Alicja Kastelik

Justyna Kaszuba

Aleksandra Pękala

Ruch Palikota

Teoria podmiotowości politycznej

1. Kto jest uczestnikiem sytuacji politycznej?

Zarząd krajowy Ruchu Palikota:

• Janusz Palikot - Przewodniczący Partii, szef klubu parlamentarnego

• Łukasz Piłasiewicz- Wiceprzewodniczący Zarządu Partii

• Artur Dębski- Wiceprzewodniczący Zarządu Partii

• Anna Kubica- Sekretarz Zarządu Partii

• Danuta Wójcik- Skarbnik Zarządu Krajowego

• Andrzej Rozenek- rzecznik prasowy klubu

Najczęściej pojawiający się w mediach posłowie: Wanda Nowicka - wicemarszałek Sejmu, Robert Biedroń, Anna Grodzka, Roman Kotliński

2. Jakie są główne cechy charakteryzujące aktorów?

Janusz Palikot - Poseł na Sejm V, VI i VII kadencji. Od czerwca 2005 r. do października 2010 r. członek i wiceprzewodniczący Platformy Obywatelskiej. Z ramienia PO pełnił funkcję przewodniczącego komisji sejmowej „Przyjazne Państwo” ( mającej na celu ograniczenie biurokracji). Przedsiębiorca (zakład produkujący palety, firma produkująca wina musujące, firma Ozon Media). Skandalista, organizator licznych happeningów, m. in. podczas konferencji programowej PO wystąpił w koszulce z napisem „Jestem gejem, jestem z SLD”, podczas happeningu w Lublinie publicznie spożywał alkohol. Honorowy Obywatel Miasta Biłgoraja, odznaczony w 2000 r. Złotym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rozwoju polskiej gospodarki. Prowadzi blog „Poletko Pana P. - dziennik Janusza Palikota”. Cechy Palikota: bezpośredni, spontaniczny, awanturniczy, agresywny, pewny siebie, nonkonformistyczny.

Członkami Ruchu Palikota są głównie osoby, które nie mają doświadczenia w pracy w parlamencie. Jako wyjątek można wymienić np. Sławomira Kopycińskiego, który był już posłem VI kadencji sejmu (startował z listy LiD). W partii jest bardzo dużo ludzi młodych. Wśród działaczy Ruchu Palikota można wyróżnić osoby, które budzą spore kontrowersje, zarówno w sejmie jak i wśród wyborców. Należy tu wymienić przedstawicieli mniejszości seksualnych:

Anna Grodzka - jedyna obecnie transseksualna parlamentarzystka na świecie, założycielka Fundacji Trans-Fuzja

Robert Biedroń - znany od wielu lat z walki o prawa mniejszości seksualnych, z wykształcenia POLITOLOG , współtwórca Kampanii Przeciw Homofobii, wchodził w skład rady programowo-konsultacyjnej przy Pełnomocniku Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, członek Fundacji Równość. W 2011 roku prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście skierował przeciwko niemu akt oskarżenia o naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza policji podczas demonstracji 11 listopada 2010.

Kolejną kontrowersyjną osobą, która poza Biedroniem miała „ zatargi” z prawem jest Wojciech Penkalski - W przeszłości był karany za pobicie, groźby bezprawne wobec świadka i wymuszenie rozbójnicze, łącznie przez ponad dwa lata odbywał karę pozbawienia wolności (do 2003).

Roman Kotliński - były duchowny rzymskokatolicki. Redaktor naczelny tygodnika "Fakty i Mity". Przez kilka lat należał do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w 2002 r. był inicjatorem utworzenia Antyklerykalnej Partii Postępu RACJA ( dziś: RACJA Polskiej Lewicy), IPN ujawnił jego teczki wskazujące, że był zarejestrowany przez SB jako TW „Janusz”.

Z prasą miał również wiele wspólnego kolejny działacz partii - Andrzej Rozenek. W 1997 zaczął pracować w tygodniku "NIE. Od 2006 r. do 2011 r. pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego tego tygodnika. 12 października 2011 został wybrany na rzecznika prasowego klubu poselskiego Ruchu Palikota.

