1. Założenia podstawowe w kulturze organizacyjnej: ….......................................................A

1. są widoczne ale wymagają interpretacji,

2. obejmują język, ubiór i wytyczne zachowań,

3. są najtrudniejsze do zmiany,

1. Jednym ze sposobów pokonywania oporów wobec zmian jest:

1. zmiana struktury organizacji,

2. poprawa procesu komunikowania,

3. konkretyzacja celu i zakresu zmian.

1. Plan operacyjny dotyczy:

1. celu głównego przedsiębiorstwa,

2. poszczególnych czynności i zadań,

3. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

1. Teorie treści motywacji odpowiadają na pytanie:

1. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

2. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

3. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

1. Integrujące rozwiązywanie konfliktu polega na:

1. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

2. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

3. ustaleniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu,

1. Teoria ERG C.P. Alderfera dzieli potrzeby ludzkie na:

1. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

2. władzy, afiliacji, osiągnięć,

3. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

1. Do barier przy ustalaniu celów i planowaniu nie zalicza się:

1. dynamicznego i złożonego otoczenia,

2. udziału podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

3. niewłaściwego systemu nagradzania,

1. Rozwój nurtów w zarządzaniu przebiegał w następującej kolejności:

1. ilościowy, elastyczny, behawioralny, wymuszony,

2. integrujący, ilościowy, klasyczny, wielokierunkowy,

3. klasyczny, behawioralny, ilościowy, integrujący,

1. Kontrola angażująca pracowników:

1. obejmuje współuczestnictwo ograniczone i formalne,

2. nastawiona jest na wyniki grupowe,

3. ma na celu podporządkowanie pracowników,

1. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w drugim etapie należy:

1. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

2. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację,

3. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

1. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania należy:

1. specjalizacja firm konkurencyjnych,

2. częstotliwość występowania podobnych problemów,

3. rodzaj występujących więzi organizacyjnych,

1. Do funkcji celów zalicza się to, że:

1. ułatwiają relacje z otoczeniem,

2. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa,

3. są źródłem motywacji dla pracowników,

1. Zarządzanie operacyjne (zaznacz prawdziwe zdanie):

1. zajmuje się wspomaganiem organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług,

2. przyjęło koncepcję człowieka społecznego, zależnego od środowiska pracy,

3. traktuje organizację jako zestaw wzajemnie powiązanych elementów,

1. Model typu Z cechuje:

1. odpowiedzialność grupowa,

2. zbiorowe podejmowanie decyzji,

3. całościowa troska o człowieka,

1. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

1. tworzenie złożonej struktury organizacyjnej,

2. popieranie autonomii i przedsiębiorczości,

3. zajmowanie się tym co jest proste w wytwarzaniu,

1. Do zasad tworzenia i stosowania właściwej płacy należy zasada:

1. prawidłowej orientacji.

2. proporcjonalnej odległości,

3. równej dostępności.

1. Do cech skutecznych systemów kontroli nie należy:

1. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu systemów kontroli,

2. koncentracja na strategicznych celach przedsiębiorstwa,

3. obiektywizm i zrozumiałość informacji,

1. Wyzwaniem współczesnego zarządzania jest:

1. centralizacja władzy przedsiębiorstw,

2. etyka i społeczna odpowiedzialność,

3. zwiększanie dobrobytu pracowników,

1. Okazywanie negatywnych uczuć podczas negocjacji cechuje:

1. styl pasywno-walczący,

2. styl aktywno-kooperacyjny,

3. styl aktywno-walczący.

1. Jedną z wad struktury liniowej jest:

1. wysoka centralizacja podejmowaniu decyzji,

2. możliwość kontaktów ze specjalistami,

3. autonomizacja komórek funkcjonalnych,

1. Do zasad sprawnego zarządzania wg. Fayol zalicza:

1. redukcję personelu, dyscyplinę i sprawiedliwość,

2. centralizację, autorytet i podział pracy,

3. zmienność kierownictwa, harmonię i inicjatywę.

