PARETO „Krążenie elit”

Pareto wyklucza racjonalność człowieka.

Według niego nie istnieje równość ani sprawiedliwość.

-Sprawiedliwość to pojęcie wykorzystywane do walki między elitami, masowych wyborów.

-Równość istnieje jedynie jako subiektywna idea, ponieważ każdy z nas się różni i obiektywnie ludzie nie mogą być równi; niejednorodność wynika zarówno z podziału kapitału, jak i z cech osobowościowych oraz społecznych uwarunkowań jednostek; z rzeczywistej nierówności jaka panuje w społeczeństwie wypływają podziały na :

ELITA,KLASA WYŻSZA: często arystokracja, najbogatsi lub posiadający władzę lub określone cechy (inteligencja, siła charakteru, spryt, energia, męstwo); przynależność jest dziedziczna przez co nie ma selekcji kto tutaj trafia, osłabiona jest motywacja przynależących osób i łatwo dochodzi do degeneracji moralnej, dlatego należą tutaj również osoby pozbawione cech uprawniających do przynależenia; klasa wyższa nie jest trwała liczebnie ani jakościowo ale może się regenerować, np. jakościowo poprzez wyzysk części niższej, regeneracja musi następować proporcjonalnie do tempa degeneracji, inaczej upadnie; największe zmiany inicjuje właśnie elita.

CZĘŚĆ POSPOLITA, KLASA NIŻSZA: upadek albo wznoszenie się klas niższych to proces długotrwały; procesy selekcji w klasach niższych prowadzą do wytworzenia elit i polepszenia jakości części pospolitej, jest to grupa o „wypoczętym umyśle”; najlepsi przechodzą do klasy wyższej.

Istnieją trzy sposoby rekrutacji do klas:

1)kooptacja nowych członków

2)etykietowanie, np. poszczególni pracownicy w ramach upływu czasu stają się grupą władzy

3)rewolucja, radykalny środek

ELITA-grupa posiadająca zestaw cech sprzyjający dominacji i dobrobytowi jakiejś klasy w społeczeństwie, posiada wyższość w różnych kategoriach, np. najszybsi biegacze wśród sportowców ale i najefektywniejsi złodzieje wśród rzezimieszków...

ELITA dzieli się na grupę rządzącą (A) i nie rządzącą (B).

Elity cały czas krążą!

Krążenie elit to WALKI MIĘDZY ARYSTOKRACJĄ i ZMIANY W ARYSTOKRACJI, w rozumieniu nie szlachta ale najlepsi.

Wciąż zmieniają się proporcje w grupie oraz proporcje między tymi co posiadają i nie posiadają odpowiednich cech by do elity należeć. Nie są to grupy zamknięte, ale stale się odnawiające.

Nowa elita by zastąpić starą musi głosić nie chęć osiągnięcia pewnych korzyści dla siebie ale chęć ustanowienia równości między grupą A i B, wykorzystując pojęcie SUBIEKTYWNEJ RÓWNOŚCI.

Krążenie elit to proces stały i systematyczny. Opóźnienie w przebiegu procesu wymiany elity powoduje zaburzenia równowagi społecznej:

1.Wzrasta liczba jednostek zdegenerowanych w klasie rządzącej, a z drugiej strony wzrasta liczba jednostek najwyższej jakości w klasie podporządkowanej; (to powoduje, że A jest na tyle osłabione, aby poddać się sile B).

2.Grupa rządząca zaczyna chylić się ku upadkowi;

3.Najmniejszy wstrząs pochodzący zarówno z zewnątrz jak i z wewnątrz niszczy równowagę;

4.Podbój albo rewolucja wynoszą do władzy nową elitę i ustala się nowa społeczna równowaga trwająca przez jakiś czas.

