INSTYTUCJE UE
Zasada równowagi instytucjonalnej
podział kompetencji pomiędzy poszczególne instytucje UE i państwa członkowskie
każda z instytucji działa w granicach przyznanych jej uprawnień traktatowych, według określonych procedur, na warunkach i w celach wyznaczonych przez Traktaty
check and balances: każda instytucja cieszy się autonomią instytucjonalną
zobowiązanie do lojalnej współpracy
Instytucje UE
Parlament Europejski Europejska (organ UE)
Rada Europejska
Rada
Komisja Europejska
Trybunał Sprawiedliwości
Europejski Bank Centralny
Trybunał Obrachunkowy
Parlament Europejski
ciało przedstawicielskie pochodzące z wyborów powszechnych
eurodeputowany nie reprezentuje swojego państwa lecz obywateli UE
zasada incompatibilitas
Funkcje PE
prawodawcza - uczestniczy wspólnie z Radą w procedurze stanowienia prawa
budżetowa - uchwala wraz z Radą roczny budżet UE i wieloletnie plany finansowe;
kontroli politycznej - PE może uchwalić votum nieufności wobec Komisji, może też (podobnie, jak poszczególni eurodeputowani) kierować do członków Komisji ustnych i pisemnych interpelacji. PE rozpatruje petycje od osób fizycznych i prawnych, może tez powoływać tymczasowe komisje śledcze oraz kierować skargi do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości;
konsultacyjna - opiniowanie i wyrażanie zgody na zawieranie przez Radę Umów międzynarodowych;
kreacyjna - udział w powoływaniu innych organów, np. współuczestnictwo w procedurze wyłaniania Komisji.
Rada Europejska
skład: szefowie państw lub rządów państw członkowskich, jej Przewodniczący - wybierany na okres dwóch i pół roku - oraz przewodniczący Komisji Europejskiej
organ o charakterze międzyrządowym, nadający UE impulsy rozwojowe i określający główne kierunki polityczne
nie posiada ogólnej kompetencji do wydawania aktów prawnych
Rada Europejska nadaje Unii impulsy niezbędne do jej rozwoju, określa ogólne kierunki i priorytety polityczne; nie pełni natomiast funkcji prawodawczych.
Przewodniczący RE
wybierany na okres dwóch i pół roku
przewodniczy Radzie Europejskiej i prowadzi jej prace;
zapewnia przygotowanie i ciągłość prac Rady Europejskiej we współpracy z przewodniczącym Komisji i na podstawie Rady do Spraw Ogólnych;
wspomaga osiąganie spójności i konsensusu w Radzie Europejskiej;
przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z każdego posiedzenia Rady Europejskiej
zapewnia na swoim poziomie oraz w zakresie swojej właściwości reprezentację Unii na zewnątrz w sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, bez uszczerbku dla uprawnień wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.
W pracach Rady Europejskiej uczestniczy wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.
Rada
zwana niekiedy Radą Unii Europejskiej. Nie mylić z Radą Europejską ani z Radą Europy, która jest całkowicie odrębną od UE organizacją międzynarodową)
organ międzyrządowy, reprezentujący interesy państw członkowskich
skład: przedstawiciele państw członkowskich szczebla ministerialnego, upoważnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu swoich rządów oraz do wykonywania prawa głosu.
Konfiguracje: Rada zbiera się w rożnych składach w zależności od rozpatrywanej problematyki. TUE wymienia jedynie dwie podstawowe konfiguracje Rady: do Spraw Ogólnych oraz do Spraw Zagranicznych.
Funkcje Rady
prawodawcza - wspólnie z Parlamentem Europejskim;
budżetowa - również wspólnie z PE;
koordynacyjna - stanowiąc główne forum uzgodnień politycznych pomiędzy państwami członkowskimi, zapewniając spójność w poszczególnych obszarach integracji i koordynując ogólną politykę gospodarczą państw członkowskich;
kreacyjna - Rada mianuje członków trybunału Obrachunkowego i członków organów doradczych (tj. Komitetu Społeczno - Ekonomicznego i Komitetu Regionów);
kontrolna - dysponując czynna legitymacja procesową przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości;
zewnętrzna - Rada zawiera umowy międzynarodowe w imieniu Unii Europejskiej.
