WYZNACZANIE ILOCZYNU ROZPUSZCZALNOŚCI METODĄ POMIARU PRZEWODNICTWA |
ĆW.26. |
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie iloczynu rozpuszczalności Ksp dla kilku słabo rozpuszczalnych związków jonowych, na przykład CaSO4. Takie sole jak CaSO4 są zaliczane do mocnych elektrolitów; cała ilość CaSO4, która rozpuści się w wodzie, całkowicie dysocjuje na jony Ca2+ i SO42- zgodnie z równaniem reakcji:
CaSO4(s) Ca2+(aq) + SO42-(aq)
W reakcjach heterogenicznych stężenie fazy stałej nie zmienia się, dlatego stałą równowagi reakcji dysocjacji CaSO4 można wyrazić równaniem:
Ksp = [Ca2+ ]·[ SO4 2-]
Iloczyn rozpuszczalności Ksp jest to iloczyn stężeń molowych jonów soli trudno rozpuszczalnej w jej roztworze nasyconym. Ksp ma wartość stałą w stałej temperaturze. W celu wyznaczenia iloczynu rozpuszczalności związku należy precyzyjnie wyznaczyć stężenia molowe jonów w nasyconym roztworze. Ze względu na bardzo małą rozpuszczalność tej soli, molowe stężenia jonów są bardzo małe, więc wyznaczenie ich wartości wymaga specjalnych metod, na przykład pomiarów przewodnictwa.
Odczynniki:
► nasycony roztwór siarczanu(VI) wapnia, CaSO4
► nasycony roztwór chlorku ołowiu(II), PbCl2
► woda destylowana
Sprzęt laboratoryjny:
► 2 zlewki o pojemności 50 cm3
► zestaw do sączenia
► konduktometr
Wykonanie ćwiczenia:
Nasycony roztwór siarczanu(VI) wapnia, CaSO4 (lub chlorku ołowiu(II), PbCl2) należy przesączyć przez bibułę filtracyjną do uzyskania ok. 30 cm3 przesączu w zlewce.
Przygotuj konduktometr do pomiaru. W tym celu przepłucz wodą destylowaną elektrodę i dokładnie osusz.
Następnie zmierz przewodnictwo badanego roztworu i zanotuj jego wartość (κr).
Zmierz przewodnictwo wody destylowanej i zanotuj wynik (κw).
Na termometrze odczytaj temperaturę panującą w laboratorium.
Obliczenia:
Obliczenie przewodnictwa właściwego soli rozpuszczonej.
Przewodnictwo właściwe roztworu nasyconego trudno rozpuszczalnej soli jest bardzo małe. W celu uniknięcia błędu oznaczenia należy uwzględnić przewodnictwo właściwe wody destylowanej, na bazie której został sporządzony roztwór soli nasyconej.
Następnie wartość przewodnictwa właściwego rozpuszczonej soli otrzymaną w warunkach pomiaru należy przeliczyć na warunki standardowe.
Przewodnictwo właściwe soli rozpuszczonej obliczamy korzystając ze wzoru:
κs = κr - κw
κs - przewodnictwo właściwe soli rozpuszczonej [S/cm]
κr - przewodnictwo właściwe nasyconego roztworu badanej soli (zmierzone w ćwiczeniu i podane w jednostkach [S/cm])
κw - przewodnictwo właściwe wody destylowanej [S/cm])
Przyjmując, że przewodnictwo zmienia się o 2% przy zmianie temperatury o 1º otrzymaną wartość przewodnictwa należy przeliczyć na warunki standardowe korzystając z tabeli 1.
Tabela 1. Sposób przeliczenia wartości przewodnictwa właściwego soli rozpuszczonej wyznaczonego w temperaturze T na warunki standardowe:
T (º) |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
24 |
25 |
wartość κs298K |
κs+0,14κs |
κs+0,12κs |
κs+0,1κs |
κs+0,08κs |
κs 0,06κs |
κs+0,04κs |
κs+0,02κs |
κs |
gdzie κs - przewodnictwo właściwe soli rozpuszczonej obliczone w temperaturze pomiaru
Obliczenie granicznego przewodnictwa molowego
Graniczne przewodnictwo molowe (
) badanej soli obliczamy na podstawie równania:
- graniczne przewodnictwo molowe soli rozpuszczonej [S⋅cm2/mol];
ν+ i ν- - liczba kationów i anionów, na jakie dysocjuje dana sól;
i
- graniczne przewodnictwo molowe kationu i anionu [S⋅cm2/mol]
(odczytane z tabeli 2)
Tabela 2. Wartości granicznych przewodnictw molowych jonów w 298K.
jon |
[S⋅cm2/mol] |
jon |
[S⋅cm2/mol] |
Pb2+ |
141 |
Cl- |
76,44 |
Ca2+ |
118,97 |
|
159,9 |
Obliczanie stężenia soli w oparciu o wartość granicznego przewodnictwa molowego.
Dla soli trudno rozpuszczalnych można przyjąć, że graniczne przewodnictwo molowe (
) jest równe przewodnictwu molowemu (
), czyli:
=
Ponieważ:
κ - przewodnictwo właściwe [S/cm]
c - stężenie roztworu [mol/dm3]
λM - przewodnictwo molowe [S⋅cm2/mol]
1000 - oznacza zamianę dm3 na cm3 (1000 cm3 = 1dm3)
stąd:
κs - przewodnictwo właściwe soli rozpuszczonej w 298K [S/cm]
- graniczne przewodnictwo molowe soli rozpuszczonej [S⋅cm2/mol]
zatem stężenie badanej soli możemy obliczyć ze wzoru:
Stężenie (c) badanej soli w roztworze nasyconym jest równe jej rozpuszczalności (R) w jednostkach [mol/dm3].
Iloczyn rozpuszczalności analizowanej soli obliczamy następująco:
♦ dla soli typu AB:
AB A+ + B-
R = [A+] = [B-] [mol/dm3 ]
♦ dla soli typu AB2:
AB2 A2+ + 2B-
R = [A+] = 1/2[B-] [mol/dm3 ]
Obliczanie rozpuszczalności badanej soli w [g/dm3].
Znając wartość rozpuszczalności soli w jednostkach [mol/dm3] (R) oraz jej masę molową (M) oblicz rozpuszczalność soli w [g/dm3] (R′) korzystając ze wzoru:
R′ = R⋅M
Wyniki:
Uzupełnij poniższą tabelę:
sól |
κr [S/cm] |
κw [S/cm] |
κs* [S/cm] |
[S⋅cm2/mol] |
rozpuszczalność |
Ir |
|
|
|
|
|
|
R [mol/dm3] |
R′ [g/dm3] |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
* wartość przeliczona na warunki standardowe
Dyskusja:
1. Na przykładzie BaSO4 wyjaśnij różnicę pomiędzy rozpuszczalnością, stężeniem molowym a iloczynem rozpuszczalności.
2. Dlaczego nie stosuje się pojęcia iloczynu rozpuszczalności dla dobrze rozpuszczalnych związków jonowych?
3. Napisz równanie dysocjacji oraz wyrażenie na iloczyn rozpuszczalności dla następujących związków chemicznych: Ag2CrO4; AuCl3; Mn3(PO4)2.
4. W jaki sposób można przewidzieć, czy wytrąci się osad po zmieszaniu dwóch roztworów?
5. W jaki sposób możemy rozdzielić jony Cl-, Br- , oraz I- z wodnego roztworu?
6. Wyjaśnij zasadę metody frakcjonowanego wytrącania.