PADACZKA EPILEPSY
Definicja
Nagłe, przejściowe, synchroniczne wyładowanie bioelektryczne grup komórek istoty szarej mózgu charakteryzujące się klinicznie krótkotrwałymi zaburzeniami czy utratą przytomności oraz drgawkami
Dane ogólne
powszechnie występująca choroba neurologiczna wywołana zaburzeniami prawidłowej elektryczne i chemicznej funkcji mózgu,
zespół objawów somatycznych, wegetatywnych i psychicznych na podłożu różnych zmian metabolicznych i morfologicznych mózgu,
napad padaczkowy jest wyrazem zmienionej reaktywności lub zmienionego stanu fizjologicznego części i całości mózgu.
Uwagi
nie każdy napad drgawek, zaburzeń zachowania czy świadomości jest padaczką!!
istnieją napady niepadaczkowe wtórnie mózgowe o różnorodnych przyczynach, najczęściej sercowo-naczyniowych i gorączkowych (u dzieci),
pojedynczy napad drgawek nie jest padaczką!!
Warunkiem rozpoznania padaczki jest powtarzanie napadów (przynajmniej 2 plus zmiany w EEG), chyba że pierwszy napad występuje u osoby z grupy ryzyka (po urazie, guzie mózgu itp.)
Uwagi - drgawki gorączkowe u dzieci
drgawki u dzieci pomiędzy 3 m. a 5 r.ż. w czasie gorączki bez śródczaszkowej infekcji,
powszechne: USA d.g. u 2-4% populacji dzieci < 5 r.ż.
lekko wyższe ryzyko padaczki w tej grupie
EPIDEMIOLOGIA PADACZKI
zachorowalność 60 przypadków na 100000 ludności na rok (1%),
1 napad drgawkowy w życiu - 8% populacji, ale u 10% z nich napady powtarzają się, stając się padaczką,
padaczka jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych (10 x częstsza niż SM),
w Polsce na padaczkę choruje 300-400 tys. osób,
przyrasta szybko grupa ludzi po 60 r.ż. z padaczką po udarze mózgu.
ETIOPATOGENEZA PADACZKI
Niejednolita i rozpoznawana w pełni u nie więcej niż 1/3 chorych:
przebyte urazy głowy w tym w okresie okołoporodowym,
przebyte naczyniowe choroby mózgu (5%), grupa szybko powiększająca się(!),
choroby zwyrodnieniowe i demielinizacyjne (razem do 5%), ta grupa też się powiększa,
nowotwory (4%), pierwsze napady po 30 r.ż.,
zapalenie mózgu i opon m.-rdz. (3%),
toksyczne uszkodzenie mózgu (1,5%),
predyspozycja genetyczna (głównie u dzieci) (1,5%),
napad padaczkowy - wyraz gwałtownego i nadmiernego wyładowania komórki w wyniku depolaryzacji błony komórkowej,
objawy kliniczne takiego wyładowania dopiero wtedy, gdy przechodzi ono z punktu powstania na sąsiednie lub odległe rejony mózgu; taką propagację hamuje neuroprzekaźnik GABA,
obraz kliniczny napadu zależy od miejsca i wielkości wyładowania oraz od dróg i mechanizmu szerzenia się.
