Temat: W Krainie Jesieni Cele ogólne: · Rozwijanie ekspresji twórczej i wyobraźni · Stymulowanie rozwoju uwagi i pamięci · Rozwijanie zmysłu słuchu i dotyku · Doskonalenie umiejętności wypowiadania się na dany temat · Integracja środowiska dzieci i rodziców poprzez stwarzanie im możliwości wspólnych działań Cele szczegółowe: · Dziecko umie wyrazić ruchem muzykę · Potrafi naśladować gestem czynność · Umie nazwać kolory · Zna nazwy figur geometrycznych · Potrafi podzielić wyraz na sylaby oraz wyróżnić głoskę w nagłosie · Umie podzielić zbiór elementów na podzbiory · Potrafi w prosty sposób wyjaśnić pojęcie „muzyka” · Potrafi określić uczucie smutku Metody: aktywizujące Formy pracy: indywidualna, zespołowa Środki wspomagające działanie: strój pdróżnika dla nauczyciela, nagrania, puzzle z kartonu, owoce, kosz z darami jesieni, trzy klucze, ilustracja smutnej Pani Jesieni, , obrazki z ilustracjami przedmiotów, gazeta, łyżeczka, drewniany klocek, ołówek, plastikowe pojemniczki, Przebieg zajęć: 1. Zabawa integracyjna „Powitanie”- dzieci poruszają się w rytm muzyki, na przerwę w muzyce witają się poszczególne części ciała ( ręce, stopy, kolana ,łokcie, ) . 2. Prośba podróżnika- nauczycielka przebrana za podróżnika z latającym dywanem. Dzieci mają razem z podróżnikiem udać się do Krainy Jesieni, gdyż Jesień potrzebuje pomocy. Muszą podczas podróży zdobyć 3 klucze otwierające bramę do Krainy. 3. Latający dywan- dzieci muszą zapamiętać odgłosy jakie słyszały podczas lotu. 4. Czarodziejski kosz- 1 klucz- dzieci rozpoznają dotykiem ( mają zawiązane oczy ) dary jesieni 5. Podróż - zabawa pantomimiczna · Przedzieranie się przez krzaki ( pokaz ruchem ) · Podnoszenie ciężkich kamieni · Przeskoki przez kałuże · Przechodzenie przez kłujące kamyki · Przejście przez niski tunel Przejście przez błoto (pokaz ruchem ciała) 6. Kolorowe grupy - 2 klucz, -dzieci podzielone na 3 grupy · Puzzle figury geometryczne · Podział elementów na zbiory - owoce, przeliczanie elementów · Losowanie obrazków- wyróżnianie głoski w nagłosie, podział wyrazu na sylaby 7. Statek -podróż po kolejny klucz 8. „Jesienny taniec”- swobodna improwizacja ruchowa do utworu „Jesień” Vivaldiego -3 klucz 9. Wejście do krainy- obserwacja ilustracji przedstawiającej smutną Panią Jesień · Odgadnięcie nastroju · Rozmowa na temat smutku, kiedy jesteśmy smutni, z jakich powodów · Poinformowanie o przyczynie smutku Jesieni ( zabrano muzykę z jej krainy) 10. Swobodne wypowiedzi na temat co to jest muzyka, jak ją tworzymy, próby wydobycia muzyki z prostych przedmiotów ( kubek, łyżeczka, klocki itp.) 11. Prośba Pani Jesieni: przygotowanie wraz z rodzicami instrumentów z różnorodnych materiałów ( na zajęciach lub w domu) |
SCENARIUSZ ZAJĘCIA "DESZCZOWE ZABAWY"
CEL OGÓLNY: Rozwijanie umiejętności uczestniczenia w zabawach z elementami improwizacji ruchowej
CELE OPERACYJNE: dziecko:
- wie jak ubrać się kiedy pada deszcz
- potrafi poruszać się w przestrzeni przy muzyce
- umie odróżnić głośność dźwięków o różnym natężeniu ( cicho- głośno)
METODY: - czynne: zadań stawianych do wykonania, kierowania własną aktywnością dzieci
- słowne: wiersz, rozmowa, objaśnienia i instrukcje
- metody pedagogiki zabawy
- metoda zadań inspirujących
FORMY ORGANIZACYJNE: praca z całą grupą, praca w małych zespołach
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: magnetofon, kaseta z nagraniem padającego deszczu,
nagranie
melodii Tzadik Katamar do tańca „Deszczyk”, wiersz J.Kulmowej
pt. „Kiedy pada”, kostka do gry z widocznymi jednym i dwoma
oczkami, gazety, płachta folii, papierowe kałuże, kaseta z
nagraniem „Deszczowa piosenka”, kalosze, czerwony parasol,
płaszcz przeciwdeszczowy, kredki, farby plakatowe, klej, pędzle,
kolorowe kawałki papieru kolorowego, figury geometryczne z
papieru samoprzylepnego, duże arkusze papieru z narysowanymi
parasolami, kolorowe parasole
PRZEBIEG:
1. Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza J.Kulmowej pt. „Kiedy pada” (recytacja przy podkładzie muzycznym padającego deszczu)
A kiedy tak pada i pada,
ogromnie jestem rada
i kalosze wkładam bardzo duże,
żeby włazić w największe kałuże,
żeby mąć, miesić błoto rozpryśnięte
i być kaczką
albo okrętem.
A niech spadnie ulewa,
niech roztańczą się drzewa
to pofrunę nad lasem, nad polem
pod czerwonym,
ulubionym
parasolem.
2. Rozmowa z dziećmi nt. wiersza
- Jak jestem ubrana?
- Kiedy tak się ubieramy?
3. Taniec integracyjny „Deszczyk” n-lka wyraża za pomocą gestów charakter melodii
- pada deszcz ( ruch rąk i palców z góry na dół, oburącz )
- wieje wiatr ( jednoczesny ruch ramion i rąk na prawo i lewo )
- błyskawica ( klaśnięcie w dłonie )
- grzmot ( tupnięcie nogą )
- tęcza ( jednoczesne rozłożenie rąk i ramion od środka na boki )
Dzieci powtarzają gesty n-lki
4. Zabawa ruchowa „Deszcz i kałuże” ( n-lka wyjaśnia dzieciom reguły zabawy, trzymając w dłoni dużą kostkę do gry.Gdy pokazuje na kostce jedno oczko, dzieci przeskakują przez kałuże; gdy wskazuje dwa oczka, dobierają się w pary i wędrują pod wyobrażonym parasolem. )
5. Zabawa „Dokończ zdanie” ( n-lka zachęca dzieci do zabawy polegającej na dokończeniu zdania: Kiedy pada deszcz lubię........Proponuje aby dzieci spróbowały melodyzować własne teksty.Sama daje przykład i pokazuje sposób melodyzacji. )
6. Zabawa „Deszcz” ( n-lka rozdaje dzieciom po jednej kartce gazety.Dzieci trzymają ją w jednej ręce, a palcem drugiej stukają, naśladując padający deszcz.Mocne stukanie ma wtórowac muzyce głośnej, a słabe cichej. )
7. Zabawa ruchowa „Z małej chmurki duży deszcz” ( dzieci podzielone są na dwie grupy.Jedna staje na środku sali, trzymając oburącz brzeg płachty foliowej- jest to chmura, która opada i unosi się do góry.Pozostałe dzieci to deszcz, siedzą na podłodze, mając chustę nad głowami.Gdy dzieci słyszą muzykę „deszcz pada”, czyli dzieci ukryte pod chustą wybiegają i poruszają się dokoła trzymających folię.Zabawę można powtórzyć, kiedy dzieci zamienią się rolami. )
8. Taniec z wyobrażonym parasolem. ( dzieci tańczą przy „Deszczowej piosence”, naśladując ruchy wykonywane przez n-lkę. )
9. Praca plastyczna „Ozdabiamy parasole” (dzieci podzielone są na 3 grupy.Na dużych arkuszach papieru narysowane są parasole, które dzieci ozdabiają.Pierwsza grupa koloruje parasol kredkami, druga maluje farbami plakatowymi, trzecia nakleja kolorowe kawałki papieru kolorowego. )
Temat zajęcia - „ Moje spotkanie z drzewem”
- zajęcie z zakresu edukacji ekologicznej
- wiek dzieci - 5-latki
CELE - kształtowanie więzi emocjonalnej z przyrodą, uwrażliwienie na
jej piękno i konieczność jej poszanowania,
- wielozmysłowe poznawanie drzewa,
- rozbudzanie ciekawości poznawczej i zachęcenie do aktywności
badawczej,
- poszerzanie wiedzy ekologicznej,
- dostrzeganie piękna przyrody wiosną,
- wzbogacanie słownictwa,
- budzenie radości podczas zabawy,
- kształcenie szybkiej reakcji na sygnały dźwiękowe,
- rozwijanie inwencji twórczej dziecka.
METODY - czynne - samodzielnych doświadczeń,
- oglądowe - obserwacja i pokaz,
- słowne - objaśnienia instrukcje,
FORMY PRACY - z całą grupą i indywidualna
POMOCE - lupy, rolki po papierze toaletowym,
aparat fotograficzny, koperty z zagadkami o tematyce
przyrodniczej, kreda;
PRZEBIEG ZAJĘCIA
1. Wyjście do ogrodu przedszkolnego.
2. Zabawa - „Pochód drzew”
Dzieci - drzewa maszerują po obwodzie koła w rytm akompaniamentu. Idą na palcach , z ramionami wysoko uniesionymi w górę - to są wysokie , smukłe topole. Następnie idą pochylone do przodu, z opuszczonymi rękoma - to są wierzby płaczące. Gdy akompaniament cichnie - dzieci zatrzymują się i stoją w bezruchu.
3. „Przywitaj się z powietrzem” - dzieci stoją w kregu, wdychają i wydychają powietrze, wykonują kilka skłonów, przysiadów, podskoków i wymachów.
4. Krótka rozmowa na temat pogody ( dzieci ruchem pokazują, jaką mamy pogodę ).
5. Zabawy dydaktyczno - badawcze :
· „Poszukaj wśród drzew swojego przyjaciela”- każde dziecko wybiera sobie drzewo . Zapoznaje się z nim za pomocą dotyku, węchu i wzroku ( przytula się, obejmuje, wącha korę, przygląda się gałązkom i pąkom. Zwraca uwagę na barwy, odszukuje takich samych kolorów na własnym ubraniu (wypowiedzi dzieci). Do obserwacji można wykorzystać lupę.
· „Co mówi moje drzewo?” - każde dziecko zapoznaje się z drzewem za pomocą słuchu. Przykłada do pnia najpierw ucho, a potem rolkę po papierze toaletowym ( wypowiedzi dzieci).
· „Moje drzewo nazywa się…” - każde dziecko po obserwacji nadaje własne imię drzewu, opowiada o swoim drzewie.
Po zakończeniu wypowiedzi nauczyciel fotografuje dzieci na tle drzew.
Zdjęcie drzewa wykonane wiosną pozwoli na dostrzeżenie zmian i różnic
w jego wyglądzie latem, jesienią i zimą.
Analiza słuchowa wyrazu - „drzewo” ( wyodrębnianie głoski w nagłosie, wygłosie, podział wyrazu na głoski i sylaby - przeliczanie głosek i sylab.
6. Zabawa ruchowa - „ Dzieci i drzewa” - dzieci łączą się w pary, jedno dziecko jest drzewem (stoi nieruchomo), drugie biega; na hasło „ukryj się”- kuca za swoim drzewem;
Następnie wszystkie dzieci „zamieniają się” w drzewa i stojąc w małym rozkroku, unoszą do góry ręce naśladując szum wiatru ( lekkiego i silnego ).
7. Rozwiązywanie zagadek o drzewach. Zagadki znajdują się w kopertach, oznaczonych kolorami (dzieci odszukują daną kopertę ukrytą w ogrodzie, rozwiązują zagadkę).
ZAGADKI:
· Ani wiosną, ani latem igieł na nich nie zabraknie.
Także zimą i jesienią igły na nich się zielenią. ( drzewa iglaste)
· Zieloną nosi koronę, przed skwarem daje ochron. (drzewo)
· Pod jakim drzewem na pewno dzik i wiewiórka znajdzie małe żołędzie? (dąb)
· Jak się to drzewo nazywa, które się białą korą okrywa? ( brzoza )
· Ma we swej koronie chyba dla igraszki, przedziwne nasiona skrzydlate jak ptaszki. ( klon )
8. Nazwy drzew - wypowiedzi dzieci ( podział na drzewa owocowe, iglaste i liściaste ).
9. „Czy drzewa należy szanować?” - wypowiedzi dzieci.
