metody wyceny akcji (24 str), Bankowość i Finanse


Spis treści

1. Ogólne pojęcie akcji ...................................................................................................s. 3

2. Rodzaje akcji i prawa z nich wynikające .................................................................s. 4

3. Istota wyceny akcji ...................................................................................................s. 7
4. Czynniki determinujące wartość akcji oraz wartość wewnętrzna akcji ...........s. 7

5. Metody analizy akcji .................................................................................................s. 8
5.1. Analiza fundamentalna .............................................................................................s. 8
5.2. Analiza techniczna ..................................................................................................s. 9

6. Metody wyceny w oparciu o substancję firmy...............................................s. 13

7. Metody dochodowe ...................................................................................................s.15
7.1. Wskaźniki rynkowe ................................................................................................s. 22

Zakończenie ..................................................................................................................s. 24
Bibliogafia......................................................................................................................s. 24

1.Ogólne pojęcie akcji

Akcja jest papierem wartościowym oznaczającym prawo jej posiadacza
do współwłasności firmy, która ją wyemitowała, czyli spółki akcyjnej. Dlatego akcję zalicza się do grupy papierów udziałowych, gdyż stwierdza ona udział w spółce akcyjnej. Osoba nabywająca akcje danej spółki staje się akcjonariuszem, czyli współwłaścicielem jej majątku,
z tego tytułu ma określone prawo do uczestniczenia w podziale wypracowanego przez spółkę zysku oraz majątku w przypadku jej likwidacji. Każda nabyta akcja jest dowodem współwłasności do jednakowej części majątku spółki. Kapitał wniesiony przez akcjonariuszy
z tytułu nabycia wyemitowanych przez spółkę akcji nazywa się kapitałem zakładowym, jest on równy iloczynowi ilości nabytych akcji i wartości nominalnej akcji. Każda akcja musi posiadać określoną wartość nominalną, wyrażoną w jednostkach pieniężnych. Przez wartość nominalną akcji, która ma jedynie znaczenie księgowe, rozumie się równą w stosunku
do innych części kapitału zakładowego spółki. Jest ona ustalana przez akcjonariuszy- założycieli spółki w przypadku jej powołania do życia lub też wynika z podzielenia wartości majątku spółki przez ustaloną liczbę emitowanych akcji w sytuacji zmiany jej formy organizacyjnej na spółkę akcyjną. Emitowane akcje spółki powinny mieć tą samą wartość nominalną, Zgodnie z kodeksem spółek handlowych obowiązującym w Polsce, wartość nominalna jednej akcji nie może być niższa od 1 zł. W praktyce zdarzają się sytuacje zwiększenia lub zmniejszenia wartości nominalnej akcji.
Każda akcja oprócz wartości nominalnej ma cenę emisyjną oraz cenę rynkowa, która może ulec zmianie zgodnie z prawem popytu i podaży. Wynika stąd, ze ostatnia wielkość może się dowolnie różnić od ceny nominalnej akcji. Z kolie cena emisyjna akcji musi być równa lub wyższa od jej wartości nominalnej; różnica ze sprzedaży akcji po cenie emisyjnej wyższej od wartości nominalnej zasila kapitał zapasowy spółki.

Akcje mogą występować w formie materialnej lub zdematerializowanej. Pierwsza forma oznacza, ze dokument akcji powinien być sporządzony na piśmie i zawierać
m.in. następujące informacje: pełną nazwę remitenta, wartość nominalną akcji, serię i numer, siedzibę spółki, czy jest to akcja imienna, czy na okaziciela, a także podpisy przedstawicieli zarządu, datę emisji i zarejestrowania spółki, uprawnienia szczególne z akcji, ograniczenia co do rozporządzania akcją i wysokość dokonanej wpłaty w przypadku akcji imiennych.
Do dokumentacji akcji może być dołączony kupon dywidendowy, odcinany przy pobieraniu dywidendy. Akcjonariusze spółek publicznych mogą otrzymywać imienne świadectwa depozytowe, wystawiane przez podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych.