KLASYFIKACJA (uproszczona)
Napady częściowe (ogniskowe, ograniczone)
czynność napadowa w pewnej części mózgowia zanika lub wtórnie rozprzestrzenia się na całe mózgowie - napad wtórnie uogólniony
częściowe proste (Jacksona: drgawki ręki i twarzy, deja vu, zwrotne, zmysłowe),
częściowe złożone (automatyzmy, zaburzenia świadomości)
Napady pierwotnie uogólnione
czynność napadowa wyzwolona jednoczasową patologiczną czynnością mózgu, głównie dzieci i młodzież,
maksymalne (duże, grand mal) typowe napady: utrata przytomności oraz drgawki toniczno-kloniczne, język, oddanie moczu i stolca,
submaksymalne (małe, petit mal, absance) kilkusekundowe wyłączenie świadomości
Napady niesklasyfikowane
CZYNNIKI PROWOKUJĄCE NAPAD PADACZKOWY
przerwanie przyjmowania leku lub zmniejszenie dawki,
przerwanie czy niedobór snu,
stres,
alkohol,
nadużywanie leków,
menstruacja,
niedobory pokarmowe
KLINIKA
początek - aura (objawy wstępne w postaciach uogólnionych),
przebieg…
koniec - stan pomroczny, senność, sen
STAN PADACZKOWY
napad trwający dłużej niż 30 minut lub kilka napadów, pomiędzy którymi chory nie odzyskuje świadomości,
wg niektórych autorów nawet napad uogólnionych drgawek trwających do 5 minut,
możliwy w każdym rodzaju padaczki,
najczęściej postaci napadów toniczno-klonicznych
możliwe powikłania:
gorączka,
kwasica
spadek ciśnienia systemowego krwi,
zaaspirowanie treści do drzewa oskrzelowego
zaburzenia oddechowe i niewydolność,
uszkodzenie mm prążkowanych (rhabdomyolysis),
rozwija się najczęściej w wyniku nie przyjęcia leku lub zmniejszenia dawki, a także zatrucia czy odstawienia alkoholu,
może prowadzić do zaburzeń oddechowo-krążeniowych i niedotlenienia mózgu.
BADANIA DODATKOWE
Badanie elektroencefalograficzne EEG
wykonywanie - w spoczynku oraz z aktywacją zapisu drogą hiperwentylacji i fotostymulacji (niewolnicy),
największa wartość - badanie w czasie napadu
zmiany
charakterystyczne - potwierdzają rozpoznanie,
niecharakterystyczne - zwolnienie czynności podstawowej
typowe - napadowe wyładowanie iglic lub fal ostrych, po której następuje fala wolna
LECZENIE
Cel leczenia padaczki
pomoc choremu, aby podnieść jakość życia i móc przystosować się do życia codziennego i możliwego wykonywania roli społecznej
uzyskanie tego drogą maksymalnego zmniejszenia częstości napadów i zapobiegania powtarzaniu przez podawanie minimalnie niezbędnej (możliwie najmniej toksycznej) dawki leku lub leków
Kiedy rozpocząć leczenie?
Jak najszybciej po rozpoznaniu, jednym lekiem (u ¾ wyst.) w dawce stopniowo zwiększanej.
Jaki wybrać lek?
Większość chorych otrzymuje karbamazepinę lub kwas walproinowy (młodzież!).
Kiedy zakończyć leczenie?
Podstawowe kryterium - 2-3 letni okres bez napadów, ale też brak organicznego uszkodzenia UN, krótkie trwanie, prawidłowy obraz EEG.
STAN PADACZKOWY
Pomoc przedszpitalna:
czasem ABC
czasem intubacja
relanium dożylnie
Leki:
przeciwdrgawkowe: fenytoina (i pochodne), klonazepam, relanium,
nowe: dormicum (wlew ciągły),
barbiturany: phenobarbital (luminal)
anestetyki: diprivan
nawet zwiotczenie
NOWY TREND w leczeniu padaczki
Stymulacja nerwu błędnego VNS
wskazania w przypadkach lekoopornej padaczki ogniskowej u dorosłych i dzieci > 12 r.ż. (od 1997),
zapobieganie napadom przez wysyłanie regularnych łagodnych impulsów elektrycznych ze stymulatora do mózgu drogą nerwu błędnego,
implantacja w warunkach ambulatoryjnych,
parametry prądu: 1,0 - 3,0 mA, 30 Hz, czas impulsów 500 mikrosekund,
redukcja napadów o więcej niż połowę lub ich ustąpienie u 80% !!! chorych, poprawa jakości zycia.
PROBLEMY PIELĘGNIARSKIE
edukacja - kłopoty w zakresie wartości psycho-socjalnych chorego,
zmiany psychiczne nie tyle zespół otępienny co charakteropatia padaczkowa
w okresie napadu padaczkowego czy stanu padaczkowego zaburzenia przytomności, możliwe zaburzenia oddychania.
ŻRÓDŁA
Mazur R., Kozubski W., Prusiński A: Podstawy kliniczne neurologii. PZWL 1998
Neurochirurgia czynnościowa
4