Instytucjonalizacja - nabieranie cech instytucji,:
Prawna - formalna, przez akty prawne
Społeczna :
Czas tworzenia partii politycznych
Stabilność partii politycznych
Stopień personalizacji
Nurt:
Paternalizm- duża rola rodziny, wartości,idei, religii
Indywidualistyczny- najważniejsza jest jednostka
Tacheryzm- reformy gospodarcze społeczne ekonomiczne, ograniczenie roli związków zawodowych.
Patriokracja- zwyrodniała demokracja, w której partie polityczne przejąwszy suwerenne prawa przynależne narodowi, wszechwładnie decydują o rolach państwa obsadzaj na mocy nomenklatórowych , wszystkie jego instytucje - symbolem jest Chrześcijańska demokracja (dot. Włoch)
Patriokracja: patriokratyczny centralizm
Centralizm
Potężna władza wielkich rodzin
Rozdrobnienie partyjne
Zablokowanie wymiany elit
Upadek ideologii
System partyjny USA- ostatnie wybory do Kongresu, Senat listopad 2006- zwycięstwo demokratów.
Geneza
Federaliści - silna władza centralna , silny prezydent, stała armia , oparcie na bogatej burżuazji i bankierach -przedstawicielem był A. Hamilton
Antyfederaliści ( jeffersonian republicans ) - szeroka autonomia stanów , oparcie w farmerach i właścicieli niewolników
1801-29 system jednopartyjny demokratyczni republikanie
1829-60 nastąpił rozłam w partii demokratyczni republikanie- przejęła nazwę partia demokratyczna
1832 pojawia się opozycyjna partia Wigów
1856 powstaje z Wigów, liberalnych Demokratów, odłamów partii trzecich -Partia Republikańska
1861-96- czas wielkiej rekonstrukcji
1897-1932 spory gospodarcze
System USA
Większościowy
Okręgi jedno mandatowe
Jednoosobowa egzekutywa
Prawybory - nominacja kandydata na prezydenta z ramienia partii, charakter otwarty lub zamknięty
Personalizacja aktu wyborczego, odideologizowanie partii politycznych
Decyduje wyznanie, status społeczno-ekonomiczny pochodzenie, imigranci tradycja stanowa
Charakterystyka partii:- maszyna partyjna
Partie amerykańskie są od wyborów do wyborów
Na czele partii stoi Boss- (przywódca partii, bądź urzędujący prezydent- w zależności, która partia obsadza Biały Dom)
Bardzo luźna struktura organizacyjna
Konwencja krajowa - wyłania się kandydata na prezydenta, platforma wyborcza, krajowy komitet partyjny
Komitet krajowy - na czele przewodniczący partii, lub osoba wskazana przez urzędującego prezydenta, odpowiada za przygotowanie konwencji krajowej i bieżąca działalność partii.
Nie istnieje dyscyplina partyjna
Wyborcy nie koncentrują się na programach wyborczych a na kandydatach
Akcentem w kampanii wyborczej kładzie się na cechy osobiste kandydata
Fundusze publiczne są przekazywane na cele partii
Dwu partyjny monopol na władze cecha charakterystyczna jest skład Federalnej Komisji Wyborczej ( skład po 3 członków z demokratów i republikanów), (komisja przygotowującą przedwyborcze debaty z udziałem kandydatów na prezydenta po 5 demokratów i republikanów)
Symbole partii:
Partia demokratyczna OSIOŁ
Partia republikańska SŁOŃ
Izby Reprezentantów:
Przewodniczący - Nancy Pelosi
Większość demokraci
Prezydent- G junior. Bush
Wiceprezydent- Gatek- przewodniczy obradom senatu.
Przewodniczący partii demokratycznej Howard Dean
prezydent protempore senatu Theodore Fulton "Ted" Stevens-republikanin
System partyjny Wielkiej Brytanii -wybory 5 maj 2005 zwycięstwo partii pracy.
Charakterystyka systemu partyjnego
Zasada większości względnej
Okręgi jedno mandatowe ( pewne, niepewne, beznadziejne)
Wybory odbywają się raz na 5 lat- premier prosi królowa a zgodę
Dwie partie podejmują walkę o możliwość utworzenia rządu
Wybory - większościowe, bezpośrednie, równe, proporcjonalne, tajne
Partia, która wygrywa tworzy rząd, partia opozycyjna tworzy gabinet cieni
Partia konserwatywna ( torysi)
Geneza
Ewolucja z partii arystokratycznej w partie klubowa a następnie w partię masową
1832 przekształcenie partii torysów w partie konserwatywna
1868-74 otwarcie partii na szersze grono wyborców
Wiek XX dominacja nurtu paternalistycznego, dopuszczenie interwencjonizmu państwowego
1947 karta przemysłowa
1976 objecie funkcji premiera przez Margaret Thatcher- epoka thatcheryzmu ( liberalizm gospodarczy, prywatyzacja, niechęć do integracji, centralizacja państwa)
1990 nowy premier Johna Majora do 1997
Obecnie w opozycji do partii pracy
Obecny przywódca Dawid Cameron.
Przewodniczący Francis Maude
Partia pracy ( laburzyści)- socjaldemokraci- partia masowa
Geneza
Powstał w 1900r. po zjednoczeniu Niezależnej partii pracy + towarzystwa fabiańskiego + federacji socjaldemokratycznej
1906 pod nazwą komitet przedstawicielstwa robotniczego
Od roku 1922 zajmuje pozycje partii liberalnej jak 2 partia polityczna w Zjednoczonym Królestwie
1945 po raz pierwszy tworzy samodzielnie rząd premier C. Attlee
Lata 60 reforma H. Gaitskell- odrzucenie radykalnych haseł socjalistycznych, ograniczenie roli związków zawodowych
Lata 70 i 80 lewicowy radykalizm a przywództwo Neila Kinnocka przywróciło tożsamość partii na tory centrolewicowe
Powrót do sterowania państwem od 1997 pod przywództwem Tony'ego Blaira-do teraz (trzecia droga)
Struktura org.
