Analizie poddano wykresy HR z Polar Sport Testera ośmiu wyścigów regatowych Pucharu Świata członków Polskiej Kadry Narodowej w klasie Mistral One Design. Każdy z wykresów dotyczy różnych przedziałach wiatrowych, od 1°B do 8°B.

Ryc.12. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Mirosława Małka podczas ósmego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych na Majorce gdzie siła wiatru wynosiła 1°B.

Analizując dane zawarte na rycinie 12 można stwierdzić, że omawiany zawodnik żeglujący w warunkach słabo-wiatrowych (1°B) wykonywał podczas całego wyścigu „pompowanie” żaglem pracując w zakresie bardzo dużej intensywności. Jego średnie HR (173 ud/min) podczas analizowanego biegu regatowego charakteryzowało się wartością powyżej progu AT2, który w tym przypadku wynosił 170 ud/min. Świadczy to o typowo beztlenowej intensywności pracy wykonywanej przez zawodnika.

Procentowy rozkład rodzajów intensywności wskazuje również na fakt, że podczas trwania wyścigu dominuje praca o charakterze beztlenowym, która stanowiła 78,2% czasu. Następnie wystąpiła praca o mieszanej intensywności co stanowiło 19,7% okresu działalności startowej. Praca tlenowa została zarejestrowana zaraz po starcie kiedy HR szybko wzrastało i wyniosła zaledwie 2,1% całości trwania wyścigu.

Ryc.13. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Marzeny Okońskiej podczas pierwszego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych w Pucku gdzie siła wiatru wynosiła 2°B.

Analizując dane zawarte na rycinie 13 można dojść do wniosku, że zawodnik żeglujący przy wietrze 2°B „pompując” żaglem przez cały wyścig pracuje prawie z identyczną intensywnością jak przy wietrze 1°B. Średnie HR podczas działalności startowej wynosiło 168 ud/min i było nieco niższe od progu AT2, który w tym przypadku wynosił 170 ud/min. Na tej podstawie można stwierdzić, że zawodnik przy wietrze 2°B również wykonywał prace anaerobową.

Procentowo podczas wyścigu jeszcze dominuje praca o intensywności beztlenowej 51,3% niewiele mniej zarejestrowano pracy o intensywności mieszanej, która wyniosła 45,4% czasu trwania wyścigu regatowego. Praca o intensywności tlenowa podobnie jak przy sile 1°B miała tylko miejsce na początku wyścigu i wyniosła tylko 3,4%.

Ryc.14. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Anny Gałeckiej podczas piątego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych na Majorce gdzie siła wiatru wynosiła 3°B.

Na postawie danych zawartych na rycinie 14 można stwierdzić, że zawodnik żeglujący przy wietrze 3°B nie wykonywał już podczas całego wyścigu tak intensywnej pracy żaglem jak przy wietrze 1 i 2°B. Wartość średniego HR dla całego wyścigu była już znacznie niższa i wyniosła 147 ud/min nie przekraczając nawet progu AT1, który był na poziomie 150 ud/min. .

Procentowy rozkład intensywności wskazywał również na inny charakter pracy żeglarza deskowego. Praca beztlenowa została zarejestrowana tylko w 0,5% czasu trwania działalności startowej co jest wartością znacznie niższą jak przy wietrze 1 i 2°. Natomiast procent praca o intensywności mieszanej był na tym samym poziomie jak przy wietrze 2°B i wyniósł 41,8% czasu. Znaczny wzrost zanotowała praca o charakterze tlenowym, która wyniosła już 57,7% czasu trwania wyścigu.

Ryc.15. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Przemysława Miarczyńskiego podczas dwunastego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych w Hyeres gdzie siła wiatru wynosiła 4°B.

Analizując dane zawarte na rycinie 15 można stwierdzić, że zawodnik żeglujący w warunkach średnio-wiatrowych nie wykonuje już takiej dużej pracy żaglem jak w słabo-wiatrowych. W takich warunkach „pompowanie” żaglem nie jest już takie efektywne i dlatego zawodnicy tej pracy nie wykonują. Większość czasu zawodnicy żeglują wpięci w trapez co pozwala na mniej męczące i bardziej komfortowe pływanie. Średnie HR podczas analizowanego wyścigu wyniosło 131 ud/min i było znacznie poniżej progu AT1 który wyniósł 142 ud/min. Świadczy to, że żegluga przy wietrze 4°B jest pracą typowo tlenową.

Procentowy rozkład intensywności wskazuje również, że jest to praca aerobowa i wyniosła ona aż 87,9% czasu wyścigu. Pracy o charakterze mieszanym zarejestrowano na poziomie 12,1% czasu, natomiast podczas tej próby nie zanotowano pracy o charakterze beztlenowym.

