(W) PODSTAWY PSYCHOLOGII DR MARTYNA KAFLIK- PIERÓG
kolokwium- zaliczenie na ocenę na ostatnich zajęciach w formie testu-10 pytań.
LITERATURA:
Zimbardo P.G 1999r. Psychologia i życie. PWN, Warszawa.
Mietzel G. 1999r. Wprowadzenie do psychologii. Podstawowe zagadnienia.
Rathaus S.A. Psychologia współczesna. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk.
Strelau J. Doliński D. 2000r. Psychologia- Podręcznik akademicki. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk.
WSTĘP DO PODSTAW PSYCHOLOGII
Psychologia to:
psychika, umysł, człowiek, zachowanie, nauka, nauka o życiu, przeżycia, doświadczenie, odruchy, wartości, Pawłow, mózg, osobowość, charakter, zaburzenia, patologia, choroba, gesty, mowa ciała, myśli, reakcje międzyludzkie, pamięć, przywiązanie do innych, wspomnienia, więzi, stosunki, reakcje, wyjaśnianie, problemy, pomoc(p o/m o c), leczenie, zrozumienie, wspieranie, psychiatria, lekarz, terapia, dewiacje, obserwacje, gabinet, depresja, agresja, uczucia.
PSYCHOLOGIA
/ \
TEORETYCZNA STOSOWANA(PRAKTYCZNA)
Psychologia ogólna(z czego się Psychologia kliniczna
składa człowiek)- kolor czerwony Psychologia wychowawcza
Psychologia rozwojowa Psychologia pracy(jak dopasować człowieka do
Psychologia społeczna(funkcjonowanie pracy, jak dopasować pracę do człowieka)
ludzi w grupie)
Psychika to:
myśli, doświadczenia, wychowanie, środowisko, charakter, wspomnienia, nauka, wiedza, zainteresowanie, lęki, obawy, emocje, marzenia, wyobraźnia, uczucia, wartości, skojarzenia, pamięć, język, uwaga, temperament.
Zachowanie- wypadkowa trzech kawałków
Środowisko/wychowanie- ma wpływ na trzy elementy przedstawione na rysunku
Biologia- ma wpływ na trzy elementy przedstawione na rysunku
Psychologia psyche(dusza) + logos(nauka) = Psychologia - nauka o duszy
Psychologia- nauka o człowieku, która bada prawa zachowania oraz czynniki środowiskowe i osobowościowe, które nimi sterują(Jan Kozielecki).
Psychologia jest nauką badającą zachowanie i procesy psychiczne jednostek.
Zachowanie- to możliwe do zaobserwowania na zewnątrz podejmowanie przez jednostkę działania |mimowolne lub zamierzone ruchy kończyn, mięśni, uśmiechanie się, mówienie, płakanie, itp.|
Określone zachowania często poprzedzają procesy psychiczne np. percepcja, myślenie.
Procesy psychiczne- to czynności umysłu, sposoby funkcjonowania psychiki ludzkiej związane zarówno z odbiorem bodźców, myśleniem, przechowywaniem wspomnień, uczeniem się, posługiwanie się językiem, stany emocjonalno- motywacyjne umysłu(np. przygnębienie, radość).
Cele psychologii:
opisywanie tego co się dzieje(zbieranie faktów takich jakimi są)
wyjaśnianie tego co się dzieje(znalezienie prawidłowości w procesach psychicznych i zachowaniach ludzi)
przewidywanie co się zdarzy
sterowanie tym co się dzieje(spowodowanie wystąpienia lub niewystąpienia danego zachowania)
podnoszenie jakości życia poprzez zmienianie tego co się dzieje
Psychologia teoretyczna- celem jest wykrywanie praw rządzących czynnościami psychicznymi człowieka.
Psychologia stosowana- służy rozwiązywaniu praktycznych problemów związanych z funkcjonowaniem człowieka.
METODY BADAWCZE
Proces badawczy:
wybór problemu(zmienna)
zapoznanie się z dotychczasowymi badaniami
sformułowanie hipotez
sporządzenie planu badawczego
sporządzenie wykazu metod
opisanie grupy badawczej
przeprowadzenie badań
opracowanie wyników badań
wyprowadzenie wniosków
Narzędzie diagnostyczne:
przykłady metod klinicznych- rozmowa, wywiad, obserwacje
przykłady metod eksperymentalnych- test
Obserwacja- świadome, celowe, planowane spostrzeganie zachowania się jednostki i rejestrowanie przebiegu zdarzeń i zjawisk.
