CZŁOWIEK JAKO ISTOTA SPOŁECZNA
Środowisko człowieka dzielimy na :
Środowisko społeczne(środowisko rodzinne, sąsiedzkie, rówieśnicze, zawodowe, itp.)
Środowisko przyrodnicze (odmienne w różnych obszarach globu)
Życie jednostki poza środowiskiem społecznym jest niemożliwe bowiem środowisko to:
- zaspokaja wiele potrzeb np. emocjonalne
- kształtuje osobowość człowieka
2. CZŁOWIEK TWORZY HISTORIĘ I KULTURĘ DZIĘKI TEMU ŻE:
jest wyposażony w rozum
ma naturę zdolną do rozwoju i do przekazywania właściwości biopsychicznych w drodze dziedziczenia
uczestniczy w życiu społecznym
3.KONCEPCJE DOTYCZĄCE ISTOTY CZŁOWIEKA:
KONCEPCJA TEOLOGICZNA- głosi że człowiek jako twór Boga rodzi się ludzki w pełni swej osobowości, w pełni doskonałego człowieka
KONCEPCJA SOCJOLOGICZNA- głosi ze jednostka ludzka zyskuje człowieczeństwo dopiero dzięki życiu społecznemu
KONSENSUS: obie koncepcje są słuszne, ale patrząc z różnych stron na człowieka, każda ujmuje go w innej płaszczyźnie: jedna mówi o jego pochodzeniu, druga o jego rozwoju. Zatem koncepcja teologiczna jest prawdziwa- gdy tłumaczy genezę pochodzenia i kultury oraz przeznaczenie istoty ludzkiej; koncepcja socjologiczna człowieka jest prawdziwa , gdy głosi że człowiek przez życie społeczne dochodzi do pełni społeczeństwa. Obie koncepcje nie mogą więc sobie przeczyć. Przeciwnie- uzupełniają się wzajemnie, przyczyniając się do stworzenia pełnej prawdy o człowieku. ,,CZŁOWIEK RODZI SIĘ LUDZKI, ALE PEŁNIĘ SWEGO ROZWOJU OSIĄGA DOPIERO DZIĘKI SPOŁECZEŃSTWU”
4. DLACZEGO JEDNOSTKA LUDZKA NIE MOŻE WZRASTAĆ W IZOLACJI SPOŁECZNEJ
Życie jednostki poza środowiskiem społecznym jest niemożliwe bowiem środowisko to:
a)zaspokaja wiele potrzeb człowieka- np. potrzeby emocjonalne, potrzeby bezpieczeństwa:
b)kształtuje osobowość człowieka
przykłady wzrastania dzieci w izolacji społecznej wskazują że człowiek żyjący poza społeczeństwem nie jest w stanie rozwinąć swej osobowości jako istota społeczno-moralna
TYLKO ŻYCIE W SPOŁECZEŃSTWIE POZWALA LUDZIOM TWORZYĆ I POMNAŻAĆ KULTURĘ- POZWALA OSIĄGNĄĆ PEŁNIĘ SPOŁECZEŃSTWA
5.PODSTAWY ŻYCIA SPOŁECZNEGO CZŁOWIEKA:
ŻYCIE SPOŁECZNE- to ogól zjawisk wzajemnego modyfikowania procesów życiowych wynikających ze znajdowania się na wspólnej przestrzeni i korzystania ze znajdujących się na niej zasobów koniecznych dla zaspokajania potrzeb.
Podstawy życia społecznego : warunki kształtowania się:
1. warunki przyrodnicze
- biologiczne (cechy organizmu ludzkiego i procesów fizjologicznych w nim zachodzących, mechanizmy dziedziczenia cech, popędy, skłonności, i potrzeby wynikające z cech organizmu i procesów fizjologicznych. Człowiek aby żyć musi zaspokoić potrzeby wynikające z dziedzicznej konstytucji organizmu, musi zaspokajać popędy głodu, pragnienia płci itp.
- geograficzne
- demograficzne- związane z ilością osób na danym obszarze
2. warunki ekonomiczne
3. warunki kulturalne- umożliwiają powstanie zbiorowości ludzkich i wywierają wpływ na przebieg zachodzących w nich procesów.
