PYTANIA DO OBRONY
Elementy atrakcyjności turystycznej miejsca docelowego.
Atrakcyjność turystyczna jest to występowanie pewnej cechy charakterystycznej, która może przyciągnąć odwiedzających (turystów) na teren danego regionu, dzięki obecności walorów turystycznych, obiektów infrastruktury turystycznej oraz dostępności komunikacyjnej. Ma ona wpływ na rozwój, wielkość i czas trwania ruchu turystycznego. Atrakcje turystyczne to np. walory naturalne (plaża, morze, wulkany..), transport (kanały, balony, wielbłądy...), rozrywki (kina, kluby, zoo...), urządzenia sportowe (lodowiska, baseny, stoki..), kultura (muzea, zabytki...).
Atrakcje turystyczne Gdańska:
Walory naturalne - morze, plaża..
Rozrywka - kina, teatry, opera, kluby, zoo...
Urządzenia sportowe - lodowisko, aquapark, pole golfowe
Kultura - zabytki, muzea, jarmark Dominikański
Rola parków narodowych w rozwoju turystyki.
Park Narodowy to obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe. Za sprawą rozwoju cywilizacji parki narodowe cieszą się coraz większą popularnością wśród turystów, którzy chcą uciec przed współczesnością.
Charakterystyka wybranych walorów turystycznych województwa pomorskiego.
Walory turystyczne to zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów pozaprzyrodniczych, które są przedmiotem zainteresowań turysty.
Walory turystyczne woj. Pomorskiego:
Walory naturalne: zalesienie ok. 36%; dorzecza Wisły i jej dopływów: Wdy, Brdy oraz Wierzycy; jeziora; pas wybrzeża z piaszczystymi plażami; ruchome wydmy w Słowińskim Parku Narodowym; parki krajobrazowe: Trójmiejski, Nadmorski, Mierzei Wiślanej; 106 rezerwatów i ponad 2000 pomników przyrody.
Walory antropogeniczne: zamki w: Malborku (UNESCO), Słupsku, Bytowie, Gniewie, Kwidzynie; opactwo cysterskie w Pelplinie i klasztory w Oliwie, Kartuzach, Żukowie i Żarnowcu; zabytkowe centrum Gdańska, najdłuższe drewniane molo w Sopocie.
Walory krajoznawcze Polski w rozwoju turystyki.
Walory krajoznawcze obejmują atrakcyjne dobra naturalne oraz elementy kultury materialnej i duchowej. Dzielą się na walory krajoznawcze środowiska naturalnego, dóbr kultury, tradycyjnej kultury i pamiątek historycznych..
Walory krajoznawcze Polski:
środowiska naturalnego: pomniki przyrody ( np. Dąb Bartek, Ścisły rezerwat leśny w Białowieży, torfowiska w Zieleńcu), skały i skałki (np. Sudety, Karpaty, Błędne Skały w Bukowinie Kłodzkiej, Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach, Maczuga Herkulesa w Pieskowej Skale i Skałki na Podzamczu), wąwozy i doliny (np. Jar Rzeki Raduni w Babim Dole, Wąwóz Kraków w Dolinie Kościelskiej, Przełom Dunajca), wodospady i źródła (np. Wielka Siklawa i wodospad Mickiewicza w Dolinie Roztoki, wodospad Szklarski w Szklarskiej Porębie), jaskinie i groty ( np. Wielka Śnieżka, Jaskinia Mroźna, Jaskinia Raj, Grota Kryształowa w Wieliczce, Grota Mechowska w Mechowie), głazy narzutowe i głazowiska (np. Głaz Trygłowa w Tychowie, Głazowisko Fuledzki Rug w Fuledzie), inne (np. Morskie Oko, pustynia Błędowska)
walory antropogeniczne: parki zabytkowe (np. Park Romantyczny w Arkadii, Park Oliwski w Gdańsku, Park Łazienkowski w Warszawie), muzea i zbiory przyrodnicze ( Muzeum Oceanografii i Akwarium Morskie w Gdyni, Muzeum Ziemi w W-wie, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem), ogrody botaniczne (Palmiarnia w Lubiechowie), ogrody zoologicze ( ZOO w Gdańsku, we Wrocławiu, w Poznaniu).
Koncesje i zezwolenia w działalności turystycznej.
KONCESJA - to akt administracyjny, mocą którego państwo upoważnia określony podmiot do prowadzenia działalności gospodarczej objętej wyłącznością lub własnością państwa. W działalności turystycznej posiadanie koncesji jest konieczne w przewoźników lotniczych.
ZEZWOLENIE - jest to akt administracyjny wydawany prze odpowiedni organ administracji publicznej, który wymagany jest dla prowadzenia wskazanych w ustawach rodzajów działalności gospodarczej. Koncesja jest konieczna do sprzedaży napojów alkoholowych.
DZIAŁALNOŚĆ REGULOWANA - nowy instrument reglamentacji działalności (dodatkowo do zezwoleń), można ją wykonywać jeżeli spełnia się określone warunki i ma się wpis w rejestrze działalności regulowanej - w turystyce jest to organizator turystyki i pośrednik turystyczny.
NIE WYMAGA się wpisu do rejestru działalności regulowanej, koncesji i zezwoleń od agenta turystycznego i podmiotów hotelarskich.
Umowy zawierane przez biura podróży z klientami. (???)
Biuro podróży zobowiązuje się świadczyć usługi turystyczne na rzecz klientów, wchodzi z klientami w stosunki umowne uregulowane przez kodeks cywilny i inne szczególne akty prawne. Mogą to być pojedyncze świadczenia lub imprezy turystyczne zawierające, co najmniej dwie usługi turystyczne. Biuro podróży może działać we własnym imieniu (jako organizator wycieczki lub właściciel autokaru czy hotelu) lub jako agent przewoźników, hotelarzy lub innych biur podróży, bądź jako przyjmujący zlecenie klienta, może też reprezentować obie strony. Umowy o umowy turystyczne mogą być zawierane z biurami podróży przez osoby, które mają otrzymać świadczenie albo też przez inne osoby na przykład zakład pracy na rzecz tych pierwszych.
