Wzrost gospodarczy
Wzrost, stagnacja i regres gospodarczy
Wzrost a rozwój
Mierniki wzrostu gospodarczego
Czynniki wzrostu gospodarczego
Modele wzrostu gospodarczego
Bariery i granice wzrostu
Hipoteza konwergencji
Wzrost gospodarczy
Wzrost realnego PKB z okresu na okres
Wzrost potencjalnego PKB z okresu na okres
Trwały wzrost realnego PKB per capita występuje dopiero w ciągu ostatnich 250 lat
Wzrost gospodarczy ma charakter:
- nierównomierny
- kumulatywny (wykładniczy)
Typy wzrostu gospodarczego
Intensywny - oznacza wzrost wielkości produkcji wynikający z poprawy efektywności gospodarowania, jakości zaangażowanych czynników wytwórczych
Ekstensywny - oznacza wzrost wielkości produkcji wynikający ze zwiększenie ilości zaangażowanych czynników wytwórczych
Zrównoważony - oznacza dodatnie tempo wzrostu PKB z okresu na okres przy zachowaniu warunku równowagi globalnej AD=AS
Niezrównoważony - oznacza brak równowagi globalnej AD=AS (AD>AS - wzrost realnego PKB AD<AS - spadek realnego PKB)
Konsumpcyjny - wywołany wzrostem konsumpcji, ma charakter krótkookresowy
Ekspansywny - wywołany wzrostem inwestycji
Zerowy - obniżenie tempa wzrostu PKB do zera, ponieważ wzrostowi PKB towarzyszą dodatkowe koszty w postaci np. zanieczyszczenia środowiska naturalnego i zatłoczenia
Stagnacja - sytuacja, gdy realny PKB przyjmuje te same wielkości z okresu na okres; brak zmian w wielkości wytworzonej produkcji
Regres gospodarczy - sytuacja, gdy realny PKB spada z okresy na okres; zmniejszenie poziomu produkcji z okresu na okres (recesja);
zjawisko odwrotne do wzrostu gospodarczego
Rozwój społeczno-gospodarczy jako pojęcie szersze od wzrostu
wzrost - dotyczy zmian ilościowych w gospodarce; jest pojęciem węższym od rozwoju
rozwój - dotyczy zmian ilościowych i jakościowych w gospodarce
Czy wzrost gospodarczy może występować bez rozwoju?
w krótkim okresie czasu może występować wzrost gospodarczy bez rozwoju
w długim okresie czasu następstwem wzrostu gospodarczego jest rozwój gospodarczy
Mierniki wzrostu gospodarczego - kryterium stopnia agregacji
Syntetyczne - ogólne (PKB per capita, HDI)
Szczegółowe - dotyczą wybranych dziedzin (np. stopa inwestycji)
Symptomatyczne - charakteryzują wybrane dziedziny działalności, ale mają taką zdolność diagnozowania, że pozwalają wnioskować o ogólnym poziomie i dynamice rozwoju społeczno-gospodarczego (np. udział w światowej wymianie wiedzy naukowo-technicznej)
Stopa wzrostu produkcji - stosunek przyrostu produkcji między dwoma okresami do poziomu produkcji w okresie wyjściowym
∆ PKB
Stopa wzrostu realnego PKB G = ------------ x 100%
PKB
∆ PKB per capita
Stopa wzrostu realnego PKB per capita G = ---------------------------- x 100%
PKB per capita
Indeks wzrostu produkcji - stosunek poziomu produkcji w okresie końcowym do poziomu produkcji w okresie wyjściowym
PKB 2007
G = -------------
PKB 2006
Czynniki wzrostu gospodarczego - ujęcie systemowe
czynniki endogeniczne - uwarunkowania wewnętrzne mające zasadniczy wpływ na wzrost gospodarczy
czynniki egzogeniczne - uwarunkowania zewnętrzne, pośrednio oddziałujące na wzrost gospodarczy
Czynniki endogeniczne
To rezultaty działania podstawowych podmiotów ekonomicznych:
konsumpcja,
inwestycje,
wpływy i wydatki państwa, które są determinowane wielkością i strukturą majątku narodowego;
handel zagraniczny,
przepływy na międzynarodowym rynku pracy i kapitału.
