Wykład 1. 07.10.2008
„Nie każdy pedagog jest nauczycielem, ale każdy nauczyciel jest pedagogiem”.
Prekursorzy:
Marek Kwintylian „O kształceniu mówcy”
Andrzej Frycz Modrzewski
Grzegorz Piramowicz „ O powinnościach nauczyciela”
Pedeutologia pajdeutes (nauczyciel) + logos (słowo, wiedza)
PEDEUTOLOGIA: usamodzielniający się dział pedagogiki, którego przedmiotem są zagadnienia dotyczące nauczycieli, takie jak osobowość nauczyciela, pobór kandydatów do zawodu nauczycielskiego, kształcenie i doskonalenie nauczycieli, ich praca zawodowa.
/ W. Okoń/
PEDEUTOLOGIA: dział pedagogiki, jej przedmiotem są zagadnienia osobowości nauczycieli, ich kwalifikacji, doboru kandydatów do zawodu, edukacja i doskonalenie zawodowe oraz status społeczny i moralny i przebieg kariery zawodowej.
KIERUNKI BADAŃ PEDEUTOLOGICZNYCH
historyczno - porównawcze: kształtowanie i dziejowy rozwój zawodu
psychologiczno - pedagogiczne: warunkowanie wpływu wychowawczego
socjologiczno - pedagogiczne: nauczyciele jako grupa społeczna
komparatystyczne: porównanie systemów i programów kształcenia i doskonalenia zawodowego nauczycieli w innych krajach
podejmujące problemy szczegółowe: np. efektywność pracy i uwarunkowania jej sprzyjające
KSZTAŁCENIE: wyposażanie kandydatów na nauczycieli w pełne kwalifikacje zawodowe
DOKSZTAŁCANIE NAUCZYCIELI: uzupełnianie kwalifikacji nauczycieli mające na celu pełne przygotowanie zawodowe.
DOSKONALENIE NAUCZYCIELI: dostarczenie nauczycielom wiedzy i takich umiejętności, które pozwalają wzbogacić pełne kwalifikacje zawodowe i wykroczyć poza nie.
/ R. Kwaśnica/
WSPÓŁCZESNE ZNACZENIA POJĘCIA PEDEUTOLOGIA
Jako NAUKA, odwołuje się do ontologii badanego przedmiotu i z niej wyprowadza własną metodę badawczą. Metoda jest funkcją problemu i właściwości ontycznych przedmiotu badań.
RELACYJNOŚĆ: nauczyciel pozostaje zawsze w określonej relacji z uczniem, jako podmiotem wychowania, poza tym układem, nauczyciel jako przedmiot badań - nie istnieje. (Monolog, dialog, dialogiczność)
OPORNOŚĆ: wobec parametrów i wskaźników liczbowych.
POTENCJALNOŚĆ: nauczyciel jest wiecznym uczniem.
NIEPRZEWIDYWALNOŚĆ: zachowania nie da się w pełni wytłumaczyć.
ISTNIENIE W ZAWIESZENIU : dylematy.
Jako REFLEKSJA FILOZOFICZNA, nawiązuje do źródeł wywodzących się z filozoficznych pytań o człowieka i jego miejsce w świecie.
Jako WIEDZA O NAUCZYCIELU- wiedzę określa jako zespół przekonań i przeświadczeń zobiektywizowanych i utrwalonych w społecznej świadomości.
ORIENTACJE PEDEUTOLOGICZNE
Orientacja Osobowościowa: czynności nauczania i wychowania zależne od cech osobowych nauczyciela (indywidualność, rozumienie, subiektywność).
Jan Władysław Dawid - „Miłość dusz ludzkich”
„ tym co wychowanie przenika i istotę jego stanowi (…) jest siła kierownicza … jakiś plan, wzór, idea tego, co stać się powinno”
Z. Mysłakowski
kontaktowość, talent pedagogiczny, instynkt rodzicielski
Nauczyciel- wychowawca, jeżeli ma dobrze spełniać swoją rolę (…) musi umieć
wnikać w psychikę młodzieży i mieć duży zasób przyjaźni, cierpliwości i dobroci”.
żywość wyobraźni
instynkt rodzicielski
zdolność do ekspresji uczuć
nastawienie psychiki na zewnątrz
Stefan Szuman
„Talent” jako zespół zdolności
Talent to osobowość i umiejętność dysponowania tym zasobem
J. Mirski
wychowawca ma być łącznikiem między dzieckiem a przedmiotową kulturą społeczną
wiara w posłannictwo
M. Kreutz
zdolności sugestywne, skłonności do społecznego działania
pomija właściwości etyczne jako kategorię kluczową
S. Baley
zdatność wychowawcza
zbiór cech umożliwiających i ułatwiających wychowanie innych (przychylność, cierpliwość, taktowność, czynna postawa pedagogiczna).
