Funkcja wiodąca (skumulowana intensywność uszkodzeń)
Można ją interpretować jako miarę wyczerpywania się „zapasu
niezawodności obiektu”.
dla rozkładu wykładniczego:
dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:
Oczekiwany pozostały czas zdatności
jest to warunkowa wartość oczekiwana pozostałego czasu
zdatności
pod warunkiem, że w chwili t
obiekt jest zdatny.
(charakterystyka funkcyjna zalezy od t)
Możemy za pomocą oczekiwanego pozostałego czasu zdatności
r(t) wyrazić charakterystyki funkcyjne niezawodności:
Dla odpowiednio dużych wartości argumentu t wartość funkcji r(t)
ulega niewielkim zmianom i dąży do:
Dla rozkładu wykładniczego:
Dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:
Podobnie możemy wyznaczyć oczekiwany czas zdatności obiektu
jeżeli wiadomo, że uszkodził się do chwili t:
inaczej:
OBIEKTY NAPRAWIALNE:
Pi - prawdop.przebywania w dowolnej chwili t obiektu w stanie i
ZAŁOŻENIE UPRASCZAJĄCE
Po naprawie wraca do takiego samego stanu jak przed
uszkodzeniem
W t może wystąpić tylko jedno zdarzenie :
Naprawa lub uszkodzenie
jeżeli:
;
,
FUNKCJA GOTWOŚCI
Przebieh funkcji gotowości:
;
;
Tz- czas zdatności
Tnz- czas niezdatności
Te- czas eksploatacji
DWUSTANOWY PROCES EKSPLOATACJI
- całkowity czas eksploatacji
- całkowity czas użytkowania,
- całkowity czas obsługiwania,
=
i-liczba przejść obiektu do danego stanu
,
TRÓJSTANOWY PROCES EKSPLOATACJI
Tou- całkowity czas oczekiwania na użytkowanie
,
Too- całkowity czas oczekiwania na obsługiwanie
,
Przypadek 1
Wskaźnik gotowości technicznej:
kw- wskaźnik wykorzystania obiektu zdatnego
ke- wskaźnik efektywności obsługiwania obiektu niezdatnego
Przypadek 2
Wskaźnik gotowości technicznej:
kw- wskaźnik wykorzystania obiektu zdatnego
ke- wskaźnik efektywności obsługiwania obiektu niezdatnego
CZTEROSTANOWY MODEL PROCESU EKSPLOATACJI
jeżeli:
-intensywność eksploatacji
-intensywność użytkowania
-prędkość eksploatacyjna
-prędkość techniczna
;
;
- liczba urządzeń użytkowanych w chwili t
- liczba urządzeń obsługiwanych w chwili t
Chwilowy wskaźnik gotowości technicznej:
W przypadku jednorodnej grupy urządzeń eksploatowanych
w ustalonychwarunkach, można potraktować historię
eksploatacji grupy w krótkim przedziale jako ekwiwalentną
historii eksploatacji pojedynczego urządzenia tej grupy,
ale w dłuższym przedziale.
Niezawodność obiektów naprawialnych (odnawialnych)
Rozpatrzmy dwa przypadki:
1)czas naprawy (odnowy) jest bardzo mały w stosunku do czasu
życia elementu. Mówimy wówczas, że odnowa jest
natychmiastowa (czas jej trwania= 0)
2)czas naprawy (odnowy) posiada pewną skończoną
wartość i nie jest pomijalny.
ad. 1.
Chwile uszkodzeń (odnowień) obiektu są następujące:
...............................
......................................................
Chwile uszkodzeń (odnowień) przedstawiają
strumień losowy, który nazywamy strumieniem odnowy.
Zakładamy, że:
1) proces taki powtarza się nieograniczenie,
2) T1, T2,…są zmiennymi losowymi niezależnymi
o takim samym rozkładzie prawdopodobieństwa.
określonym dystrybuantą
,
i
dla wszystkich
są jednakowe i wynoszą:
,
Niech N(t) będzie
zmienną losową określającą liczbę uszkodzeń (odnowień)
powstałych do chwili t. uogólniając
Zdarzenie
jest równoważne zdarzeniu
Dystrybuantę
można wyznaczyć dla dowolnego n:
PRAWDOPOD.WYSTAPIENIA DO CHWILI t
DOKLADNIE n USZKODZEŃ
P
zdarzenie
jest równoważne
zdarzenie
jest równoważne
Nie wystarczy wiedzieć jakie jest prawdopodobieństwo
wystąpienia n uszkodzeń (odnowień). Równie ważną informacją
jest oczekiwana liczba tych zdarzeń
.