6.CECHY DZIEDZICZNE ORGANIZMU LUDZKIEGO (KTÓRE WYWIERAJĄ WPŁYW NA ZYCIE SPOŁECZNE):
1) wyprostowana postawa jako cecha anatomiczna, która pozwala człowiekowi lepiej ogarnąć wzrokiem otoczenie, uwalnia przednie kończyny nawet w czasie poruszania się i pozwala je wykorzystać do pracy
2) chwytliwe ręce z ruchomymi palcami i przeciwstawnym kciukiem, pozwalające na wykonywanie skomplikowanych i delikatnych czynności
3) wzrok skierowany na przód, widzenie trójwymiarowe i lepsze organizowanie przestrzeni
4) wielki mózg i złożony system nerwowy umożliwiający wysoki rozwój życia psychicznego i rozwój intelektu
5) złożony mechanizm głosowy. Struktura krtani i warg pozwalająca na rozwój mowy
6) długa zależność dzieci od rodziców, a więc długi okres opieki dorosłych, wolne tempo wzrostu i dojrzewania biologicznego, a zatem długi okres uczenia się i socjalizacji
7)plastyczność wrodzonych popędów i potrzeb, brak stałych mechanizmów instynktownych, takich jakie występują u innych gatunków, możliwość przystosowania potrzeb do środków ich zaspokajania (umiejętność przystosowania się)
7. OSOBOWOŚĆ- definicja
Osobowość- struktura czynników biogennych, psychogennych i socjogennych wpływających na zachowanie jednostki (wg. Arnolda Rosa)
8.STRUKTURY OSOBOWOŚCI CZŁOWIEKA:
Czynniki biogenne- wywodzą się z właściwości bioanatomicznych organizmu jednostki i są określone jako:
odruchy, popędy, właściwości fizyczne budowy ciała, jako potrzeby biologiczne np. głód, płeć , wiek, rasa, kod genetyczny,
przekazywane w drodze dziedziczenia właściwości biogenne organizmu ,
fizjologiczne właściwości organizmu jednostki;
Czynniki psychogenne- obejmują uczucia, wzruszenia, afekty, nienawiść, zazdrość, cechy psychologiczne, pamięć, inteligencja potencjalna, emocje i temperament
Czynniki socjogenne- są inwentaryzowane jako pochodzące z wpływów społeczeństwa i kultury. Obejmują zinternalizowane przez jednostkę wartości, normy, wzory zachowań, a w tym wzory ról społecznych . Są to więc czynniki które kształtują się pod wpływem życia jednostki w różnych grupach społecznych.
TE TRZY CZYNNIKI NIE EGZYSTUJĄ JAKO ELEMENTY NIEZALEŻNE
TA INTEGRACJA 3 UWARUNKOWAŃ (ELEMENTÓW)NIE JEST ANI ABSOLUTNA, ANI TEŻ BEZWZGLĘDNIE TRWAŁA
8.SOCJALIZACJA- definicja
SOCJALIZACJA- to proces dzięki któremu jednostka wdraża się do sposobu życia swojej grupy i szerszego społeczeństwa przez uczenie się reguł i idei zawartych w kulturze.
SOCJALIZACJA- to proces oddziaływań społeczeństwa na jednostkę, za pośrednictwem których jednostka staje się pełnowartościowym członkiem zbiorowości społecznych.
9.PROCESY SOCJALIZACJI:
Internalizacja- nabywanie czy przyjmowanie przez jednostkę wartości i norm z nich wynikających
Uczenie się i tworzenie wzorów zachowań, a wśród nich wzorów ról społecznych
10.ETAPY (FAZY) SOCJALIZACJI:
Pierwotny- (kształtowanie się osobowości przed osiągnięciem dojrzałości, wpływ głównie rodziców)okres dzieciństwa, interakcje z opiekunami, grupy pierwotne, kontakty face tu face.
Wtórny - (w wieku dorosłym pod wpływem uogólnionego innego). Na tym etapie przyswajamy role społeczne. Socjalizacja wtórna polega na uczenia się przez jednostkę ról rodzinnych, zawodowych, ról pełnionych w różnych grupach społecznych lub instytucjach .