Umowa o pojedyncze świadczenie - dokonaniu przez biuro podróży rezerwacji miejsca w hotelu, samochodu, załatwieniu formalności wizowych, sprzedaży biletów komunikacyjnych itp. Na podstawie zlecenia biuro podróży ułatwia klientowi zawarcie umów z różnymi przedsiębiorcami i za to pobiera wynagrodzenie.
Umowa o organizowanie imprez turystycznych - zobowiązanie jednej ze stron (organizatora) do świadczenia kompleksu usług. Umowa tego typu określona jest jako umowa o podróż, wycieczkę czy o imprezę turystyczną.
Prawa konsumenta usług turystycznych i ich ochrona.
Ustawa o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997 r. Wprowadziła system ochrony klienta firm turystycznych w Polsce.
Organizatorzy i pośrednicy turystyczni mają obowiązek posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczenia, które w razie niewykonania umowy przez daną firmę będą gwarantowały środki finansowe na zapewnienie klientom powrotu do kraju a także na pokrycie zwrotu wniesionych przez klientów.
Klient ma prawo domagać się od firmy turystycznej (organizatora i pośrednika turystycznego) pisemnego potwierdzenia posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczeniowej, jeśli wpłaca należność za imprezę turystyczną lub zaliczkę przekraczającą 10 % tej sumy.
W okresie 20 dni przed datą wyjazdu cena ustalona w umowie o świadczenie usług turystycznych nie może być zmieniona.
Firmy turystyczne organizujące imprezy turystyczne mają obowiązek zawarcia na rzecz klientów umów ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.
Firmy turystyczne mają obowiązek przed rozpoczęciem imprezy podać klientom dane firmy, do której klient może zwrócić się w razie trudności. Przedsiębiorca nie może żądać od klienta żadnych kwot z tytułu odstąpienia od umowy - poza opłatą manipulacyjną, - jeśli klient wskaże swojego zastępcę, który będzie uczestniczył za niego np. w wycieczce.
Kategoryzacja obiektów hotelarskich.
Obiekty hotelarskie muszą spełniać wymagania co do wielkości obiektu, jego wyposażenia oraz zakresu świadczonych usług, ustalone dla rodzaju i kategorii, do których obiekt został zaszeregowany, m.in. wymagania sanitarne, przeciwpożarowe i budowlane. Dzielimy je na:
hotele (5 kat. - *), [10 pokoi, podstawowe usługi: nocleg i wyżywienie, h-s]
motele (5 kat. - *),[10 pokoi, przy drogach, podstawowe usługi: nocleg i wyżywienie, h-s + usługi motoryzacyjne]
pensjonaty (5 kat. - *),[7 pokoi, podstawowe usługi: nocleg i wyżywienie, h-s]
kempingi (4 kat. - *), [Teren ogrodzony, strzeżony i posiadający recepcję, zapewnia nocleg, wyżywienie bądź warunki do sporządzania posiłków, miejsce do rozbicia namiotu, do ustawienia przyczepy. Musi mieć prąd, zbiorowe sanitaria.]
domy wycieczkowe (3 kat. - cyfry rzymskie), [min. 30 miejsc noclegowych, dostosowane do samoobsługi klientów, min. zakres usług zw. z pobytem klientów.]
schroniska młodzieżowe (3 kat. - cyfry rzymskie), [Min 25 miejsc noclegowych
schroniska,[ lokalizowane z dala od terenów zasiedlonych na ogół przy szlakach turystycznych. Musi mieć min 30 miejsc noclegowych organizowanych w salach zbiorowych. Usługi noclegowe i ograniczone żywieniowe.]
pola biwakowe. [płaski teren ogrodzony i strzeżony]
Ochrona przyrody a rozwój turystyki.
Podstawowe akty prawne dot. Ochrony przyrody:
Konstytucja RP - każdy zobowiązany jest o dbałość o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie.
Ustawa o ochronie przyrody - określa cele, zasady i formy ochrony przyrody ożywionej i nieożywionej oraz krajobrazu.
Ustawa o ochronie i kształtowaniu środowiska - określa zasady ochrony i racjonalnego kształtowania środowiska.
Ustawa o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Rozporządzenie w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt.
Rozporządzenie w sprawie ochrony gatunkowej roślin.
Rozporządzenie w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000.
Podstawowe zadania rekreacji fizycznej.
Rekreacja fizyczna zwana również ruchową to zajęcia o treści ruchowo-sportowej ( zabawy, gry, tańce, spacery turystyka itp.),którym człowiek oddaje się z własnych chęci w czasie wolnym, dla wypoczynku odpoczynku, odnowy sił przyjemności, kreacji zdrowia i rozwoju.
Zadania rekreacji:
1.Zaspokajanie potrzeb ruchu niezbędnego dla zdrowia,
2.Rownowazenie dobowego bilansu energetycznego organizmu człowieka ,
3.Poprawa, utrzymanie, i budowa sprawności i wydolności fizycznej i pośrednio psychicznej,
4. Osiąganie przyjemności i zadowolenia z wysiłku fizycznego.
Uczestnictwo indywidualne, rodzinne i grupowe w rekreacji fizycznej jako czynniki do uprawiania różnych form sportowo - rekreacyjnych.
Rekreacja zwiększa aktywność człowieka, rozwija jego zainteresowania i wzbogaca osobowość oraz rozładowuje napięcie układu nerwowego. Przez pojęcie formy rekreacji należy rozumieć dydaktyczne sposoby organizacji i prowadzenia procesu działalności rekreacyjnej.
INDYWIDUALNE formy rekreacji ruchowej to:
formy o dominacji somatycznej - zabawy, sporty rekreacyjne, hobby, małe formy turystyki;
o dominacji psychicznej - ćwiczenia relaksacyjne;
rekreacja twórcza - zajęcia plastyczne, muzyczne, fotograficzne;
kulturalno - rozrywkowe - gry świetlicowe, czytelnictwo, rozrywka umysłowa, TV.
