DEFINICJE W SKRÓCIE
Pierwsze prawo Kirchofa
Suma natężeń prądów wpływających do węzła jest równa sumie natężeń prądów wypływających z te-go węzła.
Drugie prawo Kirchofa
Algebraiczna suma wszystkich sił elektromotorycz-nych w danym oczku sieci jest równa sumie spadków napięć na wszystkich odbiornikach energii w tym oczku.
Prawo Archimedesa
Na każde ciało zanurzone w płynie działa siła wyporu Fw skierowana pionowo do góry i co do wartości równa ciężarowi płynu (cieczy lub gazu) wypartego przez to ciało.
Prawo Coulomba
Prawo, zgodnie z którym siła wzajemnego oddziaływania dwóch naładowanych elektrycznie ciał, o rozmiarach bardzo małych w porównaniu z odległością między nimi, jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich ładunków elektrycznych Q1, Q2 i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości r między nimi.
Prawo odbicia światła
Kąt odbicia światła jest równy kątowi padania, przy czym promień padający, odbity i prosta prostopadła do powierzchni granicznej poprowadzona w punkcie padania leżą w jednej płaszczyźnie.
Prawo Ohma
Podstawowe prawo obwodów elektrycznych stwierdzające, że natężenie prądu stałego I płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia elektrycznego U występującego między końcami przewodnika, a odwrotnie proporcjonalna do jego rezystancji R.
Prawo Pascala
Podstawowe prawo statyki płynów, które mówi, że w każdym miejscu w płynie (cieczy lub gazie) różnica ciśnienia całkowitego oraz ciśnienia hydrostatycznego (wywieranego przez własny ciężar płynu) jest taka sama.
Prawo powszechnego ciążenia
Ciała materialne o masie m1 i m2 działają wzajem-nie na siebie siłą grawitacyjną F (nazywaną też siłą powszechnego ciążenia).
Pierwsze prawo elektrolizy Faradaya
Masa m substancji wydzielonej na elektrodzie jest wprost proporcjonalna do natężenia prądu I płynącego przez elektrolit i do czasu t przepływu prądu, tj. do ładunku elektrycznego Q, który przepłynął przez elektrolit.
Drugie prawo elektrolizy Faradaya
Równoważniki elektrochemiczne k pierwiastków są proporcjonalne do ich równoważników chemicznych
Prawo zachowania energii
Zasada, zgodnie z którą w układzie izolowanym suma energii (energia całkowita) jest wielkością stałą.
Prawo zachowania energii mech.
Zasada, która mówi, że podczas ruchu ciała bez sił oporu (tarcia, lepkości itp.) jego całkowita energia mechaniczna (czyli suma energii kinetycznej i potencjalnej) się nie zmienia.
Zasada zachowania ładunku
W układzie ciał izolowanych elektrycznie od otoczenia ładunek elektryczny może być przenoszony między ciałami układu, ale jego łączna wartość po-zostaje stała.
Zasada zachowania pędu
Całkowity pęd układu izolowanego zachowuje stałą wartość. Oznacza to, że zmiana pędu układu może
nastąpić tylko pod wpływem działania sił zewnętrznych
Pierwsza zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające się równoważą, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym
Druga zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na ciało działa siła, to porusza się ono ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do tej siły i odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
Trzecia zasada dynamiki Newtona
Jeżeli ciało A działa na ciało B pewną siłą F, to ciało B działa na ciało A siłą o tej samej wartości, takim samym kierunku, ale przeciwnym zwrocie -F.
Pierwsza zasada termodynamiki
Jest prawem zachowania energii dla układów termodynamicznych i można ją sformułować następująco: zmiana energii wewnętrznej układu równa się sumie dostarczonego do układu ciepła i pracy.
Druga zasada termodynamiki
Układ nie może przekazywać ciepła innemu układowi o niższej temperaturze bez wprowadzenia zmian w otoczeniu.
Paradoks hydrostatyczny
Parcie na dno naczynia nie musi być równe ciężarowi cieczy, zależy tylko i wyłącznie od wysokości słupa cieczy [h]. Tak więc parcie tej samej cieczy na dno naczyń będzie identyczne jeśli powierzchnia dna i wysokość słupa cieczy będzie w obydwu przypadkach identyczna.