Wanda Nowicka - angażująca się w działalność Kongresu Kobiet, przewodnicząca Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, oskarżana o to, że ” jest na liście płac przemysłu aborcyjnego i antykoncepcyjnego”.

W partii odnajdziemy również wielu zwolenników legalizacji miękkich narkotyków ( np. Jacek Kwiatkowski, Małgorzata Marcinkiewicz, Dariusz Dziadzio).

Ponad to w partii jest wiele osób kompletnie nieznanych, o których nawet trudno zdobyć jakiekolwiek informacje np. Marek Stolarski - politolog, bez większego dorobku naukowego i zupełnie anonimowy we własnym okręgu, Piotr Chmielowski - inżynier mechanik, właściciel prywatnej firmy, nic więcej o nim nie słychać.

W partii jest wielu samorządowców jak np. Michał Pacholski i wielu przedsiębiorców np. Jacek Najder, Adam Rybakowicz, Armand Ryfiński.

3. Kto podejmuje decyzje w imieniu aktorów?

• Zapisy w Statucie Ruchu Palikota mówią, że najważniejsze decyzje, podejmowane są przez Zarząd Krajowy Partii, który odpowiada też m.in. za przyjmowanie osób, czy wykreślanie z rejestru członków.

• Sąd koleżeński w określonych sytuacjach może zdecydować o wykluczeniu danego członka z partii.

• Jednak to Janusz Palikot jest osobą podejmującą wszystkie najważniejsze decyzje w partii. Jest to niezaprzeczalny lider, który nie ma żadnej konkurencji. Od samego początku liczy się tylko jedna osoba, Palikot jest znakiem rozpoznawczym, to on jest partią. Pozostali członkowie mieli generalnie za zadanie wypełnienie swoimi nazwiskami list wyborczych. Sam podczas wieczoru wyborczego określił członków swojej partii jako lud Palikota. Ważnym zabiegiem było również dodanie do nazwy partii nazwiska lidera. Dla wielu wyborców nazwisko kandydata na liście było rzeczą drugorzędną, oddawali swój głos na Palikota, obojętnie jakie wskazywali nazwisko. Palikot sam decyduj o doborze najbliższych współpracowników, kampania wyborcza była skupiona głównie wokół jego osoby.

Behawioryzm

4. Jakie są najważniejsze powody uczestniczenia aktorów w sytuacji politycznej?

• Chęć zaistnienia członków partii na polskiej scenie politycznej i uzyskania wpływu na podejmowane decyzje w parlamencie.

• Próba wykorzystania słabości SLD i przejęcia jej elektoratu, a także stworzenie nowej siły na lewicy (Janusz Palikot - mesjasz lewicy).

• Rozczarowanie rządami PO, chęć stworzenia własnej partii i własnego programu wyborczego, dalsza obecność w polityce i w mediach ( J. Palikot)

• Dążenie do zaistnienia przez osoby, które nie były wcześniej znane szerszemu gronu wyborców, chęć spróbowania czegoś nowego i wybicia się dzięki Palikotowi

• Chęć zapewnienia grupom niedoreprezentowanym przedstawicielstwa w parlamencie (R. Biedroń, A. Grodzka)

5. Jakie bodźce z otoczenia oddziałują na aktorów?

• Media - poświęciły dużo miejsca nowo powstającej partii, relacjonowanie krok po kroku kampanii wyborczej, koncentrowały się na kontrowersyjnych hasłach i postulatach, głoszonych przez partię po wyborach (np. zdjęcie krzyża), szczególne zainteresowanie mediów nowymi posłami, jak np. Anna Grodzka, Robert Biedroń.,

RP ma wsparcie tygodnika „NIE” i tygodnika „Fakty i Mity”

• Społeczeństwo - stosunkowo duże poparcie społeczne dało partii możliwość wpływania na decyzje podejmowane w parlamencie, wyborcy głosując na Ruch Palikota mieli nadzieję, że pojawienie się nowej partii politycznej zmieni dotychczasowy układ sił w Sejmie. Palikot musi pamiętać o tym, że same skandale i happeningi nie wystarczą, gdyż w przypadku ewentualnego startu w kolejnych wyborach zostanie rozliczony ze swoich działań.