( nie zrywać liści , nie niszczyć kory, nie łamać gałęzi )
10. Zabawa ruchowa „Domki wokół drzewa”- dookoła drzewa są narysowane kredą koła - domki; Dzieci wchodzą do domków ( jedno dziecko nie ma domku), na sygnał wybiegają i podskakują dookoła drzewa, na hasło „dzieci do domków” szukają dowolnego domku.
Następnie dzieci spacerują wokół swoich domków, zatrzymują się i nasłuchują odgłosów przyrody. Potem naśladują głos kukułki: ku-ku, ku-ku, oraz dzięcioła: puk-puk, puk-puk.
11. „ Narysuj drzewo” - każde dziecko otrzymuje kredę i na betonie rysuje dowolne drzewo.
12. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciu. Powrót do przedszkola
SCENARIUSZ ZAJĘCIA DLA DZIECI PIĘCIOLETNICH
TEMAT: Ziemia - błękitna planeta.
Cele:
Ø uświadomienie dzieciom teorii, że „Ziemia krąży wokół Słońca”,
Ø rozumienie zjawiska, że dzień następuje po nocy,
Ø wzbogacenie słownictwa dzieci o nowe wyrazy: grawitacja, stan nieważkości, kontynenty,
Ø zwrócenie uwagi na konieczność ochrony Ziemi przed szkodliwym wpływem zanieczyszczeń,
Ø globalne czytanie wyrazu: ZIEMIA,
Ø doskonalenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów,
Ø uogólnianie i rozwijanie twórczego myślenia przy rozwiązywaniu zagadek,
Ø rozwijanie aktywności plastycznej dziecka.
Pomoce:
Ø magnetofon, nagranie „Samolot” (pedagogika zabawy),
Ø koperty oznaczone cyframi 1 - 8 z treściami zagadek,
Ø lampka, globus,
Ø plastelina, szablon „Ziemi” wycięty ze brystolu,
Ø zdjęcie planety Ziemia,
Ø ilustracje do zagadek (kosmos, księżyc, kometa, niebo, słońce, gwiazdy, ziemia, rakieta),
Ø pacynka chłopca.
Literatura:
Ø Stec J. „Zagadki dla najmłodszych”
Ø Rup I. „Radek w kosmosie” (fragm. opowiadania)
Przebieg zajęcia
1. Powitanie - dzieci spacerują po sali, na sygnał witają się rączkami, pleckami, kolankami itd.
2. Zaproszenie dzieci, aby usiadły w kręgu.
Każde dziecko próbuje dokończyć zdanie: „Ziemia jest jak .... .”
3. Rozwiązywanie zagadek: kosmos, księżyc, kometa, niebo, słońce, gwiazdy, ziemia, rakieta;
- treść zagadek umieszczona jest w kopertach oznaczonych cyframi 1 - 8, dzieci wyszukują daną kopertę, przeliczają kropki na kopercie 1. ,2.. ,3... itd.,
- po odgadnięciu zagadki, wyszukują obrazek będący jej rozwiązaniem i wieszają na tablicy,
- wyodrębnianie pierwszej głoski w wyrazach, podział na sylaby, przeliczanie sylab.
4. Zabawa ruchowa przy utworze „Lecimy samolotem” - naśladowanie czynności takich, jak: zapinanie pasów, uruchomienie silników, lot w przestworzach, turbulencje, lądowanie.
5. Zaproszenie dzieci, aby usiadły w kręgu.
6. Opowiadanie nauczycielki na podstawie utworu Rup I. „Radek w kosmosie” z wykorzystaniem pacynki chłopca.
7. Rozmowa na temat treści opowiadania:
- wyjaśnienie znaczenia nowo poznanych słów, min. grawitacja, stan nieważkości,
- wyjaśnienie dlaczego Ziemia jest nazywana błękitną planetą,
- zwrócenie uwagi na szkodliwy wpływ zanieczyszczeń na nasze środowisko,
- zastanowienie się, co Radek razem z dziećmi mogą zrobić, by uratować Ziemię przed zanieczyszczeniami.
8. Oswajanie dzieci z pismem drukowanym:
- zapytanie dzieci, co przedstawia ilustracja na tablicy,
- pokazanie dzieciom napisu drukowanymi literami - ZIEMIA,
- wspólne odczytanie wyrazu,
- przypięcie napisu pod ilustracją.
9. Zabawa ruchowa
Dzieci biegają po całej sali w rytm muzyki naśladując lot rakiety (płyta CD). Na przerwę w muzyce dzieci naśladują poruszanie się w stanie nieważkości - „fruwają” jak ptaki oraz podskakują - jak odbijająca się piłka.
10. Przeprowadzenie doświadczenia, które ma uświadomić dzieciom teorię, że „Ziemia krąży wokół Słońca” i wyjaśnić - dlaczego po dniu następuje noc?
Na stoliku stoi globus (Ziemia), a obok jest zapalona lampka (Słońce) - światło lampki skierowane jest na globus. Obracając „Ziemię” wokół własnej osi, wyjaśniam dzieciom zjawisko występowania dnia i nocy. W trakcie doświadczenia dzieci pokazują miejsca na „Ziemi”, gdzie jest dzień i gdzie zapada noc.
11. Praca plastyczna - wypełnianie konturu „Ziemi”(jednej półkuli) plasteliną,
- wykorzystanie koloru niebieskiego, zielonego, żółtego,
- próby odwzorowywania kształtów wybranych kontynentów.
12. Zorganizowanie wystawki prac dzieci.
13. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.
Opracowała Marzena Jantas
Zagadki
Co to za przestrzeń między Ziemią, Księżycem
planetami oraz między gwiazdami?
(kosmos)
Zawsze jest nad nami. To płacze czasami deszczem,
to śmieje się słońcem albo gwiazd tysiącem.
(niebo)
Jej długi warkocz złotem błyska, siostrą jest gwiazd i księżyca.
Rzadko odwiedza nasze niebo. Niesie wieści. Jakie?
To tajemnica.
(kometa)
Kiedy po niebie wędruje nocą, dokoła niego gwiazdy migocą.
Raz jest jak rogalik, raz okrągły jak talerz.
Kiedy słońce wschodzi, wnet z nieba ucieka.
(księżyc)
Co to za złota świetlana kula, która swym ciepłem Ziemię otula?
(słońce)
Z ziemi do gwiazd mknie pocisk złoty, szybszy niż wiatr i samochody.
(rakieta)
W dzień ich nie ujrzysz, chociaż są nad nami.
Można je zobaczyć nocą i wieczorami.
(gwiazdy)
Co to za okrągła planeta, na której bez wody,
tlenu i słońca nie byłoby życia.
(ziemia)
Scenariusz zajęć - dla dzieci 6-letnich pt. „Szlakiem Królowej Zimy”
opracowany przez Grażynę Biernacik
nauczyciela Przedszkola Samorządowego Nr 116 w Krakowie
Cele ogólne:
Wdrażanie do aktywnego myślenia, doskonalenie umiejętności umysłowych.
Wdrażanie dzieci do rozumienia i posługiwania się pojęciami ogólnymi.
Rozwijanie wyobraźni twórczej.
Stwarzanie sytuacji sprzyjających zgodnej pracy zespołowej.
Pomoce:
Kartonowe sople w różnych kolorach/ błyszczące/.
Karteczki -liściki.
Mapa własnoręcznie skonstruowana.
Sylwety bałwanków do opowiadania, emblematy bałwanków do zabawy ruchowej, piórka, liczydła la każdego dziecka.
Kaseta z nagraniem instrumentalnym.
Rozsypanka literowa z kartoników.
Pudła kartonowe.
Przebieg:
Sala zabaw w tonacji zimowej. Pod sufitem przypięte kolorowe, lodowe sople, tylko srebrne kryją w sobie tajemnicze karteczki, które nocą rozłożyła Pani Zima. Wykonanie zadań, przejście trasą zaznaczoną na mapie pozwala choć na chwilę odwiedzić zamek na szczycie lodowej góry, gdzie mieszka Królowa Śniegu.
Dzieci siedzą w kole.
Krótka rozmowa na temat aktualnej pory roku, pogody, oznak zimy, zaproszenie do Królestwa Zimy.
Powitanie - zabawa „Witam dzieci, których imiona zaczynają się głoską: R, J, Ł, S, M, K, A, N, O, Sz, G,B / wiemy, kto wybierze się w podróż/
Zapoznanie z mapą.
Działania dramowe - tworzenie żywego obrazu przedstawiającego pojazd.
Cele operacyjne:
Dziecko:
Potrafi podać charakterystyczne cechy tej pory roku.
Zna i wyodrębnia głoskę rozpoczynającą jego imię.
Potrafi wskazać drogę do celu, kierując się strzałkami
Zna zasady zabawy tropiącej.
Potrafi działać w zespole.
Potrafi umiejętnie odtwarzać, naśladować pojazd
I Kraina bałwanków.
Karteczka:
1. Opowiadanie ”Dziesięć bałwanków” W.Chotomskiej.
- krótka rozmowa na temat krainy;
Cele operacyjne:
potrafi opowiedzieć treść czytanego opowiadania posługując się liczebnikami głównymi i porządkowymi.
Określa jakie czynności wykonywały bałwanki, dlaczego było ich coraz mniej.
2. Zabawa dydaktyczna „Bałwanki” z emblematami bałwanków.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi stworzyć zbiór wg. jednej cechy.
Posługiwać się liczebnikami głównymi.
Podać liczebność zbiorów, porównywać zbiory.
3. Zabawa ruchowa „Śnieżynki” z wykorzystaniem piór do muzyki instrumentalnej.
Cele operacyjne: dziecko :
Potrafi poruszać się w rytm muzyki, oddając nastrój za pomocą gestu i ruchu.
Działania dramowe - dzieci tworzą pojazd, wyruszając do kolejnej krainy.
II Kraina zagadek:
1.Rozwiązywanie zagadek słownych w formie graficznej.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi rozwiązać zagadki, nazwać poszczególne zjawiska, przedmioty na podstawie ich charakterystycznych cech / zwerbalizować i narysować/.
Działania dramowe - dzieci tworzą pojazd.
III Kraina cyfr - gry i zabawy matematyczne:
1. Zabawa dydaktyczna „Rachmistrz”.
2. Oblicz ile zabrano.
Cele operacyjne :
Dziecko potrafi ustnie konstruować działania matematyczne przy zastosowaniu praktycznej odwracalności
Potrafi liczyć używając liczebników głównych.
3. Zabawa ruchowa z muzyką „Mróz”
-reagowanie na przerwę w muzyce.
Działania dramowe - podróż do kolejnej krainy.
IV Kraina liter - zabawy słowem.
1. Zabawa „Żywe wyrazy”- wyodrębnianie wyrazów z rozsypanki literowej.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi wyodrębnić wyrazy z rozsypanki literowej.
Wyszuka wśród wielu brakującą literkę.
2. Zabawa „Rymowanki Królowej Śniegu”
Tworzenie rymów do podanego wyrazu.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi ułożyć rym do podanego wyrazu
Radzi sobie z przedstawieniem / dwóch lub więcej/ wyrazów rymujących się.
3. „Niespodzianka dla każdego”- tworzenie podpisu do obrazka, wykorzystanie rozsypanki literowej/ ze wzorem i bez wzoru/.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi utworzyć wyraz z rozsypanki wyrazowej.
Czyta wyraz pod obrazkiem
Działania dramowe - podróż do ostatniej krainy.
V - Zamek Królowej Śniegu - konstruowanie zamku z kartonowych pudeł.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi samodzielnie wykonać zadanie, pobudzając wyobraźnię.
Potrafi skonstruować budowlę z kartonowych pudeł
Potrafi umiejętnie współdziałać w zespole.
Temat: Wesołe zabawy na przywitanie lata.
Cele ogólne:
-kształcenie umiejętności segregowania przedmiotów według wielkości,
-doskonalenie uważnego słuchania,
-utrwalenie nazw niektórych zwierząt ( krowa, koń, słoń, biedronka, ślimak, żaba)
Cele operacyjne:
-potrafi rozróżniać wielkość przedmiotów i posługiwać się pojęciami ją określającymi: „duży - mały” ,
Środki dydaktyczne:
-koperty z sylwetami dzieci i ubrankami wycięte z papieru, klocki, karty pracy,ilustracje zwierząt,
Metody:
-działania praktycznego
Formy:
-praca z grupą, praca indywidualna
Przebieg zajęć:
1. „Tańcowały dwa Michały”- zabawa ruchowa do piosenki
2. „Małe i duże zwierzątka”-zab dyd.
