Tryb życia, który jesteśmy zmuszeni prowadzić, egzystując w dużych miastach, nie sprzyja zdrowiu. Cywilizacja oddala człowieka od natury. Wdychamy trujące spaliny, pracujemy nocami, krótko śpimy, a niewyspani faszerujemy się kawą, która rozbudza nieco zmęczone ciało i umysł, ale na dłuższą metę płacimy za to zdrowiem. Kiedy nie mamy czasu na długi wypoczynek na łonie natury, powinniśmy zadbać o nasze zdrowie.

Odnowa biologiczna, czyli szereg zabiegów poprawiających pracę układu krwionośnego, redukujących napięcie mięśni i ujędrniających skórę, naprawdę nie trwa długo. Odnowa biologiczna pomaga wywołać z głębi naszego ciała pokłady pozytywnej energii, która przywraca siły i poprawia zdrowie oraz samopoczucie. Wystarczy poświęcić na nią jeden weekend, a spostrzeżemy natychmiast, że nasz dobry nastrój i energia emanuje na wszystkich w naszym otoczeniu

Hydromasaż

Obok innych zabiegów odnowy biologicznej, masaży, kąpieli błotnych, naświetlań, szczególnym powodzeniem cieszy się hydromasaż. Jest to bardzo zdrowa, niewymagająca absolutnie żadnego wysiłku metoda na poprawienie nastroju i ogólnego samopoczucia.

Od niedawna można ją stosować nawet w domu, w zwykłej wannie. Umożliwiają to specjalne maty, które, podłączone do odpowiedniego urządzenia, w trakcie kąpieli poddają nasze ciało działaniu ogrzanych, wzbogaconych ozonem bąbelków powietrza.

Taki hydromasaż pobudza krążenie i subtelnie masuje skórę, a ozon działa bakterio-, wiruso- i grzybobójczo, pomaga także zasklepić się trudno gojącym się ranom i odleżynom. Poddana takiemu zabiegowi skóra dodatkowo łatwiej wchłania inne substancje, których możemy dodać do kąpieli: lecznicze sole, olejki czy niektóre zioła.

Współczesna cywilizacja stawia coraz większe wymagania wobec organizmu człowieka, który w pogoni za sukcesem zmuszony jest do pokonywania coraz większych obciążeń. Pokonywanie kolejnych barier ludzkich możliwości nie byłoby możliwe, gdyby nie prawidłowa realizacja i sterowanie procesami odnowy biologicznej. Dochodzimy do określenia definicji odnowy biologicznej.
Należy ją rozumieć jako proces powrotu wydolności wysiłkowej do poziomu wyjściowego (lub zbliżonego do niego) po dużych obciążeniach fizycznych i psychicznych oraz przeciwdziałania przeciążeniu pracą za pomocą środków i warunków środowiskowych czynnie wspomagających i przyspieszających proces regeneracji sił ustroju. W aspekcie ogólnospołecznych potrzeb wypoczynku i jego intensyfikacji termin odnowa biologiczna często zastępowany jest terminem bioregeneracja, obejmującym hartowanie, uodparnianie organizmu na wpływ czynników środowiskowych działających w różnych okolicznościach oraz eliminację negatywnych skutków tego wpływu.

www.fit.pl

Odnowa biologicza - ogólne pojęcie

Odnowa biologiczna jest pojęciem powszechnie używanym, za które uznaje się szereg czynności wpływających na przyspieszenie naturalnych procesów regeneracji. Takie definiowanie odnowy biologicznej jest powszechne, ale w rzeczywistości definicja ta jest mocno zawężona i powoduje utożsamianie odnowy biologicznej jedynie z zabiegami fizykalnymi, których celem jest przyspieszenie procesów regeneracji. Z tego też względu takie definiowanie odnowy biologicznej możemy uznać, za odnowę biologiczną rozumianą wąsko.

Odnowa biologiczna rozumiana szeroko - to przede wszystkim uwzględnienie, że odnowa biologiczna to zespół czynności zarówno biologicznych, psychologicznych, jaki pedagogicznych oddziałujących na organizm w celu zarówno przeciwdziałaniu obciążeń związanych z pracą jak i przyspieszających regenerację po niej, a także umożliwiających szybsze uzyskanie pełnej sprawności psychofizycznej po przebytych chorobach i kontuzjach sportowych.

Takie szerokie rozumienie odnowy biologicznej uświadamia, że każda działalność mająca na celu uzyskanie jakiejkolwiek korzyści w zmniejszeniu obciążeń pracą codzienną, treningiem, czy dająca możliwość lepszego wypoczynku staję się odnową biologiczną. Stwierdzenie to jest w istocie prawdziwe, ale czy zatem sen, jako naturalny sposób regeneracji możemy uznać za odnowę biologiczną? - otóż nie , i to nie dla tego, że sen nie ma działania regenerującego, ale w odnowie biologicznej chodzi również o świadome i celowe sterowanie czynnościami - zatem sen jako naturalna czynność regeneracyjna nie jest odnową biologiczną. Oczywiście, jeśli długość snu oraz poprawa jego, jakości jest wynikiem świadomych działań to wtedy nabiera on cech odnowy biologicznej.

Zatem odnowa biologiczna to zespół świadomych i celowych działań - czynności (rozumianych szeroko) zmierzających do zapobiegania efektom obciążeń psychofizycznych jak i zmierzających do uzyskania pełnej sprawności po przebytych chorobach i kontuzjach.

Zakres działań, czynności odnowy biologicznej:

Czynności biologiczne - zwane również środkami biologiczno-medycznymi. To grupa czynności w skład, który wchodzą wszelkie działania mające na celu przyspieszenie procesów restytucji i regeneracji po wysiłkowej. Do podstawowych czynności należy:

• Racjonalne żywienie - zapewniające odpowiednie odżywienie organizmu.

• Suplementację diety w dodatkowej składniki odżywcze zapewniające przyspieszenie procesów odnowy powysiłkowej.

• Metody fizykalne i mechaniczne wykorzystywane w celu przyspieszenia procesów regeneracji

• Monitoring stanu funkcjonalnego organizmu.

• Kontrola antydopingowa

• Opieka lekarska nad osobami trenującymi jak i opieka profilaktyczna osób nie trenujących.

Czynności pedagogiczne - zwane również środkami pedagogicznymi - to grupa czynności związanych z racjonalnym planowanie pracy, obciążeń treningowych, planów startów, odnowy do procesu treningowego stricte indywidualizowanych do możliwości funkcjonalnych organizmu zawodnika, czy osoby nietrenującej.

W sporcie do grupy tej zaliczany jest kompleksowy program treningowy, gdzie charakter pracy, proporcje pracy do wypoczynku są indywidualnie dobrane do zawodnika i zapewniają optymalną progresję treningową - zapobiegając jednocześnie powstawaniu monotonii, znużenia, przetrenowań (sympatyktonicznych i parasympatykotonicznych), czy kontuzji wynikających z nadmiernych przeciążeń.

Czynności psychologiczne - zwane również środkami psychologicznymi - to grupa czynności związanych z zapewnieniem komfortu psychicznego zarówno osoby pracującej jak i trenującej.

...

Odnowa biologiczna, jako zespół szeroko rozumianych czynności łączy się nierozerwalnie ze zmęczeniem, które w zasadzie jest procesem pierwotnym w stosunku do odnowy biologicznej i to właśnie w odpowiedzi na zmęczenie (dokładniej mówiąc na przeciwdziałanie zmęczeniu lub usuwaniu skutków zmęczenia) powstała odnowa biologiczna - jako świadome i celowe czynności zmierzające do zmniejszenia zmęczenia, czy przeciwdziałania jego skutkom.

Zmęczenie jest to złożony i w pełni odwracalny proces zmian czynnościowych w ustroju powstały w wyniku pracy i objawiający się okresowym zmniejszeniem zdolności do wykonywania pracy. Pod pojęciem pracy należy rozumieć każdą pracę zarówno fizyczną (zdolności wysiłkowe), jak i intelektualną (zdolności umysłowe).