Maria Grzegorzewska
nauczyciel wyzwalający
nauczyciel hamujący
Orientacja Pozytywistyczna (technologiczna)
pytanie o sprawność operacyjną nauczyciela, zwracanie uwagi na mechanizm adaptacji jako skuteczną drogę poznania i nabywania sprawstwa zawodowego
pojęcie dobrego nauczyciela łączone z fachowością
kopiowanie strategii działań dobrych nauczycieli
opracowanie wyrazu specjalnych kompetencji nauczycieli
kwalifikacje to sprawności bezpośrednio użyteczne w działaniu
likwidacja pojęcia wartości
Orientacja Humanistyczna
opozycja przeciwko nauczycielowi - technologowi
dobry nauczyciel, to przede wszystkim człowiek
wiedza specjalistyczna jest podstawowym warunkiem kompetencji, nauczyciel sam ją odkrywa, a nie czerpie w sposób podający
kształcenie nauczycieli ma być procesem stawania się nauczycielem
Wykład 2.
Nauczyciel wychowawca, instruktor, wykładowca, profesor, pedagog, lektor, guwerner, korepetytor, mentor, (dziś: radio, TV, teatr, czasopisma).
nauczyciel to specjalność zawodowa, odpowiednio przygotowany specjalista do prowadzenia pracy dydaktyczno - wychowawczej.
GENEZA PROCESÓW WYCHOWAWCZYCH
procesy biologiczno - pielęgnacyjne (postawa emocjonalna) empatia
procesy społeczno - kulturowe ( hominizacja)
Inicjacja obrzęd pierwotny, wtajemniczenie przez starszyznę rodową lub czarodziejów, dorastających mężczyzn, w plemienne tabu , mity, tradycje.
EGIPT:
- pisarz, urzędnik państwowy, stan najwybitniejszy
- szkoły kapłańskie (nauka czytania i pisania, tabliczki woskowe, dyktanda na papirusie, metoda pamięciowa z wyjątkiem rachunków !!!, dyscyplina)
- szkoły wojskowe
CHINY
- 2000 lat przed naszą erą powstał Zorganizowany System Szkół
- 500 lat pn e , Konfucjusz „król nauczycieli” pięcioksiąg
- nauczycielem mógł zostać każdy, kto osiągnął pewien poziom wiedzy
- trójstopniowy egzamin
- kult zmarłych przodków
- rola rodziny
- zależność ucznia i nauczyciela
- idealizowanie przeszłości „wzorowych władców”
- szlachetność i mądrość władcy
- każde miasto powyżej 7500 mieszkańców istniała szkoła państwowa
- każda wieś powyżej 500 mieszkańców istniała szkoła elementarna
- nauka języka literackiego (30000 znaków)
- 1000 znaków posługiwanie się elementarzem
- nauczanie przez krzyk im więcej umiał, tym głośniej krzyczał, kiedy o coś pytano
- kształcenie do 15 roku życia
EGZAMIN : trójstopniowy
I stopień:
- co 1,5 roku tytuł „kwitnącego talentu”
- posada nauczyciela szkoły elementarnej
- trwał dobę
II stopień:
- zdawał 1 na 120 kandydatów
- 9 dni
- tytuł `promowanego uczonego” - mgr
- po zdaniu egzaminu człowiek mógł nosić czapkę, z oznaczeniem, że jest taki mądry, albo wywiesić sobie flagę narodową przed domem
III stopień:
- doktorat
- „zdolny do urzędu”
- 13 dni
- po takim egzaminie mógł objąć każdy urząd w państwie
INDIE
- Kasty (BRAMINI książęta i rycerze, wajszija, siurdowie)
- bramini narzędziem boskiej potęgi
- nauka pod gołym niebem, uczenie się na pamięć świętych ksiąg
- księgi rytualno - teologiczne podstawą kształcenia braminów
- nauka od 12 do 48 lat
- przyjacielskie stosunki z uczniami
GRECJA
SPARTA
- nauczycielem był każdy dorosły
- wychowanie dla państwa
- wychowanie wojskowe
- pogarda dla niewolników
- nie dbano o wychowanie wojskowe
ATENY
- wychowanie w służbie muz
- pedagog- niewolnik
- niska pozycja nauczyciela
- Arystoteles - ojciec dydaktyki
- Sokrates
- sofiści - nauczyciele elit
- sztuka nauczania jako dar
NAUCZYCIELE :
- gramatysta
- lutnista
- pedotryba (gimnastyka)
efebia (od 18 roku życia, służba wojskowa trwająca dwa lata )
SOFIŚCI:
- uczyli wymowy, argumentacji, zbijania wywodów przeciwnika
- ideałem wychowawczym był człowiek odznaczający się cnotami publicznymi (sprytem politycznym, wiedzą encyklopedyczną - retoryka, sztuką przekonywania, prawo, literatura, filozofia, astronomia, matematyka)
- 3-4 letnie kursy dla młodzieży
- wysokie wynagrodzenie
- organizowali wieczory popisowe
HELLENIZM:
- szkoły elementarne / 4-letnie/ dla dzieci wolnych obywateli
- gramatysta
- niskie wykształcenie / egzamin publiczny, sprawdzianem przydatności/
- szkoły filozoficzne
WYKŁAD 4.11.08r.