GRUPOWE formy rekreacji ruchowej to:
stale rekreacyjne (utrzymywanie sprawności fizycznej, psychicznej) - zespoły ćwiczeń kondycyjnych, gimnastycznych, gier sportowych, ćwiczeń atletycznych, itd.;
zespoły specjalistyczne (podnoszenie usprawnienia ogólnego, przywrócenie zdrowia) - ćwiczenia dla osób z nadwagą, dla osób z zaburzeniami ruchowymi, itd.
RODZINNA forma rekreacji to:
spacery, zabawy z dziećmi, pikniki, uczestnictwo w meczach.
Podstawowe czynniki wpływające na prozdrowotny styl życia.
W prozdrowotnym stylu życia należy propagować
- aktywność ruchową
- właściwe odżywianie
W prozdrowotnym stylu życia należy unikać
- unikanie używek (trucizn- alkohol, papierosy, narkotyki)
- unikanie długotrwałego stresu (permanentnego)
Do czynników warunkujących prozdrowotny tryb życia zaliczyć można:
czynniki mechaniczne - głaskanie, ucisk, ciasne obuwie, masaż, gładzenie, drapanie, itd.;
czynniki chemiczne - np. skład powietrza - mają wpływ na braku apetytu, picie kawy, itd.;
czynniki termiczne - temperatura - wpływa na samopoczucie: zbyt niska- bladość ,gęsia skórka, drżenie, zaburzenia oddychania; zbyt wysoka - silne pocenie się, przyśpieszone tętno, uczucie osłabienia;
czynniki świetlne - słońce, wywołuje szereg korzystnych reakcji ustroju: np. zwiększa odporność na bakterie, pobudza czynności krwiotwórcze, obniża ciśnienie krwi;
czynniki elektromagnetyczne - np. TV, komputery, mikrofalówki, komórki, mogą mieć wpływ na samopoczucie i zaburzenia układów.
- czynniki terenowe - oddziałują na aktywność człowieka, teren kształtuje cechy motoryczne ( siła, szybkość, koordynacja, wytrzymałość), biologiczne i modeluje kształty ciała, stymuluje działanie poszczególnych układów i podwyższa koordynację ruchowa jak: chód, bieg, skok...
ruch - wpływa na samopoczucie, poprawia kondycję.
środowisko społeczne - wpływa na zachowanie jednostek i grup
Istota marketingu usług i jego rodzaje.
Marketing usług -zespół aktywnych działań rynkowych podejmowanych przez podmioty sektora usług zajmujące się zawodowo świadczeniem usług.
SPECYFIKA USŁUG :
- Niematerialność -> brak cech fizycznych,
Nierozłączność -> jednoczesność świadczenia i konsumpcji.
Niespójność -> różnorodność wykonania
Nietrwałość -> brak możliwości przechowywania.
RODZAJE MARKETINGU USŁUG:
Marketing ofertowy - określanie docelowych segmentów nabywców usług i komponowaniu marketingu mix bardziej atrakcyjnego od konkurentów.
Marketing interaktywny - jakość usług w dużej mierze zależy od jakości kontaktów między klientem a usługodawcą, nacisk kładzie się na osiąganie wyższej sprawności personelu.
Marketing wewnętrzny - szkolenie, motywowanie i kontrola pracowników w celu zbudowania zespołu, który potrafi dobrze zaspokajać potrzeby klientów i stale doskonalić formy obsługi.
Pojęcie i struktura planu marketingowego firmy.
Plan marketingowy jest podstawowym narzędziem przygotowania, wdrażania i kontroli działań marketingowych, jest zbiorem założeń ustalających planowane cele rynkowe i sposoby ich realizacji. Pełni on cztery podstawowe funkcje:
1) funkcja motywacyjna - wskazuje warunki podejmowania decyzji, co i jak należy osiągnąć
2) funkcja weryfikacyjna - stanowi podstawę oceny realności założeń celów i przedsięwzięć
3) funkcja koordynacyjna - dotyczy wyznaczania i koordynacji szczegółowych zadań
4) funkcja kontrolna - kontrola skuteczności działań marketingowych
Plan marketingowy powinien zawierać:
Instrumenty promocji (reklama, PR, sprzedaż osobista, promocja sprzedaży, tele-marketing)
Marketing MIX (produkt, cena, promocja, dystrybucja)
Cykl życia produktu (usług), cykl życia przedsiębiorstwa, typ klienta
Analizę SWOT (słabe i mocne strony, szanse i zagrożenia)
Instrumenty marketingu mix w turystyce.
Marketing mix- jest to zbiór narzędzi marketingowych , które przedsiębiorstwo stosuje chcąc osiągnąć zamierzone cele na wybranym rynku działania.
Do instrumentów mix należą : produkt, cena, dystrybucja i promocja.
Produktem turystycznym jest usługa (miejsce w hotelu, wycieczka krajoznawcza, zwiedzanie miast, pobyt w uzdrowisku), która jest oferowana na rynku i zaspakaja konkretne potrzeby turysty, powinien w sposób jasny precyzować ofertę turystyczną i jej kształt po względem ilości, jakości i rodzaju infrastruktury ogólnej i turystycznej.
Cena - to wartość produktu turystycznego będącego przedmiotem transakcji, zgodny z oczekiwaniami kupującego i sprzedającego określana najczęściej w ujęciu monetarnym. Charakteryzuje się ją za pomocą: polityki cenowej, rabatów, warunków płatności. Poziom ceny jest zdeterminowany możliwościami sprzedaży produktu turystycznego i jakością usługi, sezonowością. Na cenę wpływają także unikalne właściwości oferty (np. gorące źródła niedaleko zakwaterowania) i nakłady na promocję.