Komitet 1922
Unia krajowa
Biuro centralne
Członkostw poprzez związki zawodowe, indywidualnie
Doroczna konwencja
Izba gmin-
Liczy 659 miejsc
Przywódca większości parti pracy Jack Straw
Sperka Michale Martin
Izba lordów
756 ( 12 praw, 92 dziedzicznych, 623 dozywotnich)
Przewodniczący Valerie Amos, baronowa Amos
Spiker lord Falconer of Thorotom
Od 6.05.2005 izba lordów liczy 703 członków
Partia liberalna:
Przewodniczący Menzies Cambell
Inna nazwa liberalni demokraci ( powstała 1988 z połączenie Partii Liberalnej i socjaldemokratycznej)
System partyjny Włoch.
Art. 48- udział w akcie wyborczym jest obowiązkowy.
Premier Włoch Romano Prodi wybory 2006, przegrany Sylwio Brlusconi .
1. Geneza:
1921 powstanie partii komunistycznej, odegrał role w walce z nazizmem
1943 chrześcijańska demokracja- wywodzi się z ruchu katolickiego - byli za wstąpieniem Włoch, do EWWiS
1994 kryzys pierwszej republiki spowodowany wykryciem afery korupcyjnej - finansowanie partii i związki partii z mafią
1994 pojawienie się Forza Italia Berluscioniego i zwycięstwo tej partii
2006 zwycięstwo unii lewicowej Prodiego
2. Specyfika systemu partyjnego Włoch
Niewątpliwa dominacje posiadały chrześcijańska demokracja i komuniści, socjaldemokraci
Tworzenie koalicji rządowych skazanych na możliwość rozpadu, niedobór stabilizacji politycznej, dla trwałego rządu
Brak wymiany między większością stanowiona i oparcie dla rządu, a opozycja, poprzez zaszłość polityczne, polityka izolowania partii komunistycznej koalicji rządowych
Większość partii o dużej skali ideologicznego zróżnicowania, przy tym wrażliwych na punkcie autonomii polityczno - organizacyjnej
3. Wybory 2006 kwiecień 9-10
Bloki :
Dom wolności- Przywódca Berlusconi
Forza Italia - Naprzód Włochy
Związek chrześcijańskich demokratów i demokratów centrum - Lorenzo Cesa
Sojusz narodowy- Gianfranco Fini
Liga północnana rzecz autonomi Padani - Umbro Bossi
Chrześcijańscy Demokraci dla Autonomii - Partia Socjalistyczna- nowe PSI- Gianofranco Rotondi
Alternatywa Socjalna - Aleksandra Mussolini
Ogień Trójkolorowy-włoski ruch społeczny Pino Rauti
Liberalni Reformatorzy
Ruch nie dla Euro
Nowa włoska Partia Socjalistyczna - utworzona styczniu 2000r. sekretarz krajowy Gianni De Michelis
2.UNIA - Prodi
Drzewo oliwne-( demokraci lewicy -socjaldemokraci Piero Fassino, Margherita-centrolewicowa katolicka partia - Francisco Rutelliego, Europejski ruch republikański- centrolewica- Francisco Rutelli
Odrodzenie komunistyczne- (eurokomunisci)- Fausto Bertinottiego
Róża w Pięści - liberalny i libertaliański ruch ( włoskich socjaldemokratów Enrico Boselliego i Włoskich Radykałow Danielae Capezzonego
Partia włoskich komunistów - Olivero Diliberto
Federacja zielonych partia zielonej polityki Alfonso Pecoraro Scanio
Włochy walorów- Włochy wartości Antonio Di Pietro
Ludowcy udeur- unia demokratów na rzcz Europy- sekretarz polit. Clemente Mastella
Socjaliści
Włoska partia emerytów
System partyjny Niemiec-ostatnie wybory- odbyły się w 18 września 2005r, zwyciężyła CDU / CSU kanclerzem został przewodnicząc CDU Angela Merkel.
Geneza
Ustawa zasadnicza 1949-art. 21 ust.2 -można zdelegalizować jakąś partie, o tym decyduje trybunał Konstytucyjny
Ustawa o partiach politycznych 1967 - reguluje działanie partii politycznych
Fazy formowania partii
1944-53 rzeczywiste formowanie
53-56 koncentracja
76-90 transformacja
Integracja
Geneza SPD- socjaldemokratyczna partia niemiec
Założona 1863-do1891 pod nazwa socjalistyczna partia robotnicza
Uczestniczyła w rządach do 1933r
1949-69 opozycja parlamentarna
1956 program polityczny -Program Godesberski od miejscowości Bad Godesberg
1966-69 wielka koalicja CDU- SPD
1969-utworzenie rzadu z FDP kanclerz Willy Brandy- znormalizowanie stosunków Europa wsch.
Upadek rządu 1974 afera szpiegowska
1974 zmian na stanowisku kanclerza H.Schmid
1982-98 ponowna opozycja
1990 zjednoczenie Niemiec i SPD idzie z Oskarem Lafontaine
1998 powrót do władzy ze Schroder
Obecnie w wielkiej koalicji z CDU
SPD partia masowa
Wicekanclerz wywodzi się z SPD Muntefering
Główne założenia SPD:
Sprawiedliwość społeczna
Gospodarka narodowa powinna być wspierana prze państwo
Dobra powinny być sprawiedliwie rozdzielane
Agenda 2010 - plan reform gospodarczo społecznych
Grupa płciowa powstał 1988-celem jest wyrównanie szans kobiet i mężczyzn
Młodzieżówka- Jusos- 10 % mandatów w Bundestagu dla młodych
Członkostwo- może być Niemiec jak i nie Niemiec, który mieszka od 14 lat w RFN
Najważniejsze stanowiska państwowe
Przewodniczący Bundestagu Norbert Lammer -CDU
Przewodniczący Bundesratu Harald Ringstroff- SPD
Premier-Kanclerz Angela Merkel+ przewodniczaca CDU
Prezydent-Horst Kohler- CDU
Przewodniczacy partii
Przewodniczacy CSU Edmund Stoiber
Przewodniczący SPD- Kurt Beck
Przewodniczący CDU Merkel
Przewodniczący FDP Guido Westerwell
Przewodniczący Sojusz 90 Zieloni Klaudia Roth
Geneza CDU:- unia chrześcijańsko demokratyczna
Nie istnieje w Bawarii
Partia założona w 1945 prze Konrada Adenauera
1949-69 znajdował się u władzy
Następnie ponownie 1982 z Helmutem Kholem
0d 1998 do 2005 w opozycji
Obecnie tworzy rząd wielkiej koalicji z CSU CSU SPD- kanclerz MERKEL
Program:
Program socjoliberalny
Utrzymanie podatków dochodowych progresywnych
Dotacje dal kultury i edukacji
Zmiana systemu rent i zasiłków
Najważniejsza rodzina, wspólnota lokalna
Odwołanie do wartości moralnych
Ochrona życia
Ochrona pracy własności prywatnej solidarności i odpowiedzialności
Krytyka konsumpcjonizmu ,i pogoń za dobrami materialnymi
Ustrojem politycznym propagowanym jest demokracja, rozwój wszelkich form samorządności lokalnej, i zasada pomocniczości
SA autorami społecznej gospodarki rynkowej
postulaty ekologiczne , etyka w polityce, doskonalenie społeczeństwa
CSU- unia chrześcijańsko społeczna w Bawarii- niemiecka chadecka partia polityczna.