Tercjalny - (trzeciorzędowy - poprzez media)
11. SOCJALIZACJA- SPOŁECZNE FUNKCJE:
Stanowi mechanizm transmisji kultury
Kulturowa tradycja, dorobek kulturowy społeczeństwa przenosi się z pokolenia na pokolenie, może ulegać kumulacji i bogaceniu się tylko dzięki temu, że wcześniejsze pokolenia przekazują idee, reguły, symbole - późniejszym pokoleniom. Gdyby nie proces socjalizacji , każde pokolenie musiałoby zaczynać wszystko od początku.
Wytwarza pewien stopień ładu i porządku społecznego
Chodzi o to aby działanie ludzi odpowiadały społecznym oczekiwaniom: wspólnie wyznawanym przez zbiorowość ideałom, wartościom i normom.
12. RODZAJE (ODMIANY)SOCJALIZACJI
Socjalizacja początkowa (pierwotna)- (okres dzieciństwa, interakcja z opiekunami, grupy pierwotne, kontakty face tu face), dokonuje się w rodzinie, a następnie w grupach pierwotnych, rówieśniczych i sąsiednich. Jednostka zostaje tu po raz pierwszy wprowadzana w świat wzorów, reguł i oczekiwań społecznych. Uczy się podstaw społecznego współżycia. Zyskuje świadomość, że nie jest sama i że musi się liczyć z innymi.
Socjalizacja permanentna- dokonuje się gdy jednostka przygotowuje się do pełnienia określonych ról społecznych.
Resocjalizacja- zmiana sytuacji życiowej człowieka wymusza przystosowanie się do zupełnie nowych warunków (emigracja- zmiana kręgu kulturowego, rozwód czy śmierć kogoś bliskiego- zmiana dotychczasowych ról społecznych)
Akulturacja- głęboka forma resocjalizacji obejmująca przeważnie wszystkie sfery życia (np. zmiana kręgu kulturowego)
Kontrsocjalizacja- wdrążanie do ról dewiacyjnych- przyswajanie szczególnych wartości i zawieszanie normalnie obowiązujących
Socjalizacja antycypacyjna- odmiana snobizmu- ktoś kto nie jest jeszcze członkiem danej grupy czy nie zajmuje jeszcze danej pozycji społecznej, identyfikuje się z nią subiektywnie na tyle silnie ze pragnie już z góry upodobnić się do jej członków.
Socjalizacja odwrotna- socjalizacja przebiegająca w odwrotnym kierunku, tzn. gdy młodsi wywierają wpływ socjalizacyjny na starszych(społeczeństwo ponowoczesne). Młodzi uczą starszych jak funkcjonować w nowych realiach.
13.TOŻSAMOŚC- definicja:
Tożsamość- układ autodefinicji jednostki jako aktora społecznego rozwija się w toku socjalizacji (,,koncepcja siebie” jaką jednostka ma o sobie). Tożsamość to wizja własnej osoby, jaką człowiek ma: właściwości wyglądu, psychiki i zachowanie się z punktu widzenia ich odrębności i niepowtarzalności u innych ludzi.
Tożsamość noe jest strukturą w jednostce. Ma charakter interpersonalny, negocjowany i zmienny. Zmiana tożsamości to zmiana sposobu definiowania siebie, swej grupy odniesienia i swojego systemu ról.
14.RODZAJE TOŻSAMOŚCI:
Tożsamość osobowa- oznacza poczucie ciągłości jaźni, poczucie ciągłości własnego istnienia mimo upływu czasu
Tożsamość społeczna- oznacza poczucie zajmowania przez jednostkę określonego miejsca w świecie społecznym; pełnienie określonych ról społecznych
15.KRYZYS TOŻSAMOSCI
Kryzys tożsamości- we współczesnym społeczeństwie wysoko rozwiniętym- postindustrialnym, zachodzi zjawisko kryzysu tożsamości. Jest to charakterystyczne dla środowiska ponowoczesnego. Kryzys tożsamości jednostki spowodowany jest :
Ogromną złożonością niespójnych struktur społecznych
Fragmentaryczną przynależnością jednostki do najrozmaitszych grup społecznych, często ścierających się ze sobą
Pluralizmem ideologicznym i kulturowym
Segmentalizacją życia jednostki
16. KONSEKWENCJE KRYZYSU TOŻSAMOŚCI
Traci ona poczucie swej tożsamości, przerzuca się bowiem z jednej roli do innej w czasie nie tylko biograficznym ale w ciągu każdego dnia.