CD
Republika rzymska
pedagogia - szkoły dla niewolników
obywatel - gospodarz
nauczyciele:
literatorzy - stają się najważniejszą grupa nauczycieli (ale mają niskie kwalifikacje, nie wychowują, tylko nauczają), uczą czytania i pisania
kalkulatorzy - nauczyciele matematyki
Cesarstwo rzymskie
przyjęcie wzorów greckich po 146 r. p.n.e.
Marek Fabiusz Kwintylian
nauczyciele greccy dla bogatych
szkoły elementarne
szkoły gramatykalne
szkoły retoryczne
ojcowie przyprowadzają swoich synów na różne wystąpienia -> prawo 12 tablic (Katon) - wychowanie obywatela
metoda pamięciowa
Średniowiecze
dekadencja umysłowa
pierwsze uniwersytety (XII, XIII w.)
szkolnictwo chrześcijańskie
szkoły parafialne, katedralne
Kościół czuwa, kto i czego może nauczać
wychowanie rycerskie
wychowanie mieszczańskie
szkoły:
klasztorne (Cystersi, Franciszkanie, Dominikanie)
wewnętrzne i zewnętrzne
katedralne
parafialne
miejskie
czytanie, pisanie - czytanie Pisma świętego
rózga - symbol autorytetu nauczyciela, kara - niezależnie od pochodzenia
Średniowieczni nauczyciele opierali swój program na tzw. siedmiu sztukach
Wyzwolonych:
stopień niższy obejmował gramatykę, retorykę, dialektykę (trivium)
stopień wyższy obejmował arytmetykę, geometrię, astronomię, muzykę (quadrivium)
wychowanie rycerskie - cnoty: pobożność, władanie bronią itp. (nie musiał znać pisma itd.)
wychowanie mieszczańskie (na rzemieślnika; wychowanie w cudzym domu)
terminator
czeladnik
mistrz
+ czytanie i pisanie
wychowanie chłopskie
Uniwersytety
czynniki powstania:
podnoszenie poziomu placówek oświatowych
rozwój nauki i wyodrębnienie warstwy uczonych
świadome uznawanie tradycji i dorobku antycznego
wpływ uczelni islamskich (np. rozwinięta tam medycyna)
procesy urbanizacyjne
migracje profesorów i studentów
wzrost liczby ludności
ruch księgarski
po ukończeniu uniwersytetu - tytuły
wzory:
boloński - organizacja studentów (uniwersytety zawodowe; prawo i medycyna)
paryski - organizacja profesorów ( filozofia, teologia)
poziom niższy: 7 sztuk wyzwolonych i filozofia
poziom wyższy: studia profesjonalne z prawa kościelnego i świeckiego...
hierarchia wydziałów:
teologia
prawo kanoniczne i rzymskie
medycyna
sztuk wyzwolonych
Polska:
niskie wykształcenie
od XV w. tytuł magistra lub bakałarza
uzależniony od władz duchowych lub rady miejskiej
Renesans
wzorzec nauczyciela - erudyty
wykształcenie średnie na poziomie szkoły elementarnej
szlachta feudalna - pogarda dla nauczania
Andrzej Frycz Modrzewski - głównie publicysta (postulaty o ustroju szkolnym itp.)
Jan Amos Komeński (brat czeski)
ideał wychowania pansofijskiego (nauczyciel - erudyta, wychowawca)
krytyka rygoru i przymusu uczenia się na pamięć
„nauczanie poglądowe”
edukacja w 7 szkołach
szkoły jezuickie
zakon jezuitów - Ignacy Loyola (1491-1556)
walka o wzmocnienie autorytetu papieża
zachowanie wierności mas wyznawców katolicyzmu
utrzymanie dotychczasowych stosunków społeczno-politycznych poprzez zniszczenie dążeń do postępu
bezwzględne podporządkowanie każdej jednostki
szkolnictwo jezuickie zasłużyło się powołaniem pierwszego stanu nauczycielskiego -> dokładny dobór kandydatów (nauczyciel powinien mieć skończone studia teologiczne, praktykę edukacyjna itp.; kształcenie na nauczycieli trwało bardzo długo)
celem zakonu miało być kształcenie nie humanistów, ale wiernych rycerzy
niechęć do jakiejkolwiek samodzielności uczniów
Oświecenie
Komisja Edukacji Narodowej (14.10.1773r.)