Geneza:
Została założona w 1946r i od początku współpracuje z CDU
W 1982 r. 2002 wystawiła własnego kandydata na kanclerza
była przeciwna ratyfikacji układów z 1970 r z ZSRR Polska
Program:
Przychylna do interwencjonizmu państwowego
Radykalniejsze stanowisko w sprawach polityki zagranicznej
Przeciwstawia się przyjęciu turcji do UE
Związek 90 zieloni
Geneza:
Poprzednicy partii pojawili się w latach 70 jako element ruchów społecznych i ekologicznych
80 XX w Niemczech zach powstał partia Zieloni
89-90 grupa walcząca o praw człowieka w NRD
Po zjednoczeniu tworzono jedna partie
1998-2005 w koalicji z SPD
FDP- partia wolnych demokratów
Geneza:
Założona w 1948r. w zachodniej strefie okupacyjnej
Pierwszym przewodniczącym był Teodor Heuss- pierwszy prezydent RFN po wojnie
1949-66 rządzili w Niemczech razem z CDU
Od 1969 współpraca z SPD
Głownie założenia:
Krytyczne nastawnie wobec państwa a zwłaszcza biurokracji
Liberalizm w światopoglądzie
Progresywny podatek dochodowy, obniżenie progów podatkowych
Ograniczenie wydatków państwa
Częściowa prywatyzacja szkolnictwa i służby zdrowia
Najbardziej liberalna partia w parlamencie niemieckim
Kolory partii to żółty i zielony
Partia Lewicowa (LP)- Die linkspartie, Linke- niemiecka partia, powstała w 2005 z przekształcenia komunistycznej SED i PDS.
Przewodniczący - Gregor Gysi- pierwszy, obecnie jest
Lothar Bisky
W wyborach z 2005 roku zajęła 4 miejsce.
NPD- narodowodemokratyczna partia Niemiec skrajna prawica, wywodzi się od Niemieckiej partii Rzeszy założonej w 1964.
Przewodniczący - Udo Voigt
Cel-rewizja traktatów granicznych
Bundestag
Szwajcaria
Rada Kantonów-reprezentacja kantonów, składa się z 46 "deputowanych kantonów" 6 spośród 26 kantonów (dawne "półkantony") wybiera po jednym tylko reprezentancie, a pozostałych 20 - po dwóch.
Rada Narodu-skład, której wchodzi 200 członków, noszących miano "deputowanych Narodu.
System wielopartyjny
Kooperacja partii
W każdym kantonie inny zestaw partii
System proporcjonalny, w najmniejszych kantonach wybierany jest 1 deputowany -metoda Hagenbacha- bischoffa
Partie wystawiaj kilka list w kantonie, tworzą porozumienia z innymi partiami
Wyborcy glosują zarówno na poszczególnych kandydatów jak i na listę, wyborcy mogą dokonywać kumulacji głosów kilkakrotnie wskazując na tego samego kandydata, skreślając jednocześnie innych z tej samej listy. Mogą również zestawić swoje głosy, czyli wymienić kandydatów ze na kandydatów innych list, oraz utworzyć własna listę, wykorzystując kandydatów różnych list.
Występują również wybory niekonkurencyjne, w przypadku, jeśli partie porozumieją się miedzy sobą, co do osoby deputowanego, gdy nie ma kontrkandydatów, wówczas głosowanie się nie odbywa a kandydaci, co, do których się porozumiały zostaj członkami Rady Kantonów.
Prezydent federacji- Micheline Calmy-Rey z partii Socjaldemokratycznej
Socjaldemokratyczna Partia Szwajcarii (SPS/PSS)- lewicowa partia polityczna, jest jedna z 4 dominujących partii, jest, 2 co do wielkości partia w Radzie Narodów.
Wybory odbyły się - 10 12 2003
Przewodniczący-2004 Hans-Jürg Fehr
Geneza:
Powstał w 1910r.
Od 1935 zrezygnował z programu przebudowy klasowej na rzecz udziału w rządach
1959 ustalono reformistyczny program
1995 zajęła pierwsze miejsce w wyborach
Obecnie udział w rządach w parlamencie 2 miejsce Micheline Calmy-Rey i Moritz Leuenberger
Program
Promowanie idei równości i sprawiedliwości społecznej (socjalizm),
Ochrona jednostki przez państwo,
Dobro ogółu ponad interesem jednostki,
Rozbudowane przywileje socjalne,
Idea państwa opiekuńczego,
Państwowy system edukacji i opieki zdrowotnej,
Interwencjonizm,
Duża progresja podatkowa,
Rozdział instytucji religijnych od państwa,
Liberalizm w kwestiach światopoglądowych,
Eliminacja dyskryminacji jakichkolwiek grup społecznych,
Postęp przebudowa istniejącej struktury społecznej
Radykalno Demokratyczna Partia Szwajcarii - szwajcarska centroprawicowa, liberalna partia. ( FDP/PRD)
Przewodniczący-2005- Fulvio Pelli
Geneza:
Początki działalności od 1848r
W obecnym kształcie funkcjonuje od 1894r
W 1919r odniosła klęskę w wyborach
Program
Przeciwna interwencjonizmu państwowemu
Koncepcja wolnego handlu
Deregulacji ekonomicznej
Liberalna w kwestiach światopoglądowych
Legalizacja miękkich narkotyków narkotyków małżeństw homoseksualnych
Obniżenie podatków oraz wydatków rządowych
Silny związek ze szwajcarskim biznesem bankowym i farmaceutycznym
W rzadziej federalnym ma 2 przedstawicieli Pascal Couchepin i Hans-Rudolf Merz.
