Nauka o polityce, Politologia


NAUKA O POLITYCE- ĆWICZENIA

DEMOKRACJA I DEMOKRATYZACJA

CZYM JEST DEMOKRACJA

CHARAKTERYSTYCZNE CECHY DEMOKRACJI :

  1. Wybory (wolne, tajne, cykliczne, równe, bezpośrednie)- Demokracja równoznaczna jest z regularnymi wyborami, sprawiedliwie zorganizowanymi i uczciwie podliczonymi. „Elektoryzm”. W okresie między wyborami wpływ na politykę zapewnia obywatelom wiele innych form działania, np. stowarzyszenia wspólnoty interesów, ruchy społeczne

  2. Reguła większości- w demokracjach konieczne jest agregowanie jednostkowych preferencji. Problemy pojawiają się tam, gdzie kwestie ilościowe ścierają się z jakościowymi. Efektywne demokracje starają się ograniczać zasadę większości regułą, która nakazuje ochronę praw mniejszości.

  3. Współpraca- aktorzy sceny politycznej muszą dobrowolnie podejmować wspólne decyzje, mając na uwadze wspólnotę jako całość. Muszą współdziałać, aby mogli konkurować, działać kolektywnie w ramach partii, stowarzyszeń i ruchów, aby móc dokonywać wyboru kandydatów, wyrażać preferencje, naciskać na władzę i wpływać na ich politykę.

  4. Społeczeństwo obywatelskie - to zjawisko współpracy i dyskusji między autonomicznymi grupami. Społeczeństwo obywatelskie tworzy pomiędzy jednostkami i państwem pośredni szczebel, na którym jest możliwe rozwiązywanie konfliktów i kontrolowanie zachowania członków wspólnoty bez odwoływania się do społecznego przymusu.

  5. Przedstawicielstwo- Większość poczynań we współczesnych demokracjach podejmowana jest przez przedstawicieli, wybieranych pośrednio bądź bezpośrednio.

  6. Pluralizm- polega na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujących różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej.

  7. Współzawodnictwo- partii między sobą, ideologii, wewnątrz partii, koalicji, opozycja- większość.

  8. Sfera publiczna- to sfera, gdzie powstają kolektywne normy i decyzje, wiążące dla całej społeczności i wspierane przymusem państwowym. Obszar ten może być różny w różnych demokracjach, zależnie od utrwalonych granic pomiędzy tym, co publiczne, a tym, co prywatne, państwem i społeczeństwem. Liberalne rozumienie demokracji nakazuje możliwie jak największe ograniczenie sfery publicznej, a stanowisko socjalistyczne czy socjaldemokratyczne chce jej rozszerzenia.

  9. Odpowiedzialność polityczna rządzących przed rządzonymi

  10. Prawne procedury

  11. Prawa wyborcze (czynne, bierne)

  12. Prawa wolnościowe (swobody) zrzeszania się, słowa

  13. Obywatele

Filary demokracji: procedury demokracji (wymienione wyżej) i duch demokracji (kultura polityczna, „sos” w którym zanurzone są procedury)

Dobro wspólne:

- doktryna liberalna (państwo stróż nocny)

-socjaldemokracja (szeroki katalog dóbr wspólnych)

ROBERT DAHL - „proceduralne minimum” współczesnej demokracji politycznej („poliarchii”):

  1. Kontrolę nad politycznymi decyzjami rządu konstytucja gwarantuje politykom pochodzącym z wyboru

  2. Urzędy obieralne obsadzane są w ramach regularnych i uczciwie przeprowadzonych wyborów, w których z zasady niedopuszczalny jest przymus

  3. Praktycznie wszyscy dorośli obywatele mogą brać udział w tego typu wyborach

  4. Praktycznie wszystkim dorosłym przysługuje prawo kandydowania na obieralne urzędy

  5. Obywatele mają prawo wypowiadania się w szeroko rozumianych kwestiach politycznych bez groźby poniesienia za to surowych kar

  6. Obywatele maja prawo szukania alternatywnych źródeł informacji, które faktycznie istnieją i są chronione przez prawo

  7. Obywatele mają także prawo tworzenia względnie niezależnych stowarzyszeń czy organizacji, włącznie z niezależnymi partiami politycznymi i grupami interesu

Schmitter i Karl uzupełniają te listę o kolejne dwa elementy:

  1. Urzędnicy wybrani w wyborach powszechnych maja możliwość sprawowania swej konstytucyjnej władzy, nie natrafiając na zdecydowaną, choć nieformalną, opozycję za strony urzędników mianowanych. Pozwala to na bronienie się przed „elektoryzmem”: skłonnością do koncentrowania całej uwagi na instytucji wyborów i lekceważenia wszystkich innych realiów politycznych.

  2. Decyzje polityczne muszą zapadać samorządnie, niezależnie od nacisków innych systemów politycznych (problem autonomii, istotny gdy mowa o blokach, sojuszach, sferach wpływów)

PROCES DEMOKRATYZACJI

Według S.P. Huntingtona poszczególne okresy przedstawiają się następująco:

I FALA DEMOKRATYZACJI

minimalne cechy definiujące demokrację:

ODPŁYW I FALI

II FALA

ODPŁYW

III FALA

Scenariusze wprowadzenia demokracji:

IV FALA obecnie

PAŃSTWO I JEGO FUNKCJE

PAŃSTWO

FUNKCJE PAŃSTWA

Wewnętrzne (tradycyjne; konserwatywne; liberalne):

Wewnętrzne (socjalistyczne; interwencjonistyczne; etatystyczne):

Zewnętrzne:

ELITY SYMBOLICZNE I POLITYCZNE

ELITY

Znaczenie terminu :

ELIT WG PARETO

PODZIAŁ ELIT WG PARETO

    1. elity obejmują wszystkich ludzi, którzy w danym społeczeństwie swoją działalnością osiągają szczególne rezultaty w dowolnej sferze- a więc podział na ludzi wybitnych i przeciętnych

    2. Społeczeństwo dzieli się na:

    3. pozaelitarne warstwy niższe

    4. warstwa wyższa, którą tworzy elita, dzieląca się z kolei na:

    Kryteria selekcji elit: urodzenie, nadanie godności przez wladce, cenzus majątkowy, nauka, wiedza, duchowieństwo, posiadanie jakiś cech potrzebnych elitom

    CYRKULACJA ELIT

    elita bezpośrednio uczestnicząca w rządzeniu to aktualna elita władzy, zaś ta część, która pośrednio odgrywa rolę w rządzeniu to potencjalna elita władzy, pozostająca w opozycji dopóki sama nie dojdzie do władzy.

    każda elita dochodząca do władzy zużywa się po jakimś czasie i ustępuje z konieczności miejsca kolejnej, bardziej dynamicznej elicie.