17. POSTAWA- definicja:
Pojecie postawy- ,,względnie trwała dyspozycja jednostki , do określonego zachowania się wobec danego przedmiotu wynikająca z poglądów, uczuć i dążności danej jednostki odnoszących się do przedmiotu postawy.
Postawa- definicja sytuacji jaką dokonuje jednostka podejmując interakcje skierowaną do określonej osoby jako partnera interakcji.
Postawa- element osobowości rozumiana jako gotowość jednostki do określonego zachowania się względem danego przedmiotu postawy.
18.RODZAJE POSTAW
(według. Znanieckiego)
Postawy realne- są definicją konkretnej sytuacji w jakiej jednostka znalazła się w określonym momencie swej czynnej działalności.
Postawy ideacyjne- są wyrażanymi werbalnie definicjami sytuacji: nie mają bezpośredniego związku z aktualnymi czynnościami swych autorów. Dzielą się na:
a)retrospektywne- przeszłość
b)prospektywne - przyszłość
rodzaje postaw ze względu na role komponentu:
a)postawy pozytywne i negatywne- w stosunku do danego przedmiotu postawy; dotyczą komponentu emocjonalno-oceniającego.
Postawa ambiwalentna (i ,,tak'' i ,,nie'')
b)postawy spójne i niespójne- spójność postawy zachodzi wtedy gdy kierunek walencji (znak postawy) każdego komponentu jest ten sam
c)postawy pełne i niepełne- postawę pełną stwierdzamy wtedy gdy występują wszystkie komponenty postawy.
19. KOMPONENTY POSTAW
Poznawczy- zdobywanie wiedzy. Nie istnieją postawy do jakiegoś przedmiotu, o którym dana jednostka nic nie wie.
Emocjonalno-oceniający (afektywny)- zaczynają funkcjonować emocje, które mają charakter oceniający. Jest to komponent dominujący. Nadaje kierunek postawie tzn. czy ma ona charakter postawy pozytywnej czy negatywnej w stosunku do danego przedmiotu postawy.
Behawioralny (czynnościowy)- związany z określonym działaniem skierowanym do określonych postaw. Poglądy jednostki oraz uczuciowe nastawienia skłaniają jednostkę do określonego reagowania, czyli określonego zachowania się względem danego przedmiotu, wyrażanego w formie werbalnej, lub w formie czynnej
20. NIERÓWNOŚCI SPOŁECZNE- definicja:
Nierówności społeczne dotyczą sytuacji gdy ludzie są nie równi sobie nie z racji jakichkolwiek cech cielesnych czy psychicznych, lecz z powodu ich przynależności do różnych grup społecznych albo zajmowania różnych pozycji społecznych(z członkostwem w pewnej grupie lub zajmowaniem pewnej pozycji wiązać się musi nierówny dostep- łatwiejszy lub trudniejszy, lub przynajmniej nierówna mniejsza lub większa szansa na dostęp do cenionych społecznie dóbr)
21. DOBRA GENERUJĄCE
1) dobra materialne - pieniądze, zakupy, auta….
2)wykształcenie- nauka
3)władza
4)zdrowie
5)prestiż, status społeczny
22. STRATYFIKACJA SPOŁECZNA- definicja:
Stratyfikacja społeczna-(uwarstwienie)pewien hierarchiczny porządek uszeregowania różnych kategorii społecznych dający im różny dostęp do dóbr społecznych
Stratyfikacja społeczna- hierarchia warstw społecznych o większych lub mniejszych szansach dostępu do jakiegoś społecznie cenionego dobra: bogactwa, władzy itd.…
23.ZBIEŻNOŚĆ I ROZBIEŻNOŚĆ CZYNNIKÓW STRATYFIKACJI SPOŁECZNEJ
Zbieżność czynników stratyfikacji społecznej- jest to zbieżność dóbr generowanych przez nierówności między sobą np. łatwiej zdobyć bogactwo mając władze
Rozbieżność czynników stratyfikacji społecznej- niektóre dobra się wykluczają np. prezydent w Polsce ma władze, wykształcenie, bogactwa, ale nie ma prestiżu.