Rodzaje obserwacji:
samodzielna lub towarzysząca
jawna lub ukryta
uczestnicząca i nieuczestnicząca
Obserwujemy:
cechy konstytucjonalne
zachowania
procesy fizjologiczne
cechy podmiotowe
TESTY PSYCHOMETRYCZNE
Jest zbiorem różnorakich zadań, pytań, rysunków, słów, symboli służącym do pomiaru stopnia nasilenia określonych cech.
Pozycje te stanowią próbkę umożliwiającą na podstawie ich wykonania- wnioskowanie o zachowaniu się osoby badanej w sytuacjach pozatekstowych.
Procedura jego stosowania jest wystandaryzowana |jednolitość postępowania przy badaniu- ta sama instrukcja, sposób interpretacji| i zobiektyzowana, znormalizowana- tworzenie norm testowych dla określonych grup, tak aby otrzymane wyniki dały się interpretować w odniesieniu do normy.
Spełnia on określone kryteria dobroci psychometrycznej: jest rzetelny |miara dokładności pomiaru| i trafny mierzy to, do czego został skonstruowany|
Wyróżnia się trzy kategorie testów:
Inwentarze psychologiczne
Testy projekcyjne
Testy inteligencji
Inwentarze(kwestionariusze)- służą do badania osobowości, rzadziej zainteresowań czy postaw.
Kwestionariusze jednowymiarowe- dostarczają informacji na temat poszczególnych, kontrolowanych cech.
Kwestionariusze wielowymiarowe- pozwalają na diagnozę całej, złożonej konfiguracji osobowości.
Inwentarze psychologiczne- nazywane są często metodami samopisu. Stanowią zestaw pozycji testowych formułowanych najczęściej w postaci zadań twierdzących lub pytających, do których badany ma się ustosunkować.
Testy projekcyjne- wywodzą się z koncepcji psychoanalitycznych. Definiowane są jako metody badania psychologicznego, w których nadawanie przez osobę badaną indywidualnych znaczeń wieloznacznemu materiałowi bodźcowemu ujawnia jej stany psychiczne, cechy osobowości, wartości, postawy, cele itp.
Istotą testu projekcyjnego jest wydobycie nieuświadomionych treści psychicznych.
Test Rorschacha- składający się z 10 tablic z plamami atramentowymi, służący do badania dynamiki osobowości.
Test Drzewa Kocha- badający osobowość, w którym badany proszony jest o narysowanie drzewa owocowego.
Test Piramid Barwnych- badający efektywną stronę osobowości.
Testy inteligencji- są metodami służącymi do obiektywnej oceny zdolności ogólnych czyli inteligencji, zdolności specjalnych jak i deficytów. Charakterystyczną ich cechą jest fakt wbudowania w materiał testowy prawidłowej odpowiedzi.
Wyróżnia się:
testy mocy(bez ograniczenia czasowego)
testy szybkości(gdzie podstawą oceny ilościowej jest czas niezbędny do wykonania zadania)
testy słowne(materiał testowy i reakcja osoby badanej pozostają w płaszczyźnie werbalnej)
wykonawcze(przynajmniej jeden element wymaga zaangażowania modalności niewerbalnych np. motoryki lub percepcji)
W praktyce klinicznej najczęściej stosowane są testy Wechstera:
Skala inteligencji D. Wechstera dla dorosłych WAIS- R
Skala inteligencji D. Wechstera dla dzieci WISC- R
TEORIE PSYCHODYNAMICZNE
To koncepcja psychologiczna kładąca nacisk na dynamikę nieświadomego umysłu i uprzednie doświadczenia jednostki jako główne determinanty przyszłego zachowania.