Akcja w wymiarze zdematerializowanym to dokument w postaci zapisu elektronicznego w pamięci komputera. Obecnie zdecydowana większość istniejących na rynkach kapitałowych akcji ma formę zdematerializowaną. Jest to jeden z wymogów występowania ich w ofercie publicznej, a przede wszystkim w obrocie giełdowym. Ich zbiorowy odcinek powinien być przekazany przez remitenta do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, który prowadzi centralny rejestr akcji o obrotu nim

2.Rodzaje akcji i prawa z nich wynikające

Akcje można podzielić na wiele rodzajów ze względu na różne kryteria. Generalnie jednak, biorąc pod uwagę sposób przenoszenia własności, możemy wyróżnić akcje imienne i na okaziciela. Pierwsze tym różnią się od drugich, iż w treści zawierają także nazwisko właściciela. Musi ono być również wpisane do księgi akcyjnej prowadzonej przez zarząd spółki.

Drugim, często spotykanym, podziałem akcji jest ich rozróżnienie ze względu na uprawnienia ich właścicieli.

Druga grupa praw z tytułu posiadania akcji zwykłych to prawa majątkowe. Należą do nich:

Jeżeli chodzi o akcje występujące w obrocie giełdowym, to warto jeszcze zwrócić uwagę na następujące sprawy:

3. Istota wyceny akcji

Podstawową kwestią przy wycenie akcji, przy czym nasze rozważania będą się odnosić jedynie do akcji zwykłych, jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: na ile inwestowanie w akcje danej spółki jest dla inwestora opłacalne w porównaniu z alternatywnymi przedsięwzięciami, co oznacza czy są one w stanie zapewnić oczekiwaną przez niego stopę zwrotu. Informacje wynikające z wyceny akcji są ważne przede wszystkim dla inwestorów, zarówno instytucji jak i osób indywidualnych, utrzymujących w swoich portfelach akcje, które traktują jako lokatę kapitału w krótkim, średnim lub długim okresie. Są one również istotne dla emitentów, którzy chcieliby poznać przyszłe tendencje kształtowania się kursów ich akcji, by móc odpowiednio zaplanować przyszłe emisje. Na współczesnych rynkach kapitałowych wycenę akcji przeprowadzają zazwyczaj analitycy finansowi z banków inwestycyjnych lub biur maklerskich, na własny użytek lub dla klientów , stosując niekiedy dosyć skomplikowane

obliczenia (modele wyceny). Podstawą obliczeń są przede wszystkim informacje pochodzące od spółki o wynikach jej działalności oraz informacje płynące z rynku, w tym głównie o tendencjach rozwojowych branży, do której dana spółka należy, czy całej gospodarki narodowej. Zasadniczą kwestią, która musi znaleźć odzwierciedlenie w procesie wyceny akcji zwykłych, jest fakt, iż dochody z nich uzyskiwane są przeważnie obarczone wysokim stopniem niepewności i w związku z tym znacznym ryzykiem. Wynika to stąd, że wiele inwestycji w akcje ma charakter długoterminowy, co nie pozwala dokładnie przewidzieć przyszłych warunków gospodarowania spółek i możliwości wypracowania przez nie zysków. Ponadto na kształtowanie się cen akcji mają wpływ różnorakie czynniki, czasami przypadkowe, które mogą się zmieniać z okresu na okres. Niemniej jednak w dłuższych okresach generalnie o zachowywaniu się cen akcji decydują czynniki ekonomiczne. Stąd też w badaniach nad przyszłymi tendencjami zmian kursów i interesujących nas akcji z reguły uwzględnia się te czynniki.

4. Czynniki determinujące wartość akcji oraz wartość wewnętrzna akcji

Długoterminowe inwestowanie w akcje powoduje, że przy ocenie opłacalności inwestowania w ten rodzaj papierów wartościowych wychodzi się od analizy fundamentalnej, czyli analizy podstaw determinujących wartość akcji. Jest to więc badanie ekonomicznych uwarunkowań popytu i podaży na rynku akcji, które powodują wzrost, spadek lub stabilizację cen akcji.