Zatem odnowa biologiczna jest odpowiedzią na zmęczenie w celu szybszego powrotu do stanu pełnej funkcjonalności - stanu sprzed zadziałania bodźca, jakim jest praca. Takie usytuowanie odnowy biologicznej w codziennej praktyce jest bardzo ważne, gdyż uświadamia, że najpierw jest bodziec wywołujący określony stan czynnościowy (zmęczenie), a następnie pojawia się odnowa biologiczna przyspieszające powrót do stanu sprzed zadziałania bodźca. To z kolei uświadamia, że odnowa biologiczna musi być stricte podporządkowana pod cechy bodźca wywołującego zmęczenie, czyli musi być kierunkowa, aby w sposób optymalny przyspieszyć procesy wypoczynkowe, co jest niezmiernie ważne w procesie jej planowania, który wymaga zastosowania etapów zgodnych z nauką prakseologią.

Planowanie odnowy biologicznej wymaga zastosowania etapów zgodnych z prakseologią. Po podstawowych etapów planowania zaliczamy:

• Diagnozę - to najważniejszy etap, podczas którego uzyskujemy pełny obraz osoby, zawodnika umożliwiający określenie charakteru zmęczenia oraz wszelkich innych informacji służących do prawidłowego zaplanowaninia procesu OB.

• Prognozę - to etap przewidywania zmian, jakie powinny zajść po prawidłowym zastosowaniu środków (czynności) odnowy biologicznej. W etapie tym powinny być przewidziane realne ramy czasowe na osiągnięcie określonych efektów środków odnowy biologicznej.

• Programowanie - to etap zaplanowania konkretnego działania w odnowie biologicznej. Działanie musi być wynikiem diagnozy i prognozy.

• Realizację - to etap realizacji zaplanowanego działania - etap ten jest praktyczną formą działania.

• Kontrolę - to etap, w którym kontrolujemy, czy efekty zastosowanych czynności odnowy biologicznej przyniósł wymagany efekt - określony w prognozie.

Reasumując odnowa biologiczna jest procesem złożonym, który powinien być stricte dopasowany do charakteru bodźca wywołującego stan zmęczenia, a w procesie kierunkowego planowania działania należy posługiwać się etapami umożliwiającymi indywidualne dopasowanie czynności przyspieszających wypoczynek (osiągnięcie stanu pełnej funkcjonalności psychofizycznej).

Na pozostałych podstronach dodatkowo opisujemy proces zmęczenia i przetrenowania oraz wybrane czynności (środki) odnowy bilogicznej.

Krioterapia to pojęcie dość szerokie a w/g najprostszej definicji oznacza leczenie zimnem . Ok. 2500 roku p.n.e do oziębiania wykorzystywano zimną wodę, śnieg, lód. Dzisiaj mówiąc o krioterapii mamy  na myśli niekoniecznie tylko miejscowe stosowanie zimna, a dzięki ogromnemu postępowi technicznemu mamy do czynienia z temperaturami niższymi niż temperatura suchego lodu. Ogólnie rzecz biorąc, zimno stosuje się z dwóch powodów, aby pobudzić różne procesy fizjologiczne oraz aby zniszczyć tkanki patologicznie zmienione.

Zimno działa na organizm w dwóch fazach. W pierwszej powoduje zwężenie naczyń w skórze i tkance podskórnej co jest realizowane za pomocą termoreceptorów , które poprzez układ współczulny przekazują impulsy do zwężenia naczyń krwionośnych. Jest to rodzaj reakcji obronnej przed dalszą utratą ciepła. W tym okresie dochodzi do zmniejszenia przemiany materii w następstwie zmniejszonego przepływu krwi w ochłodzonych tkankach. Taka reakcja najsilniej jest wyrażona w kończynach. Reakcje naczynioruchowe wyjątkowo słabo wyrażone są w skórze głowy i twarzy.  Natomiast podczas stosowania krioterapii ogólnoustrojowej zgodnie z zaleceniami co do czasu trwania ekspozycji i wartości stosowanych temperatur i przeciwwskazań, jest to metoda bezpieczna i skuteczna w leczeniu wielu schorzeń i nie występuje niebezpieczeństwo wychłodzenia organizmu. Istnieją jednak sytuacje, które powodują znaczne obniżenie temperatury w sposób niekontrolowany, to dotyczy osób leczonych neuroleptykami.

 W drugiej fazie działania zimna powierzchowne naczynia krwionośne ulegają rozszerzeniu i występuje wtedy przekrwienie tkanek, na które bezpośrednio działa zimno. Jeżeli naczynia krwionośne są zdrowe to prawidłowo reagują na zimno i nie należy się obawiać przetrwałego zwężenia naczyń. Zdrowe naczynia podlegają bowiem tzw. reakcji Lewisa polegającej na naprzemiennym zwężaniu i rozszerzaniu się naczyń powierzchownych. Tak więc po 2-6 minutach od oziębienia występuje rozszerzenie naczyń krwionośnych powodujące nawet czterokrotnie większy przepływ krwi. Stan taki może trwać przez 2-4 godzin po zabiegu. Zwiększony w ten sposób przepływ krwi powoduje podwyższenie temp. skóry do ok. 80 C. Tym samym dochodzi do zwiększenia przemiany materii na drodze tzw. termogenezy drżeniowej i bezdrżeniowej. Ta pierwsza to rodzaj drżenia z zimna, gdzie wówczas wytwarzana energia uwalnia się w postaci ciepła i wzrasta przepływ  krwi przez skórę. Termogeneza bezdrżeniowa pobudzana jest przez układ współczulny. Na skutek aktywacji układu adrenergicznego wzrasta przemiana materii mająca na celu wyrównanie utraty ciepła.

W 1989 w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu powstał polski prototyp komory kriogennej, którą następnie zainstalowano, jako pierwszą w Polsce- w szpitalu w Kamiennej Górze.

Krioterapia ogólnoustrojowa polega na umieszczeniu osoby w komorze kriogenicznej, w której temperatura wynosi od  -100 do -160 stopni Celsjusza. Ważne jest aby ochładzana była powierzchnia całego ciała wraz z głową, gdzie znajduje się największa liczba termoreceptorów, które to odpowiedzialne są za efekt terapeutyczny.

Na czym polega sukces terapeutyczny  zastosowania niskich temperatur? Otóż , zimno staje się intensywnym bodźcem wywołującym wiele różnych reakcji obronnych organizmu. Poddany krioterapii pacjent , paradoksalnie, odczuwa przez kilkanaście sekund ciepło, co jest skutkiem skurczu naczyń. Potem następuje  szybkie rozszerzenie naczyń krwionośnych i przyspieszenie przepływu krwi. Przekrwienie jest tym większe, im znaczniejsze było oziębienie. Efektem zabiegu jest ogrzanie ciała korzystniejsze niż ogrzanie energią cieplną z zewnątrz. Pod wpływem krioterapii wzrasta stężenie wielu hormonów i neuroprzekaźników, np. kortyzolu, endorfin, adrenaliny, noradrenaliny

i testosteronu. W układzie nerwowym przewodnictwo impulsów nerwowych staje się wolniejsze przez co zmniejsza się napięcie mięśniowe.

Poza tym tego rodzaju zimno okazało się być skuteczną bronią w walce z wolnymi rodnikami a pośrednio z chorobami degeneracyjnymi u podłoża których leży stres oksydacyjny. Zimno jest bowiem  też skutecznym sposobem odnowy biologicznej

i opóźnia efekty starzenia się. Istnieją również doniesienia o możliwości wykorzystania tej metody w profilaktyce osteoporozy. Doświadczenia wykazały, że krioterapia ogólnoustrojowa zwiększa odporność organizmu poprzez wzrost liczby limfocytów i komórek NK. Zaobserwowano również korzystny wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na psychikę. U poddanych takiej terapii pacjentów znikało zmęczenie, poprawiał się nastrój i często występowała poprawa w zakresie wypoczynku nocnego. Głęboka relaksacja całego ciała i poprawa nastroju potrafi się utrzymywać przez długi czas po zakończeniu cyklu terapeutycznego.

