii , ↓ Ca , ↓ albumin , kwasica
↑ bilirubiny)
- kontrola układu krzepnięcia
Leczenie posocznicy:
1 . Leczenie przyczynowe - antybiotykoterapia
2 . Leczenie objawowe
a. - walka ze wstrząsem (niedomogą krążęniowo-
oddechową )
b. - leczenie niedokrwistości
c. - leczenie wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
d. - leczenie zaburzeń metabolicznych
e. - leczenie immunomodulacyjne
3. Leczenie wspomagające.
- dieta (żywienie pozajelitowe)
- witaminy
- osłona kom. wątrobowej
4. Leczenie miejscowe
Ad.2a
Walka ze wstrząsem (niedomogą krążęniowo-
oddechową :
- zapewnić drożność dróg oddechowych
- tlenoterapia
- ew. intubacja
- zabezpieczyć dostęp do naczyń (2 wkłucia)
- wypełnienie łożyska naczyniowego
(0,9% NaCl , płyn Ringera , albuminy i inne
roztwory koloidowe)
- stabilizacja obwodowego oporu naczyniowego
(dopamina , adrenalina , noradrenalina , pentoxyfilina)
Niewydolność krążenia jest główną przyczyną
braku skuteczności leczenia wstrząsu septycznego.
Ad.2b.
Leczenie niedokrwistości
- poprawa zaopatrzenia tkanek w tlen
(utrzymać poziom Hb - 10 g% , Ht - 30 %)
Ad.2d.
Leczenie immunomodulacyjne :
- pochodne gammaglobulin
- cytokinoterapia , blokada receptorów
posocznica
Reakcja
uogólniona
(układowa)