Scenariusze lekcji, Studia Pedagogiczne, scenariusze


Temat: W Krainie Jesieni 

Cele ogólne:

·        Rozwijanie ekspresji twórczej i wyobraźni

·        Stymulowanie rozwoju uwagi i pamięci

·        Rozwijanie zmysłu słuchu i dotyku

·        Doskonalenie umiejętności wypowiadania się na dany temat

·        Integracja środowiska dzieci i rodziców poprzez stwarzanie im możliwości wspólnych działań

Cele szczegółowe:

·        Dziecko umie wyrazić ruchem muzykę

·        Potrafi naśladować gestem czynność

·        Umie nazwać kolory

·         Zna nazwy figur geometrycznych

·        Potrafi podzielić wyraz na sylaby oraz wyróżnić głoskę w nagłosie

·        Umie podzielić zbiór elementów na podzbiory

·        Potrafi w prosty sposób wyjaśnić pojęcie „muzyka”

·        Potrafi określić uczucie smutku

Metody: aktywizujące

Formy pracy: indywidualna, zespołowa

Środki wspomagające działanie: strój pdróżnika dla nauczyciela, nagrania, puzzle z kartonu, owoce, kosz z darami jesieni, trzy klucze, ilustracja smutnej Pani Jesieni, , obrazki z ilustracjami przedmiotów, gazeta, łyżeczka, drewniany klocek, ołówek, plastikowe pojemniczki,

Przebieg zajęć:

1.     Zabawa integracyjna „Powitanie”- dzieci poruszają się w rytm muzyki, na przerwę w muzyce witają się poszczególne części ciała ( ręce, stopy, kolana ,łokcie, ) .

2.     Prośba podróżnika- nauczycielka przebrana za podróżnika z latającym dywanem. Dzieci mają razem z podróżnikiem udać się do Krainy Jesieni, gdyż Jesień potrzebuje pomocy. Muszą podczas podróży zdobyć 3 klucze otwierające bramę do Krainy.

3.     Latający dywan- dzieci muszą zapamiętać odgłosy jakie słyszały podczas lotu.

4.     Czarodziejski kosz- 1 klucz- dzieci rozpoznają dotykiem ( mają zawiązane oczy ) dary jesieni

5.     Podróż - zabawa pantomimiczna

·        Przedzieranie się przez krzaki ( pokaz ruchem )

·        Podnoszenie ciężkich kamieni

·        Przeskoki przez kałuże

·        Przechodzenie przez kłujące kamyki

·        Przejście przez niski tunel Przejście przez błoto (pokaz ruchem ciała)

6.     Kolorowe grupy - 2 klucz, -dzieci podzielone na 3 grupy

·        Puzzle figury geometryczne

·        Podział elementów na zbiory - owoce, przeliczanie elementów

·        Losowanie obrazków- wyróżnianie głoski w nagłosie, podział wyrazu na sylaby

7.     Statek -podróż po kolejny klucz

8.     „Jesienny taniec”- swobodna improwizacja ruchowa do utworu „Jesień” Vivaldiego -3 klucz

9.     Wejście do krainy- obserwacja ilustracji przedstawiającej smutną Panią Jesień

·        Odgadnięcie nastroju

·        Rozmowa na temat smutku, kiedy jesteśmy smutni, z jakich powodów

·        Poinformowanie o przyczynie smutku Jesieni ( zabrano muzykę z jej krainy)

10. Swobodne wypowiedzi na temat co to jest muzyka, jak ją tworzymy, próby wydobycia muzyki z prostych przedmiotów ( kubek, łyżeczka, klocki itp.)

11. Prośba Pani Jesieni: przygotowanie wraz z rodzicami instrumentów z różnorodnych materiałów ( na zajęciach lub w domu)

 

SCENARIUSZ ZAJĘCIA  "DESZCZOWE ZABAWY"

 

CEL  OGÓLNY: Rozwijanie  umiejętności  uczestniczenia  w  zabawach  z  elementami  improwizacji ruchowej

CELE  OPERACYJNE: dziecko:

                                  - wie  jak  ubrać  się  kiedy  pada  deszcz

- potrafi  poruszać  się  w  przestrzeni  przy  muzyce

- umie  odróżnić  głośność  dźwięków  o  różnym  natężeniu ( cicho- głośno)

METODY: - czynne: zadań  stawianych  do  wykonania, kierowania  własną  aktywnością  dzieci

                 - słowne: wiersz, rozmowa, objaśnienia  i  instrukcje

                 - metody  pedagogiki  zabawy

- metoda  zadań  inspirujących

FORMY  ORGANIZACYJNE: praca  z  całą  grupą, praca  w  małych  zespołach

ŚRODKI  DYDAKTYCZNE:       magnetofon, kaseta  z  nagraniem  padającego  deszczu,

                                             nagranie               

                                             melodii  Tzadik  Katamar  do  tańca „Deszczyk”, wiersz  J.Kulmowej

                                             pt. „Kiedy  pada”, kostka  do  gry  z  widocznymi  jednym  i  dwoma 

                                             oczkami, gazety, płachta  folii, papierowe  kałuże, kaseta  z

                                             nagraniem „Deszczowa  piosenka”, kalosze, czerwony  parasol,

                                             płaszcz  przeciwdeszczowy, kredki, farby  plakatowe, klej, pędzle,   

                                             kolorowe  kawałki  papieru  kolorowego, figury  geometryczne  z

                                             papieru  samoprzylepnego, duże  arkusze  papieru  z narysowanymi 

                                             parasolami, kolorowe  parasole

PRZEBIEG:

1. Wprowadzenie  do  zajęcia  poprzez  wysłuchanie  wiersza  J.Kulmowej  pt. „Kiedy  pada” (recytacja  przy  podkładzie  muzycznym  padającego  deszczu)

                               A  kiedy  tak  pada  i  pada,

                               ogromnie  jestem  rada

                               i  kalosze  wkładam  bardzo  duże,

                               żeby  włazić  w  największe  kałuże,

                               żeby  mąć, miesić  błoto  rozpryśnięte

                               i  być  kaczką

                               albo  okrętem.

                               A  niech  spadnie  ulewa,

                               niech  roztańczą  się  drzewa

                               to  pofrunę  nad  lasem, nad  polem

                               pod  czerwonym,

                               ulubionym

                               parasolem.

2. Rozmowa  z  dziećmi  nt. wiersza

- Jak  jestem  ubrana?

- Kiedy  tak  się  ubieramy? 

3. Taniec  integracyjny „Deszczyk”  n-lka  wyraża  za  pomocą  gestów  charakter  melodii

- pada  deszcz ( ruch  rąk  i  palców  z  góry  na  dół, oburącz )

- wieje wiatr  ( jednoczesny  ruch  ramion  i  rąk  na  prawo  i  lewo )

- błyskawica  ( klaśnięcie  w  dłonie )

- grzmot  ( tupnięcie  nogą )

- tęcza  ( jednoczesne  rozłożenie  rąk  i  ramion  od  środka  na  boki )

Dzieci  powtarzają  gesty  n-lki

4. Zabawa  ruchowa „Deszcz  i  kałuże” ( n-lka  wyjaśnia  dzieciom  reguły  zabawy, trzymając  w  dłoni  dużą  kostkę  do gry.Gdy  pokazuje  na  kostce  jedno  oczko, dzieci  przeskakują  przez  kałuże; gdy  wskazuje  dwa  oczka, dobierają  się  w  pary  i  wędrują  pod  wyobrażonym  parasolem. ) 

5. Zabawa „Dokończ  zdanie” ( n-lka  zachęca  dzieci  do  zabawy  polegającej  na  dokończeniu  zdania: Kiedy  pada  deszcz  lubię........Proponuje  aby  dzieci  spróbowały  melodyzować  własne  teksty.Sama  daje  przykład  i  pokazuje  sposób  melodyzacji. )

6. Zabawa „Deszcz” ( n-lka  rozdaje  dzieciom  po  jednej kartce  gazety.Dzieci  trzymają  ją  w  jednej  ręce, a  palcem  drugiej  stukają, naśladując  padający  deszcz.Mocne  stukanie  ma  wtórowac  muzyce głośnej, a  słabe  cichej. )

7. Zabawa  ruchowa „Z  małej  chmurki  duży  deszcz” ( dzieci  podzielone  są  na  dwie  grupy.Jedna  staje  na  środku  sali, trzymając  oburącz  brzeg  płachty  foliowej- jest  to  chmura, która  opada  i  unosi  się  do  góry.Pozostałe  dzieci  to  deszcz, siedzą  na  podłodze, mając  chustę  nad  głowami.Gdy  dzieci  słyszą  muzykę „deszcz  pada”, czyli  dzieci  ukryte  pod  chustą  wybiegają  i  poruszają  się  dokoła  trzymających  folię.Zabawę  można  powtórzyć, kiedy  dzieci  zamienią  się  rolami. )

8. Taniec  z  wyobrażonym  parasolem. ( dzieci  tańczą  przy „Deszczowej  piosence”, naśladując  ruchy  wykonywane  przez  n-lkę. )

9. Praca  plastyczna „Ozdabiamy  parasole” (dzieci  podzielone  są  na  3  grupy.Na  dużych  arkuszach  papieru  narysowane  są  parasole, które  dzieci  ozdabiają.Pierwsza  grupa  koloruje parasol  kredkami, druga  maluje  farbami  plakatowymi, trzecia  nakleja  kolorowe  kawałki  papieru  kolorowego. )

Temat zajęcia - „ Moje spotkanie z drzewem”

                   - zajęcie z zakresu edukacji ekologicznej

                   -  wiek dzieci - 5-latki

    CELE -  kształtowanie więzi emocjonalnej z przyrodą, uwrażliwienie na   

              jej piękno i konieczność jej poszanowania,

                     - wielozmysłowe poznawanie drzewa,

                     - rozbudzanie ciekawości poznawczej i zachęcenie do aktywności

                       badawczej,

              - poszerzanie wiedzy ekologicznej,

                     - dostrzeganie piękna przyrody wiosną,

                     - wzbogacanie słownictwa,

                     - budzenie radości podczas zabawy,

                     -  kształcenie szybkiej reakcji na sygnały dźwiękowe,

                     - rozwijanie inwencji twórczej dziecka.

 

     METODY - czynne - samodzielnych doświadczeń,

                        - oglądowe - obserwacja i pokaz,

                        - słowne - objaśnienia instrukcje,

 

     FORMY PRACY - z całą grupą i indywidualna

 

     POMOCE - lupy, rolki po papierze toaletowym,

                           aparat fotograficzny, koperty z zagadkami o tematyce 

                           przyrodniczej, kreda;

 

                                         PRZEBIEG ZAJĘCIA

 

1.     Wyjście do ogrodu przedszkolnego.

 

2.     Zabawa - „Pochód drzew”

      Dzieci - drzewa  maszerują po obwodzie koła w rytm akompaniamentu. Idą na palcach , z ramionami wysoko uniesionymi w górę - to są wysokie , smukłe topole. Następnie idą pochylone do przodu, z opuszczonymi rękoma - to są wierzby płaczące. Gdy akompaniament cichnie - dzieci zatrzymują się i stoją w bezruchu.

 

3.     „Przywitaj się z powietrzem” - dzieci stoją w kregu, wdychają i wydychają powietrze, wykonują kilka skłonów, przysiadów, podskoków i wymachów.

 

4.     Krótka rozmowa na temat pogody ( dzieci ruchem pokazują, jaką mamy pogodę ).

 

 

5.     Zabawy dydaktyczno - badawcze :

·        „Poszukaj wśród drzew swojego przyjaciela”- każde dziecko wybiera sobie drzewo . Zapoznaje się z nim za pomocą dotyku, węchu i wzroku ( przytula się, obejmuje, wącha korę, przygląda się gałązkom i pąkom. Zwraca uwagę na barwy, odszukuje takich samych kolorów na własnym ubraniu (wypowiedzi dzieci). Do obserwacji można wykorzystać lupę.

·        „Co mówi moje drzewo?” - każde dziecko zapoznaje się z drzewem za pomocą słuchu. Przykłada do pnia najpierw ucho, a potem rolkę po papierze toaletowym         ( wypowiedzi dzieci).

·        „Moje drzewo nazywa się…” - każde dziecko po obserwacji nadaje własne imię drzewu, opowiada o swoim drzewie.

 

Po zakończeniu wypowiedzi nauczyciel fotografuje dzieci na tle drzew.

Zdjęcie drzewa wykonane wiosną pozwoli na dostrzeżenie zmian i różnic

w jego wyglądzie latem, jesienią i zimą.

Analiza słuchowa wyrazu - „drzewo” ( wyodrębnianie głoski w nagłosie, wygłosie, podział wyrazu na głoski i sylaby - przeliczanie głosek i sylab.