utworzenie „stanu akademickiego”
seminaria kandydatów „stanu nauczycielskiego” przy szkołach głównych
najzdolniejsi absolwenci szkół średnich o wysokim stopniu moralności
hospitacja lekcji
opracowanie podręczników szkolnych
Piramowicz
„Powinności nauczyciela” (pierwsza książka o wymaganiach w stosunku do nauczycieli szkół elementarnych)
wysoka kultura, takt, odpowiedzialności
zróżnicowanie indywidualności dziecka
rola obserwacji psychologicznej
przepisy kształcenia i egzaminowania nauczycieli
XVIII, XIX wiek
seminaria nauczycielskie
J. Herbert - uniwersyteckie seminarium pedagogiczne dla kształcenia nauczycieli szkół średnich i wyższych w Królewcu
znajomość przedmiotu nauczania + przygotowanie pedagogiczne i psychologiczne
XIX wiek
seminaria nauczycielskie
urzędnik państwowy
nauczyciel skrępowany politycznie i religijnie (zabory - największa swoboda w Galicji): Rada Szkolna Krajowa
seminaria w Łowiczu i Poznaniu
XX wiek
Po 1918r. - ustawy dotyczące kształcenia nauczycieli:
Ustawa z 4 czerwca 1920r. o tymczasowym ustroju władz szkolnych
Ustawa z 13 lipca 1920r. o szkołach akademickich
Ustawa z 1 lipca 1926r. o stosunkach służbowych nauczycieli
Ustawa z 6 marca 1928r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli szkół powszechnych
Rozporządzenie z 7 marca 1928r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli do nauczania w szkołach zawodowych
Ustawa jędrzejewiczowska O ustroju szkolnictwa z 1932r.
Okres międzywojenny
seminaria nauczycielskie (5-letnie)
pedagogia (2-letnie)
Państwowe Wyższe Kursy Nauczycielskie - na ich bazie Instytuty Pedagogiczne i Nauczycielskie
Seminaria nauczycielskie
wiek wstąpienia - 14lat
oparte na 7-letniej szkole powszechnej
„ślepa” ścieżka kształcenia (zamykało to drogę do kształcenie na uniwersytecie)
Pedagogium
powołano w 1928r.
18 lat
na podbudowie szkoły średniej ogólnokształcącej (po maturze)
nie było wykształceniem wyższym
Instytuty
dla szkół ogólnokształcących i seminariów nauczycielskich
badania naukowe
Państwowy Instytut Pedagogiczny w Warszawie (1918-1925)
Państwowy Instytut Nauczycielski (1921)
Instytut Pedagogiczny ZNP (1932)
Mianowanie (ustawa dotyczy szkół państwowych i publicznych oraz nauczycieli stałych)
obywatel polski o nieskazitelnej przeszłości
kwalifikacje zawodowe
odpowiednie warunki fizyczne
władanie językiem polskim w mowie i piśmie
... ?
nauczyciel kontraktowy (tymczasowy)
nauczyciel stały (po 3-letnie pracy jako nauczyciel kontraktowy; jeśli miał wykształcenie wyższe - mógł dostać tytuł profesora)
Kwalifikacje nauczycielskie:
dyplom ukończenia seminarium + egzamin praktyczny na nauczyciela publicznych szkół powszechnych (po 2-3 latach pracy)
przynajmniej ocena dostateczna
Ustawa z 11 marca 1932r.
likwidacja seminariów nauczycielskich
3-letnie licea pedagogiczne (po 4 latach gimnazjum)
2-letnie pedagogia (po „dużej m
WYKŁAD 18.11.08r.
okres międzywojenny cd
Nauczyciele szkół średnich i innych zakładów kształcenia nauczycieli
uniwersytety (wiedza merytoryczna) + Państwowy Instytut Pedagogiczny (przygotowanie pedagogiczne)
nauczyciel po ukończeniu w/w - kwalifikacje
kwalifikacje = państwowy egzamin nauczycielski
wiedza fachowa z przedmiotów, jakich kandydat miał nauczać
przygotowanie pedagogiczne w PIP
egzamin zdawano po 2-letniej pracy
Po 1924r. warunkiem dopuszczenia do egzaminu było:
obywatelstwo polskie
nieskazitelność moralna i zdolność fizyczna do zawodu
stopień magistra
2-letnia praktyka nauczycielska
dowód praktycznej umiejętności prowadzenia zabaw i gier ruchowych
Zjazd łódzki 18-22 czerwca 1945r.
klasy przygotowawcze do liceum pedagogicznego (2-letnie)
licea pedagogiczne (2-letnie)
1947/48 - połączenie w 4-letnie liceum pedagogiczne
liceum pedagogiczne - kształcenie nauczycieli klas początkowych
WKN (Wyższe Kursy Nauczycielskie) i Instytuty Pedagogiczne - klasy V-VII (do 1954r.)
