SOCJOLOGIA ćwiczenia
mgr Marta Chyła
T: SOCJOLOGICZNY CHARAKTER KULTURY
KULTURA
Forma przystosowania się do środowiska
Wszystko to, co ludzie czynią, myślą i posiadają, jako członkowie społeczności
Ogół materialnych i niematerialnych wytworów człowieka wszystko to, co nie powstało na drodze naturalnej, ale jest rezultatem działania człowieka lub ludzi, jako członków społeczności
Specyficznie ludzki sposób przystosowania się do warunków naturalnych (zwierzęta mają futro, a my uszyliśmy sobie ubrania)
Wytwory kultury udoskonaliły nas, polowaliśmy za pomocą noża (zwierzęta maja pazury i kły)
CHARAKTERYSTYKA KULTURY:
Obejmuje całość życia człowieka jedzenie (przystosowaliśmy się do warunków, w których żyjemy, nad morzem ryby), potrzebę snu, oddychanie, wydalanie, rozmnażanie - sex,
Pojęcie tak rozumianej kultury nie m charakteru wartościującego, bo to co jest dziełem człowieka nie może być złe
Nie jest tworem indywidualnym, ale zbiorowym (np. obraz namalował 1 malarz, ale inni go oglądają)
Narasta i przekształca się w czasie (np. żarówka została wymyślona dawno temu i nie musimy jej znowu wymyślać)
To zobiektywizowany system, czyli zewnętrzny w stosunku do człowieka, który ją tworzy (np. uczymy się języka, ale rzadko, kiedy go przekształcamy i nie wiemy nawet, kto go wymyślił)
RODZAJE KULTURY
Materialna - bytowa - wszelkie obiekty, które stworzyliśmy, techniki i umiejętności; wytwarzanie i sposób użytkowania (sad owocowy, pole)
Społeczna - normatywna - zasady zachowania; relacje z innymi ludźmi
Idealna - wartości i wzory zachowań; zaspokajanie potrzeb wyższych (samorealizacja, rozumienie wiedzy, piękna i obcowania z nim, bezpieczeństwo)
WARTOŚĆ
Dowolny przedmiot materialny lub idealny, w stosunku, do którego jednostki lub zbiorowość przyjmują postawę z szacunku, przypisują mu ważną rolę w sowim życiu i dążenie do jego osiągnięcia odczuwają, jako przymus
Wartości materialne - samochód, dom
Wartości niematerialne - miłość, dobro
HIERARCHIA WARTOŚCI
Wybór pomiędzy wyjściem na imprezę, a pozostaniem w tym samym czasie z chora matką.
NORMY
Określone reguły, prawa wg, których powinniśmy żyć
Rezultat określonych wartości, które chroni
Reguły, zasady postępowania, odczuwania i myślenia
WZORY
Zasady postępowania, myślenia i odczuwania, w stosunku do norm
Bardziej szczegółowe, czyli zasady postępowania w danych sytuacjach
CZŁOWIEK WOBEC KULTURY
Tożsamość kulturowa
Dysonans
Niekompetencja kulturowa
ETNOCENTRYZM
Poczucie, że moja kultura jest lepsza od innej kultury
Dopasowuję się do warunków życia
RELATYWIZM KULTUROWY
Porównanie kultur ze swojej perspektywy, nie ze swojej kultury
T: WPROWADZENIE JEDNOSTKI W SPOŁECZEŃSTWO
SOCJALIZACJA - złożony wielowarstwowy proces uczenia się, dzięki któremu człowiek, istota biologiczna staje się istotą społeczną, członkiem określonego społeczeństwa i reprezentantem określonej kultury; jest to proces stawania się takim, jakim chce nas mieć nasze otoczenie społeczne.