1. Do sposobów użycia władzy zalicza się:

1. osobiste utożsamianie się,

2. psychologiczne oddziaływanie na pracowników,

3. posiadanie wiedzy i doświadczenia,

1. Demokratyczny styl przewodzenia cechuje to, że kierownik:

1. jako motywatory stosuje głownie kary,

2. często przeprowadza drobiazgowe kontrole,

3. pozostawia pracownikom samodzielność w realizacji ich zadań,

1. Według Herseya i Blancharda zachowanie przywódcy w nowej firmie kończy się na:

1. małym nacisku na wzajemnych stosunkach i na zadaniach,

2. dużym nacisku na wzajemnych stosunkach a małym na zadaniach,

3. małym nacisku na wzajemnych stosunkach a dużym na zadaniach,

1. W modelu typowych sytuacji Fiedler uwzględnił:

1. kontakty emocjonalne między pracownikami,

2. zakres władzy kierownika,

3. zasoby firmy decydujące o zadaniach,

1. W modelu Vrooma-Yettona-Jago style podejmowania decyzji różnią się:

1. sposobem kontroli realizacji podejmowanych decyzji,

2. udziałem podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

3. sposobem rozwiązywania problemów i odpowiedzialnością,

1. Organizację nieformalną cechuje:

1. wspólny cel członków organizacji,

2. występowanie przepisów regulujących działalność,

3. wysoka skuteczność działania.

1. Do wad grupowego podejmowania decyzji należy:

1. może powstać więcej wariantów decyzji,

2. proces decydowania może trwać krócej,

3. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

1. Ze względu na rodzaj podjętej decyzji dzielimy je na:

1. obowiązkowe, dodatkowe, i ryzykowne,

2. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

3. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

1. Teoria sprawiedliwości Adamsa zakłada, że:

1. ludzie porównują swoje wyniki z nakładami innych,

2. zachowanie człowieka jest funkcją sił tkwiących w nim samym,

3. ludzie dążą do sprawiedliwości społecznej,

2. Do sposobów użycia władzy zalicza się: ….......................................................B

4. osobiste utożsamianie się,

5. psychologiczne oddziaływanie na pracowników,

6. posiadanie wiedzy i doświadczenia,

2. Demokratyczny styl przewodzenia cechuje to, że kierownik:

4. jako motywatory stosuje głownie kary,

5. często przeprowadza drobiazgowe kontrole,

6. pozostawia pracownikom samodzielność w realizacji ich zadań,

2. Według Herseya i Blancharda zachowanie przywódcy w nowej firmie kończy się na:

4. małym nacisku na wzajemnych stosunkach i na zadaniach,

5. dużym nacisku na wzajemnych stosunkach a małym na zadaniach,

6. małym nacisku na wzajemnych stosunkach a dużym na zadaniach,

2. W modelu typowych sytuacji Fiedler uwzględnił:

4. kontakty emocjonalne między pracownikami,

5. zakres władzy kierownika,

6. zasoby firmy decydujące o zadaniach,

2. W modelu Vrooma-Yettona-Jago style podejmowania decyzji różnią się:

4. sposobem kontroli realizacji podejmowanych decyzji,

5. udziałem podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

6. sposobem rozwiązywania problemów i odpowiedzialnością,

2. Organizację nieformalną cechuje:

4. wspólny cel członków organizacji,

5. występowanie przepisów regulujących działalność,

6. wysoka skuteczność działania.

2. Do wad grupowego podejmowania decyzji należy:

4. może powstać więcej wariantów decyzji,

5. proces decydowania może trwać krócej,

6. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

2. Ze względu na rodzaj podjętej decyzji dzielimy je na:

4. obowiązkowe, dodatkowe, i ryzykowne,

5. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

6. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

2. Teoria sprawiedliwości Adamsa zakłada, że:

4. ludzie porównują swoje wyniki z nakładami innych,

5. zachowanie człowieka jest funkcją sił tkwiących w nim samym,

6. ludzie dążą do sprawiedliwości społecznej,

2. Założenia podstawowe w kulturze organizacyjne:

4. są widoczne ale wymagają interpretacji,

5. obejmują język, ubiór i wytyczne zachowań,

6. są najtrudniejsze do zmiany,

2. Jednym ze sposobów pokonywania oporów wobec zmian jest:

4. zmiana struktury organizacji,

5. poprawa procesu komunikowania,

6. konkretyzacja celu i zakresu zmian.