 

6.     Zabawa ruchowa - „ Dzieci i drzewa” - dzieci łączą się w pary, jedno dziecko jest drzewem (stoi nieruchomo), drugie biega; na hasło „ukryj się”- kuca za swoim drzewem;

Następnie wszystkie dzieci „zamieniają się” w drzewa i stojąc w małym rozkroku, unoszą do góry ręce naśladując szum wiatru ( lekkiego i silnego ).

 

7.     Rozwiązywanie zagadek o drzewach. Zagadki znajdują się w kopertach, oznaczonych kolorami (dzieci odszukują daną kopertę ukrytą w ogrodzie, rozwiązują zagadkę).

 

ZAGADKI:

·        Ani wiosną, ani latem igieł na nich nie zabraknie.

                Także zimą i jesienią igły na nich się zielenią.  ( drzewa iglaste)

 

·        Zieloną nosi koronę, przed skwarem daje ochron. (drzewo)

 

·        Pod jakim drzewem na pewno dzik i wiewiórka znajdzie małe żołędzie? (dąb)

 

·        Jak się to drzewo nazywa, które się białą korą okrywa? ( brzoza )

 

·        Ma we swej koronie chyba dla igraszki, przedziwne nasiona skrzydlate jak ptaszki. ( klon )

 

 

 

8.     Nazwy drzew - wypowiedzi dzieci ( podział na drzewa owocowe, iglaste i liściaste ).

 

9.     „Czy drzewa należy szanować?” - wypowiedzi dzieci.

       ( nie zrywać liści , nie niszczyć kory, nie łamać gałęzi )

 

10. Zabawa ruchowa  „Domki wokół drzewa”- dookoła drzewa są narysowane kredą koła - domki; Dzieci wchodzą do domków ( jedno dziecko nie ma domku), na sygnał wybiegają i podskakują dookoła drzewa, na hasło „dzieci do domków”  szukają dowolnego domku.

Następnie dzieci spacerują wokół swoich domków, zatrzymują się i nasłuchują odgłosów przyrody. Potem naśladują głos kukułki: ku-ku, ku-ku, oraz dzięcioła: puk-puk, puk-puk.

 

11. „ Narysuj drzewo” - każde dziecko otrzymuje kredę i na betonie rysuje dowolne drzewo.

 

 

12. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciu. Powrót do przedszkola

SCENARIUSZ ZAJĘCIA DLA DZIECI PIĘCIOLETNICH

 

TEMAT: Ziemia - błękitna planeta.

Cele:

Ø      uświadomienie dzieciom teorii, że „Ziemia krąży wokół Słońca”,

Ø      rozumienie zjawiska, że dzień następuje po nocy,

Ø      wzbogacenie słownictwa dzieci o nowe wyrazy: grawitacja, stan nieważkości, kontynenty,

Ø      zwrócenie uwagi na konieczność ochrony Ziemi przed szkodliwym wpływem zanieczyszczeń,

Ø      globalne czytanie wyrazu: ZIEMIA,

Ø      doskonalenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów,

Ø      uogólnianie i rozwijanie twórczego myślenia przy rozwiązywaniu zagadek,

Ø      rozwijanie aktywności plastycznej dziecka.

Pomoce:

Ø      magnetofon, nagranie „Samolot” (pedagogika zabawy),

Ø      koperty oznaczone cyframi 1 - 8 z treściami zagadek,

Ø      lampka, globus,

Ø      plastelina, szablon „Ziemi” wycięty ze brystolu,

Ø      zdjęcie planety Ziemia,

Ø      ilustracje do zagadek (kosmos, księżyc, kometa, niebo, słońce, gwiazdy, ziemia, rakieta),

Ø      pacynka chłopca.

Literatura:

Ø      Stec J. „Zagadki dla najmłodszych”

Ø      Rup I. „Radek w kosmosie” (fragm. opowiadania)

 

Przebieg zajęcia

 

1.      Powitanie - dzieci spacerują po sali, na sygnał witają się rączkami, pleckami, kolankami itd.

2.      Zaproszenie dzieci, aby usiadły w kręgu.

      Każde dziecko próbuje dokończyć zdanie: „Ziemia jest jak .... .”  

3.      Rozwiązywanie zagadek: kosmos, księżyc, kometa, niebo, słońce, gwiazdy, ziemia, rakieta;

-         treść zagadek umieszczona jest w kopertach oznaczonych cyframi 1 - 8, dzieci wyszukują daną kopertę, przeliczają kropki na kopercie 1. ,2.. ,3... itd.,

-         po odgadnięciu zagadki, wyszukują obrazek będący jej rozwiązaniem i wieszają na tablicy,

-         wyodrębnianie pierwszej głoski w wyrazach, podział na sylaby, przeliczanie sylab.

4.      Zabawa ruchowa przy utworze „Lecimy samolotem” - naśladowanie czynności takich, jak: zapinanie pasów, uruchomienie silników, lot w przestworzach, turbulencje, lądowanie.

5.      Zaproszenie dzieci, aby usiadły w kręgu.

6.      Opowiadanie nauczycielki na podstawie utworu Rup I. „Radek w kosmosie” z wykorzystaniem pacynki chłopca.

7.      Rozmowa na temat treści opowiadania:

-         wyjaśnienie znaczenia nowo poznanych słów, min. grawitacja, stan nieważkości,

-         wyjaśnienie dlaczego Ziemia jest nazywana błękitną planetą,

-         zwrócenie uwagi na szkodliwy wpływ zanieczyszczeń na nasze środowisko,

-         zastanowienie się, co Radek razem z dziećmi mogą zrobić, by uratować Ziemię przed zanieczyszczeniami.

8.      Oswajanie dzieci z pismem drukowanym:

-         zapytanie dzieci, co przedstawia ilustracja na tablicy,

-         pokazanie dzieciom napisu drukowanymi literami -  ZIEMIA,

-         wspólne odczytanie wyrazu,

-         przypięcie napisu pod ilustracją.

9.      Zabawa ruchowa

Dzieci biegają po całej sali w rytm muzyki naśladując lot rakiety (płyta CD). Na przerwę w muzyce dzieci naśladują poruszanie się w stanie nieważkości - „fruwają” jak ptaki oraz podskakują - jak odbijająca się piłka.

10.  Przeprowadzenie doświadczenia, które ma uświadomić dzieciom teorię, że „Ziemia krąży wokół Słońca” i wyjaśnić - dlaczego po dniu następuje noc?

Na stoliku stoi globus (Ziemia), a obok jest zapalona lampka (Słońce) - światło lampki skierowane jest na globus. Obracając „Ziemię” wokół własnej osi, wyjaśniam dzieciom zjawisko występowania dnia i nocy. W trakcie doświadczenia dzieci pokazują miejsca na „Ziemi”, gdzie jest dzień i gdzie zapada noc.

11.  Praca plastyczna - wypełnianie konturu „Ziemi”(jednej półkuli) plasteliną,

-         wykorzystanie koloru niebieskiego, zielonego, żółtego, 

-         próby odwzorowywania kształtów wybranych kontynentów.

12.  Zorganizowanie wystawki prac dzieci.

13.  Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.

Opracowała Marzena Jantas

 

Zagadki

 

Co to za przestrzeń między Ziemią, Księżycem

planetami oraz między gwiazdami?

                                                         (kosmos)

 

Zawsze jest nad nami. To płacze czasami deszczem,

to śmieje się słońcem albo gwiazd tysiącem.

                                                                              (niebo)

 

Jej długi warkocz złotem błyska, siostrą jest gwiazd i księżyca.

Rzadko odwiedza nasze niebo. Niesie wieści. Jakie?

To tajemnica.

(kometa)

 

Kiedy po niebie wędruje nocą, dokoła niego gwiazdy migocą.

Raz jest jak rogalik, raz okrągły jak talerz.

Kiedy słońce wschodzi, wnet z nieba ucieka.

                                                                        (księżyc)

 

Co to za złota świetlana kula, która swym ciepłem Ziemię otula?

                                                                                                        (słońce)

 

Z ziemi do gwiazd mknie pocisk złoty, szybszy niż wiatr i samochody.

                                                                                                                   (rakieta)

 

W dzień ich nie ujrzysz, chociaż są nad nami.

Można je zobaczyć nocą i wieczorami.

                                                              (gwiazdy)

 

Co to za okrągła planeta, na której bez wody,

tlenu i słońca nie byłoby życia.

                                                   (ziemia)

Scenariusz zajęć - dla dzieci 6-letnich pt. „Szlakiem Królowej Zimy”

opracowany przez Grażynę Biernacik

nauczyciela Przedszkola Samorządowego  Nr 116 w Krakowie

 

Cele ogólne:

Pomoce:

Przebieg:

Sala zabaw  w tonacji zimowej. Pod sufitem przypięte kolorowe, lodowe sople, tylko srebrne kryją w sobie tajemnicze karteczki, które nocą rozłożyła Pani Zima. Wykonanie zadań, przejście trasą zaznaczoną na mapie pozwala choć na chwilę odwiedzić zamek na szczycie lodowej góry, gdzie mieszka Królowa Śniegu.

Dzieci siedzą w kole.

Cele operacyjne:

 

Dziecko:

 

I  Kraina bałwanków.

 

Karteczka:

1.     Opowiadanie ”Dziesięć bałwanków” W.Chotomskiej.

-         krótka rozmowa na temat krainy;

     Cele operacyjne:

2.     Zabawa dydaktyczna „Bałwanki” z emblematami bałwanków.

     Cele operacyjne:

3.     Zabawa ruchowa „Śnieżynki” z wykorzystaniem piór do muzyki instrumentalnej.

 

     Cele operacyjne: dziecko :

Działania dramowe - dzieci tworzą pojazd, wyruszając do kolejnej krainy.

 

 

II Kraina zagadek:

 

1.Rozwiązywanie zagadek słownych w formie graficznej.

 

Cele operacyjne:

 

Działania dramowe - dzieci tworzą pojazd.

 

 

III Kraina cyfr - gry i zabawy matematyczne:

 

1.     Zabawa dydaktyczna „Rachmistrz”.

2.     Oblicz ile zabrano.

 

   Cele operacyjne :

3.     Zabawa ruchowa z muzyką „Mróz”

 

  -reagowanie na przerwę w muzyce.

 

Działania dramowe - podróż do kolejnej krainy.

 

 

IV Kraina liter - zabawy słowem.

 

1. Zabawa  „Żywe wyrazy”- wyodrębnianie wyrazów z rozsypanki literowej.

Cele operacyjne:

2.     Zabawa „Rymowanki Królowej Śniegu”

Cele operacyjne:

3.     „Niespodzianka dla każdego”- tworzenie podpisu do obrazka, wykorzystanie rozsypanki literowej/ ze wzorem i bez wzoru/.

 

Cele operacyjne:

 

Działania dramowe - podróż do ostatniej krainy.

 

V - Zamek Królowej Śniegu - konstruowanie zamku z kartonowych pudeł.

 

Cele operacyjne:

Temat: Wesołe zabawy na przywitanie lata.

 

Cele ogólne:

-kształcenie umiejętności segregowania przedmiotów według wielkości,

-doskonalenie uważnego słuchania,

-utrwalenie nazw niektórych zwierząt ( krowa, koń, słoń, biedronka, ślimak, żaba)

Cele operacyjne:

-potrafi rozróżniać wielkość przedmiotów i posługiwać się pojęciami ją określającymi:  „duży - mały” ,

Środki dydaktyczne:

-koperty z sylwetami dzieci i ubrankami wycięte z papieru, klocki, karty pracy,ilustracje zwierząt,

Metody:

-działania praktycznego

Formy:

-praca z grupą, praca indywidualna

Przebieg zajęć:

1.     „Tańcowały dwa Michały”- zabawa ruchowa do piosenki

2.     „Małe i duże zwierzątka”-zab dyd.

Wybieranie spośród ilustracji dużych i małych zwierząt oraz „zaprowadzenie ich we wskazane miejsce”( duże nad rzekę, małe do lasu)

3.     „Zwierzaki”-zab. ruchowa  w zależności od słyszanej muzyki dzieci poruszają się jak słonie lub żabki 

4.     „Klocki”- zab.dyd. - dzieci segregują duże klocki do dużego pojemnika a małe do małego

5.     „Staś i Grześ”-zab. dyd. - dobieranie ubranek do sylwet chłopców (małego i dużego),

6.     „Pieski”- praca przy stolikach- dzieci mają ilustracje przedstawiające dwa pieski i dwie budy (duże i małe).Zadaniem dzieci jest połączyć pieska małego z małą budą a dużego z dużą i pokolorować obrazek

Zestaw zabaw ruchowych:

1.     „Pociąg”- zabawa orientacyjno- porządkowa

Dzieci biegają w rozsypce. Na sygnał ustawiają się w pociąg za wyznaczoną osobą .Po kilku powtórkach udają się na wycieczkę do lasu

2.”Miś”- ćw. dużych grup mięśniowych

Mis usłyszał zbliżające się dzieci, przebudził się, przeciągnał i poszedł szukać innego miejsca (dzieci w siadzie klęcznym, głowa i ramiona opuszczone nisko, powoli prostują się, wstają, przeciągają się, przechodzą w inne miejsce sali i ponownie naśladują misia.