Dystrybucja - (własne placówki, pośrednicy) kształcenie tych, którzy mają bezpośredni kontakt z klientami.
Promocja - zespół środków za pomocą których przedsiębiorstwo informuje o firmie oraz cechach produktu i przekonuje do zakupu: promocja sprzedaży, reklama, sponsoring, public relations.
Struktura produktu turystycznego.
PRODUKT TURYSTYCZNY MOŻNA PODZIELIC NA:
dobra i urządzenia turystyczne, które dzielą się na
podstawowe walory turystyczne ( naturalne - góry, jeziora, morze i antropogeniczne - historyczne: miejsca historyczne, dzieła architektury, zbiory muzealne, współczesne: ośrodki rozrywki) - stanowią dominujący cel podróży.
komplementarne - infrastruktura turystyczna ( sieć transportowa, środki transportu, baza noclegowa, baza żywieniowa, baza towarzysząca ) - warunkują korzystanie z walorów turystycznych, stanowią bazę materialną i organizacyjną rozwoju turystyki.
usługi turystyczne
podstawowe ( zaspokajające potrzeby materialne - żywieniowa, noclegowa i transportowa)
komplementarne ( zaspokajające potrzeby niematerialne czyli duchowe )
Istota i funkcje promocji w turystyce.
Promocja jest to oddziaływanie na odbiorców produktów danej firmy, polegające na przekazaniu im informacji, które mają w odpowiednim stopniu zwiększyć wiedzę na temat produktów lub usług oraz samej firmy w celu stworzenia dla nich preferencji na rynku. Przy reklamowaniu produktu turystycznego chodzi o podtrzymanie już istniejącego popytu oraz zdobycie nowych nabywców na dobra i usługi już znane lub wprowadzane na rynek.
PROMOCJA PRODUKTU TURYSTYCZNEGO :
systematyczne ogłaszanie się i rozpowszechnianie informacji o walorach turystycznych w mediach
uaktualnianie przewodników, folderów, map turystycznych
uczestnictwo w targach turystycznych na szczeblu regionalnym, krajowym, zagranicznym
utrzymywanie kontaktów z firmami, agendami, związkami w zakresie turystyki
organizowanie imprez kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych o znaczeniu i zasięgu regionalnym, krajowym.
FUNKCJE PROMOCJI:
informacyjna - promocja dostarcza obecnym i potencjalnym nabywcom informacji, które zmierzać mają do przełamania bariery nieznajomości rynku, funkcja ta leży u podstaw komunikowania się przedsiębiorstwa z otoczeniem;
pobudzająca - sprzedaż zmierza do wywołania zamierzonych postaw i zachowań nabywców rynkowych, funkcja ta jest o tyle ważna, iż produkcja w przeważającej mierze ma charakter masowy;
konkurencyjna - wyraża się w stworzeniu poza cenowych instrumentów rywalizacji na rynku, jest silnie związana z poprzednimi funkcjami.
Funkcje i podział infrastruktury turystycznej.
Infrastruktura turystyczna - są to wszelkiego rodzaju obiekty oraz urządzenia turystyczne, które mają na celu służenie przyjeżdżającym na dany obszar turystom - zaspokajaniu ich potrzeb związanych z bierną oraz aktywną turystyką.
Na infrastrukturę turystyczną składają się :
baza noclegowa,
baza gastronomiczna,
obiekty sportowe,
obiekty kultury,
szlaki.
Baza noclegowa w Polsce i jej specyfika.
Liczba hoteli w Polsce regularnie wzrasta. Zawdzięczamy to z jednej strony inwestycjom w hotelarstwie, a z drugiej - poprawie sprawozdawczości statystycznej i urealnieniu kategoryzacji, o czym dobitnie świadczą liczby dotyczące hoteli pięciogwiazdkowych. W 2005 r. liczba hoteli wzrosła o 2%, a liczba miejsc noclegowych o 4%. Zmalała liczba hoteli jedno-gwiazdowych (o 8%), a w takim samym stopniu wzrosła liczebność grupy hoteli 5* i 4*. Największą liczbą miejsc noclegowych dysponują obiekty trzygwiazdkowe (42%) i dwugwiazdkowe (25%).
Wyraźny jest sezonowy charakter obiektów noclegowych, zwłaszcza ośrodków wczasowych. Znaczna część tej bazy jest nie skategoryzowana i znajduje się poza sektorem rynkowym, obniża to efektywność polskiego hotelarstwa.
Baza gastronomiczna i jej podział.
Gastronomia - rodzaj działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu otwartych zakładów żywienia zbiorowego.
Wg działalności produkcyjno - handlowej dzieli się na:
Zakłady żywienia podstawowego: restauracje (z obsługą kelnerską, duży asortyment na zamówienie) , stołówki, bary (samoobsługowe z popularnym asortymentem) i jadłodajnie (bezalkoholowy zakład żywienia masowego z obsługą kelnerską i podstawowym asortymentem wcześniej przygotowanym)
Zakłady żywienia uzupełniającego : puby (z obsługą kelnerską, duży asortyment piwa i zakąsek), dyskoteki, kawiarnie (z obsługą kelnerską, podstawowy asortyment, dużo cukierniczych i nisko % alkohole), kluby, wernisaże
Punkty gastronomiczne : lodziarnie, smażalnie, pijalnie
Wg obranej działalności dzieli się na:
Zakłady typu otwartego (ogólnodostępna): bary, restauracje, kawiarnie, jadłodajnie, cukiernie, puby.
Zakłady typu zamkniętego (zakłady prowadzone na zlecenie pracodawcy, np. na koloniach, czynne tylko w porze posiłku) : stołówki w szkołach i na koloniach, p-ty gastronomiczne w szpitalach, sanatoriach i domach wczasowych.
Wg okresu działalności dzieli się na:
Całoroczne,
Sezonowe,
Dzienne,
Nocne.
Wybrane wskaźniki zagospodarowania turystycznego.
