Egzamin ustny - 3 pytania losowe
Aktualność aktów prawnych
Literatura:
Zimmermann
Boć
Wierzbowski
Niewiadomski - sędzia NSA
Sztal (sędzia NSA)
periodyk: Gdańskie Studia Prawnicze
leksykon prawa administracyjnego
11-12 konsultacje, sala 3020
Zerówka - od początku maja na konsultacjach, średnia 4,5 z ćwiczeń
Strona internetowa - program wykładu i ćwiczeń
ADMINISTRACJA PUBLICZNA - ZAGADNIENIA OGÓLNE
ADMINISTRACJA
Administratio - pomoc, służba, zarząd, zarządzenie
Administro - kierować, porwadzić, zarządzać, zawiadywać, wykonywać zarządzenia, pełnić służbę, pracować
Ministro - posługiwać, służyć, podawać, nalewać, dostarczać, opatrywać
Pewna działalność skierowana na zewnątrz (służyć komuś, kierować kimś)
Działania, akcja między pomiotem czynnym a podmiotem administrowanym
Funkcja kierowania, zarządzania, organizowania (ujęcie przedmiotowe)
Zespół podmiotów realizujących w/w funkcji (ujęcie podmiotowe)
System (zbiór) podmiotów (elementów)
uporządkowanych
zhierarchizowanych
połączonych między sobą wewnętrznymi relacjami
powołanych do realizacji celów usytuowanych poza systemem (w otoczeniu systemu)
zapewnia zorganizowane działanie (bez tego praktycznie anarchia czyli antyteza prawa)
ADMINISTRACJA W UJĘCIU SYSTEMOWYM
Elementy połączone ze sobą hierarchicznie, powiązane ze sobą
W systemie jest zawsze otoczenie - otoczeniem jesteśmy my
System nie jest zamknięty hermetycznie - musi byc otwarty na otoczenie (kanały informacyjne - wejście, wyjście)
Podania
Podatki, cła, akcyzy (utrzymują administrację przy życiu i żeby był z tego efekt) - administracja jako silnik (przy wkładzie 100% na wyjściu są straty bo wewnątrz następuje zużycie)
Admninistracja jest warunkiem sine qua non funkcjonowania państwa
II
otoczenie
50%, 60%, 70% 100%
III
UJĘCIE PRAWNE
głównym aktem normatywnym jest Konstytucja
art. 7 Konstytucji - zasada legalizmu - organy władzy pańśtwowej działają na podstawie i w granicach Konstytucji
administracja jest zdeterminowana prawem
grupy norm prawa oddziaływujące i determinuące administacje:
Prawo ustroju administracji (prawo wewnętrzne administracji):
Zasada działania
Ulokowanie
Relacje z pozostałymi podmiotami administracji publicznej
Prawo administracyjne materialne (prawo administracujne w sensie ścisłym) - normy wyposażające organ w kompetencje do realizacji prawa, z jednej strony wposaża organ w kompetencjie z drugiej kieruje sie w stronę otoczenia
Prawo formalne administracyjne - procedury (kontrolne, egzekucyjne itp.) - kierują się zarówno do organów jak i do otoczenia (adrestatów działania administracji - obywateli)
Adminstracja
prywatna, publiczna
funkcje administracji występują w każdym zorganizowanym działaniu
sfery oddziaływania prawa na administrację publiczną:
tworzenie
umiejscowienie w systemi
wyznaczanie zakresu działania
określenie powiązań w systemie
określenie trybu ich realizacji
zakres działania - katalog merytorycznych obszarów aktywności administracji publicznej, przypisanych danemu podmiotowi administracji (kojarzone z prawem ustrojowym)
kompetencja - uprawnienie i równocześnie obowiązek podmiotu daministracji publicznej do podjęcia działań w prawie przypisanej formie w celu realizacji zadań należącycj do jego zakresu działania
modalności w prawie
uprawnienie - płaszczyzna życia otoczenia (organizacji tworzonych przez obywateli)
obowiązek - płaszczyzna życia otoczenia (organizacji tworzonych przez obywateli)
kompetencja - płaszczyzna funkcjonowania państwa
GENEZA I ROZWÓJ PRAWA ADMINISTRACYJNEGO ORAZ NAUKI PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
Montesquieu (1689 - 1755) o podziale władz w Państwie (w pracy o „Duchu praw”) - 1748 De l'esprit des lois)
Zasada podziału władz i wzajemnej kontroli według Monteskiusza
Usytuowanie administracji publicznej w aparacie państwa według zasady podziału władz
Rewolucja francuska jako źródło pobudzenia nowego wymiaru administracji (gdy na jednostkę zaczęto mówić obywatel a już nie poddany)
Sądowa kontrola administracji na Wyspach Brytyjskich
podporządkowanie władzy wykonawczej prawu stanowionemu prez parlament
podporządkowanie władzy wykonawczej temu samemu prawu, któremu podporządkowani są poddani
władza pod rządami prawa powszechnego
sprawowana przez sądy powszechne
Uwarunkowania powstania sądownictwa administracyjnego we Francji
Conseil d'Etat jako organ administracji w części o kompetencjach państwowych
działał w porewolucyjnej Francji
specjalistyczna instytucja do kontrolowania działań administracji (przed rewolucją kontrolował monarcha)
orzecznictwo wypracowywało nowe standardy
KONCEPCJE POJĘCIA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
Przyczyny stałej aktualności pytania o pojęcie prawa administracyjnego
brak kodyfikacji prawa administracyjnego
złożony przedmiot regulacji (poczęcie, akta stanu cywilnego, koncesje, akta zgonu, itd..)
niezwykle podatne na wahania
M. Jaroszyński
Administracja państwowa - działalność organów państwowych polegająca na bezpośredniej organizacji praktycznej realizacji zadań paśtwa
Prawo administracyjne - gałąż prawa, która obejmuje ogół norm regulujących stosunki społeczne, wynikające w procesie administracyjnej działalności organów państwowych
J. Starościak -
w opraciu o prawne formy działania administracji
Prawo administracyjne - gałąź prawa, która reguluje działalność organów państwowych podejmowaną w cellu wykonania ustalonych prawem zadań organizatorskich, wypełnianych w swoistych formach prawnych, a formy te to:
Stanowienie ogólnie obwiązujących przepisów - rangi podustawowej
Wydawanie aktów administracyjnych (indywidualne - decyzje)
Zawieranie porozumień administracyjnych
Zawieranie umów (cywilno-prawnych np: przetarg na zakup)
Prowadzenie działalności społeczno-organizatorskiej
Wykonywanie czynności materialno-technicznych (indywidualne ale nie zmieniające sytuacji prawnej np: ewidencje)
w oparciu o pojęcie stosunku administracyjno-prawnego
Prawo administracyjne - przepisy które mogą stanowić podstawę nawiązania stosunku administracyjno-prawnego
Stelmachowski - w opraciu o metody regulacji stosunków społecznych
Metoda cywilistyczna
równorzędność stron stosunku prawnego
brak władztwa w stosunkach
Metoda karnistyczna i administracyjna
po jednej stronie organ państwa bądz podmiot upoważniony przez państwo
organowi przysługuje określone władztwo
celem metody karnistycznej i prawa karnego jest stosowanie sankcji za czyny określone w ustawie
celem metody administracyjnej i prawa administracyjnego jest włądcze kstałtowanie praw iobowiązków adresatów normy prawa administracyjnego
W. Dawidowicz - budowa pojęcia prawa administracyjnego od strony cech norm prawnych
normy prawa administracyjnego są zawsze normami ogólnymi i abstrakcyjnymio charakterze materialnym i opowszechnej mocy obowiązującej
każda norma prawa administracyjnego jest związana funkcjonalnie (w sensie kontroli jej przestrzegaania lub w sensie jej stosowania) z tą samą kategorią organów państwa, mianowicie z organami administracji publicznej
każda norama prawa administracyjnego odnosi się do tego samego rodzaju adresatów, mianowicie wyznacza (bezpośrednio i/lub pośrednio sytuację prawna podmiotów nie podporządkowancyh prawnie organom administracji publicznej w danej sprawie
prawo administracyjne - materialne prawo powszechne
niezbędne jest wyodrębnienie w osobnym dziale: prawo ustrojowe administracji publicznej oraz wyodrębnienia prawa postepowania administracyjnego, określającego tryb stosowania i egzekwowania admninistracyjnego prawa materialnego
prawo ustrojowe historyczne: interna administracji, prawo ustrojowe jako prawo określające funkcjonowanie administracji publicznej jako..