Chrześcijańsko-Demokratyczna Partia Ludowa Szwajcarii-(CVP/PDC),- obecnie najsilniejsza partia w Szwajcarii, największy wpływ w niemieckojęzycznej części.
Przewodniczący- 2004- Doris Leuthard.
Geneza:
Początki partii sięgają 1848r
Ukonstytuował się w 1912r
Od 1919r 3 siał w parlamencie
1970 zmieniła nazwę na chrześcijańska-demokratyczna partia Ludowa CVP
Program:
Solidaryzm społeczny
Personalizm
Szwajcarska Partia Ludowa - pozycję prawicowo-konserwatywną
Przewodniczący- Christopha Blochera
1 miejsce w rządzie
Geneza:
Powstała w 1918 r z rozłamu w partii radykalnej
Od 1971 połączenie z Partia Demokratyczną, tworząc Szwajcarska Partia Ludowa
Program:
Przeciwniczka jakiekolwiek przynależności Szwajcarii w organizacjach międzynarodowych
Zaostrzenie prawa arylowego karnego i imigracyjnego
Oblicze konserwatywne
Armia jako narodowa milicja
Możliwość posiadania broni
Popiera szwajcarska tradycje
FRANCJA:
Prezydent - Jacquesem Chirakiem, wywodzi się z RPR- Zgromadzenie na rzecz republiki
Kandydaci na prezydenta:
Socjaliści: Segolene Royal
Prawica: Nicolas Sarkozy ( UMP)
Obecnie we Francji istnieje system polityczny dwu blokowy, prawicowy i lewicowy, w którego skład w chodzą różne partie.
Prawica: demokratyczna prawica,
Unia na rzecz Ruchu Ludowego
Zgromadzenie na rzecz Republiki
Liberalnych Demokratów
Unia na rzecz Demokracji Francuskiej
Zgromadzenie na rzecz Francji
Ruch na rzecz Francji
Lewica: pluralistyczna lewica
Partia Socjalistyczna
Francuska Partia Komunistyczna
Zieloni
Lewicowa Partia Radykalna
Partie poza blokami maj małe szanse na zdobycie mandatu do najsilniejszych należą: Front Narodowy- przywódca Jean-Marie Le Pen.
Geneza:
Po 1945:
Partia komunistyczna
Unia Gaullistowska 46r.
Zgromadzenie Ludu Francuskiego 47r.
Unia na Rzecz republiki 52r.
Formowanie się systemu dwu blokowego:
1959-62-rozkład koalicji partyjnej Jedność Narodowa
63-65- początek formowania się systemu bipolarnego bipolarnego systemie politycznym
66-74- pogłębienie się bipolarytzacji
74-81- formowanie się 4 nurtów polit.- demokratycznych na tle bipolarnego syste. politycznego
81-86- rządy lewicy i dominacja partii socjalistycznej
86-88 zwycięstwo partii Lewicowych do zgromadzenia Narodowego Lewicowych okres cohabitacji ( kohabitacji )
88-93 powrót dominacji partii socjalistycznej, w ramach bipolarności, w demokratycznym syst. Polit.
93- 96 wybory parlamentarne
97 nowa jakościowo kohabitacja
Koabitacja, (koabitacja) (fr. cohabitation - współzamieszkiwanie) - w polityce współistnienie w obrębie władzy wykonawczej - rządu i prezydenta - pochodzących z przeciwnych obozów politycznych. Sytuacja taka ma miejsce, kiedy w trakcie trwania kadencji prezydenta zostaje wybrany parlament, w którego izbie niższej przewagę uzyskuje partia opozycyjna (lub koalicja partii) w stosunku do prezydenta. Wtedy prezydent zmuszony jest powołać premiera i rząd popierany przez większość parlamentarną, a następnie współpracować z nim oraz dzielić kompetencje władzy wykonawczej. W okresie kohabitacji wpływy polityczne prezydenta zostają osłabione na korzyść wpływów premiera.
Prawica:
Unia na rzecz Ruchu Ludowego: UMP
Partia powstała 17 listopad 2002
W 2002 połączenia Zgromadzenia na rzecz republik(RPR)+Demokracji liberalnej+ Ludowej partii Demokracji Francuskiej + Partii radykalnej = unia na rzecz większości prezydenckiej, przemianowanej na UMP
Obecnie przewodniczący jest Nicolasa Sarkozy
Zgromadzenie na rzecz Francji RPR
Została założona 5 grudnia 1976 przez Jacques'a Chiraca,
21 września 2002 RPR została zastąpiona- przez unie na rzecz większości prezydenckiej-potem przemianowana na unie na rzecz ruchu ludowego
Cześć członków RPR wspólnie z MPF powołała Zgromadzenie na rzecz Francji i Niezależności Europy przewodniczący Charles PASQUA- dokładne inf. w pap
Nowa Unia na rzecz Demokracji Francuskiej: UDF
Koalicja wyborcza utworzona w1978, w której skład weszły niegaullistowskie partie prawicowe o profilu chrześcijańsko-demokratycznym.
Jej obecnym przywódcą (2004) jest François Bayrou
Poglądy społeczne także są zróżnicowane, od postępowych, do zdecydowanie zachowawczych.
Ekonomicznie prezentuje szeroką gamę poglądów, od lewicowych, do silnie liberalnych - różnice te doprowadziły 16 maja 1998 do odejścia z niej członków Démocratie libérale, zwolenników leseferyzmu.