• Inne partie polityczne -

• SLD - słabość partii zachęca wyborców do odwrócenia się od niej i poparcia nowej siły na lewicy, umożliwia Palikotowi przejmowanie elektoratu SLD

• PO - rozczarowanie rządami PO i poszukiwanie alternatywy

• PiS - ciągła krytyka PiSu np. poprze głoszenie haseł antyklerykalnych

• Organizacje pozarządowe, fundacje, stowarzyszenia - partia poprzez głoszenie odważnych, często kontrowersyjnych haseł ma poparcie różnych organizacji, które wspierają jej działania np.

• Ruch Poparcia Palikota- Stowarzyszenie

• Wsparcie od części działaczy inicjatywy Wolne Konopie

• Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny

Instytucjonalizm

6. Jakie są instytucjonalne - formalne i nieformalne - uwarunkowania sytuacji politycznej?

Formalne:

• Statut partii określający najważniejsze cele, strukturę władz partii oraz obowiązki członków:

„Członkowie Ruchu PL mają obowiązek:

1. przestrzegania niniejszego Statutu, uchwał, decyzji organów Ruchu PL i stosowania się do uchwał

podejmowanych przez organy Ruchu PL

2. wspierania realizacji programu i celów Ruchu PL poprzez aktywny udział w jego działaniach,

3. sumiennego pełnienia funkcji w organach Ruchu PL i organach władzy publicznej, do których

zostali wybrani lub powołani,

4. dbania o pozytywny wizerunek i dobre imię Ruchu PL,

5. regularnego opłacania składek członkowskich.”

• Ustawa o stowarzyszeniach- określa zasady funkcjonowania stowarzyszeń w Polsce, w tym również stowarzyszenia Ruch Poparcia Palikota.

• PKW, która sprawdza czy partia prawidłowo wykorzystała uzyskaną subwencję oraz kontroluje sprawozdanie z wykorzystania funduszu wyborczego. Pierwsze ugrupowanie Palikota- Ruch Poparcia, zarejestrowane w październiku 2010 r. nie złożyło w 2011r. do PKW sprawozdania o źródłach pozyskania środków finansowych w 2010 r., co upoważniało PKW do złożenia wniosku o wykreślenie tego ugrupowania z ewidencji partii politycznych. Wobec tego Palikot 1 czerwca 2011 r. zarejestrował nową partię- Ruch Palikota.

• Ustawa o partiach politycznych z 1997 r., która określa zasady funkcjonowania partii politycznych w Polsce, w której znajduje się przepis:

Art. 38c.

1. W przypadku niezłożenia przez partię polityczną sprawozdania w terminie określonym w art. 38 ust. 1 Państwowa Komisja Wyborcza występuje do Sądu z

wnioskiem o wykreślenie wpisu tej partii z ewidencji.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji.

Nieformalne:

• Porozumienia nieformalne zawierane z różnymi organizacjami czy inicjatywami np. Wolne Konopie, porozumienia z tygodnikami np. „ NIE”, „Fakty i Mity”.

• „ Znajomości” nawiązane przez Janusza Palikota, podczas członkostwa w PO, jego popularność.

• Duże zainteresowanie mediów partią.

7. Jak podobny problem był rozwiązywany wcześniej?

• Ruch Palikota jest młodą partią, powstałą w czerwcu tego roku, która po raz pierwszy startowała w wyborach i po raz pierwszy znalazła się w parlamencie. Niewielu jej członków, szczególnie tych obecnych w klubie parlamentarnym, miało wcześniej okazję poznać pracę w sejmie ( wyjątek np. Sławomir Kopyciński, który był już posłem VI kadencji sejmu- startował z listy LiD). Spora część działaczy Ruchu Palikota nie interesowała się polityką do czasu, aż Janusz Palikot zaczął tworzyć własne ugrupowanie.

• Twórca i lider partii- Janusz Palikot ma spore doświadczenie w działalności parlamentarnej- poseł V, VI, VII kadencji sejmu. Podczas VI kadencji sejmu pełnił przez jakiś czas funkcję wiceprzewodniczącego Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej ( 2009-2010), należał do: Komisji Kultury i Środków Przekazu, Komisji Nadzwyczajnej "Przyjazne Państwo" do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji, Komisji Łączności z Polakami za Granicą, Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Wygłosił 25 wypowiedzi na posiedzeniach sejmu, złożył kilkadziesiąt interpelacji i zapytań.