    PODZIAŁY ELIT :

    Wg współczesna socjologii:

    Analiza historyczna:

    - elity powstałe na zasadzie włączenia do nich danego człowieka poprzez nadanie mu określonej godności

    Klasyfikacja elit wg C. W. Mills`a:

    Elity strategiczne Mannheima:

    RODZAJE ZASOBÓW na których opiera się autonomia elit:

    TYPOLOGIA SYSTEMÓW DEMOKRATYCZNYCH

    DEMOKRACJA SKONSOLIDOWANA

    DEMOKRACJA NIESKONSOLIDOWANA

    STABILNA DEMOKRACJA OGRANICZONA

    PSEUDODEMOKRACJA

    TYPY ELIT

    ELITA SFRAGMENTARYZOWANA

    - minimalny stopień wewnętrznej integracji

    - niewielki zakres normatywnego konsensusu

    - sieć komunikacji i wzajemnego oddziaływania nie wiąże frakcji

    - brak zgody dot. reguł gry politycznej

    - proces polityczny traktowany jako wojna

    - gwałtowna walka o dominację

    - konsekwencją niestabilność systemu politycznego

    ELITA ZINTEGROWANA NORMATYWNIE

    -relatywnie wysoki stopień integracji i konsensusu

    - sieć powiązań komunikacyjnych i integracyjnych obejmuje prawie wszystkie frakcje

    - żadna frakcja nie dominuje

    - większość frakcji ma wpływ na decyzje

    - polityka jako przetarg i gra

    - frakcje zgodne co do reguł i wartości

    - konsensus manifestuje się w ograniczonej konkurencji

    - minimalizowanie kwestii wybuchowych w trakcie konkurencji

    - minimalizuje się koszty pol. przegranych

    - system polityczny jest stabilny

    ELITA ZINTEGROWANA IDEOLOGCZNIE

    - strukturalna integracja wydaje się b. silna

    - powiązania kom. i oddział. wiąże wszystkie podgrupy elit

    - powiązania podgrup elit są scentralizowane i kontrolowane

    - konsensus jest bardzo sztywny

    - system rządów jest stabilny

    - brak konkurencji sprawia, że kryteria demokracji proceduralnej nie są spełnione

    Porozumienie elit-> stabilizacja: a) kooptacja->demokracja skonsolidowana b) wykluczenie->pseudodemokracja

    ->autorytaryzm

    Elity dzisiaj: pauperyzacja elit- obniżanie stopy życiowej

    POLITYKA, INTEGRACJA, GLOBALIZACJA

    PRZYCZYNY WEWNĘTRZNE KRYZYSU PAŃSTWA W POLSCE :

    - błędna sekwencja koniecznej liberalizacji ( przedwczesna liberalizacja rynków finansowych oraz uzależniająca od importu wewnętrzna wymienialność)

    - komercjalizacja finansów publicznych (np. oszczędności emerytalne),w skali która nie może być wchłonięta i wprowadzona do gospodarki przez słabe w tym stadium rozwoju instytucje finansowe (np.giełdę)

    - przeregulowania i administracyjne spętanie sfery produkcji prowadzącym do deindustrializacji

    Po upadku komunizmu zastosowano politykę instytucjonalizacji oraz odrzucono elementarną politykę przemysłową.

    ELEMENTY NIEROZWIJAJĄCEGO SIĘ ORAZ UŁOMNEGO KAPITALUZMU:

    - słabe mechanizmy formowania kapitału krajowego

    - unieruchomienie niektórych zasobów

    - przeorientowanie innych na rzecz rynków szerszej skali

    - przerwana cyrkulacja kapitału

    - brak kultury kontaktu

    Oddolne mechanizmy obronne w postaci szarej strefy i kapitalizmu sektora publicznego jeszcze bardziej zdeformowały i państwo i gospodarkę.

    PRZYCZYNY KRYZYSU ( SKUTEK WG AUTORA )

    - korupcja

    - oligarchizacja

    - zatarcie granicy między państwem a rynkiem

    - marnotrawne rozpraszanie środków publicznych

    - pojawienie się klasy politycznej

    SYSTEMOWA NIESTEROWNOŚĆ - władza nie ma zdolności osiągania założonych celów i nie kontroluje mechanizmów, za których skutki wciąż odpowiada. Trzeci wymóg sterowności w skali państwa ( obok wymogów samoregulacji oraz korespondencji między władzą,rządzeniem a zarządzaniem) łączy się ze zdolnością rozpoznawania własnej logiki.

    Aby rozwiązać wszelakie problemy potrzebna jest metaanaliza,chodzi o analizę właściwej metody działania i właściwych relacji między strukturami procesów i instytucji w długim okresie czasowym.