Zagospodarowanie turystyczne jest to przystosowanie terenu do potrzeb turystyki, służy zaspokajaniu potrzeb.
Chłonność turystyczna to zdolność środowiska do przyjęcia takiego obciążenia przez turystów, które zapewni optymalne warunki wypoczynku i nie spowoduje zahamowania równowagi biocenotycznej w środowisku, więc chłonność określa możliwość użytkowania turystycznego obszarów bez określania ich funkcji i sposobu zagospodarowania. Im większa odporność środowiska, tym większa chłonność. Wyrazem wielkości odporności środowiska naturalnego są wskaźniki chłonności.
Pojemność turystyczna jest właściwością danego terenu, wynikającą z walorów i środowiska przyrodniczego oraz przypisywanej im funkcji, co wiąże się z odpowiednim sposobem zagospodarowania i użytkowania. Pojemność turystyczna określa maksymalną liczbę osób, która jednocześnie może realizować cele pobytowe bez obniżania wartości elementów środowiska naturalnego, a także korzyści rekreacyjnych.
Kształtowanie zagospodarowania turystycznego na obszarach chronionych.
Turystyka stymuluje rozwój gospodarczy, ale jednocześnie bardzo silnie oddziałuje na środowisko przyrodnicze powodując jego nieuniknione przekształcanie. Nie uwzględnianie potrzeb ochrony przyrody w działalności turystycznej prowadzi w krótkim czasie do zmniejszenia atrakcyjności danego terenu. Turystyka nie tylko niszczy przyrodę w sposób bezpośredni, ale również pośrednio m.in. poprzez zaśmiecanie środowiska odpadami, zwiększaniem ilości ścieków, zanieczyszczenie spalinami itp.
Z uwagi na występujący konflikt pomiędzy użytkowaniem i zagospodarowaniem turystycznym a ochroną walorów przyrodniczych, konieczne jest opracowanie szczegółowego programu zagospodarowania turystycznego z uwzględnieniem następujących zasad:
• podrzędność funkcji turystycznych wobec funkcji ekologicznej,
• optymalizowanie wielkości ruchu turystycznego i powiązania go z naturalną chłonnością środowiska i pojemnością bazy turystycznej,
• minimalizowanie negatywnych skutków środowiskowych turystyki
• strefowanie funkcji turystycznej, rozpraszanie ruchu i koncentracji zagospodarowania,
• preferowanie ekoturystyki (turystyka przyrodnicza) na obszarach chronionych i obszarach cennych przyrodniczo szczególnie podatnych na degradację,
• na obszarach o najwyższych wartościach przyrodniczych wyznaczanie „stref ciszy” wyłączonych z udostępnienia turystycznego.
Cele i środki polityki turystycznej Unii Europejskiej.
Głównym celem polityki turystycznej UE jest podniesienie konkurencyjności europejskiego przemysłu turystycznego oraz stworzenie większej liczby lepszych miejsc pracy poprzez zrównoważony wzrost turystyki w Europie i na świecie. W tym celu działania Unii skierowane są na:
a) zachęcanie do tworzenia korzystnego środowiska dla rozwoju przedsiębiorstw w tym sektorze;
b) wspieranie współpracy między Państwami Członkowskimi, w szczególności poprzez wymianę dobrych praktyk.
Turystyka w dużym stopniu korzysta ze wsparcia finansowego oferowanego przez różne europejskie instrumenty finansowe. W okresie 2007-2013 rozwój działalności, usług i infrastruktury turystycznej będzie finansowo wspierany w ramach funduszy strukturalnych oraz innych programów UE. Największy wpływ na kształt polityki turystycznej w UE ma Komisja Europejska, która jest jej głównym organem wykonawczym. Wydział Turystyki pełni ważne funkcje koordynacyjne w obrębie całej Komisji Europejskiej, starając się dopilnować, aby interesy turystyki były brane pod uwagę w przygotowywanych projektach legislacyjnych, wprowadzanych programach i innych działaniach Unii Europejskiej.
Fundusze strukturalne Unii Europejskiej a rozwój turystyki.
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego - finansuje działania na rzecz:
wzrost atrakcyjności regionu poprzez poprawę infrastruktury,
rozwój turystyki i inwestycji w dziedzinie kultury,
tworzenia miejsc pracy,
projektów rozwoju,
pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw.
Europejski Fundusz Społeczny - finansuje działania na rzecz:
integracji zawodowej osób bezrobotnych,
szkoleń, projektów podnoszących kwalifikacje zawodowe,
tworzenia miejsc pracy.
Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej - finansuje działania na rzecz:
terenów rolnych (pomoc dla rolników),
promowanie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich.
Finansowy Instrument Wsparcia Rybołówstwa - finansuje działania na rzecz:
modernizacji i harmonizacji w sektorze rybołówstwa.
Fundusz Spójności - finansuje działania na rzecz:
ochrony środowiska,
transportu.
3 cele:
-wpieranie rozwoju regionów („zacofanych”, oddalonych, z małą gęstością zaludnienia, zagrożonych poważnym bezrobociem),
-wspieranie zmian społecznych i ekonomicznych w regionach dotkniętych strukturalnymi problemami gospodarczymi,
-wspieranie walki z bezrobociem
Czynniki rozwoju turystyki.
Czynniki:
czas wolny od pracy - czas poza pracą zawodową wydłuża się w miarę rozwoju społeczno-gospodarczego kraju
siła nabywcza ludności - wzrost zarobków prowadzi do zwiększenia siły nabywczej jednostki i w efekcie do wzrostu standardu życia człowieka.
urbanizacja - stanowi korzystny grunt dla powstawania potrzeb turystycznych i warunków ich zaspakajania
środowisko przyrodnicze i społeczne - aktywny stosunek człowieka do przyrody ale także degradacja środowiska przyrodniczego
rozwój cywilizacji - zwiększenie możliwości podróżowania dzięki rozwojowi transportu, rozwój środków masowego przekazu, wzrost poziomu wykształcenia.
dobra turystyczne
- podstawowe - naturalne i antropogeniczne walory turystyczne
- komplementarne dobra turystyczne - infrastruktura techniczna i społeczna
polityka państwa w dziedzinie turystyki - państwo podejmuje kształtowanie polityki turystycznej - wpływ na bilans płatniczy, aktywizacja miejscowości, miejsca pracy.
motywacje podróży turystycznych - np. społeczne, rodzinne, społeczne
Bilans korzyści i strat rozwoju współczesnej turystyki.