3.”Niskie gałęzie ”-zab. z elementami czworakowania.

Dz. muszą przejść pod nisko rozciągniętą skakanką (gałąź)-czworakują.

4.”Wiatr”- ćwicz. Tułowia- skłony boczne

W lesie wieje wiatr i kołysze drzewami- w staniu lekki rozkrok, ramiona wysunięte  w bok i kołysanie w prawą i lewą stronę. Wiatr kołysze też trawę- to samo w siadzie klęcznym.

5. „Ścieżka”- zab. z elementem równowagi

Do polany trzeba przejść po wąskiej ścieżce (szarfa). Spacer zmęczył dzieci- odpoczywają w leżeniu.

6.”Jezioro”- zab. z elementem biegu

Dzieci biegną do jeziora, wskakują i naśladują ruchem pływanie w leżeniu. Zmarzły, więc znów biegają po lesie(powtórka).

 7.Marsz dookoła sali w rytm muzyki- powrót z wycieczki..

 

Temat: Bociany i żaby

Cel: Poznawanie wybranych środowisk przyrodniczych - łąka. 

       Charakterystyczne zwierzęta - bocian, żaba.

Cele operacyjne:

-         dziecko zna kolejne etapy rozwoju oraz sposób odżywiania żaby

-         zna zwyczaje oraz sposób odżywiania bocianów

-         określa liczbę elementów zbiorów

-         dodaje w zakresie 8 /6-latki/

-         reaguje ruchem na sygnał

-         rozpoznaje piosenkę po melodii

-         tworzy kompozycję z kół - origami - żaba

Środki dydaktyczne: historyjka obrazkowa, ilustracja, test obrazkowy, liczmany - bociany i żaby, lizaczki z cyframi, kaseta z piosenkami, koła do origami

PRZEBIEG ZAJĘĆ

 

Sytuacja edukacyjna

Cele operacyjne

Środki dydaktyczne

1.

 

2.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.

 

 

4.

 

 

 

5.

 

 

 

6.

 

7.

 

 

 

 

8.

 

 

9.

-         Zagadki „bocian i żaba”

 

-  Rozmowa:

-   gdzie mieszkają bociany i 

     żaby

-    czy bociany mieszkają u nas cały rok

-   gdzie i kiedy odlatują

-   kiedy wracają

-   co robią po powrocie

-   czym się odżywiają

-   czym się odżywiają żaby

-   skąd biorą się małe żabki

 

 

-   Układanie historyjki

Obrazkowej - żaba

 

- Zagadki muzyczne:

-    piosenki: żabki i bociek

-    dzieci reagują ruchem na melodię piosenek

 

-  Test obrazkowy

 

 

-     Zabawa w formie opowieści ruchowej „bociany i żaby”

 

- zadania z liczmanami

„na łące”, przeliczanie elementów, dodawanie w zakresie 8

 

 

-         „Żaba” wykonywanie techniką origami

 

-         Wycieczka - obserwowanie bocianiego gniazda i na łąkę

 

 

Dziecko:

-     rozwiązuje zagadki

 

-     zna zwyczaje i sposób odżywiania bocianów

 

-     odpowiada na pytania nauczyciela

 

 

 

-     zna sposób odżywiania i kolejne etapy rozwoju żaby

 

 

 

-     układa historyjkę obrazkową

 

 

-    rozpoznaje piosenkę po fragmencie melodii

 

-         rozwiązuje test obrazkowy, wpisuje odpowiednie cyfry oznaczające kolejne etapy rozwoju żaby

 

 

 

 

 

 

 

 

-         przelicza i określa liczbę elementów zbioru

-         dodaje w zakresie 8

 

 

-  tworzy kompozycję z kół 

   „żaba”

 

-         uczestniczy w wycieczce, obserwuje zwierzęta w ich naturalnym środowisku

 

 

 

 

Ilustracja

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Historyjka obrazkowa

 

 

Kaseta z nagraniami

 

Testy obrazkowe dla wszystkich dzieci

 

 

 

 

Liczmany, lizaczki z cyframi

 

 

Koła z papieru kolorowego

 

ZAGADKI

 

Ma czerwone nogi, chociaż nie zmarzł wcale

Chce zielony przysmak w mokrej trawie znaleźć

Ale przysmak skacze, w stawie sobie pływa

Co to jest za pan i jak się nazywa?

 

Co to za kulki czarne błyszczące

Kręcą się w wodzie nagrzanej słońcem

Patrzcie, niektóre już mają łapki

Wkrótce wyrosną z nich małe żabki

 

Pływa w wodzie jak ryba

Oprócz tego jest znana

Że zasypia na zimę

I nie lubi bociana

SCENARIUSZ ZAJĘCIA DIAGNOZUJĄCEGO ( DZIECI 4 - 5 LETNIE )

Temat: Mieszkańcy lasów i łąk.

Cel ogólny: Będąc częścią przyrody czuję się za nią odpowiedzialny.

Cele operacyjne: dziecko:

                            -rozpoznaje i nazywa zwierzęta i rośliny żyjące na łące

                              i w lesie

                            -przyporządkowuje zwierzęta i rośliny do odpowiednich

                             środowisk przyrodniczych ( łąka, las )

                            -rozpoznaje i nazywa liść dębu

                            -wymienia cechy charakterystyczne roślin i zwierząt łąki

                              i lasu

Metody: czynne: zadań stawianych dziecku, kierowania własną działalnością

                            dziecka

              słowne: objaśnienia, instrukcje

Formy organizacyjne: praca z całą grupą, praca zespołowa, indywidualna

Środki dydaktyczne: małe koperty z imionami dzieci, duże koperty z imionami dzieci, duże koperty z numerami 1-4, sylwety Leśnego ludka (4szt.), papierowe strzałki, karty pracy z konturami różnych liści, karty pracy z lasem i łąką, klej, pędzle, kredki, emblematy-naklejki w kształcie kwadratów i trójkątów, puzzle (grzyb, biedronka, kwiat, żaba), ilustracje łąki i lasu, kartoniki z obrazkami mieszkańców lasu i łąki.

Przebieg:

1.Powitanie

2.Przeczytanie dzieciom listu od Leśnego ludka, który informuje dzieci co będą dzisiaj robiły.

3.Poszukiwanie koperty nr 1-dzieci po strzałkach docierają do koperty nr 1,

w której jest dla nich zadanie.

ZADANIE NR 1-zadaniem dzieci jest odszukanie drzewa dębu, a następnie odszukanie na kartach pracy spośród wielu rodzajów liści jego liścia i pokolorowanie go.

4.Poszukiwanie koperty nr 2.

ZADANIE NR 2-dzieci mają dopasować do dwóch środowisk (łąki i lasu) odpowiednie obrazki przedstawiające rośliny i zwierzęta łąk i lasów.

5.Poszukiwanie koperty nr 3.

ZADANIE NR 3-zadanie dzieci polega na ułożeniu w zespołach puzzli przedstawiających zwierzęta i rośliny lasów i łąk, a następnie określeniu gdzie żyją dane rośliny i zwierzęta ( grzyb, żaba, biedronka, kwiat )

Zespoły po ułożeniu puzzli zamieniają się nimi.

6.Zabawa ruchowa pt. „Co to za zwierzę?”- dzieci naśladują ruchem zwierzęta podawane przez nauczycielkę ( ślimak, żaba, motyl, wilk, ptak, zając, konik polny itp. )

7.Poszukiwanie koperty nr 4.

ZADANIE NR 4-zadaniem dzieci jest dokończenie zdań zaczętych przez naucz. ( tzw. rundka )

-Mech rośnie w...

-Żaby mieszkają na...

-Mlecze rosną na...

-Dziób bociana jest koloru...

-Mak jest koloru...

-Konik polny mieszka na...

-Biedronki mają ubranko w ...

-Stokrotki rosną na...

-Bocian ma długie...

-Motyl ma kolorowe...

-Jagody rosną w...

-Grzyby rosną w...

-Żaby są koloru...

-Borówki rosną w...

-Biedronki mieszkają na...

-Bociany polują na...

-Bociany mieszkają w...

-Kończyna rośnie na...

-Muchomor jest...

-Na łące rośnie dużo...

-W lesie mieszka dużo...

-Gąsienica przeobraża się w...

-Żołędzie rosną na...

Ostatnim zadaniem dzieci jest dorysowanie do obrazka przedstawiającego łąkę   i las odpowiedniej ilości elementów podanych w legendzie i przyporządkowanie ich do odpowiedniego środowiska przyrodniczego. Dzieci zdolne liczbę elementów mają podaną w postaci cyfr (obraz graficzny), a pozostałe w postaci symboli, które muszą policzyć.

8.Podziękowanie dzieciom w imieniu Leśnego ludka za wspólną zabawę.

Temat tygodnia: Jesień w lesie.

Temat dnia: Mieszkańcy lasu- jeż.

Cele ogólne:

-         wzbogacanie wiadomości dzieci o mieszkańcach lasu,

-         rozwijanie sprawności manualnej i wyobraźni przestrzennej-lepienie jeża

Przewidywane osiągnięcia dzieci:

-         wzbogacają słownictwo o nowe pojęcia: chochoł, berberys,

-         wypowiadają się na temat treści utworu,

-         wiedzą jak wygląda jeż i w jaki sposób spędza zimę,

-         wykorzystują w pracach plastycznych różnorodne tworzywa.

Formy: z całą grupą i indywidualna.

Metody: opowiadanie, rozmowa kierowana, ćwiczenia praktyczne.

Rodzaj aktywności dzieci:

-         społeczno-przyrodnicza

-         językowa i literacka

-         ruchowa

-         plastyczna

Środki dydaktyczne:

     -    opowiadanie H. Bechlerowej „Jak Kolczatek szukał mieszkania”,

-         ilustracje na gazetce tematycznej,

-         plastelina, wykałaczki, podkładki na stolik

-         zagadka ze zbioru własnego

-         tamburyno

Przebieg zajęcia:

1.     Rozwiązanie zagadki:

       Krótkie nóżki, długi ryjek,

       ostre kolce ciało kryją.

       Ach, cóż to za dziwny zwierz?

       Czy już wiesz? To mały.......(jeż)

2.     Omówienie wyglądu jeża na podstawie ilustracji.

- Ile łapek ma jeż?

- Jak wygląda ryjek jeża?

- Czym pokryte jest ciało jeża?

3.     Słuchanie opowiadania „Jak Kolczatek szukał mieszkania”- tekst dołączony do scenariusza.

4.     Wyjaśnienie dzieciom niezrozumiałych wyrazów, np. chochoł, berberys.

5.      Omówienie treści opowiadania

-         Kto to był Kolczatek?                                                                                

-         Co robił Kolczatek?                                                                                    

-         Kogo Kolczatek prosił o pomoc?                                                                              

-         Gdzie Kolczatek znalazł schronienie?                                                                 

6.     Zabawa ruchowa „Jeże na spacerze”.

Dzieci naśladują sposób poruszania się jeża (czworakowanie), unoszą głowy, aby patrzeć przed siebie. Na dźwięk tamburyna - zwijają się w kłębki (klękają na obu kolanach, kulą głowę i ręce).

7.     Odpowiedzi dzieci na pytania:

-         Czy chcielibyście mieć jeża w przedszkolu? Dlaczego?

8.     Zachęcenie dzieci do wykonania własnych jeży- omówienie sposobu wykonania pracy (lepienie z plasteliny, kolce z wykałaczek), zwrócenie uwagi na ostrożne posługiwanie się wykałaczkami; pokaz ulepionego jeża.

9.     Wykonanie prac przez dzieci.

10.  Wspólna ocena prac.

11.  Porządkowanie miejsc pracy.

12.  Umieszczenie ulepionych jeży na wystawie lub w kąciku przyrody.

Wnioski po przeprowadzonym zajęciu:

Dzieci były zainteresowane zajęciem. Potrafiły w skupieniu wysłuchać tekstu opowiadania o perypetiach jeża Kolczatka, dzięki czemu umiały odpowiedzieć na pytania dotyczące treści. Bardzo przejęły się losem zwierzątka, które nie mogło znaleźć schronienia. Ponieważ chętnie gościłyby jeża w przedszkolu- z zapałem przystąpiły do wykonania pracy polegającej na ulepieniu z plasteliny kształtu zwierzątka i ozdobieniu go kolcami z wykałaczek. Dzieciom, którym uformowanie jeża sprawiało kłopot- pomagałam w pracy.