Prezydencja
Prezydencję w Radzie sprawuje kolejno przez okres 6 miesięcy każde państwo członkowskie. Zasada ta nie dotyczy Rady do Spraw Zagranicznych, której zawsze przewodniczy Wysoki Przedstawiciel UE do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.
przewodniczący Rady przewodniczy we wszystkich instytucjach związanych z Radą, zwołuje posiedzenia Rady, ustala ich porządek, zarządza głosowania, podpisuje akty prawne i reprezentuje ja w Parlamencie Europejskim.
Komisja Europejska
kolektywny organ ponadnarodowy.
członkowie wybierani przez Radę i zatwierdzani przez parlament Europejski.
Komisja jest całkowicie niezależna w wykonywaniu swoich zadań zarówno od rządów państw członkowskich, jak tez od jakichkolwiek innych organów i instytucji.
Ponosi odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim, który może uchwalić wobec niej votum nieufności.
Funkcje Komisji
prawodawcze - Komisja posiada praktyczny monopol inicjatywy prawodawczej w zakresie stanowienia prawa pochodnego; może także stanowić prawo samoistnie na podstawie upoważnienia traktatowego lub prawa pochodnego oraz na podstawie upoważnienia Rady (tzw. prawodawstwo delegowane);
kontrolne - czuwa nad stosowaniem Traktatów i prawa pochodnego, ma czynną legitymację procesową przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości;
zarządzające: m.in. przygotowuje i wykonuje budżet Unii Europejskiej.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
stały kolegialny organ sądowy, niezawisłym zarówno od państw członkowskich, jak i instytucji unijnych.
W jego skład wchodzą Trybunał Sprawiedliwości, Sąd i sądy wyspecjalizowane. Jako organ sądowy posiada cechy sądu międzynarodowego, konstytucyjnego, administracyjnego, cywilnego, pracy oraz arbitrażowego. Jego jurysdykcja rozciąga się na całość prawa unijnego.
Kognicja
sprawy pomiędzy państwami członkowskimi;
sprawy pomiędzy państwami członkowskimi a instytucjami Unii;
ustalanie wykładni prawa;
orzekanie o ważności aktów prawa unijnego;
badanie legalności decyzji wydanych przez instytucje Unii;
badanie prawidłowości działania instytucji Unii;
rozpatrywanie spraw o odszkodowania;
spory pracownicze między instytucjami unijnymi a ich pracownikami;
zapytania prejudycjalne (odpowiedzi na pytania sądów krajowych dotyczące wykładni stosowanego przepisu prawa unijnego).
Europejski Bank Centralny
pełni rolę banku emisyjnego euro.
Posiada osobowość prawną, jest instytucja ponadnarodową.
EBC wspólnie z krajowymi bankami centralnymi stanowi Europejski System Banków Centralnych, który - wobec państw członkowskich należących do strefy euro - prowadzi politykę pieniężną Unii.
EBC należy do grupy tzw. organów finansowych Unii, do których należą także Europejski Bank Inwestycyjny, udzielający pożyczek na projekty europejskie oraz Europejski Fundusz Inwestycyjny, przeznaczony na potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw.
Trybunał Obrachunkowy
kolegialny organ kontroli skarbowej
instytucja ponadnarodowa, kadencyjna
wbrew nazwie nie jest organem sądowym
Organy pomocnicze i doradcze
COREPER
Komitet Stałych Przedstawicieli, którego zadaniem jest przygotowywanie prac Rady i wykonywanie zadań powierzonych mu przez Radę.
W jego skład wchodzą stali przedstawiciele państw członkowskich akredytowani przy Unii Europejskiej (COREPER II) lub ich zastępcy (COREPER I).
Komitet Społeczno - Ekonomiczny
wspomaganie pracy Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, które - w przypadkach określonych w TFUE - zasięgają konsultacji.
skład: przedstawiciele (350 osób) organizacji pracodawców, pracowników oraz inni przedstawiciele podmiotów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie, w szczególności z dziedzin społeczno - ekonomicznej, obywatelskiej, zawodowej i kultury.
mianowani na okres 5 lat przez Radę na podstawie list kandydatów sporządzonych przez państwa członkowskie. Rada stanowi jednomyślnie na wniosek Komisji.