3 rodzaje WKN:
stacjonarne - dla nauczycieli urlopowanych (prowadziło je Ministerstwo Oświaty)
korespondencyjne - prowadzone przez ZNP
popołudniowe - prowadzone przez ZNP
Liceum pedagogiczne
przygotowywało nauczycieli klas początkowych
w latach '50 dokształcały pracujących nauczycieli niekwalifikowanych w formie komisji rejonowej, państwowego kursu nauczycielskiego klas pedagogicznych dla uczniów klasy X i XI szkoły ogólnokształcącej
Studium nauczycielskie (SN) - 18 jaja 1954r.
WSP - 3-letnie (do 1954r. 4-letnie)
WSN (Wyższe Szkoły Nauczycielskie) - 3-letnie - 1968r.
Licea pedagogiczne dla wychowawczyń przedszkoli - 2-letnie
Dzienne studia nauczycielskie - wychowanie przedszkolne, nauczanie początkowe
Ustawa z 27 kwietnia 1956r. o prawach i obowiązkach nauczycieli:
normowała jednolicie stosunek do pracy
podniosła społeczną rangę zawodu
korzystne warunki przyznawania emerytury
obrona interesów przez ZNP
wprowadzono tytuł „Zasłużony Nauczyciel PRL” i Medal KEN
Rozporządzenie Ministra Oświaty z 12 kwietnia 1962r. w sprawie kwalifikacji nauczycieli i wychowawców szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych.
Do szkół podstawowych:
studia wyższe magisterskie lub zawodowe ze specjalizacją pedagogiczną lub zawodowe bez specjalizacji pedagogicznej i studium pedagogiczne lub kurs pedagogiczny
albo studium nauczycielskie
albo liceum pedagogiczne
Do szkół średnich:
studia wyższe magisterskie ze specjalizacją pedagogiczną
albo studia wyższe bez specjalizacji pedagogicznej i studium pedagogiczne lub kurs pedagogiczny
„Raport o stanie oświaty” -> nowy system szkolny
27 kwietnia 1972r. - Karta Praw i Obowiązków Nauczyciela
„ na stanowisko nauczyciela lub wychowawcy może być powołana osoba, która:
ukończyła studia w szkole wyższej kształcącej nauczycieli
ukończyła studia w innej szkole wyższej i posiada przygotowanie pedagogiczne uzyskane podczas studiów lub na kursie
stanowiska i tytuły:
„nauczyciel dyplomowany”
profesor szkoły średniej”
podział na studia i kierunki nauczycielskie i nienauczycielskie
masowe kształcenie i dokształcanie czynnych nauczycieli
lata `80/skutki:
kryzys kadr nauczycielskich
odpływ z zawodu
wcześniejsza emerytura
wyż demograficzny
26 styczeń 1982r.