Żadne z wyżej wymienionych podejśc nie jest z istoty rzeczy złe lub niewłaściwe, każde zwraca uwagę na inne aspekty zjawiska, jakim jest prawo administracyjne.
PRZEPISY OGÓLNE PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
istnieje problem ogólnych normy rządzących prawem administracyjnym (ustawa o przepisach ogólnych prawa administracyjnego)
geneza problemów:
lata 60 - Starościak „Studia z teorii prawa administracyjnego”
porusza te problemy,
zwraca uwage na jednolitą kodyfikacje KC, KK
zaznacza niejednolitość terminologii prawa administracyjnego
stosunki między państwem a podmiotem regulowane na podstawie przepisów które nie miały powszechnej mocy obowiązującej
nieogłaszanie aktów prawnych niższego stopnia
przyczyny usiłowania formowania ogólnych zasad prawa administracyjnego
formalizacja
ograniczona percepcja przepisów prawa administracyjnego
konieczność elastyczności porządku prawnego administracji
wprowadzenie demokratycznych instytucji
zasady prawa administracyjnego istnieją bez względu na ich kodyfikację (odkodowywano je ze wstepów do ustaw, w tej chwili z pierwszych rozdziałów ustaw - przepisów ogólnych)
lata 70 - „dopóki dział prawa nie zostanie opracowany całościowo, to nie można wyprowadzić ogólnych zasad”
Dawidowicz - „Wstęp do nauk administracyjnych”: „szeroka koncepcja prwawa administracjnego powoduje utalenie ogólnych zasad zadaniem niewykonalnym”
lata 80 - uchwalono ustawę o NSA, odrodzono sądownictwo administracyjne - kontrola legalności działania administracji, rok 85 - powstał TK - kontrola legalności działalności ustawodawczej,
Dworkin - prawo pisze się na raty (pomysłodawca, komisja, proces legislacyjny, uchwalenie, publikacja, obowiązuje, jest stosowane, jest weryfikowane przez organy, zaskarżane - eliminacja danych przepisów i w efekcie to niejako sądy piszą prawo)
Argumenty przeciwko zasadom
Zygmunt Ziembiński - „zasadologia administratywistów jest zbyt zagmatwana by formułować zasady”
nie było podstaw do charakteru zasad
nodyfikacja prawa cywilnego - przepisy ogólne prawa cywilnego
w efekcie zmieniono koncepcję z zasad do przepisów ogólnych prawa administracyjnego
Świątkiewicz - „orzecznictwo administracyjne było inspiracją dla tworzenia przepisów ogólnych”
Przepisy miały być wolne od ideologii, miały być praktyczne przepisy ułatwiające stosowanie prawa administracyjnego
25.IV.88 - pierwsza próba tworzenia przepisów - projekt
podstawą prawnych działań władczych administracji wobec obywatela może byc tylko prawo powszechne
odpowiedzialność odszkodowawcza państwa za swoje działania względem obywatela
domniemanie działań władczych administracji w drodze decyzji administracyjnej
usuwanie luk w prawie
ogólne przepisy przejściowe - jeżeli w trakcie załatwiania sprawy zmienią się przepisy to co do zasady stosujemy stare przepisy (chyba że nowe są korzystniejsze dla obywatela, albo stare są sprzeczne zupełnie z istotą nowych)
możność stosowania zwyczaju jeżeli nie jest sprzeczny z prawem stanowionym
niepublikowane przepisy nie mogą decydować o prawach i obowiązkach
zasady rozwiązywania spraw administracyjnych
nie można karać dwa razy za to samo (karanie = sankcjonowanie)
rok 97 - powrócono do wcześniej odłożonego powyższego projektu
rok 2008 - ponowny powrót do idei projektu, IV - konferecja na temat: „Prawa do dobrej administracji” - według RPO jest to unikalny projekt w skali światowej - ideologią jest ujednolicenie bałaganu terminologicznego (definicje ustawowe), ale praktycznie występowałaby potrzeba stworzenia ustawy organicznej - ponad ustawą, która narzucałaby jednolitość definicji
NORMY KSZTAŁTUJĄCE SYTUACJĘ PRAWNĄ ADRESATÓW W PRAWIE ADMINISTRACYJNYM
Normy bezpośrednio kształtujące sytuację prawną adresatów w prawie administracyjnym
Kontrola na etapie przestrzegania prawa
Norma prawna - bezpośrednio (np: prawo o ruchu drogowym) adrestat (obowiązek, zwolnienie
zmiana uprawnienia)
Normy pośrednio kształtujące sytuację prawną adresatów w prawie administracyjnym
kontrola na etapie realizacji uprawnienia (granic)
Norma prawna (pośrednio) konkretyzacja (stosowanie normy p.adm. przez kompetenty organ) adrestat (obowiązek,
zwolnienie, uprawnienia)
CECHY POWSZECHNEGO MATERIALNEGO PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
Prawo ochrony dobra wspólnego
jest prawem publicznym
Cieślak: nie dotyczy prawa samego w sobie ale układa relacje w społeczeństwie, dobro wspólne nie jest abstrakcyjnym pojęciem ale jest sumą indywidualnych interesów jednostek
ogromny ładunek aksjologi
przykłady: ochrona środowiska (jako dobra wspólnego) - podmioty publiczne w imieniu społeczeństwa występuje w ochronie dobra wspólnego
Ius cogens - normy bezwzględnie obowiązujące
nie można w sposób negocjacyjny modyfikować tego prawa
Powszechność
normy prawa administracyjnego skierowane do obywatela (podmiotów nie związanych organizacyjnie z administracją publiczną)
Niesporność
Umowa najmu (2 strony) - jedna strona nie płaci, konflikt, spór przed sądem cywilnym: sąd rozstrzyga spór między stronami; sytuacja 2: między inwestorem a starostą, wniosek o budowę, starosta wydaje decyzję, nie jest to rozstrzygnięcie sporu o prawo, starosta wydał odmowną decyzję, odwołanie do wojewody, wojewoda wydaje decyzję ale nadal nie jest to spór
spór może istnieć gdy obywatel uzna iż decyzja została wydana z naruszeniem prawa i pozywa organ przed sąd administracyjny - czy działalność organu jest zgodna z prawem - spór sądowo-administracyjny (sądowa kontrola administracji)
Prawo obywatelskie
kierowane do obywateli
chroni obywatela gdy ta ochrona jest tożsama z ochroną dobra wspólnego
„Prawo sądowe”
Realizacja prawa przez organy administracyjne podlega kontroli sądowej (od 80 roku) a stanowienie od 85 roku (TK)
Dysponujące odpowiedzialnością w postaci egzekucji administracyjnej
obowiązki mogą być sankcjonowane za pomocą instrumentów prawno-karnych (np: prawo o ruchu drogowym - wykroczenia) i prawno cywilnych ale także swoiście własnych: egzekucja administracyjna (ustawa z 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, sankcje pieniężne, niepieniężne)