PŁASZCZYZNY SOCJALIZACJI
Wchodzenie w kulturę
Sposoby komunikowania się
Normy, wartości, wzory
Umiejętność posługiwania się przedmiotami naszych czasów
Umiejętność kontrolowania popędów
Uczenie się ról społecznych
KSZTAŁTOWANIE OSOBOWOŚCI
Wrodzona - elementy biologiczne i psychiczne stanowią pewien potencjał (podłoże), które wpływa na naszą osobowość, ale nie warunkuje jej zupełnie
Nabyta - nasza osobowość
WYNIK WPŁYWU SPOŁECZNEGO
Jaźń subiektywna - wyobrażenie o sobie ukształtowane pod wpływem innych; kształtuje się w okresie wczesnego dzieciństwa, pod wpływem rodziców, opiekunów)
Rodzaje samooceny:
- niska samoocena - niedocenienie przez rodziców, opiekunów, krytyka, brak chwalenia, brak miłości, poniżanie - dziecko nie ma wyobrażenia o sobie, nie zna swojej wartości, czerpie wiedzę z otoczenia; jeśli zostanie w nas wyrobiona niska samoocena, to trudno będzie z niej wyjść
Jaźń odzwierciedlona - wyobrażenie o nas samych ukształtowane pod wpływem tego, co myślimy, że myślą o nas inni; nie wiemy tego tylko odczytujemy to z ich mimiki, zachowania; postępujemy tak, aby być akceptowanym przez środowisko, czasami na zapas, - co włożyć na siebie żeby się podobać innym?, projektujemy scenariusz sytuacji, która nas czeka, np. przed rozmową kwalifikacyjną (rozwój następuje w okresie dojrzewania)
OSOBOWOŚĆ PODSTAWOWA
Cecha lub zespół cech wspólnych dla wszystkich lub większości członków danej kultury (coś, co wszyscy mamy),
Służy do porozumiewania się;
Ułatwia lub wręcz umożliwia sprawne w tym społeczeństwie funkcjonowanie
TYPY SOCJALIZACJI
PIERWOTNA - początkowa - oparta na stosunkach pokrewieństwa (dominują emocje), są w niej realizowane wszystkie potrzeby psychiczne jednostki, która uczestniczy w niej „całą sobą”
- rodzice
- uczucia, więzi emocjonalne pomaga przyjąć
- poczucie bezpieczeństwa, uznania treści, które
- miłość, akceptacja potrafimy odwzajemniać
Zachodzi wyłącznie przez kontakty bezpośrednie
Dotyczy podejmowania wielu różnych ról społecznych ( w grupie i w otoczeniu zew.) - okres dorastania
Uświadomienie sobie ogólnych zasad społecznych
Wytworzenie jaźni odzwierciedlonej przechodzi we wtórną
WTÓRNA - socjalizacja do ról (żony, męża, matki, ojca) - oparte na umowach, porozumieniach międzyludzkich
Nie musi być więzi emocjonalnych czy bezpośrednich kontaktów
Trwa do końca życia
Może zawieść społeczeństwo, rodzice, dziecko
- z powodu choroby (autyzm, inwalidztwo) brak prawidłowej socjalizacji
- sytuacja (wojna) - norma „nie zabijaj” traci na ważności
INTERNALIZACJA
Uwewnętrznianie, przyjęcie norm wartości za własne,
Internalizujemy rzeczy ważne dla nas (ogólnoludzkie, religijne)
T: MIEJSCE JEDNOSTKI W SPOŁECZEŃSTWIE
POZYCJA SPOŁECZNA - to sposób usytuowania człowieka w zbiorowości; każdy człowiek należy do wielu zbiorowości; w każdej zajmuje jakąś pozycję:
Przypisane - nie mamy na nie wpływu (płeć, wiek, rasa, religia, narodowość)
Osiągane - zdobyte przez samego siebie (ojciec, matka, więzień) więcej w naszym społeczeństwie
ROLA SPOŁĘCZNA - schemat naszego zachowania odpowiedniego do zajmowanej pozycji (zespół praw i obowiązków związanych z daną pozycją społeczną)
STRUKTURA ROLI
Zachowanie zakazane - to co musimy robić
Zachowanie nakazane - to czego nie mamy robić
Margines swobody - to w czym ujawnia się nasza indywidualność (mniejszy margines swobody mają wojskowy mundurowy /policjant, żołnierz, ksiądz)
ROLA CENTRALNA - to ta, z która się najbardziej utożsamiamy )jest ich mało); to role rodzinne i zawodowe
ZALEŻNOŚĆ ROLI I OSOBOWOŚCI - wpływ roli na osobowość - najbardziej wpływają na nas te role, z którymi się b. utożsamiamy. Role przypisane b. na nas wpływają (kobiecość, kolor skóry)
KONFLIKT RÓL
2 nasze role wymagają w tym samym czasie sprzecznych ze sobą zachowań (jak nie zostanę w pracy to mnie „wyleją”, a jak nie wróce wcześniej do domu, to nie będę miała czasu dla dziecka)
2 nasze role kłócą się ze sobą (policjant i złodziej) - występuje sprzeczność zachowań; występowanie obydwóch na raz jest problematyczne
Dobieramy sobie naszych ról (np. przypisanych) role odpowiednie do sosnowości, żeby nie mieć konfliktów na naszej osobowości.