Kliniczne działania krioterapii ogólnoustrojowej (po zabiegach lokalnej krioterapii nie wszystkie efekty występują) to:

- wybitnie korzystny wpływ na psychikę - następuje poprawa nastroju,

- subiektywna bezbolesność dotycząca nie tylko bólów stawowych i powierzchowni ciała, ale także bezbolesnych odczuć w jego wnętrzu; znika uczucie zmęczenia,

- rozluźnienie napiętych mięśni wokół zmienionych chorobowo stawów; wyraźnie zwiększa się ich siła mimo rozległych, charakterystycznych dla choroby zaników; zwalnia się przewodzenie czuciowe i ruchowe w nerwach;

- obfity przepływ krwi przez powłoki ciała i narządy wewnętrzne, co powoduje uczucie gorąca i zaróżowienie,

- działanie przeciwobrzękowe.

Wszystko to stwarza m.in. bardzo dobre warunki do postępowania rehabilitacyjnego, które można co najmniej trzykrotnie zintensyfikować i przedłużyć, ponieważ wymienione zjawiska kliniczne utrzymują się co najmniej trzy godziny.

Możliwe jest zwiększenie zabiegów do dwóch czy trzech dziennie.

Biologiczny wpływ , jaki wywiera zastosowane zimno, zależy przede wszystkim od:  - temperatury osiągniętej w tkance,

• czasu utrzymania się obniżonej temperatury tkanki,

• tempa schładzania.

Szybkość wymiany ciepła zależy od:

• różnicy temperatur,

• przewodnictwa cieplnego i pojemności cieplnej tkanek,

• czasu trwania ekspozycji na zimno.

Zakłada się, że chorzy kwalifikowani do leczenia w kriokomorze mają prawidłową wymianę gazową, prawidłowe oddychanie, mogą natomiast nie mieć sprawnej wentylacji płuc.  

Każdy pacjent zdrowy i chory przed wejściem do komory informowany jest o konieczności wytarcia się ręcznikiem w celu usunięcia potu, co jest na tyle ważne, iż obecność kropelek potu na skórze w warunkach czynnej kriokomory powoduje natychmiastowe powstanie z nich kryształków lodu, co powoduje u niektórych, dotkliwe, aczkolwiek przejściowe uczucie zimna.

 Sama krioterapia nie zwiększa sprawności ruchowej chorych, czego dowodzą wyniki obserwacji tych osób. Stosowanie samej krioterapii pogarsza sytuację sprawnościową chorych, jak na to wskazują wyniki usprawniania. Sami pacjenci zwracają na to uwagę, sądząc po pogorszeniu swego stanu przy stosowaniu tylko temperatur kriogenicznych. W celu uzyskania poprawy lub odzyskania sprawności chorych niezbędna jest intensywna kinezyterapia, ponieważ zabieg krioterapeutyczny ściśle związany jest z usprawnianiem chorych.

Wskazania do krioterapii ogólnoustrojowej:  

 Wskazania do krioterapii ogólnoustrojowej są bardzo rozległe. Należą do nich:

- ostre i przewlekłe choroby stawów i chrząstek stawowych, jak np. reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, dna, choroba Bechterewa, zespół Reitera, kolagenozy, liszaj rumieniowaty, przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe stawów m.in. PHS

- zespoły bólowe kręgosłupa, stany po operacji dyskopatii

- zapalenia ścięgien, fibromialgie

- następstwa urazów-skręcenia zwichnięcia, zespół algodystrofii, przykurcze w stawach, obrzęki pourazowe i pooperacyjne, zespoły bólowe na skutek wytworzonych blizn

- profilaktyka osteoporozy

• choroby neurologiczne-niedowłady spastyczne, stwardnienie rozsiane,

• ch. Parkinsona, polio, ostre zapalenia nerwów

- defekty immunologiczne i choroby z autoagresji, kolagenozy

- depresja , bezsenność, migreny

• otyłość

• może być również stosowana w częstoskurczu napadowym, cukrzycy i niewielkich żylakach kkd

- ma zastosowanie w odnowie biologicznej i budowaniu odporności immunologicznej u osób łatwo zapadających na choroby infekcyjne

• żylaki odbytu, przetoki, opóźniony zrost kości.

Przeciwwskazaniami do stosowania krioterapii całego ciała są:

- ciężkie choroby serca i ukł. krążenia, jak niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, stan po zawale m. sercowego, choroba wieńcowa serca, nadciśnienie tętnicze

- krioglobulinemia, hemoglobinuria na zimno

- nadwrażliwość na zimno, odmrożenia

• choroby nerek i pęcherza moczowego

• znaczna niedokrwistość

- zaburzenia troficzne, zaburzenia czucia, polineuropatie

- nowotwory

- zaburzenia mikrokrążenia tkanek jak w zarostowo-zakrzepowej miażdżycy tt, cukrzycy, niewydolności żylnej,

- wiek poniżej 10 roku życia

• ch. Raynauda (dyskusyjnie)

• silna reakcja w „cold pressure test”

• choroby płuc

- stany wyniszczenia i wygłodzenia

- ostre infekcje, wysoka temperatura ciała

- stany zapalne i zakrzepowe żył

- miastenia

- miotona

- klaustrofobia

Po serii 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej obserwuje się zmniejszenie dolegliwości bólowych. Uzyskuje się działanie przeciwzapalne i zmniejszające obrzęki. Następuje wzmocnienie układu odpornościowego i ochrona przed infekcjami. Wyraźnie poprawia się krążenie i usuwanie toksyn z organizmu. Usuwane jest zmęczenie, bóle głowy, bezsenność, podnosi witalność. U osób z depresją poprawia nastrój i samopoczucie. Zabiegi w kriokomorze odmładzają ujędrniają skórę likwidują celulitis, wspomagają odchudzanie, znacznie podnoszą wydolność organizmu, zwiększają zakres ruchomości stawów, zwiększają siłę mięśniową, zwiększają stężenie hormonów, polepszają przemianę materii, zwiększają nasycenie tkanek w tlen, sprzyjają eliminacji nagromadzonych produktów przemiany materii, poprawiają krążenie w naczyniach chłonnych , rozszerzają naczynia krwionośne. Dla osób zdrowych, ale zmęczonych i przepracowanych zabiegi w kriokomorze stanowią doskonałą formę odnowy biologicznej.

Współczesna cywilizacja stawia coraz większe wymagania wobec organizmu człowieka, który w pogoni za sukcesem zmuszony jest do pokonywania coraz większych obciążeń. Pokonywanie kolejnych barier ludzkich możliwości nie byłoby możliwe, gdyby nie prawidłowa realizacja i sterowanie procesami odnowy biologicznej. Dochodzimy do określenia definicji odnowy biologicznej.
Należy ją rozumieć jako proces powrotu wydolności wysiłkowej do poziomu wyjściowego (lub zbliżonego do niego) po dużych obciążeniach fizycznych i psychicznych oraz przeciwdziałania przeciążeniu pracą za pomocą środków i warunków środowiskowych czynnie wspomagających i przyspieszających proces regeneracji sił ustroju. W aspekcie ogólnospołecznych potrzeb wypoczynku i jego intensyfikacji termin odnowa biologiczna często zastępowany jest terminem bioregeneracja, obejmującym hartowanie, uodparnianie organizmu na wpływ czynników środowiskowych działających w różnych okolicznościach oraz eliminację negatywnych skutków tego wpływu.

Ośrodki odnowy biologicznej:

Ośrodki Odnowy Biologicznej oferują usługi od programów odnowy biologicznej, kuracji odchudzających, aż po programy regeneracji zdrowia, które realizowane są w ramach typowych pobytów wypoczynkowych, krótkich pobytów weekendowych, czy innych - dobranych indywidualnie.
Programy, które proponujemy obejmują następujący zakres działań:

- odchudzanie i modelowanie sylwetki,
- zabiegi ujędrniające,oczyszczające i wzmacniające mięśnie,
- rewitalizację twarzy i ciała,
- przywracanie równowagi układu nerwowego,
- zabiegi z witaminą młodości H3,
- zabiegi rehabilitacyjne i przeciwbólowe, żylaki i naczynka
- metodą skleroterapii,
- wypełnianie i korekcja zmarszczek - restylane,
- zajęcia ruchowe w ramach treningu wielokierunkowego.