Lewica:
Partia Socjalistyczna:
Powstał w 1905r, 1920 rozbicie wewnętrzne i powstanie FOK.
1958 poparcie dla de Gaulle'a w wyborach prezydenckich
1965 utworzenie federacji lewicy demokratycznej i socjalistycznej
1981 zwycięstwo - F. Miterranda w wyborach prezydenckich
1997 r. socjaliści odzyskali przewagę w Zgromadzeniu Narodowym i Jospin został premierem
2004 socjaliści zwyciężyli w wyborach regionalnych, zdobywając razem z Francuską Partią Komunistyczną i Zielonymi większość w 21 z 22 regionów. Liderem partii jest jej sekretarz generalny, François Hollande.
Francuska partia komunistyczna FPK
Lewicowa partia polityczna, założona w 1920.
Najdłużej sprawował władzę w partii Maurice Thorez, który pełnił funkcję sekretarza generalnego od 1930 aż do śmierci w 1964
Uczestniczka koalicji trój partyjnej z socjalistami i MRP do 1947r
W 1981 poparcie dla Miterranda w wyborach prezydenckich
Obecnym przywódcą partii jest Marie-George Buffet
Zieloni:
Francuska partia polityczna należąca do Europejskiej Partii Zielonych powołanej w lutym 2004 w Rzymie oraz mająca w kadencji 2004-2009 sześcioro deputowanych w grupie Zieloni - Wolny Sojusz Europejski w Parlamencie Europejskim.
Program francuskich Zielonych zawiera radykalną krytykę współczesnego społeczeństwa, produktywizmu, apeluje o powstrzymanie nieracjonalnej industrializacji, wyraźne wątki protekcjonizmu (zarówno narodowego jak i lokalnego).
Za eurokonstytucja
Przewodniczący Yann WEHRLING wg. Pap.
Konstytucja z 1958r
Art. 4 o partiach politycznych
Art. 3 ust 5 - kobiety i mężczyźni maja mieć równy dostąp do stanowisk pastwa
Francje proszę sobie samemu dokładnie sprawdzić, bo mogą być nieścisłości, bo korzystałem z notatek książki i Internetu i tak wszystkiego nie znalazłem, jaka cos nowszego ktoś ma to proszę poprawić i odesłać.
Czechy:
Prezydent Klaus
Premier Topolanek
Czeska Partia Socjaldemokratyczna, (cz. Česká strana sociálně demokratická lub ČSSD) to socjaldemokratyczna partia polityczna w Republice Czeskiej.
Partia po raz pierwszy utworzyła rząd w 1998 roku pod przywództwem premiera Miloša Zemana.
W wyborach parlamentarnych w Czechach w 2006 roku partia zdobyła 32.3% i 74 mandaty.
Obecnym liderem partii jest Jiří Paroubek
Obywatelska Partia Demokratyczna (cz. Občanská demokratická strana lub ODS) to najsilniejsza prawicowa konserwatywna partia polityczna w Republice Czeskiej. W sprawach gospodarczych prezentują postawy wolnorynkowe i liberalne są np. zwolennikami podatku liniowego.
ODS założona została w kwietniu 1991 po rozpadzie Forum Obywatelskiego
Założycielem i do roku 2002 liderem partii był Václav Klaus. Obecnie przewodniczącym jest Mirek Topolánek-obecny premier
Wyborach do Parlamentu Europejskiego ODS zajęła pierwsze miejsce z 30,0% poparcia i 9 mandatów do PE. Należy do Europejskiej Partii Ludowej
Komunistyczna Partia Czech i Moraw (cz. Komunistická strana Čech a Moravy - KSČM), partia komunistyczna działająca w Republice Czeskiej. Jej logo to dwie czerwone wiśnie
Partia powstała 31 marca 1990, jako organizacja terytorialna KSČ. Przewodniczącym został Jiři Svoboda
Partia jest kontynuatorka KSC- i jest izolowana na scenie politycznej
Liderem od 2005 Vojtěch Filip
Unia Chrześcijańskich Demokratów - Czechosłowacka Partia Ludowa
KDU-ČSL ma względnie stały elektorat (6-10%); najsilniejszy w tradycyjnie katolickich wiejskich obszarach Moraw.
Obecny lider - Jan Kasal, pełniący tę rolę tymczasowo
W wyborach parlamentarnych w 2006 roku partia zajęła czwarte miejsce z poparciem 7,2 co dało jej 13 z 200 mandatów
26 czerwca 2006 partia podpisała umowę koalicyjną z ODS i Partią Zielonych.
Unia Wolności - Unia Demokratyczna (cz. Unie svobody - Demokratická unie lub US-DEU) to liberalna partia polityczna w Republice Czeskiej.
Powstała w styczniu 1998 w wyniku rozłamu w ODS i jest najmłodszą partią w Czechach. W wyborach 2006 partia doznała fatalnej porażki. Obecnym liderem partii jest Jan Hadrava.
Partia Zielonych (cz. Strana Zelených) - czeska partia polityczna należąca do Europejskiej Partii Zielonych powołanej w lutym 2004 w Rzymie.
W wyborach parlamentarnych w czerwcu 2006 zdobyła 6,3% głosów
26 czerwca 2006 Zieloni podpisali umowę koalicyjną z ODS i Unią Chrześcijańskich Demokratów - Czechosłowacką Partią Ludową. Koalicja ma równo 100 na 200 mandatów
Przywódca Martin Bursik
Skrót partii SZ
Litwa:
Prezydent Adamkus
Premier Kirkilas
Próg wyborczy 5%
Litewska partia socjaldemokratyczna:LSDP
Utworzona 1989
Styczeń 2001 połaczyła się z litewska demokratyczna partia pracy
Przewodniczący Brazauskas
10 października 2004 roku, partia uzyskała 20 ze 141 miejsc w parlamencie.
Gediminas Kirkilas- obecny premier Litwy
Partia pracy: DP
Została założona w 2003, przez urodzonego w Rosji milionera, Viktora Uspaskich.