2. Plan operacyjny dotyczy:

4. celu głównego przedsiębiorstwa,

5. poszczególnych czynności i zadań,

6. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

2. Teorie treści motywacji odpowiadają na pytanie:

4. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

5. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

6. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

2. Integrujące rozwiązywanie konfliktu polega na:

4. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

5. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

6. ustaleniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu,

2. Teoria ERG C.P. Alderfera dzieli potrzeby ludzkie na:

4. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

5. władzy, afiliacji, osiągnięć,

6. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

2. Do barier przy ustalaniu celów i planowaniu nie zalicza się:

4. dynamicznego i złożonego otoczenia,

5. udziału podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

6. niewłaściwego systemu nagradzania,

2. Rozwój nurtów w zarządzaniu przebiegał w następującej kolejności:

4. ilościowy, elastyczny, behawioralny, wymuszony,

5. integrujący, ilościowy, klasyczny, wielokierunkowy,

6. klasyczny, behawioralny, ilościowy, integrujący,

2. Kontrola angażująca pracowników:

4. obejmuje współuczestnictwo ograniczone i formalne,

5. nastawiona jest na wyniki grupowe,

6. ma na celu podporządkowanie pracowników,

2. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w drugim etapie należy:

4. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

5. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację,

6. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

2. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania należy:

4. specjalizacja firm konkurencyjnych,

5. częstotliwość występowania podobnych problemów,

6. rodzaj występujących więzi organizacyjnych,

2. Do funkcji celów zalicza się to, że:

4. ułatwiają relacje z otoczeniem,

5. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa,

6. są źródłem motywacji dla pracowników,

2. Zarządzanie operacyjne (zaznacz prawdziwe zdanie):

4. zajmuje się wspomaganiem organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług,

5. przyjęło koncepcję człowieka społecznego, zależnego od środowiska pracy,

6. traktuje organizację jako zestaw wzajemnie powiązanych elementów,

2. Model typu Z cechuje:

4. odpowiedzialność grupowa,

5. zbiorowe podejmowanie decyzji,

6. całościowa troska o człowieka,

2. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

4. tworzenie złożonej struktury organizacyjnej,

5. popieranie autonomii i przedsiębiorczości,

6. zajmowanie się tym co jest proste w wytwarzaniu,

2. Do zasad tworzenia i stosowania właściwej płacy należy zasada:

4. prawidłowej orientacji.

5. proporcjonalnej odległości,

6. równej dostępności.

2. Do cech skutecznych systemów kontroli nie należy:

4. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu systemów kontroli,

5. koncentracja na strategicznych celach przedsiębiorstwa,

6. obiektywizm i zrozumiałość informacji,

2. Wyzwaniem współczesnego zarządzania jest:

4. centralizacja władzy przedsiębiorstw,

5. etyka i społeczna odpowiedzialność,

6. zwiększanie dobrobytu pracowników,

2. Okazywanie negatywnych uczuć podczas negocjacji cechuje:

4. styl pasywno-walczący,

5. styl aktywno-kooperacyjny,

6. styl aktywno-walczący.

2. Jedną z wad struktury liniowej jest:

4. wysoka centralizacja podejmowaniu decyzji,

5. możliwość kontaktów ze specjalistami,

6. autonomizacja komórek funkcjonalnych,

2. Do zasad sprawnego zarządzania wg. Fayol zalicza:

4. redukcję personelu, dyscyplinę i sprawiedliwość,

5. centralizację, autorytet i podział pracy,

6. zmienność kierownictwa, harmonię i inicjatywę.

3. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania należy:.................................................C

7. specjalizacja firm konkurencyjnych,

8. częstotliwość występowania podobnych problemów,

9. rodzaj występujących więzi organizacyjnych,

3. Do funkcji celów zalicza się to, że:

7. ułatwiają relacje z otoczeniem,

8. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa,

9. są źródłem motywacji dla pracowników,

3. Zarządzanie operacyjne (zaznacz prawdziwe zdanie):

7. zajmuje się wspomaganiem organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług,

8. przyjęło koncepcję człowieka społecznego, zależnego od środowiska pracy,

9. traktuje organizację jako zestaw wzajemnie powiązanych elementów,

3. Model typu Z cechuje:

7. odpowiedzialność grupowa,

8. zbiorowe podejmowanie decyzji,

9. całościowa troska o człowieka,

3. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

7. tworzenie złożonej struktury organizacyjnej,

8. popieranie autonomii i przedsiębiorczości,

9. zajmowanie się tym co jest proste w wytwarzaniu,

3. Do zasad tworzenia i stosowania właściwej płacy należy zasada:

7. prawidłowej orientacji.

8. proporcjonalnej odległości,

9. równej dostępności.

3. Do cech skutecznych systemów kontroli nie należy:

7. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu systemów kontroli,

8. koncentracja na strategicznych celach przedsiębiorstwa,

9. obiektywizm i zrozumiałość informacji,

3. Wyzwaniem współczesnego zarządzania jest:

7. centralizacja władzy przedsiębiorstw,

8. etyka i społeczna odpowiedzialność,

9. zwiększanie dobrobytu pracowników,

3. Okazywanie negatywnych uczuć podczas negocjacji cechuje:

7. styl pasywno-walczący,

8. styl aktywno-kooperacyjny,

9. styl aktywno-walczący.