KONFLIKT W ROLI
Coś nam się w jednej z ról kłóci
Rola nie zgadza się z naszymi poglądami
Mamy pewne wyobrażenie o pełnieniu roli (np. rola matki - bez klapsa, a rodzina uważa że wolno bić), które kłóci się z tym jak ona wyglądać wg innych
DYSTANS ROLI - odgrywanie pewnych ról (np. klienta w supermarkecie, klienta poczty itp.)
WARSTWY SPOŁECZNE
Wyższe - elity
Średnie - pchają społeczeństwo do przodu (przedsiębiorcy, specjaliści)
Niższe - zawody odtwórcze
STRATYFIKACJA - hierarchia warstw społecznych o wiekszych lub mniejszych szansach dostępu do jakiegoś społecznie cenionego dobra
CENIONE DOBRA jest ich skończona ilość: prestiż - uznanie, sława, szacunek; wykształcenie; władza - poczucie siły, bezpieczeństwa, przynosi korzyść, można ją wymienić na inne dobra; zdrowie - nie wszyscy mogą je mieć w równym stopniu, bo np. nie byłoby kim rządzić
Choroba uniemożliwia zdobywanie innych dóbr, nie pozwala cieszyć się posiadanymi dobrami.
HIERARCHIA WŁADZY
PRESTIŻ - Lekarze, prawnicy
Bezdomni, więźniowie, dzieci, ubezwłasnowolnieni
Przestępcy, degeneraci społeczni
WARSTWA SPOŁECZNA - kategorie i gr. społeczne powiązane realną więzią subiektywną i obiektywną, różniące się między sobą zbiorowymi szansami osiągania społecznie cenionych dóbr oraz wynikającym z tego poziomem i stylem życia, typowa ideologią oraz obyczajami
Jedna cecha nie stanowi o warstwie, powinno ich być więcej. Np. obiektywnie ( z zewnątrz widać), że mają podobne wykształcenie.
KATEGORIA SPOŁECZNA - to zbiór osób wyróżnionych arbitralnie ze względu na jakąś społeczna cechę (zawód, wykształcenie, dochody).
RUCHLIWOŚĆ SPOŁECZNA
PIONOWA - przemieszczanie się w górę i w dół w hierarchii stratyfikacyjnej (awans, degradacja stanowiska, zmiana miejsca zamieszkania)
POZIOMA - przebiega wewnątrz (zmiana pozycji społecznej na inną na tym samym poziomie)
Może dotyczyć zarówno jednostek jak i całych grup społecznych (np. po wojnie), jest związana z rodzajem gospodarki.
UWARUNKOWANIA SPOŁECZNE
Społeczeństwo zamknięte - ograniczają lub całkowicie zamykają możliwość awansu (dominują poz. przypisane)
Społeczeństwo otwarte - umożliwia awans indywidualny i grupowy, choć zawsze jest jakiś stopień zamknięcia (dominują poz. osiągane)
Wewnątrzpokoleniowe
Międzypokoleniowe - patrzymy na poprzednie pokolenia
T: INTERAKCJE SPOŁECZNE
Interakcja społeczna - wzajemne oddziaływanie na siebie dwóch lub więcej jednostek polegające na obustronnym wpływaniu na swoje zachowanie.