• 2 października 2010 r. podczas kongresu poparcia swojej osoby Janusz Palikot zapowiedział rezygnację z członkostwa w PO. Z członkostwa w klubie i partii zrezygnował już 6 października, natomiast mandat poselski złożył dopiero 10 stycznia 2011 r.

• W 2011 r. w wyborach parlamentarnych kierowana przez niego partia zajęła 3 miejsce z wynikiem 10,02%, uzyskując 40 mandatów. Było to spore zaskoczenie tym bardziej, że osoby, które wcześniej opuszczały PO nie odnosiły tak spektakularnego sukcesu (np. Paweł Piskorski z SD).

Teoria racjonalnego wyboru

8. Jakie scenariusze wydarzeń są preferowane przez poszczególnych aktorów?

• Janusz Palikot- chciałby utrzymać się na polskiej scenie politycznej i nadal istnieć w mediach. Chciałby zapewne utrzymania silnej pozycji w partii i nadal podejmować najważniejsze decyzje.

• Scenariusz preferowany przez całe ugrupowanie- wzmocnienie pozycji partii w trakcie tej kadencji, zmarginalizowanie głównie SLD, przejęcie nie tylko elektoratu Sojuszu, lecz także członków tej partii, zostanie liderem opozycji, wybór w kolejnych wyborach, zrealizowanie głoszonych postulatów (zdjęcie krzyża, opodatkowanie kościoła, zlikwidowanie Senatu, połączenie KRUS-u i ZUS-u, 1% z budżetu na kulturę). Zdobycie szerokiego poparcia, szczególnie ze strony trzeciego sektora.

• Scenariuszem preferowanym przez poszczególnych posłów będzie zaistnienie w świeci polityki i w mediach oraz zrealizowanie postulatów szczególnie bliskich dla poszczególnych posłów np.

• Anna Grodzka- stworzenie prawa o określeniu płci

• Robert Biedroń- uchwalenie przepisów dotyczących legalizacji związków partnerskich

• Zofia Popiołek- zmiana ustawy o ochronie lokatorów

• Wanda Nowicka- finansowanie In vitro przez państwo

Realizm

9. Kto dysponuje i jakimi instrumentami w sytuacji politycznej?

Do instrumentów, jakimi dysponuje partia i klub Ruch Palikota należy zaliczyć:

• Inicjatywę ustawodawczą - grupa minimum 15 posłów może wnieść projekt ustawy do Marszałka Sejmu. Projekt może dotyczyć uchwalenia nowej ustawy w sprawach, które np. nie były do tej pory regulowane, czy zmiany już obowiązującej ustawy. Palikot zapowiada ofensywę legislacyjną - jednocześnie informując o gotowych już projektach ustaw.

• Happeningi, skandale - jak np. czerwcowy happening „Ruchu Poparcia” w Malborku, w trakcie którego Palikot krytykował udział Polski w misji w Afganistanie, krytykował sytuację w istniejących partiach politycznych (m. in. przypadek Elżbiety Jakubiak, którą wyrzucono mimo tego, iż swój dzień rozpoczynała od napisania w dzienniku,iż Jarosław Kaczyński jest z roku na rok piękniejszy „Za takie coś też można wylecieć”), czy wypowiedź dla Polskiego Radia, w trakcie której Palikot stwierdził, że Jarosław Kaczyński to neofita, który upartyjnia krzyż wiszący w Sejmie (zapowiedział jednocześnie złożenie skargi do Trybunału Konstytucyjnego, która miałaby dotyczyć ewentualnej odmowy zdjęcia krzyża z Sali plenarnej Sejmu).

• Rola opozycji wobec rządu - brak akceptacji dla poczynań rządu i podejmowanie działań mających na celu powstrzymanie realizacji zamierzeń rządzących.