Wybieranie spośród ilustracji dużych i małych zwierząt oraz „zaprowadzenie ich we wskazane miejsce”( duże nad rzekę, małe do lasu)
3. „Zwierzaki”-zab. ruchowa w zależności od słyszanej muzyki dzieci poruszają się jak słonie lub żabki
4. „Klocki”- zab.dyd. - dzieci segregują duże klocki do dużego pojemnika a małe do małego
5. „Staś i Grześ”-zab. dyd. - dobieranie ubranek do sylwet chłopców (małego i dużego),
6. „Pieski”- praca przy stolikach- dzieci mają ilustracje przedstawiające dwa pieski i dwie budy (duże i małe).Zadaniem dzieci jest połączyć pieska małego z małą budą a dużego z dużą i pokolorować obrazek
Zestaw zabaw ruchowych:
1. „Pociąg”- zabawa orientacyjno- porządkowa
Dzieci biegają w rozsypce. Na sygnał ustawiają się w pociąg za wyznaczoną osobą .Po kilku powtórkach udają się na wycieczkę do lasu
2.”Miś”- ćw. dużych grup mięśniowych
Mis usłyszał zbliżające się dzieci, przebudził się, przeciągnał i poszedł szukać innego miejsca (dzieci w siadzie klęcznym, głowa i ramiona opuszczone nisko, powoli prostują się, wstają, przeciągają się, przechodzą w inne miejsce sali i ponownie naśladują misia.
3.”Niskie gałęzie ”-zab. z elementami czworakowania.
Dz. muszą przejść pod nisko rozciągniętą skakanką (gałąź)-czworakują.
4.”Wiatr”- ćwicz. Tułowia- skłony boczne
W lesie wieje wiatr i kołysze drzewami- w staniu lekki rozkrok, ramiona wysunięte w bok i kołysanie w prawą i lewą stronę. Wiatr kołysze też trawę- to samo w siadzie klęcznym.
5. „Ścieżka”- zab. z elementem równowagi
Do polany trzeba przejść po wąskiej ścieżce (szarfa). Spacer zmęczył dzieci- odpoczywają w leżeniu.
6.”Jezioro”- zab. z elementem biegu
Dzieci biegną do jeziora, wskakują i naśladują ruchem pływanie w leżeniu. Zmarzły, więc znów biegają po lesie(powtórka).
7.Marsz dookoła sali w rytm muzyki- powrót z wycieczki..
Temat: Bociany i żaby
Cel: Poznawanie wybranych środowisk przyrodniczych - łąka.
Charakterystyczne zwierzęta - bocian, żaba.
Cele operacyjne:
- dziecko zna kolejne etapy rozwoju oraz sposób odżywiania żaby
- zna zwyczaje oraz sposób odżywiania bocianów
- określa liczbę elementów zbiorów
- dodaje w zakresie 8 /6-latki/
- reaguje ruchem na sygnał
- rozpoznaje piosenkę po melodii
- tworzy kompozycję z kół - origami - żaba
Środki dydaktyczne: historyjka obrazkowa, ilustracja, test obrazkowy, liczmany - bociany i żaby, lizaczki z cyframi, kaseta z piosenkami, koła do origami
PRZEBIEG ZAJĘĆ
|
Sytuacja edukacyjna |
Cele operacyjne |
Środki dydaktyczne |
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9. |
- Zagadki „bocian i żaba”
- Rozmowa: - gdzie mieszkają bociany i żaby - czy bociany mieszkają u nas cały rok - gdzie i kiedy odlatują - kiedy wracają - co robią po powrocie - czym się odżywiają - czym się odżywiają żaby - skąd biorą się małe żabki
- Układanie historyjki Obrazkowej - żaba
- Zagadki muzyczne: - piosenki: żabki i bociek - dzieci reagują ruchem na melodię piosenek
- Test obrazkowy
- Zabawa w formie opowieści ruchowej „bociany i żaby”
- zadania z liczmanami „na łące”, przeliczanie elementów, dodawanie w zakresie 8
- „Żaba” wykonywanie techniką origami
- Wycieczka - obserwowanie bocianiego gniazda i na łąkę
|
Dziecko: - rozwiązuje zagadki
- zna zwyczaje i sposób odżywiania bocianów
- odpowiada na pytania nauczyciela
- zna sposób odżywiania i kolejne etapy rozwoju żaby
- układa historyjkę obrazkową
- rozpoznaje piosenkę po fragmencie melodii
- rozwiązuje test obrazkowy, wpisuje odpowiednie cyfry oznaczające kolejne etapy rozwoju żaby
- przelicza i określa liczbę elementów zbioru - dodaje w zakresie 8
- tworzy kompozycję z kół „żaba”
- uczestniczy w wycieczce, obserwuje zwierzęta w ich naturalnym środowisku
|
Ilustracja
Historyjka obrazkowa
Kaseta z nagraniami
Testy obrazkowe dla wszystkich dzieci
Liczmany, lizaczki z cyframi
Koła z papieru kolorowego |
ZAGADKI
Ma czerwone nogi, chociaż nie zmarzł wcale
Chce zielony przysmak w mokrej trawie znaleźć
Ale przysmak skacze, w stawie sobie pływa
Co to jest za pan i jak się nazywa?
Co to za kulki czarne błyszczące
Kręcą się w wodzie nagrzanej słońcem
Patrzcie, niektóre już mają łapki
Wkrótce wyrosną z nich małe żabki
Pływa w wodzie jak ryba
Oprócz tego jest znana
Że zasypia na zimę
I nie lubi bociana
SCENARIUSZ ZAJĘCIA DIAGNOZUJĄCEGO ( DZIECI 4 - 5 LETNIE )
Temat: Mieszkańcy lasów i łąk.
Cel ogólny: Będąc częścią przyrody czuję się za nią odpowiedzialny.
Cele operacyjne: dziecko:
-rozpoznaje i nazywa zwierzęta i rośliny żyjące na łące
i w lesie
-przyporządkowuje zwierzęta i rośliny do odpowiednich
środowisk przyrodniczych ( łąka, las )
-rozpoznaje i nazywa liść dębu
-wymienia cechy charakterystyczne roślin i zwierząt łąki
i lasu
Metody: czynne: zadań stawianych dziecku, kierowania własną działalnością
dziecka
słowne: objaśnienia, instrukcje
Formy organizacyjne: praca z całą grupą, praca zespołowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: małe koperty z imionami dzieci, duże koperty z imionami dzieci, duże koperty z numerami 1-4, sylwety Leśnego ludka (4szt.), papierowe strzałki, karty pracy z konturami różnych liści, karty pracy z lasem i łąką, klej, pędzle, kredki, emblematy-naklejki w kształcie kwadratów i trójkątów, puzzle (grzyb, biedronka, kwiat, żaba), ilustracje łąki i lasu, kartoniki z obrazkami mieszkańców lasu i łąki.
Przebieg:
1.Powitanie
2.Przeczytanie dzieciom listu od Leśnego ludka, który informuje dzieci co będą dzisiaj robiły.
3.Poszukiwanie koperty nr 1-dzieci po strzałkach docierają do koperty nr 1,
w której jest dla nich zadanie.
ZADANIE NR 1-zadaniem dzieci jest odszukanie drzewa dębu, a następnie odszukanie na kartach pracy spośród wielu rodzajów liści jego liścia i pokolorowanie go.
4.Poszukiwanie koperty nr 2.
ZADANIE NR 2-dzieci mają dopasować do dwóch środowisk (łąki i lasu) odpowiednie obrazki przedstawiające rośliny i zwierzęta łąk i lasów.
5.Poszukiwanie koperty nr 3.
ZADANIE NR 3-zadanie dzieci polega na ułożeniu w zespołach puzzli przedstawiających zwierzęta i rośliny lasów i łąk, a następnie określeniu gdzie żyją dane rośliny i zwierzęta ( grzyb, żaba, biedronka, kwiat )
Zespoły po ułożeniu puzzli zamieniają się nimi.
6.Zabawa ruchowa pt. „Co to za zwierzę?”- dzieci naśladują ruchem zwierzęta podawane przez nauczycielkę ( ślimak, żaba, motyl, wilk, ptak, zając, konik polny itp. )
7.Poszukiwanie koperty nr 4.
ZADANIE NR 4-zadaniem dzieci jest dokończenie zdań zaczętych przez naucz. ( tzw. rundka )
-Mech rośnie w...
-Żaby mieszkają na...
-Mlecze rosną na...
-Dziób bociana jest koloru...
-Mak jest koloru...
-Konik polny mieszka na...
-Biedronki mają ubranko w ...
-Stokrotki rosną na...
-Bocian ma długie...
-Motyl ma kolorowe...
-Jagody rosną w...
-Grzyby rosną w...
-Żaby są koloru...
-Borówki rosną w...
-Biedronki mieszkają na...
-Bociany polują na...
-Bociany mieszkają w...
-Kończyna rośnie na...
-Muchomor jest...
-Na łące rośnie dużo...
-W lesie mieszka dużo...
-Gąsienica przeobraża się w...
-Żołędzie rosną na...
Ostatnim zadaniem dzieci jest dorysowanie do obrazka przedstawiającego łąkę i las odpowiedniej ilości elementów podanych w legendzie i przyporządkowanie ich do odpowiedniego środowiska przyrodniczego. Dzieci zdolne liczbę elementów mają podaną w postaci cyfr (obraz graficzny), a pozostałe w postaci symboli, które muszą policzyć.
8.Podziękowanie dzieciom w imieniu Leśnego ludka za wspólną zabawę.
Temat tygodnia: Jesień w lesie.
Temat dnia: Mieszkańcy lasu- jeż.
Cele ogólne:
- wzbogacanie wiadomości dzieci o mieszkańcach lasu,
- rozwijanie sprawności manualnej i wyobraźni przestrzennej-lepienie jeża
Przewidywane osiągnięcia dzieci:
- wzbogacają słownictwo o nowe pojęcia: chochoł, berberys,
- wypowiadają się na temat treści utworu,
- wiedzą jak wygląda jeż i w jaki sposób spędza zimę,
- wykorzystują w pracach plastycznych różnorodne tworzywa.
Formy: z całą grupą i indywidualna.
Metody: opowiadanie, rozmowa kierowana, ćwiczenia praktyczne.
Rodzaj aktywności dzieci:
- społeczno-przyrodnicza
- językowa i literacka
- ruchowa
- plastyczna
Środki dydaktyczne:
- opowiadanie H. Bechlerowej „Jak Kolczatek szukał mieszkania”,
- ilustracje na gazetce tematycznej,
- plastelina, wykałaczki, podkładki na stolik
- zagadka ze zbioru własnego
- tamburyno
Przebieg zajęcia:
1. Rozwiązanie zagadki:
Krótkie nóżki, długi ryjek,
ostre kolce ciało kryją.
Ach, cóż to za dziwny zwierz?
Czy już wiesz? To mały.......(jeż)
2. Omówienie wyglądu jeża na podstawie ilustracji.
- Ile łapek ma jeż?
- Jak wygląda ryjek jeża?
- Czym pokryte jest ciało jeża?
3. Słuchanie opowiadania „Jak Kolczatek szukał mieszkania”- tekst dołączony do scenariusza.
4. Wyjaśnienie dzieciom niezrozumiałych wyrazów, np. chochoł, berberys.
5. Omówienie treści opowiadania
- Kto to był Kolczatek?
- Co robił Kolczatek?
- Kogo Kolczatek prosił o pomoc?
- Gdzie Kolczatek znalazł schronienie?
6. Zabawa ruchowa „Jeże na spacerze”.
Dzieci naśladują sposób poruszania się jeża (czworakowanie), unoszą głowy, aby patrzeć przed siebie. Na dźwięk tamburyna - zwijają się w kłębki (klękają na obu kolanach, kulą głowę i ręce).
7. Odpowiedzi dzieci na pytania:
- Czy chcielibyście mieć jeża w przedszkolu? Dlaczego?
8. Zachęcenie dzieci do wykonania własnych jeży- omówienie sposobu wykonania pracy (lepienie z plasteliny, kolce z wykałaczek), zwrócenie uwagi na ostrożne posługiwanie się wykałaczkami; pokaz ulepionego jeża.