Korzyści gospodarczo - społeczne:
- napływ dewiz,
- wsparcie gospodarki dzięki produkcji towarów i usług dla turystów,
- większa różnorodność działalności gospodarczej, zwłaszcza z wykorzystaniem miejscowych zasobów i produktów,
- inwestycje,
- wykorzystanie istniejącej infrastruktury,
- polepszenie infrastruktury komunalnej przez budowę infrastruktury turystycznej,
- korzystanie z istniejącej infrastruktury turystycznej przez ludność miejscową,
- polepszenie poziomu zaopatrzenia ludności,
- stworzenie możliwości pracy,
- zachowanie i wspieranie dóbr kultury, odbudowa dzieł architektury,
- wzbogacanie treści oświatowych,
- przełamywanie barier językowych, społecznych, klasowych, religijnych i rasowych,
- zapoznanie się ludności danego kraju z innymi wzorcami socjologicznymi i kulturowymi,
mieszanie się cywilizacji,
- docenianie własnych i obcych wartości społeczno - kulturalnych,
- międzynarodowy pokój i zrozumienie.
Koszty gospodarczo - społeczne :
- inflacja,
- wycieki dewiz,
- sezonowość i bezrobocie,
- wahania ekonomiczne i niezrównoważony rozwój,
- zaniechanie alternatywnego wykorzystania zasobów miejscowych i ich niszczenie,
- nieodwracalność funkcji obiektów infrastrukturalnych,
- niewykorzystanie infrastruktury turystycznej przez ludność miejscową ze względu na brak
środków lub fizyczną niedostępność tej infrastruktury,
- zeszpecenie krajobrazu przez obiekty turystyczne,
- niszczenie krajobrazu jako skutek błędnego oszacowania chłonności turystycznej obszaru,
- duże obciążenie ekologiczne wskutek działalności turystycznej,
- komercjalizacja kultury, sztuki i rzemiosła wskutek dopasowania ich do gustów turystów, a
tym samym utrata tożsamości,
- zaburzenia ustalonej równowagi kulturowej i religijnej,
- ksenofobia, konflikty, prostytucja, przestępczość, brak zrozumienia i działalność na pokaz.
Międzynarodowe organizacje turystyczne.
a/ międzyrządowe - tworzone przez państwa i działające na podstawie umów międzynarodowych, charakteryzujące się istnieniem stałych organów o określonych kompetencjach i uprawnieniach:
światowe : ONZ - UNESCO ( organizacja ds. Oświaty, Nauki i Kultury), FAO ( organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa), WTO ( Światowa Organizacja Turystyki)
regionalne : Unia Europejska, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Międzyamerykańskie Kongresy Turystyki, Arabski Związek Turystyczny.
b/ pozarządowe: tworzone przez związki, instytucje, organizacje prawne i osoby fizyczne, stowarzyszenia z różnych państw:
1. organizacje zajmujące się ogólnymi sprawami turystyki :
- uniwersalne: Międzynarodowa Akademia Turystyki w Monte Carlo, Międzynarodowe Stowarzyszenie Naukowych Ekspertów Turystyki w Lugano, Międzynarodowe Stowarzyszenie Turystyki w Luksemburgu.
- regionalne: Europejska Komisja Turystyki, Konfederacja Organizacji Turystycznych Ameryki Łacińskiej, Stowarzyszenie Turystyczne Rejonu Oceanu spokojnego.
2. organizacje zajmujące się wybranymi zagadnieniami turystyki: Międzynarodowa Federacja Samochodowa, Międzynarodowa Federacja Motocyklowa, Międzynarodowa Federacja Kempingu i Karawaningu, Międzynarodowe Biuro Turystyki Socjalnej.
3. zawodowe organizacje turystyczne:
- transportowe : Międzynarodowy Związek Przewoźników Drogowych, Międzynarodowa Federacja Drogowa, Międzynarodowe Zrzeszenie Transportu Lotniczego ( IATA),
- hotelarskie : Międzynarodowe stowarzyszenie Hotelowe w Londynie, Międzynarodowy Związek Krajowych Organizacji Hotelarzy, Restauratorów i Właścicieli Kawiarń w Zurychu, Międzynarodowa Federacja Schronisk młodzieżowych w Amsterdamie.
- podróży : światowe Stowarzyszenie Agencji Podróży W Genewie (WATA), Powszechna Federacja Stowarzyszeń Biur Podróży w Brukseli (FUAAV).
4. organizacje pośrednio związane z turystyką: Międzynarodowa Izba Handlowa, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i zasobów Naturalnych.
Rola i zadania Polskiej Organizacji Turystycznej (POT).
POT została utworzona (25.06.1999) w celu wzmocnienia promocji Polski w dziedzinie turystyki. Organizacja ta ma tworzyć warunki współpracy między organami administracji rządowej, samorządu terytorialnego, organizacjami zrzeszającymi przedsiębiorców i stowarzyszeniami z dziedziny turystyki.
ZADANIA POT:
organizowanie stoisk narodowych,
organizowanie imprez promocyjnych,
organizowanie konferencji prasowych,
prowadzenie kampanii promocyjnych w środkach masowego przekazu,
organizowanie wyjazdów studyjnych do Polski,
organizowanie seminariów i warsztatów dla przedstawicieli branży turystycznej i przewoźników,
wydawanie materiałów promocyjnych i informacyjnych o Polsce,
udzielanie informacji turystycznej.
Rynek turystyczny i jego specyfika.
