muzykoterapia(1), zabawy muzyczne


MUZYKOTERAPIA

Historia muzykoterapii w skrócie

Już u ludzi pierwotnych wiedziano, że ,muzyka wpływa na nastrój człowieka. Rytuały muzyczno - ruchowe towarzyszyły uroczystościom plemiennym. W Grecji w II w. p.n.e. muzyce przypisywano duże znaczenie w wychowaniu młodzieży. Zwracano uwagę na muzykę spokojną i dostojną, przeciwstawiając ją muzyce hałaśliwej. W średniowieczu zauważono, że muzyka działa na psychikę człowieka. Od XIX w. zaczęto stosować muzykę w psychiatrii. Muzyka uzupełnia różne formy prawidłowo prowadzonego leczenia podstawowego. Nadal wykorzystywane są psychotropowe efekty działania muzyki: uspokajająca, nasenne, aktywizujące…. Od początku lat siedemdziesiątych zauważono potrzebę specjalizacji w muzykoterapii, gdyż każda grupa chorych wymaga innych działań muzycznych. Kierunek wyznacza przebieg choroby, rodzaj leczenia, sprawność psychofizyczna. Ostatnie lata potwierdziły zwiększoną skuteczność działań muzycznych w połączeniu z innymi dziedzinami sztuki: plastyka, literatura itp. Grupą wiekową, dla której terapia muzyką jest szczególnie przydatna są dzieci i młodzież. Muzyka ma zastosowanie w okresie przedzabiegowym w salach operacyjnych, podczas zabiegów w znieczuleniu miejscowym i innych. Obniża ona poziom lęku i uspokaja. Szczególne zastosowanie znalazła w leczeniu różnego typu nerwic i opóźnionego rozwoju dzieci i młodzieży. W profilaktyce muzyka odgrywa ważną rolę w wychowaniu przedszkolnym. W sposób zabawowy za pomocą muzyki można uczyć dzieci zachowań prozdrowotnych.

Muzyko terapia może być prowadzona indywidualnie lub grupowo.

Zadania muzykoterapii grupowej

  1. bezpośrednie

  • pośrednie