9. Wykonanie prac przez dzieci.
10. Wspólna ocena prac.
11. Porządkowanie miejsc pracy.
12. Umieszczenie ulepionych jeży na wystawie lub w kąciku przyrody.
Wnioski po przeprowadzonym zajęciu:
Dzieci były zainteresowane zajęciem. Potrafiły w skupieniu wysłuchać tekstu opowiadania o perypetiach jeża Kolczatka, dzięki czemu umiały odpowiedzieć na pytania dotyczące treści. Bardzo przejęły się losem zwierzątka, które nie mogło znaleźć schronienia. Ponieważ chętnie gościłyby jeża w przedszkolu- z zapałem przystąpiły do wykonania pracy polegającej na ulepieniu z plasteliny kształtu zwierzątka i ozdobieniu go kolcami z wykałaczek. Dzieciom, którym uformowanie jeża sprawiało kłopot- pomagałam w pracy.
Po zajęciu gotowe jeże wyeksponowane zostały na wystawce dla rodziców a następnie „zamieszkały” w kąciku przyrody.
TEMAT: Sposób na odpady.
Cel główny:
Dziecko wie, jak należy postępować, aby chronić środowisko naturalne.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- potrafi dostrzec dodatnie i ujemne zjawiska w otaczającym nas środowisku i wyciągnąć z tego odpowiednie wnioski,
- zna ekologiczny sposób wyrzucania śmieci,
- potrafi podać cele i sposób segregacji odpadów,
- wie, ze wszyscy ludzie muszą dbać o środowisko naturalne,
- ma poczucie odpowiedzialności za środowisko, w którym żyje.
Metody:
Sytuacja problemowa, rozmowa, pokaz, obserwacja, metoda ćwiczeń praktycznych, metoda gier i zabaw dydaktycznych, metoda zabaw i gier ruchowych z elementami tańca, inscenizacja.
Formy:
- zbiorowa,
- indywidualna,
- grupowa,
Materiały:
Kartoniki i flamastry dla rodziców, dwa sklejone ze sobą szare papiery w formie dużego koła, śmieci do inscenizacji wiersza Igora Sikiryckiego pt.„Sznurek Jurka”, kaseta z nagraniem melodii „Samoloty”, rekwizyty do teatrzyku „Nie tylko dzieci segregują śmieci”- skecz Agnieszki Kijewskiej, podpisane kolorowe pojemniki na odpady: czerwony-szkło, niebieski- papier, żółty-plastik i puszki , zielony-inne odpady, oznakowanie produktów do ponownego przetworzenia, gazety do „Tańca z gazetami”, oznakowanie dla trzech grup - samoprzylepne kółka w kolorach: żółty, czerwony, niebieski, duże pionki w tych samych kolorach, zasady gry edukacyjno-ekologicznej „Wielka stopa” oraz potrzebne materiały do realizacji poszczególnych zadań, gazeta do wykonania czapki z papieru, list do dzieci, duże pudło niespodzianka a w nim torba z materiału w której znajdują się ulotki dotyczące racjonalnego gospodarowania odpadami oraz plastikowa butelka, materiały potrzebne do wykonania pracy plastycznej nt.„Stworek - Śmieciorek.
Przebieg zajęcia:
Przed rozpoczęciem zajęcia nauczycielka rozdaje rodzicom kartoniki i flamastry. Zadaniem rodziców jest wypisanie drukowanymi literami najczęściej spotykanych w swoich domowych koszach odpadów (śmieci).
· Powitanie:
Nauczycielka wita wszystkich tak, aby każdy czuł się indywidualnie powitany:
- witam wszystkich tych, którzy są dzisiaj w radosnym nastroju (machanie ręką),
- witam wszystkich, którzy są dzisiaj smutni i życzę, aby dzisiejszy dzień przyniósł im wiele radosnych wrażeń,
- witam wszystkie dziewczynki,
- witam wszystkich chłopców,
- witam serdecznie wszystkich gości, którzy nas odwiedzili.
· Inscenizacja:
Nauczycielka zaprasza wszystkie dzieci do skupienia uwagi.
(na dywanie rozłożone dwa sklejone ze sobą szare papiery w formie dużego koła).
Wprowadzenie do tematu zajęć. Dzieci siadają w kręgu, nauczyciel inscenizuje wiersz pt. „Sznurek Jurka”, rzucając na duży arkusz szarego papieru poszczególne rzeczy, o których jest mowa w wierszu. Tworzy się wielkie dzikie wysypisko.
Tuż za szkołą, bardzo blisko,
Kiedyś tam wyrzucił Jurek
Poplątany, stary sznurek.
A nazajutrz obok sznurka
Od banana spadła skórka.
Wyrzucona przez Karola.
Tam też wkrótce Jaś i Ola
Wyrzucili bez wahania
Swoje torby po śniadaniach.
Stos papierków po cukierkach
Wysypała tam Walerka.
Na papierki spadła ścierka,
Jakaś pusta bombonierka,
I od lodów sto patyków,
Pustych kubków moc z plastiku,
Wyskubane słoneczniki,
Jeden kalosz, nauszniki,
Stare trampki, piłka z dziurą,
Połamane wieczne pióro,
Kilka opon od rowerów
I ogromny stos papieru.
Oto tak, od sznurka Jurka.
Wnet urosła śmieci górka.
A z tej górki wielka góra,
Której szczyt utonął w chmurach.
Nie ma miejsca na boisko,
Lecz śmietnisko mamy blisko.
(N. dorzuca jeszcze plastikowe butelki, szklane słoiki, puszkę po napoju, tekturkę, starą książkę, zeszyt, gazety, reklamówka, puszka po konserwie).
· Rozmowa na temat wiersza:
- W jaki sposób boisko zamieniło się w śmietnik?
- Jak oceniasz postępowanie Jurka i jego kolegów?
- Czy Jurek przewidywał konsekwencje wyrzucenia przez siebie poplątanego sznurka?
· Taniec integracyjny „Samoloty”
Dzieci wybierają się na wycieczkę samolotem, aby sprawdzić jaki jest stopień zanieczyszczenia naszej Ziemi.
Dzieci zajmują miejsce na dywanie przed okienkiem teatrzyku.
· Teatrzyk „Nie tylko dzieci segregują śmieci”
Kosz I (mozolnie): Dzień dobry...
Kosz II: Raczej zły, niż dobry.
Kosz I: Tak, masz rację źle się czuję. Taki pełny jestem od wszelkiego rodzaju śmieci.
Kosz II: Ludzie nie myślą, tylko wrzucają wszystko jak leci. Przecież butelki szklane mogli sprzedać.
Kosz I: Makulaturę też. Papier da się przetworzyć na kartonowe pudełka i inne potrzebne rzeczy. A butelki plastikowe mogli zgnieść, by więcej w nas było na inne odpady.
Kosz II: O takim zachowaniu możemy tylko pomarzyć.
Kosz I: Oj tak, tak...
(Kosze przechodzą na bok. Wchodzą ładne kosze z napisami: plastik i puszki, papier, szkło).
Kosz Szkło: Dzień dobry!
Kosz Plastik: Oj tak, nawet bardzo dobry.
Kosz Plastik: To dobrze, że ludzie wiedzą co do nas wrzucać!
Kosz Szkło: Racja, słońce ładnie świeci, a my mamy w sobie to co lubimy..
Kosz Plastik: W porównaniu do tych dwóch mamy o wiele lepsze życie. Spójrzcie tylko.
Kosz Papier: Co wam dolega?
Kosz I: Źle się czujemy, bo nie dajemy sobie rady z tymi wszystkimi śmieciami!
Kosz II: Racja, może nam pomożecie?
Kosz Szkło: Mam pomysł! Stańmy obok siebie. Ludzie zamiast wszystko wrzucać do jednego z nas, zaczną segregować. Każdy z nas dostanie to co lubi.
Kosz I i II: Hurra! Hej!
(wszystkie kosze stają w rzędzie)
Chłopiec do dziewczynki: Zobacz, nowe kosze!
Dziewczynka: Widzę. Do tego wrzucę plastikowe butelki i puszki, a tu butelki szklane. Tu gazety.
Wszyscy: I tak zawsze powinno być!
· Rozmowa na temat inscenizacji.
- O kim było przedstawienie?
- Czym różniły się te kosze?
- Co znajdowało się w tych koszach? (Nauczyciel wskazuje Kosz I i II) (Odpady).
- Czym są odpady?
(Wyjaśnienie pojęcia Odpady- to nieużyteczne produkty wyrzucane przez ludzi).
- Co zobaczył chłopiec i dziewczynka? (Nowe kolorowe kosze, do których można wrzucać tylko odpowiednie odpady).
· Ćwiczenie „Co zrobić z ...”:
Wspólne zastanowienie się nad problemem śmietniska. Propozycje dzieci.
Może i my wspólnie spróbujemy przyporządkować nasze odpady z inscenizacji do odpowiednich pojemników. Mam tutaj przygotowane kolorowe i podpisane pojemniki. Zastanówcie się jakie odpady trafią do pojemnika z napisem: papier, szkło, plastik i puszki, inne odpady.
a) papier (niebieski) - książka, zeszyt (bez zszywaczy), patyczki drewniane po lodach sznurek, tekturka, papierki po cukierkach, gazety, bombonierka, stos papieru (gazety), ścierka (dodawane są tekstylia do masy papierowej)
b) szkło (czerwony) - szklane słoiki,
c) plastik i puszki (żółty) - plastik: torby po śniadaniu, plastikowe butelki, reklamówka, kubeczek po jogurcie i śmietanie, wieczne pióro (obudowa plastikowa); puszki: puszki po napojach i konserwie,
d) inne odpady - (zielony) - pozostałe śmieci: kalosz, piłka, opona, trampki - utylizacja odpadów czyli przetwarzanie lub unieszkodliwianie ich; banan i skórka po bananie - kompostowanie czyli jest to wartościowy nawóz organiczny użyźniający glebę; Ubrania - pojemnik PCK.
· Dzieci dokonują segregacji odpadów przy piosence „Duszki, duszki”.
Zadaniem dzieci jest wyciagnięcie tych śmieci. Żadne dziecko nie może dotknąć koła. Wielkość koła nie pozwala na to, aby jedno dziecko samodzielnie wyciągnęło śmieci. Dzieci muszą się trzymać za ręce, aby prawidłowo wykonać zadanie.
Wniosek: Jeden człowiek nie może sam nic zdziałać na rzecz ochrony środowiska. Ludzie muszą zrozumieć, że trzeba chronić wspólnie przyrodę.
· Nawiązanie do obserwacji i doświadczeń dzieci.
Na świecie rosną coraz wyższe góry odpadów i śmieci. Każdy z nas w ciągu roku wyrzuca kilkaset kilogramów śmieci!
- Co robicie ze śmieciami w swoim domu?
- Kto w Twoim domu odpowiada za wynoszenie śmieci?
Wyjaśnienie pojęcia - Segregacja - sposób gromadzenia odpadów, polegający na ich podziale ze względu na rodzaj materiału z którego zostały wytworzone, celem ich jest powtórne wykorzystanie.
· Stworzenie sytuacji problemowej.
Dzieci zgromadzone przed pojemnikami z odpadami.
Ze zbierania i segregowania śmieci płyną liczne pożytki.
- Jaki jest dalszy los tych odpadów?
(Z makulatury i starych szmat produkuje się papier. Dzięki temu nie trzeba ścinać drzew, których drewno też jest używane do produkcji papieru.
Złom jest przetapiany w hutach na metale, potem produkuje się z nich np. karoserie samochodów. Aluminiowe puszki po napojach skupują huty aluminium - powstają nowe puszki. Z plastikowych odpadów, po ich zmieleniu i rozpuszczeniu, powstają tworzywa sztuczne i pianki oraz nowe opakowania plastikowe. Szkło przetapiają huty szkła - służą do wyrobu nowych opakowań szklanych).
Każdy z was słyszał kiedyś takie słowo jak: recykling. Oznacza ono powtórne wykorzystanie materiałów (posegregowanych odpadów) do ponownego przetworzenia.
· Oznakowanie produktów:
Pokaz znaczków zamieszczanych na produktach, które kupujemy. Informują one o opakowaniach, które można poddać recyklingowi. Wybierając w sklepie towary z tymi znaczkami przyczyniamy się do ochrony naszego środowiska.
· Zabawa ruchowa „Czarodziejskie sprzątanie”
Nauczyciel ustawia oznakowane pojemniki w 4 miejscach sali. Dzieci otrzymują wyrazy z nazwą odpadów, które wymienili rodzice na kartonowych karteczkach. Zadaniem dzieci jest odczytać ich nazwę (pomoc nauczyciela przy trudniejszym wyrazie). Na hasło „porządek” dzieci gromadzą się wokół wybranego przez siebie kosza. Wyznaczone przez N-la dziecko ma powiedzieć, jakiego rodzaju ma odpadek. Sprawdzenie, czy ustawił się przy odpowiednim koszu.