Ryc.16. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Przemysława Miarczyńskiego podczas piątego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych w Hyeres gdzie siła wiatru wynosiła 5°B.

Na podstawie danych zawartych na rycinie 16 można stwierdzić, że praca wykonywana przez zawodnika w czasie wyścigu, gdzie siła wiatru ma wartość 5°B nie różni się znacznie od intensywności przy wietrze 4°B. Zawodnicy pływają w dalszym ciągu w trapezie dzięki czemu intensywność pracy nie jest na zbyt wysokim poziomie. Wartość średniego HR dla wyścigu przy sile wiatru 5°B wyniosła 141 ud/min i jest nieznacznie poniżej progu AT1 który był na poziomie 142 ud/min.

Podczas wyścigu procentowy rozkład intensywności wskazywał nadal na przewagę, choć już nie tak znaczną jak przy 4°B intensywności o charakterze tlenowym która, wyniosła 56,2% czasu. Praca o charakterze mieszanym była na poziomie 43,8% czasu trwania działalności startowej. Podobnie jak w poprzedniej próbie tak i w tej nie zanotowano pracy o intensywności beztlenowej.

Ryc.17. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Mirosława Małka podczas szóstego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych w Hyeres gdzie siła wiatru wynosiła 6°B.

Analizując dane zawarte na rycinie 17 widać już, że warunki wiatrowe 6°B wywołują podwyższenie intensywności pracy zawodnika. Podczas wyścigu w takich warunkach wiatrowych żeglarz musi mieć dobrą kontrole nad sprzętem z czym wiąże się większe napięcie mięśniowe, w związku z tym wzrasta intensywność pracy. Średnie HR dla całego wyścigu wyniosło 151 ud/min i było na poziomie powyżej progu AT1, który miał wynosił 138 ud/min i poniżej progu AT2 który miał wartość 170 ud/min. Świadczy to o mieszanej intensywności pracy wykonywanej przez zawodnika.

Procentowy rozkład intensywności wskazuje również na to, że dominuje praca o charakterze mieszanym, która stanowiła aż 93,2% czasu trwania działalności startowej. Praca o charakterze aerobowym wyniosła 6,1% a anaerobowym zaledwie 0,8% całości trwania wyścigu.

Ryc.18. Wykres z Polar Sport Tester przedstawiający HR Marzeny Okońskiej podczas drugiego wyścigu w regatach Pucharu Świata rozgrywanych w Hyeres gdzie siła wiatru wynosiła 7° do 8°B.

Na podstawie danych zawartych na rycinie 18 można stwierdzić, że zawodniczka prawdopodobnie posiada bardzo dobrą technikę żeglowania w silnych warunkach wiatrowych gdyż nie nastąpił przewidywany znaczny wzrost pracy serca. Średnie HR dla całego wyścigu wyniosło zaledwie 140 ud/min co w tym przypadku jest poniżej progu AT1 który dla danej zawodniczki wynosił 145 ud/min. W związku z tym zawodniczka wykonywała w trakcie wyścigu głównie prace o charakterze tlenowym.

Analizując procentowy rozkład intensywności również potwierdził, że u zawodniczki przeważała praca aerobowa i wyniosła 57.8% czasu. Następnie w 40,7% wystąpiła praca o charakterze mieszanym oraz w 1,5% praca anaerobowa.

Wszystkie wnioski dotyczące analiz wyścigów regatowych w różnych przedziałach wiatrowych takie jak średnie HR, procent maksymalnego HR oraz procentowy rozkład intensywności zostały ujęte w tabeli 8.

Tab.8. Liczbowa charakterystyka średniego HR, procent maksymalnego HR oraz procentowy rozkład intensywności w zależności od siły wiatru

Siła wiatru	Śr. HR	% max.HR	% rozkład intensywności
						tlenowy	mieszany	beztlenowy
1°B	173 ud/min	91,5 %	2,1 %	19,7 %	78,2 %
2°B	168 ud/min	89,8 %	3,4 %	45,4 %	51,3 %
3°B	147 ud/min	79,0 %	57,7 %	41,8 %	0,5 %
4°B	131 ud/min	69,3 %	87,9 %	12,1 %	0 %
5°B	141 ud/min	74,6 %	56,2 %	43,8 %	0 %
6°B	151 ud/min	79,9 %	6,1 %	93,2 %	0,8 %
7-8°B	140 ud/min	74,8 %	57,8 %	40,7 %	1,5 %

---