Występowanie: ściany naczyń krwionośnych i wewnętrznych przewodów organizmu, macica, pęcherz moczowy.

Charakter skurczu: wolny, długotrwały, niezależny od naszej woli.

Sygnały wywołujące skurcz: nerwowe, hormonalne, mechaniczne (rozciąganie).

Komórki: wydłużone, wrzecionowate , mają jedno jądro (monokariocyty) położone w środku komórki, kształt jądra zależy od stanu czynnościowego komórki ( w czasie skurczu jądro zwija się i fałduje), mogą występować pojedynczo lub tworzyć niewielkie grupy.

Większość organelli zgrupowana wokół jądra, aparat kurczliwy o nieregularnym, sieciowym układzie miofilamentów. Między sąsiadującymi miocytami gładkimi znajdują się połączenia typu neksus (synapsy elektryczne), wspomagające rozprzestrzenianie się sygnałów w postaci prądów jonów nieorganicznych, głównie Ca²⁺ .

Na ogół występują miedzy warstwami mięśni gładkich komórki rozrusznikowe - kom. śródmiąższowe (Cajala). Mają owalny, gwieździsty kształt. Spełniaj funkcje rozruszników (automatycznie wytwarzają impulsy do skurczów mięśni gładkich).

Mechanizm skurczu mięśni gładkich : Spowodowany jest wzrostem stężenia Ca²⁺.

Mechanizm podobny do skurczu miocytów poprzecznie prążkowanych. Różnice polegają na obecności kinazy łańcuchów lekkich miozyny i białko: kalmodulinę, zamiast białek regulatorowych : troponiny i tropomiozyny. Kalmodulina wiąże jony Ca²⁺, natomiast kinaza jest enzymem fosforylującym (przyłącza grupy PO₄ )do łańcuchów lekkich miozyny.

• Depolaryzacja sarkolemy powoduje otwarcie transbłonowych białek kanałowych dla Ca²⁺ w błonie komórkowej. Powoduje to przepływ jonów do cytozolu.

• Ca²⁺ łączą się z kalmoduliną, zmieniają jej konformację, powstaje kompleks kalmodulina-Ca/kinaza łańcuchów lekkich miozyny.

• Kinaza w tym kompleksie staje się aktywnym enzymem, powoduje fosforylację łańcuchów krótkich miozyny.

• Ufosforylowne łańcuchy lekkie miozyny zmieniają konformację i umożliwiają połączenie główki miozyny z aktyną.

• Główki miozyny zyskują aktywność ATP'azy, która hydrolizuje ATP i uwalniają energię zmieniając położenie główki względem filamentu aktynowego.

• Rozpoczyna się ślizganie filamentu aktynowego względem miozyny, co powoduje skurcz.

---