Warunki niezbędne do nastąpienia interakcji:
Jedność osób - dwie te same osoby
Jedność akcji - jedność omawianego tematu, zdarzenia
Jedność czasu i miejsca - nie zawsze musi być spełniona (telefon, e-mail, ; jeśli jest zachowana to mówimy o interakcji bezpośredniej
Inne rodzaje interakcji:
Niezogniskowana - niespodziewane spotkanie dwóch nieznanych osób w jakimś miejscu (np. pacjenci w poczekalni u lekarza)
Zogniskowana - dwie osoby, które się znają lub chcą się poznać i mają wspólny cel.
Prosta - powstaje sekwencja działań które następują kolejno po sobie, pytanie odp.
Złożona - wyst. kilka osób
Powtarzalna - powtarzanie spotkania tych samych dwóch osób, różne miejsce i różny czas, nie musi następować cyklicznie
Regularna - cykliczna, powtarzana czasowo, regularność czasowa (np. kupowanie bułek codziennie w tym samym sklepie - choć nikt nie nakazuje mi tej interakcji) , rodzi oczekiwania z drugiej strony, że będziemy codziennie zaglądać
Regulowana - podobna do powyższej, ale musi zachodzić, nie występowanie rodzi konsekwencje (np. przychodzenie na zajęcia, do pracy)
Stosunek społeczny - to normatywnie określony schemat oczekiwanych interakcji między partnerami zajmującymi pewne pozycje społeczne i pełniącymi związane z nimi role.
Wielość interakcji które są powtarzalne, regularne i regulowane.
Występuje między pozycjami a nie tylko osobami (np. stosunek lekarz - pacjent).
Rodzaje stosunków społecznych:
Partykularne - zapewniające korzyści - niezrównoważone, korzyści osiąga tylko jedna osoba
Uniwersalistyczne - zrównoważone, obydwie strony coś zyskują
Równorzędne - partnerskie, egalitarne
Nierównorzędne - nieegalitarne
Gorące - związane z uczuciami (mąż, żona, kochankowie, rodzice, dziecko)
Zimne - oficjalne
Formalne
Nieformalne
Instrumentalne - spotkanie z urzędnikiem
Autoteliczne - dla samego kontaktu z innym człowiekiem
W procesie interakcji jednostka zmienia społeczeństwo.
Interakcja tworzy społeczeństwo i ład społeczny, jest świadoma:
Orientacje:
Wymiana - wzajemna wymiana dóbr materialnych i niematerialnych (akceptacja, uczucia, uznanie) - między dwoma osobami, obydwoje prowadzące do uzyskania jakiejś korzyści (wymiana handlowa); wszystkie nasze, nawet pojedyncze interakcje są wymianą; nie musi być w tym samym czasie; nie można tylko brać, bo kiedyś skończą się „dawcy”
Symboliczny interakcjonizm - bodźcami są symbole, którymi posługujemy się w interakcji (odpowiedni strój lekarza);
- Świadomość partnera jednostka wchodzi w interakcję myśląc i oczekuje tego samego od partnera - znajomość symboli (np. praca może mieć dla nas różne znaczenie)
- znajomość osobowości partnera
- rozpoznanie sytuacji - otoczenia (urząd, przychodnia, czy jesteśmy na stypie czy na weselu) musimy dopasować się do sytuacji
- uzyskanie inf. zwrotnej - wchodzenie w rolę drugiej osoby
Koncepcja dramaturgiczna - odgrywanie roli przed innymi, wywieranie odpowiedniego wrażania na innych na różne sposoby; możemy manipulować swoim wizerunkiem, gestami, słowem, rekwizytami (przygotowanie sceny - zapalenie świeczek, rozłożenie książek) - manipulacja symbolami
Wpływ interakcji na osobowość:
- znaczenie ma sposób w jaki wchodzimy w te interakcje (zależność jednego od drugiego, nie tylko ciągle jednostronna).