Oferta w ramach połączenia odnowy biologicznej z wypoczynkiem daje znakomite rezultaty i pozwala realizować typowe potrzeby każdego z nas. Kierowana jest zarówno do kobiet, jak i mężczyzn w każdym wieku.
Nad profesjonalizmem wykonywanych przez nas zabiegów czuwa kadra z odpowiednim przygotowaniem zawodowym i doświadczeniem.

Odnowa biologiczna to kilka wzajemnie uzupełniających się zabiegów tj. sauna, siłownia(fitness room), gabinet kosmetyczny, solarium, gabinet masażu.

OGÓLNE DZIAŁANIE SAUNY polega na pobudzeniu gruczołów dokrewnych i stymulacji układu odpornościowego, regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, rozluźnieniu napiętych mięśni, zrostów i poprawie ruchomości stawów. Sauna powoduje oczyszczenie skóry ze złuszczającego się nabłonka i pobudza gruczoły potowe oraz warstwę rozrodczą naskórka. Następuje wzrost ukrwienia i przemiany materii w mięśniach oraz zwiększenie ich siły. Sauna ćwiczy serce i układ krążenia. Hartuje i zwiększa siły obronne. Regularne cotygodniowe kąpiele w saunie chronią przed infekcjami dróg oddechowych, poprawiają ukrwienie skóry i błony śluzowej dróg oddechowych. Korzystanie z sauny rozpowszechniło się i należy do ulubionych zabiegów zdrowotnych i relaksujących.

SOLARIUM. Promieniowanie ultrafioletowe dzieli się na trzy rodzaje, w zależności od długości fal. Promieniowanie o najkrótszej fali, śmiertelnie niebezpieczne UVC, nie dociera do ziemi - chroni nas przed nim warstwa ozonowa. Nie występuje ono również w urządzeniach opalających. Pozostałe dwa rodzaje to: Promienie UVB Ze względu na swoją długość fal, a mianowicie 280-320 nm, promienie UVB są w znacznej mierze odpowiedzialne za poparzenia skóry oraz niebezpieczne uszkodzenia komórek. Dawkowane w rozsądnych ilościach (np. w SOLARIACH) przyczyniają się do budowy komórek melaniny, czyli naturalnego barwnika skóry. Opalenizna jest tu widoczna dopiero po upływie 48-72 godzin. Promienie UVB znalazły również zastosowanie w niektórych lampach pomocnych w terapii schorzeń skóry. Promienie UVA Długość fal promieniowania UVA wynosi 320-400 nm, dzięki czemu mogą one przenikać do głębszych warstw skóry niż krótsze UVB. W przeciwieństwie do tych ostatnich potrafią nawet przeniknąć przez zwykłą szybę okienną. Promienie UVA w dużo mniejszym stopniu uczestniczą w budowie komórek melaniny, mają za to decydujący wpływ na ich zabarwienie - przyciemniają je, czego efektem jest brązowa opalenizna. Ponadto promienie UVA w kontakcie ze skórą wykazują działanie przeciwzapalne. Promieniowanie to może mieć również działanie negatywne. Stwierdzono, że wnikając w skórę, może naruszyć strukturę tkanki łącznej, powodując przedwczesne starzenie się skóry (tzw. fotostarzenie). W bardzo wysokich dawkach promienie UVA mogą być przyczyną poparzeń słonecznych oraz raka skóry.

MASAŻEM KLASYCZNYM nazywamy zespół różnych zabiegów manualnych, które w sposób mechaniczny, przez powierzchnię ciała działają na skórę, tkankę podskórną, mięśnie, torebki i wiązadła stawowe, a także w postaci zmian odruchowych na układ krążenia, nerwowy, wewnątrzwydzielniczy, do narządów wewnętrznych włącznie.
Masaż klasyczny jest bodźcem mechanicznym wykonywanym przez rękę masażysty bezpośrednio na ciele osoby masowanej przy użyciu środka ułatwiającego masaż np. oliwki, kremu d/masażu, talku lub maści leczniczej. Najczęściej stosuje się tradycyjne techniki tj. rozcieranie, głaskanie, wyciskanie, przesuwanie, oklepywanie, oddziałując w ten sposób na tkankę, mięśnie, kości, stawy, układ nerwowy. W czasie masażu odprężamy się, czasem zasypiamy, czujemy relaks - nasze ciało wycisza się, mamy poczucie odprężenia, odczuwamy ulgę w miejscach, w których przed chwilą odczuwaliśmy napięcie i ból. Nieregularny tryb życia, praca zawodowa, brak ruchu fizycznego - zła postawa często przez wiele godzin, nieregularne odżywianie się oraz stres sprawiają, że nasz kręgosłup przechodzi wraz z nami istne katusze, po latach odpłacając nam bólem i zwyrodnieniami. Regularnie stosowanie masażu polepsza samopoczucie, koryguje istniejące zmiany układu kostnego, poprawia wygląd skóry, jest ona lepiej dotleniona i ukrwiona, odczuwamy mniejsze napięcie w kręgosłupie, plecach i karku, jesteśmy zdrowsi i bardziej radośni.

Podstawowe techniki masażu:

głaskanie
rozcieranie
wyciskanie
ugniatanie
uderzanie
wstrząsanie
wibracja
ruchy bierne w stawach kończyn.

Słownik pojęć SPA

AHA (ang.) - Alfa Hydroksy Kwasy. Do najważniejszych zaliczane są - kwas glikolowy, kwas mlekowy. Stosowane w eksfoliacji.

Alergia, Uczulenie - Nadwrażliwość organizmu w stosunku do czynników działających od zewnątrz lub wewnątrz ustroju. Zmieniona odczynowość ustroju w stosunku do różnych czynników (bodźców) zwanych alergenami. Uczulenie następuje po jednorazowym lub wielokrotnym działaniu alergenu. Stan zwiększonej wrażliwości (nadwrażliwość) organizmu powstający u niektórych osobników w czasie kontaktu z antygenowo działającymi alergenami. Normalnie najgroźniejsze dla organizmu jest pierwsze zetknięcie się z obcymi antygenami - substancjami białkowymi zdolnymi powodować powstawanie przeciwciał w organizmie (np. bakteriami chorobotwórczymi i ich toksynami), zanim powstaną odpowiednie przeciwciała - białka z grupy globulin (immunoglobuliny - ciała, globuliny odpornościowe pełniące rolę przeciwciał) wytwarzane w organizmie w odpowiedzi na zetknięcie się z antygenem. Przeciwciała mają zdolność łączenia się z antygenami, niszczą je przez rozpuszczenie, zlepianie lub wytrącanie. Produkowane są przez specjalne komórki immunologicznie kompetentne, czyli zdolne do wytwarzania przeciwciał. W stanie alergii pierwsze zetknięcie się z alergenem uczula organizm i wywołuje w nim stan nadwrażliwości ujawniający się dopiero przy następnym zetknięciu z alergenem.

Aromaterapia - metoda naturalnej medycyny i kosmetyki, w której stosuje się naturalne olejki eteryczne z roślin, wprowadzane do organizmu przez drogi oddechowe (wąchanie, wdychanie, inhalacje) lub przez skórę (masaż, kąpiel, kompres, kosmetyk).

Balneoterapia - Dział lecznictwa, w którym wykorzystuje się naturalne tworzywa lecznicze, takie jak wody mineralne, gazy zawarte w niektórych zdrojach oraz peloidy.