24.PODSTAWOWE SYSTEMY STRATYFIKACJI SPOŁECZEŃSTW LUDZKICH
Niewolnictwo- niektóre jednostki stanowią w sensie dosłownym własność innych(skrajna forma nierówności)
System kastowy- wiąże się przede wszystkim z kulturami subkontynentu indyjskiego i zapisaną w hinduizmie wiarą w reinkarnację. Jednostki które nie przestrzegają rytuałów i obowiązków swojej kasty, w następnym wcieleniu odrodzą się w niższej warstwie społecznej. Systemy kastowe określają dozwolone formy kontaktowania się członków różnych warstw hierarchii społecznej.
System stanowy- panował w wielu cywilizacjach tradycyjnych, również w europejskim feudalizmie. Feudalna struktura stanowa składała się z warstw , które miały wobec siebie różne zobowiązania i uprawnienia. W europie do najwyższego stanu zalicza się arystokracja i szlachta, drugim stanem było duchowieństwo, a pospólstwo (chłopi, kupcy i rzemieślnicy) stanowiło tak zwany trzeci stan
System klasowy- można zdefiniować jako wielką kategorię ludzi o podobnym statusie ekonomicznym, który ma duży wpływ na ich styl życia. O zróżnicowaniu klasowym decyduje poziom zamożności oraz wykonywany zawód.
25.INSTYTUCJE UTRWALAJĄCE STRATYFIKACJĘ SPOŁECZNĄ
Trwałość systemów stratyfikacji jest wynikiem wpływu instytucji i procesów społecznych.
Instytucje społeczne:
dystrybucja dóbr ekonomicznych i usług (banki, cały rynek ekonomiczny)
rodzina
rodzina i ideologia
porządek polityczny (państwo)
26. PROCESY UTRWALAJĄCE STRATYFIKACJE SPOŁECZNĄ
Procesy społeczne:
kooptacja- polega na włączeniu do systemu jednostek, które mogłyby zagrozić jego istnieniu i trwaniu. Przekazując owym jednostkom część dóbr, czyni się to w nadziei, że nie będą one dążyły do zmiany systemu, a niekiedy nawet aktywnie pomogą w jego utrzymaniu
zasada komunikatywnych korzyści- ci, którzy zajmują dobrą pozycję w systemie stratyfikacji, nie tylko czerpią z niego znaczne korzyści materialne, ale zdobywają także dodatkowe znaczenie dzięki swej pozycji. Często mogą przekazać te korzyści dzieciom, krewnym, przyjaciołom, którzy je pomnożą.
Dobro usytuowane w systemie stratyfikacji daje zatem kumulatywną korzyść.
27. SPOŁECZEŃSTWA OTWARTE I ZAMKNIĘTE
Społeczeństwo otwarte- to takie w którym awans jednostkowy lub grupowy jest nie tylko w szerokim zakresie mozliwy, ale silnie kulturowo oczekiwany i wymagany.
Społeczeństwo zamknięte -zamknięte, wykluczają lub ogromnie ograniczają możliwości ruchliwości społecznej, np. społeczeństwa feudalne lub Indie gdzie przechodzenie między kastami jest niezwykle ograniczone a dla kast najniższych całkowicie niemożliwe
28. RUCHLIWOŚĆ SPOŁECZNA- POJĘCIE <<wynalazki nauki i techniki-czynnik>>>
Ruchliwość społeczna- przemieszczanie sięludzi pomiedzy pozycjami i grupami ulokowanymi na róznych szczeblach hierarchii stratyfikacyjnych.
29 RODZAJE RUCHÓW SPOŁECZNYCH
Ruchy rewolucyjne - zmierzają do zmiany podstaw ustroju społecznego i kultury danego społeczeństwa, nie wykluczają użycia metod przemocy i walki fizycznej.