Mówiąc o rzeczywistej wartości akcji mamy na myśli jej tzw. „wartość wewnętrzną”, określaną również mianem prawdziwej lub teoretycznej. W wielu przypadkach może ona stanowić dla inwestora najważniejszą podstawę podejmowania decyzji o zakupie lub sprzedaży akcji. Kluczową kwestią jest jednak odpowiedź na pytanie czy w ogóle możliwe jest określenie wartości akcji. W tym zakresie można wyróżnić dwa skrajne podejścia. Pierwsze wychodzi z założenia, że cena akcji kształtuje się w oparciu o pewien racjonalny proces, w którym rzeczywista wartość akcji danej spółki jest determinowana wartością firmy. Z kolei wartość spółki wyznacza się na podstawie bieżącej, czyli zaktualizowanej, wartości jej przyszłych nadwyżek finansowych (jest to opisana wyżej metoda cash flow). Drugie podejście sprowadza się do wyrażenia poglądu, iż nie istnieje pojęcie wartości wewnętrznej akcji. Cena akcji kształtuje się bowiem na takim poziomie, jakiego oczekują kupujący
i sprzedający. Jest ona determinowana czynnikami o charakterze antycypacyjnym
i spekulacyjnym, a oczekiwane nadwyżki finansowe stanowią jedynie jeden z wielu czynników, które inwestorzy biorą pod uwagę. Cena akcji jest więc wynikiem presji podaży
i popytu oraz dodatkowo jest stymulowana przeczuciami i spekulacją.

5. Metody analizy akcji

Wyróżnia się trzy metody analizy akcji:

Analiza fundamentalna należy do najstarszych metod prognozy kursów akcji. Założeniem jest stwierdzenie, że cena akcji na rynku jest determinowana przez szereg czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych . Zwolennicy analizy fundamentalnej uważają, że zasadniczy wpływ na zjawiska giełdowe mają procesy ekonomiczne występujące poza samą giełdą i one są podstawą do prawidłowego prognozowania przyszłych kursów akcji. Polega ona na obserwowaniu zachowań podstawowych czynników kształtujących stopień atrakcyjności inwestycji w akcje w odpowiednio długim okresie w przeszłości i odpowiedzi na pytanie, jakie będą ich prawdopodobne kursy w przyszłości.
Kurs giełdowy staje się głównym celem zarządzania. Analiza fundamentalna może być zdefiniowana jako zespół działań obejmujących badanie sytuacji zewnętrznej i wewnętrznej przedsiębiorstwa, mających a celu ustalenie „wewnętrznej, prawdziwej wartości” firmy. Analiza fundamentalna każdego przedsiębiorstwa charakteryzuje się dwiema podstawowymi cechami:

Analiza ta swoim zakresem badań obejmuje następujące obszary:

Podstawą analizy fundamentalnej jest stwierdzenie, że wartość akcji firmy zależy od jej wartości. Zostało opracowanych wiele metod, które służą określeniu wartości firmy. Wyróżniamy więc metody wyceny w oparciu substancję firmy (wartość majątku) oraz jej dochodowość.

Analiza techniczna może być definiowana jako proces studiowania aktualnych
i historycznych kursów akcji, ilości przeprowadzonych transakcji oraz całej gamy wskaźników giełdowych i pozagiełdowych, które odzwierciedlają zmiany popytu i podaży
na giełdzie, w celu przewidzenia przyszłych trendów kursów giełdowych. Analitycy techniczni uważają, że zjawiska występujące na giełdzie odzwierciedlają zmiany gospodarcze, wyprzedzając je w czasie. Analiza ta opiera się na trzech podstawowych zasadach:

Przedmiotem obserwacji analityków technicznych są kursy i obroty giełdowe, które odzwierciedlają grę popytu i podaży występującą na giełdzie. Teorie i metody analizy technicznej:

Teorię tą tworzy kilkanaście zasad:

Analiza techniczna jest sztuką przewidywania zmian trendów cenowych zanim trendy te ulegną odwróceniu. Kursy akcji mają tendencję tworzenia pewnych limitów górnych (trend wzrostowy) i dolnych (trend spadkowy). Powstają wówczas kanały trendowe, które są swoistymi granicami, w których poruszają się ceny akcji w czasie. Zidentyfikowanie kanału trendowego pozwała na ustalenie strategii inwestowania cechującego się dużym prawdopodobieństwem korzystnej realizacji.. Kanały te umożliwiają także znalezienie punktów, będących sygnałami kupna i sprzedaży. W praktyce wyróżnia się kanał trendowy zniżkujący, horyzontalny i zwyżkujący.