    POTRZEBA POSPOLITYKI :

    -spłaszczenie hierarchi z likwidacją powiatów i wzmocnieniem gmin ( ich profesjonalizacja , tworzenie związków z sąsiednimi gminami)

    -nowy kształt województw, bez sejmików,marszałków,gabinetów politycznych,rzeczników zaś ze specjalistami od polityki regionalnej i inwestycji łączących kapitał prywatny z prywatnym

    -poziom rządy powinien w większym stopniu opierać się na służbie cywilnej

    TRZY ZASADY :

    1) Decentralizacja

    2) Prywatyzacja albo jednoznaczny nadzór właścicielki państwa

    3) Ordynacja większościowa

    Nowoczesność wyeliminowała korporacjonizm i tradycjonalizm , a sekularyzacja osłabiła więzy religijne. Po wyczerpaniu się metafizyki państwa i zmniejszeniu wagi aktywności politycznej rysują się trzy możliwości :

    1) Przekształcenie społeczeństw we wspólnoty

    2) Powstanie hobbessowskich samokontrolujących się społeczeństw, zastępujących skorodowane państwa manipulujące same sobą poprzez kulturę

    3) Atomizacja i rozpad społeczeństw na rzecz `lokalności` i prywatności

    Ujednolicanie instytucji rynkowych doprowadziło do trzech sprzeczności :

    1) Gdy wszyscy znajdują się w tej samej fazie cyklu ekonomicznego,osłabieniu ulegają mechanizmy samoregulacji,a kryzysy są gwałtowniejsze (niebezpieczne dla krajów słabo rozwiniętych)

    2) Konflikt między geoekonomią a geopolityką

    3) Obecna fala globalizacja zwiększa rolę irracjonalności a nawet czyni ją niezbędnym,funkcjonalnym elementem globalnego procesu.

    NEOIMPERIUM nie jest państwem czy instytucją, to raczej ruch/wir wciągający w orbitę swojego działania wciąż nowe obszary, posługuje się kryzysem jako nośnikiem, a zarazem jako źródłem legitymizacji.

    METAFIZYKA PAŃSTWA proces mający na celu doprowadzenie do maksymalnego zbliżenia się świata procedur i form prawnych z jednej strony i świata wartości z drugiej.

    SOLIDARNOŚCIOWA REWOLUCJA składały się na nią : antypolityczność, samorządność , niezrozumienie dla racjonalności formalnej, wolność rozumiana jako autonomia i własna przestrzeń, a także przebudzenie moralne.

    ŚCIEŻKI INTRGRACJI Z SYSTEMEM ŚWIATOWYM :

    1) Europejska ( wymuszająca administracyjne i kosztowne przeregulowanie sfery produkcji )

    2) Globalna ( naciskająca na pośpieszną i przedwczesną liberalizację rynków finansowych i komercjalizację zadań państwa )

    Właściwością hologramu jest dysponowanie wiedzą .

    Państwa a imperia :

    1) Różnica w zakresie stosunku władzy do samej siebie : PAŃSTWA - zorientowane do wewnątrz i nastawione na reprodukowanie własnej,swoistej zasady konstytuującej - legitymizacji , symbolicznej tożsamości , autonomii oraz wyraźnych granic. NEOIMPERIUM - chodzi tu o ruch na zewnątrz, o misję, o wchłanianie -> projektowanie siebie (swojej filozofii rządzenia,logiki własnego rynku,etc) na obszary które pozostałyby na zewnątrz ze względu na odmienny typ lub poziom rozwoju.

    2) Polityka mocy - w ramach imperium zobowiązania które bierze na siebie władza,traktowane są jako legitymizowane podstawy porządku ponadnarodowego. Imperia żywią się ekspansją.

    3) W ramach imperialnej logiki racja występuje tylko między równymi.

    4) Neoimperia ustanawiają się przez misję zewnętrzną i wynikające z niej zobowiązania

    5) Segmentacja elity w ramach „centrum” charakterystyczna dla imperium pozwala połączyć stabilność z elastycznością,poprzez tworzenie zmiennych koalicji danego segmenty z odpowiednim segmentem elit na peryferiach imperium ; pozwala również stosować ryzykowną „regulację przez kryzysy” pozwalając na oscylacyjne preferowanie w danym momencie jednego z segmentów, co umożliwia wprowadzenie korekt i zmian bez `utraty twarzy`

    6) Specyficzna dla imperiów kongruentność : chodzi o poziom zbieżności, podobieństwa kształtu struktur i ich złożoności na poziomie centrum i peryferii.

    7) Imperia - ekspansja ; poszerzanie wpływów,eksport instytucjonalizacji; nie mają strefy neutralnej ; polityka neoimperialna : korzystanie z dóbr, wejście w coś ale pod pewnymi warunkami , dokonuje się za pomocą przemocy strukturalnej

    8) Państwo prowadzi tylko swoją politykę ( dot. Określonych osób, terytorium ), musi zabiegać o swoja autonomię ; tożsamość ( autonomia+obszar+ludzie) to coś co odróżnia nas od innych

    PODOBIEŃSTWA:

    1) Filozofia

    2) Metodologia budowania instytucji

    POLITYKI RZĄDZENIA:

    Unijna (linearna) , naśladownictwo, podobieństwo

    1) USA ( wiele państw, różne tożsamości, nie ma jednomyślności ; Stany mają osobny budżet prawa, wspólną konstytucję, służbę np.FBI)

    2) CHINY ( prowincje jako czasoprzestrzenie; różne prawo;zakaz migracji; jednomyślność, blokowanie stron www )

    3) ROSJA ( specyficzny twór; specyficzna formuła zarządzania poddanymi; fasadowa wojskowość bez militarnej siły; krzywe zwierciadło tego co miało być zawarte w UE ; od władzy centralnej uzależnione są elity; lojalność personalna; osłabione partie i ruchy społ. )

    CO STANISZKIS PROPONUJE DLA UE ?

    1) Władza centrum równa dla USA i UE

    2) By nie postrzegać konfliktu w sensie destrukcyjnym a innowacyjnym

    3) By zawsze były 2 opcje do wyboru

    4) Rosja jako zaplecze

    JAK MIAŁYBY FUNKCJONOWAĆ USA I UE ?