Ruchy reformatorskie - nie podważają postaw ustroju społecznego ani postaw kultury w danym społeczeństwie, ale dążą do wprowadzenia odpowiednich zmian w drodze użycia legalnych środków uznawanych w danym społeczeństwie (państwie) za prawnie dozwolone np. ruchy ekologiczne
Ruchy ekspresywne - zmierzają do wprowadzenia zmian w kulturze, w systemach wartości, wzorach życia danego społeczeństwa. Są to różne tzw. ruchy umysłowe, ruchy odnowy moralnej, ruchy oświatowo kulturowe i inne postacie zbiorowych działań o programach odnowy kultury moralnej i umysłowej danego społeczeństwa
30. RUCHLIWOŚĆ ZEWNĄTRZPOKOLENIOWA I WEWNĄTRZPOKOLENIOWA
Ruchliwość wewnątrzpokoleniowa- przemieszczanie się jednostek lub grup miedzy poziomami hierarchii poprzez podnoszenie swoich kwalifikacji przez jednostki, nabywanie majątku czy zdobywanie wyższego wykształcenia. Degradacja w tym przypadku może być wynikiem zaniechania tego typu działań, co w efekcie powoduje, że inne jednostki czy grupy poprzez własny awans społeczny podwyższają poziom w hierarchii.
Ruchliwość międzypokoleniowa- ruchliwość całych kategorii społecznych względem pozycji zajmowanych przez ich rodziców, np. ruchliwość międzypokoleniowa nauczycieli, księży itd.
31.PRZYKŁADY DYSKRYMINACJI CZĘŚCIOWEJ
Dyskryminacja częściowa pojawia się w trzech formach-
Tworzenie pewnego pułapu osiągnięć
Segregacja zawodowa - faktyczne bariery dostępu do pewnych zawodów dla kobiet
Zamknięcie lub ograniczenie dla mniejszości etnicznych i rasowych pewnych ważnych ,,kanałów ruchliwości'' czyli sposobów i procedur uzyskiwania ważnych pozycji (np. ograniczenie szans edukacyjnych poprzez zniesienie preferencji przy przyjmowaniu na wyższe uczelnie)
32.ZMIANA SPOŁECZNA- definicja
Zmiana społeczna- różnica między stanem systemu społecznego (grupy, organizacji) w jednym momencie czasu i stanem tego samego systemu w innym momencie czasu. Zmiana społeczna jest stałym elementem życia społecznego. Wszystkie społeczeństwa doświadczają zmian społecznych istotnych zmian walorów kultur i struktury społecznej, które znajdują odbicie w zachowaniach społecznych. Zachodzące zmiany zależą min. od środowiska naturalnego(np. efekt cieplarniany); wynalazków techniki (np. wynalezienie maszyny parowej), dyfuzji kultur, ruchów społecznych…
33. CZYNNIKI ZMIANY SPOŁECZNEJ
Środowisko naturalne np. efekt cieplarniany
Wynalazki techniki (maszyna parowa, wynalezienie lodówki, radia)
Dyfuzja kultur- większość zmian zachodzących w strukturze i kulturze danego społeczeństwa dokonuje się jako wynik względnych kontaktów z kulturą innych społeczeństw
Ruchy społeczne- rodzaj działań zbiorowych, które zmierzają bezpośrednio do przeprowadzenia określonych zmian w strukturze lub kulturze społeczeństwa
34.OBSZARY ZMIANY SPOŁECZNEJ
Zmiany w obrębie postaw i wartości- istnieją zmiany w które wierzą ludzie, opinie i postawy które kultywują oraz oczekiwania które posiadają. Zmiany w systemie wartości i etyce lub o zmianie w postawie społeczeństwa.
Zmiany w instytucjach społecznych- rodzina. Zmiany tego typu można zaobserwować w instytucjach które tworzą obraz społeczności ludzkiej. Są to zmiany dotyczące wskaźników wzrostu lub obniżenia koniunktury społecznych funkcji jakie pełnią oraz ich własnej wewnętrznej struktury np. rodzina , społeczność, jednostka organizacyjna pracy-wszystko zorganizowane w sposób trwały formy międzyludzkiej więzi.
