Politechnika Śląska
Wydział IMiM
Katowice
Rok akademicki 2009/2010
Ćwiczenie laboratoryjne z przedmiotu Fizyka
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR
„Ruch ładunków w polu elektrycznym i magnetycznym. Wyznaczanie ładunku właściwego elektronu za pomocą magnetronu.”
Grupa: ZIP21
Sekcja nr 10
1.Bartczak Tomasz
2. Straszak Bartosz
Katowice 2010
Opracowanie wyników
Obliczenie niepewności pomiarów Is, Ia, Ua wynikające z dokładności użytych mierników.
Na podstawie danych zawartych w poniższej tabeli wykreślona została zależność indukcji pola magnetycznego użytego w ćwiczeniu od natężenia prądu płynącego przez solenoid B = f(Is).
Is [A] |
0,1 |
0,25 |
0,5 |
0,75 |
1 |
1,25 |
1,5 |
1,75 |
2 |
2,25 |
2,5 |
2,75 |
3 |
3,25 |
3,5 |
B [10-3 T] |
7 |
9 |
13,8 |
18,3 |
24 |
29 |
34 |
39 |
44 |
48,5 |
53,5 |
58 |
62,2 |
70,2 |
74 |
Prosta aproksymująca zależność B = f(Is):
Wyliczone współczynniki prostej Be = aIs + b wynoszą:
Przy pomocy tego równania można wyznaczyć wartości Be odpowiadające wartościom Is użytym w ćwiczeniu. Niepewność tego wyznaczenia wynosi:
Is [A] |
Ia [A] |
Be [10-3 T] |
∆Be [10-3 T] |
|
|
Ua=3[V] |
Ua=8[V] |
|
|
0,1 |
0,180 |
0,355 |
6,1 |
1,4 |
0,2 |
0,173 |
0,336 |
8,1 |
1,4 |
0,3 |
0,155 |
0,309 |
10,1 |
1,4 |
0,4 |
0,124 |
0,260 |
12,1 |
1,4 |
0,5 |
0,098 |
0,202 |
14 |
1,4 |
0,6 |
0,078 |
0,164 |
16 |
1,5 |
0,7 |
0,059 |
0,126 |
18 |
1,5 |
0,8 |
0,051 |
0,110 |
20 |
1,5 |
0,9 |
0,048 |
0,096 |
22 |
1,5 |
1,0 |
0,044 |
0,088 |
24 |
1,5 |
1,4 |
0,032 |
0,066 |
31,9 |
1,6 |
1,8 |
0,026 |
0,055 |
39,8 |
1,7 |
2,2 |
0,021 |
0,046 |
47,8 |
1,7 |
2,6 |
0,017 |
0,040 |
55,7 |
1,8 |
3,0 |
0,014 |
0,034 |
63,6 |
1,9 |
3,4 |
0,012 |
0,028 |
71,6 |
2,0 |
3,8 |
0,010 |
0,025 |
79,5 |
2,0 |
4,2 |
0,008 |
0,019 |
87,4 |
2,1 |
Zależność Ia(Be) dla różnych wartości Ua przedstawiono na wykresach.
Wykreślono proste styczne do prostoliniowych części tych wykresów . Punkty przecięcia tych prostych zrzutowano na oś Be i odczytano wartości Bkr:
dla Ua = 3[V]: Bkr = 15,05 [mT]
dla Ua = 8[V]: Bkr = 18,0 [mT]
Dla tych wartości napięć anodowych i odpowiadających im Bkr wyznaczamy wartość e/m - stosunku ładunku do masy.
Gdzie: rk = 0,385*10-3 [m] , ra = 4,0*10-3 [m]
Dla Ua = 3V]:
Dla Ua = 8[V]:
Wartość średnia oraz odchylenie standardowe wielkości
.
Tablicowa wartość e/m dla elektronu wynosi 1,76*1011 [C/kg], błąd względem tej wielkości
Błąd względny wynikający z porównania doświadczalnej wartości
z danymi tablicowymi.
= (0,97 ± 0,01) ⋅1011 [C/kg] - wartość doświadczalna
= 1,76 ⋅1011 [C/kg] - wartość odczytana z tablic
Wnioski;
Wyznaczony doświadczalnie ładunek właściwy elektronu wynosi (9,69 ± 0,1)*1010 [C/kg]
Wielkość ta różni się od wartości tablicowej, błąd względny wynosi 83,02%.
Przeprowadzone doświadczenie wykazało, że natężenie prądu płynącego przez magnetron maleje wraz ze wzrostem wielkości indukcji magnetycznej.
. Wraz ze wzrostem napięcia anodowego Ua wartość ładunku właściwego
zwiększa się.
Wykresy zależności Ia = f(Be) przyjmują podobne kształty dla różnych napięć anodowych.