Okres prenatalny
Około ¼ zarodków ginie w pierwszych kilku dniach po zapłodnieniu, często z powodu wad materiału genetycznego.
Następna ¼ zostaje samoczynnie odrzucona /poroniona/ w późniejszym okresie ciąży.
POWTORKA
Jądro każdej komórki ciała ma zestaw 46 chromosomów, ułożonych w 23 pary.
Jedynymi komórkami, które nie zawierają 46 chromosomów są plemnik i komórka jajowa (nazywane gametami lub komórkami zalążkowymi).
We wczesnych stadiach rozwoju gamety dzielą się tak jak pozostałe komórki (proces ten zwiemy mitozą), a każdy zestaw 23 chromosomów dzieli się i samoczynnie kopiuje.
W podziale gamet występuje jeszcze jedna dodatkowa faza: mejoza, w której nowa komórka otrzymuje tylko po jednym chromosomie z każdej pary.
Gdy dziecko zostaje poczęte 23 chromosomy komórki jajowej łączą się z 23 chromosomami plemnika, tworząc w ten sposób 23 pary, które będą obecne w każdej komórce rozwijającego się dziecka.
Segmenty chromosomów to geny. Geny mają stałą lokalizację (locus).
Gen dominujący - ujawnia się tylko przez niego określona cecha.
Gen recesywny - jego działanie jest niedostrzegalne, ale może on zostać dalej przekazany, w drodze podziału mejotycznego.
UWAGA!
W 3 tygodniu z wewnętrznej warstwy blastocydy wyodrębniają się 3 listki zarodkowe:
Endoderma (entoderma)- gruczoły, organy wewnętrzne;
Ektoderma - zewnętrzne zmysły, skóra, układ nerwowy;
Mezoderma - mięśnie, kości, serce, narządy płciowe.
Co się dzieje z zewnętrzną powłoką komórek?
Z warstwy wewnętrznej, zwanej owodnią, tworzy się worek owodniowy wypełniony płynem owodniowym;
Z warstwy zewnętrznej, zwanej kosmówką, tworzy się łożysko i pępowina.
STRES
Adrenalina wydzielana podczas stresu może być przekazana płodowi.
Stres u matki wzmaga emocjonalność potomstwa.
Kontrowersje wokół badań nad związkiem stresu matki a zaburzeniami dziecka.
Matka może przekazywać dziecku genetyczne predyspozycje do odczuwania strachu.
PAMIĘĆ OKRESU PRENATALNEGO
KOMFORT
ŚRODOWISKO WODNE
KOŁYSANIE
PÓŁMROK
ZAPACHY I SMAKI
DŹWIĘKI
Okres prenatalny dzieli się na 3 fazy:
Faza jaja płodowego /zygoty/ - 2 tygodnie;
Faza zarodkowa (embrionalna) - 2 miesiące;
Faza płodowa - od 3 miesiąca.
TERATOGENY
Teratogenny to czynniki, które przenikają do płodu i zakłócają jego rozwój.
To czynniki negatywnie działające na zarodek (embriopatie) i na płód (fetopatie).
To czynniki powodujące „komplikacje okołoporodowe oraz trwałe problemy psychiczne i fizyczne.
ZASADY
Wpływ czynników pozagenetycznych organizm zależy od składu genetycznego organizmu;
Wpływ teratogenów zależy od momentu, w którym działają;
Różne teratogenny powodują różne anomalie;
Teratogenny różnią się między sobą drogą, jaką się przedostają do organizmu;
Ryzyko zagrożenia teratogenami rośnie wraz z liczbą teratogenów.
RODZAJE
Drobnoustroje chorobotwórcze (embriono- i fetopatie wirusowe)
Toksoplazmoza - pierwotniak.
Syfilis - krętek blady.
Embriopatie aktyniczne /promieniowanie izotopowe, rentgenowskie, ultrafioletowe, radioaktywne/.