nieskodyfikowane
obszerny przedmiot regulacji
wrażliwość na jakiekolwiek zmiany dokonujące się w życiu społecznym
STOSUNEK POWSZECHNEGO PRAWA ADMINISTRACYJNEGO DO INNYCH GAŁĘZI PRAWA
Prawo administracyjne a prawo konstytucyjne
jedno i drugie to prawo publiczne
w konstytucji rozdziały dotyczące praw obywatelskich (mowa jest o ustawie - w drodze ustawy określa się realizację tych praw, czyli jest to odesłanie do prawa administracyjnego - przykład dobrego (konstytucja) i złego (administracja) policjanta)
Prawo administracyjne a prawo cywilne
obie dziedziny prawem publicznym
kilkadziesiąt wspólnych punktów regulacji: np. prawo własności, prawo rzeczowe
Prawo administracyjne a prawo karne
zakład administracyjny - szkoła, zakład karny, izba wytrzeźwień (osadzony ma prawa i obowiązki na rzecz zakładu na czele którego stoi naczelnik)
Prawo administracyjne a prawo pracy
są inaczej konstruowane i dlatego się krzyżują
wojewodę powołuje minister (powołanie i odwołanie jako stosunek pracy)
higiena i bezpieczeństwo pracy
prawo dyscyplinarne
ŹRÓDŁA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
w sensie formalnym
każdy akt, który w danym systemie prawa uważa się za źródło norm prawa (ustawa , rozporządzenia, rozstrzygnięcia sądów)
z pragmatycznego punku widzenie żyjemy w czasie nie prawa stanowionego ale prawa sędziowskiego (ETS i jego orzecznictwo jako podstawowe źródło prawa europejskiego)
w sensie materialnym
czynniki społeczne, polityczne, ekonomiczne, które warunkują treść prawa
becikowe, akty w reakcji na kryzys
źródła poznania prawa
dokumenty i inne nośniki informacji, na podstawie kórych można ustalić treść norm prawnych
oficjalne - Dziennik Ustaw, Dziennik Urzędowy UE, itp
nieoficjalne - zbiory przepisów w formie książkowej, strona internetowa wydawnictw lub sejmu
źródła samoistne
ustawy
rozporządzenia
źródła niesamoistne
egzegeza prawa
poglądy doktryny
źródła w ujęciu formanym według kryterium terytorialnego i pomiotowego zasięgu obowiązywania
krajowe
tworzone i obowiązujące na terenie RP
wspólnotowe
szerszy zasięg
ale obejmuje terytorium RP
źródla powszechnie obowiązującego prawa (art. 87, 93 Konstytucji)
Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowego oraz rozporządzenia, akty prawa miejscowego na obsarze działania organów, które je ustanowiły
ktalog zamknięty? ale co z: rezerwami jakie Rada Polityki Pieniężnej nakłada na banki, zakaz wstępu do lasu, układ zbiorowy pracy? - więc katalog niedomknięty?
Warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń i aktów prawa miejscowego oraz umów międzynarodowych za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie jest ich ogłoszenie (art. 88 Konstytucji) - ustawa z dnia 20 lipca 2000 o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz rozdział 5 ustawy z dnia 14.IV.2000 o umowach międzynarodowych
W zakresie prawa wspólnotowego
Decyzja ustanawiająca Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich z 1958
Decyzja WE, EWWiS, Euratom 2000 w sprawie organizacji i funkjcoonowania Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich - akty publikowane w Luksemburgu
Doktryna pierwszeństwa - w razie sprzeczności między nromami systamami prawa wspólnotowego i krajowego decyduje przepis prawa wspólnotowego (wg Traktatu Europejskiego oraz orzecznictwa ETS)
Przepisy prawa wspólnotowego które są jasne i precyzyjne, mają charakter bezwarunkowy i mogą być wykonywane bez udziału, uznania lub władzy dyskrecjonalnej, są przepisami obowiązującymi i bezpośrednio sotosowanymi (J, Zimmermann)
Prawo wspólnotowe
pierwotne - traktaty o ustanowieniu Wspólnot Europejskich, Traktat o UE, aneksy i protokoły do traktatów, umowy akcesyjne, ogólne zasady prawa
pochodne (cywilne, karne, administracyjne itp)
rozporządzenia wspólnotowe (charakter normatywny) - zakaz dokonywania powszechnej wykładni przez władze krajowe
dyrektywy - kierowane do państw członkowskich, wiązące w zakresie wskazanych w nich celów, niewykonanie ich przez państwa członkowskie rodzi po stronie obywatela prawo wzniesienia skargi do ETS z tytułu szkody wyrządzonej bezczynnością organów państwa
decyzje
zalecenia nie mają charakteru powszechnie wiążącego
opinie
problemy ze źródłami prawa wspólnotowego
przez ponad dwa lata od momentu akcesji Polski do UE nie można było ustalić treści obowiązującego prawa
konieczność przetłumaczenia ponad 80 tysięcy stron tekstów prawnych
skoncentrowanie się na angielskiej wersji językowej i problemy z tłumaczeniem
kwestia obowiązywania prawa wspólnotowego od dnia 1 maja 2004
publikacja prawa wspólnotowego - wyrok wsa z 20.VII.2005 ISA/Bd 275/05
problem czytelności obowiązującego prawa w kontekście prawa wspólnotowego
zasady techniki prawodawczej - kogo wiążą i dlaczego - na egzamin
źródła prawa o charakterze wewnętrznym
kategorie prawa krajowego
o mocy obowiązującej na obszarze całego państwa (ustawy, rozporządzenia z mocą ustawy, rozporządzenia)
rozporządzenia - na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania, organ upoważniony nie może przekazać swoich kompetencji innemu organowi (zakaz subdelegacji do tworzenia prawa)
podmitoty uprawnione do wydawania rozporządzeń
prezydent RP
RM i prezes RM
ministrowie kierujący działami administracji rządowej
KRRiT
rozporządzenie prezesa RM w sprawie zasad techniki prawodawczej - do egzaminu
bardzo krótkie ale w załączniku konglomerat w jaki sposób tworzyć prawo (projekty, zmiany , techniki)
nie wiadomo do końca do kogo jest skierowane (w zakresie ustaw wiadomo że do Sejmu, ale autorem jest prezes RM więc czy może to rozporządzenie wiązać parlament? z zasady nie, wiec czy administrację? rządową tak ale samorządową?, musi wiązać Radę Ministrów i ministrerstwa
prawo ma być spójne, przejrzyste,
ograniczonej terytorialnie mocy obowiązującej (prawo miejscowe, rozporządzenia terytorialnie ograniczone - stan klęski żywiołowej)
rządowe
samorządu terytorialnego
na poziomie gminy
powiatu
województwa
kontrola stanowienia prawa - Sądy i Trybynały pod kontrolą prawa admnistracyjnego
Trybunał Konstytucyjny