    1) Zasada współpracy z wielopoziomowością, zróżnicowaniem

    2) Wypracowanie pewnej hierarchii ale płynnej

    POLITYKA NA SZCZEBLU LOKALNYM I REGIONALNYM

    PODZIAŁ SAMORZĄDU ( lepsze sprawowanie przez mniejsze obszary)

    - gmina

    - powiat

    - województwo

    WŁADZE WOJEWÓDZTWA SAMORZĄDOWE :

    1) Sejmik województwa ( organ ustawodawczy )

    2) Zarząd województwa ( organ wykonawczy , na czele marszałek , 2x wicemarszałek , 2x członek zarządu)

    3) Wojewoda ( nie jest organem samorządowym; przedstawiciel rządu w terenie; pełni funkcje kontrolne)

    4) Urząd wojewódzki ( organ pomocniczy

    5) Urząd marszałkowski ( organ pomocniczy zarządu i ….)

    6) Urząd miasta ( na rzecz samorządu gminnego)

    DECENTRALIZACJA dzielenie się przez państwo obowiązkami w różnych dziedzinach życia społecznego, jak też konieczną do ich wykonywania władzą; realizuje się ono poprzez rozwój różnych form samorządności,głównie zaś samorządu terytorialnego; przyczynia się do polepszenia obrazu państwa w codziennych doświadczeniach obywateli.

    SEKTOR PUBLICZNY mówiąc o nim mamy na myśli zarówno państwowe jak i gminne jednostki organizacyjne,charakteryzujące się tym,że głównym źródłem ich dochodów są środki publiczne.Wyróżnia się :

    1) Państwowe

    2) Komunalne (gminne)

    Podmioty mające wpływ na FINANSE PUBLICZNE system na który składają się: budżet państwa i budżety gmin oraz działalność wszystkich jednostek organizacyjnych wykonujących zadania publiczne finansowane środkami stanowiącymi dochody państwa lub gmin.

    REFORMA SAMORZĄDOWA przekształca państwo zarządzane centralnie w państwo bliskie obywatelowi,wyposażone w demokratyczne instytucje,stojące na straży indywidualnego jak i wspólnego dobra.

    Cechą charakterystyczną dla SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO : jest jego powszechny charakter ze względu na fakt,że obejmuje on swym zasięgiem wszystkich mieszkańców danego obszaru w bardzo zróżnicowanym i rozległym zakresie spraw bądź wg M.Stahl oraz E.Olejniczak-Szałowskiej, SAMORZĄD TERYTORIALNY to organizacja mieszkańców określonego obszaru,którzy mają wspólne sprawy i interesy wynikające z sąsiedztwa. <- analiza z dwóch punktów widzenia : prawnego oraz społecznego. Głownym dochodem samorządu jest podatek CIT.

    DEF.WG J.PANEJKI : udział w publicznej administracji działającej na pewnym terytorium w obrębie państwa i pod jego sankcją,mający na celu jak najbardziej racjonalne oparcie działalności administracji gosp, kulturalnej,społecznej na miejscowym układzie stosunków i istotnych potrzebach ludności danego terytorium.

    Przedmiotem samorządu jest - lokalna wspólnota mieszkańców , podmiotem zaś szerokie spektrum potrzeb i spraw ponadindywidualnych.

    DOBRO OGÓŁU ( DOBRO PUBLICZNE) przynosi korzyści zewnętrzne w postaci niepodzielnej konsumpcji dostępnej dla więcej niż jednej osoby.

    1) CZYSTE DOBRA PUBLICZNE tj np. obrona narodowa lub bezpieczeństwo publiczne, z których z konsumpcji nie sposób nikogo wykluczyć

    2) POZOSTAŁE DOBRA PUBLICZNE takie wykluczenie z konsumpcji nie jest możliwe

    Podstawowe elementy mieszczące się w machinie samorządowej: uprawnienia, kompetencje,

    srodki finansowe,mechanizmy/administracja,kultura/tożsamośc

    Źródła srodkow finansowych samorządu teryt.:

    -budzet państwa- dotacje

    -srodki własne (czynsze, mandaty,podatki etc)

    -kredyt

    Podstawą zarzadzania mieniem jest osobosc prawna gimny samorz., tzn ze:

    -może być str w sporach

    -Może prowadzic dzialanosc gosp

    -Może wylaniac organy samorządowe

    -Może wykonywać zad własne i zlecone

    Zasada subsydiarności:

    Na najniższym szczeblu sa wykonywane zadanioa które można wykonać, jeśli się nie da to sprawa przekazywana jestwyzej; lub odwrotnie

    Kulturotworcza rola smaorzadu:

    Organizacja wydarzen kult, siec instytucji kultury

    JĘZYK, DYSKURS I KOMUNIKACJA POLITYCZNA

    KOMUNIKACJA POLITYCZNA to proces wzajemnych oddziaływań informacyjnych pomiędzy podmiotami polityki połączonymi relacjami władzy, walki i współpracy. W państwie niedemokratycznym komunikacja polityczna przebiega w inny sposób niż w państwie demokratycznym.

    a) Działanie na krótką metę - najważniejsze są problemy `tu i teraz` politykom zależy na nagłaśnianiu oraz rozwiązywaniu problemów , które najbardziej zagrażają w jak najszybszym okresie czasowym; o ich sukcesie decyduje umiejętność dostosowania się do zmiennej natury opinii publicznej oraz mass mediów.

    b) Komunikacja z punktu widzenia jej celów - zachowania polityków zawsze służą konkretnym celom

    c) Rola mediów

    d) Polityka w służbie publiczności

    Podejscia badawcze:

    1)Laswell-model perswazyjny- podejście behawioralne, koncetracja na: propagandzie,analizach wyborczych,efekcie komunikatu masowego,stosunkach miedzy mediami,opinia publ a wladza

    2)podejście strukturalno-funkcjonalne- spol jako metafora organizmu, Almond

    Od komunikacji pol zaleza: socjalizacja,partycypacja wyb,rekrutacja pol

    3)podejście interakcyjne, Goffman (forma+zbior interakcji)

    4)podejście dialogowe: Habermas, idea konsensusu wypracowanego na drodze debaty publ, ujecie utopijne

    5)podejście rynkowe, wspolczesne definicje komunikacji: Delton, Woodrow, McNair

    DWA TYPY POLITYCZNEJ MANIPULACJI

    1) WIN( whip inflation now -> zdusić inflację natychmiast) - propagandowa porażka; Gerald Ford po objęciu prezydentury zajął się największym niepowodzeniem w kraju , inflacją.Początkowo uruchomił ofensywę retoryczną ,zdecydował się podjąć wielką kampanie w celu uświadomienia społeczeństwa jakie niebezpieczeństwo im grozi,zamierzał wywołać mobilizację antyinflacyjną,a przy okazji wzmonić swój autorytet wśród społeczeństwa które go nie wybrało ; jednak sam Ford przyczynił się do katastrofy związanej z walką przeciw inflacji swoim nadmiernym entuzjazmem.