Niedożywienie matki - szczególnie niebezpieczne w pierwszych 3 miesiącach.
Brak w diecie witaminy B.
Niedobór białek.
Nieobecność w diecie miedzi, magnezu, cynku.
Cukrzyca matki.
Nadmiar pokarmu.
Embriopatie toksyczne:
Nadmiar wit. A;
Aspiryna;
Ołów;
Leki hormonalne.
Leki psychotropowe.
Antybiotyki.
Embriopatie spowodowane używkami
Tytoń
Alkohol.
Kokaina
Teina, kofeina
Konflikt serologiczny.
Niedotlenienie.
Przeżycia emocjonalne matki.
Zatrucia ciążowe.
Wiek rodziców.
BADANIA PRENATALNE NIEINWAZYJNE
USG
Test potrójny
Test połączony
Test zintegrowany
BADANIA PRENATALNE INWAZYJNE
Amniopunkcja
Biopsja trofoblastu
Kordocenteza
NIEPŁODNOŚĆ
stymulacja hormonalna, również mężczyzn;
usunięcie żylaków w okolicy nasieniowodu,
udrożnienie jajowodów,
sprawdzenie, czy nie ma syndromu wrogości śluzu szyjkowego,
inseminacja domaciczna,
skorzystanie z dawcy,
zapłodnienie pozaustrojowe in vitro,
mikromanipulacja.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________
NOWORODEK
WAGA
poniżej 2500 gramów - niska masa urodzeniowa;
poniżej 1500 gramów - bardzo niska;
poniżej 1000 gramów - skrajnie niska.
Minimum wagi koniecznej do przeżycia to: 500-600 gramów (przeżywa ¼) lub 23 tydzień ciąży.
Długoterminowe problemy rozwojowe zdarzają się zwłaszcza tym dzieciom, które ważyły mniej niż 1000 gramów.
SKALA APGAR
czynność serca (brak tętna, poniżej 100, powyżej 100),
oddech (brak oddechu, słaby, OK.),
napięcie mięśni (zwiotczenia, niewielkie napięcie kończyn, OK.),
odruchy (reakcje stóp brak, niewielkie poruszenie, krzyk),
zabarwienie skóry (sine, blade dziecko, sine kończyny, reszta różowa, OK.).
Bada się bezpośrednio i po 5 minutach (b. wiarygodne).
Autorką metody jest lekarka Virginia Apgar (1953).
ODRUCHY
odruch poszukiwania piersi. Zanika około 3 - 4 m - cy);
odruch chwytny (zanika w wieku 3 - 4 m -cy ;
odruch Moro, obejmowania. Utrzymuje się do 6 - 7 m - cy;
odruch toniczno - szyjny (pozycja szermierza). Zanika około 3 - 4 miesiąca);
odruch chwytny palców. Zanika między 8 - 12 m - cem. Brak świadczy o uszkodzeniu dolnej części rdzenia kręgowego;
odruch Babińskiego (zanika pod koniec 1 roku życia);
odruch kroczenia (marszu automatycznego). Zanika w 2- 3 miesiącu;
odruch pływania (zanika w 6 miesiącu);
Odruch Babkina lub dłoniowo - umysłowy. Zanika w 3 - 4 miesiącu).
TECHNIKI BADANIA NOWORODKA
Technika preferencji.
Technika przyzwyczajania.
Technika ssania nie odżywczego.
Pomiar tętna i oddechu.
________________________________________________________________
Rozwój psychoruchowy małego dziecka
ROZWÓJ PSYCHORUCHOWY - KIERUNKI
KIERUNEK CEFALOKAUDALNY - od części głowowej, przez tułowie, do kończyn.
KIERUNEK PROKSYMODYSTALNY - od osi podłużnej ciała na boki.
KIERUNEK ŁOKCIOWO - PROMIENIOWY - od 5 małego palca dłoni do kciuka.