Biochemia, chemia biologiczna, chemia fizjologiczna - nauka badająca skład chemiczny organizmów żywych zachodzące w nich procesy metaboliczne oraz mechanizmy przechowywania, przekazywania i ekspresji informacji genetycznej. Biochemia opisuje i wyjaśnia na poziomie molekularnym chemiczne podstawy życia, starając się również wyjaśnić, jak powstało życie. Do największych osiągnięć biochemii należy odkrycie struktury kwasów nukleinowych i białek, wyjaśnienie mechanizmów działania genów, poznanie głównych szlaków metabolicznych, odkrycie układów molekularnych odpowiedzialnych za magazynowanie energii, reagowanie na bodźce, przetwarzanie informacji. Termin biochemia wprowadził w 1903 C. Neuberg. Wyróżniamy dwa kierunki biochemiczne: 1) biochemia statystyczna - gromadzi dane o składzie jakościowym i ilościowym żywej materii, 2) biochemia dynamiczna - bada przemiany jakim podlegają związki organiczne wielkocząsteczkowe (białka, tłuszcze, kwasy nukleinowe i inne), oraz związki drobnocząsteczkowe organiczne i nieorganiczne w organizmach. Zajmuje się więc przemianą materii.

Biocybernetyka - dział cybernetyki stosowanej zajmujący się analizą układów biologicznych, ich sprzężeniami z otoczeniem, a także sprzężeniami zachodzącymi pomiędzy częściami składowymi organizmów żywych (cząsteczkami, komórkami i narządami). Biocybernetyka bada procesy sterowania w organizmach żywych oraz prawa nimi rządzące.

Blend - Elektroliza i termoliza (koagulacja termiczna) w jednym. Technika stosowana w definitywnym usuwaniu włosów. Najlepsze rezultaty osiąga się w linii bikini, gdzie sama termoliza nie odnosi pożądanego rezultatu.

Botulina - jad kiełbasiany. Ostrożnie dozowany, wstrzykiwany w mięśnie mimiczne szybko i bez komplikacji likwiduje zmarszczki. Efekt uzyskany po pierwszym zastrzku utrzymuje się przez ok. pół roku. Po każdym kolejnym jest coraz dłuższy. Jeżeli zabieg jest właściwie wykonany, nie występują skutki uboczne. Jednakże, po dłuższym stosowaniu Botulity, może postępować miejscowy zanik mięśni, spowodowany ich znacznym ich osłabieniem. Skutkiem nieporządanym mogą być zniekształcenie rzeźby mięśniowej, atrofie, a szczególnie na twarzy  i dysharmonia w działaniu drobnych mięśni szczególnie twarzy.

Cellulit (również Celulit) - a poprawniej Liposclerosis (stwardnienie tkanki tłuszczowej) - to zmiany w jakości tkanki tłuszczowej, warstwy skóry znajdującej się pod skórą właściwą, a charakteryzującej się obecnością szczególnych komórek tłuszczowych zwanych adypocytami. Tkanka tłuszczowa odgrywa szczególną role fizjologiczną, gdyż reguluje temperaturę ciała, funkcjonuje jako magazyn energii, dostarcza odpowiedniej ochrony mechanicznej i wreszcie determinuje wygląd ludzkiego ciała. „Cellulit” lub Liposclerosis to zmiany mikrostruktury tkanki tłuszczowej spowodowane modyfikacją małych naczyń krwionośnych krwionośnych adypocytach, co powoduje rozrost mikrowłókienek połączony z tworzeniem się mikroguzków, a w końcu makroguzków. Tworzenie się makroguzków powoduje cofanie się powierzchni skóry, co prowadzi do efektu tzw.: „skórki pomarańczowej”.

Cellulitis - stan zapalny tkanki podskórnej, choroba nie mająca nic wspólnego z cellulitem!!! Pojęcia często i niesłusznie mylone.

Chromaterapia - koloro-światłoterapia - 650 nm czerwone i purpurowe są pobudzające; 400-450 nm niebieskie uspakajające, znieczulające, przeciwświądowe, napotne, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwbólowe; 390 nm fioletowe uspakajające i hamujące na motorykę mięśni; 570 nm żółte oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy, pokarmowy i limfatyczny; 590 nm pomarańczowe działa na układ oddechowy, przeciwskórczowo, pobudza czynność żołądka; 490 nm zielone reguluje funkcje mózgu, działa antyseptycznie i dezynfekująco; barwa żółtozielona sprzyja procesom metabolicznym, działa na układ oddechowy, pobudza tworzenie tkanki kostnej.

D'Arsonvalizacja - zabieg leczniczy, polegający na oddziaływaniu na skórę drgań elektromagnetycznych (prądy wielkiej częstotliwości). Do d'Arsovalizacji używa się głównie elektrod szklanych (pelot), próżniowych o rozmaitych kształtach, które w zetknięciu ze skórą powodują iskrzenie. W kosmetyce stosuje się przy leczeniu trądzika, łojotoku skóry, łysieniu oraz brodawek (kurzajek).

Depilacja (Epilacja) - usunięcie (z przyczyn leczniczych lub kosmetycznych) włosów, rozróżnia się epilację rentgenowską, talową, chemiczną (kosmetyczne preparaty depilujące) i mechaniczną.

Dermabrazja - głęboki peeling - stosuje się go w celu zniszczenia nie tylko naskórka, ale także górnych warstw skóry właściwej. Ten rodzaj peelingu powinien wykonywać lekarz.  Dermabrazja była stosowana od wielu lat jako zabieg medyczny. Manualne złuszczanie, mechaniczne lub chemiczne peelingi to tradycyjne techniki stosowane do korekty różnych nieprawidłowości skóry. Ostatnio stosuje się zabiegi laserowe, jakkolwiek laser posiada pewne przeciwwskazania, ograniczenia i skutki uboczne. Jest przy tym bardzo kosztowny. Tradycyjna rotacyjna dermabrazja może być bolesna, wymaga znieczulenia i występuje wysokie ryzyko uszkodzenia skóry. Peelingi chemiczne powodują reakcje alergiczne u niektórych pacjentów i nie dają dokładności i pewności rezultatów. Zabiegi laserowe są bardziej skuteczne, ale za to ich inwazyjność i możliwość nieodwracalnego uszkodzenia skóry powoduje, że wielu lekarzy odnosi się do tych zabiegów z rezerwą. Zabiegi laserowe są również bolesne i powodują wyłączenie pacjenta z codziennych czynności. Dopiero odkrycie mikrodermabrazji przy pomocy kryształków korundu dało lekarzom możliwość proponowania pacjentom zabiegu skutecznego, bezbolesnego, nieinwazyjnego i mniej kosztownego oraz niewymagającego czasu rekonwalescencji po zabiegu. Obecnie mikrodermabrazja jest jednym z najbardziej popularnych zabiegów estetycznych w Europie i aktualnie podbija Azję i Amerykę.

Diatermia (zob. Termoliza) - leczenie prądem szybkozmiennym o wysokim napięciu, który zmieniając swą energię na ciepło, rozgrzewa ośrodek (skórę, staw, mięśnie, itd.) przez który przepływa.

Drenaż limfatyczny - Rodzaj masażu, za pomocą którego następuje przemieszczenie limfy (chłonki). Wyróżnia się drenaż manualny (masaż), elektrostymulacyjny (mikroprądem stymulujący do pracy gruczoły chłonne), urządzeniem do presoterapii (napełnianych powietrzem komór uciskowych) która ma za zadanie przepchnięcia uciskowego chłonki.

Dyfuzji współczynnik, stała dyfuzji, D - wielkość charakteryzująca dyfuzję, pojawia się w prawach prawach Ficka, ma wymiar [cm2/s], zależy od temperatury i ciśnienia. Współczynnik dyfuzji równy jest liczbowo ilości składnika dyfundującego przez jednostkową powierzchnię w jednostce czasu, przy jednostkowym gradiencie stężenia powodującym dyfuzję. Rozróżnia się kilka definicji współczynnika dyfuzji. Dla dyfuzji gazowej: , gdzie: λ - tzw. średnia droga swobodna dyfundujących drobin, u - tzw. średnia kwadratowa prędkość dyfundujących drobin. Dla dyfuzji w cieczach: , gdzie: v - mechaniczny współczynnik ruchliwości równy U/F, U - dodatkowa średnia prędkość drobin wywołana przez wymuszającą dyfuzję średnią siłę F działającą na drobinę, k - stała Boltzmanna, T - temp. bezwzględna.