    2) Biden czyli kwestia uczciwości intelektualnej - Biden startował w wyborach , jednak jego szanse malały, aż w końcu stały się całkowicie niemożliwe po przekazaniu taśm wideo mediom, na jednej z nich debata w stanie Iowa która zakończyła się dość kontrowersyjnymi pytaniami , natomiast druga przedstawiała to samo natomiast z Brytyjskim politykiem. Bidena oskarżono o plagiat.

    TRZY GŁÓWNE ZADANIA KOMUNIKACJI POLITYCZNEJ - komunikację polityczną można najbardziej zwięźle zdefiniować jako debatę nad wykorzystaniem zbiorowych zasobów, kwestię oficjalnej władzy ( komu zostaną powierzone uprawnienia do podejmowania legalnych ustawodawczych i i wykonawczych decyzji ) oraz oficjalnych sankcji ( co państwo ma nagradzać a co karać )

    KOMUNIKOWANIE POLITYCZNE jest procesem dwukierunkowym , który zachodzi w konkretnym otoczeniu społecznym, otoczeniu politycznym, medialnym i kulturowym.

    POLITYKA rozumiana jest tu jako proces stanowienia lub inaczej kreowania polityki.

    KOMUNIKOWANIE proces uzewnętrzniania,prezentowania lub przedstawiania polityki obejmujący polity, politics, policy -> komunikowanie polityczne jest celowym komunikowaniem o polityce.

    KOMUNIKOWANIE :

    1) PROPAGANDA forma komunikowania masowego ; proces jednokierunkowy

    2) PUBLIC RELATIONS forma komunikowania masowego ; proces dwukierunkowy ; techniki komunikowania marketingowego

    3) REKLAMA forma komunikowania masowego ; proces jednokierunkowy ; techniki komunikowania marketingowego

    MARKETING ( 1 + 2 + 3 ) zespół technik i metod wspierający efektywność procesu komunikowania

    Media jako kanał informacji .

    Nadawca - przekaz ( możemy go nacechować emocjami ) - odbiorca.

    Jesteśmy nadawcami wysyłając e-maily , smsy , mmsy ; wysyłając smsy na uczestników programów tj.X- Factor

    KANAŁ:

    · Medialny

    · Bezpośredni

    PRZEKAZ informacji ; interpretacje ; zróżnicowany pod względem treści i formy ; musi przebiegać w pewnym kanale; odmienne kody ( prosty lub rozwinięty ) , zależy do kogo „mówimy” ,składa się z :

    · Treści

    · Formy

    Tak trzeba sformatować przekaz aby najmniej inteligentni , wykształceni ludzie mogli go zrozumieć. NIE ma FAKTU OBIEKTYWNEGO każdy wartościuje wg własnej hierarchii; nastawienie jest potrzebne po stronie nadawców jak i odbiorców.

    FRAGMANTERYZACJA MEDIÓW my jako konsumenci wybieramy to co nas najbardziej interesuje , np. kanały tematyczne , wybieram co chcę , kiedy i chce chcę obejrzeć , usłyszeć , przeczytać etc.

    DYSONANS POZNAWCZY blokowanie wiedzy innej od tej , którą znamy do tej pory.

    SPIN DOCTORING - określenie specjalisty od public relations, zazwyczaj pracującego przy prominentym polityku w roli rzecznika prasowego, którego zadaniem jest ochrona reputacji lub popularności pracodawcy przed czynnikami mogącymi im zaszkodzić.

    MEDIA SPINNING ( czarny PR ) oznacza system metod, działań bądź posunięć propagandowych, ale przede wszystkim manipulacyjnych, prowadzących do zdyskredytowania przeciwnika (zwykle polityka lub firmy) w oczach opinii publicznej celem zdobycia jej przychylności (zwykle elektoratu lub klientów). Aby tego dokonać, stosuje się między innymi przecieki prasowe (prawdziwe lub prawdopodobne), które przedstawiają przeciwnika w niekorzystnym świetle.polityki. Przykład Saddam Husajn ma broń masowego rażenia

    SPIN przykłady : debata PIS-u nad przywróceniem kary śmierci ; Rutkowski odwrócenie uwagi od oskarżenia w udziale w aferze paliwowej

    WATERGATE ukrywanie „brudów” związanych z organizacją polityczną spowodowało gigantyczny skandal , którego efekty musiała przełknąć cała scena polityczna.,

    NARZĘDZIA I TECHNIKI UZYSKIWANIA SPINU

    1) kontaktowa baza danych ze szczególnym uwzględnieniem tzw. Pundits (redaktorów o statusie publicystów,ekspertów)

    2) katalog wycinków prasowych

    3) materiały własne ( zdjęcia, notatki prasowe, gadżety)

    Przykład : Rosja zakręca gazowy kurek

    ETAPY PROCESU SPIN DOCTORINGU

    · Etap I Poznanie otoczenia komunikacyjnego

    · Etap II Przygotowanie materiałów na użytek mediów

    · Etap III Organizacja i przeprowadzenie medialnego „wydarzenia” lub przesłanie materiałów do dziennikarzy

    · Etap IV dopilnowanie by „wydarzenia” zmieniło się w przekaz medialny (news)