orzeczenia mają moc powszechnie obowiązującą
są ostateczne (w poprzedniej regulacji Sejm mógł przegłosować orzeczenie Trybunału)
podlegają niezwłocznemu ogłoszeniu w organie urzędowym, w którym akt byl ogłoszony a jak nie był ogłoszony to w Dzienniku Urzędowym „Monitor Polski”
organ władzy sądowniczej ma znaczny wpływ na system prawa poprzez kontrolę i eliminację
orzeczenie wchodzi w życie zdniem ogłosznie ale Trybunał może określić inny temin, maksymalnie 18 miesięcy jeżeli chodzi o ustawę lub 12 miesięcy inny akt, a w przypadku nakładów finansowych nieprzewidzianych w ustawie niezbędna jest opinia RM
orzeczenie stanowi podsawę wznowienia postępowania, uchylenia decyzji lub innego rozstrzygnięcia na zasadach i trybie określonych w przepisach właściwych dla danego postępowania
każdy sąd może przedstawić TK pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międyznarodowymi lub ustawą jeżeli od tego zależy rozstrzygnięcie
sakrga konstytucyjna art. 79 ust. 1
sądowa kontrola prawa miejscowego
sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej
orzekają w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organow jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej
kontrola odbywa się na zasadach i w trybie ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
„actio popularis” - każdy kogo interes prawny zostaje naruszony przez akt prawa admnistracyjnego może zaskarżyć do sądu administracyjnego taki akt
organ nadzoru może skierować skargę
Nadzór nad prawem miejscowym - w stosunku do:
organów jednostek samorządu terytorialnego: wojewoda i RIO (w zakresie legalności - zgodności z prawem)
wojewody oraz organów rządowej admninistracji niezespolonej: odpowiednie organy wyższego stopnia - właściwi ministrowie resortowi (legealność, celowości, gospodarności, zgodności z polityką rządu)
art. 41 ust 1 ustawy o adminstracji rządowej w województwie
ustawa o obszarach morskich RP i administracji morskiej
minister w razie naruszenia prawa przez terenowe organy może uchylić przepisy wydane przez dyrektorów urzędów morskich
ROLA ZWYCZAJU W PRAWIE ADMINISTRACYJNYM
Zwyczaj
pozaprawny nawyk postępowania
przestrzegany faktycznie w obrębie danej struktury (jednostki) organizacyjnej administracji
w podobnych sytuacjach i w określonym czasie
w projekcie ogólnych praw adminstracji istnieje zapis że zwyczaj jest dopuszczalny gdy nie jest sprzeczny z przepisami prawa, ale nie wiadomo czy wejdzie w życie, na dzień dzisiejszy zwyczaj obowiązuje gdy zostanie inkorporowany do prawa stanowionego i nie może konurować z prawem stanowionym
może być inkorporowany do prawa stanowionego bądz bezpośrednio (np: prawo handlowe), bądz przez odwołanie się w prawie stanowionym do utrwalonych na danym terenie zwyczajów (np: prawo administracyjne)
art. 25 ustawy o wjeździe na terytorium RP , pobycie oraz wyjeździe obywateli pańsw członkowskich UE - zakaz zawierania związków przy obietnicy uzyskania korzyści majątkowej chyba że jest to zwyczaj
art. 27 ustawy o ewidencji ludności i dowodów osobistych - zwolnienia z obowiązku między innymi na podstawie zwyczjau międyznarodowego
art. 24 ust. 7 o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - ogłoszenia w prasie lub sposób zwyczajowo przyjęty
art. 43 ust. 6 ustawy o żegludze śródlądowej - komunikaty w formie zwyczajowo przyjętej
art. 38 ustawy o bezpieczeństwie morskim - zakazy i ograniczenia ruchu w porcie podane w sposób zwyczajowo przyjęty
art. 163 ust. 1 prawa wodnego - zakaz kompieli przekazany w sposób zwyczajowo przyjęty
art. 49 ustawy o giełdach towarowych - do obowiązków izby należy między innymi kodyfikacja przyjętych zwyczajów
art. 14 ust. 1 o ogłaszaniu aktów normatywnych - przepisy porządkowe ogłasza się w formie obwieszczen lub w sposób zwyczjowo przyjęty
„Przepisy prawa są aktami woli. Wykładnia ich ma sprawić, by były także aktami rozumu”
STOSOWANIE NORM PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
Stosowanie prawa administracyjnego wiąże się z potrzebą wydania decyzji administracyjnej w celu: nałożenia obowiązku, ustalenia uprawnienia, odmowy ustalenia uprawnienia lub cofnięcia uprawnienia
realizacja prawa
oboejmuje stosowanie i przestrzegania
przestrzeganie
zachowanie
stosowanie prawa stosunek podmitu prawa do treści prawa
realizacja prawa wiążaca się z czynnymi
zachowaniami, które z uwagi na normę prawną
podejmowane jest przez kompetentny organ
wiąże się z koniecznością wydania aku
gdy chodzi o ustalenie w drodze decyzji administracyjnej uprawnienia, interes prawny podmiotu do uzyskania takiego uprawnienia jest z reguły wyrażony w normach prawa administracyjnego w tzw. normach względnie zakazujących lub względnie uprawniających.
w pierwszym przypadku chodzi o sytuację, kiedy w drodze decyzji może zostać ustalone uprawnienie, bez którego nie można podjąć danej czynności czy działalności (np. zezwolenie na eksport lub import towarów, co do zasady nie można wywozić dzieł sztuki, ale można uzyskać pozwolenie na taką czynność - czyli uchylenie zakazu wzglednego)
w drugim przypadku chodzi o uzyskanie uprawnienia, co jest uzależnione od legitymowania się przez zainteresowanego określonymi warunkami (np. rzeczoznawcą budowlanym może stać się osoba, która ... - spełnienie warunków ustawowych).
w obu w/w przypadkach do podjęcia stosowania prawa może dojść wyłącznie z inicjatywy zainteresowanego podmiotu (niemożliwe jest wszczęcie takiego procesu z inicjatywy organu administracji publicznej stosującego prawo, tj. "z urzędu") (wyjątki art. 61 par. 2 k.p.a - mimo że przepisy wymagają wszczęcia na wniosek to są sytuacje gdzie mimo tego można z urzędu)
podmiot spoza systemu administracji publicznej żąda uruchomienia procesu stosowania norm prawa administracyjnego ze względu na posiadany interes prawny
„Interes może być albo tylko stanem faktycznym, a mianowicie stanem psychicznym, emocjonalnym jednostki, jej pragnieniem zachowania lub osiągnięcia pewnego stanu rzeczy, lub też stanem prawnym wynikającym z normy prawnej, stwarzającym dla jednostki roszczenie prawne...”