3. Jedną z wad struktury liniowej jest:

7. wysoka centralizacja podejmowaniu decyzji,

8. możliwość kontaktów ze specjalistami,

9. autonomizacja komórek funkcjonalnych,

3. Do zasad sprawnego zarządzania wg. Fayol zalicza:

7. redukcję personelu, dyscyplinę i sprawiedliwość,

8. centralizację, autorytet i podział pracy,

9. zmienność kierownictwa, harmonię i inicjatywę.

3. Do sposobów użycia władzy zalicza się:

7. osobiste utożsamianie się,

8. psychologiczne oddziaływanie na pracowników,

9. posiadanie wiedzy i doświadczenia,

3. Demokratyczny styl przewodzenia cechuje to, że kierownik:

7. jako motywatory stosuje głownie kary,

8. często przeprowadza drobiazgowe kontrole,

9. pozostawia pracownikom samodzielność w realizacji ich zadań,

3. Według Herseya i Blancharda zachowanie przywódcy w nowej firmie kończy się na:

7. małym nacisku na wzajemnych stosunkach i na zadaniach,

8. dużym nacisku na wzajemnych stosunkach a małym na zadaniach,

9. małym nacisku na wzajemnych stosunkach a dużym na zadaniach,

3. W modelu typowych sytuacji Fiedler uwzględnił:

7. kontakty emocjonalne między pracownikami,

8. zakres władzy kierownika,

9. zasoby firmy decydujące o zadaniach,

3. W modelu Vrooma-Yettona-Jago style podejmowania decyzji różnią się:

7. sposobem kontroli realizacji podejmowanych decyzji,

8. udziałem podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

9. sposobem rozwiązywania problemów i odpowiedzialnością,

3. Organizację nieformalną cechuje:

7. wspólny cel członków organizacji,

8. występowanie przepisów regulujących działalność,

9. wysoka skuteczność działania.

3. Do wad grupowego podejmowania decyzji należy:

7. może powstać więcej wariantów decyzji,

8. proces decydowania może trwać krócej,

9. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

3. Ze względu na rodzaj podjętej decyzji dzielimy je na:

7. obowiązkowe, dodatkowe, i ryzykowne,

8. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

9. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

3. Teoria sprawiedliwości Adamsa zakłada, że:

7. ludzie porównują swoje wyniki z nakładami innych,

8. zachowanie człowieka jest funkcją sił tkwiących w nim samym,

9. ludzie dążą do sprawiedliwości społecznej,

3. Założenia podstawowe w kulturze organizacyjnej:

7. są widoczne ale wymagają interpretacji,

8. obejmują język, ubiór i wytyczne zachowań,

9. są najtrudniejsze do zmiany,

1. Jednym ze sposobów pokonywania oporów wobec zmian jest:

7. zmiana struktury organizacji,

8. poprawa procesu komunikowania,

9. konkretyzacja celu i zakresu zmian.

3. Plan operacyjny dotyczy:

7. celu głównego przedsiębiorstwa,

8. poszczególnych czynności i zadań,

9. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

3. Teorie treści motywacji odpowiadają na pytanie:

7. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

8. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

9. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

3. Integrujące rozwiązywanie konfliktu polega na:

7. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

8. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

9. ustaleniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu,

3. Teoria ERG C.P. Alderfera dzieli potrzeby ludzkie na:

7. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

8. władzy, afiliacji, osiągnięć,

9. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

3. Do barier przy ustalaniu celów i planowaniu nie zalicza się:

7. dynamicznego i złożonego otoczenia,

8. udziału podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

9. niewłaściwego systemu nagradzania,

3. Rozwój nurtów w zarządzaniu przebiegał w następującej kolejności:

7. ilościowy, elastyczny, behawioralny, wymuszony,

8. integrujący, ilościowy, klasyczny, wielokierunkowy,

9. klasyczny, behawioralny, ilościowy, integrujący,

3. Kontrola angażująca pracowników:

7. obejmuje współuczestnictwo ograniczone i formalne,

8. nastawiona jest na wyniki grupowe,

9. ma na celu podporządkowanie pracowników,

3. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w drugim etapie należy:

7. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

8. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację,

9. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

2

---