Podczas wyborów parlamentarnych z 10 października 2004 roku, partia zdobyła 28.4% głosów
Stworzenie demokratycznego, nowoczesnego społeczeństwa, ochrona praw człowieka
Związek Ojczyzna : TS- LK
Utworzona maj 1993r.
Przewodniczący Andrus KUBILIUS
Konserwatyści
wyniku wyborów z 10 października 2004 roku, partia otrzymała 14.6%
Liberalny związek centrum LCS:
Utworzona jak partia polityczna w 1993r
Przewodniczący Artura ZUOKAS
Litewski związek chłopów i Narodowców LVLS:
Utworzony 15 XII 2001
Od 2006 nosi nazwę Związek PRTII chłopskiej i nowych demokratów - VNDS
Przewodniczący Kazimiera PRUNSKIENE
AWAL- akacja wyborcza Polaków na Litwie:
Partia mniejszości Polaków na Litwie
Utworzona w sierpniu 1994
Prezes Waldemar Tomaszewski
Pozostałe partie doczytać z PAP
Słowacja:
Prezydent Gasparowić
Premier Fico
Partia Ludowa - Ruch na Rzecz Demokratycznej Słowacji:
słowacka centrolewicowa partia polityczna. Liderem jest Vladimír Mečiar
w wyborach parlamentarnych 2006r. zdobyła 8,7%
W wyborach prezydenckich w 2004 z ramienia ĽS-HZDS startował Vladimír Mečiar.
wyborach do Parlamentu Europejsiego partia osiągnęła 17,0% głosów i zajęła drugie
Słowacka Partia Komunistyczna (Komunistická strana Slovenska, KSS), słowacka komunistyczna partia polityczna. Przewodniczącym jest Jozef Ševc. Program partii jest oparty na zasachad marksizmu.
Obecnie nie ma reprezentacji w parlamencie
SMER - sociálna demokracia (sł. Kierunek - Socjalna demokracja), słowacka lewicowa partia polityczna. Przewodniczącym jest Robert Fico.
W 2006 Smer wygrała wybory parlamentarne z 29.14% i zdobyła 50 mandatów. Zawarła koalicję z partią Vladimíra Mečiara i Słowacką Partią Narodową, tworząc rząd 4 lipca 2006, z Robertem Fico jako premierem
Partia zajęła trzecie miejsce w wyborach parlamentarnych w 2002 roku zdobywając 13,5% głosów i 25 mandatów (na 150). Była w opozycji do rządu Mikuláša Dzurindy.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego partia osiągnęła 16,9% głosów i zajęła trzecie miejsce po Słowackiej Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej i Partii Ludowej - Ruchu dla Demokratycznej Słowacji co dało jej 3 mandaty.
Partia sprzeciwiała się reformom rządu Mikuláša Dzurindy, opowiadała się np. za zlikwidowaniem podatku liniowego
Chrześcijański Ruch Demokratyczny (Kresťanskodemokratické hnutie, KDH), słowacka prawicowa, chadecka partia polityczna. Przewodniczącym jest Pavol Hrušovský.
Oficjalnie powstała w roku 1990.
wyborach parlamentarynch w 2006 roku KDH zajęła 6 miejsce z poparciem 8.31%
należy do europejskiej partii ludowej
Sojusz Nowego Obywatela:
założona w kwietniu 2002 roku. Przewodniczącym jest magnat prasowy Pavol Rusko.
W wyborach parlamentarynch w 2006 roku ANO zdobyła tylko 1,42% poparcia i nie przekroczyła 5% progu
Partia Węgierskiej Koalicji:
(węg. Magyar Koalíció Pártja, słw. Strana maďarskej koalície, SMK) - słowacka partia polityczna reprezentująca 10% mniejszość węgierską w tym kraju. Przewodniczącym jest Béla Bugár.
W wyborach parlamentarnych w 2006 roku partia zajęła 4 miejsce z poparciem 11,68% co dało jej 20 mandatów.
UKRAINA wybory 26 03 2006
Prezydent Juszczenko- nasza ukarina
Premier Junkowycz paria regionów
Próg wyborczy 3%dla partii i bloków
Socjalistyczna Partia Ukrainy:
Lewicowa partia
została zarejestrowana w 1990 roku
W ostatnich wyborach parlamentarnych w 2006 roku uzyskała wynik 5,69% głosów
W 2004 partia poparła Juszczenke
Po wyborach w 2006 socjaliści początkowo tworzyli "pomarańczową koalicję" z Naszą Ukrainą i Blokiem Julii Tymoszenko
Porozumienie to rozpadło się jednak, kiedy 6 lipca 2006 Ołeksandr Moroz został przewodniczącym Rady Najwyższej z poparciem Prtii Regionów
Obecnie tworzy rzad w koalicji z Junkowyczem
Blok Julii Tymoszenko:
Koalicja skupiona wokół byłej premier Julii Tymoszenko
Podczas Pomarańczowej Rewolucji w roku 2004 Blok Julii Tymoszenko poparł Wiktora Juszczenkę
Drugie miejsce w parlameci
Skład bloku
Partia Ojcowizna lub Zjednoczeni Patrioci Całej i Niepodzielnej Ukrainy (ukr. Vseukrayins'ke Obyednannya Bat'kivshchyna, Всеукраїнське об'єднання "Батьківщина")
Ukraińska Partia Narodowa “Sobór” (ukr. Українська Республіканська партія „Собор”)
Ukraińska Partia Republikańska
Ukraińska Partia Socjaldemokratyczna
Komunistyczna Partia Ukrainy:
Założona w 1993. Posiada około 130-150 tysięcy członków, głównie na wschodzie i południu kraju
W wyborach do parlamentu wiosną 2006 otrzymała ok. 3,5% głosów zdobywając 21 miejsc w parlamencie. Partia ta uchodzi za prorosyjską, w programie odwołuje się do ideologii komunistycznej
Ugrupowaniem kieruje Petro Symonenko.