M - c |
OSIĄGNIĘCIA W ROZWOJU POSTAWY |
1 |
W pozycji na brzuszku unosi na chwilę głowę, trzymane na kolanach podrzuca głową. |
2 |
W pozycji na brzuszku unosi głowę na 5 - 8 cm. |
3 |
W pozycji na brzuszku opiera się na przedramionach, podtrzymywane pod pachami opiera się lekko na nogach |
5 |
Panuje w pełni nad ruchami głowy. W pozycji na brzuszku opiera się na dłoniach, sztywno trzyma główkę. |
6 |
Podciągane siada, siedzi z oparciem (podtrzymywane poduszkami nawet wcześniej), podtrzymywane pod pachy staje. |
7 |
Siedzi bez podparcia, siada przy pomocy dorosłego lub trzymając się poręczy. |
8 |
Siedzi pewnie bez oparcia, samodzielnie siada, podtrzymywane pod pachy pewnie trzyma się na nogach. Próbuje wstawać. |
9 |
Siedzi bardzo pewnie, sam siada z pozycji leżącej na boku, z pozycji raczkowania. Stoi przy barierce, siada z tej pozycji. |
10 |
Samo staje przy oparciu (podciąga się). Stoi podtrzymując się. |
11 |
Staje samo, podnosi zabawki z pozycji stojącej, trzymając się ręką poręczy i kucając. Stoi bez trzymania. |
M-c |
OSIĄGNIĘCIA W ROZWOJU LOKOMOCJI |
1 |
Często podkurcza rączki i nóżki. Ma odruchy: pełzania, chodu automatycznego. |
2 |
Przewraca się z boku na plecy |
3 |
Bawi się swoimi nóżkami, podciąga je do buzi. Przewraca się z pleców na bok. |
4 |
Próbuje przewracać się z brzuszka na plecy i z pleców na brzuch. |
5 - 6 |
Przewraca się z brzuszka na plecy i odwrotnie, także na boki. |
7 |
Podtrzymywane pod pachy żywo podskakuje (sprężynuje). Pełza w tył. |
8 |
Pełza do przodu. |
9 |
Raczkuje. Podtrzymywane pod pachy wykonuje ruchy chodzenia. |
10 |
Nadal raczkuje. Stąpa bokiem trzymając się poręczy, mebli. |
11 |
Sprawnie raczkuje. Chodzi do przodu trzymane za obie ręce. |
12 |
Chodzi trzymane za 1 rękę. Stawia pierwsze samodzielne kroki. |
M-c |
OSIĄGNIĘCIA W ROZWOJU CHWYTU |
1- 3 |
Odruch chwytny. Coraz dłużej utrzymuje przedmiot włożony do ręki. Bawi się raczkami. Ogląda je. |
4 - 5 |
Sięga po zabawki oburącz. Pojawia się chwyt dowolny pod kontrolą wzroku. Chwyta całą dłonią od góry, palce owijają przedmiot (chwyt prosty). Bez udziału stawu łokciowego. Nie potrafi utrzymać 2 przedmiotów jednocześnie. |
6 |
Przekłada zabawki z ręki do ręki. Sięga do przedmiotu jedną ręką. Stosuje chwyt prosty dłoniowo-łokciowy. Nie umie upuszczać ani rzucać. |
7-8 |
Trzyma po 1 przedmiocie w każdej ręce, przekłada, stuka nimi. Pojawia się chwyt nożycowy (przywodzenie kciuka, w tej samej płaszczyźnie). |
9 |
Upuszcza przedmioty i obserwuje. Pojawia się chwyt pęsetkowy. Wyjmuje mniejszy przedmiot z większego. |
10 |
Rzuca przedmiotami i śledzi je. Małe przedmioty wkłada do większych. |
12 |
Próbuje budować wieżę z 2 klocków. Trzymając 2 przedmioty interesuje się 3. |
________________________________________________________________