E. Iserzon, „Ochrona interesów jednostki w nowym prawie o postępowaniu administracyjnym (maszynopis)” s. 25.
interes jest warunkiem sine qua non wydania decyzji administracyjnej (np: pozwolenie)
interes prawny może wynikać nie tylko z przepisów prawa administracyjnego, lecz także z norm prawa materialnego cywilnego, wiążących się bezpośrednio z sytuacją prawną określonego podmiotu kształtowaną decyzją administracyjną
norma prawna przyznaje podmiotowi wywodzącemu z niej interes prawny możliwość ochrony w sformalizowanym postępowaniu, powoduje, że podmiot, którego sfery prawnej ona bezpośrednio dotyczy, może się skutecznie domagać wydania orzeczenia administracyjnego, a po jego wydaniu będzie miał prawo do wniesienia wszystkich wprowadzonych przez prawo środków odwoławczych.
(W. Jakimowicz, Publiczne prawa podmiotowe)
interes prawny w orzecznictwie
"interes prawny powinien być rozumiany jako zobiektywizowana, czyli realnie istniejąca potrzeba ochrony prawnej. Jest to interes o charakterze osobistym, przez to, że jest własny, zindywidualizowany i skonkretyzowany. Ponadto musi on aktualnie istnieć w sprawie, w której organ administracji władny jest wydać decyzję„ (Wyrok NSA z dnia 26 października 1999 r., IV SA 1693/97, LEX nr 48702)
w przeważającej większości przypadków, w których sąd odnosi się do źródła interesu prawnego, wskazuje na normy administracyjnego prawa materialnego, "gdzie musi istnieć norma prawa przewidująca w określonym stanie faktycznym i w odniesieniu do konkretnego podmiotu możliwość wydania określonego aktu”
Do rzadkości należą odmienne poglądy orzecznictwa w tej kwestii.
(Zob. wyrok NSA z dnia 10 września 2002 r., II SA/Wr 1498/02, OwSS 2003, nr 1, poz. 18.)
według przestawionego tam stanowiska: "Interes prawny to interes wypływający z przepisów ustrojowych, przepisów prawa materialnego i przepisów prawa procesowego. Każdy z tych przepisów może kształtować uprawnienia i obowiązki jednostki. Nie można zatem zawęzić interesu prawnego jednostki wyłącznie do przepisów prawa materialnego. Interes prawny może zatem wypływać też z przepisów prawa ustrojowego, do których należą przepisy ustawy o samorządzie gminnym regulujące prawo radnego do wyboru na stanowisko wójta, odwołania ze stanowiska. Przyjęcie poglądu, że normy ustrojowe nie mogą kształtować interesów jednostki, jest nieuzasadnione i sprzeczne z prawem". - profesor się nie zgadza z tym poglądem
ponadto interes prawny, według orzecznictwa nie jest kategorią abstrakcyjną. Dlatego też nie można wypowiadać się o jego istnieniu bądź nieistnieniu bez wszechstronnego zbadania każdego indywidualnego przypadku (Zob. wyrok WSA z dnia 14 września 2004 r., II SA 2160/03, LEX nr 160419).
musi on także "wynikać z konkretnego przepisu prawa, który odnosi się do uprawnień lub obowiązku danego podmiotu„ (wyrok NSA z dnia 5 listopada 1999 r., I SA 2241/98, LEX nr 47248)
przykład: obowiązek uczestnictwa w robotach publicznych - układania wałów przy zagrożeniu powodziowym, ale przy tym złamaliśmy nogę, w takich przypadkach jest to traktowane jak wypadek przy pracy więc jest roszczenie o pomoc z zakresu ubezpieczeń społecznych - interes prawny może odnosić się do obowiązku
treścią pojęcia "interes prawny" - według NSA - "jest prawo podmiotowe rozumiane jako przyznanie przez przepis prawa konkretnych korzyści, które można realizować w postępowaniu administracyjnym" (wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2000 r., I SA 1019/99, LEX nr 78926).
swoiste dopełnienie określenia pojęcia interesu prawnego w rozstrzygnięciach sądów administracyjnych następuje poprzez wskazanie różnic jakie zachodzą między interesem prawnym i interesem faktycznym.
posiadanie bądz nie interesu prawnego i różnica między faktycznym: np: willa z widokiem na morze, i mam widok na morze, za parę lat wzniosą blok zgodnie z przepisami, który mi zasłoni. Będzie to niezgodne z moim interesem faktycznym ale nie ma przepisu który mnie chroni więc nie mam interesu prawnego i nic zrobić nie mogę
podjęcie stosowania prawa z inicjatywy organu administracji publicznej jest możliwe wyłącznie wówczas, gdy norma prawa administracyjnego tworzy dla tego organu szczególną kompetencję do nałożenia na zainteresowanego w drodze decyzji administracyjnej obowiązku lub cofnięcia udzielonego inną decyzją uprawnienia (organ wskazuje przepis będący podstawa kompetencji)
w teorii prawa przez stosowanie prawa rozumie się "proces ustalania przez organ państwa konsekwencji prawnych faktów w sposób wiążący na podstawie norm prawa obowiązującego"
tyczy się również organów wymiaru sprawiedliwości
w ramach procesu stosowania prawa wyróżnia się następujące cztery (modelowe) etapy:
pierwszy - "ustalenie jaka norma obowiązuje w znaczeniu dostatecznie określonym dla potrzeb rozstrzygnięcia",
drugi - "uznanie za udowodniony faktu, na podstawie materiału dowodowego i w oparciu o przyjętą tą teorię dowodów",
jest to postępowanie wyjaśniające (dowodowe)
udzielenie sobie odpowiedzi jaki jest stan faktyczny
kategoryczne wskazanie: orzeka się na podstawie zupełnego materiału dowodowego (co do zasady odpowiedzialny jest za to organ administracyjny i to ten organ zbiera te dowody, a nie strona)
trzeci - "subsumpcja" faktu uznanego za udowodniony "pod" stosowaną normę prawną"
czwarty - "wiążące ustalenie konsekwencji prawnych faktu uznanego za udowodniony na podstawie stosowanej normy prawnej".