· Zabawa ruchowa „Taniec z gazetami”
Uczestnicy dobierają się parami i tańczą w rytmie muzyki trzymając gazetę między wymienionymi częściami ciała: między dłońmi, brzuchem, łokciami, kolanami itp., ale bez pomocy rąk.
· Zaśpiewanie przedszkolnego hymnu ekologicznego (na melodię „Kiedy wiosna przyjdzie do nas”)
Śmieci świat opanowały, całą ziemię zasypały
Przyrodę zasmuciły, ciężko jej tak żyć.
Ref. Nie chcemy śmieci, zwierzęta i my dzieci.
Lubimy dom z ogrodem i świeżą czystą wodę.
Kochamy słońce i piegi na biedronce.
Przedszkolak każdy wie, ekologia ważna rzecz.
Gimnastykę uprawiamy o przyrodę zawsze dbamy
Nie śmiecimy i czyścimy co się tylko da.
Ref. Nie chcemy śmieci...
Szanuj lasy i zwierzęta, niechaj każdy zapamięta
Ziemię piękną i zieloną wszyscy chcemy mieć.
Ref. Nie chcemy śmieci...
· Gra dydaktyczno-ekologiczna „Wielka stopa”:
Podział dzieci na 3 grupy - kolory: zielony, czerwony i żółty. Na dywanie rozłożona trasa do pokonania w postaci stóp. Każda grupa otrzymuje duży pionek w kolorze danej grupy. Pionki ustawiają z napisem START. Dzieci rzucając kostką wyznaczają o ile pól przesunie się pionek. Na drodze czeka zawodników i grupę trochę wysiłku umysłowego i fizycznego. Kiedy zawodnicy dotrą już do mety czeka na nich niespodzianka w postaci listu.
· List do dzieci.
Zadanie 1
„Wykonaj czapkę z papieru.”
Zadaniem dzieci jest według instrukcji nauczyciela wykonanie czapki z papieru.
Zadanie 2
Zaszyfrowane zadanie: „Idź na hol i odszukaj niespodziankę”
Kiedy dzieci dostarczą pudło na salę, następuje otwarcie niespodzianki.(Jest to torba z materiału w której znajdują się ulotki dotyczące racjonalnego gospodarowania odpadami oraz plastikowa butelka)
Zadanie: wspólne z rodzicami wykonaj z plastikowej butelki pracę plastyczną pod tytułem: „Stworek - Śmieciorek”.
· Wykonanie pracy plastycznej: dzieci i rodzice wspólnie tworzą `Stworka - Śmieciorka”.
· Wystawka prac plastycznych.
· Ewaluacja zajęć
Dzieci i rodzice otrzymują zielone kółka i odpowiadają na pytanie
- Jaki był Wasz nastrój podczas dzisiejszych zajęć?
Zaznaczają kółkiem w odpowiednim miejscu.
Temat: „Nadchodzi wiosna”
Cele ogólne:
Inspirowanie zabaw ruchowo - naśladowczych do słyszanej muzyki
Poprawne nazywanie zjawisk atmosferycznych, towarzyszących różnym porom roku
Rozwijanie spostrzegawczości i logicznego myślenia
Rozwijanie ekspresji twórczej i wyobraźni
Cele szczegółowe:
Dziecko:
Śpiewa piosenkę, ilustrując jej treść ruchem
Uważnie słucha opowiadania nauczycielki
Poznaje nazwę zbliżającej się pory roku i charakterystyczne jej oznaki
Wyraża muzykę ruchem
Okazuje uczucie radości w sposób niewerbalny
Klasyfikuje obrazki wg pór roku
Metody:
słowne: historyjka obrazkowa, rozmowa
oglądowe
aktywizujące
Formy pracy:
· indywidualna
· grupowa
· Pomoce dydaktyczne:
zestaw obrazków do opowiadania, rekwizyty lub obrazki zw. z wiosną, wstążki, karty pracy indywidualnej, odtwarzacz CD, kaseta z podkładem piosenki „Tak się zachmurzyło”, płyta „Cztery pory roku” Vivaldiego
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
Wprowadzenie do zajęcia piosenką: „Tak się zachmurzyło” - zabawa ruchowo - naśladowcza do piosenki.
Słuchanie opowiadania nauczycielki pt. „Historia śniegowego bałwanka” w oparciu o zestaw ilustracji.
Nawiązanie do nowej pory roku - wiosny i jej charakterystycznych cech: topniejący śnieg, słońce, deszcz, śpiew ptaków, pierwsze kwiaty (przebiśniegi)
Okazywanie radości ze zbliżającej się wiosny w sposób niewerbalny:
Ø miną, gestem
Ø tańcem, z użyciem wstążek - improwizacja ruchowa do utworu „Wiosna” Vivaldiego
Praca indywidualna: ćwiczenia klasyfikacyjne - zakreślanie pętlą i kolorowanie obrazków kojarzących się z wiosną
Opracowała:
mgr Mirona Nowak
Przedszkole Miejskie nr 25 w Jaworznie
„Historia o śniegowym bałwanku”
Zima. Śnieg pada i pada przez całą noc, a potem przez cały dzień i znów przez całą noc.
Wczesnym rankiem Ala wybiera się do ogrodu, zabierając ze sobą swoje ulubione zabawki: Misia, tego w niebieskiej bluzeczce i Pysia, tego w żółtej bluzeczce. I jeden i drugi są to jak widzicie misie, ale Pysio, dlatego nazywa się Pysiem, aby go nie pomylić z Misiem.
Siedzą sobie Miś i Pyś na śniegu i patrzą jak Ala lepi bałwanka. Już gotów. Ma czarne oczka z węgielków, usta i nosek z marchewki, a na głowie: -ha ha ha- śmieją się niedźwiadki- rondelek, czerwony rondelek z kuchni.
Alę woła mama na śniadanie. Niedźwiadki zostają same i myślą sobie: Pewnie bałwankowi zimno, Ala nie wzięła ze sobą szalika. Trzeba go pożyczyć bałwankowi. Niech okręci szyję, bo jeszcze zaziębi sobie gardło. Misio podaje bałwankowi szalik, a Pysio wyciąga do niego łapki. Bałwanek jest uszczęśliwiony. Przyjaźń zawarta.
Bałwanek zawiązał sobie szalik na szyi tak pięknie, że żadna mamusia lepiej by tego nie zrobiła. A teraz bierze Misia i Pysia za łapki i idą na spacer. Jak przyjemnie na świecie, tyle wszędzie śniegu, a mróz szczypie w noski, szczypie w bródki.
-Wiecie, co - mówi bałwanek do misiów - poskaczemy sobie trochę dla rozgrzewki.
I dalej w tany! Miś wywija z bałwankiem a Pyś aż ślepki mruży z uciechy i też sobie przytupuje.
Ala zostawiła w ogrodzie narty. Bałwankowi w to graj! Przypina je sobie do śniegowych butków i dalej hajda. Pyś goni go z zapałem, a Miś ze śmiechem ucieka. Zabawa trwa w najlepsze.
Ale co to? Słonko wyjrzało zza chmur i bardzo jakoś przypieka. Bałwankowi robi się słabo. Pysio przynosi z domu parasol mamusi Ali i zasłania bałwanka przed słońcem jak może. Misio zmartwiony załamuje łapki. Wszystko na próżno i parasol nie pomógł. Co to będzie? Niedobrze. Bałwanek spuścił marchewkowy nos na kwintę a Pysio i Misio wyciągnęli chusteczki z kieszonek i zalewają się łzami. Bałwanek myśli, że mu chłodniej będzie, jeśli zdejmie szalik z szyi. Zdejmuje go, więc i oddaje Pysiowi. A teraz bierze Misia na ręce i przytula do siebie.
-Do widzenia kochany malutki Misiu! Niedługo się roztopię, więc muszę się z wami pożegnać. Ale nie martwcie się, nadchodzi wiosna, piękna, ciepła, kolorowa. Ja będę się znów bawił z wami za rok, jak będzie nowa zima.
Pysio z wielkiej rozpaczy patrzeć na to nie może. A słoneczko grzeje i grzeje. Roztopiły się bałwankowi nóżki, potem brzuszek, potem rączki a wreszcie łebek. Zrobiła się z niego kupka śniegu. Usiadł Misio, usiadł Pysio. Wspominają miłego bałwanka, patrząc na to, co z niego zostało: marchewkowy nosek, sterczący ze śniegu i czerwony rondelek z kuchni.
Temat: Eko -rzeźba - wykonanie śmiesznego stwora z surowców wtórnych.
Cele naczelne:
- zapoznanie dzieci z niebezpieczeństwami zagrażającymi środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka
- budzenie wrażliwości na piękno przyrody
- uświadomienie brzydoty zła w postępowaniu człowieka w środowisku przyrodniczym
- wzmocnienie więzi ze środowiskiem przyrodniczym
Cele operacyjne:
- dziecko zna niebezpieczeństwa grożące środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka
- dziecko rozumie znaczenie ochrony przyrody i stosowanie w tym celu różnych środków
- dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów: „surowce wtórne”
- dziecko potrafi łączyć różne materiały ze sobą za pomocą sznurka, taśmy, kleju
- dziecko potrafi tańczyć w rytm muzyki
Metody:
słowna - rozmowa
oglądowa - pokaz ilustracji
czynna - zadania stawiane do wykonania
Formy: praca z całą grupą
Środki dydaktyczne: plastikowe puszki, butelki, pudełka, sznurki, taśmy, stare gazety, tacki,
pojemniki, tacki, klej.
Przebieg zajęcia:
I. Organizacja
Przygotowanie sali, pomocy do zajęcia.
II. Nawiązanie
1. Rozmowa z dziećmi na temat zachowania się w lasach, parkach, nad rzekami - aby były czyste. Co należy robić ze śmieciami takimi jak: papiery, butelki itp.? Dlaczego należy dbać o nasze środowisko? Co powinniśmy zrobić, aby wszyscy ludzie pamiętali o tym, ażeby nie zaśmiecać, nie niszczyć naszego środowiska?
2. Zabawa ruchowa „Leśne porządki”. Dzieci biegają po całej sali. Na dany sygnał zbierają śmieci, kopią dołek, wsypują śmieci i je zasypują.
3. Ja również zastanawiałam się w jaki sposób możemy przypominać dzieciom, żeby nie zaśmiecały środowiska. I przyszedł mi do głowy taki pomysł, abyśmy zrobili takiego śmiesznego stwora śmieciora. Zrobimy go właśnie z tych „śmieci”, które przynieśliście. Czy wiecie jak inaczej nazywamy „śmieci”? (surowce wtórne - to znaczy, że mogą one być jeszcze raz użyte po wcześniejszej przeróbce w fabryce). (Tłumaczę dzieciom sposób wykonania pracy).
III. Zakończenie
1. Czy podoba wam się stworek - śmieciorek? Czy widząc takiego stworka dzieci będą pamiętały, że należy zawsze śmieci wrzucać do kosza? Myślę, że nasz śmieciorek będzie wszystkim przypominał o tym, jak pięknie i miło jest żyć w czystym środowisku.
2. Taniec dookoła śmieciorka w rytm muzyki płynącej z kasety magnetofonowej.
GRUPA WIEKOWA: 6 - latki
TEMAT OŚRODKOWY: Przyjaciele z innych kontynentów.
TEMAT DZIENNY: Kochajmy się!
2. RODZAJ AKTYWNOŚCI:
- intelektualna;
- sensoryczna;
- językowa;
- manualna;
- muzyczno - ruchowa;
I. PROBLEMY
- zapoznanie z kulturą życia rówieśników na kontynentach:
EUROPA
AFRYKA
AMERYKA PN, PD
ANTARKTYDA
AZJA
AUSTRALIA
- zapoznanie dzieci ze znaczeniem przynależności do Unii Europejskiej oraz z jej rolą;
- próby odpowiedzenia na pytanie dnia: Co to znaczy kochajmy się?