10. Jaki jest stosunek sił poszczególnych uczestników sytuacji?

• Przewodniczący partii- statut nadaje mu spore uprawnienia jeśli chodzi o organizowanie bieżącej pracy partii:

„Na czele Zarządu Krajowego stoi Przewodniczący Ruchu PL, który kieruje pracami Zarządu i reprezentuje go na zewnątrz. Poza tym do Przewodniczącego Ruchu PL należy:

1. kierowanie bieżącymi sprawami Ruchu PL

2. zwoływanie i proponowanie porządku obrad Krajowego Kongresu Ruchu PL,

3. zwoływanie i proponowanie porządku obrad Zarządu Krajowego, nie rzadziej niż raz na miesiąc oraz kierowanie jego pracami

4. zwoływanie i proponowanie porządku Krajowego Komitetu Ruchu PL, nie rzadziej niż raz na 2

miesiące

5. zwoływanie pierwszego posiedzenie Krajowej Komisji Rewizyjnej i Krajowego Sądu Koleżeńskiego

6. składanie wniosku o zwołanie posiedzenia Klubu Parlamentarnego

7. zapraszanie gości i osób z głosem doradczym na posiedzenia Zarządu

8. wnioskowanie w szczególnie uzasadnionych wypadkach do Zarządu Krajowego o dokonanie zmian na listach kandydatów do Sejmu, Senatu i Parlamentu Europejskiego

9. upoważnianie wiceprzewodniczącego do zastępowania Przewodniczącego Ruchu PL w sytuacji gdy nie może on sam wykonywać swych zadań;

10.podejmowanie decyzji w sprawach niezastrzeżonych dla pozostałych organów Ruchu”

• Poza tym Janusz Palikot nie ma szczególnie wzmocnionej pozycji przez statut, jednocześnie jednak jest zdecydowanie najsilniejszym uczestnikiem sytuacji. W utworzonym przez siebie ugrupowaniu nie ma żadnej konkurencji i jest niekwestionowanym liderem. Posiada tez spore zaplecze finansowe.

• W partii są posłowie jak np. Robert Biedroń, czy Wanda Nowicka, którzy posiadają już pewne zaplecze społeczne, jednak ich siła nie jest tak duża, by mogła zagrozić pozycji J. Palikota.

• W partii są posłowie, którzy coraz bardziej znani są opinii publicznej, ale wielu jest też zupełnie nieznanych, którzy nie mają jakiejś szczególnej siły w partii. Brak siły tkwi nie tylko w tym, że są nieznani, ale też w tym, że członkowie partii nie znają się nawzajem.

• Ruch Palikota jako całość posiada 41 mandatów w sejmie i jest trzecią po PO i PiS siłą w parlamencie.

• Przez polityków innych ugrupowań Ruch Palikota postrzegany jest jako niezbyt silna partia. Pojawiają się określenia takie jak : „drobny biznes z prowincji”. „Menażeria Januszka”. „Kto ich zna?”. „Co wiedzą o polityce?”.

• Spada społeczne zaufanie do lidera partii. W październiku wyniosło ono 36 %, podczas gdy obecnie oscyluje wokół 28%. Jednocześnie brak zaufania wobec Janusza Palikota deklaruje 46% badanych.

• Duża siła przebicia w mediach- Janusz Palikot w październiku 2011 r. występował w mediach częściej od Donalda Tuska: - Badanie "PRESS-SERVICE Monitoring Mediów" objęło 1100 tytułów prasy ogólnopolskiej i regionalnej. W mediach drukowanych znalazło się aż 4,7 tys. publikacji dotyczących Palikota. To znacznie więcej aniżeli tych o Tusku (3,5 tys.) czy Jarosławie Kaczyńskim (2,5 tys.).  

Postmodernizm

11. Jakimi pojęciami operują poszczególni aktorzy?

Janusz Palikot posługuje się językiem mocnym, agresywnym, odważnym, dosadnym, spontanicznym, często wulgarnym. Stosuje radykalne, aczkolwiek wyraziste i chwytliwe pojęcia, np.

• Gdyby Unia wiedziała, że Polska ma twarz homofobii, Stefana Niesiołowskiego, Julii Pitery, nie bylibyśmy w Unii Europejskiej.