wydanie zezwolenia, odmowa wydania, cofanie zezwolenia itp
proces stosowania normy prawa administracyjnego przebiega według tzw. decyzyjnego modelu stosowania prawa. Decyzyjny model stosowania normy prawa administracyjnego odznacza się następującymi cechami:
organ administracji publicznej stosujący prawo nie pozostaje w stosunku organizacyjnym z adresatem decyzji administracyjnej (np. obywatelem)
między tym który wydaje decyzje a adresatem decyzji nie ma więzi jak np dyrektor w urzędzie wobec referenta ktory tam pracuje - nie ma tutaj podległości ani podporządkowania
organ administracji publicznej stosujący prawo jest "zainteresowany" efektami decyzji administracyjnej w tym sensie, że osiąganie określonych efektów społecznych jest wpisane w jego zakres działania, a decyzja administracyjna jest jednym z instrumentów osiągania tych efektów
organ wydając decyzję realizuje zadania które są w jego zakresie działania
do realizacji tych zadań wykorzystuje przyznaną mu w przepisach prawa administracyjnego kompetencję (np do wydania decyzji, postanowienia itp)
organ administracji publicznej stosujący prawo jest związany prawem, ale i wytycznymi płynącymi od wyższych organów, do granic sprzeczności z prawem
organ administracji nie jest niezawisły (wyjątek SKO - związani tylko prawem)
w odróżnieniu od adresata który jest tylko związany prawem
organ administracji publicznej stosujący prawo działa na podstawie kompetencji szczegółowej
starosta wydaje decyzje o pozwoleniu na budowę nie tylko dlatego że ma kompetencję ogólną ale i szczegółową na podstawie ustawy prawo budowlane
dookreśla zasady i tryb wykonania kompetencji ogólnej
decyzja stosowania prawa (decyzja administracyjna) jest podejmowana w sytuacji "niespornej", tj. pomiędzy organem stosującym prawo a adresatem decyzji nie ma miejsca na "spór o prawo"
decyzja stosowania prawa (decyzja administracyjna) jest podejmowana w celu nałożenia obowiązku prawnego, nadania uprawnienia lub cofnięcia uprawnienia
decyzja kształtuje (zmienia) prawną sytuację adresata
to różni decyzję od zaśwadczenia które to jest jedynie potwierdzeniem (stwierdzeniem) sytuacji prawnej a nie modyfikuje jej
do uruchomienia stosowania prawa może dojść
na żądanie zainteresowanego podmiotu („na wniosek strony”) - nadanie uprawnienia
z inicjatywy organu administracji publicznej („z urzędu”) - nałożenie obowiązku
sposób podejmowania decyzji stosowania prawa (decyzji administracyjnej) jest określony przepisami proceduralnymi, zwanymi postępowaniem administracyjnym
dekodyfikacja k.p.a. - multum wyjątków i szczególnych trybów
w państwach, gdzie istnieje sądowa kontrola decyzji stosowania prawa (decyzji administracyjnej), decyzje takie mogą być zaskarżane do sądu z powodu ich niezgodności z prawem; w zależności od rozwiązań przyjmowanych w danym państwie może to być zaskarżenie do sądu administracyjnego lub sądu powszechnego
zaskarżalnośc wiąże się z sądową kontrolą legalności decyzji administracyjnych (jedynie w zakresie zgodności z prawem)
nie może być to uważane jako instancja postępowania administracyjnego
jeżeli jest zgodna to zostaje w mocy jeżeli nie to sąd ją uchyla
II instancyjność
SPRAWA ADMINISTRACYJNA
proces stosowania prawa w ujęciu materialnym zmierza do załatwienia sprawy administracyjnej
sprawa jako przedmiot stosowania normy prawa administracyjną
kpa - sprawa indywidualna - to przedmiot co do którego odnosi się rozstrzygnięcie
zespół okoliczności faktycznych i prawnych, w których organ administracji publicznej stosuje normę prawa administracyjnego w celu ustanowienia po stronie określonego podmiotu (podmiotów) sytuacji prawnej w postaci udzielenia / odmowy udzielenia żądanego uprawnienia albo w postaci obciążenia z urzędu określonym obowiązkiem / cofnięcia uprawnienia
istota rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej polega na „pierwotnym” ustanowieniu sytuacji prawnej po stronie określonego podmiotu reprezentującego interes oparty na prawie administracyjnym
pierwotny w znaczeniu niekomplementarny, niewtórny, niepochodny
adresat stosowanej normy prawa administracyjnego w procesie jej stosowania jest zwany stroną postępowania administracyjnego (art. 28 kpa)
według art. 28 k.p.a.
stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek
gwarancja że organ zajmnie się sprawą
interes prawny warunkiem sine qua non bycia stroną
interes prawny i obowiązek, o którym mowa w art. 28 k.p.a. są wywodzone z prawa materialnego, ale nie zawsze z materialnego prawa administracyjnego
mogą zdarzyć się sytuacje, w których podmioty dysponujące prawem własności lub użytkowania wieczystego sąsiedniej nieruchomości mogą być stronami postępowania dotyczącego warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Będą nimi wyłącznie wtedy, gdy oddziaływanie planowanej inwestycji będzie wykraczać poza granice nieruchomości. (wyrok NSA z dn. 23.05.2005, OSK 1618/04)
współwłaściciel lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym, jeżeli inwestycja dotyczy części wspólnych budynku, jest stroną postępowania administracyjnego o wydanie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę oraz postępowań nadzwyczajnych w tym zakresie. (wyrok WSA z dn. 7.04.2005, VII SA/Wa 352/04)
sprawa administracyjna ma charakter „niesporny” w przeciwieństwie do sprawy cywilnej, która ma co do zasady charakter procesowy - wyraża istnienie „sporu o prawo” między stronami stosunku cywilnoprawnego
UZNANIE ADMINISTRACYJNE
w procesie stosowania prawa zawsze pewien wpływ na rozstrzygnięcie sprawy ma organ administracji publicznej. Ustalenie i ocena stanu faktycznego, z którymi norma prawna wiąże określone skutki pr. zależy od wielu czynników:
lokalnych
indywidualnych
subiektywnej oceny organu
swobodnej oceny dowodów
norma prawna nie może przewidzieć wszystkich przypadków dlatego pozostawia pewien luz, który jest wypełniany przez organ stosujący tę normę
luzy są wszędzie tam gdzie stosuje się prawo
ustawodawca używa pojęć, które są ostre tylko wówczas, gdy posługuje się określeniami matematycznymi (np. że podatek wynosi X %)
Państwo absolutne - brak związania administracji ustawami. Państwa parlamentarne w początkowej fazie ograniczały administrację prawem w niewielkim zakresie. Szereg działań administracji pozostawało poza zasięgiem prawa. Tam gdzie prawnych granic nie było pojawiało się uznanie. Urzędnik kierował się co prawda interesem publicznym, ale na swój sposób go interpretował
w histori nie było tradycją że władza jest związana prawem, była związana wolą monarchy
z biegiem rewolucji w kierunku parlamentaryzmu zwracano uwagę na władzę ustawodawczą która zaczęła ograniczać władzę ustawodawczą
w państwie prawnym administracja może działać jedynie na podstawie umocowania prawa (każda decyzja musi mieć swoja podstawę prawną). Zatem swobodne uznanie znika na rzecz uznania wprowadzanego przez ustawodawstwo.
wpływ instytucji sądownictwa administracyjnego. Sądy administracyjne badały tylko legalność aktów. Pozostawienie administracji uznania lokowało takie rozstrzygnięcie poza kontrolą sądu.
