|
|
|
||
|
|
|
|
|
Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego |
Uwagi: |
Ocena: |
Ćwiczenie 2A
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.
Przebieg ćwiczenia :
1.Odchylić kulkę o kąt około 50 od położenia równowagi i obserwować wahania.
2. Wyznaczyć za pomocą stopera czas t1 dla n=50 okresów wahadła, a następnie obliczyć okres: T = t1/n
3. Zmierzyć długość wahadła l od punktu zawieszenia do środka kulki.
4. Pomiar dla danej długości l powtórzyć 3 razy.
5. Zmieniać długość wahadła od 40 cm. Do 80 cm. co 20 cm. i powtarzać czynności z punktów 1-4.
6. Wyniki umieścić w tabelce, obliczyć g ze wzoru:
7. Wykonać wykres zależności okresu T od pierwiastka kwadratowego z długości wahadła l; T = f(l1/2).
8. Przeprowadzić dyskusję oraz rachunek niedokładności pomiaru;
Lp |
l [m] |
n |
t [s] |
T [s] |
Tśr [s] |
g [m*s-2] |
gśr [m*s-2] |
|
1. |
1. |
|
|
89,5 |
1,79 |
|
9,86 |
|
|
2. |
0,8 |
50 |
89,8 |
1,80 |
1,79 |
9,79 |
|
|
3. |
|
|
89,7 |
1,79 |
|
9,81 |
|
2. |
1. |
|
|
77,4 |
1,55 |
|
9,88 |
|
|
2. |
0,6 |
50 |
77,8 |
1,56 |
1,55 |
9,78 |
9,86 |
|
3. |
|
|
77,5 |
1,55 |
|
9,86 |
|
3. |
1. |
|
|
62,6 |
1,25 |
|
10,07 |
|
|
2. |
0,4 |
50 |
62,9 |
1,26 |
1,25 |
9,98 |
|
|
3. |
|
|
62,7 |
1,25 |
|
10,04 |
|
Tab. Wyniki pomiarów i obliczeń.
Przykładowe obliczenia dla l=0,8m:
Wyk. Zależność okresu T od pierwiastka kwadratowego z długości wahadła l; T = f(l1/2).
Rachunek błędu:
Δg/g=0,023
Wnioski:
Rzeczywiste przyspieszenie wynosi w przybliżeniu 9,81 m/s2. Otrzymane przez nas wyniki / 9,89 m/s2 i 9,91 m/s2 / są zbliżone do wartości rzeczywistej ale jednak obarczone niewielkim błędem. Wynika on z trudności i niemożności obliczeń dokładnych czasów wahnięć wahadła matematycznego przy dostępnym sprzęcie oraz zaokrąglaniu wartości otrzymanych z obliczeń.
Ćwiczenie 2D
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą swobodnego spadku ciał.
1. Na statywie zawiesić dwa ciała A i B tak, aby znajdowały się w płaszczyźnie przechodzącej przez dowolną średnicę tarczy.
Tarczę wprawić w ruch obrotowy.
Wyłączyć prąd elektryczny w uzwojeniu elektromagnesów.
Ciała A i B spadają na tarczę pozostawiając ślady uderzeń A' i B'.
Zatrzymać tarczę i przez punkty A'0 i B'0 przeprowadzić proste.
Zmierzyć kąt
Wyniki pomiarów umieścić w tabelce.
Przyspieszenie obliczyć ze wzoru:
Przeprowadzić dyskusję i rachunek błędu.
Czas obrotu tarczy o kąt będzie wynosić:
Lp. |
n |
t [s] |
T[1/s] |
Tśr [s] |
1. |
10 |
13,84 |
1,384 |
1,38163 |
2. |
20 |
27,65 |
1,383 |
|
3. |
25 |
34,46 |
1,378 |
|
h1 [m] |
h2 [m] |
α |
t [s] |
g [m/s2] |
g śr [m/s2] |
0,26 |
0,56 |
27 |
0,104 |
10,5887 |
9,670457 |
|
|
28 |
0,107 |
9,84585 |
|
|
|
30 |
0,115 |
8,57683 |
|
Tab.: Zestawienie wyników z pomiarów, oraz obliczeń.
Przykładowe obliczenia dla α =28˚:
Rachunek błędu:
Wnioski:
Uzyskany przez nas wynik jest dość dokładny. Zawdzięczamy to wielokrotnym pomiarom, dość dokładnemu stoperowi i staranności w wykonywaniu doświadczenia. Osiągnięcie większej dokładności było niemożliwe z powodu niedokładnego elektromagnesu, który często opuszczał ciężarki nierównomiernie.