„stanowisko nauczyciela może zajmować osoba, która posiada wyższe wykształcenie z odpowiednim przygotowaniem pedagogicznym lub ukończyła szkołę kształcącą nauczycieli i podejmuje pracę na stanowisku, do którego są to wystarczające kwalifikacje”
lata '90 - koncepcje, które maja ulepszyć system szkolnictwa, nauczyciela itd.:
koncepcja ogólnokształcąca - wyposażenie kandydatów w bogatą wiedzę ogólną, wszechstronną
koncepcja personalistyczna - kształtowanie silnej osobowości, motywacji kandydata
koncepcja pragmatyczna - wyposażenie w system sprawności dydaktycznych użytecznych w codziennej pracy nauczyciela
koncepcja kompetencyjna - kształcenie wąskie, specjalistyczne, pogłębione
koncepcja progresywna - zmienność wiedzy i zawodność wyćwiczonych sprawności umysłowych, są źródłem obaw dotyczących dobrego przygotowania do zawodu
lata '90 - pojawiają się szkoły niepaństwowe
dziś - 3 typy szkoły
szkoła podstawowa - studia I lub II stopnia lub kolegium nauczycielskie
gimnazjum - tytuł licencjata lub magistra
szkoła ponadgimnazjalna - tytuł magistra + kwalifikacyjny kurs pedagogiczny
ponadto wymagane są coraz częściej:
przygotowanie do nauczania 2 przedmiotów
znajomość obsługi komputera
znajomość języka obcego
System kształcenia nauczycieli:
system szkolnictwa wyższego
system oświaty
Uniwersytety - kształcą nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących dla szkół podstawowych, ponadpodstawowych oraz nauczania początkowego przedszkoli i placówek oświatowo-wychowawczych
Akademie Pedagogiczne - przygotowują nauczycieli przedszkoli, szkół podstawowych i średnich oraz pracowników placówek oświatowo-wychowawczych
Wyższe Szkoły Techniczne (np. Politechnika) - kształcą nauczycieli przedmiotów technicznych dla szkół podstawowych i średnich
Akademie Wychowania Fizycznego - kształcą nauczycieli wychowania fizycznego na poziomie magisterskim + uprawnienia trenera klasy II
Wyższe Szkoły Artystyczne - przygotowują nauczycieli wychowania muzycznego i plastycznego dla szkół podstawowych i średnich
pozostałe - przysposabiają nauczycieli przedmiotów zawodowych
Kolegia - kształcą nauczycieli w przedszkolach, szkołach podstawowych, placówkach oświatowo-wychowawczych, nauczycieli języków obcych:
publiczne - prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego
niepubliczne - prowadzone przez osoby prawne lub fizyczne
Formy studiów:
magisterskie studia kierunkowe
zawodowe studia kierunkowe
studia magisterskie uzupełniające
podyplomowe studia dla nauczycieli z wyższym wykształceniem
Tendencje zmian w edukacji nauczycielskiej:
odejście od modelu skierowanego na transmisję
upowszechnienie kształcenia szerokoprofilowego
interdyscyplinarność, integracyjność, naukowość w kształceniu
uwzględnienie nowoczesnych trendów rozwojowych itd.
Kształcenie nauczycieli:
1) Psychologizacja - dążenie do unaukowienia pedagogiki i pracy szkolnej oparte na zdobyczach nauk biomedycznych i psychologicznych przełomu wieków
Stany Zjednoczone - propagowanie pedagogiki Johna Dewey'a
Europa - psychologia i pedagogika eksperymentalna, ruch Nowego Wychowania
Podstawy kierunku:
badania eksperymentalne i testowe nad zróżnicowaniem indywidualnym dzieci i młodzieży
rozwój testów
krytyka szkoły „apsychologicznej”
hasła szkoły aktywnej
przedstawiciel - David
W kształceniu nauczycieli:
spsychologizowanie - wiedza i kultura psychologiczna podstawą przygotowania zawodowego nauczycieli
znajomość różnic indywidualnych
preorientacja zawodowa
2) Ekonomizacja - oparcie pracy szkoły na zasadach naukowej organizacji pracy
Scientific management (F. Taylor) - idea naukowego zarządzania i naukowej organizacji pracy -> podwyższenie wydajności pracy poprzez stworzenie odpowiednich warunków pracy przez eliminację zbędnych czynności pracownika i ustalenie tych najefektywniejszych, które zapewnią wydajność w najkrótszym czasie.
Kierunek administracyjny (H. Fayol, M. Weber) - tworzenie struktur organizacyjnych z jasno określonymi zadaniami, czynnościami pracownika przy zachowaniu ogólnych zasad racjonalnej organizacji pracy; podział pracy, hierarchia, autorytet, dysplina itp.
Human relations (E. Mayo) - wydajność pracy zależy od stodunków międzyludzkich
3) Cybernetyzacja
polepszanie sprawności nauczania zależy w coraz większym stopniu od zastosowanych środków technicznych
dydaktyka nie jest sztuką a technologią nauczania
zmniejszanie wpływu osoby nauczyciela
4) Humanizacja i upodmiotowienie
nawiązanie do human relations
indywidualna godność człowieka itd.
WYKŁAD 3.12.08r.
Rozwój - proces kierunkowych przemian, w którego toku obiekty przechodzą od form lub stanów prostszych, mniej doskonałych do form lub stanów bardziej złożonych, doskonalszych pod określonym względem.
Rozwój (socjologia):
biologiczny (cechuje zwierzęta i ludzi)
kulturowy (dotyczy tylko ludzi)
Rozwój (psychologia) - wszechstronny, jednostronny, wąski, szeroki, ukierunkowany.
Rozwój (nauki pedagogiczne) - proces polegający na dokonywaniu w danym podmiocie określonych zmian ilościowych i jakościowych; jest procesem przemian następującym pod wpływem wzajemnych oddziaływań na siebie czynników wewnętrznych (osobowościowych) i zewnętrznych (środowiskowych).