Istota teorii psychodynamicznych zawiera się w 4 podstawowych pojęciach:
determinizm psychiczny
wczesne doświadczenia
popędy/instynkty
procesy nieświadome
GŁÓWNE TEZY S. FREUDA
Aktywność człowieka przebiega na trzech poziomach:
Świadomym- to, co człowiek myśli, czego doświadcza w danym momencie, świadome myśli płyną jak woda w strumieniu- strumień świadomości
Przedświadomym- cała wiedza i pamięć, która może być przesunięta do świadomości
Nieświadomym- różne pragnienia, popędy, instynkty wyparte często wychodzą podczas np. snu, to one motywują ludzkie zachowanie
Aparat psychiczny człowieka składa się z trzech instancji:
ID (ono)- ja dziecko
system pierwotny odziedziczony
obejmuje całokształt nieświadomych, pierwotnych popędów
kieruje się zasadą przyjemności
zawiera różne dynamiczne siły np. libido, które jest podstawowym źródłem energii libidialnej
SUPEREGO (nadjaźń)- rodzic
ukształtowanie wskutek internalizacji wymagań społecznych norm moralnych i wzorów kulturowych
powstaje w skutek socjalizacji
jego rola polega na ograniczaniu tendencji ID
działa zgodnie z zasadą doskonałości
EGO (ja, jaźń)- ja dorosły
wykształca się z części ID pod wpływem bodźców z otaczającego świata
dostarcza ujść popędem ID i jest w zgodzie z SUPEREGO
kieruje się zasadą rzeczywistości
Mechanizmy obronne- to są struktury osobowości, które pozwalają człowiekowi przetrwać mimo trudnych doświadczeń.
wsparcie(kwestii, czegoś)
tłumienie(trochę świadome np. jakieś potrzeby)
przeniesienie(np. złość- przeniesienie na inną osobę)
sublimacja(robienie czegoś w zamian)
kompensacja(kompensowanie braków)
racjonalizacja(tłumaczenie sobie w mądry sposób)
projekcja(moje własne emocje projektuje na inną osobę)
regresja(cofanie się)
fiksacja(nadmierna koncentracja na czymś)
FAZY ROZWOJU PSYCHOSEKSUALNEGO S. FREUDA
Stadium oralne
do ok. 18 miesiąca
potrzeby dziecka skupione na ustach, wargach, na języku
główne zadania- odstawienie od piersi
Stadium analne
2-3 rok życia
dojrzewanie kontroli nad zwieraczami
główne zadania- trening czystości
Stadium falliczne
4-5 rok życia
zainteresowanie skoncentrowane na problematyce seksualnej, penis budzi największe zainteresowania u dzieci obojga płci
główne zadania- kompleks Edypa
Latencja(wyciszenie)
5-6, 11-13 roku życia
okres utajony, spokojny, wzbogacenie pojęcia ja, nasilenie interakcji z grupą rówieśniczą
główne zadanie- rozwój mechanizmów obronnych
Stadium penitalne
11, 13-18 roku życia
w tym czasie odkrywanie nowych doznań seksualnych
rozwój pociągu do płci odmiennej
narodziny romantycznej miłości
główne zadanie- usamodzielnienie się, uwolnienie od zależności, dojrzała intymność seksualna
TEORIE BEHAWIORALNE
Watson
postulował zastąpienie terminów „świadomość”, „stany psychiczne”, „psychika” takimi określeniami jak „bodziec”, „reakcja”, „tworzenie nawyków” itd.
„Dajcie mi tuzin dzieci i jeden świat, w którym będę je mógł wychowywać. Gwarantuję, że każdego uczynię tym, kim chce zostać: lekarzem, adwokatem, artystą, przedsiębiorcą ale też żebrakiem lub złodziejem”.
Warunkowanie klasyczne(Pawłow)- wywoływanie starych reakcji nowymi sygnałami.
Warunkowanie instrumentalne(sprawcze) „prawo efektu”- mówi ona o tym, że gdy w sytuacji bodźcowej wystąpią pozytywne konsekwencje reakcji, reakcja ta będzie powtarzana- jeśli jednak konsekwencje będą negatywne, wystąpi tendencja do zaniechania reakcji.
Różnica między uwarunkowaniami:
dzięki warunkowaniu klasycznemu uczymy się tego co z czym współwystępuje, dzięki warunkowaniu instrumentalnemu natomiast tego co zrobić aby uzyskać zamierzony efekt
Wzmocnienie pozytywne(nagroda)- każde zdarzenie następuje bezpośrednio po zachowaniu, zwiększające szansę jego ponownego pojawienia się-nagrody.
Wzmocnienie negatywne- występuje wówczas, gdy jednostka zachowuje się w sposób, który eliminuje bodziec awersyjny.
Zarówno wzmocnienie pozytywne jak i negatywne mają moc utrwalania zachowania.
Wzmocnienie cząstkowe- wzmocnienie tylko w niektórych sytuacjach. Trudniejsze do wygaszenia niż wzmocnienie stałe.
Kara- osłabienie zadania niepożądanego, obniża prawdopodobieństwo pojawienia się zachowania niepożądanego.
Przeciwnym procesem jest wygaszenie- wygaszenie reakcji poprzez brak wzmocnień.