Eksfoliacja - rozpuszczanie naskórka za pomocą kwasów owocowych, który polega na stopniowym, łagodnym i zróżnicowanym zastosowaniu kolejnych preparatów (od 5% do 60%), w celu redukcji lub likwidacji różnych defektów cery, takich jak: przebarwienia, trądzik pospolity (bez stanów zapalnych), łojotok, zmarszczki, sucha i łuszcząca się skóra. Eksfoliacja zmiękcza i uelastycznia skórę oraz zmniejsza pory. Do eksfoliatorów należą: a) AHA - Alfa Hydroksy Kwasy. Spośród nich są to kwas glikolowy i kwas mlekowy. b) BHA - Beta Hydroksy Kwasy np. kwas salicylowy. c) Inną niemniej efektywną grupą eksfoliatorów są enzymy. Zobacz tematy pokrewne - Kawitacja, Mikrodermabrazja, Peeling.

Elastyna - białko budulcowe skóry właściwej. Zob. Kolagen.

Elektrokoagulacja (zob. D'Arsonvalizacja) - polega na ścięciu białka tkanek poprzez termiczne jego uszkodzenie. Do elektroagulacji używa się elektrod różnego kształtu: igły, igły z kulką, noża. Wskazania do elektrokoagulacji są: brodawki pospolite, brodawki łojotokowe, zamykanie naczyń krwionośnych, przebarwienia, hirsutyzm, niechciane owłosienie. Arsonval Jacques Ars?ne d' (1851-1940) - francuski lekarz, fizjolog i fizyk. Od 1874 pracował jako preparator u C. Bernarda w Coll?ge de France, od 1882 był dyrektorem laboratorium fizyki biologicznej, od 1894 profesor fizyki medycznej w Coll?ge de France. Od 1888 członek Akademii Medycyny, od 1894 - francuskiej AN. Badał zjawiska mechaniczne i elektryczne zachodzące w mięśniach. 1895 wprowadził do lecznictwa prąd elektryczny o dużej częstotliwości, tzw prąd diatermiczny, którego działanie polega na przegrzewaniu tkanek głęboko położonych (tzw. darsonwalizacja). Pionier elektroterapii.

Elektrolipoliza - Usuwanie zbędnego nagromadzonego tłuszczu za pomocą wykorzystania różnego rodzaju prądów elektrycznych. zob. Lipoliza

Elektroliza - Epilacja igłowa z wykorzystaniem prądu galwanicznego, polegająca na wbiciu igiełki w mieszek włosowy podłączonej do katody i skoagulowaniu mieszka. Zobacz Elektrokoagulacja i D'Arsonvalizacja.

Elektroporacja Dynamiczna - Elektroporacja polega na wnikaniu produktów kosmetycznych do głębokich warstw skóry. Jest to nowa, potwierdzona naukowo, metoda ułatwiająca przenikanie kosmetyków poprzez otwarcie kanałów przy zastosowaniu potencjałów elektrycznych oraz określonych rodzajów przebiegów. Poszczególne dynamiczne prądy elektryczne ułatwiają i wzmagają wnikanie aktywnych składników zawartych w kosmetykach do pielęgnacji twarzy z linii specjalistycznych produktów kosmetycznych, znajdujących się w wyposażeniu urządzenia, pozwalając w ten sposób przeprowadzić każdy rodzaj zabiegu pielęgnacyjnego twarzy i ciała z rezultatami widocznymi już od pierwszego zastosowania.

Elektroterapia - dział lecznictwa fizykalnego, w którym wykorzystuje się do celów leczniczych prąd stały oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości. Zastosowanie w galwanoterapii, jontoforezie, elektroakustyce, kąpielach elektryczno-wodnych, elektrostymulacji, diatermii. Pokrewne tematy: Elektrostymulacja, EMS.

Elektroskultur - (ang. Electro-Sculpture) - nazwa niektórych zabiegów wykorzystywana w urządzeniach do elektrostymulacji i modelowania sylwetki. Zwykle polega na przyłożeniu okalających mięśnie kończyn elektrod w formie pasków.

Elektrostymulacja - zabieg elektroleczniczy, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy. Najczęściej wykonuje się elektrostymulację nerwów i mięśni. 1) metoda stosowania prądu elektrycznego jako bodźca w doświadczeniach fizjologicznych, badaniach klinicznych (badanie pobudliwości mięśni i nerwów) oraz w celach leczniczych (fizykoterapia), 2) zabieg elektroleczniczy, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy. Najczęściej wykonuje się elektrostymulację nerwów i mięśni. Płytka nerwowo-mięśniowa, miejsce połączenia synaptycznego pomiędzy aksonem neuronu ruchowego a komórką mięśniową. Przekaźnikiem synaptycznym jest tu acetylocholina. Napięcie mięśniowe, tonus mięśniowy, stałe czynnościowe napięcie mięśni szkieletowych, warunkujące zachowanie postawy ciała i rysów twarzy, szybkie przejście od stanu spoczynkowego do skurczu mięśnia, wzajemne współdziałanie mięśni w czasie wykonywanie różnych czynności. Napięcie mięśniowe jest wywołane na drodze odruchowej (pętla gamma) i kontrolowane przez ośrodkowy układ nerwowy w tym szczególnie przez móżdżek, jądra podkorowe (układ piramidowy, drżączka porażna) i korę mózgową. Stan napięcia mięśni gładkich narządów wewnętrznych jest regulowany przez zmiany częstości impulsów w unerwieniu współczulnym i przywspółczulnym (autonomiczny układ nerwowy), zmiany stopnia mechanicznego rozciągnięcia narządów i przez czynniki humoralne.

EMS (ang) (Electric Muscle Stimulation) (lub EMT - Electric Muscle Toning) - Szeroki wachlarz zabiegów stymulujących pracę mięśni.

Ficka prawo - podstawowe prawo dyfuzji, według którego ilość dyfundującej substancji w określonym czasie, przez daną powierzchnię (prostopadłą do kierunku dyfuzji) jest proporcjonalna do pola powierzchni, gradientu (spadku) stężenia i czasu przepływu. Sformułowane zostało w 1855 przez niemieckiego fizjologa A. Ficka.

Fotoodmładzanie - Fala świetlna o długości 590-1200 nm (nanometrów) z łatwością przenika tkankę powodując hiperemię na głębokim poziomie. Dzięki temu tkanka jest bardziej ożywiona. W konsekwencji następuje dwojakie zjawisko: stary kolagen zostaje usunięty i zastąpiony nowym kolagenem. Na dodatek powstaje stymulacja fibroblastów. Fale bliskie 590 nm mają duży wpływ na hemoglobinę w głębszych warstwach tkanki, jednocześnie nie powodując jej koagulacji. W konsekwencji niniejsze fale odnawiają skórę bez jej podrażnienia, jedynie wywołując delikatną edemę.

Galwanoterapia (galwanizacja) - rodzaj elektroterapii polegający na wykorzystaniu prądu stałego (o niskim napięciu ok. 50 V i małym natężeniu ok. 0.01-0.5 mA/cm2 ), wytwarzanego przez specjalne aparaty przetwarzające prąd zmienny na prąd stały. Na powierzchnię ciała prąd doprowadzany jest za pomocą odpowiednich metalowych elektrod o różnych wielkościach, w kształcie płytek, krążków lub wałków. Działanie prądu zależy od rodzaju przyłożonego bieguna, stąd elektroda za której pomocą jest przenoszony prąd nazywa się elektrodą czynną, zaś zamykająca obwód - bierną. Zastosowanie w nerwobólach, w zaburzeniach krążenia obwodowego, w porażeniach wiotkich.

Henna - farbowanie brwi i rzęs za pomocą barwnika roślinnego. Utrzymuje się od 2 tyg. do miesiąca, w zależności od rodzaju włosa.

Hialuronowy Kwas - Składnik ludzkiej tkanki łącznej i wielu płynów biologicznych. Tworzy na powierzchni skóry film ograniczający proces parowania wody. Samoistnie nie ma zdolności wnikania w naskórek. Stosowany jest m.in. w kosmetyce zmarszczek do wypełniania podskórnego.

Hiperemia - Miejscowe zwiększenie ilości przepływu krwi; przekrwienie.