• Wyzwalamy kolejne miejsca w kraju od obłudy (Palikot o podróżowaniu po Polsce w czasie kampanii wyborczej)

• To skandal, żenada, to powinno być napiętnowane (Palikot o wyjeździe posłów na pielgrzymkę w czasie pracy)

Jego wypowiedzi często są bulwersujące i budzą niesmak wśród wielu polityków jak i opinii społecznej. Palikot stąpa po cienkiej granicy między wolnością słowa i "stawiania pytań", a obrażaniem i pomawianiem innych, czy między krytyką poglądów i działań przeciwnika, a mieszaniem człowieka z błotem. Nierzadko ucieka się do ironii, np.

• do premiera o Gowinie Powołał pan na stanowisko ministra sprawiedliwości funkcjonariusza Kościoła katolickiego! Człowieka, który nawet nie może być podejrzany o to, że może być sprawiedliwy. Jak ktoś tak stronniczy może być sprawiedliwy? Już pomijam to, że nie ma drugiego człowieka w Europie, który słyszy głos zarodków, krzyk tych zarodków.

• Myślę, że wielkim marzeniem Jarosława Kaczyńskiego jest to, żeby teraz on zginął. I w skutek jakichś zamieszek fanatyk czy szaleniec go zabił. Wtedy cała ta rodzina, formacja przechodzi na pozycję taką jak Chrystus, czyli że ofiara jest tak duża, że nikt już o tym nie dyskutuje. I te zaczepki, te prowokacje w końcu doprowadzą do tego, ze ktoś rzuci się na Kaczyńskiego.

Wśród wypowiedzi Palikota charakterystyczne są szczególnie te antyklerykalne, np.

• Kościół jest partią polityczną, a nie autorytetem

• w rządzie są osoby związane z "wywiadem" Kościoła katolickiego

oraz antyestablishmentowa retoryka, w tym szczególne ataki na PiS, np.

• PiS chce doprowadzić do rozlewu krwi. Widzi w tym szansę

• PiS nie broni Kościoła, on go zjada.

Stylistyka wypowiedzi Janusza Palikota doprowadziła do powstania określenia "palikotyzacja" (polityki, życia publicznego) jako pejoratywnego określenia na postępującą wulgaryzację lub upotocznienie języka wypowiedzi publicznych oraz stosowanie niekonwencjonalnych rekwizytów lub stylów zachowań w publicznych wystąpieniach. Spośród osób publicznych terminu tego użył na swoim blogu Grzegorz Napieralski.

12. Jakie są linie argumentacyjne?

Program Ruchu Palikota stanowi, iż jego członkowie mają dość życia w kraju, gdzie narzuca im się, jak żyć. Partia powstała jako wyraz sprzeciwu wobec nadmiernej biurokratyzacji i „ślepej lojalności” urzędników, marnotrawstwa pieniędzy, „widzimisię” w partiach. RP jest ruchem oddolnym, nie zaś układanką powielających się twarzy. Chce zmiany politycznej, bo bez tego, jak przekonuje, dalszy rozwój państwa nie jest możliwy.

Ruch Palikota ma stać się reprezentacją dla ludzi wcześniej niedoreprezentowanych i wykluczonych (np. mniejszości seksualne i religijne, niepełnosprawni).

Partia deklaruje, że nie zamierza „być dla samego bycia” i nie zależy jej na władzy, a jedynie chce dokonać politycznej zmiany, natomiast po osiągnięciu celu zakończy swoją działalność.

Probabilizm

13. Jaki jest możliwy rozwój wypadków?

1. Ruch Palikota wzmocni swoją siłę w Sejmie, na krytyce rządu zyska poparcie wyborców. Jej kandydaci na posłów pokażą, że są kompetentni i pracowici. Do Ruchu przechodzić będą ludzie z PO i SLD. Może tę ostatnią partię całkowicie przejmie. Kolejne wybory to poparcie ponad 20 proc. i możliwość wejścia do rządu.