Terapia behawioralna- polega na procesie uczenia nowych, adaptacyjnych reakcji i wygaszeniu reakcji nieprawidłowych.
TEORIA SPOŁECZNEGO UCZENIA SIĘ BANDURY
wersja teorii uczenia się zdecydowanie najbardziej popularna wśród dzisiejszych psychologów rozwojowych
uczenie się zawsze wymaga bezpośredniego wzmocnienia
czasami wystarczy obserwacja- uczenie przez modelowanie
Pomost pomiędzy teorią uczenia się a teoriami poznawczymi- modelowanie może służyć zarówno nabywaniu konkretnych umiejętności jak i abstrakcyjnych/w modelowaniu abstrakcyjnym obserwator wyławia zasadę, która ma być podstawą zachowania się modelu/
KONCEPCJE HUMANISTYCZNE
Powstały w odpowiedzi na mechanicystyczne(determinizm psychiczny)teorie psychoanalityczne i behawiorystyczne, zgodnie z którymi zachowaniem ludzi kierują treści ich procesów psychicznych albo zewnętrzne bodźce.
Abraham Maslow, Carl Rogers
W świetle tej koncepcji człowiek jest z gruntu dobry, niepowtarzalny, rozumny i samookreślający się.
Teoria Maslowa opiera się na dwóch podstawowych założeniach:
zachowanie człowieka i jego rozwój są motywowane przez niezaspokojone potrzeby
gdy dana potrzeba została zaspokojona, zaspokajane mogą być potrzeby wyższego rzędu
Zaspokojenie potrzeb z niższego piętra umożliwia zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu.
„PIRAMIDA POTRZEB MASLOWA”
Potrzeby fizjologiczne- zaliczają się do nich:
pożywienia
snu
pragnienia
aktywności
seksualne
Gdy nie są zaspokojone, dominują nad wszystkimi innymi potrzebami, wypierają je na dalszy plan i decydują o przebiegu zachowania człowieka.
Potrzeby bezpieczeństwa- należą do nich:
zależności
opieki i oparcia
protekcji
wolności od lęku
niepokoju chaosu
ładu i porządku
Pobudzają do działania zapewniając człowiekowi nienaruszalność.
Potrzeby społeczne- potrzeby przynależności i miłości- występują one w usiłowaniach przezwyciężenia osamotnienia, eliminacji i obcości, tendencji do nawiązywania bliskich intymnych stosunków, uczestnictwa w życiu jakiejś grupy, w dążeniach do tworzenia gangów.
Potrzeby uznania(szacunku) i prestiżu- we własnych oczach i w oczach innych ludzi.
Potrzeby samo aktualizacji(samorealizacji)- wyrażają się w dążeniu człowieka do rozwoju swoich możliwości. Stanowią one również środek do zaspokojenia potrzeb fizjologicznych lub reakcje kompensujące niezaspokojenie innych potrzeb.
STRES
Termin „stres” pochodzi z fizyki i odnosi się do różnego typu napięć, nacisków jakie działają na system.
Pojęcie „stres” wprowadził do nauki o zdrowiu H. Selye (1926r).
Sposoby konceptualizacji zjawiska stresu:
stres jako bodziec
stres jako reakcja
stres jako proces lub transakcja
Koncepcje Selyego:
Stres to swoista reakcja organizmu na wszelkie stawiane mu żądania
Stres to zespół zmian wywołanych działaniem na organizm czynników szkodliwych tzw. stresów(infekcja, hałas itp.)
Stres jest reakcją o charakterze przystosowawczym i to dwojakiego rodzaju:
lokalny zespół adaptacyjny(LAS)- dotyczy zmian specyficznych zachodzących w miejscu występowania stresu(np. w miejscu oparzenia)
ogólny zespół adaptacyjny(GAS)- dotyczy zmian niespecyficznych, uogólnionych, nie związanych bezpośrednio z naturą i działaniem bodźca szkodliwego. Jest to istotą stresu w koncepcji Selye'go
TRANSAKCYJNY MODEL R. S. LAZARUSE I S. FOLKMAN
Stres- to „określona relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej drobnostanowi”.
Stres nie jest „umiejscowiony” ani w samej sytuacji, ani w osobie. W sytuacji stresu następuje komfrontacja posiadanych przez człowieka przekonań, wartości i umiejętności z wymaganiami jakie wnosi sytuacja.
Transakcja- otoczenie wpływa na osobę, osoba wpływa na otoczenie.