- zapoznanie dzieci z działalnością organizacji UNICEF;
- kształcenie wrażliwości ekologicznej;
II. ZADANIA
- zapoznanie dzieci z wyglądem różnych map;
- wprowadzenie do globalnego czytania nazwy kontynentów;
- wyrabiam poczucie przynależności narodowej;
- kształtowanie patriotyzmu;
- bliższe i dogłębne poznawanie samych siebie;
- kształtowanie u dzieci poszanowania tego co mają;
- wyrabianie u dzieci miłości do bliźniego;
- kształtowanie współczucia i chęci niesienia pomocy ludziom potrzebującym;
- zapoznanie dzieci ze zwierzętami chronionymi;
- kształtowanie narządu mowy;
- utrwalenie poznanych liter i głosek;
- utrwalenie liczb i cyfr porządkowych;
- kształcenie poczucia rytmu;
- rozwijanie wyobraźni przy wykonywaniu i układaniu ruchów do tańca;
III. WARUNKI WYJŚCIOWE
- zabawy integrującej grupę (KLANZA) „ Wszyscy są witam Was…”
- przekazanie „iskierki” polegającej na ściśnięciu ręki osoby stojącej po prawej lub po lewej stronie;
- rozwiązanie krzyżówki, której hasło jest tematem dnia;
IV. MOŻLIWOŚCI WYBORU
- sposobu ułożenia pozycji ciała podczas słuchania opowieści wróżki;
- sposobu wypowiedzi;
- sposobu kontaktów z rówieśnikami;
- sposobu uczestnictwa podczas zajęć;
V. PRZEBIEG
Spotkanie z dziećmi rozpoczynam od zabawy integrującej grupę (KLANZA)
„Wszyscy są, witam Was,
Zaczynamy już czas.
Jestem ja, jesteś Ty,
Raz, dwa, trzy.”
( poprzez tą zabawę pokazujemy każdemu dziecku jak ważna jest jego obecność wśród nas)
Dzieci wraz z nauczycielem robią duże koło, trzymając się za ręce, mówią:
„ Iskrę miłości puszczam w krąg niech zaraz wróci do mych rąk”
(„iskra” polega na ściśnięciu ręki osoby stojącej po prawej lub po lewej stronie)
Dzieci siedzą w kole i wraz z nauczycielem rozwiązują krzyżówkę, której hasło jest tematem dnia.
Nauczyciel przygotowuje 11 obrazków ułożonych na tablicy. Na każdym obrazku jest cyfra wskazująca głoskę, która należy wyróżnić. Obrazki ułożone SA w następującej kolejności:
KROKODYL - 4
FOKA - 2
PSZCZOŁA - 4
CHOMIK - 2
KANGUR - 2
JAGUAR - 1
ĆMA - 2
TYGRYS - 5
SŁOŃ - 1
KONIK - 4
KURCZĘTA - 6
Dzieci nazywają obrazki, wyróżniają głoskę którą wskazuje cyfra przy obrazku. Następnie układają odpowiednią literę z alfabetu ruchomego pod obrazkiem. Litery czytane kolejno dadzą rozwiązanie KOCHAJMY SIĘ.
Odczytanie hasła i rozmowa z dziećmi na temat: „Co to znaczy KOCHAJMY SIĘ?”
Po krótkiej rozmowie dzieci wstają do góry; nauczyciel zamienia się we wróżkę, która za pomocą swojej czarodziejskiej różdżki zabiera dzieci w daleką podróż, której celem będą odwiedziny dzieci na każdym kontynencie. Wróżka będzie również rzucała czar na dzieci. A jaki to czar będzie zaraz się dowiecie…
Dzieci wraz z wróżką śpiewają piosenkę:
„ Po przygodę wyruszamy, wszystkich w koło miło pozdrawiamy, niech w przyjaźni minie dzień a marzenia spełnią się …”
Dzieci w rytm śpiewanej piosenki, wyruszają po przygodę. Zatrzymują się na różnych stacjach, którymi są kontynenty świata. Tam poznają kulturę życia rówieśników. Wróżka na każdym kontynencie zamienia wszystkich w dzieci danej narodowości.
(Stacje - kontynenty nauczyciel powinien przygotować kilka dni wcześniej)
I. Stacja EUROPA
II. Stacja AFRYKA
III. Stacja AMERYKA PN, PD
IV. Stacja ANTARKTYDA
V. Stacja AZJA
VI. Stacja AUSTRALIA
Na każdej ze stacji umieszczone są kontury danego kontynentu wycięte ze styropianu. Kontury te pomalowane są farbami w kolorach najbardziej je charakteryzujących. Umieszczona jest również nazwa danego kontynentu, do globalnego czytania. Można umieści nazwy państw (również do globalnego czytania).
Podczas wizyty na każdej stacji przedstawiam ilustracje fragmentu map jak dany kontynent wygląda. Tu wplotłam zapoznanie dzieci z różnymi rodzajami map oraz z ich znaczeniem.
I. STACJA EUROPA
- Wróżka przedstawia dzieciom krótką charakterystykę kontynentu
(Uświadomienie dzieciom co to jest Unia Europejska, na czym polega i kto jest jej uczestnikiem)
- tu dzieci poznają siebie samych;
- wyrabiam poczucie przynależności narodowej;
- zwracamy uwagę na nasz wygląd, kolor skóry;
- rozmawiamy na temat naszych przyjemności (co lubimy robić, w co się bawić itp.)
II. STACJA AFRYKA
- Oczywiście Wróżka przedstawia dzieciom krótką charakterystykę kontynentu
(Afryka jest drugim pod względem wielkości kontynentem, jest również najbardziej biednym i najbardziej zacofanym kontynentem. Ludzie chorują tam na bardzo ciężkie i nieuleczalne choroby. Wiele dzieci -takich jak wy- cierpi z powodu niedożywienia. Często ich brzuszki są głodne. Dzieci te nie mają zabawek tak pięknych jak wy i co najgorsza, to w niektórych rejonach Afryki trwają wieloletnie wojny).
- dzieci zapoznawane są ze swoimi rówieśnikami, którzy pomimo tego, że maja inny kolor skóry, również mają te same przyjemności co my dzieci z Europy;
- zwrócenie uwagi na to, że w życiu nie liczy się wygląd zewnętrzny, a w tym przypadku kolor skóry:
- ważne jest to kim jesteśmy i jak postępujemy;
- kształtowanie u dzieci poszanowania tego co mają;
- kształtowanie również współczucia i chęci niesienia pomocy ludziom potrzebującym;
- wyrabianie u dzieci miłości do bliźniego;
W rytm śpiewanej piosenki „Po przygodę wyruszamy…” dzieci odjeżdżają do kolejnej stacji, którą jest Ameryka PD, i Ameryka PN.
III. STACJA AMERYKA PN, PD
- Wróżka przedstawia krótką charakterystykę kontynentu;
- zwrócenie uwagi na to, że przez Europejczyków, obie Ameryki są nazywane Nowym Światem;
- nazwa Ameryka pochodzi od imienia żeglarza i odkrywcy Amerigo Vespucciego;
- przypomnienie dzieciom bardzo ważnych a zarazem bardzo trudnych i pouczających wydarzeń z 11 września 2001r;
- uświadomienie dzieciom jak okrutną sprawą jest unieszczęśliwianie innych ludzi;
- jak straszną rzeczą jest zabijanie i krzywdzenie innych;
- krótka rozmowa na temat „Dlaczego należy być dobrym człowiekiem i kochać bliźniego?”;
Oczywiście przedstawienie dzieciom mapek;
- zapoznanie dzieci ze zdjęciem satelitarnym;
Ameryka Północna w naturalnych kolorach
Ameryka Południowa
Na tej stacji przygotowana jest niespodzianka. Tu dzieci zamienione są przez Wróżkę w małych Indian i w małe Indianki. Buzie są pomalowane i przede wszystkim rozradowane. Wróżka w ten sposób uświadamia, że dzieci z czerwonym kolorem skóry, mieszkające w wigwamach, noszące piękne pióropusze, kolorowe koraliki na raczkach, również tak samo się bawią jak my, to samo lubią i tak samo potrafią się pięknie radować.
W przebraniach zaśpiewanie i odtańczenie tańca KUMULA.
Kumula, kumula, kumula wista
Na na na na na wista
Eksamini salamini uła u Budni
Aszi - maszi Kumu - laszi uła u.
( Poprzez wykorzystanie owej piosenki wplotłam element kształtujący:
- narząd mowy,
- poczucie rytmu
- wyobraźnię przy wykonywaniu i układaniu ruchów do tańca).
IV. STACJA ANTARKTYDA i ARKTYKA
- Wróżka uświadamia dzieciom jak mroźne i niedostępne są to miejsca;
- zapoznanie dzieci za słowem i wyglądem ESKIMOSO i IGLOO;
- uświadomienie, że dzieci - eskimoski mają żółty kolor skóry;
- opowiedzenie dzieciom, krótkiej historyjki na temat żywienia się rówieśników z innego kontynentu, którzy nie tak jak my, europejczycy, idą do sklepu i kupują co zechcą;
- oczywiście przedstawienie mapek i zdjęć satelitarnych kontynentu;
- pokazanie i omówienie dzieciom jak wygląda igloo oraz omówienie w jaki sposób się go buduje;
- Wróżka zamienia dzieci w małych Eskimosów i zachęca do wspólnego stworzenia igloo;
( do budowy igloo potrzebne nam będą:
- nadmuchane, białe balony;
- taśma dwustronna;
- nożyczki;
- koło hulaj - hop
Dookoła koła układamy balony i sklejamy je, jeden do drugiego, za pomocą taśmy dwustronnej; kolejne balony układamy na górę również przyczepiając taśmą dwustronną; pamiętamy o uwzględnieniu wejścia i małego okienka.)
- po tak ciężkiej pracy mali Eskimosi odpoczywają, zajadając drugie śniadanie „Eskimoskie ciasteczka”;
- po przerwie, mali odkrywcy kontynentów, ponownie w rytm śpiewanej piosenki „Po przygodę…” wyruszają na spotkanie z kolejną stacją.
V. STACJA AZJA
- tu Wróżka staje się bardzo poważna i zasmucona;
- pokazuje dzieciom na mapie Tsunami i opowiada o tragedii jaka się tam wydarzyła;
- zapoznanie dzieci z działalnością organizacji UNICEF;
- Wróżka wraz z dziećmi podejmuje decyzję zorganizowania zbiórki kredek i bloków dla dzieci z rejonu dotkniętego kataklizmem;
- dzieci, które odwiedziły Tsunami pragną aby ich rówieśnicy mieli możliwość przenoszenia na papier swoich marzeń;
- zakupienie w sklepiku UNICEF maskotki MISIA stanowiący symbol przekazania pieniążków dla dzieci z Tsunami;
- uświadomienie dzieciom, że każdy powinien pomagać ile tylko może;
- ukazanie, że nie wolno udawać, że nie widzimy jak ktoś cierpi a tym bardziej jeśli cierpi dziecko;
- kształtowanie w ten sposób miłości do bliźniego, szacunku i poświęcenia;
- zapoznanie z mapkami i zdjęciami satelitarnymi;
Stacja AUSTRALIA
- na stacji tej nauczyciel zwraca uwagę jak ważne jest również dbanie o zwierzęta;
- przedstawienie dzieciom zwierząt chronionych;
- Wróżka przedstawia krótka charakterystykę kontynentu;
Australia to najmniejszy z kontynentów;
- żyje tu bardzo dużo:
NIEDŹWIADKÓW KOALA;
Koala schodzi na ziemię tylko po to, by przejść na kolejne drzewo. Żyje samotnie lub w niewielkich grupach złożonych z samca i kilku samic.
KANGURÓW
Ssak roślinożerny, największy z torbaczy; ma długie, spiczasto zakończone uszy, tępo zakończony pysk; w swojej torbie nosi maleństwa;
DZIOBAKÓW
Prowadzi samotniczy tryb życia. Jest znakomicie przystosowany do pływania - ma płaski, szeroki ogon, oraz błonę pływną pomiędzy palcami wszystkich kończyn.
KOLCZATEK
Zwierzę o krępej budowie, prawie kulistej. Bardzo długi ryjek zakończony jest małym otworem gębowym. Język bardzo długi (do 18 cm), pokryty lepką śliną, do której przylepiają się owady. Kolczatka prowadzi samotniczy tryb życia. Ma znakomicie rozwinięty węch i słuch, natomiast wzrok ma bardzo słaby. Umie pływać, w warunkach niesprzyjających (chłody) zapada w rodzaj odrętwienia.