Rynek turystyczny jest to zespół stosunków między sprzedającym dany produkt, a kupującym go. Jest określony przez odniesienie do produktu - jego dostawców i nabywców, którzy reprezentują popyt na ten produkt. Jest definiowany przez odniesienia do produktu turystycznego i turystów.
Można go rozpatrywać ze względu na różne kryteria:
geograficzne - rynek światowy, lokalny, regionalny;
rodzaju usług turystycznych - usługi hotelarskie, gastronomiczne;
grup wiekowych - młodzieżowy, seniorów;
celu podróży - biznesowy, kongresowy, zdrowotny, krajoznawczy.
Specyfika rynku turyst.
Rozpatrujemy go w aspekcie przestrzennym. Wynika to z faktu że zarówno podmioty popytu jak i podaży wykazują bardzo wysoki stopień uzależnienia od warunków środowiska naturalnego danego obszaru. W znacznym stopniu determinują czynniki przyrodnicze jak również czynniki historyczne
W przeważającej mierze charakteryzuje się sezonowością co związane jest ze specyficznymi cechami obszarów recepcji turystycznej, wpływających na właściwości popytu turystycznego, skala sezonowości wyróżnia rynek turystyczny na całym rynku konsumpcyjnym
Branżowość-związane jest to z faktem że rynek turystyczny ma charakter bardzo złożony i składa się z wielu odrębnych rynków mających względem siebie relacje komplementarne.
Przedsiębiorstwo Turystyczne jako kategoria rynkowa - definicja, cele, funkcje, typy.
Przedsiębiorstwa turystyczne jest to podmiot gospodarczy, który prowadzi działalność służącą zaspakajaniu potrzeb społecznych, natomiast jego celem jest osiągnięcie zysków poprzez produkcję dóbr służących turystom oraz świadczenie usług turystycznych. Jest to jednostka samodzielna i samo finansująca, posiadająca osobowość prawną.
PODZIAŁ i FUNKCJE:
Przedsiębiorstwa transportu turystycznego - jego głównym zadaniem jest organizacja przewozu turystów do miejsc kwaterunku oraz transportu w obrębie miejsca pobytu
Przedsiębiorstwa eksploatujące zakłady hotelarskie i gastronomiczne - oferują turystom miejsca noclegowe oraz zajmują się przygotowaniem posiłków
Przedsiębiorstwa sportowo - rekreacyjne - organizują aktywne sposoby wypoczynku
Przedsiębiorstwa uzdrowiskowe - zajmują się świadczeniem usług w dziedzinie leczenia uzdrowiskowego
Biura podróży - zajmują się organizowaniem wycieczek turystycznych
Inne jednostki - ściśle współpracują z branżą turystyczną np. miejscowości turystyczne
Cechy usług turystycznych a zagrożenia interesów turystów (podać przykłady)
Usługi turystyczne - wszystkie społecznie pożyteczne czynności służące zaspokojeniu materialnych i niematerialnych potrzeb turystycznych człowieka.
CECHY i ZAGROŻENIA:
- Niematerialność -> brak cech fizycznych - Konsumentowi trudno jest sobie wyobrazić usługę przed jej nabyciem, ponieważ zamiast określonego dobra, kupuje raczej proces i powstaje trudność w ocenie poziomu jej jakości. (np. nie może stwierdzić przed wyjazdem, że będzie to wyjazd udany i wszystko będzie faktycznie tak jak jest opisane)
- Nierozłączność -> jednoczesność świadczenia i konsumpcji. Klient z reguły jest obecny w trakcie świadczenia usługi i jest włączony w proces jej powstawania, niemożliwe jest fizycznego oddzielenia samej usługi od jej wykonawcy. (np. kupując wycieczkę nie może jej przetestować przed wyjazdem)
- Niespójność -> różnorodność wykonania. Usługi są niejednolite, niestandardowe i bardzo urozmaicone, a ich jakość często jest niezgodna z posiadanym wzorcem. Wynika to z faktu, że usługi świadczone są przez ludzi, a ich jakość zależy od kwalifikacji, jakie posiadają osoby wykonujące daną usługę. (np. wycieczka do Turcji z biurem podróży „A” może się znacznie różnić od biura podróży „B”)
- Nietrwałość -> brak możliwości przechowywania. Wolne miejsca wycieczkowe bądź pokoje hotelowe reprezentują nie wykorzystany potencjał, straconą możliwość sprzedaży. Aby ograniczyć tego typu problemy firmy stosują odpowiednią politykę cen, w szczególności niższe ceny poza sezonem oraz zachęty w postaci rabatów.
Rodzaje ubezpieczeń w turystyce.
Obowiązkowe ubezpieczenia przedsiębiorstw turystycznych:
Ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych,
OC rolnika prowadzącego gospodarstwo rolne,
Ubezpieczenie od ognia i innych zdarzeń losowych budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
OC organizatorów imprez masowych,
OC organizatorów turystyki.
Ubezpieczenia dobrowolne przedsiębiorstw turystycznych
Ubezpieczenia ogniowe i inne z nimi związane,
Ubezpieczenia kradzieżowe,
Ubezpieczenia transportowe,
Ubezpieczenia rolne, w tym gospodarstw agroturystycznych,
Ubezpieczenia OC i ochrony prawnej,
Ubezpieczenia finansowe,
Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe.
Ubezpieczenia turystyczne (podróżne)
Osobowe:
Ubezpieczenia na wypadek śmierci,
Ubezpieczenia NNW,
Ubezpieczenia KL,
Assistance tourist,
Ubezpieczenie kosztów odwołania lub przerwania uczestnictwa.
Majątkowe:
Ubezpieczenia nieruchomości (mieszkań, domów letniskowych),
Ubezpieczenia samochodowe (OC, autocasco, assistance),
Ubezpieczenia bagażu podróżnego,
Ubezpieczenia sprzętu turystycznego, jachtów i innych pojazdów wodnych,
Ubezpieczenia OC i ochrony prawnej.