Komitet Regionów
przedstawiciele społeczności regionalnych i lokalnych (350 osób), posiadający mandat wyborczy społeczności regionalnej lub lokalnej albo odpowiedzialni politycznie przed wybranym zgromadzeniem.
mianowani na okres 5 lat przez Radę na podstawie list kandydatów sporządzonych przez państwa członkowskie. Rada stanowi jednomyślnie na wniosek Komisji.
Agencje Unii Europejskiej
zdecentralizowane ciała pomocnicze zajmują się określoną dziedziną integracji, pełniąc funkcje techniczne i doradcze. Powoływane są w oparciu o akty prawa pochodnego, posiadają one osobowość prawną.
agencje wspólnotowe (dotychczasowego I filara UE);
agencje Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, powiązane z Radą;
agencje do spraw Współpracy Policyjnej i Sądowej w Sprawach Karnych;
agencje wykonawcze, powołane Rozporządzeniem Rady (WE) 58/2003, których zadaniem jest zarządzanie jednym lub więcej programami unijnymi. Powoływane są na czas określony.
Organy i instytucje WPZiB
ramach WPZiB działają instytucje i organy unijne oraz organy sui generis, tj. ustanowione jedynie dla celów WPZiB.
Te ostatnie zakorzenione są w postanowieniach Traktatów (głównie TUE), bądź działają na mocy decyzji Rady Europejskiej lub Rady UE o charakterze politycznym względnie prawnym
Rada Europejska
w obszarze WPZiB określa „strategiczne kierunki” i „ogólne wytyczne”, a także wydaje stosowne „decyzje” o charakterze wiążącym.
Do jej kompetencji należy także wybieranie Przewodniczącego Rady Europejskiej, którego kompetencje obejmują zarządzanie jej pracami, reprezentację Unii na zewnątrz oraz zwoływanie posiedzeń Rady Europejskiej w celu określenia strategicznych kierunków polityki Unii, jeśli wymaga tego sytuacja międzynarodowa.
Rada
funkcjonuje w obszarze WPZiB w składzie ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich pod stałym przewodnictwem Wysokiego Przedstawiciela.
Na podstawie określonych przez Radę Europejską ogólnych wytycznych i strategicznych kierunków podejmuje stosowne decyzje. W tym kontekście nie należy zapominać o roli Komitetu Stałych Przedstawicieli (COREPER II), który przygotowuje prace Rady.
Wysoki Przedstawiciel
Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa jest mianowany bezkadencyjnie przez Radę Europejską stanowiącą większością kwalifikowaną.
Przewodzi pracom Rady UE, jest też członkiem Komisji Europejskiej i jej wiceprzewodniczącym,
kieruje Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, będącą de facto służbą dyplomatyczną Unii Europejskiej (czy też raczej odpowiednikiem służby dyplomatycznej państw członkowskich) i tworzącą delegatury UE w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych.
Organy, instytucje WPZiB sui generis
Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa,
jednostka planowania strategicznego i wczesnego ostrzegania,
korespondenci europejscy,
specjalni przedstawiciele,
Komitet Wojskowy
Sztab Wojskowy,
Komitet do spraw cywilnych aspektów zarządzania kryzysowego,
Europejska Agencję Obrony,
Centrum Satelitarne UE,
Europejskie Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony,
Instytut UE Studiów nad Bezpieczeństwem
Centrum Operacyjne UE.
Organy i instytucje Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości
zarówno instytucje o kompetencjach ogólnych, jak też instytucje wyspecjalizowane, których działalność ograniczona jest ramami tytułu V TFUE
ogólne:
Rada Europejska,
Rada,
Komisja Europejska,
Parlament Europejski,
Rzecznik Praw Obywatelskich,
Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Obrachunkowy.
wyspecjalizowane:
EUROPOL,
CEPOL,
EUROJUST,
FRONTEX,
Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii,
OLAF,
Agencja Praw Podstawowych,
Europejską sieć sądową w sprawach karnych
sędziowie łącznikowi