Hirsutyzm - nadmierne owłosienie u kobiet spowodowany zaburzeniami hormonalnymi lub przyjmowaniem niektórych leków hormonalnych.

Homeostaza - stan równowagi biologicznej; samoregulacja i dążenie organizmu do osiągnięcia homeostazy za pomocą mechanizmów neurohormonalnych.

Infrared (ang.) - patrz Podczerwień

IPL - Usuwanie włosów wykorzystujące metody optyczne zostało wynalezione w 1979 roku, a od 1995 roku społeczeństwo oraz producenci wykazują wielkie zainteresowanie nowymi laserami oraz źródłami intensywnego światła impulsowego (IPL), które zostały udoskonalone. Z powodu niezsynchronizowanego cyklicznego wzrostu, nie wszystkie mieszki włosowe znajdą się w fazie anagenowej w czasie zabiegu. W związku z tym będzie zawsze potrzebnych więcej zabiegów na tym samym obszarze, by zapewnić wyleczenie wszystkich mieszków w fazie anagenowej. Być może najlepszy odstęp pomiędzy zabiegami powinien być taki, by pewna ilość włosów odrosła, zamiast przyjmowania ustalonych odstępów. Golenie nie wpływa na stopień ani czas fazy anagenowej, tak samo i średnica ludzkich włosów, ale mogą wywołać przejście z synchronicznej fazy telogenowej do anagenowej. W związku z powyższym pacjentki powinny zostać poinformowane, by zgolić włosy kilka dni przed zabiegiem. Dokonuje się stały, bardzo szybki rozwój laserów i systemów IPL, przez co trudno jest często uzyskać najbardziej aktualne informacje. W związku z tym może być trudno lekarzowi wybrać najlepszy system na tym poszerzającym się rynku. Urządzenia te wciąż mają możliwość uszkadzania ciała przy nieprawidłowym użytkowaniu, zaleca się więc, by postępować dokładnie według planu zabiegu, aby uzyskać optymalne efekty.

Isogei - gimnastyka izometryczna mięśni dostępna w aparatach Vip.

Jonoforeza (Jontoforeza; zob. też D'Arsonvalizacja) - metoda lecznicza polegająca na wprowadzeniu cząstek obdarzonych ładunkiem elektrycznym - jonów - do organizmu przez skórę lub śluzówkę za pomocą prądu stałego. Ilość wprowadzonego leku jest proporcjonalna do napięcia prądu i czasu jego przepływu. Od strony anody wprowadzane są jony metali, alkaloidy, od strony katody aniony. Najczęściej stosowanymi środkami są: histamina, butapirazol, jod, wapń. Stosowana w leczeniu schorzeń narządów ruchu, w uszkodzeniach nerwów, zaburzeniach ukrwienia. Podstawowe wskazania do jontoforezy z uwzględnieniem stosowanych środków: blizny, uczuleniach, zaburzeniach naczynioruchowych, przy skórze naczyniowej, trądziku. Może być szeroko stosowana w medycynie estetycznej do poprawy wyglądu skóry.

Kawitacja - fiz. zjawisko tworzenia się pęcherzyków wypełnionych parą lub gazem, powstałych przez miejscowy spadek ciśnienia poniżej określonej wartości krytycznej. W kosmetyce - efekt odrywania się martwych komórek naskórka (peeling powierchniowy).

Kolagen - Białko budulcowe skóry właściwej. Z grupy skleroprotein (czyli albuminoid, w których wyróżnia się dwie grupy skleroprotein: typu keratyny i typu kolagenu) stanowiące główny składnik białkowy tkanki łącznej, w której tworzy włókna kolagenowe zbudowane z pojedynczych cząsteczek kolagenu (tropokolagen). Cząsteczka kolagenu złożona jest z trzech łańcuchów polipeptydowych prawoskrętnych, które owijając się wokół wspólnej osi tworzą superspiralę lewoskrętną. Cząsteczki kolagenu są syntetyzowane we wnętrzu komórki, przedostają się do przestrzeni międzykomórkowej i tu następuje formowanie się włókien. Kolagen jest oporny na działanie enzymów proteolitycznych. Swoistym enzymem rozkładającym kolagen jest kolagenaza produkowana przez pewne szczepy bakteryjne. W gorącej wodzie kolagen pęcznieje, a po dłuższym ogrzewaniu do wrzenia ulega denaturacji i przechodzi w żelatynę, białko rozpuszczalne w wodzie i podatne na działanie enzymów proteolitycznych. (źródło - www.medycyna.linia.pl) Zob. Elastyna.

Krioterapia - metoda leczenia zimnem, polega na miejscowym, silnym zamrożeniu tkanki za pomocą tzw. "śniegu" bezwodnika węglowego (samego albo w mieszaninie z acetonem), podtlenku azotu (tlenek azotu (I)) lub płynnego azotu. W dermatologii jest stosowana w leczeniu znamion, głównie naczyniowych, brodawek, liszaja rumieniowatego.

Lampa Sollux - lampa stosowana w światłolecznictwie, służy do naświetlań promieniami podczerwonymi i widzialnymi. Wyposażona w komplet filtrów ze szkła uwiolowego koloru czerwonego i niebieskiego. Powoduje miejscowe przekrwienie powierzchownych tkanek.

Laser - Laser to słowo stworzone z pierwszych liter angielskiej nazwy Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation. (Wzmocnienie światła poprzez stymulowaną emisję promieniowania). Zasady działania są podobne jak w przypadku MASER'a, którego działanie opiera się na wzmocnionych źródłach mikrofal, odkrytych jednocześnie w szczytowym okresie Zimnej Wojny przez Townes'a w USA i Prokhorova w ZSRR. Maian jako pierwszy uruchomił laser rubinowy w 1958 roku. Głównymi cechami wiązki laserowej są jej moc i energia, wywodzące się z samych właściwości wiązki: monochromatyczności, spójności i kolimacji. W odróżnieniu od światła produkowanego przez zwykłe źródła, o swobodnej emisji wiązek o różnych barwach (białe światło składa się z widma wielu kolorów) wiązka laserowa składa się z wiązek o tej samej długości fali i tej samej barwy (monochromatyczna), o tej samej fazie (koherentna) i tym samym kierunku (kolimacyjna). Te cechy oznaczają, że światło produkowane przez laser różni się od światła pochodzącego z innych źródeł. Wyróżnia się m.in. lasery: rubinowy, argonowy, ksenonowy, diodowy, CO2, aleksandrytowy, neodymowy (YAG). Lasery o niskich energiach są określane mianem miękkich (softlaserów) lub biostymulacyjnych. Ich energia jest absorbowana przez tkankę i nie zachodzi naruszenia struktury tkanki. W kosmetyce lasery miękkie są wykorzystywane przy chorobach skórnych i pielęgnacji i regeneracji skóry.

Limfa (chłonka) - płyn wypełniający naczynia chłonne, składający się z osocza i zawieszonych w nim elementów komórkowych. Układ limfatyczny, jest obok układu krwionośnego, drugim układem odpowiedzialnym za krążenie płynów wewnątrzustrojowych.

Lipoliza - usuwanie nagromadzonego zbędnego tłuszczu.

Mięśnie - narząd czynny ruchu zbudowany z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej. Mięśnie szkieletowe dzielimy na: mięśnie długie, mięśnie płaskie i krótkie. Mięśnie długie zaopatrzone są w co najmniej dwa ścięgna przyczepiające się do kości, odchodzące od brzuśca mięsnego. Ścięgna zbudowane są z tkanki łącznej zbitej włóknistej, brzuśce zaś z pęczków włókien mięsnych. W mięśniach płaskich natomiast zbiorowisko włókien mięsnych układa się w płaski pokład i przyczepia się do kości płaskich ścięgnem, zwanym rozcięgnem (np. mięśnie brzucha). Mięśnie przebiegające okrężnie nazywamy zwieraczami (np. zwieracz odbytu). Ze względu na przeważający charakter włókien mięśniowych w danym mięśniu poprzecznie prążkowanym (szkieletowym), wyróżniamy mięśnie: białe, czerwone i mieszane. Mięśnie białe, zwane szybkimi, posiadają większą ilość włókienek kurczliwych (aktyna, miozyna) oraz większą ilość zgromadzonego glikogenu i enzymów niezbędnych do uwalniania energii w warunkach beztlenowych (glikogenoliza), przy niskiej zawartości mioglobiny (różowego barwnika oddechowego, stąd też ich jaśniejszy kolor). Ten typ mięśni kurczy się szybciej i silniej, lecz szybko traci rezerwy energetyczne i ulega zmęczeniu. Przy krótkotrwałych wysiłkach o dużym nasileniu organizm “używa” tych właśnie mięśni. Mięśnie zawierające włókna czerwone (zawierające duże ilości mioglobiny i dlatego pobierające energię z procesów tlenowych tj. np. cyklu Krebsa) stanowią większość w organizmie człowieka i są używane podczas dłudotrwłych wysiłków w umiarkowanym nasileniu.