2. Ruch Palikota nie zwiększy swojego elektoratu. Będzie bronił swoich wyborców oraz walczył o postulaty, szczególnie tych grup ich zdaniem niedoreprezentowanych. Nadal będzie głosił chwytliwe, dla wielu dość radykalne hasła. Poparcie partii nie przekroczy 10 %. Pozostanie w tym samym miejscu w jakim znalazł się po wyborach w 2011 r.

3. Ruch Palikota pokaże, że jedyne co umie, to awanturować się i  rzucać antyklerykalnymi hasłami. Nie zyskuje większego poparcia wręcz je traci- brak realizacji obiecanych postulatów powoduje odpływ elektoratu, a także członków partii. Partia przetrwa, jednak w kolejnych wyborach nie przekroczy 5%.

4. Ruch Palikota nie przetrwa. Rozpadnie się sama partia, jak i klub. Janusz Palikot nie będzie w stanie powstrzymać tego procesu. Brak widocznych rezultatów działania partii zniechęci elektorat jak i samych posłów. Wyborcy wrócą do SLD, Platformy albo zrezygnują z udziału w wyborach.

14. Jakie jest prawdopodobieństwo poszczególnych scenariuszy?

Naszym zdaniem najmniej prawdopodobny jest scenariusz nr 1. W ostatnich wyborach Ruch Palikota oraz SLD wspólnie zdobyli poparcie 18 %, dlatego trudno byłoby Palikotowi przekroczyć 20 %. Ponad to Ruch Palikota nadal nie ma jasno sprecyzowanych postulatów gospodarczych i gdy zostanie określone jaką wizję gospodarki proponuje partia, to elektorat SLD może nie być tak chętny do poparcia nowej siły na lewicy. Sam lewicowy światopogląd może nie wystarczyć. Ponad to ostatni sondaż TNS OBOP realizowany w listopadzie, wskazuje na spadek poparcia Ruchu Palikota- wynosi ono obecnie 7%.

Pozostałe scenariusze będą zależały od pracy partii w parlamencie. Wyniki działań klubu mogą nie być jednak spektakularne, biorąc pod uwagę, że posiada on wyłącznie 41 mandatów. Dużo pomysłów, masa nowej energii i tylko 41 poselskich mandatów. Mało, by dokonać zasadniczej zmiany. O ile możliwe byłoby porozumienie z SLD, w walce o wspólne postulaty, o tyle w walce o radykalne hasła jak np. liberalizacja ustawy aborcyjnej, czy legalizacja marihuany, Ruch Palikota sojuszników w PSL, PO, a już z cała pewnością w PiS nie znajdzie. Dlatego elektorat partii rozczarowany brakiem widocznych reform może odwrócić się od partii. Za jakiś czas ludziom akcje wokół krzyża nie wystarczą, gdyż takie działania nie zmienią sytuacji w jakiej żyją ludzie, szczególnie obecnie w sytuacji kryzysu. Wówczas realny stanie się scenariusz 3 lub 4. Biorąc pod uwagę zaplecze finansowe Palikota, jego działalność przedsiębiorczą, może on nawet za bardzo nie walczyć o przetrwanie jego partii, „ zabawy w politykę” mogą mu się też po prostu znudzić. Należy też pamiętać o tym, że członkami partii jest wiele osób nieznanych i należy zostać sceptycznym wobec kwestii, czy zostaną oni wierni swojemu liderowi. Struktury dość szybko mogą się rozpaść. Odchodzenie kolejnych członków partii może działać demobilizująco na elektorat, który wówczas też może się kurczyć. Z drugiej jednak strony spadek liczebny członków Ruchu Palikota nie musi być tożsamy ze spadkiem poparcia, gdyż wielu wyborców głosowało na samego lidera, a nie na jego ekipę.

Jeśli partii uda się spełnić wymagania elektoratu i nie poprzestanie ona wyłącznie na happeningach, skandalach, a podejmie realne działania, spełni chociaż część głoszonych postulatów, a członkowie nie zostaną zachęceni przez inne ugrupowania do wstąpienia w ich szeregi, to spełnić może się scenariusz nr 2, czyli partii uda się zachować poparcie oscylujące w granicach 10 %.

Biorąc pod uwagę dynamikę polskiej sceny politycznej, szczególnie w ostatnich czasach każdy scenariusz wydaje się jednak być możliwy.

---