     Po zajęciu gotowe jeże wyeksponowane zostały na wystawce dla rodziców a następnie „zamieszkały” w kąciku przyrody.

TEMAT: Sposób na odpady.

Cel główny:

Dziecko wie, jak należy postępować, aby chronić środowisko naturalne.

Cele operacyjne:

Dziecko:

-         potrafi dostrzec dodatnie i ujemne zjawiska w otaczającym nas środowisku i wyciągnąć z tego odpowiednie wnioski,

-         zna ekologiczny sposób wyrzucania śmieci,

-         potrafi podać cele i sposób segregacji odpadów,

-         wie, ze wszyscy ludzie muszą dbać o środowisko naturalne,

-         ma poczucie odpowiedzialności za środowisko, w którym żyje.

Metody:

Sytuacja problemowa, rozmowa, pokaz, obserwacja, metoda ćwiczeń praktycznych, metoda gier i zabaw dydaktycznych, metoda zabaw i gier ruchowych z elementami tańca, inscenizacja.

Formy:

-         zbiorowa,

-         indywidualna,

-         grupowa,

Materiały:

Kartoniki i flamastry dla rodziców, dwa sklejone ze sobą szare papiery w formie dużego koła, śmieci do inscenizacji wiersza Igora Sikiryckiego pt.„Sznurek Jurka”, kaseta z nagraniem melodii „Samoloty”, rekwizyty do teatrzyku „Nie tylko dzieci segregują śmieci”- skecz Agnieszki Kijewskiej, podpisane kolorowe pojemniki na odpady: czerwony-szkło, niebieski- papier, żółty-plastik i puszki , zielony-inne odpady,  oznakowanie produktów do ponownego przetworzenia, gazety do „Tańca z gazetami”, oznakowanie dla trzech grup - samoprzylepne kółka w kolorach: żółty, czerwony, niebieski, duże pionki w tych samych kolorach, zasady gry edukacyjno-ekologicznej „Wielka stopa” oraz potrzebne materiały do realizacji poszczególnych zadań, gazeta do wykonania czapki z papieru, list do dzieci, duże pudło niespodzianka a w nim torba z materiału w której znajdują się ulotki dotyczące racjonalnego gospodarowania odpadami oraz plastikowa butelka, materiały potrzebne do wykonania pracy plastycznej nt.„Stworek - Śmieciorek.

Przebieg zajęcia:

Przed rozpoczęciem zajęcia nauczycielka rozdaje rodzicom kartoniki i flamastry. Zadaniem rodziców jest wypisanie drukowanymi literami  najczęściej spotykanych w swoich domowych koszach odpadów (śmieci).

·        Powitanie:

Nauczycielka wita wszystkich tak, aby każdy czuł się indywidualnie powitany:

-         witam wszystkich tych, którzy są dzisiaj w radosnym nastroju (machanie ręką),

-         witam wszystkich, którzy są dzisiaj smutni i życzę, aby dzisiejszy dzień przyniósł im wiele radosnych wrażeń,

-         witam wszystkie dziewczynki,

-         witam wszystkich chłopców,

-         witam serdecznie wszystkich gości, którzy nas odwiedzili.

·        Inscenizacja:

Nauczycielka zaprasza wszystkie dzieci do skupienia uwagi.

(na dywanie rozłożone dwa sklejone ze sobą szare papiery w formie dużego koła).

Wprowadzenie do tematu zajęć. Dzieci siadają w kręgu, nauczyciel inscenizuje wiersz pt. „Sznurek Jurka”, rzucając na duży arkusz szarego papieru poszczególne rzeczy, o których jest mowa w wierszu. Tworzy się wielkie dzikie wysypisko.

Tuż za szkołą, bardzo blisko,

Kiedyś tam wyrzucił Jurek

Poplątany, stary sznurek.

A nazajutrz obok sznurka

Od banana spadła skórka.

Wyrzucona przez Karola.

Tam też wkrótce Jaś i Ola

Wyrzucili bez wahania

Swoje torby po śniadaniach.

Stos papierków po cukierkach

Wysypała tam Walerka.

Na papierki spadła ścierka,

Jakaś pusta bombonierka,

I od lodów sto patyków,

Pustych kubków moc z plastiku,

Wyskubane słoneczniki,

Jeden kalosz, nauszniki,

Stare trampki, piłka z dziurą,

Połamane wieczne pióro,

Kilka opon od rowerów

I ogromny stos papieru.

Oto tak, od sznurka Jurka.

Wnet urosła śmieci górka.

A z tej górki wielka góra,

Której szczyt utonął w chmurach.

Nie ma miejsca na boisko,

Lecz śmietnisko mamy blisko.

 (N. dorzuca jeszcze plastikowe butelki, szklane słoiki, puszkę po napoju, tekturkę, starą książkę, zeszyt, gazety, reklamówka, puszka po konserwie).

·        Rozmowa na temat wiersza:

-         W jaki sposób boisko zamieniło się w śmietnik?

-         Jak oceniasz postępowanie Jurka i jego kolegów?

-         Czy Jurek przewidywał konsekwencje wyrzucenia przez siebie poplątanego sznurka?

·        Taniec integracyjny „Samoloty”

Dzieci wybierają się na wycieczkę samolotem, aby sprawdzić jaki jest stopień zanieczyszczenia naszej Ziemi.

Dzieci zajmują miejsce na dywanie przed okienkiem teatrzyku.

·        Teatrzyk „Nie tylko dzieci segregują śmieci”

Kosz I (mozolnie): Dzień dobry...

Kosz II: Raczej zły, niż dobry.

Kosz I: Tak, masz rację źle się czuję. Taki pełny jestem od wszelkiego rodzaju śmieci.

Kosz II: Ludzie nie myślą, tylko wrzucają wszystko jak leci. Przecież butelki szklane mogli sprzedać.

Kosz I: Makulaturę też. Papier da się przetworzyć na kartonowe pudełka i inne potrzebne rzeczy. A butelki plastikowe mogli zgnieść, by więcej w nas było na inne odpady.

Kosz II: O takim zachowaniu możemy tylko pomarzyć.

Kosz I: Oj tak, tak...

(Kosze przechodzą na bok. Wchodzą ładne kosze z napisami: plastik i puszki, papier, szkło).

Kosz Szkło: Dzień dobry!

Kosz Plastik: Oj tak, nawet bardzo dobry.

Kosz Plastik: To dobrze, że ludzie wiedzą co do nas wrzucać!

Kosz Szkło: Racja, słońce ładnie świeci, a my mamy w sobie to co lubimy..

Kosz Plastik: W porównaniu do tych dwóch mamy o wiele lepsze życie. Spójrzcie tylko.

Kosz Papier: Co wam dolega?

Kosz I: Źle się czujemy, bo nie dajemy sobie rady z tymi wszystkimi śmieciami!

Kosz II: Racja, może nam pomożecie?

Kosz Szkło: Mam pomysł! Stańmy obok siebie. Ludzie zamiast wszystko wrzucać do jednego z nas, zaczną segregować. Każdy z nas dostanie to co lubi.

Kosz I i II: Hurra! Hej!

(wszystkie kosze stają w rzędzie)

Chłopiec do dziewczynki: Zobacz, nowe kosze!

Dziewczynka: Widzę. Do tego wrzucę plastikowe butelki i puszki, a tu butelki szklane. Tu gazety.

Wszyscy: I tak zawsze powinno być!

·        Rozmowa na temat inscenizacji.

-         O kim było przedstawienie?

-         Czym różniły się te kosze?

-         Co znajdowało się w tych koszach? (Nauczyciel wskazuje Kosz I i II) (Odpady).

-         Czym są odpady?

(Wyjaśnienie pojęcia Odpady-  to nieużyteczne produkty wyrzucane przez ludzi).

-         Co zobaczył chłopiec i dziewczynka? (Nowe kolorowe kosze, do których można wrzucać tylko odpowiednie odpady).

·        Ćwiczenie „Co zrobić z ...”:

Wspólne zastanowienie się nad problemem śmietniska. Propozycje dzieci.

Może i my wspólnie spróbujemy przyporządkować nasze odpady z inscenizacji do odpowiednich pojemników. Mam tutaj przygotowane kolorowe i podpisane pojemniki. Zastanówcie się jakie odpady trafią do pojemnika z napisem: papier, szkło, plastik i puszki, inne odpady.

a)     papier (niebieski) - książka, zeszyt (bez zszywaczy), patyczki drewniane po lodach sznurek, tekturka, papierki po cukierkach, gazety, bombonierka, stos papieru (gazety), ścierka (dodawane są tekstylia do masy papierowej)

b)    szkło (czerwony) - szklane słoiki,

c)     plastik i puszki (żółty) - plastik: torby po śniadaniu, plastikowe butelki, reklamówka, kubeczek po jogurcie i śmietanie, wieczne pióro (obudowa   plastikowa); puszki: puszki po napojach i konserwie,

d)    inne odpady - (zielony) - pozostałe śmieci: kalosz, piłka, opona, trampki - utylizacja odpadów czyli przetwarzanie lub unieszkodliwianie ich; banan i skórka po bananie - kompostowanie czyli jest to wartościowy nawóz organiczny użyźniający glebę; Ubrania - pojemnik PCK.

·        Dzieci dokonują segregacji odpadów przy piosence „Duszki, duszki”.

Zadaniem dzieci jest wyciagnięcie tych śmieci. Żadne dziecko nie może dotknąć koła. Wielkość koła nie pozwala na to, aby jedno dziecko samodzielnie wyciągnęło śmieci. Dzieci muszą się trzymać za ręce, aby prawidłowo wykonać zadanie.

Wniosek: Jeden człowiek nie może sam nic zdziałać na rzecz ochrony środowiska. Ludzie muszą zrozumieć, że trzeba chronić wspólnie przyrodę.

·        Nawiązanie do obserwacji i doświadczeń dzieci.

Na świecie rosną coraz wyższe góry odpadów i śmieci. Każdy z nas w ciągu roku wyrzuca kilkaset kilogramów śmieci! 

-         Co robicie ze śmieciami w swoim domu?

-         Kto w Twoim domu odpowiada za wynoszenie śmieci?

Wyjaśnienie pojęcia - Segregacja - sposób gromadzenia odpadów, polegający na ich podziale ze względu na rodzaj materiału z którego zostały wytworzone, celem ich jest powtórne wykorzystanie.

·        Stworzenie sytuacji problemowej.

Dzieci zgromadzone przed pojemnikami z odpadami.

Ze zbierania i segregowania śmieci płyną liczne pożytki.

-         Jaki jest dalszy los tych odpadów?

(Z makulatury i starych szmat produkuje się papier. Dzięki temu nie trzeba ścinać drzew, których drewno też jest używane do produkcji papieru.

Złom jest przetapiany w hutach na metale, potem produkuje się z nich np. karoserie samochodów. Aluminiowe puszki po napojach skupują huty aluminium - powstają nowe puszki. Z plastikowych odpadów, po ich zmieleniu i rozpuszczeniu, powstają tworzywa sztuczne i pianki oraz nowe opakowania plastikowe. Szkło przetapiają huty szkła - służą do wyrobu nowych opakowań szklanych).

 

Każdy z was słyszał kiedyś takie słowo jak: recykling. Oznacza ono powtórne wykorzystanie materiałów (posegregowanych odpadów) do ponownego przetworzenia.

·        Oznakowanie produktów:

Pokaz znaczków zamieszczanych na produktach, które kupujemy. Informują one o opakowaniach, które można poddać recyklingowi. Wybierając w sklepie towary z tymi znaczkami przyczyniamy się do ochrony naszego środowiska.

·        Zabawa ruchowa „Czarodziejskie sprzątanie”

Nauczyciel ustawia oznakowane pojemniki w 4 miejscach sali. Dzieci otrzymują wyrazy z nazwą odpadów, które wymienili rodzice na kartonowych karteczkach. Zadaniem dzieci jest odczytać ich nazwę (pomoc nauczyciela przy trudniejszym wyrazie). Na hasło „porządek” dzieci gromadzą się wokół wybranego przez siebie kosza. Wyznaczone przez N-la dziecko ma powiedzieć, jakiego rodzaju ma odpadek. Sprawdzenie, czy ustawił się przy odpowiednim koszu.

·        Zabawa ruchowa „Taniec z gazetami”

 Uczestnicy dobierają się parami i tańczą w rytmie muzyki trzymając gazetę między wymienionymi częściami ciała: między dłońmi, brzuchem, łokciami, kolanami itp., ale bez pomocy rąk.

·        Zaśpiewanie przedszkolnego hymnu ekologicznego (na melodię „Kiedy wiosna przyjdzie do nas”)

Śmieci świat opanowały, całą ziemię zasypały

Przyrodę zasmuciły, ciężko jej tak żyć.

Ref.   Nie chcemy śmieci, zwierzęta i my dzieci.