Stres rozumiany jest jako proces
I ocena poznawcza reakcja fizjologiczna II ocena poznawcza
bodziec → zasoby osobiste↗ → + stres↗→ zachowanie ↗ → zasoby+zasoby, strategie →
(stresor) społeczne - → sfera poznawcza ze stresem
↘ sfera emocjonalna
→ konsekwencje stresu nieporadzenia sobie ze stresem(wypalenie zawodowe)
OCENA PIERWOTNA I WTÓRNA
Między stresem a jego bezpośrednimi objawami oraz odległymi konsekwencjami zachodzą dwa rodzaje procesów pośredniczących:
ocena poznawcza(pierwotna i wtórna)
radzenia sobie
Ocena pierwotna- obejmuje interpretację, ocenę sytuacji w jakiej znajduje się człowiek(bez znaczenia, sprzyjająco- pozytywna, stresująca).
Wtórna ocena poznawcza- odnosi się do możliwości poradzenia sobie z sytuacją jakimi dysponuje jednostka.
Na ocenę wtórną wpływają:
stopień zagrożenia
istnienie alternatywnych sposobów radzenia sobie
hierarchia potrzeb człowieka
cenione wartości
system przekonań
dyspozycja do określonych sposobów reagowania
Reakcje na stres
Wskaźniki fizjologiczne- przyśpieszony puls, rozszerzenie źrenic, zmożona potliwość, kołatanie serca, napięcie mięśni rąk i nóg, sztywność karku, suchość w jamie ustnej, uścisk w gardle.
Wskaźniki psychologiczne- rozdrażnienie, podejrzliwość, wrogość, odczuwanie nieokreślonego lęku, trudności z podejmowaniem decyzji.
Behawioralne- tiki nerwowe, impulsywność działania, utrata apetytu lub uczucie ciągłego głodu, nadużywanie alkoholu, nadmierne palenie.
Radzenie sobie ze stresem(Lazarus i Folkman)
Stale zmieniające się poznawcze i behawioralne wysiłki mające na celu opanowania określonych zewnętrznych i wewnętrznych wymagań ocenianych przez osobę jako obciążające lub przekraczające jej zasoby.
Dwa podstawowe style radzenia sobie ze stresem:
zorientowany na problem(instrumentalny)
zorientowany na emocje
Zasoby:
poczucie własnej wartości
poczucie samo skuteczności
inteligencje emocjonalne
poczucie koherencji
optymizm
wsparcie społeczne
Strategie radzenia sobie:
aktywne radzenie sobie
planowanie
poszukiwanie instrumentalnego wsparcia społecznego
poszukiwanie emocjonalnego wsparcia społecznego
unikanie konkurencyjnych działań
zwrot ku religii
pozytywne przewartościowanie i rozwój
powstrzymywanie się od działania
akceptacja
koncentracja na emocjach i ich wyładowanie
zaprzeczanie
odwracanie uwagi
zaprzestanie działań
używanie alkoholu, narkotyków
poczucie humoru
STRES ZAWODOWY(KAHN, BYOSIERE)
Zdarzenie stresowe przed organizacyjne:
charakterystyka organizacji(wielkość, struktura)
Stresory związane z organizacją:
środowisko fizyczne(hałas, oświetlenie)
środowisko psychospołeczne(dwuznaczność ról, konflikty)
Dostrzeżenie stresu i jego ocena poznawcza.
Bezpośrednie skutki stresu organizacyjnego:
somatyczne
psychologiczne
behawioralne
Konsekwencje długoterminowe stresu organizacyjnego:
zdrowotne
psychologiczne
społeczne
STRES
↙ ↘
TRAUMATYCZNY CHRONICZNY
↓ ↙ ↘
PTSD CHOROBY WYPALENIE
PSYCHOSOMATYCZNE,
NERWICA
Stresory związane z organizacją:
brak nagród w pracy
brak kontroli
odpowiedzialność
brak wsparcia
poczucie zagrożenia
uciążliwość fizyczna
nieprzyjemne warunki w pracy
kontakty społeczne
poczucie psychicznego obciążenia pracą
poczucie niepewności wywołane organizacją pracy
ODLEGŁE KONSEKWENCJE STRESU
Ostrego:
PTSD (zaburzenie po stresie traumatycznym)
Chronicznego:
zmiany psychologiczne(w sferze emocjonalno- poznawczej)
zmiany w zachowaniu
dolegliwości i choroby somatyczne
PTSD
Objawy:
agresja
depresja
samobójstwa
lęk
koszmarne sny
izolowanie się
Trauma- zdarzenie wykraczające poza zakres ludzkich doświadczeń i wywołujące znaczny dystres u prawie każdego.