(Zob. art.6 ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ z dnia 27 października 1932 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym
Uznanie administracyjne - teoria R. von Launa (teoria interesu publicznego)
Swobodne uznanie oprócz wypadków wyraźnie dopuszczonych przez ustawy istnieje także wszędzie tam, gdzie ustawodawca posługuje się pojęciem interesu publicznego.
Administracja może interpretować to pojęcie według własnego uznania i tym samym poszerzać zakres swojej swobody.
swobodne uznanie istnieje również kiedy specjalnie ustawodawca używa terminu „interes publiczny”
każdą decyzję można zmienić w zależności od interesu publicznego będącego wykładnią organu administracyjnego
Uznanie administracyjne - teoria W. Jellinka (teoria pojęć nieoznaczonych)
ustawodawca celowo używa pojęć nieoznaczonych (nieostrych) właśnie po to, aby wyposażyć organy administracji publicznej w dodatkowe swobodne uznanie, wynikające właśnie z nieostrości ich pojęć i możliwości ich różnej interpretacji
teorie von Launa i Jellinka spowodowały znaczne ograniczenie zakresu kontroli sądu administracyjnego
Uznanie administracyjne - teoria F. Teznera
Każde pojęcie, nawet nieostre, w tym także kategoria interesu publicznego, ma treść obiektywną, która wiąże organ administracyjny, a interpretacja tych pojęć podlega kontroli sądowej
Jako „wykładnia zwrotów niedookreślonych” - jeśli ustawodawca używa pojęć nieostrych „porządek” bezpieczeństwo” „zagrożenie dla życia i zdrowia”, dopuszczając różną interpretację tzn. pozostawia kwestie rozstrzygnięcia swobodnemu uznaniu administracji, a zatem zwalnia administrację od związania ustawowego, i w konsekwencji zwalnia spod kontroli sądownictwa administracyjnego. NIE
Użycie zwrotu „może” nie jest równoznaczne z wprowadzeniem uznania.
„Możność” bowiem niejednokrotnie oznacza obowiązek organu. (Zob. np. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt)
W sytuacji ustawowej dopuszczalności wyboru następstw prawnych „a lub b” bądź „a albo b”
TAK - uznanie jest tam, gdzie administracja dla urzeczywistnienia stanu prawnego może wybrać między różnymi rozwiązaniami. Uznanie występuje wtedy, gdy norma prawna nie determinuje w sposób jednoznaczny skutku prawnego lecz pozostawia wyraźnie organowi wybór następstwa a prawnego między różnymi możliwościami lub w ramach pewnego luzu
UZNANIE ADMINISTRACYJNE W ŚWIETLE ORZECZNICTWA
„Organy publiczne działające w ramach uznania muszą w swoich rozstrzygnięciach respektować przede wszystkim porządek prawny wynikający z Konstytucji i nie mogą ograniczać się przy prowadzeniu postępowania tylko do przepisów ustawowych, mających bezpośrednie zastosowanie w danej sprawie. Mogą bowiem wystąpić takie przypadki, w których z norm zawartych w aktach mających w obowiązującym systemie prawnym pierwszeństwo przed ustawą (czyli w Konstytucji lub umowie międzynarodowej ratyfikowanej za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie) będą wynikały dyspozycje, które ograniczą swobodę rozstrzygnięcia, wynikającą z przepisu ustawowego”.
(wyrok NSA z 4.11.1999, III SA 7860/98 Glosa 2000/8/22)
„Korzystanie z uznania administracyjnego oznacza, że organ ma prawo wyboru treści rozstrzygnięcia. Wybór taki nie może być jednak dowolny. Musi on wynikać z wszechstronnego i dogłębnego rozważenia wszystkich okoliczności faktycznych sprawy”
(wyrok NSA z 2.02.1996, II SA 2875/95, Wokanda 1996/6/32)
„W celu wydania prawidłowego orzeczenia w sytuacji uznania - organ administracyjny obowiązany jest szczegółowo zbadać stan faktyczny i utrwalić w aktach wyniki badania, przy czym szczególną rolę w tej decyzji odgrywa jej zgodność z interesem społecznym i słusznym interesem strony.”
(wyrok NSA z 27.02.1998 r., III SA 395/97 LEX nr 44819)
„W przeciwieństwie do innych rodzajów luzów decyzyjnych uznanie jest możliwością wyboru konsekwencji prawnej. W celu wydania prawidłowego orzeczenia w sytuacji uznania administracyjnego organ (...) obowiązany jest szczegółowo zbadać stan faktyczny i utrwalić w aktach wyniki badania.
Obowiązki organu (...) w zakresie postępowania dowodowego są nawet większe niż przy ustawowym skrępowaniu, gdyż w poszukiwaniu materialnego kryterium do wydania decyzji powinien on najwszechstronniej zbadać stan faktyczny, w wymiarze wychodzącym poza okoliczności typowe w sytuacjach związania, mając na uwadze szczególną rolę w decyzji uznaniowej jej zgodności z interesem społecznym i słusznym interesem obywatela z art. 7 kpa”.
(wyrok NSA 16.11.1999)
„Rola Naczelnego Sądu Administracyjnego sprowadza się do kontroli zgodności zaskarżonej decyzji z prawem. W zakresie decyzji uznaniowej kontrola sprowadza się do kontroli decyzji w świetle przepisów prawa procesowego oraz w zakresie prawa materialnego - czy nie nastąpiło przekroczenie granic uznania administracyjnego”
(wyrok NSA z 23.01.1998, III SA 1651/96 LEX nr 44815)
„Decyzje o uznaniowym charakterze także podlegają sądowej kontroli legalności. Kontrola ta ma jednakowoż ograniczony charakter, albowiem sprowadza się do oceny, czy przy wydawaniu zaskarżonej decyzji naruszono przepisy postępowania administracyjnego i to w taki sposób, że mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy. Tylko stwierdzenie takiego stanu daje podstawę do uchylenia decyzji” (profesor Bąkowski nie zgadza się z tym twierdzeniem)
(wyrok NSA z 16.11.2000 r., III SA 764/00 LEX nr 51265)
Rekomendacja nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy dotycząca wykonywania dyskrecjonalnych (uznaniowych) kompetencji administracji
Przyjęta 11 marca 1980 r.
Zakres: kompetencje, które dają władzy administracyjnej pewien zakres oceny swobody przy podejmowaniu decyzji.