Lubimy dom z ogrodem i świeżą czystą wodę.

Kochamy słońce i piegi na biedronce.

Przedszkolak każdy wie, ekologia ważna rzecz.

Gimnastykę uprawiamy o przyrodę zawsze dbamy

Nie śmiecimy i czyścimy co się tylko da.

Ref. Nie chcemy śmieci...

Szanuj lasy i zwierzęta, niechaj każdy zapamięta

Ziemię piękną i zieloną wszyscy chcemy mieć.

Ref. Nie chcemy śmieci...

 

·        Gra dydaktyczno-ekologiczna „Wielka stopa”:

Podział dzieci na 3 grupy - kolory: zielony, czerwony i żółty. Na dywanie rozłożona trasa do pokonania w postaci stóp. Każda grupa otrzymuje duży pionek w kolorze danej grupy. Pionki ustawiają z napisem START. Dzieci rzucając kostką wyznaczają o ile pól przesunie się pionek. Na drodze czeka zawodników i grupę trochę wysiłku umysłowego i fizycznego. Kiedy zawodnicy dotrą już do mety czeka na nich niespodzianka w postaci listu.

·        List do dzieci.

Zadanie 1

„Wykonaj czapkę z papieru.”

Zadaniem dzieci jest według instrukcji nauczyciela wykonanie czapki z papieru.

Zadanie 2

Zaszyfrowane  zadanie: „Idź na hol i odszukaj niespodziankę”

Kiedy dzieci dostarczą pudło na salę, następuje otwarcie niespodzianki.(Jest to torba z materiału w której znajdują się ulotki dotyczące racjonalnego gospodarowania odpadami oraz plastikowa butelka)

Zadanie: wspólne z rodzicami wykonaj z plastikowej butelki pracę plastyczną pod tytułem: „Stworek - Śmieciorek”.

 

·        Wykonanie pracy plastycznej: dzieci i rodzice wspólnie tworzą `Stworka - Śmieciorka”.

·        Wystawka prac plastycznych.

·        Ewaluacja zajęć

Dzieci i rodzice otrzymują zielone kółka i odpowiadają na pytanie

-         Jaki był Wasz nastrój podczas dzisiejszych zajęć?

Zaznaczają kółkiem w odpowiednim miejscu.

Temat: „Nadchodzi wiosna”

            Cele ogólne:

Cele szczegółowe:

Dziecko:

Metody:

Formy pracy:

·        indywidualna

·        grupowa

·        Pomoce dydaktyczne:

zestaw obrazków do opowiadania, rekwizyty lub obrazki zw. z wiosną, wstążki, karty pracy indywidualnej, odtwarzacz CD, kaseta z podkładem piosenki „Tak się zachmurzyło”, płyta „Cztery pory roku” Vivaldiego

 

                        PRZEBIEG ZAJĘCIA:

  1. Wprowadzenie do zajęcia piosenką: „Tak się zachmurzyło” - zabawa ruchowo - naśladowcza do piosenki.

  2. Słuchanie opowiadania nauczycielki pt. „Historia śniegowego bałwanka” w oparciu o zestaw ilustracji.

  1. Nawiązanie do nowej pory roku - wiosny i jej charakterystycznych cech: topniejący śnieg, słońce, deszcz, śpiew ptaków, pierwsze kwiaty (przebiśniegi)

  2. Okazywanie radości ze zbliżającej się wiosny w sposób niewerbalny:

Ø      miną, gestem

Ø      tańcem, z użyciem wstążek - improwizacja ruchowa do utworu „Wiosna” Vivaldiego

  1. Praca indywidualna: ćwiczenia klasyfikacyjne - zakreślanie pętlą i kolorowanie obrazków kojarzących się z wiosną

 

                            Opracowała:

 mgr Mirona Nowak

       Przedszkole Miejskie nr 25 w Jaworznie

 

„Historia o śniegowym bałwanku”

 

            Zima. Śnieg pada i pada przez całą noc, a potem przez cały dzień i znów przez całą noc.

            Wczesnym rankiem Ala wybiera się do ogrodu, zabierając ze sobą swoje ulubione zabawki: Misia, tego w niebieskiej bluzeczce i Pysia, tego w żółtej bluzeczce. I jeden i drugi są to jak widzicie misie, ale Pysio, dlatego nazywa się Pysiem, aby go nie pomylić z Misiem.

            Siedzą sobie Miś i Pyś na śniegu i patrzą jak Ala lepi bałwanka. Już gotów. Ma czarne oczka z węgielków, usta i nosek z marchewki, a na głowie: -ha ha ha- śmieją się niedźwiadki- rondelek, czerwony rondelek z kuchni.

            Alę woła mama na śniadanie. Niedźwiadki zostają same i myślą sobie: Pewnie bałwankowi zimno, Ala nie wzięła ze sobą szalika. Trzeba go pożyczyć bałwankowi. Niech okręci szyję, bo jeszcze zaziębi sobie gardło. Misio podaje bałwankowi szalik, a Pysio wyciąga do niego łapki. Bałwanek jest uszczęśliwiony. Przyjaźń zawarta.

            Bałwanek zawiązał sobie szalik na szyi tak pięknie, że żadna mamusia lepiej by tego nie zrobiła. A teraz bierze Misia i Pysia za łapki i idą na spacer. Jak przyjemnie na świecie, tyle wszędzie śniegu, a mróz szczypie w noski, szczypie w bródki.

-Wiecie, co - mówi bałwanek do misiów - poskaczemy sobie trochę dla rozgrzewki.

I dalej w tany! Miś wywija z bałwankiem a Pyś aż ślepki mruży z uciechy i też sobie przytupuje.

Ala zostawiła w ogrodzie narty. Bałwankowi w to graj! Przypina je sobie do śniegowych butków i dalej hajda. Pyś goni go z zapałem, a Miś ze śmiechem ucieka. Zabawa trwa w najlepsze.

            Ale co to? Słonko wyjrzało zza chmur i bardzo jakoś przypieka. Bałwankowi robi się słabo. Pysio przynosi z domu parasol mamusi Ali i zasłania bałwanka przed słońcem jak może. Misio zmartwiony załamuje łapki. Wszystko na próżno i parasol nie pomógł. Co to będzie? Niedobrze. Bałwanek spuścił marchewkowy nos na kwintę a Pysio i Misio wyciągnęli chusteczki z kieszonek i zalewają się łzami. Bałwanek myśli, że mu chłodniej będzie, jeśli zdejmie szalik z szyi. Zdejmuje go, więc i oddaje Pysiowi. A teraz bierze Misia na ręce i przytula do siebie.

-Do widzenia kochany malutki Misiu! Niedługo się roztopię, więc muszę się z wami pożegnać. Ale nie martwcie się, nadchodzi wiosna, piękna, ciepła, kolorowa. Ja będę się znów bawił z wami za rok, jak będzie nowa zima.

Pysio z wielkiej rozpaczy patrzeć na to nie może. A słoneczko grzeje i grzeje. Roztopiły się bałwankowi nóżki, potem brzuszek, potem rączki a wreszcie łebek. Zrobiła się z niego kupka śniegu. Usiadł Misio, usiadł Pysio. Wspominają miłego bałwanka, patrząc na to, co z niego zostało: marchewkowy nosek, sterczący ze śniegu i czerwony rondelek z kuchni.

Temat: Eko -rzeźba - wykonanie śmiesznego stwora z surowców wtórnych.

 

Cele naczelne:

-        zapoznanie dzieci z niebezpieczeństwami zagrażającymi środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka

-        budzenie wrażliwości na piękno przyrody

-        uświadomienie brzydoty zła w postępowaniu człowieka w środowisku przyrodniczym

-        wzmocnienie więzi ze środowiskiem przyrodniczym

 

Cele operacyjne:

-        dziecko zna niebezpieczeństwa grożące środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka

-        dziecko rozumie znaczenie ochrony przyrody i stosowanie w tym celu różnych środków

-        dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów: „surowce wtórne”

-        dziecko potrafi łączyć różne materiały ze sobą za pomocą sznurka, taśmy, kleju

-        dziecko potrafi tańczyć w rytm muzyki

 

Metody:

            słowna - rozmowa

            oglądowa - pokaz ilustracji

            czynna - zadania stawiane do wykonania

 

Formy: praca z całą grupą

 

Środki dydaktyczne: plastikowe puszki, butelki, pudełka, sznurki, taśmy, stare gazety, tacki,

                                    pojemniki, tacki, klej.

 

Przebieg zajęcia:

I. Organizacja

Przygotowanie sali, pomocy do zajęcia.

II. Nawiązanie

1.      Rozmowa z dziećmi na temat zachowania się w lasach, parkach, nad rzekami - aby były czyste. Co należy robić ze śmieciami takimi jak: papiery, butelki itp.? Dlaczego należy dbać o nasze środowisko? Co powinniśmy zrobić, aby wszyscy ludzie pamiętali o tym, ażeby nie zaśmiecać, nie niszczyć naszego środowiska?

2.      Zabawa ruchowa „Leśne porządki”. Dzieci biegają po całej sali. Na dany sygnał zbierają śmieci, kopią dołek, wsypują śmieci i je zasypują.

3.      Ja również zastanawiałam się w jaki sposób możemy przypominać dzieciom, żeby nie zaśmiecały środowiska. I przyszedł mi do głowy taki pomysł, abyśmy zrobili takiego śmiesznego stwora śmieciora. Zrobimy go właśnie z tych „śmieci”, które przynieśliście. Czy wiecie jak inaczej nazywamy „śmieci”? (surowce wtórne - to znaczy, że mogą one być jeszcze raz użyte po wcześniejszej przeróbce w fabryce). (Tłumaczę dzieciom sposób wykonania pracy).

III. Zakończenie

1.      Czy podoba wam się stworek - śmieciorek? Czy widząc takiego stworka dzieci będą pamiętały, że należy zawsze śmieci wrzucać do kosza? Myślę, że nasz śmieciorek będzie wszystkim przypominał o tym, jak pięknie i miło jest żyć w czystym środowisku.

2.      Taniec dookoła śmieciorka w rytm muzyki płynącej z kasety magnetofonowej.

 

 

GRUPA WIEKOWA: 6 - latki

TEMAT OŚRODKOWY: Przyjaciele z innych kontynentów.

TEMAT DZIENNY: Kochajmy się!

 

2. RODZAJ AKTYWNOŚCI:

- intelektualna;

- sensoryczna;

- językowa;

- manualna;

- muzyczno - ruchowa;

 

 

I. PROBLEMY

- zapoznanie z  kulturą życia rówieśników na kontynentach:

EUROPA

AFRYKA

AMERYKA PN, PD

ANTARKTYDA

AZJA

AUSTRALIA

- zapoznanie dzieci ze znaczeniem przynależności do Unii Europejskiej oraz z jej rolą;

- próby odpowiedzenia na pytanie dnia: Co to znaczy kochajmy się?

- zapoznanie dzieci z działalnością organizacji UNICEF;

- kształcenie wrażliwości ekologicznej;

 

II. ZADANIA

- zapoznanie dzieci z wyglądem różnych map;

- wprowadzenie do globalnego czytania nazwy kontynentów;

- wyrabiam poczucie przynależności narodowej;

- kształtowanie patriotyzmu;

- bliższe i dogłębne poznawanie samych siebie;

- kształtowanie u dzieci poszanowania tego co mają;

- wyrabianie u dzieci miłości do bliźniego;

- kształtowanie współczucia i chęci niesienia pomocy ludziom potrzebującym;

- zapoznanie dzieci ze zwierzętami chronionymi;

- kształtowanie narządu mowy;                                                                                                      

- utrwalenie poznanych liter i  głosek;                                                                                          

- utrwalenie liczb i cyfr porządkowych;                                                                                           

- kształcenie poczucia rytmu;                                                                                                      

-  rozwijanie wyobraźni przy wykonywaniu i układaniu ruchów do tańca;

 

III. WARUNKI WYJŚCIOWE

- zabawy integrującej grupę (KLANZA) „ Wszyscy są witam Was…”

- przekazanie „iskierki” polegającej na ściśnięciu ręki osoby stojącej po prawej lub po lewej stronie;

- rozwiązanie krzyżówki, której hasło jest tematem dnia;

 

IV.  MOŻLIWOŚCI WYBORU

- sposobu ułożenia pozycji ciała podczas słuchania opowieści wróżki;

- sposobu wypowiedzi;

- sposobu kontaktów z rówieśnikami;

- sposobu uczestnictwa podczas zajęć;

 

V. PRZEBIEG

  1. Spotkanie z dziećmi rozpoczynam od zabawy integrującej grupę (KLANZA)

„Wszyscy są, witam Was,

Zaczynamy już czas.

Jestem ja, jesteś Ty,

Raz, dwa, trzy.”

( poprzez tą zabawę pokazujemy każdemu dziecku jak ważna jest jego obecność wśród nas)

 

  1. Dzieci wraz z nauczycielem robią duże koło, trzymając się za ręce, mówią:

„ Iskrę miłości puszczam w krąg niech zaraz wróci do mych rąk”

(„iskra” polega na ściśnięciu ręki osoby stojącej po prawej lub po lewej stronie)

 

  1. Dzieci siedzą w kole i wraz z nauczycielem rozwiązują krzyżówkę, której hasło jest tematem dnia.

Nauczyciel przygotowuje 11 obrazków ułożonych na tablicy. Na każdym obrazku jest cyfra wskazująca głoskę, która należy wyróżnić. Obrazki ułożone SA w następującej kolejności:

KROKODYL  - 4

FOKA - 2

PSZCZOŁA - 4

CHOMIK - 2

KANGUR - 2

JAGUAR - 1

ĆMA - 2

TYGRYS - 5

SŁOŃ - 1

KONIK - 4

KURCZĘTA - 6

Dzieci nazywają obrazki, wyróżniają głoskę którą wskazuje cyfra przy obrazku. Następnie układają odpowiednią literę z alfabetu ruchomego pod obrazkiem. Litery czytane kolejno dadzą rozwiązanie KOCHAJMY SIĘ.

  1. Odczytanie hasła i rozmowa z dziećmi na temat: „Co to znaczy KOCHAJMY SIĘ?”

  2. Po krótkiej rozmowie dzieci wstają do góry; nauczyciel zamienia się we wróżkę, która za pomocą swojej czarodziejskiej różdżki zabiera dzieci w daleką podróż, której celem będą odwiedziny dzieci na każdym kontynencie. Wróżka będzie również rzucała czar  na dzieci. A jaki to czar będzie zaraz się dowiecie…

  3. Dzieci wraz z wróżką śpiewają piosenkę:

 „ Po przygodę wyruszamy, wszystkich w koło miło pozdrawiamy, niech w przyjaźni minie dzień a marzenia spełnią się …”

Dzieci w rytm śpiewanej piosenki, wyruszają po przygodę. Zatrzymują się na różnych stacjach, którymi są kontynenty świata. Tam poznają kulturę życia rówieśników. Wróżka na każdym kontynencie zamienia wszystkich w dzieci danej narodowości.

(Stacje - kontynenty nauczyciel powinien przygotować kilka dni wcześniej)

 

I.                    Stacja EUROPA

II.                 Stacja AFRYKA

III.               Stacja AMERYKA PN, PD

IV.              Stacja ANTARKTYDA

V.                 Stacja AZJA

VI.              Stacja AUSTRALIA

 Na każdej ze stacji umieszczone są kontury danego kontynentu wycięte ze styropianu. Kontury te pomalowane są farbami w kolorach najbardziej je charakteryzujących. Umieszczona jest również nazwa danego kontynentu, do globalnego czytania. Można umieści nazwy państw (również do globalnego czytania).

Podczas wizyty na każdej stacji przedstawiam ilustracje fragmentu map jak dany kontynent wygląda. Tu wplotłam zapoznanie dzieci z różnymi rodzajami map oraz z ich znaczeniem.

 

I. STACJA EUROPA

- Wróżka przedstawia dzieciom krótką charakterystykę kontynentu

(Uświadomienie dzieciom co to jest Unia Europejska, na czym polega i kto jest jej uczestnikiem)

- tu dzieci poznają siebie samych;

- wyrabiam poczucie przynależności narodowej;

- zwracamy uwagę na nasz wygląd, kolor skóry;

- rozmawiamy na temat naszych przyjemności (co lubimy robić, w co się bawić itp.)

 

II. STACJA AFRYKA

- Oczywiście Wróżka przedstawia dzieciom krótką charakterystykę kontynentu

(Afryka jest drugim pod względem wielkości kontynentem, jest również najbardziej biednym i najbardziej zacofanym kontynentem. Ludzie chorują tam na bardzo ciężkie i nieuleczalne choroby. Wiele dzieci -takich jak wy- cierpi z powodu niedożywienia. Często ich brzuszki są głodne. Dzieci te nie mają zabawek tak pięknych jak wy i co najgorsza, to w niektórych rejonach Afryki trwają wieloletnie wojny).

- dzieci zapoznawane są ze swoimi rówieśnikami, którzy pomimo tego, że maja inny kolor skóry, również mają te same przyjemności co my dzieci z Europy;

- zwrócenie uwagi na to, że w życiu nie liczy się wygląd zewnętrzny, a w tym przypadku kolor skóry:

- ważne jest to kim jesteśmy i jak postępujemy;

- kształtowanie u dzieci poszanowania tego co mają;

- kształtowanie również współczucia i chęci niesienia pomocy ludziom potrzebującym;

- wyrabianie u dzieci miłości do bliźniego;

W rytm śpiewanej piosenki „Po przygodę wyruszamy…” dzieci odjeżdżają do kolejnej stacji, którą jest Ameryka PD, i Ameryka PN.

  

III. STACJA  AMERYKA PN, PD 

- Wróżka przedstawia krótką charakterystykę kontynentu;

- zwrócenie uwagi na to, że przez Europejczyków, obie Ameryki są nazywane Nowym Światem;

- nazwa Ameryka pochodzi od imienia żeglarza i odkrywcy Amerigo Vespucciego;

- przypomnienie dzieciom bardzo ważnych a zarazem bardzo trudnych i pouczających wydarzeń z 11 września 2001r;

- uświadomienie dzieciom jak okrutną sprawą jest unieszczęśliwianie innych ludzi;

- jak straszną rzeczą jest zabijanie i krzywdzenie innych;

- krótka rozmowa na temat „Dlaczego należy być dobrym człowiekiem i kochać bliźniego?”;

 

Oczywiście przedstawienie dzieciom mapek;

- zapoznanie dzieci ze zdjęciem satelitarnym;

Ameryka Północna w naturalnych kolorach

Ameryka Południowa

Na tej stacji przygotowana jest niespodzianka. Tu dzieci zamienione są przez Wróżkę w małych Indian i w małe Indianki. Buzie są pomalowane i przede wszystkim rozradowane. Wróżka w ten sposób uświadamia, że dzieci z czerwonym kolorem skóry, mieszkające w wigwamach, noszące piękne pióropusze, kolorowe  koraliki na raczkach, również  tak samo się bawią jak my, to samo lubią i tak samo potrafią się pięknie radować.

W przebraniach zaśpiewanie i odtańczenie tańca KUMULA.

Kumula, kumula, kumula wista

Na na na na na wista

Eksamini salamini uła u Budni

Aszi -  maszi Kumu - laszi uła u.

( Poprzez wykorzystanie owej piosenki wplotłam element kształtujący:

- narząd mowy,

- poczucie rytmu

- wyobraźnię przy wykonywaniu i układaniu ruchów do tańca).

 

IV. STACJA ANTARKTYDA i ARKTYKA

- Wróżka uświadamia dzieciom jak mroźne i niedostępne są to miejsca;

- zapoznanie dzieci za słowem i wyglądem ESKIMOSO i IGLOO;

- uświadomienie, że dzieci - eskimoski mają żółty kolor skóry;

- opowiedzenie dzieciom, krótkiej historyjki na temat żywienia się rówieśników z innego kontynentu, którzy nie tak jak my, europejczycy, idą do sklepu i kupują co zechcą;

- oczywiście przedstawienie mapek i zdjęć satelitarnych kontynentu;

- pokazanie i omówienie dzieciom jak wygląda igloo oraz omówienie w jaki sposób się go buduje;

- Wróżka zamienia dzieci w małych Eskimosów i zachęca do wspólnego stworzenia igloo;

( do budowy igloo potrzebne nam będą:

- nadmuchane, białe balony;

- taśma dwustronna;

- nożyczki;

- koło hulaj - hop

Dookoła koła układamy balony i sklejamy je, jeden do drugiego, za pomocą taśmy dwustronnej; kolejne balony układamy na górę również przyczepiając taśmą dwustronną; pamiętamy o uwzględnieniu wejścia i małego okienka.)

- po tak ciężkiej pracy mali Eskimosi odpoczywają, zajadając drugie śniadanie „Eskimoskie ciasteczka”;

- po przerwie, mali odkrywcy kontynentów, ponownie w rytm śpiewanej piosenki „Po przygodę…” wyruszają na spotkanie z kolejną stacją.

 

V. STACJA AZJA

- tu Wróżka staje się bardzo poważna i zasmucona;

- pokazuje dzieciom na mapie Tsunami i opowiada o tragedii jaka się tam wydarzyła;

- zapoznanie dzieci z działalnością organizacji UNICEF;

- Wróżka wraz z dziećmi podejmuje decyzję zorganizowania zbiórki kredek i bloków dla dzieci z rejonu dotkniętego kataklizmem;

- dzieci, które odwiedziły Tsunami  pragną aby ich rówieśnicy mieli możliwość przenoszenia na papier swoich marzeń;

- zakupienie w sklepiku UNICEF maskotki MISIA stanowiący symbol przekazania pieniążków dla dzieci z Tsunami;

- uświadomienie dzieciom, że każdy powinien pomagać ile tylko może;

- ukazanie, że nie wolno udawać, że nie widzimy jak ktoś cierpi a tym bardziej jeśli cierpi dziecko;

- kształtowanie w ten sposób miłości do bliźniego, szacunku i poświęcenia;

- zapoznanie z mapkami i zdjęciami satelitarnymi;

Stacja AUSTRALIA

- na stacji tej nauczyciel zwraca uwagę jak ważne jest również dbanie o zwierzęta;

- przedstawienie dzieciom zwierząt chronionych;

- Wróżka przedstawia krótka charakterystykę kontynentu;

 Australia to najmniejszy z kontynentów;

- żyje tu bardzo dużo:

 NIEDŹWIADKÓW KOALA;

Koala schodzi na ziemię tylko po to, by przejść na kolejne drzewo. Żyje samotnie lub w niewielkich grupach złożonych z samca i kilku samic.

 KANGURÓW

Ssak roślinożerny, największy z torbaczy; ma długie, spiczasto zakończone uszy, tępo zakończony pysk; w swojej torbie nosi maleństwa;

 DZIOBAKÓW

Prowadzi samotniczy tryb życia. Jest znakomicie przystosowany do pływania - ma płaski, szeroki ogon, oraz błonę pływną pomiędzy palcami wszystkich kończyn.

KOLCZATEK

Zwierzę o krępej budowie, prawie kulistej. Bardzo długi ryjek zakończony jest małym otworem gębowym. Język bardzo długi (do 18 cm), pokryty lepką śliną, do której przylepiają się owady. Kolczatka prowadzi samotniczy tryb życia. Ma znakomicie rozwinięty węch i słuch, natomiast wzrok ma bardzo słaby. Umie pływać, w warunkach niesprzyjających (chłody) zapada w rodzaj odrętwienia.

- Na obszarze Australii występuje 6 dużych obszarów pustynnych lub półpustynnych

- zapoznanie z mapkami i zdjęciami satelitarnymi;

- przedstawienie Mapy fizycznej świata;

- na jej podstawie utrwalenie zdobytych wiadomości podczas dzisiejszego dnia;

7. Zajęcia Wróżka wraz z dziećmi kończy piosenką muzyczno - ruchową (KLANZA):

Tańce, śpiewy i zabawy

Dzisiaj kończyć pora

Jutro znowu się spotkamy

i tak do wieczora.

Skoki, wrzaski i oklaski

Hop, siup, tra, la, la…

Dyrdy, myrdy, fiku miku …

Trzasku, prasku, bęc.

 

VI. WARUNKI MATERIALNE

- obrazki zwierząt;  

                                                                                                                     

- alfabet ruchomy; 

                                                                                                                        

- mapki;                                                                                                                                       

 

- kontury kontynentów;   

                                                                                                             

- napisy do globalnego czytania; 

                                                                                                 

 - nożyczki;                                                                                                                                      

- taśma dwustronna;                                                                                                                     

- białe balony;                                                                                                                               

- przebrania indiańskie;                                                                                                                 

- magnetofon;                                                                                                                               

- płyty CD z podkładem muzycznym piosenek;                                                                            

- przebranie wróżki;

 Scenariusz zabawy badawczej "Gdzie jest powietrze?"

Prowadząca: Wiesława Kubiak

Grupa: 5- 6 latki

Cele operacyjne:

dziecko wie, że powietrze jest wszędzie wokół nas

dziecko zna znaczenie powietrza w życiu ludzi, zwierząt i roślin

dziecko potrafi obserwować ruch, kierunek i siłę powietrza

Przebieg:

1. Marsz ze śpiewem piosenki pt. "Wiatr psotnik".

2. Otworzenie niespodzianki "Paczki w paczce"

a. Pierwsza paczka zawiera bardzo dużą ilość balonów (więcej niż dzieci w grupie)

- ćwiczenia oddechowe

b. Druga paczka zawiera różne przedmioty (piórka, szyszki, bibułki, skrawki

lekkich i ciężkich materiałów...).