Wielkość ta jest funkcją czasu określoną dla t > 0
oznaczaną
i nazywanąfunkcją odnowy (naprawy).
FUNKCJA ODNOWY- oczekiwana liczba uszkodzeń
( odnowień).Jest to funkcja czasu, określona dla t> 0
Równanie odnowy (odnowienia).
W praktyce często posługujemy się pochodna funkcji odnowy i nazywamy
ja gęstością odnowy.
Funkcję H(t) wykorzystuje się do wyznaczenia oczekiwanej liczby
uszkodzeń w dowolnym przedziale czasu [t1,t2], wynosi ona
H(t2)-H(t1)
Przy pomocy H(t) można wyznaczyć
wariancję liczby uszkodzeń (odnów) w przedziale [0,t]
Badając proces odnowy przy
korzysta się z następujących twierdzeń:
Twierdzenie 1 (elementarne twierdzenie odnowy).
Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną losową o dystrybuancie F(t)
i skończonej wartości oczekiwanej E(T), to
Oznacza to, że oczekiwana liczba odnowień w jednostce czasu
dąży do odwrotności średniego czasu życia obiektu, czyli średni
odstęp miedzy uszkodzeniami jest równy średniemu czasowi życia obiektu
Twierdzenie 2 (Blackwella)
Jeśli czas życia obiektu jest zmienną losowa typu ciągłego
o skończonej wartości oczekiwanej E(T) to dla > zachodzi:
Oznacza to, ze po upływie długiego czasu liczba uszkodzeń w
przedziale o długości zależy tylko od długości przedziału i
średniego czasu życia obiektu.
Twierdzenie 3 (Smitha)
Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną
losową o skończonej wartości oczekiwanej E(T) oraz wariancji D2(T)
to
Proces odnowy o skończonym czasie odnowy (naprawy)
Ui-zmienne losowe wyrażające czas przebywania w stanie
niezdatności- czas naprawy
Zmienne T1,T2,…oraz U1,U2,… są zmiennymi losowymi
niezależnymi o rozkładach odpowiednio:
;
Po uszkodzeniu naprawa elementu
Zapobiegawczo można wymieniać elementy
Gdy intensywność uszkodzeń wzrosła do
Bardzo wysokiego poziomu
WYMIANA W USTALONYM WIEKU
;
gdzie:
- prawdopodobieństwo, że obiekt wymieniany
profilaktycznie w ustalonym czasie (co stały okres w)
nie uszkodzi się do chwili t,
- prawdopodobieństwo, że obiekt nie uszkodzi
się w kolejnych przedziałach czasu o długości w,
- prawdopodobieństwo, że obiekt nie uszkodzi się
w przedziale
;
E(Tw) - oczekiwany czas do uszkodzenia obiektu;
w-stały okres
DLA ROZKŁADU WYKŁADNICZEGO:
Naprawa nic nie zmienia, no zawsze będzie
DLA ROZKŁADU JEDNOSTAJNEGO:
Wartość w można wyznaczyć wg.rozmaitych kryteriów:
Np. - wg.kryterium ekonomicznego uwzględniając
-koszty wymian profilaktycznych
- koszty napraw wymuszonych uszkodzeniem obiektu
oraz charakterystyki niezawodnościowe obiektu
C(w) - jednostkowy koszt utrzymania obiektu; a - koszt
wymiany profilaktycznej; b - koszt naprawy wymuszonej
E(Tu) - oczekiwany czas użytkowania obiektu (do uszkodzenia
lub wymiany)
ODNOWA (NAPRAWA) NIEPEŁNA
Rozpatrzmy obiekt techniczny składający się z n elementów
składowych.
Załóżmy, że elementy są jednakowe w sensie ich niezawodności
Struktura niezawodnościowa obiektu jest szeregowa.
Funkcja niezawodności obiektu do chwili wykonania naprawy R1(x)
jest opisana zależnością
gdzie:
- funkcja niezawodności elementu
Jeżeli naprawa wykonana w chwili t polegała na wymianie k
spośród n elementów składowych to funkcja niezawodności
obiektu po naprawie R2(x) wynosi:
Z wzoru określającego R1(x) wynikają następujące zależności:
,
Po podstawieniu do zależności wyrażającej R2(x) otrzymujemy:
Jeżeli stosunek
potraktujemy jako stopień
odnowienia obiektu (stopień naprawy), to:
Logarytmując i następnie różniczkując stronami otrzymujemy:
i podstawiając
otrzymujemy
zależność wyrażająca związek między funkcjami
intensywności uszkodzeń
i
:
czyli
Można też współczynnik α przedstawić z
wykorzystaniem funkcji wiodących rozkładów
gdzie: