dr Tomasz SZANCIŁO
UWAGA
Elementy pisane kursywą i pogrubione
są na egzaminie!
PUBLICZNE PRAWO GOSPODARCZE
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - Dz.U. z 2010 nr 220 poz. 1447.
Prawo publiczne gospodarcze jest to dziedzina prawa publicznego regulująca stosunki gospodarcze.
Zasady publicznego prawa gospodarczego (art. 20 Konstytucji RP):
1. społecznej gospodarki rynkowej (solidarnej) - państwo solidarne z wolną gospodarką.
2. swobody działalności gospodarczej (wolności). Ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej, inaczej formy reglamentacji działalności gospodarczej:
a) koncesja - ma charakter uznaniowy - przewóz lotniczy, ochrona osób i mienia, rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych, paliwa i energia, złoża i kopaliny, technologia wojskowa i policyjna.
b) zezwolenia (pozwolenia, licencje) - jest decyzją związaną - organ, który wydał zezwolenie jest nią związany;
c) działalność regulowana - jest to dział gospodarki, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków określonych przepisami prawa, np. kantory, wyrób lub rozlew artykułów spirytusowych.
PRZEDSIĘBIORCA
Podmioty czynne - to są te podmioty, którym przysługują kompetencje w zakresie kształtowania praw i obowiązków podmiotów biernych - to organy administracji publicznej.
Podmioty bierne to: przedsiębiorcy, zrzeszenia przedsiębiorców, organizacje konsumenckie.
Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Działalność gospodarcza jest atrybutem przedsiębiorcy.
Kto nie prowadzi działalności gospodarczej jest konsumentem.
Kto nie prowadzi działalności w celu zarobkowym nie jest przedsiębiorcą.
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Spółka cywilna - umowa zawarta w celu prowadzenia działalności gospodarczej. To nie jest przedsiębiorca ani spółka handlowa.
Cechy działalności gospodarczej:
charakter zarobkowy - cel uzyskania zysku;
zorganizowanie - posiada struktury;
ciągłość - powtarzalność, cykliczność.
Klasyfikacja przedsiębiorców
przedsiębiorca |
zatrudnienie |
roczny obrót netto w € |
suma aktywów w € |
mikroprzedsiębiorca |
mniej niż 10 |
≤ 2 mln |
≤ 2 mln |
mały przedsiębiorca |
10 ≤ 49 |
≤ 10 mln |
≤ 10 mln |
średni przedsiębiorca |
< 250 |
≤ 50 mln |
≤ 43 mln |
reszta |
|
|
|
Firma - jest to nazwa pod jaką przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą.
Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko.
Firmą osoby prawnej jest jej nazwa.
Prokurę może udzielić wyłącznie przedsiębiorca.
Rodzaje prokury:
samoistna - dla 1-osobowej reprezentacji;
łączna - udzielona kilku osobom łącznie;
oddziałowa - dokonywanie czynności jednego oddziału przedsiębiorstwa.
Cechy prokury:
określony krąg podmiotów, które mogą udzielić prokury, czyli przedsiębiorcy;
zakres wynika z ustawy;
jawność - wpis do KRS;
ograniczenie do czynności związanych z przedsiębiorstwem.
SPÓŁKI
Spółka - to też przedsiębiorca (za wyjątkiem spółki cywilnej).
Spółki prawa handlowego:
Spółki osobowe
Jawna;
Partnerska;
Komandytowa;
Komandytowo-akcyjna.
spółki kapitałowe:
z o.o.;
akcyjna.
W spółkach osobowych nacisk położony jest na wspólników kapitałowych - kwestie związane z kapitałem. Spółki osobowe nie są osobami prawnymi, ale mają zdolność prawną. Spółki kapitałowe są osobami prawnymi.
Aport - wkład niepieniężny do spółki. Może też to być wiedza (know-now) wnoszona do spółki.
Udział wspólników bez możliwości ograniczenia w stosunkach zewnętrznych.
Spółki komandytowe
W spółkach komandytowych występują 2 kategorie wspólników:
komplementariusze;
komandytariusze - komandytariusz odpowiada do wysokości sumy komandytowej.