-zabawa dydaktyczna "Co unosi się w powietrzu?"

c. Paczka trzecia zawiera woreczki foliowe.

-zabawy ruchowe: "Łapiemy powietrze", "Robimy wiatr"

d. Paczka czwarta zawiera świeczki i osłony.

-doświadczenie

e. Paczka piąta zawiera wiatraczki, patyczki z kolorową krepą, wstążki...

-zabawy ruchowe w ogródku przedszkolnym

Nauczycielka proponuje dzieciom marsz z paskami krepy (dzięki nim widoczny jest ruch powietrza).

Pani woźna wnosi dużą paczkę. Informuje, że jest ona zaadresowana do pani i dzieci z naszej grupy.

Dzieci dziękują za dostarczenie przesyłki, rozwiązują dużą kokardę i odczytują wraz z panią napis na

paczce:

"Bawcie się wesoło i szukajcie powietrza wkoło".

Nauczycielka z dziećmi otwiera duży karton. Okazuje się, że w nim są kolejne.

Dzieci dmuchają balony. Nauczycielka bawi się wraz z dziećmi i głośno

"sobie" zadaje pytanie: "Dlaczego ten balon rośnie?",a przy wypuszczaniu powietrza stwierdza:

"A teraz maleje "Dlaczego?"

Dzieci chcąc pomóc pani interesują się jej problemem i szukają odpowiedzi...

Krótka rozmowa nt. "Co to jest powietrze?"

Nauczycielka stwierdza, że chce pobawić się 2 balonami, ale podrzuca je a one szybko spadają

i ciągle trzeba je dmuchać.

Dzieci proponują zawiązanie balonika np. sznurkiem. Nauczycielka wykonuje polecenie dzieci

- pierwszy zawiązany balonik unosi się w powietrzu.

Nauczycielka dmucha drugi balon tak mocno, że "przypadkiem" pęka

- pyta dzieci: "Ojej, a gdzie jest teraz powietrze z balonika?"

Po kilku takich zabawach dzieci na pewno będą wiedziały że powietrze jest wszędzie wokół nas.

Dzieci samodzielnie segregują zawartość paczki, eksperymentując przy tym.

Dzielą przedmioty na te, które unoszą się w powietrzu i na te, którenatychmiast spadają.

(zauważają, że jest to zależne od ciężaru)

Chętne dzieci eksperymentują dalej - dzielą przedmioty na te, któreunoszą się szybciej i te,

które unoszą się wolniej. (zauważają, że jest tozależne nie tylko od ciężaru, ale też od siły wiatru)

Dzieci poruszając się po sali łapią w woreczki powietrze (mogą je zawiązać, porównywać wielkość,

szybkość spadania).

Dzieci zastanawiają się nad tym, jak zrobić wiatr. Dmuchają, ruszają szybko ręką, materiałem,

woreczkami foliowymi, kartką papieru...

(zauważają zależności między siłą wiatru a wysokością unoszonych przedmiotów oraz kierunkiem

wiatru a kierunkiem poruszania się ciał)

Nauczycielka podpala świeczki, niektóre przykrywa osłoną inne nie. Dzieci obserwują.

Świeczki pod osłoną szybciej gasną - jest tam małopowietrza.

(dzieci zauważają, że powietrze potrzebne jest do spalania)

Dzieci omawiają wygląd niespodzianek, zastanawiają się jak można je wykorzystać.

Nauczycielka proponuje zabawy w ogrodzie.

Dzieci bawiąc się obserwują zachowywanie się ciał w powietrzu.

 

Scenariusz zabawy dydaktycznej "Co szkodzi przyrodzie?"

Prowadząca: Wiesława Kubiak

Grupa: 5- 6 latki

Cele operacyjne:

- dziecko wie, co zanieczyszcza środowisko

- dziecko rozumie szkodliwość złego postępowania ludzi

Przebieg:

1. Inscenizacja piosenki pt. "Żyj z przyrodą w zgodzie"

2. Krótka rozmowa na temat "Co szkodzi przyrodzie?"

3. Zabawa orientacyjno - porządkowa: "Wesołe i smutne dźwięki - wesołe i smutne obrazki"

4. Zabawa dydaktyczna: "Co szkodzi przyrodzie?"

5. Omówienie wykonanych prac.

Dzieci bawią się przy piosence, wykorzystując do tego zebrane w sali

pompony z krepy, kolorowe sylwety kwiatów, zwierząt...

Nauczycielka zachęca dzieci do wypowiedzenia się na w/w temat -

podzielenia się własnymi przeżyciami

i spostrzeżeniami.

Przed zabawą dzieci umawiają się z nauczycielką, które dźwięki są smutne, a które wesołe.

-dźwięki smutne - dzieci wybierają rozłożone w sali rysunki

smutne (np. dymiące kominy, rozrzucone śmieci) i wkładają je do obręczy

czarnej - z minką smutną

-dźwięki wesołe - dzieci wybierają rysunki wesołe (np. ludzie jadący

rowerem, kwiaty, ptaki, słońce) i wkładają do obręczy czerwonej - z minką

wesołą

Nauczycielka proponuje zabawę. Na dwóch bardzo dużych arkuszach papieru

należy nakleić obrazki (na pierwszym wesołe, na drugim smutne) i wzbogacić

je odpowiednio wesołymi i smutnymi rysunkami. Dzieci mogą wyciąć jeszcze inne ilustracje

ze starych czasopism.

Prace można nazwać: "Wesołe miasto" i "Smutne miasto".

Dzieci mogą rozdzielić prace wg uznania, ale można też wykorzystać np.

"Czarodziejski kapelusz z dwukolorowymi losami".

Dzieci wypowiadają się - porównują prace.

Nauczycielka zadaje pytanie; "Gdzie chciałybyście żyć?"

Dzieci odpowiadają ustawiając się wokół jednej z dwóch wykonanych prac.

Wycieczka do lasu" - scenariusz zabaw w teatr.

Prowadząca: Wiesława Kubiak

Grupa: 5- 6 latki

Cele operacyjne:

- dziecko wie, że las jest domem zwierząt i ptaków, a ludzie są w nim tylko

- gośćmi, nie wolno im niszczyć przyrody

- dziecko rozumie szkodliwość pozostawiania odpadów w lesie

Przebieg:

1. Teatrzyk sylwet na podstawie opowiadania nauczycielki "Goście w lesie".

2. Omówienie teatrzyku z wykorzystaniem historyjki obrazkowej.

3. Zabawa pantomimiczna "Zwierzęta w lesie".

4. Zabawy w teatr z wykorzystaniem "kostki z obrazkami"

5. Zakończenie zabaw.

"Goście w lesie"

Był upalny dzień. W lesie zwierzęta odpoczywały po zabawie, a ptaszki cicho śpiewały.

Nagle odpoczynek zwierzętom przerwały czyjeś krzyki i głośna muzyka z radia.

To rodzina Niedbalskich przyjechała samochodem do lasu. Tata zacząłmyć samochód w małym

strumyku, a mama rozłożyła koc i przygotowywała piknik.

Dzieci biegały, krzyczały i łamały gałązki., by zrobić z nich szałas.

Chciały zniszczyć mrowisko, ale na szczęście mrówki wiedziały, czego boją się dzieci.

Już chciały rzucać szyszkami w ptasie gniazdka, kiedy nagle mama zawołała wszystkich na piknik.

Tata palił akurat papierosa, niedopałek rzucił w krzaki i nie martwiąc się o nic poszedł coś zjeść.

Wszyscy najedli się do syta i postanowili wrócić do domu. Dzieci chciały pozostawić po sobie miłą

pamiątkę - wycięły małe serduszko w korze młodego drzewka.

Rodzina Niedbalskich wróciła do domu, a w lesie został bałagan. Smutne zwierzęta patrzyły

na rozrzucone papiery i butelki, połamane gałęzie, zerwane kwiaty i... "Co to?"-zawołały.

Papieros tlił się jeszcze. "Co teraz będzie z naszym

domem?"- wołały. Ptaki zaczęły głośno śpiewać, zwierzęta biegały iskakały przestraszone.

Pan leśniczy zaniepokoił się ich zachowaniem.Przybiegł, zalał wodą niedopałek, pozbierał śmieci i gałęzie.

Smutno popatrzył na zniszczone drzewka i mówił coś cicho..., ale zwierzęta nic nie usłyszały.

Do późna zwierzęta cicho rozmawiały. Cieszyły się, że jest ktoś kto dba o nie i o ich piękny dom.

"Tak byśmy chciały, żeby odwiedzali nas tylko ludzie, którzy szanują przyrodę, oni nam nie zrobią

krzywdy - powiedziały zasypiając.

Dzieci otrzymują obrazki dotyczące teatrzyku, rozkładają je przed sobą.

Opowiadają teatrzyk układając przy tym obrazki zgodnie z kolejnością zdarzeń.

Dzieci wybierają sobie opaski z sylwetami zwierząt lub ptaków.

Przy dźwiękach muzyki relaksacyjnej ("Kojący śpiew ptaków", dzieci poruszają się, naśladują ruchami ciała,

gestami, mimiką zachowania mieszkańców lasu.

Dzieci dzielą się na 5 zespołów, losując np. kolorowe kuleczki z krepy (5 kolorów).

Na każdej stronie kostki jest obrazek:

-wesołe zwierzęta bawią się w czystym lesie

-wizyta gości - Niedbalskich

-las pozostawiony po wizycie gości - smutek zwierząt

-zwierzęta "wołają o pomoc"

-pomoc leśniczego

-radość zwierząt z uratowania ich domu

Każda grupa przedstawia scenkę- pantomimiczną wg obrazka.

Następnie opowiadają wylosowany fragment opowiadania, mogą go również inscenizować, tym razem

wykorzystując możliwości werbalne.

Ostatni obrazek przedstawia nauczycielka, aby wszystkie dzieci miały wybór.

Nauczycielka prosi o krótką odpowiedź na pytanie "Jak ty zachowasz

się w lesie?"

Każdy "mały przyjaciel przyrody" otrzymuje zielone serduszko.

 

TEMAT: GDZIE MIESZKA WODA?

Cele ogólne:

- rozwijanie umiejętności uważnego słuchania i wypowiadania się na temat

,,Jak wędrowała kropla wody?"

- wzbogacanie słownictwa dziecka

- rozwijanie sprawności dużej i małej motoryki

- wspólne podejmowanie prac zbiorowych

Cele operacyjne:

- słucha wypowiedzi innych

- wie jak wędrowała kropla wody

- czyta za nauczycielem wyrazy globalne: źródło, strumyk, potok, rzeka, morze

- potrafi wymyślić odgłosy jakie wydaje wody

- wydziera z gazety paski

- potrafi zgodnie bawić się z innymi

- potrafi zgodnie wykonać pracę w swoje grupie

Pomoce: film rysunkowy, napisy globalne, folia malarska, folia aluminiowa,

muszla, klej, gazety, farby, szary papier, kasety z muzyką relaksacyjną,

instrumenty wykonane z pudełek po jogurcie, różne przybory gimnastyczne do

toru przeszkód

PRZEBIEG:

1.,,Jak wędrowała kropla wody?"- dzieci oglądają film rysunkowy i słuchają opowiadania nauczycielki.

Film w całości zostaje rozwinięty i przypięty do tablicy ściennej.

2.Podpisanie filmu napisami do czytania globalnego.

Pytania do dzieci:

-jak nazywa się miejsce skąd kropla wyruszyła w podróż?

-źródło- pokazanie podpisu i umiejscowienie w odpowiednim miejscu na filmie, obrazek ze źródłem

-co wypłynęło ze źródła?

-strumyk- postępowanie jak przy pierwszym napisie

-w co zamienił się strumyk?

- potok

-co płynęło przez miasto?

- rzeka

-do czego wpadła rzeka?

-morze

Po umieszczeniu wszystkich wyrazów czytamy je wspólnie jeszcze raz.

3.,,Kropla wody wędruje w naszej sali"

Dzieci podchodzą do przygotowanego z folii aluminiowej biegu rzeki odźródła po morze. Nauczycielka

wlewa trochę wody, dzieci obserwują jej bieg. Doświadczenie powtarzamy z każdym dzieckiem.

4.,,Wędrujące krople"- zabawa ruchowa ( muzyka relaksacyjna).

Dzieci naśladują poruszając się za nauczycielką kolejno strumyk, potok, rzekę.

Omijają kolejne przeszkody. Dochodzą do folii malarskiej, którą delikatnie rozwijają.

Falują folią naśladując morze : leniwe, szumiące z lekkimi falami, wzburzone itp.

Na zakończenie zabawy rozkładają folię i siadają na około niej.

5.,,Kropla rozmawia z muszelką"- ćwiczenie ortofoniczne.

W morzu kropla spotkała muszelkę z którą rozmawiała.

Nauczycielka pokazuje muszlę morską .

Dzieci kolejno mogą przykładać ją do ucha i wsłuchiwać się co słyszą.

Muszla wędruje na środek folii.

Nauczycielka zadaje pytanie: ,,Jak kropla mogła rozmawiać z muszelką?"

Kto chce powiedzieć podchodzi do muszli bierze ją do ucha i podaje swoją propozycję.

Np. Kap, kap, kap

Plum,plum,plum,

Chlup, chlup, chlup

Każdą propozycję rytmizujemy głosem i ruchem.

6.,,Przywitanie kropli z muszlą" -wykonanie utworu ,,Pizzicato" nanietypowych instrumentach,

propozycja wg. J.Tarczyńskiego.

7.,,Płynie sobie..." - zabawa z gazetami.

Dzieci dostają kawałek gazety z której za nauczycielem drą paski.

Pierwszy paseczek to będzie strumyczek

Drugi paseczek to rwący potok

Trzeci paseczek szeroka rzeka

Czwarty paseczek to ogromne morze

Dzieci wodzą palcem po paskach , stopami ,układają w dowolny sposób swoją rzeczkę.

8.,,Rozbiegane krople"- z pasków dzieci robią kuleczki i na folii podrzucają je do góry.

Celowanie kulkami do koszyczków.

9.,,Rzeczka"-praca plastyczna w grupach.

Na szarym papierze narysowana linia przedstawiająca bieg rzeki, dziecinaklejają kulki na linię

(tworzą swoją rzekę), potem malują farbami krajobraz na brzegach według własnego pomysłu.

Scenariusz imprezy integracyjnej grup ,,0” i kl. I

 

DATA: 14.06.2005r

UCZESTNICY: grupy: ,,Żabki”  i ,,Skrzaty”, klasy I.

MIEJSCE: sala przedszkolna

PROWADZĄCA:  Iwona Cierniak

OSOBY WSPOMAGAJĄCE: M. Jańczak, V. Mrozińska

CEL IMPREZY: popularyzacja tematyki europejskiej i zainteresowanie nią dzieci.

CELE DYDAKTYCZNE: dziecko:

·        potrafi zgodnie pracować w grupie,

·        rozumie ideę uczciwego współzawodnictwa,

·        wskazuje zachowania wzmacniające grupowe więzi,

·        potrafi wykorzystać zdobyte wiadomości na temat krajów UE w rozwiązywaniu zadań konkursowych,

·        potrafi swobodnie i logicznie wypowiadać się.

METODY: czynna -zadań stawianych do wykonania.

FORMA: zespołowa.

LITERATURA: ,,Najmłodsi w Europie - podróże z Misiem Unisiem” - K. E.   Dębska,

                      ,,Poznajemy kraje Unii Europejskiej” - I. Fechner-Sędzickiej , D.Główczewskiej i A. Nehring

                      „111 zabaw w edukacji europejskiej”. D.  Główczewskiej, I.Fechner-Sędzickiej

PRZEBIEG IMPREZY:

Powitanie

Prowadzący wita wszystkie drużyny na I Turnieju Wiedzy o Unii Europejskiej. Drużyny umówionym gestem witają się ze sobą.

Wspólne zaśpiewanie ,,Hymnu Małego Europejczyka

Wprowadzenie

Prowadząca wyjaśnia zasady turnieju. . Każda grupa pracuje na punkty - symbole umowne, a punkty zdobywa za prawidłowo wykonane zadanie. Wygrywa ta drużyna, która zbierze najwięcej punktów.

Zadanie 1 -  układanie puzzli

Drużyny wybierają po trzech przedstawicieli, których zadaniem będzie układanie puzzli przedstawiających  Europę. Punktowana będzie szybkość wykonania zadania.

Zadanie 2 - ,,Domino państwo - stolica”

Drużyny otrzymują po dwie koperty. Jedna zawiera (6) flagi państw UE a druga nazwy państw. Zadaniem drużyn jest połączyć flagę z nazwą państwa. Punktowana będzie poprawność wykonania zadania: flaga + nazwa państwa -
1 punkt.

Zadanie 3 - ,,Powitanka europejska”

Prowadzący podaje uczestnikom  zabawy informacje nt. wybranego kraju europejskiego. Zadaniem dzieci jest powitać się z jak największą liczbą kolegów, w jak najkrótszym czasie, w sposób podany przez N. I tak:

-         jesteśmy w Polsce - ,,Przybij piątkę” (klaśnięcie prawą dłonią o prawą dłoń kolegi);

-         jesteśmy w Finlandii - dotknij nosem do nosa kolegi;

-         jesteśmy we Włoszech - uścisk ramion i lekkie klepnięcie po plecach.

Zadanie 4 - ,,Zgadywanki”

Drużyny kolejno losują numery pytań - zagadek i udzielają na nie poprawnej odpowiedzi. Każda poprawna odpowiedź punktowana będzie 1 punktem.

Zagadki:

1.     Jakie państwo słynie z koronek? (Belgia)

2.     Jak nazywa się Maskotka UE? (Syriusz)

3.     Komu zawdzięczamy ubieranie choinki na Boże Narodzenie? (Niemcy)

4.     Który kraj ma tulipany i wiatraki, gdzie mieszkańcy noszą drewniane chodaki? (Holandia)

5.     Jakie kolory ma flaga niemiecka? (czarny, czerwony, żółty)

6.     Kto napisał ,,Śpiącą Królewnę”? (bracia Grimm)

7.     Jakie państwo kształtem bucik przypomina, na gondoli płynie chłopak i dziewczyna? (Włochy)

8.     Skąd pochodzi św. Mikołaj? (Finlandia)

9.     Stolicą jakiego państwa jest Warszawa? (Polska)

10.  Gdy na nartach pojeździć  chcecie, do jakiego kraju pojedziecie? (Austria).

Zadanie 5 - ,,Tajemniczy gość”

Prowadzący informuje drużyny, że za chwilę odwiedzi nas tajemniczy gość. Zadaniem dzieci będzie odgadnięcie jakim językiem i z jakiego kraju ,,przybył” gość, aby się tego dowiedzieć, drużyny musza zadawać gościowi pytania, na które on odpowiadać będzie: TAK lub NIE. Punkt otrzyma ta drużyna, która szybciej poda prawidłową odpowiedź.

Zadanie 6 - ,,Skąd to znam?”

Prowadzący prezentuje kuferek, w którym znajdują się  koperty. Każda z kopert zawiera charakterystyczne symbole krajów europejskich np. tulipan, gondola, Św. Mikołaj, Pinokio, itp. Zadaniem dzieci jest odgadniecie, z jakiego kraju on pochodzi. Drużyny kolejno losują koperty, za każdą poprawną odpowiedź otrzymują punkt.

Zakończenie

Po wykonaniu wszystkich zadań, opiekunowie każdej z grup liczą zdobyte punkty. Zwycięża ta drużyna, która zdobyła największą liczbę punktów.

,,Jestem Europejczykiem”

Na zakończenie turnieju dzieci w nagrodę otrzymują  ,,Dyplom Małego Europejczyka” i składają ślubowanie:

1.     Zawsze będę uśmiechnięty.

2.     Z radością będę uczestniczył w zabawach.

3.     Będę pomagał słabszym i przyjaźnie odnosił się do wszystkich ludzi.

4.     Będę szanował zwyczaje i kulturę innych narodowości.

5.     Będę dbał o przyrodę.

Temat kompleksowy: „Pomagamy ptakom”.

Temat dnia: „Czworo gości w karmniku.

Metody: pokaz, rozmowa, ćwiczenie praktyczne.

Cele:   

Dziecko:

Ø     potrafi dobrać odpowiedni rym;

Ø     przelicza w zakresie czterech (liczebniki główne i porządkowe)

Ø     rozpoznaje niektóre ptaki (wróbel, sikora, gołąb, gawron);

Ø     rozumie potrzebę dokarmiania ptaków podczas zimy;

Ø     doskonali umiejętność posługiwania się nożyczkami;

Środki dydaktyczne:

Ø     rymowanki (zima, karmnik, bałwanek);

Ø     opaski z „dziubkami” ptaków;

Ø     opowiadanie M. Kownackiej „Zima”;

Ø     sylwety: karmnik, ptaki: wróbel, sikora, gołąb, gawron;

Ø     duża obręcz;

Ø     sylwetki ptaków do kolorowania;

Ø     kredki, klej, nożyczki,

Ø     karta pracy „Karmnik”;

Przebieg:

Ø     Dzieci siedzą na dywanie.

Ø     Kończenie rymowanek:

-         Sypie, wieje, drzewa zgina, bo to jest mroźna ... (zima)

-         O co ptaszki tyle krzyku? Zaraz będzie jedzenie w ... (karmniku)

-         Stoi w ogrodzie, śmieszny biały panek - wiem to jest ... (bałwanek)

Ø     Zabawa ruchowa „Głodne ptaszki”.

Nauczyciel rozdaje opaski dzieciom - ptaszkom. na środku dywanu kładzie dużą obręcz - karmnik. Dzieci biegając po sali naśladują małe, głodne ptaszki. Na znak nauczyciela (dźwięk grzechotki) zbiegają się do karmnika i palcem naśladują dziobanie ziaren.

Ø     Dzieci siadają na dywanie.

Ø     Nauczyciel umieszcza na tablicy sylwetkę karmnika i opowiadając przypina przy „karmniku” sylwety ptaków.

Bartek umieścił za oknem karmnik, nasypał do niego nasion i okruchów, zawiesił też na gwoździku słoninkę. Schował się za firanką i obserwował, co się dzieje.

Pierwszy przyleciał ciekawy wróbel, porozglądał się, poćwierkał i zaczął jeść okruszki. Druga przyleciała sikorka i zaczęła skubać słoninkę. Trzeci przyleciał gołąbek i zaczął dziobać ziarenka słonecznika. A ostatni, czwarty, przyleciał duży gawron, który nie zmieścił się w karmniku i usiadł na jego dachu. Gdy się schylił, to dostał dziobem do ziarenek. W ten sposób żaden ptak nie pozostał głodny 

Ø     Dzieci odpowiadają na pytania zadawane przez nauczyciela

-         Który ptak przyleciał do karmnika pierwszy? (wróbel)

-         Który ptak przyleciał do karmnika drugi (sikora)

-         Który ptak przyleciał do karmnika trzeci (gołąb)

-         Który ptak przyleciał do karmnika czwarty (gawron)

Ø     Wspólne liczenie ptaków w karmniku 

Ø     Chętne dzieci liczą ptaki znajdujące się w karmniku.

Ø     Dzieci siadają do stolików wycinają sylwetkę karmnika. Następnie kolorują sylwetki ptaków i naklejają je na sylwetę karmnika.

Ø      Po skończeniu zadania dzieci pomagają porządkować miejsce pracy i podejmują zabawy dowolne.

 

47



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SCENARIUSZ ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH-zabawy ruchowe, STUDIA PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - RESOCJALIZACYJNA, RÓŻ
Scenariusz lekcji plastyki, Pedagogika
Scenariusz lekcji, Uczelnia, Pedagogika
Scenariusz zajęć, Studia Pedagogiczne, scenariusze
gdy-dorosne-bede-listonoszem 72680, studia pedagogika, magisterka, semestr IV, praktyki, scenariusz
andragogika - scenariusz zajec, Studia Pedagogiczne, scenariusze
scenariusz Ł 4, Studia Pedagogiczne, scenariusze
Scenariusz zajęć pokazowych, studia pedagogika, magisterka, semestr IV, Nowy folder, mali badacze, p
Scenariusz Ł 3, Studia Pedagogiczne, scenariusze
Scenariusz zabaw integracyjnych dla 7latków, STUDIA PEDAGOGIKA opiekuńczo-wychowawcza z terapią ped
Scenariusz zajecia PEDAGOGIKA ZABAWY, Studia (pedagogika, psychologia), pedagogika zabawy
jesienne ptaki, Studia Pedagogiczne, scenariusze
scenariusz, Studia, Pedagogika
Eksperyment, Studia Pedagogiczne, scenariusze
Scenariusz zajęć utrwalających poprawną wymowę głoski, STUDIA PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - RESOCJALIZACYJ
Cele poznawcze, Studia Pedagogiczne, scenariusze
Publikacje-21, studia pedagogika, magisterka, semestr IV, praktyki, scenariusz pozalekcyjny
SCENARIUSZ DNIA CZESKIEGO, STUDIA Pedagogika resocjalizacyjna
Przyroda Asi O., Studia Pedagogiczne, scenariusze

więcej podobnych podstron