Rewolucja to najradykalniejszy środek działający na krążenie elit:

A-silniejsza część broniąca władzy

A-jednostki słabe o mniejszej inteligencji i sile

B- nowa arystokracja

C-pospolita masa

(kluczowym elementem sukcesu jest gdy A zaczyna wierzyć w dyrdymały B)

(rewolucją kieruje elita ale tylko dzięki własnościom klas niższych)

Elity wciąż się przeobrażają. Historia to ciągłe krążenie elit, co powoduje równowagę w społeczeństwie. Zasada ta przebiega według stałego mechanizmu: „nieustanne krążenie wyłania elity z niższych warstw społeczeństwa, wznosi je do warstw najwyższych, tam rozwijają się, umacniają, a następnie popadają w dekadencję, są unicestwiane, zanikają[…]”, zastępowane są przez nową elitę i tak w kółko.

Funkcje w społeczeństwie:

a)zajęcia bezpośrednio wytwarzające dobra ekonomiczne i usługi

b)pośrednio współdziałające z produkcją lub pożyteczne dla społeczeństwa

c)bezczynność

d)działalność z celu przywłaszczenia sobie czyichś dóbr legalnie lub nielegalnie

Piramida społeczna według Pareto:

Ruch w piramidzie odbywa się albo przez zmianę rozkładu dochodów albo przez ruch dysponentów: albo następuje aktywne bogacenie się jednostek i przez to zmianę ich położenia w piramidzie społeczne, albo jedynie bogactwo zmienia swojego dysponenta (dziedziczenie). Pareto przyjmuje założenie o stałej liczbie jednostek w poszczególnych warstwach społecznych, zatem wzrost liczby jednostek bogatych oznacza zmniejszenie liczby jednostek biednych i odwrotnie. Grupy społeczne zachowują constans tzn. tyle samo jednostek opuszcza dany przedział wysokości dochodów ile je uzyskuje

Pareto twierdzi, że krzywa rozkładu bogactwa w zasadzie będzie pokrywała się z krzywą zbudowaną w oparciu o inne cechy charakteru jednostki takie jak np.: inteligencja, bo sprzyjają one gromadzeniu bogactwa a także jego utrzymaniu. ). Jednostki zajmujące to samo miejsce w figurze obrazującej dostęp do władzy będą zajmowały to samo miejsce w figurze obrazującej dostęp do bogactwa- prawidłowość dotycząca większości społeczeństw. Jednostki te tworzą klasę arystokracji (w znaczeniu: najlepszy).

Heterogeniczność systemu społecznego:

Znów odniesienie do tego, że nie istnieje obiektywna równość, wszyscy różnimy się cechami fizycznymi (płeć. kolor skóry etc.) ale też psychicznymi. Także społeczeństwa różnią się między sobą, społeczeństwo, jako agregat niejednorodnych jednostek, z których każda z osobna jest wewnętrznie skonfliktowana, jest tym bardziej heterogeniczne, „każda różnica to potencjalny konflikt”. Problem heterogeniczności Pareto rozpatruje pod kątem zachowania równowagi społecznej.

Idea equilibrium:

System społeczny zachowuje równowagę. Równowaga społeczna jest rezultatem ciągłych akcji i reakcji. Równowaga zostaje zapewniona przez stworzenie nowego układu sił.

System społeczny:

Stworzył abstrakcyjny model systemu społecznego, w którym działają przeciwstawne sobie siły. Zmiana w świecie społecznym ma charakter falowy, w istocie jest to oscylacja wokół stałego punktu równowagi systemu społecznego tak jak w modelu piramidy: jedne jednostki wzbogacają się, inne- ubożeją, ktoś się rodzi ktoś umiera ale zachowana jest względna równowaga. Dotyczy to także rozkładu w poszczególnych klasach. Jak pisze Pareto, każda warstwa pozyskuje mniej więcej tyle samo jednostek, ile ich traci. Zmiany powodowane przez ruch ludności mogą być kompensowane przez zmiany powodowane ruchem bogactwa.

Zainteresowanych niuansami odsyłam do notatek z zeszłego roku, opracowania są bardzo szczegółowe.

bogaci

biedni

---