Przy umowie komandytowej wymagany jest akt notarialny.
Spółka komandytowo-akcyjna - jest to spółka o cechach kapitałowych. Jest to spółka, która posiada 2 wspólników: komplementariuszy i akcjonariuszy (komplementariusz - jak w spółce jawnej; akcjonariusz w akcjach).
Spółki kapitałowe - to kapitał, a nie osoba. Spółki kapitałowe są osobami prawnymi.
Spółka z o.o.
Spółka z o.o. może być utworzona w każdym prawnie dopuszczalnym celu - zysk z prowadzonej działalności gospodarczej.
Kapitał zakładowy spółki z o.o. minimum 5 tys. zł, dzieli się na udziały nominalne - minimum 50 zł.
Kapitał - jest to zapis po stronie pasywu.
Udział - część kapitału zakładowego.
Kapitały w spółce z o.o.:
zakładowy - funkcja ochronna, informacyjna;
zapasowy - żeby mieć z czego spłacać zadłużenia (zobowiązania);
rezerwowy - jak wyżej.
Udział wartości:
wartość nominalna;
wartość bilansowa (księgowa) - wynika ze stanu majatku wykazanego w sprawozdaniu majątkowym (finansowym);
wartość rynkowa - tyle ile można otrzymać za udział na zysku;
wartość rzeczywista - to wartość wyceny przez rzeczoznawcę (jest to wartość najbardziej realna).
Agio - jest to nadwyżka powyżej wartości nominalnej udziału, która jest wnoszona do kapitału zapasowego.
Kategorie udziałów:
1.
udziały założycielskie - przy wejściu;
udziały nowe - dodatkowe.
2.
udziały zwykłe;
udziały uprzywilejowane.
3.
udziały za wkłady pieniężne;
udziały za wkłady niepieniężne (aporty);
udziały za wkłady mieszane (pieniężne i niepieniężne).
4.
udziały równe;
udziały nierówne.
Dywidenda - to jest czysty zysk przeznaczony uchwałą do podziału.
Sam czysty zysk nie jest dywidendą, jeżeli nie podejmie się uchwały o jego podziale.
Organy spółki z o.o.:
zarząd;
rada nadzorcza (musi być, gdy kapitał zakładowy przekracza 500 tys. zł, a wspólników jest powyżej 25)
lub
komisja rewizyjna (jeśli rady nadzorczej nie musi być);
walne zgromadzenie wspólników (obligatoryjne).
Prezes nie jest organem spółki, jest członkiem zarządu.
Spółka akcyjna
Kapitał zakładowy powinien wynieść 100 tys. zł. Wartość akcji powinna wynieść 1 grosz.
Akcja - papier wartościowy.
Podstawowy podział akcji:
imienne - wymienione w akcji konkretne nazwisko właściciela. Akcje imienne są uprzywilejowane;
na okaziciela - nie podlegają ograniczeniu obrotu. Akcje na okaziciela są zwykłymi.
Organy spółki akcyjnej:
zarząd spółki;
walne zgromadzenie akcjonariuszy;
rada nadzorcza (obligatoryjna).
OCHRONA KONKURENCJI I KONSUMENTA
Ustawa antymonopolowa z 2007 r.: USTAWA z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2007 nr 50 poz. 331).
Konkurencja - rywalizacja, współzawodnictwo przedsiębiorców.
Sposoby naruszenia konkurencji:
praktyki ograniczające konkurencję. Rodzaje:
porozumienia ograniczające konkurencję;
nadużywanie pozycji dominującej;
antykonkurencyjne koncentracje przedsiębiorców;
praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów.
Interes publiczny - do naruszenia dochodzi, gdy skutki określonych działań mają charakter powszechny, a więc dotykają wszystkich potencjalnych podmiotów na danym rynku, a nie jedynie ściśle określonej grupy podmiotów.
Nadużywanie pozycji dominującej
Kolektywne nadużywanie pozycji dominującej - dwóch dominantów.
Przedsiębiorca dominujący - to przedsiębiorca, który posiada kontrolę nad innym przedsiębiorcą.