Czynniki egzogeniczne
Związane ze środowiskiem przyrodniczym i posiadanymi zasobami naturalnymi
Demograficzno-społeczne
Ustrojowe, polityczne, kulturowe
Międzynarodowe otoczenie polityczne i gospodarcze
Inne czynniki wzrostu gospodarczego:
Funkcja produkcji - obrazuje maksymalne rozmiary produkcji jakie można osiągnąć dzięki wykorzystaniu określonych nakładów czynników wytwórczych przy danym poziomie wiedzy technicznej
Produkcja = f (L, K, Z, T)
Wzrost gospodarczy ekstensywny i intensywny
Czynniki wzrostu gospodarczego i źródła ich wzrostu
Praca (L)
- liczba ludności
- poziom aktywności zawodowej ludności
Kapitał (K)
- inwestycje odtworzeniowe i netto
- amortyzacja
Ziemia (Z) (zasoby naturalne)
- odkrycia nowych złóż surowców
- poldery
Produktywność czynników wzrostu
Wydajność pracy - wartość produkcji wytworzona przez 1 zatrudnionego w jednostce czasu
Produktywność kapitału - wartość produkcji przypadająca na jednostkę zaangażowanego kapitału rzeczowego
Produktywność zasobów naturalnych - wartość produkcji przypadająca na jednostkę zasobu naturalnego
Wydajność pracy - wartość produkcji wytworzona przez 1 zatrudnionego w jednostce czasu
Źródła jej zmian:
techniczne uzbrojenie pracy - ilość kapitału rzeczowego przypadająca na 1 pracownika
wykształcenie, kwalifikacje
doświadczenie pracowników
motywacja pracowników
technologia
Kapitał ludzki - ucieleśniona w ludziach wiedza i umiejętności
Know-how - to praktyczne umiejętności i kwalifikacje wynikające z doświadczenia zawodowego
Learning by doing - efekt Horndala (1836 r.)
Produktywność kapitału - wartość produkcji przypadająca na jednostkę zaangażowanego kapitału rzeczowego
Źródła jej zmian:
technologia
nakłady pracy
Produktywność zasobów naturalnych - wartość produkcji przypadająca na jednostkę zasobu naturalnego
Źródła ich zmian:
technologia (irygacja, odwadnianie, sztuczne nawożenie)
klimat
Krańcowa produktywność czynnika wytwórczego
wzrost produkcji wynikający ze zwiększenia nakładu tego czynnika o jednostkę, przy stałych nakładach pozostałych czynników
prawo malejącej krańcowej produktywności czynnika wytwórczego
Korzyści skali - jako czynnik wzmacniający proces wzrostu gospodarczego
Korzyści skali
stałe
rosnące
malejące
Niekorzyści skali
Wiedza techniczna - wiedza o metodach wytwarzania
Książki + know-how
Postęp techniczny
1. wynalazki - odkrycie nowej wiedzy
2. innowacje - zastosowanie nowej wiedzy w procesie produkcji
Wynalazki o dużym znaczeniu mogą wywoływać falę inwestycji i innowacji, związanych z koniecznością wdrożenia ich do produkcji
Teorie innowacji - 1966 r. - dwie alternatywne teorie innowacji
Teoria nacisku technologicznego A. Philipsa
Teoria ssania popytu J. Schmocklera
Typy postępu technicznego
procesowy
produktowy
Kanały przedostawania się postępu technicznego do gospodarki
Postęp nieucieleśniony (O. Aukrust)
Postęp ucieleśniony w kapitale (R.M. Solow)
Postęp ucieleśniony w pracy
Badania i rozwój (B+R)
Skala wynalazków zależy od ilości zasobów przeznaczanych na działalność badawczą
Działalność badawcza obciążona jest wysokim ryzykiem
Efekt zewnętrzny (externality) - korzyści indywidualne i społeczne nie pokrywają się, a mechanizm cenowy nie zapewnia odpowiednich bodźców
Eliminowanie mankamentu mechanizmu rynkowego
Patenty
Finansowanie badań przez państwo
Rola państwa w procesie wzrostu gospodarczego
Wspieranie działalności inwestycyjnej przedsiębiorstw:
przyspieszona amortyzacja
niskie stopy procentowe
bezpośrednie wsparcie finansowe
organizowanie lub prowadzenie przez państwo B+R i udostępnianie ich wyników przedsiębiorcom
Modele wzrostu gospodarczego - stanowią zespół warunków i założeń oraz funkcję opisującą zależności pomiędzy wielkością produkcji (dochodu narodowego) a nakładami czynników produkcji
Funkcja produkcji - zmienną objaśnianą jest wielkość produkcji (dochodu), a zmiennymi objaśniającymi są wielkości nakładów czynników produkcji
Modele wzrostu gospodarczego
M. Kaleckiego
R. Harroda
E. Domara
Funkcja produkcji Cobba-Douglasa (W. Cobb, P.H. Douglas)
R.M. Solow'a
Granice wzrostu
Thomas Malthus - teoria pułapki malthuzjańskiej (1798r.)