W lipcu 2006 podpisała umowę koalicyjna z Partia Regionów
Narodowy Sojusz "Nasza Ukraina:
Ukraińska partia polityczna o centroprawicowym charakterze
Kolorem rozpoznawczym jest pomarańczowy
Prezydent kraju Wiktor Juszczenko
2004 r. partia zorganizowała protesty przeciwko fałszerstwom w wyborach prezydenckich
Ma trzecie miejsce w parlamencie
Przewodniczący Roman BEZSMERTYN
Partia Regionów:
Założona w 1997, jako Partia Regionalnego Odrodzenia Ukrainy. Od marca 2001 roku pod obecna nazwą
Do pomarańczowej rewolucji Partia Regionów znajdowała się w koalicji rządowej i popierała prezydenta Leonida Kuczmę
Liderem partii jest premier Ukrainy Wiktor Janukowycz-premier
Największym ośrodkiem tej partii jest Okręg Doniecki
Partia promoskiewska
Białoruś- partie nie maj większego znaczenia politycznego, partie nie maja dostępu do mediów, na początku lat 90 istniało 5 partii, ale prezydent przerwał to.
Aby zarejestrować partie trzeba mieć 1000 osób
2003r. zmian ustawy o partiach
opozycja Milenkiewicz
Prezydent Aleksander Łukaszenko
Doczytać z PAP
Rosja
Prezydent Pupin
Premier Michaił Fradkow
Próg wyborczy 5%
Jedna Rosja:
To partia rządząca w Rosji będąca zapleczem politycznym prezydenta Rosji, Władimira Putina
Jedna Rosja została założona w 2001 jako połączenie dwóch partii
Oteczestwo - wsja Rossija Jurija Łużkowa
Niedźwiedź założonej przez Borysa Bieriezowskiego.
Od czasu założenia, liderem Jednej Rosji jest Borys Gryzłow
301 z partii Jedna Rosja
Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej:
Jest ona kontynuacją Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Liderem KPFR od 1993 roku jest Gienadij Ziuganow.
2003: Wybory do Dumy Państwowej - 12%
Liberalno-Demokratyczna Partia Rosji:
Rosyjska skrajnie prawicowa i populistyczna partia polityczna
Została założona przez Władimira Żyrinowskiego w 1989 roku jako Liberalno-Demokratyczna Partia Związku Radzieckiego. Jest postrzegana jako partia nacjonalistyczna i imperialistyczna.
Program
Ponowne zjednoczenie 15 dawnych republik radzieckich w jednolite państwo z językiem rosyjskim jako język urzędowy;
Rewizja granic zgodnie z granicami Imperium Rosyjskiego;
Reforma sprawiedliwości;
Wprowadzenie kary śmierci;
Delegalizacja sekt religijnych;
Strategiczne sektory gospodarki pod kontrolą państwa.
2003 wybory do Dumy - 11%
Rodina:
Związek narodowo-patriotyczny - jedna z czterech największych partii
koalicja 30 ugrupowań nacjonalistycznych i lewicowych powołana w sierpniu 2003 przez Dmitrija Rogozina
Program tej partii łączy w sobie elementy nacjonalizmu i socjalizmu.
2003 w wyborach do Dumy zdobyła 9.2 %
Zielona Alternatywa:
Partia powstała w 1991 roku jako Międzyregionalna Partia Zielonych, będąc w ten sposób jedną z najstarszych partii w Rosji
Partia nie ma swoich reprezentatów w rosyjskiej Dumie.
Jabłoko:
Przewodniczący Grigorij Jawliński
Program partii opierał się na priorytecie praw i swobód obywatelskich. "Jabłoko" opowiadało się za umocnieniem władzy ustawodawczej kosztem utraty przez rząd i prezydenta części swoich prerogatyw
partia prawicowa
Sojusz sił prawicowych:
obóz demokratyczno-liberalny
Na jego czele stanęli tacy politycy jak B. Niemcow, S. Kirijenko, J. Gajdar czy A. Czubajs.
Przewodniczący NIKITA BIEŁYCH
Wybory 2003
Ugrupowanie wyborcze |
Poparcie list w % |
Liczba uzyskanych mandatów |
||
|
|
z list |
w okręgach |
w sumie |
Jedna Rosja |
37,57 |
120 |
102 |
222 |
KPRF |
12,61 |
40 |
12 |
52 |
LDPR |
11,45 |
36 |
0 |
36 |
Ojczyzna |
9,02 |
29 |
8 |
37 |
Jabłoko |
4,30 |
- |
4 |
4 |
Sojusz Sił Prawicowych |
3,97 |
- |
3 |
3 |
pozostałe partie |
|
- |
25 |
12 |
kandydaci niezależni |
|
|
68 |
68 |
Europejska Partia Ludowa - Europejscy Demokraci to najliczniejsza frakcja w Parlamencie Europejskim (277 deputowanych). Polskę reprezentują we frakcji: Platforma Obywatelska i jeden europoseł Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Przewodniczącym jest Joseph Daul członek francuskiej Union pour un Mouvement Populaire. Obecny Przewodniczący Parlamentu Hans-Gert Pöttering był w latach 2004-2007 przewodniczącym frakcji.
Frakcja składa się z dwóch partii. Są to:
Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów (PPE-DE) - 268 posłów
Grupa Socjalistyczna w Parlamencie Europejskim (PSE) - 198 posłów
Grupa Przymierza Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) - 88 posłów
Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie (Verts/ALE) - 42 posłów
Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL) - 41 posłów
Grupa Niepodległość i Demokracja IND/DEM - 37 posłów
Grupa Unii na rzecz Europy Narodów UEN - 27 posłów
Niezrzeszeni NI - 29 posłów
Europejska Partia Ludowa (rzadziej Europejska Partia Obywatelska; fr. Parti Populaire Européen, PPE, ang. European People's Party, EPP; ), EPL, europejska partia polityczna w skład której wchodzą głównie partie chadeckie i konserwatywne krajów Unii Europejskiej. Są częścią większej grupy Europejskiej Partii Ludowej - Europejskich Demokratów. Powstała 26 kwietnia 1976 roku z inicjatywy Europejskiej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej wchodzącej w skład Międzynarodówki Chrześcijańsko-Demokratycznej. Partii przewodniczy Wilfried Martens.
Po wyborach do Parlamentu Europejskiego w 1999 r. tworzy w nim największą frakcję (Europejska Partia Ludowa - Europejscy Demokraci). Jej przewodniczącym jest Wilfried Martens. Posiada 277 (EPP - ED) deputowanych, samo EPP ma 237 deputowanych.