Mikrodermabrazja - peeling - ścieranie warstwy rogowej naskórka lub głębiej do skóry właściwej. Zwykle termin odnosi się do abrazji przy pomocy tlenku glinu (korundu, Al2O3) wyrzucanego pod dużym ciśnieniem na skórę. Pomagający w leczeniu: trądzika, zmarszczek, rozstępów, wielu uszkodzeń skóry młodej i starzejącej się.

Modelowanie sylwetki - zabiegi mające na celu poprawę wyglądu sylwetki i ciała. M.in. ujędrniające, przeciw cellulite, odchudzające, liftingujące np. twarz, piersi, brzuch lub pośladki. Również zabiegi terapeutyczne korygujące postawę poprzez korektę układu kostnego, mięśni i stawów.

Naczyniak - nowotwór niezłośliwy, często wrodzony, wywodzący się z tkanki naczyniotwórczej. Występuje w skórze lub tkance podskórnej, rzadziej w innych narządach. Wyróżniamy: naczyniaki krwionośne i naczyniaki chłonne (układ limfatyczny). Naczyniaki mają postać ostro odgraniczonych wypukłych plam barwy sinoczerwonej lub drobnych guzków i pęcherzyków. Leczenie: radykalne wycięcie tam, gdzie jest to możliwe, zamrażanie bezwodnikiem kwasu węglowego, elektrokoagulacja, współcześnie promieniami lasera.

Naczynko - w potocznym słownictwie oznacza problem rozszerzonych lub popękanych naczyń krwionośnych skóry. Pokrewne tematy: kuperoza, telangiektazja, naczyniak.

Peeling (ang.) - złuszczanie naskórka. Stosuje się peeling mechaniczny (piasek, pumeks, krzemionka, gąbki polietylenowe) i chemiczny (kwas salicylowy, rezorcyna, kwasy owocowe). Obecnie coraz bardziej popularny staje się peeling przy pomocy mikrokryształków korundu (tlenku glinu). Tematy pokrewne - kawitacja, mikrodermabrazja, eksfoliacja.

Podczerwień (IR; ang. Infra red; fr. Infrarouge) - promieniowanie podczerwone o długości fali od 770 do 15 000 nm (nanometrów). Im krótsze są fale promieniowania podczerwonego, tym głębiej wnikają w skórę. Najgłębiej, bo aż do tkanki podskórnej, przenikają promienie IR-A (770-1500 nm). Działanie: zwiększenie miejscowej przemiany materii, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie krążenia, pocenie się, zmniejszenie napięcia mięśni, uśmierzenie bólu, przyspiesza procesy gojenia się, odwodnienie, utrata elektrolitów (należy więc podawać wodę mineralną). Promieniowanie podczerwone odkrył w 1800 F.N. Herschel. Zob. Lampa Sollux.

Promienie ultrafioletowe - nadfiolet, UV (ang. ultraviolet) - UV-A 400-315 nm; UV-B 315-280 nm; UV-C 280-100 nm.

Prosak - zastoina gruczołu potowego lub łojowego. Twardy, białawy twór, przeświecający przez naskórek, wielkości łebka szpilki. Najczęściej występuje na twarzy (policzki, czoło).

SPA - nazwa pochodzi z języka łacińskiego i oznacza "Sanus Per Aquam", czyli "Zdrowie przez Wodę". Zabiegi pielęgnacyjne, najczęściej oparte na terapiach wodnych i masażach, mających na celu poprawę kondycji całego ciała (nawilżenie, odżywienie i ujędrnienie skóry) i umysłu (relaks, odstresowanie, pobudzenie lub spokój).

Telangiektazja - rozszerzone naczyncza włosowate.

TENS (ang. Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) - przeskórna elektrostymulacja nerwów. Prądy używane w doraźnym zwalczaniu bólu.

Termoliza (Diatermia) - wykorzystanie prądu o wysokiej częstotliwości (tzw. radiowej, wytwarzającej ciepło), do elektrolizy i koagulacji. Tematy pokrewne: D'Arsonvalizacja, Diatermia, Elektroliza, Elektrokoagulacja.

Thermalissima - zabieg przeciwstarzeniowy (dermokosmetyczny)

Transion® - Unikalna funkcja elektrostymulacji o ruchu skrętnym, zapewniająca błyskawiczne odchudzanie - dostępna tylko w aparatach Vip® Line i Vip® Complex.

Ultradźwięki - dźwięki powyżej zakresu słyszalności człowieka, tj. o częstotliwości większej niż 20 kHz aż do obszaru GHz. W urządzeniach, emitorem ulradźwięków są płytki piezoelektryczne, których masa drży pod wpływem podłączonych impulsów elektrycznych. Częstotliwość drgań zależy od częstotliwości generowanych impulsów elektrycznych. Zwykle płytki piezoelektryczne wykonane są z kruchego materiału, takiego jak np. krzem lub kwarc.

Wapozon (ang. Steamer) - urządzenie służące do nawilżania skóry. Para może być wytworzona przy pomocy grzałki powodującej wrzenie wody lub przy pomocy drgania membramy (tzw. zimne wapozony). Większość aparatów posiada możliwość stosowania wody z domieszką ziół lub zapachów.

Wchłanianie, resorpcja - proces pobierania przez komórki cząstek stałych i płynnych, przechodzenie różnych substancji do krwi lub limfy przez skórę. Wchłanianie może być bierne (na zasadzie dyfuzji) albo czynne z wykorzystaniem pewnych energii, takich jak prąd galwaniczny (jonoforeza) lub ultradźwięki (sonoforeza). Stosuje się również „nośniki”, które mogą pomóc wchłanianiu, np. paraben.

Wellness - pojęcie i filozofię stworzył amerykański lekarz Dr. Halbert Dunn w 1959r. W swojej teorii po raz pierwszy połączył dwa pojęcia: fitness i dobrego samopoczucia ponieważ ciało i umysł powinny pozostać w równowadze. Wcześniej ograniczał się do rozwijającego się ruchu fitness, obecnie to styl życia, który ma zapewnić dobre samopoczucie, doprowadzić do harmonii pomiędzy ciałem, duchem i umysłem.

Złuszczanie kosmetyczne - stosuje się je w dwóch postaciach: mechaniczne (ziarenka) i tzw. gommage (ścieranie specjalną gumką). Tematy pokrewne: mikrodermabrazja, kawitacja, eksfoliacja.

Znamię - ogólne pojęcie obejmujące wrodzone, ograniczone zaburzenia rozwojowe skóry, polegające na nadmiarze lub niedoborze w skórze jakiegoś składnika tkankowego. Może istnieć od urodzenia lub pojawić się później. Rozróżnia się: 1) znamiona barwnikowe - ze zwiększoną zawartością melaniny (barwa od brunatnej do czarnej), gładkie, wypukłe, niekiedy owłosione, które mogą być, zwłaszcza drażnione, podłożem rozwoju czerniaka, dlatego nie wolno ich wypalać, a w razie potrzeby wycina się je w całości. 2) znamiona komórkowe, 3) znamiona naskórkowe (tzw. twarde), 4) znamiona naczyniowe (naczyniak), 5) znamiona wychodzące z przydatków skóry, 6) znamiona mieszane. Najczęstsze są znamiona barwnikowe i naczyniowe.

1

---