- Na obszarze Australii występuje 6 dużych obszarów pustynnych lub półpustynnych
- zapoznanie z mapkami i zdjęciami satelitarnymi;
- przedstawienie Mapy fizycznej świata;
- na jej podstawie utrwalenie zdobytych wiadomości podczas dzisiejszego dnia;
7. Zajęcia Wróżka wraz z dziećmi kończy piosenką muzyczno - ruchową (KLANZA):
Tańce, śpiewy i zabawy
Dzisiaj kończyć pora
Jutro znowu się spotkamy
i tak do wieczora.
Skoki, wrzaski i oklaski
Hop, siup, tra, la, la…
Dyrdy, myrdy, fiku miku …
Trzasku, prasku, bęc.
VI. WARUNKI MATERIALNE
- obrazki zwierząt;
- alfabet ruchomy;
- mapki;
- kontury kontynentów;
- napisy do globalnego czytania;
- nożyczki;
- taśma dwustronna;
- białe balony;
- przebrania indiańskie;
- magnetofon;
- płyty CD z podkładem muzycznym piosenek;
- przebranie wróżki;
Scenariusz zabawy badawczej "Gdzie jest powietrze?"
Prowadząca: Wiesława Kubiak
Grupa: 5- 6 latki
Cele operacyjne:
dziecko wie, że powietrze jest wszędzie wokół nas
dziecko zna znaczenie powietrza w życiu ludzi, zwierząt i roślin
dziecko potrafi obserwować ruch, kierunek i siłę powietrza
Przebieg:
1. Marsz ze śpiewem piosenki pt. "Wiatr psotnik".
2. Otworzenie niespodzianki "Paczki w paczce"
a. Pierwsza paczka zawiera bardzo dużą ilość balonów (więcej niż dzieci w grupie)
- ćwiczenia oddechowe
b. Druga paczka zawiera różne przedmioty (piórka, szyszki, bibułki, skrawki
lekkich i ciężkich materiałów...).
-zabawa dydaktyczna "Co unosi się w powietrzu?"
c. Paczka trzecia zawiera woreczki foliowe.
-zabawy ruchowe: "Łapiemy powietrze", "Robimy wiatr"
d. Paczka czwarta zawiera świeczki i osłony.
-doświadczenie
e. Paczka piąta zawiera wiatraczki, patyczki z kolorową krepą, wstążki...
-zabawy ruchowe w ogródku przedszkolnym
Nauczycielka proponuje dzieciom marsz z paskami krepy (dzięki nim widoczny jest ruch powietrza).
Pani woźna wnosi dużą paczkę. Informuje, że jest ona zaadresowana do pani i dzieci z naszej grupy.
Dzieci dziękują za dostarczenie przesyłki, rozwiązują dużą kokardę i odczytują wraz z panią napis na
paczce:
"Bawcie się wesoło i szukajcie powietrza wkoło".
Nauczycielka z dziećmi otwiera duży karton. Okazuje się, że w nim są kolejne.
Dzieci dmuchają balony. Nauczycielka bawi się wraz z dziećmi i głośno
"sobie" zadaje pytanie: "Dlaczego ten balon rośnie?",a przy wypuszczaniu powietrza stwierdza:
"A teraz maleje "Dlaczego?"
Dzieci chcąc pomóc pani interesują się jej problemem i szukają odpowiedzi...
Krótka rozmowa nt. "Co to jest powietrze?"
Nauczycielka stwierdza, że chce pobawić się 2 balonami, ale podrzuca je a one szybko spadają
i ciągle trzeba je dmuchać.
Dzieci proponują zawiązanie balonika np. sznurkiem. Nauczycielka wykonuje polecenie dzieci
- pierwszy zawiązany balonik unosi się w powietrzu.
Nauczycielka dmucha drugi balon tak mocno, że "przypadkiem" pęka
- pyta dzieci: "Ojej, a gdzie jest teraz powietrze z balonika?"
Po kilku takich zabawach dzieci na pewno będą wiedziały że powietrze jest wszędzie wokół nas.
Dzieci samodzielnie segregują zawartość paczki, eksperymentując przy tym.
Dzielą przedmioty na te, które unoszą się w powietrzu i na te, którenatychmiast spadają.
(zauważają, że jest to zależne od ciężaru)
Chętne dzieci eksperymentują dalej - dzielą przedmioty na te, któreunoszą się szybciej i te,
które unoszą się wolniej. (zauważają, że jest tozależne nie tylko od ciężaru, ale też od siły wiatru)
Dzieci poruszając się po sali łapią w woreczki powietrze (mogą je zawiązać, porównywać wielkość,
szybkość spadania).
Dzieci zastanawiają się nad tym, jak zrobić wiatr. Dmuchają, ruszają szybko ręką, materiałem,
woreczkami foliowymi, kartką papieru...
(zauważają zależności między siłą wiatru a wysokością unoszonych przedmiotów oraz kierunkiem
wiatru a kierunkiem poruszania się ciał)
Nauczycielka podpala świeczki, niektóre przykrywa osłoną inne nie. Dzieci obserwują.
Świeczki pod osłoną szybciej gasną - jest tam małopowietrza.
(dzieci zauważają, że powietrze potrzebne jest do spalania)
Dzieci omawiają wygląd niespodzianek, zastanawiają się jak można je wykorzystać.
Nauczycielka proponuje zabawy w ogrodzie.
Dzieci bawiąc się obserwują zachowywanie się ciał w powietrzu.
Scenariusz zabawy dydaktycznej "Co szkodzi przyrodzie?"
Prowadząca: Wiesława Kubiak
Grupa: 5- 6 latki
Cele operacyjne:
- dziecko wie, co zanieczyszcza środowisko
- dziecko rozumie szkodliwość złego postępowania ludzi
Przebieg:
1. Inscenizacja piosenki pt. "Żyj z przyrodą w zgodzie"
2. Krótka rozmowa na temat "Co szkodzi przyrodzie?"
3. Zabawa orientacyjno - porządkowa: "Wesołe i smutne dźwięki - wesołe i smutne obrazki"
4. Zabawa dydaktyczna: "Co szkodzi przyrodzie?"
5. Omówienie wykonanych prac.
Dzieci bawią się przy piosence, wykorzystując do tego zebrane w sali
pompony z krepy, kolorowe sylwety kwiatów, zwierząt...
Nauczycielka zachęca dzieci do wypowiedzenia się na w/w temat -
podzielenia się własnymi przeżyciami
i spostrzeżeniami.
Przed zabawą dzieci umawiają się z nauczycielką, które dźwięki są smutne, a które wesołe.
-dźwięki smutne - dzieci wybierają rozłożone w sali rysunki
smutne (np. dymiące kominy, rozrzucone śmieci) i wkładają je do obręczy
czarnej - z minką smutną
-dźwięki wesołe - dzieci wybierają rysunki wesołe (np. ludzie jadący
rowerem, kwiaty, ptaki, słońce) i wkładają do obręczy czerwonej - z minką
wesołą
Nauczycielka proponuje zabawę. Na dwóch bardzo dużych arkuszach papieru
należy nakleić obrazki (na pierwszym wesołe, na drugim smutne) i wzbogacić
je odpowiednio wesołymi i smutnymi rysunkami. Dzieci mogą wyciąć jeszcze inne ilustracje
ze starych czasopism.
Prace można nazwać: "Wesołe miasto" i "Smutne miasto".
Dzieci mogą rozdzielić prace wg uznania, ale można też wykorzystać np.
"Czarodziejski kapelusz z dwukolorowymi losami".
Dzieci wypowiadają się - porównują prace.
Nauczycielka zadaje pytanie; "Gdzie chciałybyście żyć?"
Dzieci odpowiadają ustawiając się wokół jednej z dwóch wykonanych prac.
Wycieczka do lasu" - scenariusz zabaw w teatr.
Prowadząca: Wiesława Kubiak Grupa: 5- 6 latki
Cele operacyjne: - dziecko wie, że las jest domem zwierząt i ptaków, a ludzie są w nim tylko - gośćmi, nie wolno im niszczyć przyrody - dziecko rozumie szkodliwość pozostawiania odpadów w lesie
Przebieg:
1. Teatrzyk sylwet na podstawie opowiadania nauczycielki "Goście w lesie".
2. Omówienie teatrzyku z wykorzystaniem historyjki obrazkowej.
3. Zabawa pantomimiczna "Zwierzęta w lesie".
4. Zabawy w teatr z wykorzystaniem "kostki z obrazkami"
5. Zakończenie zabaw.
"Goście w lesie" Był upalny dzień. W lesie zwierzęta odpoczywały po zabawie, a ptaszki cicho śpiewały. Nagle odpoczynek zwierzętom przerwały czyjeś krzyki i głośna muzyka z radia. To rodzina Niedbalskich przyjechała samochodem do lasu. Tata zacząłmyć samochód w małym strumyku, a mama rozłożyła koc i przygotowywała piknik. Dzieci biegały, krzyczały i łamały gałązki., by zrobić z nich szałas. Chciały zniszczyć mrowisko, ale na szczęście mrówki wiedziały, czego boją się dzieci. Już chciały rzucać szyszkami w ptasie gniazdka, kiedy nagle mama zawołała wszystkich na piknik. Tata palił akurat papierosa, niedopałek rzucił w krzaki i nie martwiąc się o nic poszedł coś zjeść. Wszyscy najedli się do syta i postanowili wrócić do domu. Dzieci chciały pozostawić po sobie miłą pamiątkę - wycięły małe serduszko w korze młodego drzewka. Rodzina Niedbalskich wróciła do domu, a w lesie został bałagan. Smutne zwierzęta patrzyły na rozrzucone papiery i butelki, połamane gałęzie, zerwane kwiaty i... "Co to?"-zawołały. Papieros tlił się jeszcze. "Co teraz będzie z naszym domem?"- wołały. Ptaki zaczęły głośno śpiewać, zwierzęta biegały iskakały przestraszone. Pan leśniczy zaniepokoił się ich zachowaniem.Przybiegł, zalał wodą niedopałek, pozbierał śmieci i gałęzie. Smutno popatrzył na zniszczone drzewka i mówił coś cicho..., ale zwierzęta nic nie usłyszały. Do późna zwierzęta cicho rozmawiały. Cieszyły się, że jest ktoś kto dba o nie i o ich piękny dom. "Tak byśmy chciały, żeby odwiedzali nas tylko ludzie, którzy szanują przyrodę, oni nam nie zrobią krzywdy - powiedziały zasypiając.
Dzieci otrzymują obrazki dotyczące teatrzyku, rozkładają je przed sobą. Opowiadają teatrzyk układając przy tym obrazki zgodnie z kolejnością zdarzeń.
Dzieci wybierają sobie opaski z sylwetami zwierząt lub ptaków. Przy dźwiękach muzyki relaksacyjnej ("Kojący śpiew ptaków", dzieci poruszają się, naśladują ruchami ciała, gestami, mimiką zachowania mieszkańców lasu.
Dzieci dzielą się na 5 zespołów, losując np. kolorowe kuleczki z krepy (5 kolorów). Na każdej stronie kostki jest obrazek: -wesołe zwierzęta bawią się w czystym lesie -wizyta gości - Niedbalskich -las pozostawiony po wizycie gości - smutek zwierząt -zwierzęta "wołają o pomoc" -pomoc leśniczego -radość zwierząt z uratowania ich domu
Każda grupa przedstawia scenkę- pantomimiczną wg obrazka. Następnie opowiadają wylosowany fragment opowiadania, mogą go również inscenizować, tym razem wykorzystując możliwości werbalne. Ostatni obrazek przedstawia nauczycielka, aby wszystkie dzieci miały wybór.
Nauczycielka prosi o krótką odpowiedź na pytanie "Jak ty zachowasz się w lesie?" Każdy "mały przyjaciel przyrody" otrzymuje zielone serduszko. |
TEMAT: GDZIE MIESZKA WODA?
Cele ogólne:
- rozwijanie umiejętności uważnego słuchania i wypowiadania się na temat
,,Jak wędrowała kropla wody?"
- wzbogacanie słownictwa dziecka
- rozwijanie sprawności dużej i małej motoryki
- wspólne podejmowanie prac zbiorowych
Cele operacyjne:
- słucha wypowiedzi innych
- wie jak wędrowała kropla wody
- czyta za nauczycielem wyrazy globalne: źródło, strumyk, potok, rzeka, morze
- potrafi wymyślić odgłosy jakie wydaje wody
- wydziera z gazety paski
- potrafi zgodnie bawić się z innymi
- potrafi zgodnie wykonać pracę w swoje grupie
Pomoce: film rysunkowy, napisy globalne, folia malarska, folia aluminiowa,
muszla, klej, gazety, farby, szary papier, kasety z muzyką relaksacyjną,
instrumenty wykonane z pudełek po jogurcie, różne przybory gimnastyczne do
toru przeszkód
PRZEBIEG:
1.,,Jak wędrowała kropla wody?"- dzieci oglądają film rysunkowy i słuchają opowiadania nauczycielki.