Okresy rozwojowe:
okres wstępny i przygotowawczy
jednostka zdobywa kompetencje, umiejętności bazowe, podstawowe
trwa kilka, kilkanaście alt
okres pełnej realizacji planów i projektów życiowych i oczekiwań społecznych
do 60 roku życia
okres schyłkowy
synteza i bilans swojego życia (porażki i sukcesy)
Zawód - wykonywanie zespołu czynności społecznie użytecznych wyodrębnionych na skutek podziału pracy, wymagających od pracownika pewnej wiedzy, umiejętności, powtarzanych systematycznie i będących źródłem utrzymania dla pracownika i jego rodziny (T. Nowacki)
zawód jest podstawą prestiżu społecznego
Rozwój zawodowy człowieka - społecznie pożądany proces przemian kierunkowych jednostki (ilościowych i jakościowych), które warunkują jego aktywny i społecznie oczekiwany udział w przekształcaniu siebie samego i przez to swego otoczenia materialnego, społecznego i kulturowego.
Rozwój zawodowy człowieka - to doskonalenie warsztatu pracy, podnoszenie kwalifikacji zawodowych, wdrażania nowych metod, form pracy, doskonalenie umiejętności interpersonalnych.
Rozwój zawodowy człowieka - to systematyczne pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych poprzez wgląd we własną pracę, osobowość, stałe doskonalenie zawodowe.
Formy aktywności zawodowej pracujących:
dojrzewanie decyzji do podjęcia pracy
adaptacja społeczno-zawodowa
identyfikacja społeczno-zawodowa
stabilizacja społeczno-zawodowa
dokształcanie i doskonalenie zawodowe
szczytowe osiągnięcia społeczno-zawodowe
stopniowy regres aktywności społeczno-zawodowej
wycofanie z czynnej pracy zawodowej
Okresy rozwoju zawodowego:
okres preorientacji zawodowej dzieci i młodzieży (do 10 roku życia)
obserwacja i naśladownictwo dorosłych
okres orientacji zawodowej młodzieży (do 15 roku życia)
rozwój zainteresowań zawodowych, zdolności
wstępne dojrzewanie motywacji, decyzji o wyborze zawodu
okres szkolnego uczenia się zawodu (18-25 rok życia)
ewentualne plany co do przyszłego zawodu
czasem pierwsze sukcesy
okres kwalifikowanej pracy zawodowej dorosłych (17-70 rok życia)
okres reminiscencji i refleksji społeczno-zawodowej emerytów (po przejściu na emeryturę)
adaptacja do zmieniającej się sytuacji
schyłek życia pozawodowego
czasem kontynuacja aktywności
Koncepcja cech
wybór i wykonywanie zawodu wymaga posiadania określonych cech psychofizycznych, jako wyznaczników wyboru zawodu (temperament, zainteresowania kierunkowe)
Koncepcja satysfakcji z pracy
praca przynosi satysfakcję i przyczynia się do uzyskiwania nagrody: wewnętrznej i zewnętrznej (zadowolenie i uznanie społeczne)
Koncepcja potrzeby
zawody wybierane są w celu zaspokojenia potrzeb (wybór trafniejszy im lepiej oceniamy w jakim stopniu nasz zawód spełnił nasze oczekiwania)
Koncepcja harmonii
harmonia z otoczeniem dotyczy pogodzenia potrzeb z wymaganiami stawianymi przez środowisko pracy (-> może dotyczyć osiąganych przez jednostkę gratyfikacji)
Koncepcja wydatkowania energii
sposób wydatkowania energii wpływa na rozwój zdolności kierunkowych i formowania hierarchii potrzeb (zależy od zadatków, cech, pierwszych doznań o charakterze satysfakcji czy frustracji)
Koncepcja zachowań zawodowych (teoria typologiczna)
wybór zawodu jest wyrazem osobowości człowieka (podobna osobowość ludzi pracujących w zawodzie)
Koncepcja wyboru i decyzji
wybór zawodu jest procesem rozwojowym i stanowi sekwencję decyzji
Koncepcja multipotencjalności rozwoju
każdy człowiek kwalifikuje się do wykonywania co najmniej kilku zawodów
Koncepcja miejsca i przestrzeni
miejsce i przestrzeń jednostki w społecznym podziale pracy, zawodów, zadań i czynności zawodowych
Rozwój zawodowy nauczyciela - proces, którego pomyślny przebieg uwarunkowany jest zdolnością i gotowością do stałego podnoszenia poziomu wiedzy teoretycznej i praktycznej oraz podwyższania i doskonalenia kwalifikacji zawodowych i działania społeczno-zawodowego
są to progresywne zmiany w wiedzy podmiotowej itd.