Zdarzenia traumatyczne:
katastrofy naturalne(huragany, trzęsienia ziemi, powodzie)
katastrofy spowodowane przez człowieka(wypadki lotnicze i drogowe, pożary)
przemoc między ludźmi
Czynniki warunkujące PTSD:
czynniki związane z bodźcem traumatycznym
czynniki związane ze stanem w jakim znajdowała się jednostka
aktywność jednostki w trakcie jej konfrontacji ze zdarzeniem traumatycznym
osobowość jednostki
PTSD rozpoznaje się gdy:
osoba była narażona na zdarzenie traumatyczne
traumatyczne wydarzenie uporczywie powraca i jest ponownie przeżywane
występujące uporczywe unikanie bodźców związanych z traumą i ogólne odrętwienie psychiczne
obecne są symptomy wzmożonego pobudzenia
czas trwania >1 miesiąc
zaburzenie powoduje załamanie w życiu społecznym, zawodowym lub innych istotnych obszarach funkcjonowania
Wtórna ocena poznawcza- odnosi się do możliwości poradzenia sobie z sytuacją, jakimi dysponuje jednostka.
Na ocenę wtórną wpływają:
stopień zagrożenia
istnienie alternatywnych sposobów radzenia sobie
hierarchia potrzeb człowieka
cenione wartości
system przekonań
dyspozycja do określonych sposobów reagowania
Funkcje poznawcze:
myślenie
pamięć
uwaga
wyobrażenie
język
spostrzeganie
FUNKCJE POZNAWCZE
↗ ↘
ZACHOWANIE EMOCJE
↖ ↙
CIAŁO
Emocje:
strach
lęk
niepokój
WYPALENIE ZAWODOWE(MASLACH, JACKSON 1986)
Emocjonalne wyczerpanie- wynika z obciążenia emocjonalnego pracą, obciążenia zasobów energii- dalej nie dam rady.
Depersonalizacja- zobojętnienie, negatywny stosunek do osób potrzebujących pomocy, unikanie, wycofanie się, chłód, dystans, cynizm, często traktowana jako sposób radzenia sobie z emocjonalnym wyczerpaniem.
Obniżone poczucie osiągnięć osobistych- poczucie małej wartości, mała motywacja, poczucie klęski, przegranej, poczucie, że praca jest nieefektywna, że brakuje predyspozycji do pełnienia ról zawodowych.
Etapy rozwijania się wypalania zawodowego:
Zafascynowanie
Stagnacja
Frustracja- miejsce pracy staje się miejscem rozczarowania
Apatia- wykonuje się to co najpilniejsze, unikanie dodatkowej aktywności
Wypaleniu zawodowemu sprzyja:
wymagania instytucji w stosunku do pracownika
konieczność sprostania sytuacji- nieoczekiwanym, kryzysowym
przeładowanie pracą, konieczność podejmowania decyzji pod presją
niestabilna sytuacja zawodowa
konflikt roli
zajmowane stanowiska kierownicze
złe stosunki międzyludzkie
ambicje awansu wyższe od rzeczywistych możliwości awansu
określone zawody: pomagacza
płeć- częściej kobiety
cechy osobowościowe(poczucie własnej wartości, skuteczności, neurotyczność, ekstrawersja, optymizm, poczucie koherencji, poczucie kontroli, reaktywność)
Symptomy wypalenia zawodowego:
Psychika- negatywny obraz własnych umiejętności, zanik zainteresowania pracą zawodową, trudności z koncentracją uwagi.
Emocje- bezsilność, przygnębienie, pobudliwość, znerwicowanie, gniew, labilność emocjonalna, przenoszenie frustracji z pracy do domu.
Fizyczność- szybka męczliwość, skłonność do zachorowań, bóle głowy, napięcie mięśni, zakłócenie snu, wysokie ciśnienie krwi.
Sfera społeczna- konflikty w życiu prywatnym, ograniczenie kontaktów społecznych, potrzeba zajmowania się tylko samym sobą.
Wypalenie dotyczy i tylko słabo angażujących się i tych bardzo zaangażowanych:
pierwsi- męczą się i mają świadomość źle wybranego zawodu
drudzy- pasjonaci, którzy nie mogą poradzić sobie z barierami stojącymi na drodze zawodowej samorealizacji
1