Do analizy technicznej wykorzystywane są również różnego rodzaju wskaźniki, takie jak :

ROCn =0x01 graphic
[(kurs aktualny / kurs „n” okresów wstecz) - 1] x 100

Wskaźnik ROC służy do wyznaczenia poziomu wykupienia i wyprzedaży, a także bada dynamikę zmiany kursów.

RSI = 100 - (0x01 graphic
),

RS = średni wzrost kursu z „n” dni / średni spadek kursu z „n” dni

Przy dużej dynamice rynku wskaźnik ten traci na wartości i nie jest praktycznie stosowany.

Stopień wykupienia rynku = (kurs obecny - kurs minimalny w okresie „n” notowań) /
(kurs maksymalny w okresie „n” notowań - kurs minimalny w okresie „n” notowań)

Wartość tego wskaźnika oscyluje w granicach o 0, gdy kurs akcji spada
do najniższego poziomu w analizowanym okresie notowań 5 lub 10, do 100% wówczas gdy kurs osiąga w tym okresie swoje maksimum. Wskaźnik ten nie daje dobrych wskazówek przy rosnącym lub malejącym trendzie. Przy rosnącym trendzie sygnalizuje on decyzje sprzedaży, które mogą być zbyt rozsądne. Przy malejącym trendzie wskazuje na decyzje kupna,
co z kolei może być zbyt ryzykowne.

Momentum = kurs obecny - kurs „n” okresów wstecz

Granice rynku wykupionego określone są przez dodatnie wartości wskaźnika (ceny bieżące są wyższe od cen poprzednich), natomiast granice rynku wyprzedanego przez wartości ujemne (cena bieżąca niższa od ceny poprzedniej).

6. Metody wyceny w oparciu o substancję firmy (wartości majątku)

Wartość akcji wynika z wartości księgowej aktywów pomniejszonej o zobowiązania długoterminowe i pasywa bieżące (jest to wartość aktywów netto). Przedstawiona w ten sposób wartość akcji jest szczególnie przydatna w formie tzw. wartości likwidacyjnej. Przedstawia ona akcjonariuszom informację o wartości akcji w przypadku likwidacji firmy. Gdy mamy do czynienia z wysoką inflacją inwestor zwraca dodatkowo szczególną uwagę
na stabilność finansowa lokaty na tle procesów deprecjacji kapitału. Inwestor akceptuje jedynie takie przypadki, w których ma miejsce większe tempo przyrostu majątku niż stopa inflacji.

NKB = kapitał własny x 100 / kapitał akcyjny.

Wskaźnik ten nieadekwatnie odzwierciedla majątkowa wartość akcji, co wynikać może
z przyjętych zasad wyceny składników majątkowych, sposobu amortyzacji majątku trwałego itd.
Istnieje wiele sposobów wyceny akcji. Ogólnie rzecz biorąc wycena akcji sprowadza się do ustalenia wartości wycenianej firmy tj. wartości wewnętrznej akcji.
Proces kalkulacji wartości przedsiębiorstwa odbywa się w oparciu o  formuły matematyczne. Aby prawidłowo wycenić przedsiębiorstwo należy uwzględnić szacunki dwóch wartości: majątku przedsiębiorstwa oraz stopnia zorganizowania środków i czynników produkcji z punktu widzenia zdolności do przynoszenia zysków. Ta druga wartość w literaturze przedmiotu zwana jest wartością firmy (wartością reputacji - goodwill).