    · Etap V Spowodowanie dyskusji wśród dziennikarzy-komentatorów

    · Etap VI ocena projektu i perspektyw kolejnych procesów „nakręcania” informacji

    PSEUUDOWYDARZENIE forma przekazu medialnego odznaczająca się następującymi cechami :

    · Zaplanowane ( nie: spontaniczne )

    · Przygotowane na użytek mediów

    · Nie ma jasnego związku z „odtwarzanym” rzeczywistym wydarzeniem

    · Przyjmuje postać samospełniającej się przepowiedni

    PROPAGANDA celowe działanie zmierzające do ukształtowania określonych poglądów i zachowań zbiorowości lub jednostki, polegające na perswazji intelektualnej i emocjonalnej (czasem z użyciem jednostronnych, etycznie niewłaściwych lub nawet całkowicie fałszywych argumentów). Gdy propaganda zmierza do upowszechnienia trwałych postaw społecznych, poprzez narzucenie lub zmuszenie odbiorców do przyjęcia określonych treści, wtedy stanowi jeden z elementów indoktrynacji.

    OPINIA PUBLICZNA W SPOŁECZEŃSTWACH DEMOKRATYCZNYCH

    1. Czym jest opinia publiczna?

    2. Wady opinii publicznej:

    3. Zalety opinii publicznej:

    4. Postawa:

    5. Neutralne pytanie:

    6. Czy ludzie mają stałe poglądy? Wg Converse'a: ludzie kierują się interesem grupowym, czym będzie się kandydat zajmował, czy będzie realizował to co mówi. W Polsce interes grupowy rzadko decyduje, ważna jest ideologia i przekonania.

    7. Oświecona opinia publiczna:

    8. Relacja między ankieterem a respondentem:

    SPOŁECZNE INTERESY I ICH REPREZENTACJA

    1. Ruchami społecznymi (wg Jana Szczepańskiego) nazywa się zazwyczaj zbiorowe dążenia ludzi do realizacji wspólnego celu. Ruch społeczny nie jest więc tylko masowym występowaniem zachowań i dążeń podobnych, jak na przykład zimowe zakupy cieplej odzieży. Ruch społeczny powstaje wówczas, gdy większa ilość ludzi, świadomie, celowo i wspólnie dąży do realizacji wspólnego celu, stosuje te same metody działania, kierując się wspólnymi wartościami i powołując się na wspólna ideologie. W pewnym sensie każda zbiorowość celowa powstaje w wyniku zjawisk podobnych do ruchu społecznego, lecz nie jest o warunkiem koniecznym, gdyż na przykład grupy celowe mogą powstawać również na podstawie porozumienia, które nie posiada charakteru ruchu społecznego.

    2. Cechy ruchu społecznego:

    3. Rodzaje ruchów społecznych:

    RUCH REFORMATORSKI powstaje, gdy mniej liczna zbiorowość lub nawet bardzo liczna wyraża niepokój społeczny, nie zagrażając ładowi społecznemu, a przywódcy ruchu korzystają ze środków masowego komunikowania w propagowaniu swej ideologii i strategii działania. Przykładem jest ruch konsumencki, którego reprezentant ma szansę zostania posłem. Oprócz konsumenckiego aktywnością wyróżnia się ostatnio w Polsce ruch antyalkoholowy, opieki nad zwierzętami, higienizacji wsi itp. Ruchy reformatorskie strukturalizują się, powołują odpowiednie instytucje i ich władze. Po pewnym czasie ruch łagodzi newralgiczną dawniej sytuację w jakiejś dziedzinie kryzysową, przestaje być siłą mobilizującą do działań przeważnie konstruktywnych i ulega skostnieniu. Otoczony zwykle legendą, mocą inercji egzystuje, mimo iż przekształca się w czynnik dysfunkcjonalny i wywołujący nie zadowolenie społeczne.

    RUCH REWOLUCYJNY może mieć start podobny do ruchu reformatorskiego. Jednak aby był on silny i mógł zakończyć się zwycięską rewolucją, stan niepokoju musi objąć szerokie masy, a nawet klasy społeczne i dotyczyć najważniejszych życiowych spraw, aby wytworzyły silną motywację do rzeczywiście rewolucyjnych działań kierowanych przez ideologów, przywódców i organizatorów umiejących powiększać i właściwie wykorzystywać niezadowolenie mas w wywołaniu, przebiegu i pomyślnym zakończeniu działań rewolucyjnych. Ruch rewolucyjny nie drogą reform w ramach legalnego porządku, jak to czyni ruch reformatorski, ale siłą i w krótkim czasie chce dokonać gruntownych przeobrażeń istniejącego porządku społecznego, nie wykluczając użycia w tym celu przemocy i walki zbrojnej.

    RUCH EKSPRESYWNY jest formą wyrazu pewnych postaw i innych komponentów osobowości ludzkiej. Rozwija się w wyniku przekazu zarażenia emocjonalnego, a nie pod wpływem jakichś zorganizowanych grup i partii czy instytucji, niekiedy nader rozbudowanych w ruchach reformatorskich i rewolucyjnych. Ruchy ekspresywne zazwyczaj powstają wokół wybitnych osób. Specyficznym postępowaniem pozyskują one sympatyków i zarażają ich manifestowaną ideą, która stopniowo staje się czynnikiem ruchotwórczym, a popularna osoba ewentualnym jego liderem. Uczestnictwo w ruchu ekspresywnym bywa manifestowane odpowiednim stylem życia, przeważnie nonkonformistycznym. „Ruch ekspresywny stwarza własny świat przeżyć, własny system wartości, ale nikomu go nie narzuca" W ostatnich latach ruchy ekspresywne wykazują tendencje wzrostowe, lecz nie wzbudzają zainteresowania jako przedmiot badań socjologicznych.