Film w całości zostaje rozwinięty i przypięty do tablicy ściennej.
2.Podpisanie filmu napisami do czytania globalnego.
Pytania do dzieci:
-jak nazywa się miejsce skąd kropla wyruszyła w podróż?
-źródło- pokazanie podpisu i umiejscowienie w odpowiednim miejscu na filmie, obrazek ze źródłem
-co wypłynęło ze źródła?
-strumyk- postępowanie jak przy pierwszym napisie
-w co zamienił się strumyk?
- potok
-co płynęło przez miasto?
- rzeka
-do czego wpadła rzeka?
-morze
Po umieszczeniu wszystkich wyrazów czytamy je wspólnie jeszcze raz.
3.,,Kropla wody wędruje w naszej sali"
Dzieci podchodzą do przygotowanego z folii aluminiowej biegu rzeki odźródła po morze. Nauczycielka
wlewa trochę wody, dzieci obserwują jej bieg. Doświadczenie powtarzamy z każdym dzieckiem.
4.,,Wędrujące krople"- zabawa ruchowa ( muzyka relaksacyjna).
Dzieci naśladują poruszając się za nauczycielką kolejno strumyk, potok, rzekę.
Omijają kolejne przeszkody. Dochodzą do folii malarskiej, którą delikatnie rozwijają.
Falują folią naśladując morze : leniwe, szumiące z lekkimi falami, wzburzone itp.
Na zakończenie zabawy rozkładają folię i siadają na około niej.
5.,,Kropla rozmawia z muszelką"- ćwiczenie ortofoniczne.
W morzu kropla spotkała muszelkę z którą rozmawiała.
Nauczycielka pokazuje muszlę morską .
Dzieci kolejno mogą przykładać ją do ucha i wsłuchiwać się co słyszą.
Muszla wędruje na środek folii.
Nauczycielka zadaje pytanie: ,,Jak kropla mogła rozmawiać z muszelką?"
Kto chce powiedzieć podchodzi do muszli bierze ją do ucha i podaje swoją propozycję.
Np. Kap, kap, kap
Plum,plum,plum,
Chlup, chlup, chlup
Każdą propozycję rytmizujemy głosem i ruchem.
6.,,Przywitanie kropli z muszlą" -wykonanie utworu ,,Pizzicato" nanietypowych instrumentach,
propozycja wg. J.Tarczyńskiego.
7.,,Płynie sobie..." - zabawa z gazetami.
Dzieci dostają kawałek gazety z której za nauczycielem drą paski.
Pierwszy paseczek to będzie strumyczek
Drugi paseczek to rwący potok
Trzeci paseczek szeroka rzeka
Czwarty paseczek to ogromne morze
Dzieci wodzą palcem po paskach , stopami ,układają w dowolny sposób swoją rzeczkę.
8.,,Rozbiegane krople"- z pasków dzieci robią kuleczki i na folii podrzucają je do góry.
Celowanie kulkami do koszyczków.
9.,,Rzeczka"-praca plastyczna w grupach.
Na szarym papierze narysowana linia przedstawiająca bieg rzeki, dziecinaklejają kulki na linię
(tworzą swoją rzekę), potem malują farbami krajobraz na brzegach według własnego pomysłu.
Scenariusz imprezy integracyjnej grup ,,0” i kl. I
DATA: 14.06.2005r
UCZESTNICY: grupy: ,,Żabki” i ,,Skrzaty”, klasy I.
MIEJSCE: sala przedszkolna
PROWADZĄCA: Iwona Cierniak
OSOBY WSPOMAGAJĄCE: M. Jańczak, V. Mrozińska
CEL IMPREZY: popularyzacja tematyki europejskiej i zainteresowanie nią dzieci.
CELE DYDAKTYCZNE: dziecko:
· potrafi zgodnie pracować w grupie,
· rozumie ideę uczciwego współzawodnictwa,
· wskazuje zachowania wzmacniające grupowe więzi,
· potrafi wykorzystać zdobyte wiadomości na temat krajów UE w rozwiązywaniu zadań konkursowych,
· potrafi swobodnie i logicznie wypowiadać się.
METODY: czynna -zadań stawianych do wykonania.
FORMA: zespołowa.
LITERATURA: ,,Najmłodsi w Europie - podróże z Misiem Unisiem” - K. E. Dębska,
,,Poznajemy kraje Unii Europejskiej” - I. Fechner-Sędzickiej , D.Główczewskiej i A. Nehring
„111 zabaw w edukacji europejskiej”. D. Główczewskiej, I.Fechner-Sędzickiej
PRZEBIEG IMPREZY:
Powitanie
Prowadzący wita wszystkie drużyny na I Turnieju Wiedzy o Unii Europejskiej. Drużyny umówionym gestem witają się ze sobą.
Wspólne zaśpiewanie ,,Hymnu Małego Europejczyka
Wprowadzenie
Prowadząca wyjaśnia zasady turnieju. . Każda grupa pracuje na punkty - symbole umowne, a punkty zdobywa za prawidłowo wykonane zadanie. Wygrywa ta drużyna, która zbierze najwięcej punktów.
Zadanie 1 - układanie puzzli
Drużyny wybierają po trzech przedstawicieli, których zadaniem będzie układanie puzzli przedstawiających Europę. Punktowana będzie szybkość wykonania zadania.
Zadanie 2 - ,,Domino państwo - stolica”
Drużyny otrzymują po dwie koperty. Jedna zawiera (6) flagi państw UE a druga nazwy państw. Zadaniem drużyn jest połączyć flagę z nazwą państwa. Punktowana będzie poprawność wykonania zadania: flaga + nazwa państwa -
1 punkt.
Zadanie 3 - ,,Powitanka europejska”
Prowadzący podaje uczestnikom zabawy informacje nt. wybranego kraju europejskiego. Zadaniem dzieci jest powitać się z jak największą liczbą kolegów, w jak najkrótszym czasie, w sposób podany przez N. I tak:
- jesteśmy w Polsce - ,,Przybij piątkę” (klaśnięcie prawą dłonią o prawą dłoń kolegi);
- jesteśmy w Finlandii - dotknij nosem do nosa kolegi;
- jesteśmy we Włoszech - uścisk ramion i lekkie klepnięcie po plecach.
Zadanie 4 - ,,Zgadywanki”
Drużyny kolejno losują numery pytań - zagadek i udzielają na nie poprawnej odpowiedzi. Każda poprawna odpowiedź punktowana będzie 1 punktem.
Zagadki:
1. Jakie państwo słynie z koronek? (Belgia)
2. Jak nazywa się Maskotka UE? (Syriusz)
3. Komu zawdzięczamy ubieranie choinki na Boże Narodzenie? (Niemcy)
4. Który kraj ma tulipany i wiatraki, gdzie mieszkańcy noszą drewniane chodaki? (Holandia)
5. Jakie kolory ma flaga niemiecka? (czarny, czerwony, żółty)
6. Kto napisał ,,Śpiącą Królewnę”? (bracia Grimm)
7. Jakie państwo kształtem bucik przypomina, na gondoli płynie chłopak i dziewczyna? (Włochy)
8. Skąd pochodzi św. Mikołaj? (Finlandia)
9. Stolicą jakiego państwa jest Warszawa? (Polska)
10. Gdy na nartach pojeździć chcecie, do jakiego kraju pojedziecie? (Austria).
Zadanie 5 - ,,Tajemniczy gość”
Prowadzący informuje drużyny, że za chwilę odwiedzi nas tajemniczy gość. Zadaniem dzieci będzie odgadnięcie jakim językiem i z jakiego kraju ,,przybył” gość, aby się tego dowiedzieć, drużyny musza zadawać gościowi pytania, na które on odpowiadać będzie: TAK lub NIE. Punkt otrzyma ta drużyna, która szybciej poda prawidłową odpowiedź.
Zadanie 6 - ,,Skąd to znam?”
Prowadzący prezentuje kuferek, w którym znajdują się koperty. Każda z kopert zawiera charakterystyczne symbole krajów europejskich np. tulipan, gondola, Św. Mikołaj, Pinokio, itp. Zadaniem dzieci jest odgadniecie, z jakiego kraju on pochodzi. Drużyny kolejno losują koperty, za każdą poprawną odpowiedź otrzymują punkt.
Zakończenie
Po wykonaniu wszystkich zadań, opiekunowie każdej z grup liczą zdobyte punkty. Zwycięża ta drużyna, która zdobyła największą liczbę punktów.
,,Jestem Europejczykiem”
Na zakończenie turnieju dzieci w nagrodę otrzymują ,,Dyplom Małego Europejczyka” i składają ślubowanie:
1. Zawsze będę uśmiechnięty.
2. Z radością będę uczestniczył w zabawach.
3. Będę pomagał słabszym i przyjaźnie odnosił się do wszystkich ludzi.
4. Będę szanował zwyczaje i kulturę innych narodowości.
5. Będę dbał o przyrodę.
Temat kompleksowy: „Pomagamy ptakom”.
Temat dnia: „Czworo gości w karmniku”.
Metody: pokaz, rozmowa, ćwiczenie praktyczne.
Cele:
Dziecko:
Ø potrafi dobrać odpowiedni rym;
Ø przelicza w zakresie czterech (liczebniki główne i porządkowe)
Ø rozpoznaje niektóre ptaki (wróbel, sikora, gołąb, gawron);
Ø rozumie potrzebę dokarmiania ptaków podczas zimy;
Ø doskonali umiejętność posługiwania się nożyczkami;
Środki dydaktyczne:
Ø rymowanki (zima, karmnik, bałwanek);
Ø opaski z „dziubkami” ptaków;
Ø opowiadanie M. Kownackiej „Zima”;
Ø sylwety: karmnik, ptaki: wróbel, sikora, gołąb, gawron;
Ø duża obręcz;
Ø sylwetki ptaków do kolorowania;
Ø kredki, klej, nożyczki,
Ø karta pracy „Karmnik”;
Przebieg:
Ø Dzieci siedzą na dywanie.
Ø Kończenie rymowanek:
- Sypie, wieje, drzewa zgina, bo to jest mroźna ... (zima)
- O co ptaszki tyle krzyku? Zaraz będzie jedzenie w ... (karmniku)
- Stoi w ogrodzie, śmieszny biały panek - wiem to jest ... (bałwanek)
Ø Zabawa ruchowa „Głodne ptaszki”.
Nauczyciel rozdaje opaski dzieciom - ptaszkom. na środku dywanu kładzie dużą obręcz - karmnik. Dzieci biegając po sali naśladują małe, głodne ptaszki. Na znak nauczyciela (dźwięk grzechotki) zbiegają się do karmnika i palcem naśladują dziobanie ziaren.
Ø Dzieci siadają na dywanie.
Ø Nauczyciel umieszcza na tablicy sylwetkę karmnika i opowiadając przypina przy „karmniku” sylwety ptaków.
Bartek umieścił za oknem karmnik, nasypał do niego nasion i okruchów, zawiesił też na gwoździku słoninkę. Schował się za firanką i obserwował, co się dzieje.
Pierwszy przyleciał ciekawy wróbel, porozglądał się, poćwierkał i zaczął jeść okruszki. Druga przyleciała sikorka i zaczęła skubać słoninkę. Trzeci przyleciał gołąbek i zaczął dziobać ziarenka słonecznika. A ostatni, czwarty, przyleciał duży gawron, który nie zmieścił się w karmniku i usiadł na jego dachu. Gdy się schylił, to dostał dziobem do ziarenek. W ten sposób żaden ptak nie pozostał głodny
Ø Dzieci odpowiadają na pytania zadawane przez nauczyciela
- Który ptak przyleciał do karmnika pierwszy? (wróbel)
- Który ptak przyleciał do karmnika drugi (sikora)
- Który ptak przyleciał do karmnika trzeci (gołąb)
- Który ptak przyleciał do karmnika czwarty (gawron)
Ø Wspólne liczenie ptaków w karmniku
Ø Chętne dzieci liczą ptaki znajdujące się w karmniku.
Ø Dzieci siadają do stolików wycinają sylwetkę karmnika. Następnie kolorują sylwetki ptaków i naklejają je na sylwetę karmnika.
Ø Po skończeniu zadania dzieci pomagają porządkować miejsce pracy i podejmują zabawy dowolne.
47