Do grupy metod majątkowych zalicza się:

  1. Metody wyceny aktywów netto:

a/ bilansowa metoda wyceny aktywów netto - wartość akcji wynika z wartości księgowej aktywów pomniejszonej o zobowiązania długoterminowe i pasywa bieżące. Przedstawiona w ten sposób wartość akcji jest szczególnie przydatna w formie tzw. wartości likwidacyjnej. Przedstawia ona akcjonariuszom informację o wartości akcji w przypadku likwidacji firmy. Gdy mamy do czynienia z wysoką inflacją inwestor zwraca dodatkowo szczególną uwagę
na stabilność finansowa lokaty na tle procesów deprecjacji kapitału. Inwestor akceptuje jedynie takie przypadki, w których ma miejsce większe tempo przyrostu majątku niż stopa inflacji. Wartość przedsiębiorstwa ustalona w ten sposób najczęściej nie oddaje jego rzeczywistej wartości rynkowej, a szczególnie zdolności do generowania zysku. Dodatkowo wartość rynkowa takich aktywów niematerialnych jak: patenty, licencje, znaki towarowe, może znacząco odbiegać od ich wartości wykazanej w bilansie.

b/ metoda skorygowanych aktywów netto - jest rozwinięciem i udoskonaleniem prostej metody bilansowej. Skorygowana wartość księgowa aktywów netto jest sumą wartości aktywów stałych netto oraz aktywów obrotowych, które finansowane są ze środków własnych firmy według zapisów w bilansie, zweryfikowaną o składniki aktywów i pasywów wymagające korekty ich wartości.

P = (A +K A) - (P O + K Po)

gdzie:
P - wartość przedsiębiorstwa,
A - wartość bilansowa aktywów (składników majątkowych),
K
- korekta wartości bilansowej aktywów,
P
- pasywa obce (wartość bilansowa pasywów obcych),
K
Po - korekta wartości bilansowej pasywów obcych.

  1. Metoda odtworzeniowa - dzięki tej metodzie uzyskujemy informacje dotyczące wielkości nakładów, jakie trzeba ponieść, aby stworzyć od nowa istniejący w danej firmie potencjał. Wartość przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu tej metody oblicza się na podstawie formuły:

Wp = W + D C - U M

gdzie:
P - wartość przedsiębiorstwa,
A - wartość bilansowa aktywów,
D C- różnica między wielkością nakładów, jakie trzeba ponieść na stworzenie od nowa określonego potencjału materialnego, a wartością bilansową aktywów,
U
M - stopień zużycia technicznego wyrażony stopniem umorzenia aktywów.

  1. Metoda likwidacyjna - dzięki tej metodzie uzyskamy informacje dotyczące wpływów netto, które osiągnęliby właściciele firmy, gdyby zdecydowali się na jej likwidację w momencie wyceny. Wartość firmy w tej metodzie liczy się według następującej formuły:

Wp = W LA - Z - K L

gdzie:
P - wartość przedsiębiorstwa,
LA - wartość likwidacyjna aktywów (suma środków możliwych do uzyskania ze sprzedaży poszczególnych składników majątku),
Z - bilansowe zobowiązania pieniężne do spłaty,
K
L - koszty likwidacji.

Metoda wyceny spółki wg wartości majątkowej napotyka na różnego rodzaju trudności. Najistotniejsze z nich to:

W analizie fundamentalnej wykorzystuje się również metody dochodowe w wycenie „wewnętrznej wartości” akcji. Opierają się na założeniu, że przedsiębiorstwo jest dobrem, którego wartość zależy od korzyści finansowych, jakie przyniesie ono właścicielowi w przyszłości. O wartości przedsiębiorstwa stanowi zaktualizowana na moment wyceny suma przewidywanych dochodów finansowych. Istotą tych metod jest określenie wielkości strumieni dochodów, jakie wyceniane jednostki są zdolne wykreować w przyszłości. W ramach tego procesu należy:

Wśród metod dochodowych wykonujemy wyceny metodą zdyskontowanych przyszłych przepływów pieniężnych, metodą przyszłych zysków oraz metodami opartymi na wartości dywidendy.