Przejęcie kontroli - to wszelkie formy bezpośredniego lub pośredniego uzyskania przez przedsiębiorcę uprawnień, które osobno albo łącznie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiają wywieranie decydującego wpływu na innego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców, np.:
- spółka A ma w spółce B większość udziałów;
- spółka A ma w spółce B większość w zarządzie.
Rynek właściwy (relewanny) - to rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości, w tym jakość, są uznawane przez ich nabywców za substytuty oraz są oferowane na obszarze, na którym, ze względu na ich rodzaj i właściwości, istnienie barier dostępu do rynku, preferencje konsumentów, znaczące różnice cen i koszty transportu, panują zbliżone warunki konkurencji.
Pozycja dominująca - to pozycja przedsiębiorcy, która umożliwia mu zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku właściwym przekracza 40 %.
Nadużywanie pozycji dominującej ma charakter indywidualny. Polega na podejmowaniu takich czynności, które z zasady nie są zakazane, np. regulowanie cen własnych produktów.
Przejawy nadużywania pozycji dominującej:
bezpośrednim lub pośrednim narzucaniu nieuczciwych cen, w tym cen nadmiernie wygórowanych albo rażąco niskich, odległych terminów płatności lub innych warunków zakupu albo sprzedaży towarów;
ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego ze szkodą dla kontrahentów lub konsumentów;
stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji;
uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy;
przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji;
narzucaniu przez przedsiębiorcę uciążliwych warunków umów, przynoszących mu nieuzasadnione korzyści;
podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych.
Porozumienia ograniczające konkurencję
Cenowe:
kartel - porozumienie cenowe przedsiębiorców na tym samym szczeblu obrotu - horyzontalne (poziome);
porozumienie wertykalne (pionowe) - porozumienie przedsiębiorców działających na różnym szczeblu obrotu;
przejawy porozumień ograniczających konkurencję - polegające na ustalaniu bezpośrednio lub pośrednio cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów.
Kontyngentowe:
porozumienie kontyngentowe - polega na ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji lub zbytu oraz postępu technicznego lub inwestycji;
kartel kryzysowy - porozumienie ograniczające produkcję w celu wyeliminowania nadprodukcji.
Podziałowe. Porozumienie podziałowe polega na podziale zbytu lub zakupu.
Kryteria podziału:
kryterium geograficzne - wyznaczone terytorium działania;
asortymentowe (produktowe) - kto czym handluje;
podmiotowe (osobowe) - polega na uzgodnieniu kontrahentów, o których strony porozumienia nie konkurują.
Porozumienie dyskryminujące - polega na stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji.
Porozumienie wiązane - polega na uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy.
Bojkot - polega na ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców nieobjętych porozumieniem.
Zmowa przetargowa - uzgadnianie przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez tych przedsiębiorców i przedsiębiorcę będącego organizatorem przetargu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny.
Decyzje w sprawach praktyk ograniczających konkurencję
Była praktyka ograniczająca konkurencję, ale już na datę wydania decyzji praktyki nie ma (skończono nadużycia). Prezes UOKiK wydaje decyzję stwierdzającą daną praktykę za naruszającą konkurencję i stwierdza zaniechanie jej stosowania (deklaratywna (deklaracyjno-deklaracyjna) - jest to oczywiście decyzja administracyjna).
Była praktyka ograniczająca konkurencję, ale już na datę wydania decyzji nadal trwa. Decyzja ma charakter deklaratoryjno-konstytutywny - wywołuje skutki prawne od określonego momentu, czyli uprawomocnienia się decyzji Prezesa UOKiK.
Niekonkurencyjne koncentracje:
Fuzja - połączenie się 2 lub więcej samodzielnych przedsiębiorców;
Akwizycja - przejęcie kontroli nad jednym lub więcej przedsiębiorcami przez jednego lub więcej przedsiębiorców;
Joint venture (wspólne przedsiębiorstwo) - utworzenie przez przedsiębiorców wspólnego przedsiębiorstwa;
Nabycie przez przedsiębiorcę części mienia innego przedsiębiorcy.