Rezultatem zwiększającej się liczby ludności i stałej podaży ziemi będzie spadek krańcowej wydajności pracy w rolnictwie
produkcja rolna nie będzie nadążać za wzrostem liczby ludności (pojawia się głód zwiększający śmiertelność)
podaż żywności na osobę będzie się obniżać do momentu, kiedy głód spowoduje spadek liczby ludności do poziomu, przy którym możliwe stanie się zapewnienie dostatecznej ilości żywności
Sposoby uniknięcia pułapki
- Zwiększenie wydajności w rolnictwie (przy braku natychmiastowego wzrostu liczby ludności)
- Przejście części pracowników z rolnictwa do przemysłu (który produkował m.in. coraz lepsze środki produkcji dla rolnictwa)
- Szybki postęp techniczny w produkcji rolnej, który prowadzi do dużych i trwałych przyrostów wydajności
Trwały wzrost gospodarczy
Nawet przy stałej podaży jednego z czynników wytwórczych możliwy jest trwały wzrost gospodarczy co wynika z:
- substytucji pomiędzy czynnikami produkcji
- ciągłego postępu technicznego, który pozwala zwiększać produkcję także przy stałej podaży jednego z czynników
Ograniczone zasoby naturalne - granice wzrostu (1972 r.) - raport dla Klubu Rzymskiego
ograniczenie światowych zasobów wielu surowców naturalnych są ograniczone i w ciągu 100 lat całkowicie się wyczerpią
kiedy zabraknie nieodnawialnych zasobów surowcowych, wzrost gospodarczy nie będzie możliwy
Procesy adaptacyjne - są one stymulowane przez mechanizm cenowy
Ograniczona podaż ziemi oraz wzrost rzadkości zasobów naturalnych powoduje wzrost ich ceny, co prowadzi do:
ograniczenia popytu na drogie produkty
poszukiwania substytutów
Bariery wzrostu gospodarczego
ziemi
siły roboczej
surowcowo-żywnościowa
ekologiczna
strukturalna
infrastrukturalna
instytucjonalna
handlu zagranicznego
socjo-kulturowa
niskiej stopy oszczędności
Koszty wzrostu gospodarczego
Zanieczyszczenie i zniszczenie środowiska
Wyczerpywanie nieodnawialnych zasobów
Zmiany stylu życia
Stres związany z szybkim tempem życia
Alienacja pracy - wyobcowanie w miejscu pracy
Wzrost stopy inflacji
Koncepcja wzrostu zerowego - ajlepszym rozwiązaniem jest obniżenie tempa wzrostu PKB do zera, ponieważ wzrostowi PKB towarzyszą dodatkowe koszty w postaci np. zanieczyszczenia środowiska naturalnego i zatłoczenia
Jednak koncepcja ta:
nie rozróżnia produkcji obciążonej kosztami społecznymi i produkcji nie powodującej tych kosztów
nie stwarza zatem bodźców do poszukiwania rozwiązań optymalnych
Koncepcja wyznaczania celów (Principle of targetting - kategoria ekonomii dobrobytu) - zasada ta sugeruje, że z punktu widzenia efektywności
lepiej stosować rozwiązania bezpośrednio adresowane do określonego problemu (a nie podejście pośrednie)
Jeśli koszty wzrostu w odczuciu społecznym są nadmierne w stosunku do korzyści, to najlepszym sposobem ich zmniejszenia jest stworzenie odpowiednich bodźców pozwalających bezpośrednio ograniczyć zakres tych zjawisk.
Obniżanie tempa wzrostu całej produkcji jest rozwiązaniem uproszczonym i społecznie nieoptymalnym.
Hipoteza konwergencji
Kraje biedne rozwijają się szybciej, a kraje bogate wolniej niż przeciętnie.
Szybszy rozwój krajów biednych następuje tak długo, dopóki nie znajdą się one na ścieżce zrównoważonego wzrostu produkcji i kapitału.
Kraje bogate, o wysokich wskaźnikach wyposażenia w kapitał, osiągają wolniejsze od przeciętnego tempo wzrostu - do momentu, gdy ich współczynnik wyposażenia kapitałowego obniży się do poziomu odpowiadającego warunkom równowagi długookresowej
Argumenty przemawiające za hipotezą konwergencji
Kraje słabo rozwinięte
Wysoki wzrost zasobu siły roboczej
Wysokie stopy zwrotu z inwestycji
Zacofanie technologiczne:
niskie wydatki B+R
import technologii
Niski poziom technicznego uzbrojenia pracy
Niska produktywność czynników wytwórczych
Kraje wysoko rozwinięte
Niskie tempo przyrostu demograficznego
Niskie i malejące stopy zwrotu z inwestycji
Liderzy w prowadzeniu prac B+R i we wdrażaniu nowych technologii
Wysoki poziom technicznego uzbrojenia pracy
Wysoka produktywność czynników wytwórczych
Warunki wkroczenia na ścieżkę konwergencji:
Stabilność polityczna i brak konfliktów zbrojnych
Minimalny poziom oszczędności przeznaczanych na inwestycje
Posiadanie pewnego „progowego” poziomu zasobów ludzkich i infrastruktury technicznej
Sprzyjające rozwojowi gospodarczemu instytucje państwowe i przestrzeganie praw własności
Prowadzenie wymiany zagranicznej i otwarcie na inwestycje zagraniczne
Istnienie wolności gospodarczej
5