0x01 graphic
P = 0x01 graphic

gdzie:
P -wartość akcji zwykłej,
C
i - dochód z tytułu posiadania akcji uzyskiwany w i-tym okresie (dywidenda, zysk itd.)
q - stopa dyskontowa
n - liczba okresów posiadania akcji.

Dochód z tytułu posiadania akcji zwykłej pochodzi z dwóch źródeł:

Niedogodnością tego modelu jest trudność oszacowania przyszłych zmiany dywidendy i kursu akcji na giełdzie.

0x01 graphic

gdzie D i oznacza wielkość otrzymanej przez inwestora dywidendy w i-tym okresie.

Ze wzoru wynika, że wydłużenie okresu inwestowania powoduje, iż zmiana ceny akcji praktycznie nie ma znaczenia w określaniu wartości akcji. Jedynym źródłem dochodu z akcji stają się dywidendy. Model ten zakłada, że inwestor będzie utrzymywał akcję
w nieskończenie długim czasie, dlatego pomija przychody otrzymane z jej sprzedaży.

0x01 graphic

gdzie D - wielkość dywidendy (stała w kolejnych okresach).

Przykład:

Dokonaj wyceny akcji wiedząc, że spółka planuje wypłacenie co roku stałej dywidendy w wysokości 8zł. na jedną akcję, a wymagana przez inwestora stopa zwrotu wynosi 22%

0x01 graphic

P = D0x01 graphic

gdzie g- stopa wzrostu dywidendy.

Przykład:

Inwestor posiada akcję zwykła i zamierza trzymać ją bezterminowo. Wymagana stopa zwrotu wynosi 10%. Obecnie spółka wypłaciła dywidendę w wysokości 50. Spółka rozwija się w stałym tempie, a wzrost dywidendy w tempie 5%. Dokonaj wyceny akcji.

P = 50 x 1,05 / (0,1 - 0,05) = 1050

0x01 graphic

0x01 graphic

gdzie:

P0 - bieżąca wartość wewnętrzna akcji,

D0 - wielkość dywidendy wypłaconej przez spółkę w bieżącym roku,

r - wymagana przez inwestora stopa zwrotu,

g1 - tempo wzrostu dywidendy w okresie dochodzenia firmy do stanu dojrzałości,

n - ilość lat w ciągu których firma dochodzi do stanu dojrzałości,

Pn - wartość wewnętrzna akcji w roku n,

g2 - tempo wzrostu dywidendy w okresie dojrzałości.

Założenie: g1 > g2

Przykład:

Dywidenda wypłacona przez spółkę Omega w bieżącym roku wyniosła 4zł. Spółka zamierza prowadzić stałą politykę przeznaczania co roku 20% zysku netto na wypłatę dywidendy. Zysk przypadający na jedną akcję w bieżącym roku wyniesie 25zł. Przewiduje się, że tempo wzrostu zysku netto w ciągu najbliższych trzech lat będzie na poziomie 25%. W następnych latach wzrost zysku osiągnie stałe tempo 15% rocznie. Wymagana stopa zwrotu inwestora zainteresowanego akcjami spółki jest stała i wynosi 18%. Dokonaj wyceny akcji.

0x01 graphic

0x01 graphic

Tempo wzrostu dywidendy ma istotne znaczenie dla wyceny akcji za pomocą modelu zdyskontowanych dywidend. W praktyce najczęściej stosowany jest model Gordona - Shapiro. Obok problemu oszacowania wymaganej stopy zwrotu pojawia się także kwestia określenia stopy wzrostu dywidendy, oznaczonej przez g. Zazwyczaj korzysta się z danych z przeszłości i stosuje wzór: g = r t r e,

gdzie:
r
t - współczynnik zatrzymania (retential ratio) obliczany jako udział zysku zatrzymanego w całości zysku spółki,
r
e - stopa zwrotu z zatrzymanych dochodów, określona np. poprzez współczynnik ROE (return on equity).

