Moim uważnym Czytelnikom zalecam wszakże sposób — nazwijmy go —- techniczny, niezawodny i bardzo praktyczny, pozwalający dojść do kolo­salnej wprawy (szczególnie ważne dla, strzelców wyborowych).

Techniczny sposób określania doboru punktu celowania na przykładach

Strzelec celuje pod spód celu (P.C. — punkt celowania), chcąc trafić w jego środek (S.C. — środek celu), lecz trafia w lewo-góra (X = S.P.T.).

Pytanie. Gdzie strzelec musi celować, aby trafić tam, gdzie chce tzn. w środek celu (patrz rys. 57).

Rys. 57

Rozwiązanie. Aby znaleźć dobór punktu celowania, należy średni punkt trafienia (X) połączyć linią prostą ze środkiem celu (J§.C.) (lub miejscem, w które chce się trafić) i przedłużyć ją. Z kolei na przedłużeniu linii prostej odmierzyć od środka celu odcinek równy odległości między środkiem celu; a średnim punktem trafienia i przeprowadzić poniższe rozumowanie.

Gdyby strzelec celował w środek celu, chcąc weń trafić, a trafiłby tam, gdzie znajduje się obecnie średni punkt trafienia (X), to musiałby celować tyle w prawo i dół, o ile średni punkt trafienia (X) znajduje się w lewo i w górze — to znaczy w punkcie Xi. Ale strzelec celował nie w środek celu lecz pod jego spód, tzn. o wielkość (¡S.C. *— P.C) niżej, dlatego też tę wiel­kość trzeba uwzględnić od znalezionego punktu (K^, biorąc pod uwagę kierunek i przeprowadzając od punktu (Xi) równoległą do (&.C. —■ P.C.) i odkładając na niej długość odcinka (S.C. — P.C.), równającą się X_A — D.P.C. Znaleziony punkt (D.P.C.) będzie doborem punktu celowania, przy pomocy którego średni punkt trafienia winien znaleźć się w środku celu. Znaleziony dobór punktu celowania należy określić wyłącznie wielkością danego celu, do którego strzelamy. W naszym przykładzie trzeba celować pk. ćwierć wielkości celu pod cel i na wysokości prawej strony celu. (Inne przykłady — patrz rys. 58 a, b, c.)

Dla lepszego zrozumienia sposobu określania doboru punktu celowania sposobem technicznym, proponuję rozwiązać przykłady przy nietypowym

---