Od 1 maja 2004 r. partiami członkowskimi EPL są: Platforma Obywatelska i Polskie Stronnictwo Ludowe (13.12.2005 posłowie PSL (3) zrezygnowali z przynalezności w EPP i przeszli do grupy Unia na rzecz Europy Narodów).
Partia Europejskich Socjalistów (fr. Parti Socialiste Européen, PSE, ang. Party of European Socialists, PES), PES, europejska partia polityczna w skład której wchodzą partie socjaldemokratyczne i socjalistyczne krajów Unii Europejskiej. PES powstała w listopadzie 1992 r. w wyniku przekształcenia Konfederacji Partii Socjalistycznych (utworzonej w 1974 r.). Tworzy drugą co do wielkości frakcję w Parlamencie Europejskim.
Aktualnym przewodniczącym PES jest Duńczyk Poul Nyrup Rasmussen
Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ang. Alliance of Liberals and Democrats for Europe, ALDE) - frakcja polityczna w Parlamencie Europejskim.
Grupa ALDE powstała w 2004 r., składa się z członków Partia Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów (ELDR), Europejskiej Partii Demokratów (EDP) oraz z posłów bezpartyjnych.
Do ALDE należy obecnie 106 posłów z 20 państw. Członkiem Porozumienia jest m.in. były przewodniczący Parlamentu Pat Cox, a także dwóch obecnych wiceprzewodniczących Parlamentu: Włoch Luigi Cocilivo i Polak Janusz Onyszkiewicz. W 2004 r. frakcja ta wystawiła jako kandydata na kolejnego przewodniczącego PE Bronisława Geremka.
Obecnym przewodniczącym ALDE jest Graham Watson, członek brytyjskich Liberalnych Demokratów.
W styczniu 2003 r. członkiem ELDR została Unia Wolności, a w 2004 posłowie Parlamentu Europejskiego wybrani z list tej partii weszli w skład grupy ALDE. Obecnie członkami ALDE jest czterech deputowanych Partii Demokratycznej: Bronisław Geremek, Jan Kułakowski, Janusz Onyszkiewicz i Grażyna Staniszewska oraz Paweł Piskorski , bezpartyjny i były eurodeputowany PO
Unia na rzecz Europy Narodów (UEN, ang. Union for a Europe of the Nations) to grupa prawicowych (w większości konserwatywnych i eurosceptycznych) partii w Parlamencie Europejskim.
W skład grupy wchodzi obecnie 44 posłów (początkowo było ich 27) z sześciu państw (Dania, Irlandia, Litwa, Łotwa, Polska, Włochy), w tym 20 Polaków. Szefem delegacji polskiej w UEN jest Michał Kamiński.
Współprzewodniczącymi Grupy UEN są: Włoszka Cristiana Muscardini i Irlandczyk Brian Crowley.
16 stycznia 2007 przedstawiciel grupy - Adam Bielan - został wybrany wiceprzewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Zieloni - Wolny Sojusz Europejski (Zieloni/WSE, ang. Greens/European Free Alliance, Greens/EFA) jest jedną z grup politycznych w Parlamencie Europejskim
Grupa składa się z reprezentantów dwóch grup politycznych - partii Zielonych zgrupowanych w Europejskiej Federacji Partii Zielonych/Europejskiej Partii Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego, reprezentującego "narody bez państw". Zielonych/WSE można określić jako ugrupowanie centrowo-lewicowe.
Współprzewodniczącymi Grupy są Monica Frassoni i Daniel Cohn-Bendit.
Z Grupą Zieloni/WSE współpracuje polska partia Zieloni 2004.
Zjednoczona Lewica Europejska - Nordycka Zielona Lewica (ang. European United Left - Nordic Green Left, GUE/NGL, ZLE/NZL) to organizacja polityczna w Parlamencie Europejskim grupująca europejskie partie komunistyczne i socjalistyczne,
Niepodległość i Demokracja (IND/DEM, ang. Independence and Democracy) to grupa eurosceptycznych partii w Parlamencie Europejskim założona 20 lipca 2004.
W skład grupy wchodzi obecnie 23 posłów (początkowo było ich 37) z dziewięciu państw (Czechy, Dania, Francja, Grecja, Holandia, Irlandia, Polska, Szwecja, Wielka Brytania), w tym 2 Polaków. Liczba członków grupy zmniejszyła się głównie wskutek odejścia 8 z 10 posłów wybranych z listy Ligi Polskich Rodzin.
Współprzewodniczącymi Grupy IND/DEM są: Anglik Nigel Farage i Duńczyk Jens-Peter Bonde.
Tożsamość, Tradycja i Suwerenność (ang. Identity, Tradition and Sovereignty - ITS) - grupa polityczna w Parlamencie Europejskim, która zrzesza członków o poglądach nacjonalistycznych. W skład grupy wchodzi 20 eurodeputowanych.
Grupa została ustanowiona 9 stycznia 2007. Dzień później Bruno Gollnisch zorganizował w Parlamencie Europejskim konferencję prasową, na której ogłosił powstanie nowej grupy. Formalne ogłoszenie powstania nowej grupy odbyło się w dniu otwarcia pierwszej w nowym roku sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego 15 stycznia 2007.
Wcześniejsze starania, aby utworzyć skrajnie prawicową grupę w parlamencie kończyły się niepowodzeniem ze względu na wymagania dotyczące liczby członków i reprezentowania przynajmniej 20% państw członkowskich. Sytuacja zmieniła się po rozszerzeniu Unii Europejskiej o Rumunię i Bułgarię, a w związku z tym z wejściem do Parlamentu Europejskiego reprezentantów odpowiednio Partii Wielkiej Rumunii i bułgarskiej partii Ataka, których członkowie wsparli utworzenie nowej grupy.
http://www.politologiauam.pl/index.php?id=download3#poprzednie
Liczba miejsc |
Partia |
222 |
|
180 |
|
61 |
|
54 |
Die Linke.-LP |
51 |
Związek 90/Zieloni |
46 |