Model zdyskontowanych dywidend, przedstawiony za pomocą wzoru0x01 graphic
nie uwzględnia faktu, że wartość dywidendy otrzymana w dalekiej przyszłości charakteryzuje się większą niepewnością niż wartość dywidendy otrzymana w najbliższej przyszłości. Fakt ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w modelu wyceny akcji. Jednym z pośrednich sposobów uwzględniania tego faktu jest przyjęcie, że wymagana stopa zwrotu nie jest stała, lecz rośnie w miarę upływu czasu. Spowoduje to, że wartość dywidendy w dalszych okresach będzie zmniejszana jeszcze bardziej, niż wynikałoby to z wartości pieniądza w czasie przy stałej stopie procentowej.

Oprócz modelu zdyskontowanych dywidend stosuje się także inne podejścia:

WARTOŚĆ ZAKTUALIZOWNYCH WOLNYCH OPERACYJNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (FOCF)
+
WARTOŚĆ WOLNYCH NIEOPERACYJNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (NCF)
=
WARTOŚĆ WOLNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (FCF)
+
AKTYWA NIE UWZGLĘDNIONE W KALKULACJI WOLNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH
+
ZAKTUALIZOWANA WARTOŚĆ REZYDUALNA
=
WARTOŚĆ BRUTTO PRZEDSIĘBIORSTWA
-
RYNKOWA WARTOŚĆ DŁUGU PRZEDSIĘBIORSTWA
=
WARTOŚĆ NETTO PRZEDSIĘBIORSTWA (WEWNĘTRZNA WARTOŚĆ KAPITAŁÓW WŁASNYCH)

gdzie:

Metoda ta jest podstawową metodą wykorzystywaną w większości analiz fuzji i przejęć firm. Nie jest ona jednak pozbawiona wad. W ramach procedury wyceny pojawiają się bowiem problemy związane z oszacowaniem prognozowanych przepływów pieniężnych, czy też przyjęciem odpowiedniej prognozy. Przepływy pieniężne są jednak najbardziej zbliżonym do ideału obrazem dochodów właścicieli. Odzwierciedlają one nie tylko dywidendy, ale także związki kapitałowe pomiędzy właścicielami a przedsiębiorstwami.

Wskaźniki rynkowe

1. Wartość nominalna akcji, którą jest wartość uwidoczniona na dokumencie poświadczającym jej wyemitowanie. Ma znaczenie tylko księgowe. Jej pomnożenie przez ilość wyemitowanych akcji daje wartość kapitału zakładowego spółki.

2. Wartość rynkowa, czyli kurs akcji. Ma ona często niewielki związek z wartością nominalną, ponieważ zmienia się w zależności od popytu i podaży na rynku giełdowym. Kurs akcji pomnożony przez liczbę wyemitowanych akcji określa wartość rynkową firmy.

3. Wartość księgowa akcji, którą jest wartość aktywów netto spółki przypadająca na jedną wyemitowaną akcję. Porównanie księgowej wartości akcji z jej bieżącą ceną może stanowić dla inwestora sygnał do jej zakupu (cena rynkowa niższa od wartości księgowej) lub sprzedaży (cena rynkowa wyższa od wartości księgowej).

4. Współczynnik cena/zysk, który jest typowym wskaźnikiem giełdowym charakteryzującym stopień atrakcyjności zakupu danej akcji. Mówi on, jaką cenę inwestor płaci za jednostkę zysku. Każdy z inwestorów chciałby, aby wskaźnik ten przyjmował jak najniższe wartości. Nie wszystkie spółki chcą jednak utrzymywać niskie wartości tego wskaźnika w dłuższym okresie.

5. Stopa dywidendy, definiowana jako stosunek kwoty dywidendy przypadającej na jedną akcję do ceny rynkowej. Jest często interpretowana jako wskaźnik wydajności akcji. W ustabilizowanych gospodarkach rynkowych wskaźnik ten wynosi około 5% lub więcej i można go porównywać ewentualnie z oprocentowaniem obligacji.

6. Wskaźnik zabezpieczenia dywidendy, rozumiany jako stosunek zysku firmy emitującej akcje do wypłacanej dywidendy. Jego wartości wyższe od jedności wskazują na zdolność spółki do wypłacania danej kwoty dywidendy.