Wyraża się w możliwości dokonania przez administrację wyboru najodpowiedniejszego (sprawiedliwego i słusznego) rozwiązania spośród kilku prawnie uzasadnionych
Wyznacznikami wyboru są:
wymagania dobrej i skutecznej administracji,
interesy osób trzecich
ważny interes publiczny
Zalecenie, by władza administracyjna:
kierowała się celem, dla którego kompetencja ta została jej przyznana (pożądane jest równocześnie, by cel ten był w sposób jawny i jasny oznaczony; jeśli prawodawca nie konstruuje wyraźnie tego celu, właściwe jest uwzględnienie celu odpowiadającemu interesowi publicznemu)
postępowała obiektywnie (niezależnie od subiektywnych odczuć) i bezstronnie (bez faworyzowania i popierania kogokolwiek lub czegokolwiek) - mając na uwadze wszystkie stosowne dla rozpatrywanego przypadku elementy (fakty, względy i podstawy prawne) - jednolita linia orzecznicza
przestrzegała zasady równości wobec prawa, unikając wszelkiej dyskryminacji
zachowywała właściwą relację pomiędzy ingerencją w prawa, wolności lub interesy osób a urzeczywistnianym celem
podejmowała decyzję w rozsądnym w danej sprawie terminie
stosowała ogólne dyrektywy administracyjne w sposób konsekwentny i stały, przy uwzględnieniu okoliczności danego przypadku
DECYZJA ADMINISTRACYJNA JAKO REZULTAT STOSOWANIA PRAWA
decyzja może być postrzegana z punktu widzenia materialnego: Rozstrzyga sprawę administracyjną przez ustanowienie wiążących konsekwencji tej normy (art. 104 KPA)
z punktu widzenia procesowego: decyzja jest przede wszystkim aktem kończącym postępowanie administracyjne
w podręcznikach czasem zamienia się pojęcie decyzji na indywiudalny akt administracyjny
kompetencja do wydania decyzji administracyjnej przysługuje organom administracji publicznej i ma charakter kompetencji szczegółowej, tzn. ustanowionej w odniesieniu do określonego rodzaju spraw, np: wydanie decyzji w sprawie rozbiórki obiektu
z punktu widzenia procesowego: organ administracji publicznej wydaje decyzje jeżeli jest właściwym (właściwość)
adresatem decyzji administracyjnej jest zawsze i tylko podmiot nie podporządkowany prawnie (również organizacyjnie) organowi administracji publicznej orzekającemu w danej sprawie
kto wydaje i komu jest wydawana nie są związani prawnie ani administracyjnie, nie podlegają sobie
decyzja ma charakter zewnętrzny bo wychodzi poza system administracji publicznej
mogą być sytuacje gdzie administracja wydaje decyzje administracji ale wtedy nie może być podporządkowania (np: powiat jako osoba prawna chce wznieść budynek, więc starosta wydaje pozwolenie - administracja sama sobie wydaje akt; wywłaszczenie nieruchomości na rzecz jednostki samorządu - jeżeli gmina Pruszcz chce wybudować drogę publiczną, a teren ten będzie prywatny, więc musi nabyć, i starosta prowadzi postępowanie wywłaszczające - gmina jako osoba prawna będzie stroną i beneficjentem - należy zauważyć że nie ma związków między starostą a gminą w tym przypadku)
decyzja administracyjna jako akt kształtujący sytuację prawną adresata
decyzja administracyjna jako akt kształtujący stosunek administracyjno-prawnym
w nauce prawa administracyjnego pojęcie sytuacji administracyjno-prawnej jest używane jako synonim położenia prawnego lub też prawnego statusu danego podmiotu, zaznaczając równocześnie, iż jest ono pojemniejsze od pojęcia stosunku administracyjno-prawnego
zarówno pojęcie sytuacji prawnej, jak i pojęcie stosunku prawnego mają wyrażać skutki działania normy prawnej
pod pojęciem administracyjno-prawnej sytuacji jednostki należy rozumieć sytuację społeczną podmiotu, której elementy składowe zostały ukształtowane normami prawa administracyjnego w sposób bezpośredni lub pośredni, ze względu na konkretne zdarzenie faktyczne
stosunek prawny - wyznaczony przez normę prawną każdy rodzaj zależności powstały pomiędzy co najmniej dwoma podmiotami
posługiwanie się konstrukcją sytuacji prawno-administracyjnej daje możliwość przeprowadzenia analizy uprawnień i/lub obowiązków adresowanych do jednostki; uprawnień i/lub obowiązków wynikających zarówno z indywidualnych aktów stosowania norm prawa administracyjnego, jak i pochodzących wprost z norm generalnych i abstrakcyjnych, przewidzianych w przepisach prawa powszechnego
„Sytuacyjne” przedstawienie konsekwencji norm prawa administracyjnego wobec ich adresata daje pełniejszy obraz skutków działania tych norm (te skutki oddziałują przede wszystkim na adresata, nie muszą mieć charakteru pojedynczego: pozwolenie na budowe - nie tylko daje uprawnienie do podjęcia budowy, ale obowiązki z których musi się wywiązać)
DECYZJA ADMINISTRACYJNA A AKT ADMINISTRACYJNY
akt administracyjny
kategoria głównych władczych form działania administracji publicznej (akt władczy administracji)
Ochendowski : Władcze działanie prawne organu administracji publicznej skierowane na wywołanie konkretnych, indywidualnie oznaczonych skutków prawnych
Boć: Sformalizowany objaw woli organu administrującego podjęty na podstawie prawa i w granicach przysługujących temu organowi kompetencji, skierowany do zindywidualizowanego adresata, w konkretnej sprawie, wywołujący skutki prawne w sferze prawa administracyjnego, a niekiedy również w sferze innych działów prawa
czynność skierowana zarówno do podmiotów niezwiązanych prawno-organizacyjnie jak i do podmiotów podległych autorowi aktu.
Podłożem problemu relacji decyzja administracyjna - akt administracyjny jest pojęcie prawa administracyjnego
decyzja administracyjna
akt stosowania normy prawa administracyjnego (materialnego, powszechnie obowiązującego itd.)
klasyfikacje (najbardziej typowe):
zewnętrze (wychodzi poza administrację) i wewnętrzne (akty administracji kierowane do administracji - np akty nadzoru, polecenie i rozkaz - indywidualne, wytyczne do interpretacji - generalne)
jednostronne (decyzja, uchwała rady gminy, polecenia) i dwustronne (porozumienie administracyjne, komunalne - przekazanie zadań)
zobowiązujące - nakładają obowiązek
kształtujące (np. nadanie obywatelstwa, nominacja, immatrykulacja)
ustalające (np. prawo do emerytury, wysokość stypendium)
ujęcie materialnoprawne - akt stosowania normy prawa administracyjnego
ujęcie procesowe - prawna forma kończąca postępowanie administracyjne w danej instancji
podział z uwagi na charakter skutku:
konstytutywne (uzyskanie licencji, koncesji)
deklaratoryjne (cieńka granica między zaświadczeniem a decyzją deklaratoryjną; po PRL z mocy prawa majątki lokalne przechodziły na gminę ale wojewoda w decyzji potwierdza to przejście)
zupełne
częściowe art. 104 kpa
sukcesja decyzji administracyjnej
objęcie uprawnienia lub obowiązku wynikającego z decyzji kierowanej do osoby trzeciej
możliwość uzyskania decyzji udzielającej uprawnienia lub nakładającej obowiązek taki sam jak u poprzednika
(podstawa roszczeń o wydanie decyzji administracyjnej)
PRAWO ADMINISTRACYJNE - WYKŁADY (część ogólna)
4