Zmiany w strukturze społecznej
1) zmiany demograficzne:
a)wzrost przeciętnej długości życia
b)spadek procentowej stopy urodzeń
c) starzenie się społeczeństwa
d) ? (przedwczesne umieranie pokolenia młodszego przed pokoleniem starszym- jest zaburzeniem porządku świata współczesnego)
2)zmiany w strukturze zatrudnienia
a) prowadzące do zanikania zawodów związanych z pracą fizyczną np. hutnictwo, przemysł precyzyjny i samochodowy
b)równolegle- wzrost zatrudnienia w sektorze pracy umysłowej; w usługach z zakresu bankowości, ubezpieczeń, edukacji, i innych powinności socjalnych
c) kurczenie się tradycyjnej klasy robotniczej aż do całkowitego zaniku
d)rosnący przyrost grup mniejszościowych zaczynających z wolna dominować nad ludnością miejscową
Zmiany w sposobie życia- zmiany wartości- zmiany zachodzące w instytucjach społecznych oraz zmiany w strukturze społeczeństwa . Te zmienne podejście do życia wprowadziło do powszechnego użytku gamę różnorodnych czynników tj. akceptowanie do związków przedmałżeńskich, wyjazdy na wakacje za granice.
35. DYFUZJA KULTUR-definicja
Koncepcja dyfuzji kultur głosi ze większość zmian zachodzących w kulturze danego społeczeństwa dokonuje się jako wynik wzajemnych kontaktów z kulturą innych społeczeństw. Kontakty, współpraca lub wymiana kulturalna z innymi społeczeństwami wpływają obopólnie na zmiany w kulturze obu społeczeństw.
Przyjmuje się ze innowacje przyjmowane od innego społeczeństwa powodują korzyści co najmniej trojakiego rodzaju
1) skracają historyczna drogę naturalnego rozwoju, jaka dane społeczeństwo musiałoby przejść, aby wytworzyć dany element kultury
2) odgrywają rolę stymulującą własną twórczość
3)pozwalają na tworzenie nowych syntez i wzbogacanie własnej kultury
<<< 1) 2) 3) korzyści wynikające z dyfuzji kultur >>>
36. TRAUMA KULTUROWA- definicja
Charakter traumatogenny przybierają zmiany o szczególnych właściwościach:
1)zmiany nagłe, szybkie, gwałtowne, dokonujące się w bardzo krótkim czasie
2)zmiany o szerokim zakresie, obejmujące różne dziedziny życia społecznego
3)zmiany głębokie, radykalne, dotykające centralnych dla zbiorowości wartości reguł bądź przekonań. Mogą one polegać na krytyce lub kwestionowaniu zakorzenionych wartości albo na propagowaniu lub narzucaniu wartości odmiennych.
4)zmiana niespodziewana, zaskakująca, szokująca
37. POZIOMY TRAUMY KULTUROWEJ
Poziom I biografii indywidualnych:
Np. śmierć kogoś bliskiego, rozwód, narodziny dziecka, utrata pracy, degradacja lub awans
Poziom II Poziom traumy zbiorowej (mikroskala)
np. bankructwo firmy lokalnej, zabójstwo w szkole, atak terrorystyczny we wspólnocie lokalnej
Poziom II Poziom traumy zbiorowej (makroskala)
Np. wojny, rewolucje, przełomy ustrojowe, kryzysy ekonomiczne, rosnące przeludnienie, rozpowszechnianie się chorób cywilizacyjnych, kolonizacja, masowe migracje, przesyt technologiczny i konsumpcyjny
48. STRATEGIE TRAUMY KULTUROWEJ
W obliczu traumy kulturowej ludzie reagują w różny sposób podejmując rozmaite strategie radzenia sobie z traumą.
Strategie indywidualne-
- polegają na możliwie najlepszej adaptacji do panujących warunków,
- skutecznym zabezpieczeniu się przed zagrożeniem,
- izolacji, czy znieczuleniu na ich wpływ ,
- znalezieniu dla siebie swoistej ciszy, w której da się przeżyć
- podjęciu akcji przeciwdziałających np. budowanie bunkrów, alarmy
Strategie masowe- polegają na spontanicznej ekspresji niezadowolenia czy sprzeciwu przez wielu ludzi równocześnie, ale niejako obok siebie, bez rozwiniętych interakcji czy komunikacji wzajemnej np. wyjście na ulice, zamieszki
Strategie zbiorowe- polegają na podejmowaniu wspólnych zorganizowanych i celowych działań, zaplanowanych i kierowanych przez przywódców. Np. strajk, marsz protestacyjny, blokada dróg, akcje charytatywne.
Opracowała: Anna Szpila
Mogą być błędy literowe