EVA
W ostatnim czasie do zagadnienia wyceny zaczęto podchodzić również od strony zysku ekonomicznego ujętego jako:

Zysk ekonomiczny = Zainwestowany kapitał * (ROIC - WACC)

gdzie:
ROIC - stopa zwrotu z zainwestowanego kapitału,
WACC - średni ważony koszt kapitału.

W konsekwencji powstała koncepcja EVA (Economic Value Added) oznaczająca dochód rezydualny po pokryciu wszystkich kosztów:

EVA = NOPAT - C% * TC

gdzie:
NOPAT - zysk operacyjny po opodatkowaniu,
C% - koszt kapitału w procentach,
TC - całkowity kapitał.

EVA jest wyrażoną w wartościach pieniężnych kwotą, o którą zyski w danym momencie są wyższe lub o którą są niższe od kosztu całkowitego kapitału, zainwestowanego dla jego osiągnięcia.

8. Zakończenie

Jak widać istnieje kilka podejść do kwestii analizy przedsiębiorstwa. W związku z tym istnieje wiele metod wyceny samych akcji. Zastosowanie konkretnej metody uwarunkowane jest przez wiele czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. Dawniej stosowana była metoda majątkowa wyceny, według której o wartości akcji decyduje majątek emitenta.
To ujecie stosowane w rachunkowości jest w zasadzie bezużyteczne w nowoczesnych finansach i obecnie nie jest stosowane. Dominujące podejście do wyceny wartości akcji opiera się na dochodowości.

Przedstawiona analiza fundamentalna daje podstawy informacyjne przydatne w procesie decyzyjnym. Szczególnie w zakresie korzyści ekonomicznych wynikających
z rozpatrywanych alternatyw wyboru. W celu ograniczenia ryzyka, które towarzyszy inwestowaniu wymaga jednak informacji bardziej dokładnych. Informacje te pochodzą
z analizy technicznej lub analizy random - walk. Należy bowiem uważać, aby nie zakupić akcji firmy dobrze prosperującej, które wykazują tendencje spadkową, mimo iż sytuacja finansowa tejże firmy nie uległa zmianie.

Bibliografia:

  1. K. Jajuga, T. Jajuga, Inwestycje: instrumenty finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa, PWN, Warszawa 1999,

  2. W. Dębski, Rynek finansowy i jego mechanizmy, PWN, Warszawa 2002,

  3. T. Waśniewski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, Warszawa 1997,

  4. L. Bednarski, T. Waśniewski, Analiza finansowa w zarządzaniu przedsiębiorstwem,
    t. II, Warszawa 1996,

  5. W. Bień, Rynek papierów wartościowych, Difin, Warszawa 2001.

2



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
metody wyceny akcji (24 str)
rynki kapitałowe w polsce (10 str), Bankowość i Finanse
procedura układowa - windykacja trudnych kredytów (6 str), Bankowość i Finanse
bank centralny jako instytucja polityki gospodarczej (15 str, Bankowość i Finanse
podstawowe pojęcia z finansów ( 5 str), Bankowość i Finanse
finanse ludności (2 str), Bankowość i Finanse
rynek kapitałowy (10 str)(1), Bankowość i Finanse
test z bankowości (5 str)(1), Bankowość i Finanse
bankowosść (10 str)(1), Bankowość i Finanse
decyzje cenowe (7 str)(1), Bankowość i Finanse
rola Narodowego Banku Polskiego (4 str), Bankowość i Finanse
system bankowy w Polsce (8 str)(1), Bankowość i Finanse
finanse-pojęcia (15 str)(1), Bankowość i Finanse
międzynarodowe instytucje finansowe (15 str), Bankowość i Finanse
rodzaje i rola banków w polskim systemie bankowym (18 str), Bankowość i Finanse
ocena ekonomicznao-finansowa przedsiębiorstwa 17 str), Bankowość i Finanse
dopłaty bezpośrednie a środki na rozwój wsi (19 str)(1), Bankowość i Finanse

więcej podobnych podstron