Komputerowe systemy rezerwacji.
Systemy komputerowe w działalności hoteli:
CHART - jest najczęściej użytkowanym oprogramowaniem hotelowym w Polsce. Współpracuje z szeroką gamą urządzeń i systemów informatycznych i telekomunikacyjnych, automatyzując i upraszczając codziennie wykonywane zadania. Komunikacja obejmuje między innymi centrale telefoniczne oraz systemy taryfikacyjne, drukarki fiskalne, systemy zamków hotelowych, systemy księgowe i płatnicze, moduł rezerwacji internetowych. Moduł umożliwia bieżący podgląd pokoi, listę meldunków, księgę rezerwacji, podejrzenie bieżącego i planowanego obłożenia, wyszukiwanie rezerwacji wymagających wpłaty zaliczki, dodawanie i przenoszenie rezerwacji oraz meldunków, planowanie posiłków na etapie rezerwacji, jak i szczegółowe rozliczanie w trakcie pobytu, prowadzenie rezerwacji takich zasobów jak sale konferencyjne, salony odnowy biologicznej, wypożyczalnia sprzętów oraz rozliczanie - jako obciążeń, dopisywanych do konta. Księga Obciążeń pozwala na przeglądanie, zarządzanie i rozliczanie wszelkiego rodzaju należnościami, wynikającymi z meldunku. Oprócz wymienionych jest wiele innych modułów obsługujących m.in. archiwum, zestawienia, interfejsy i Internet.
DM PLAZA - Pozwala na przeprowadzenie kompleksowej obsługi gościa za pomocą grafika lub list począwszy od wprowadzenia rezerwacji po meldunek zawierający informacje dotyczące samego klienta oraz przebiegu jego pobytu. Ponadto pozwala na zaplanowanie oferowanych usług oraz organizację pracy osób bezpośrednio odpowiedzialnych za te usługi, prowadzanie analiz dotyczących obłożenia hotelu, oferowanych usług i stosowanych cen. Posiada takie moduły jak recepcja, rezerwacje internetowe, sprzedaż, sprzedaż gastronomiczna, kasa, kantor, magazyn, administracja, parking, planowanie imprez, żywienie, rehabilitacja, baza klientów, telefony, raporty i funkcje pomocnicze.
Formy organizacyjne informacji turystycznej.
Pod pojęciem informacji turystycznej rozumieć należy:
uporządkowany zbiór danych służących organizatorom i konsumentom usług turystycznych
system obejmujący sieć centrów i punktów informacji turystycznej
metodologię gromadzenia, przetwarzania, weryfikowania udostępnianych danych
FORMY ORGANIZACYJNE:
samoobsługowe punkty informacyjne: (cel: dostarczenie informacji)
elektroniczne,
bezpośrednie połączenia telefoniczne,
informacja bezpośrednia na ulicy,
środki komunikacji,
terminalna informacja,
tablice.
punkty informacji turystycznej: (cel: dostarczanie informacji, służenie radą i pomocą)
przejścia graniczne;
dworce, hotele, campingi;
centra handlowe, biblioteki;
domy kultury, ośrodki sportu;
regionalne pracownie krajoznawcze PTTK, muzea;
straż miejska, taxi, policja.
centra informacji turystycznej: (cel: dostarczanie informacji, służenie radą i pomocą, zarządzanie jakością, orientacja na rynku)
informacja bezpośrednia,
gromadzenie informacji,
dostęp do sieci elektronicznej,
dodatkowe usługi,
koordynacja pracy punktów „IT”.
organizacje turystyczne: ( cel: zarządzanie jakością, wspieranie branży turystycznej, tworzenie inicjatyw, realizowanie promocji turystyki, rozwój produktu turystycznego)
prowadzenie i planowanie działań „IT” w powiązaniu i współpracy z innymi jednostkami zajmującymi się turystyką.
Transport w turystyce - rodzaje i znaczenie.
Bez usług transportu nie jest możliwy rozwój turystyki, rozwój i konsumpcja usług transportowych warunkują dostępność dla turystów walorów turystycznych. Przedmiotem świadczeń transportu jest przewóz ładunków i przewóz pasażerów. Z usług transportu korzystają zarówno osoby podróżujące w celach turystycznych jak i poza turystycznych.
Transport kolejowy - kolej miała decydujące znaczenie dla współczesnej turystyki, ważne regiony zawdzięczają swój rozwój budowie linii kolejowych. Dzięki takim zaletom jak: bezpieczeństwo, komfort podróży, szybkość, popularność i regularność, kolej stała się najbardziej uniwersalnym środkiem podróży.
Transport autokarowy - zapewnia turystom możliwość penetracji, mobilność i pewną swobodę. Nowa generacja autokarów zapewnia nieograniczony widok panoramiczny, usługi kuchni pokładowej, TV, toalety, co wpływa na większą wygodę podróży.
Transport lotniczy - również dał podstawę do rozwoju turystyki. W efekcie postępu technicznego dzięki głównej zalecie samolotu - szybkości i pojemności - rola transportu lotniczego wzrasta i umacnia się na rynku.
Transport morski - ze względu na rozwój transportu lotniczego, zainteresowanie transportem morskim znacznie zmalało. Podejmowane są w związku z tym wysiłki ukierunkowane na zwiększenie komfortu i obniżenie cen przejazdu. Pewną miarą rozwoju usług turystycznych transportu morskiego są przewozy na liniach promowych.
Ważne!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Brak odpowiedzi na pytania:
28-Turystyka międzynarodowa w dobie współczesnej.
34-Rola i zadania informacji turystycznej.
9-dopytać się czy dobrze.
36-Metody badawcze nauk społecznych i ich zastosowanie w turystyce.
37-Turystyka morska w Polsce i jej rozwój.
38-Morze Bałtyckie jako region turystyczny.
39-Rola i umiejętności kierownicze w zarządzaniu.
40-Przyczyny powstania chorób cywilizacyjnych-podać przykłady
16