    4. Stare ruchy społeczne - ruchy o podłożu ekonomiczno-politycznym, działające w społeczeństwie, w którym występowały konflikty ze względu na rozbieżność interesów materialnych. Skupiały ludzi o podobnym położeniu ekonomicznym. Przybierały sztywną i scentralizowaną formę organizacyjną, np. związki zawodowe, ruchy robotnicze. Mobilizują się w obronie interesów konkretnych warstw, klas czy grup. Ruchy te dominowały w XIX w. Nie dezaktualizują się, bo dyskryminacja, niesprawiedliwość, nierówność czy jaskrawe różnice między bogatymi i biednymi, sprawiają że walka o klasowe czy grupowe interesy nadal trwa.

    5. Nowe ruchy społeczne - ruchy o podłożu kulturowym, które pojawiły się zwłaszcza w II połowie XX w. Członków ruchu łączy nie wspólny interes ekonomiczny, ale przywiązanie wagi do tych samych problemów społecznych i wspólna reakcja na nie. Uczestnicy ruchu walczą o realizację uniwersalnych wartości: dyskryminację, harmonię z przyrodą, ochronę środowiska i pokoju, zapewnienie praw mniejszości. Brak sztywnej organizacji i skupienie ludzi różnie usytuowanych społecznie i ekonomicznie. Przykładem tych ruchów są: ruchy feministyczne, antyaborcyjne, przeciwko karze śmierci.

    6. Stare ruchy społeczne zostały wchłonięte przez demokratyczną politykę, a na poziomie pozainstytucjonalnym pozostały głównie ruchy nowego typu.

    Ruchy przekształcają się w organizacje, by istnieć we współczesnym świecie; muszą sformalizować swoje działania w celu posiadania przedstawiciela.

    7. Ruchy antyglobalizacyjne - powstały na przełomie XX i XXI w. Są to ruchy pośrednie między ruchami starego i nowego typu. Ze starymi łączy je to, że skupiają się na problemach ekonomicznych (skierowane są głównie przeciwko wielkim multinarodowym korporacjom). Z nowymi łączy je fakt, że traktują swoje cele w kategoriach bardziej uniwersalnych (występują w imieniu wszystkich zwykłych ludzi). Walczą nie z biedą czy uzależnieniem pewnych grup, ale z podporządkowaniem całej ludzkości rządom pieniądza i światowego kapitału, Przyciąga to do ruchu przedstawicieli różnych klas, warstw i środowisk zawodowych, choć dominuje w nich młodzież.

    8. PIQUETEROS - argentyński ruch protestujący przeciwko zamykaniu fabryk, zwalnianiu pracowników, bezrobociu, ubóstwu. Są to pracownicy bez jakichkolwiek rekompensat w razie zwolnienia. W momencie napływu towarów z zagranicy miejscowe, małe, rodzinne sklepiki zaczęły plajtować. Nastąpił kryzys ekonomiczny, rząd zatwierdził Ustawę o konfiskacie lub zamrażaniu prywatnych pieniędzy obywateli; obywatele postanowili zrobić coś z tym i obalili rząd. Nastąpiło przedefiniowanie znaczenia demokracji. Decyzje w państwie zaczęto podejmować horyzontalnie. Do działania ruszyli bezdomni, bezrobotni, rolnicy bez ziemi, dzieci, kobiety - ofiary niewydolnego systemu. Zaczęto naciskać na codzienne działania, a nie na długoterminowe plany. Ci ludzie chcieli zrobić coś dla siebie, chcieli w końcu decydować o sobie.

    POLITYKA I ETYKA

    1. Etyka - dział filozofii, zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Etyka bywa też nazywana filozofią moralną.

    Etyki nie należy mylić z moralnością. Moralność to z formalnego punktu widzenia zbiór dyrektyw w formie zdań rozkazujących w rodzaju: "Nie zabijaj", których słuszności nie da się dowieść ani zaprzeczyć, gdyż zdania rozkazujące nie są zdaniami w sensie logicznym. Celem etyki jest dochodzenie do źródeł powstawania moralności, badanie efektów jakie moralność lub jej brak wywiera na ludzi oraz szukanie podstawowych przesłanek filozoficznych, na podstawie których dałoby się w racjonalny sposób tworzyć zbiory nakazów moralnych. Etyka opiera się na sankcjach. Źródło etyki wynika z założenia, że coś jest dobre albo złe. Wiemy to z socjalizacji czy wychowania. Normy i wartości społeczne są nam wpajane w okresie socjalizacji. Mają one podłoże w religii, bądź pragmatyzmie (coś się opłaca lub nie).

    Każde państwo miało kiedyś system etyczny. Należy rozróżnic perspektywy, z jakimi patrzymy na o co jest etyczne a co nie. Np. wojna - obrona własnych obywateli to mniejsze zło niż zabijanie w okresie pokoju. Bardzo ważny w tym wypadku jest kontekst sytuacyjny.

    2. Różne modele orientacji moralnych w polityce:

    MAKIAWELIZM - zespół działań politycznych i społecznych opierający się na podstępie, surowości, przebiegłości i oszustwie. Synonim bezwzględnego postępowania w myśl hasła “cel uświęca środki”. Makiawelizm jako doktryna polityczna głosi, iż dobra i skuteczna polityka musi być nastawiona na osiągnięcie wyznaczonych celów. Podstęp, brutalna siła, terror i obłuda to metody sprawowania władzy. Machiavelli uważał, że polityk musi być przede wszystkim skuteczny. Wychodząc z założenia, że ludzie z natury są źli, zawistni i niesprawiedliwi, władca powinien dbać o pozory łaskawości i prawości, łamiąc je w razie potrzeby. Według Machiavellego republikańska forma rządów jest najlepsza, gwarantuje bowiem nie tylko stabilność i praworządność sprawowania władzy, ale też wolność, równość i możliwość nieustannego bogacenia się poddanych. Fundamentem takiej formy rządów są prawa, stąd siła i przemoc nie odgrywa szczególnej roli. W praktyce jednak jest to trudne do osiągnięcia, gdyż wymaga wiedzy, doświadczenia i politycznego talentu władcy. Człowiek jest istotą egoistyczną, dbającą o własny interes i osobiste powodzenie, a nie o dobro wspólnoty, w której żyje.