Rzut ukośny
rozpatrujemy jako ruch wypadkowy złożony z ruchu jednostajnego w kierunku poziomym z prędkością o wartości oraz z ruchu pionowego w górę z prędkością początkową o wartości.
Całkowity czas trwania rzutu ukośnego
równy jest podwojonemu czasowi wznoszenia się na wysokość maksymalną.
Polem grawitacyjnym
nazywamy przestrzeń, w której na umieszczone ciało działają siły grawitacji. Natężenie pola grawitacyjnego (j.w.wektorową) w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji , działającej w tym punkcie na umieszczone tam ciało próbne do masy tego ciała. Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie informuje nas jaka siła grawitacji działa na umieszczone w tym punkcie ciało próbne o jednostkowej masie.
Wartość natężenia pola grawitacyjnego
zależy od odległości r od punktu materialnego lub środka kuli. Jest wprost proporcjonalne do masy punktu.
Siła grawitacji jest wprost proporcjonalna do iloczynu mas tych ciał i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Sens fizyczny stałej grawitacji
SG jest liczbowo równa sile wzajemnego przyciągania się dwóch jednakowych mas 1kg z odległością 1m.
Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji działającej na umieszczone tam ciało do masy tego ciała.
Kierunek i zwrot natężenia pola grawitacyjnego w danym Punkcie jest zgodny z kierunkiem siły grawitacji.
Masa(m) ciała jest podstawową cechą ciala. Jest miarą jego bezwladnosci.Masa Jest wielkoscia skalarną.Żeby ją okreslic,należy podać tylko liczbę.Podstawową jej jednostką jest kilogram (kg).
Gęstość(g) substancji okreslamy jako stosunek masy ciala zbudowanego z tej substancji do jego objętości:g=m/v,g=kg/m2
Sila(F) jest miarą oddzialywania cial.Jest to wielkość wektorowa(oprucz wartości posiadakierunek,zwrot i punkt przyłożenia). Mierzymy ją siłomierzem. Jednostka siły jest newton[N]:
Praca(W) Za miarę pracy W stalej sily F powodujace przesuniecie s przyjmuje My iloczyn wartosci tej sily,przesuniecia i cosinusa kąta zawartego między Tymi wektorami:W=F*s*cos alfa,W=F*s.Jednostką pracy jest dżul [J].Pracę Można określić w kilowatogodzinach [kWh] 1kWh=3600000 J, W=U*q,U*I*t
1dżul to praca,jaką wykonuje sila 1N na drodze 1m (jeśli zwrot dzialającej siły jest zgodny ze zwrotem przesunięcia).
Moc(P) informuje nas o tym jak szybko zostala wykonana praca.Mocą nazywa my stosunek wykonywanej pracy do czasu,w którym ta praca zostala wykonana. P=W/t,P=J/s=W.Jednostką mocy jest wat [W].Urządzenie ma moc 1 wata,jeżeli w ciągu 1 sek. Wykonuje pracę 1 dżula.Moc jest wielkością skalarną.P=U*I
Ciepło właściwe (c) substancji określa ilość energii,jaką należy dostarczyć, aby 1 kg Danej substancji ogrzac o 1K .c=^E/m^t , c=J/kg*k.
Napięcie elektryczne(U) między 2 punktami pola określamy jako stosunek pracy,Jaką wykonało pole,przesuwając ładunek między tymi punktami,do wartości tego ładunku. U=W/q , U=J/C=V.Napięcie jest wielkością skalarną.
Natężenie prądu (I) elektr. Mierzymy ilością ładunku elektr.,która przepływa przez poprzeczny przekrój przewodnika w czasie 1s.Jednostką natężenia jest amper [A]. I=q/t , I=C/s=a.
Opór elektryczny(R) Dla danego odcinka obwodu elektr.stosunek napięcia elektr. Do natężenia prądu płynącego w tym odcinku jest wartością stałą.Jednostką oporu elektr. Jest om. R=U/I , R=V/A=om.Opór przewodnika wynosi 1 om. Jeśli na jego końcach panuje napięcie 1V,a płynie przez niego prąd o natężeniu 1A.
Pęd
pedem ciała nazywamy iloczyn masy ciała i jego prędkości.Pęd jest wielkością wektorową ,ma kierunek i zwrot prędkości . p=mv.
Układem odosobnionym nazywamy taki układ na który nie działają żadne siły zewewnętrzne.