Zawód nauczyciela- może być traktowany jako:
zespół kompetencji specjalistycznych
stan rozczarowania z wykonywanej pracy
konkurowanie, współzawodniczenie z innymi profesjonalistami
4 okresy w zawodzie nauczyciela:
preorientacja zawodowa
przygotowanie zawodowe
zdobywanie wykształcenia naukowego i pedagogicznego
kształcenie umiejętności pedagogicznych)
aktywność zawodowa (poprzedza ją adaptacja w zawodzie)
schyłek zawodowy
3 fazy w zawodzie nauczyciela:
Faza wzorów metodycznych
poszukiwanie i odtwarzanie gotowych schematów działania
posługiwanie się gotowymi scenariuszami zajęć, narzędziami kontroli, zestawami ćwiczeń
gdy trwa długo - prowadzi do stagnacji
Faza refleksji krytycznej
dostrzeganie błędów
poszukiwanie przyczyn sukcesów i niepowodzeń
Faza twórczości
nowatorskie i niestandardowe działania
samoocena praktyki pedagogicznej
modyfikowanie sposobów działania
Doskonalenie zawodowe nauczycieli - 2 modele
model - dotyczy faktu, że inicjatywa doskonalenia wychodzi od samego nauczyciela, on chce i powinien wiedzieć, gdzie może się doskonalić (finansuje to z reguły sam)
model - doskonalenie z inicjatywy pracodawcy (finansuje pracodawca)
Edukacja permanentna - ogół procesów oświatowo-wychowawczych występujących w całym okresie życia człowieka, prowadzonych we wszystkich możliwych formach organizacyjnych i we wszystkich sytuacjach kontaktów międzyludzkich.
Kształcenie ustawiczne dorosłych - proces systematycznego uczenia się po ukończeniu obowiązku szkolnego lub wydłużonej edukacji stacjonarnej trwający przez cały okres aktywności zawodowej, a także dłużej, w okresie „trzeciego wieku”.
Typy aktywności zawodowej:
pożeracz - wytrwały, aktyny uczeń, korzystający ze wszystkich formalnych i nieformalnych możliwości, wzbogacających życie zawodowe i osobiste
aktywny konsument - mniej aktywny niż pożeracz, ale uczący się aktywnie, korzysta ze sposobności, by się rozwijać
bierny konsument - uczący się w czasie praktyk i kursów, które odbywa, ale rzadko wykazuje własną inicjatywę
niedostępny - rzadko uczestniczący w kursach lub praktykach, chyba że za wynagrodzeniem
maruder - nie bierze żadnego udziału w przedsięwzięciach służących rozwojowi zawodowemu, nie zmienia obyczajów osobistych i zawodowych, które raz wcześniej ustalił
Dokształcanie
proces podwyższania kwalifikacji
dotyczy wiedzy i umiejętności
kończy się uzyskaniem świadectwa
uzupełnianie wykształcenia
Doskonalenie - proces systematycznego aktualizowania, rozszerzania oraz pogłębiania wiedzy, umiejętności związanych z zawodem wykonywanym i zawodami pokrewnymi; umożliwia dochodzenie do mistrzostwa i uzyskiwanie wyższego stanu społecznego i ekonomicznego, bez konieczności wychodzenia z danej grupy zawodowo-społecznej.
doskonalenie to udzielanie pomocy początkującym nauczycielom w okresie adaptacji do zawodu, aktualizowanie, rozszerzanie i pogłębianie edukacji ogólnej, podmiotowej, pedagogicznej
doskonalenie to udzielanie pomocy w rozszerzaniu lub zmianie specjalizacji, organizowaniu form samokształcenia
Samokształcenie - osiąganie wykształcenia przez działalność, której cele, treści, warunki i środki ustala sam podmiot (W. Okoń)
Samodoskonalenie - ogół procesów podejmowanych w kontekście dążeń do rozwoju własnej osobowości - od wytępienia wad do czynności pozwalających na uzyskanie umiejętności postępowania, porządkowania wartości
Ważne akty prawne:
art. 78 Ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 15 lutego 1999r. w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania placówek doskonalenia nauczycieli
„Strategia kształcenia ustawicznego nauczycieli” grudzień 1999r.
Funkcje samodoskonalenia:
adaptacyjna - dotyczy nabywania umiejętności pedagogicznych i rozwiązywania problemów aktualnych
podnoszenia kwalifikacji - w celu wyrównywania luk
rozszerzająca - dotyczy uzyskania kompetencji nauczania drugiego innego przedmiotu
specjalizacyjna - rozwój kompetencji po kilku latach pracy
innowacyjna - łącznik pomiędzy teorią a praktyką edukacyjną
GENEZA
PRZESZŁOŚĆ
TERAŹNIEJSZOŚĆ
PRZYSZŁOŚĆ