    Czynniki zapobiegające tyranii:

    nazwanie zła złem - środki, którymi się posługuje, mają charakter przyzwolenia czasowego, są złem, którego stosowanie z czasem może być uznane za zbyteczne

    samoograniczanie się polityka - musi się rozliczać z tego co miał do zrobienia, lub ma narzucony określony czas do realizacji celów

    FUNDAMENTALIZM - rygorystyczne przestrzeganie norm wyznaczonych przez doktrynę religijną i narzucanie tych zasad innym członkom społeczności niekoniecznie wyznającym tę samą religię. Współcześnie fundamentalizm szczególnie mocno zaznacza swoją obecność w islamie, inspirując ataki terrorystyczne i prowadząc do tworzenia państw wyznaniowych, w których odrzuca się zachodni model demokracji. Fundamentalizm dotykał i dotyka wszystkie istniejące religie. W ostatnich czasach najbardziej widoczny stał się fundamentalizm ze świata muzułmańskiego, jednak ruch ten występuje w innych wielkich religiach, jak chrześcijaństwo, hinduizm czy judaizm. Źródeł fundamentalizmu religijnego można upatrywać w procesach modernizacyjnych i nowoczesności, prowadzących do relatywizacji wszelkich wartości. W sytuacji kiedy religia nie stanowi już niepodważalnego uzasadnienia panującego światopoglądu, pojawia się potrzeba powrotu do prawd objawionych.

    PRAGMATYZM POLITYCZNY - polityka umożliwia prawne zastosowanie przemocy. Polityk może stać się wyznawcą etyki przekonań i etyki odpowiedzialności. Pierwsi wyznają zasadę, że zastosowanie dobrego etycznie środka musi przynieść dobry cel, a złego zły - nie rozumieją, że nie zawsze czyn słuszny etycznie przynosi dobre rezultaty. Zwolennicy etyki odpowiedzialności biorą pod uwagę zarówno cele, jak i metody oraz skutki swych działań, nie ignorując przy tym całkowicie przekonań, gdyż bez nich nie da się wybrać celów. Człowiek z powołaniem do polityki łączy więc obie te etyki. Stąd konkluzja, że polityk nie będzie nigdy czysty moralnie, ponieważ nie jest możliwe pogodzenie etyki przekonań i etyki odpowiedzialności.

    CYNIZM POLITYCZNY - wszystko w polityce jest brudne, a politycy mają brudne ręce. Używają niemoralnych środków, prowadzą tzw. brudne interesy. Moralność czy etyka stają się relatywne, następuje zmiana pojęcia tego co jest dobre a co złe.

    CHRZEŚCIJAŃSKA MORALNOŚĆ POLITYCZNA - przekonanie, iż jedynie z dobra może wyniknąć dobro, a ze zła zło. Nakazy religii są nakazami bezwzględnymi i bezwarunkowymi, obowiązującymi zawsze i wszędzie, niezależnie od okoliczności. Brak gradacji w chrześcijańskim systemie wartości; między dobrem a złem nie ma stopni pośrednich, nie ma zwłaszcza alternatywy zło lepsze - zło gorsze, ani też zło większe - zło mniejsze. II Sobór Watykański to uspołecznienie poglądów Kościoła; np. rozpoczęcie mszy św. w językach narodowych.

    DZIAŁANIE POLITYCZNE BEZ PRZEMOCY - NON-VIOLENCE - doktryna walki politycznej polegająca na odrzuceniu stosowania przemocy lub groźby jej użycia w każdych warunkach i okolicznościach. Wyróżniamy dwie formy nie robienie nic oraz bierny opór. Metody stosowane w walce bez przemocy: strajk, bojkot czy obywatelskie nieposłuszeństwo - czyli celowe działanie łamiące konkretne przepisy prawne w imię przekonania, że owe przepisy rażąco naruszają istotne wartości. Propagatorem i zwolennikiem tego podejścia był Mahatma Gandhi.

    PERSONALIZACJA POLITYKI

    Uasabianie partii pol z konkretna osoba

    1.Przyczyny: rozwój mediów, prezydentura Keneedy'ego, zblizajace się wybory,zmieniające się preferencje wyborców,ordynacja wyborcza

    2.instytucje a system pol

    3.media w personalziacji pol

    Populizm- „choroba” demokracji. Populizm zwraca się przeciwko elitom, populizm odpowiedzia na zbyt elistystyczna koncepcje demokracji


    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    Nauka o polityce, Politologia, POJĘCIE PAŃSTWA I DEFINICJA PAŃSTWA
    Nauka o polityce, Politologia(3)
    Nauka o polityce, POLITOLOGIA
    Nauka o polityce1, Politologia, 1 rok UJ
    Nauka o polityce, Politologia(2), Politologia 17
    TEMAT 10 GLOBALIZACJA, + DOKUMENTY, Politologia 1 pwsz wykaz zajec, Nauka o polityce wykłady
    TEMAT 5 Wladza i jej legitymizacja, + DOKUMENTY, Politologia 1 pwsz wykaz zajec, Nauka o polityce wy
    III Interesy W, Politologia, Nauka o polityce, Wykłady
    Temat 3 Polityka i proces polityczny, + DOKUMENTY, Politologia 1 pwsz wykaz zajec, Nauka o polityce
    XV Opinia publiczna W, Politologia, Nauka o polityce, Wykłady
    TEMAT 4 DETERMINANTY POLITYKI, + DOKUMENTY, Politologia 1 pwsz wykaz zajec, Nauka o polityce wykłady
    Nauka o polityce - program wykładu - 2009-10, Politologia, 1 rok UJ
    Polityka jest aktywnością, studia- politologia, nauka o polityce
    XII Socjalizacja polityczna i świadomość polityczna W, Politologia, Nauka o polityce, Wykłady
    kultura polityczna, studia- politologia, nauka o polityce

    więcej podobnych podstron